장음표시 사용
81쪽
De participiorum usu praedicativo si
b Ablativus absolutus participii perfecti.
istis frustrabondicionibus II 62 meto iam Moroboduo. II 6 iis liberis non m amittis III, 33 sinetis resolatis. III, do audito
IV, 22 emisto ferro IV, 36 stilao me. IV d3 sermino sublimarbitrio. IV, i soluto iam ea elli obsidio. I, 3 delaeta Lesbo. VI, 18bosislato molestati Considio Proetila XI, 8 distractis oriemus viribus XI, 36 fot illastro, inris interfectis XII, id omni veperdita XII, 15 amissis utibus XII, 31 emi is hostibus. b. ommutis reminis XII, do comita morte XIII, 12 infracto f-latim potentia. XIII, 53 sebubotis triumphi in pnibus. XIV, 5 turbatis
dila tabellis bellini odium rerenti Titi Vinii insidia I, i sie
82쪽
s8, d hostibus onturbatis. 1oi, Mariossiuatis iis quos a remmiamat. do o quibus rebus comitis. D. D eonesssivo ablativi absoluti usu. De concessivo ablativi absoluti usu partieula apposita, quae rationem concessivam indicarum infrari re disputabitur hie agi-
83쪽
De participiorum usu praedicativo. stur de iis locis, ubi ablativi natura concessiva non nisi ex conexu sententiarum perspici potest quem usum cave ne credas illo rariorem ei ab aureae qu. d. aetatis scriptoribus alienum esse, cum con-haeria potius ratio valeat. A repudiatur enim ab illis ablativus absolutus, cuius concessiva significatio particula designatur videmus autem illum usum, qui apud Ciceronem, Caesarem alios angustis finibus circumscriptus est, postariore empore valde amplificatum Sse.
84쪽
memmi fore. II, io siem Sti inmorem mene obstructis hieme AZ - - -bem mistuc Am sinuatium: Cat. 26, i his restis eoin rotis intilis . . . Peleiat Usi. IV, 6i, i nune Maeso considera nobis pressis utrum firmiorem ea resistentam, finem belli futurum utra. R. D ablativo absoluto advorsativo sensu posito.Aliud genus ablativi absoluit, cuius in libris grammaticia
non iusta ratio habetur, apparet, si sensus adversativus ablativo designatur etiam huius generis natura ex fota enuntiati indole concludenda est in nostram linguam ales structurae verti solent per coniunctionem mahren additis correlativis particuliseiner se iis, anderer se iis, sicut Tac hist. II, Tm- -krtim militum in hiberata relicti festinati per Gallias dilectitas tit
ix Exemplorum numerus non ita magnus est, ut intersit ea secundum temporis ordinare, quare Promiscue Proferuntur.
85쪽
De participiorum usu praedicativo. 16I
hosti relinquere Italium. F. m ablativo absoluto qui ad rationem eondidionalem usurpatur designandam.
Quoniam singula per se sola participia in locum enuntia- horum secundariorum, quae hypothesicam indolem habent, substituuntur, offendendum non est, si etiam ablativus absolutus hune usum adoptavit illum autem maioris licentiae signum prae se ferre, quam ablativi absoluti structuram notionis condicionalis compotem addita particula, quae rationem hypotheticam aperie indicas, ne existimes cf. D). x exempla, quae haud opus es accura-
1 Mila et Bergo hanc materiem non satis dilucide fractarent, quia exempla, ubi condicionis notio e talia, ubi concessionis subest, nullo observato discrimine confundunt.
86쪽
s sidii latis, emet r. hisi Ret troeso in relatem bella II, Bdo moente flumine. IV, id nam misis quod di prohibeant Romanis quid aliud ino bella omnium inter se penitium emisse L II, Iconcedente in scirim mire lium eae, utim. III, 2 Mila vatio rediturum et his ob meditatione e L SMI Usi I, di 2
qui semia 'M mire Sunt inuis obtentui quibus a factis Mamformitatus mi is contemnetur Iug. 85, o deiciumnsitas. In omnibus his exemplis non illam facilitatem inesse et varietatem,
quae hist. III, 56 IV, 3s sub M. observari licet, ubi partiacipium futuri activi usurpatur, ex natura participiorum liquido patet. s. D ablativo absoluto euius subieetum ex nuntiato quod soquitur relativo supplendum est. Cum accuratissime explicandum sit, qualis Tacitus in usu ablativi absoluti fuerit, utile est illud quoque genus frequentissime adhibitum adumbrare, ubi participium impersonaliter in ablativo absolui prolatam esse videtur, revera autem subiectum ex
enuntiato quod sequitur relativo supplendum est atque apud Velleium duo, totidemque apud Sallustium exempla nobis occurrerunt. Taciti permulsa sunt. Tac ann. I, 8 miatum irridentibus qui isti siderant. I, 23 mo disiectis quorum se humero S tinebatur. I, d illi tentatis quos idoneos rebantur ... Statuunt. III, 2 refretis in quo tetendi. III, Tractatis resin. III, 6 quod mitos etiam bonos rammdedit qui Felis quae larsim Semritate memiatur se cum aestio F eront III, id relietis ser quos resumeret bellam. VI, 31 missis qui parum, Omne rinlicis . . . v cerent. VI, 36 flventitas sciti latim qui virulerantoni--. I, 5ria et interdum nuntii ubiubantur sine rimitis, elemm monebot cim fidit. I, 6 obruto Diuod effectum meris duli-
87쪽
De participiorum usu praedicativo. 163
XIV, do adstata tim. XIV, dira laniatis circum in XIV, 3yradensibus iis quibus aliqua honesti , α. XIV, 5 so traditis
' acciderant. II, 16 di restis Mi Pamrium freqMentagant, d2rvertis qui dis Me o utilio Mertarum ementirentur. II, ab qui ferociores fuerant ad foenitentiam in i nitiis; II, 8 prorurbatisqMi de Othone nimiiugant I, io disiectis qui tritania Megantur extremus orabatur. III, 13 incis missis Mi comes Meroent III, 6 reclamantibus qui in eontione, lihmnc DI, id frementi, qui Melaban IV, is armentata imis qui su erant IV, 2 mississe Gallias qui a talio eontarent. IV, 35 Haemistis qui sontes et tactram ct tiam insiderent. IV, 3 si Sesto quidquid turbi m. IV,
Ut modo demonstratum est, ablativi absoluti ex ant, quorum subiectum ex subsequentibus repetendum est; sed etiam tales
88쪽
1od Caput IV. sunt, in quibus ex antecedentibus subiectum suppletur vel Tac ann. I, si haec et vita silanti cur moere adere M listi. I, 2 orantium rurarum idem Blaesim et sicilis Afranius in Dberium mittim,r. XUI, bub iustas. XIII, 15 promulantium. hisi. IV, 2, Mensita; IV, et minitanissim etiam prorsus impersonaliter ablativus usurpatur, quod accidit, si ratio, quae inter eodii inter ablativum enuntiatumque antecedens non eis est, lihabeas subiectum, quod suppleas unus ille locus Usi. IV, 1, ubi participium sane non est temporis praesentis huc pertinet: Mim trucidatis, Coaemque fors obtulem Ceterum caveas, ne hunc usum confundas cum dativo participii praesentis, quem absolute positum esse falso dicunt sic Draeger et NippeMoy
(ad ann. I, 2s habent pro ablativo, quod est dativus Agric. 18; his I, 2T II bo .
I. ras ablativo absoluto euius subioetum in nuntiato prinodali
nominatur. m usus admodum circumcisus est Ciceronem cerie constat
hanc licentiam non admisisse, nisi pronomen, quod subiectum enuntiati secundarii est, inprimis exhibendum erata livii lores collegii eissenborn ad Liv. I, 28, io. Velleiu reicere videtur hanc libertatem Sallustii inus, Taciti complures loci nobis praesto sunt: ann. XIV, io sedis tam e seraecla demum sinere, nitudo eius intellaeis ML XV, 3 rasilante res cum G. . .mnem in minus attollens iam ratione friata moris associis XV, 1,nelanti bus aproritantibu Me vem c metum Metaris remiure et, Mere coniuratos XVI, Id ille M la senem tarditatem tam prorati intercisis ense mortem rem T it XVI, 1 Titio intam freto dum rem familiarem eius criter requirit Sal Caf d8 sqtio facilius bellato in Sober ocietatem serietili reli os illitis solantia meret Quodsi autem hoc ridioma contra generales
ablativi absol rusus leges pugnas, quaeritur, cur tamen Scriptores id non repudiarint. causa esse 'idetur quod scriphorsingula actionis tanquam membra disponere itaque accuratius d pingere istuduit praeterea sit nonnunquam istacii, ut iuras structuras facile vitaret.
X. ablativo absoluto paruolpi futuri pass. Iure mireris de explicationibus, quibus editores loco Taciti quosdam obscurissimos ann. III, is, XI illustrasse sibi
89쪽
De participiorum usu praedicativo Iob
videntur neve dubites negare quidquam quod cum Nipper-deyi versione vim die mehe fur de to de Germanicus Mardies docende congruat, a Tacuo scribi potuisse. sim quamvis quaesita ei contorta fructura aliqua sit, rationi saltem repugnare minime debet, id quod Tacitus non observasset, si vera esset viri docti illius interpretatio verba sunt se nis fiat in li-scendo Gemmanici morte quo enim iure Nipperde et Draeger ablativum ulciscenda morte pro ablativo instrumenti habent, tanquam si ageretur de alius cuiusdam rei fine, qui ulciscenda Germanici mori accidit, neque finis ipse esse ultio . . certa
quaedam pars eius hac ratiocinatione necessario ad eam sententiam adducimur, qua si uatur ablativum ulciscenda morie
solui positum esse temporali significatione praeditum atque participio fui pass. in tali structura inesse notionem petendi, assequi studendi vix est quod moneatur itaque vertendum est: m dirae miles rie es, ala de lod de Germaniam peruistiseriam mula vel istas ct decla de Germanima uehem
retinetat, ei es, resti m n hestreb reor, de heueheta soli re macten logicum quod dicitur subiectum Nero si se es, mei das ennis inpetrahialas semitis de letale anhlia de dem,ntei mn brati lari multer' rh. - Ηic locus a grammaticis nihilo melius perspectus est sic inprimis Nasgelsbachii mentionem facere opus est, qui confidentius participium fui pass. apud Latinos in absoluta positione prolatum esse negat. OB certe contendimus prorsus contrarium eius, quod voluerit demonstrare,
virum illum Latinae linguae peritissimum probasse. rectissime .enim explicas, quid discriminis intersit inter ablativum instrumentalem et ablativum modalem, cuius abi. mod. speciei sit Livii illud III, 65, d insectandis obitas tristumium rarit i. e. tribunatum gessit non eo, quod patres insectabatur, sed ita vel hunc in modum, ut patres insectaretur haec interpretati omni dubitatione caret sed cum deinceps dicat oue die collataehensum en . . ann. XIV, mctbem rosequitur Muntem Sise e sensi simlitatione sis fiam in dissem se mec re
90쪽
rum ablativorum prorsus novam esse ex Bola comparatione cum
iis formis quas supra protulimus liquet hae sunt praetexto, certato, addito, intellecto, quaesito, credito, repetito, adiecto, exspectato distincto, pensi fato, dicto. - Accuratiore cognitione ii loci digni sunt, ubi ablativum absolutum
non sequitur nuntiatum quod pro subiecto abi abs potest, beri velut ann. XI, iobtilium cremto ereicit Orsines.1 Etiam solum adiectivum in hunc modum usurpatur. M. RM. I, 6 Maet seri lam. III, 61 Iihem. 2 Praetexto formam pro ablativo participii haberi non posse appares ex hist. I, et praetracto e ut VTVM te, neteris amicitiae III, obro te, res Alicae itaque m annum Jahrb. f. Phil CIX, 55o opinio fefellis, of etiam gemis i. o.