Thomae Stanislai Velasti ... Dissertatio de litterarum Graecarum pronuntiatione

71쪽

7R . opportunius autem Graecorum sonum efferri perngk patet ; et non sussicit , quum non eundem apud omnes habere sonum notum est. Huic demum pronuntiationi suia fragatur Uossius, es late probat ex Nigidio,& Victorino. c nec video cur ridiculum videatur aliquibus eandem litteram in diversa positione mutare sonum, quum id omnibus lin uis sollemne est yΥpsilon valuisse olim v vocale voluit ch) Pius Manutius , quod μύe, σῶς, δυο Latini duo , mus, ius dixerint . At quum longe pluries ini verti adverterit P.Giraudeau muliminquit ego υ ut 3 pronunciare I 0 . Ipsi Graeci i peregrinum saepe vertebant in I Ion . A Melaena Chii Dromontorio ad occasum ad UIII. M. P. iacet ignobilis Insula ἡψυρα , ut vult Stephanus , vel m ψυρα ut Strabo ; at unde nisi a GraPhoenicum , Arabum , ac Chaldaeorum conremptibile lλαμβάνεmι enim ait Stephanus σο ονομα ἐπί ἐυπλώρ fumitur nomen a Pilitate ..

De jucundissima Pronuntiationae litterarum ζ, δ' , quas asperius pronuntiari a I. atinis auctor est Quintilianus e) aspiratarum , conjunetarumque,consonantium mollisesimo sono nihil addo , praeter Graecorum omnium hac in re

consensionem , & Quintiliani auctoritatem , qui ) cum nihil dulcius graecis litteris spirare , tum latinis litteris exprimi posse pernegat : Si enim cy, ut d , c, ut a , β , ut is,& reliquas latinorum more efferre velimus, nescio, cur

latinae litterae duriorem sonum re) habere dicantur . Velle enim Fndula pers ut hominis es eum miseri , tum in mI-

f ibid. g Latina eloeut o est ipsis statim sonis durior, quando & jucundissimas ex Gratis litteras non habemus . Ibi circa med.

72쪽

De Diphthongo αι. LItterarum ordinem secutus necesse habeo omnem alium ordinem interturbare : quam enim defendimus , pronuntiatio ita sibi constat , ut sepe una vocula plurium litterarum sonus comprobetur. Quare dabitis veniam opinor , si nullam Chronologiam, nullum temporum , aut argumentorum modum tenebimus, si eosdem Auctores, immo eadem verba in medium tape proseren s . Ι αι pronuntiatum μονοφθογγονις Michael Glycas graecarum litterarum suertissimus iu-dagator teste Labbaro sa) , Nicetam Constantinopolitanum Praesulem sub Copronimo ut Gra: car litteraturae , ac pronuntiationis expertem ostendat,haec narrat: b) μηδεν

ειδὼς πλην ἐάγιειν πίνειν . . . ro Eυαγγελιον ἀναγινώσκων

ineptus , & eviratus c) nihil aliud doctus , nys comedere, O bibere Evangelium cum modularetur . intra suum cubiculum , non dixit secundum Matthaeum , sed δε- etindum Matthatum . Ad baec quidam ex iis, qui aderant , Noli, inquit , diphthongum solvere . Ergo non solvebatur , sed conjunctim jam tum efferebantur Diphthongi amplius mille anni sunt . II ais saleseat EBasilius M. co πῶσα λεξις , inquit , απο in θε ru ἐ-ψιλον

73쪽

& χε scribitur per Epsilon praeter ναίω habito poetis, χαίρω

gaudeo .

Porro si αι aliter sonaret, ac ε .Qον idem esset, ac si diceret : Omne vocabulum , quod incipit a Be scribitur per T verum excipe Bubus . Quis risu non corruistet 8 Addo lucentissimum Theonis sophistae Alexandrini testimonium . a ) Hie inter amphilogias ασαφῆ ποιουσας τον λογον, quae nempe dubiam efficiunt orationem hanc prae cipuam conlocat . πῶς ουσα quae est purus Sc πέσωσα quae cecidit . At quae amphilogia si solvas diphthongos t Alterum Pa ous , alterum Peseus audiretur . At omnium apertissime loquitur Ioannes Grammaticus; nam η αίολις ait m Οἰς ας μονοσυλαβα διαιρεῖ, οῖον πῶς , δούς ἀντὶ του δῶς πῶς,AEoos flaunt monosIuba Mς, in Hς. Ergo

Veteres esse pueri etiam norunt.

Maja , inquis , dc Ajax a Graeca diphthongo ais non Mea , & fax dicimus . Satisfacit Priscianus ta) diuoties in Graecis diphthongis sit apud nos διά ρεως ut AEux , μι a , Troja , eis &c. in hoc AEoles sequimur . Erit ergo iudicatum , quomodo ceteri Graecorum Diphthongos pronuntiarent . Sed ad singulas . At Graecum , dices , ut at Latinum sonabat in pictay, aulai, aurai. Negat Quintilianus ο) ci , inquit , qui Mut Graeci efferebant , quidam singulariter tantum , cum iusitivum , vel genitizum casum incidissent , unde pictai vestis, di aquai Virgilius vetustatis amantissimus . Verum Archaismum hujusmodi vel ipsi αρχαιorum ejurarunt .

74쪽

DIphthongum istam ita pronuntiant Graeci in TemplIs,

& se holis ut o Latini in hac voce cave . Ita a veteribus pronuntiatum fuisse testatur Tullius: σ) Iuum Mureus Crustus, ait, exercitum Brundisi imponeret suidam in portu caricas Cauno a pectus vendens Cauneas clamitabat . DI-cumas F placet monitum ab eo Crassum caveret , ne iret . καυνεας igitur ille ita clamitabat , ut Crasso dicere videre

tur cave ne eas .

Quid plura ῖ Λυ , & ευ incorrupte a Graecis hodie proferri testatur ipse Pius Manutius O hac in re non amicus. Dices si ypsilon in hisce diphthongis valet V consonans,

iam non erunt diphthongi , quae gemina vocali constant, non consonante , & vocati . Sed Griecorum consensio nupero Tullii testimonio comprobata major prosecto est, quam ut ingeniosa ista coaclusiuncula lebefactari possit . Qui autem αυ , α ευ Graecis of bces pronuntiari dicit, videat ne non perpugatas omnino habeat aures namque v nsonans cum κ , cum χ , cum τ conjunctum ad I videtur accedere, etiam si nolis , sicut in Latinis vocibus absens ob tineo ab ineo observo fecundam litteram B , ait Quintilianus , ea ratio poscit , aures magIs audiunt P. sic emtus , sumtus aennius etsi nolis ita tamen pronuntias,ut emtΠIDmptus demptus proserre videaris .

75쪽

Ει unionum esse cum

Ei Graecum Latini per I reddunt . Quid quod Latini in I simplex vertunt diphthongunt Unde enim Nilus , Alexandria , Samaria , Ba Ilus , Idolum , Idea , Lutria , Chirurgia , crocodilus , Nicome

Lorinum I vertunt Graeci in Eι. Hinc in nummis apud Occonem : Ammνωνος, Σαβεινος sAγυππεινα , Mακρεινος , Πλωτεινος , , & alia num squam non obvia .

A Chaldaeo etiam ili εικη frustra .

chiman χωμων hiems Calligraphorum etiam hic errores juvant . In vetustissimo Sacro Codice Oxoniens oportet

est pro

Πραντες proe ραντες

Pro εξελθω, miserunt. excoriautes egredi Iu

76쪽

hJ Σεαεσέ pro Semei Κεις pro Κι ς Osis Romano , Alexandrino .

Et κηρυσιν quaterno mendo pro κυρησσειν vulgare . In Neriuras. I'αωρω pro ωρου Iair Beνιαμεὶν pro Βενια Δῖν Beniamin Si etiam Profanos Thucydidem , Platonem , Xenophontem , Aristotelem adeaS nusquam non Occurrent errores , quae ad rem faciant ,ειμας pro εἰρις pro

βλάβης detrimenti πολυ urbi i)Vt ne putes recentiorum esse hoc vitium , qui his

eum ἰωτα cum υ-ιιλον, cum οι, cum ει miscentes, omnes.

istas litteras etiam scribendo perturbent, monet Philemon antiquissimus, ob soni πιυππια omnia ista etiam suo aevo fuis. se permixta m). Summam addit Tullius in) nam is ει, vel is νυ Graecis

77쪽

auribus obscenam vocem pudicam esse Latinis contendit illam eandem . Βίνει ergo Graecum , vel Bώνει ac Bini Latinum uni num est.

Fortasse, inquit, Latinis etiam erat Binei , ut puerei mendacei fureι . Scio hoc verum Quintilianus a) aperte docet e ad i conjungi non pronuntiationis causa, sed solum casus, numerique distinguendi . Sed si persucuum , inquit, si, quia I tam Ioetae , quam brevis nuturum habet , tum incommodum aliquando : nam iis , grex proximam ab alti ma litteram E habent, O I longo terminckantur , illam rationem sequentes uremur E gemina , qualia essent argenteei , aure ei. Idque iis praecipue, qui ad lectisnem insj-ttientur etiam impedimento erit sicut in Graecis ιωπι fabfer stum iv ληντῆι , ides λης, . Jam vero si ei aliud sonaret quam i nec impedimento esset iis, qui ad lectionem insituentur, neque incommodum , neque superpacuum . Terentianus aliam hujus orthographiae causam adsert ce, inquit , eum i non erit necesse copulatur scribere , nissubes ratio , aut origo nominis, idest nisi id fiat distiuguendi casus , aut numeri, aut etiam etymi ostendendi gratia . Hinc eos culpat qui deico , ubet , & similia scriberent , quum nulla subsit causa nec originis, neque distinctionis. Nee tibi negotium secessat , quod ei a Quintiliano positum dicatur pro i longo ; quasi aliud sonaret I longum, aliud breve : nam paullo ante ipse dixit quasdam voces apice non esse notandas , quamvis essent longae , alias notandas esse , ut malus arbor & similia . Non igitur omnis sillaba producta sono distinguebatur a brevi : si enim distingueretur Omnis longa sillaba a brevi , non esset ineptissimum apicenotare omnes natura, non positione longas. Nam si A in ablativo aliter proserretur ac in recto , aliter ante geminam saliter ante unam consonantem , aeque scribendum esset ,

- - in

casida , molaris , hasta , ne scilicet ii, qui ad lectio nem instituerentur efferrent basta , molares , cassida . Sed

78쪽

propius ad rem : si i longum natura sono differret ab I br vi , non supervacuum , sed necessarium esset notare e aut vice , aut alio signo ; ut posset, qui ad Iegendum institueretur illud aliter legere , ac proferre t Sed Quintianus a apertissime loquitur : Nam si inquit scribi non proferri proletariistunt: atque idem dicit mox de oe . oe inquit/r bendum non proferendum omnes edocent. Vide hac de re

utrumque Scaligerum b) . CAPUT VI

γράφεαι ριον κυψελου, δυσας,πληυ του κοῖλον χροιὰ, χρη- τος , χρος- . omne vocabulum incipiens a nυ , aut χρυ , scribitur per vpsilon ut in are , χρυσος surum :Excipe κοῖλον vacuum , χροια color , χροτος bonuἷ χει cunctus . Itaque σι idem valet ac ητα , ἰωm , M . Id quoque Nos errores docent.

Pro pro pro pro pro pro αρπι panes

79쪽

cis nunc κηνομυῖα, nunc κωυομῆα , nunc κοινομίαι propter

eundem in omnibus sonum scriberetur , Sacris Interpreti bus maxime incommodavit ZBarbaries etiam Neronis favet . Duos ille Sulpicios inauspicato cognomine ποιητικους trucidari iussit . Quam ob

θι ας Neronis victorias , felesi , injurii esse si sunt , ct

οὐ vocis imitat udine m Pythicarum ejus victoriarum laudis usurpatores. Fac, non ut Graeci modo proserunt , sed ut malunt Erasmiani , sonarent tum Diphthongi , & litterae Graecar : Quid pulicae Tyranni victoriae, cum miseris illis Sulpiciis Poleetico is λPrteterea si Diphthongus οι una esset sillaba , & οι duἐae , dubitarus ne utrum μονοφθογγα ς a Veteribus pronuntiaretur ῖ an διοΘογγωο ὶ Audi Apollonium se) ἡ συλα 3η ,

κοιλον . Sillaba , quae vere , ac proprie uabo es , quandoque in duas dividitur ut κοῖλον, κοῖλον .Ergo κοῖ una sillaba vere una est. Et Plutarclaus γ): ἴδιον , ait τῆ Λτθίδι δυο συλλαβας ἐις ριίαν συσελλειν ώς θοιμανι ν αντι του το φατιον . Sollemue es Atticis uabam geminam in duus coutrahere ut θοιμανιον , pro το ἰμάτιον . Vestis. Ergo το ἰ duae , in θοι unam contrahitur: ergo θοι eli mono -

1illa hon , το ἰ dissi labon . At Erasmiani diphthonguin οι , in duas sillabas solvunt. Veniamus ad splendida . Anno secundo belli Poloponnesiaci b

a Ep. ad Freteiam . b L. a. in Exod. c De Nom. Ite, cap. 3 p. 9 .a In Neronem. e Apollon. lib. r. cap. I. pae. is . f Plut de Dialerbis, di Homerico earum usu a

80쪽

8 Ici , septingentesinio tricesimo ante Christum lues se dissima Athenis coepit grassari , tum ait Thucydides , ut rebus Uictis, olet , meminerunt Athenienses ejus veteris dicti , quod ex majorum traditione canebatur sa) .

Adveniet Doricum Bellum , es cum imo . Quum vero nusquam scriptum id reperiretur,sed tantum per ora vulgi volitaret , orta lis , quid per Vocem um)s Oraculum portenderet ὶ λοιμὸς lues nempe qua tuna premerentur Zan λιμος fames quatin alio in posterum Dorico bello ingruente timerent i At praesens malum , inquit , absolvit vaticinii Mem ct λοiμον versu illo , non λιμον praedictum fuisse satait . Quod si οι cum ιωπι prorsiis non consonaret , quis locus reliquus esset quaeitioni ὶ Quin ει ac ιωm idem deinceps posteris valiturum vaticinatus Thucydides F bellum inquit , postmodum Dores intulerint ct casu fumer/rguatur, illo eodem dicio λιμος , non λοι-δgnificorum fuisse Aseror

arbitraturos. Haeret hic Bega , neque hiscere audet Mecherchius negant enim se posse percipere , quomodo Atticis auribus accerrimis , & delicatis λοιμος , cum λ μο'ς confundi potuisset . Virorum autem hujusmodi stupor Graecorum hodiernae pronuntiationi subscribit .

CAPUT VII. De s , ct Diphthongis impropriis . DIcis V ferale naus Cecropiis ignota notis erat: u itaque non I valebat . At num,quia littera re Graeci carent , duobus adjectis o videlicet, de Υ ejus sonum non obtinent Z Latinis prosecto deesse ψ recte dices: male autem negares , ejus sonum ignotum ipsis esse , quem per Vasi equuntur . Quid plura Z Negat Quintilianus esse Graecis L sonum b