장음표시 사용
121쪽
quo peccavit, ut adverterem hic locum non habere id, quod deeernitur in capite ex poenitentibus distinc. ss. In capitie Si quis Discopus I. q. a. in cap. veι nou es de tempor. Ordin. videlicet Episcopum sulpendendum
esse a collatione omnium Ordinum. imo dc deponendum cap. I. s I. dist. cap. uulius Discopus ria. dist. c. tantis 3. 3I. dis . quia licet aliquando Episcopus improbe ordines conserens , ut dicatur In citatis iuribus, ab sola te potestate ordinandi privetur, ea iura accipienda sunt de ordinibus main Ie acceptis, non vero protrahenda sunt ad alios gradus, ut eruitur ex
cap. qui Eccis sicis a. 36. diit. ex cap. titteras de tempor . Ordin. . & ex cap. utilius eod. tit. in c. ,& si aliquando talis Episcopus deponitur, id pro cedit ob culpae gravitatem iuxta delicti qualitatem . Nee obstat quod Dia conus Sabbato possit fieri Sacerdos, & die Dominico sequenti consecrati Episcopus, quia casus hic in iure non reperitur vetitus. e contra vero dies Dominica invenitur praefixa consecrationi Episcopi . quod si quis ex Summi Pontificis dil pensatione ordinem Presbyteratus die Dominico reciperet, hune non posse eodem die Episcopum consecrari communiter docent Theologi .
quia ministerii cuiusque ordinis exacta , dc accurata cognitio requiritur , ut Patres, & Concilia tradunt. Porro haec mora temporis, quae a Tridentino Tequiritur , dc cui praxis hodierna Ecclesiae est consormis inter Sacros Ordines unius anni spatium complectitur, qui annus certe non civilis est , conia
stans nimirum integris duodecim mensibus, sed Ecclesiasticus , qui oritur ex mobilitate Festorum Paschalium , ut defendit Barbosa de Potestate Episeo.
Pi P. 1. alleg. 18. n. 2. dc notoria Praxis comprobat. Non ita vero Concialium hauc annualem moram praetcribit antequam aliquis ab uno superiora
gradu ad alium ascendat, ut Episcopis facultatem tu per hac dii pensandi omnino auserat ; siquidem si hane dispensationem Ecclesiae utilitas,& nece sitas postulet, permittit Episcopis super interstitiis dii pensandi facultatem ;satis est Concilio . quod promovendi ad Ordinem Sactum sint suis eienter Probati, cum dicat Apostolus, qui bene mmistraverunt gradum bonum sibi acquirent, unde videmus iure sibi facto Epii copos uti concurrentibus cir cumstantiis prae requistis, & cum suis subditis in his interstitiis dispensare, imo de iplos vicarios Episcoporum , 6t Uicarium Capitularem , & Plaeta tos Religionum cum suis lubditis. Ex hoe tamen quod Episcopus dii pensa. verit non sequitur, quod eodem die duos Sacros Ordines conferre possit, hune enim calum facultas dispensandi in interstitiis facta Episcopis non com Plectitur, nullusque Episcopus , imo neque Archiepiscopiis potest in hac iuris prohibitione dispensare, cum haec prohibitio sit Pontificia, ut ex pluribus iuribus demonstratur, praesertim vero ex Clementina ne Romani de elect., Rex ratione quam Doctores insinuant cum dicunt quod dispensatio non es ex δis , qua competunt F non probibeantur , sed ex his qaae nou competunt nisi
oncedacturr nec contrarium evincere caput nuper quod citatur ex titulo de
Sentent. excomuni c., quod non loquatur de dii pensatione Censurae , sed de eius absolutione , quae certe si non prohibeatur. & si non concedatur , inseriori competit, quia non est eontra ius , sed secundum ius , di consequenter si non prohibeatur permissa intelligitur; oportebit igitur, quod qui uno die per Sacros Canones statuto Ordinatus est, expectet aliud proximum tem Pus Ordinationum, ut ulteriorem sui cipere possit , vel ad Sedem Apostoli cam pro speciali dispe usatione recurrat. Verumtameu est in jure novo lio a
122쪽
'Τehem , quae sine interstitiis ordinatum suspensione , ut irregularitatae alliget. Graeci in Ordinibus conferendis interstitia non observant , & si aliquid temporis spatium inter gradus minores, di maiores ab eis praeseribitur, tantum est septem dierum , ut ex D. Gregorio probat Balsamon in can. 37. Synodi Constantinopolitanae. Contrarium huic consuetudini nihil unquam a Roma. a Eccles a sancitum est ἔ non sinit tamen , quod ubi promiscue Latini de Graeaci habitant , Latini a Graecis, di Graeci a Latinis ordinia Sacramentum susci Diant , ted vult quod Larinus Episcopus habeat Vicarium Graecum , a quo Sacri ordines iuxta ritus suos conferantur. Suspenditur ab exercitio grad.4 aecepti; quicumque ex Latinis, si a Graeco iuxta ritus suos ordinetur. In more etiam Grae- eorum fuit, ut ex eodem Balsamone erudimur minores Ordines suis. subditis ubia , que locorum etiam in aliena Dioecesi conserte , quod Latinis Episcopis non licet omnino absque expressa ordinantis licontia , cum ordinatio sit solemnis Iurisdictionis actus, de fieri non pcuit sine Pontificalium ulu . quae duae res in aliena dice cessi exerceri prohibentur, tum lare antiquo, tum novo nam ex can. 3 .
Apostol. s quis Episcopus hoc ferisse convictus fuerit deponitur, di ipse , ori/ quem ordinavit . ex Concilio vero Tridentino Sess. VI. c. s. de Resorm. Episcopus ab exercitio Pontificalium suspenditur iplo jure, de se ordinatus ab executione Ordinum. Parum tamen interest , sive locus si Sacer, sive Oni in quo conseri minores ordines, praesertim si id consuetudini innita istur dummodo tamen maiores Ordines conserat in loco Saero , de intra Misin sarum solemnia , quem ritum fuisse etiam primis Eeclesiae saeculis observa. tum cum ordinationes fiebant in vespera, patet ex usu, qui tunc visebat Μιlsarum selemnia vespere celebranda in diebus Jejuniorum , ita ut in ea hora offerrentur, qua lolvendum erat ieiunium, di ut Ordinationes peragi possent; cuius usus exempla usque ad septimum laeulum colligit Alba ineus lib. r. Observat. cap. I . Postremo Episcopus majores Ordines conserena hoc troque praestare tenetur, ut eosdem in loco publico conserat, quod ita con uevit vetus Ecclesia, & Deus ipse in veteri testamento Praecepit eum coinram omni Synagoga iussit Sacerdotem constitui, eiusdemque Ordinationem nonnisi sub populi assistentis conscientia fieri oportere , ut Plebe Praesente detegerentur malorum crimina, vel bonorum merita praedicarentur , dc esset Ordinatio iusta , ει legitima , quae omnium suffragio, Et iudicio fuisset examinata; hae de re Tradentini Patres in Ecclesiis Cathedralibus Ordinationes publice celebrandat eri dixerunt in cap. 8. Sess. XXXIII. de Resor. vocavitis, praesentibusque ad id Ecclesiae Canonicis, s autem in alio Dioecesis loca agendae essent, praesente Clero loci has fieri debere decrevit.
DE ANTIQUITATE , ET USU LEGIS CONTINENTIAE SACRIS ORDINIBUS ANNEXAE TAM IN ECCLESIΛGRAECA QUAM LATINA .
OUod olim Apostolus in Corinthiis optavie , ut sine sollieitudine essent;
m Mnistris suis deinceps optavit Ecclesia , in illis praeterii in in Sacris Uria. tribus conititutis , ne rerum temporalium ubi licitudine ampediti , a UMTom. III. L vanis
123쪽
.inis omelis , & Eeclesiasticis ministeriis, quibus vi suae vocationis maneipsersunt impediantur, dc retrahantur. Porro hujus anxietatis potitsimam causam videns Apostolus in Coniugali amore sitam este , Caelibatum maxime com mendavit , cui inter ceteras egregias dotes hanc veluti palmariam attribule quod homines sollicitos reddit . ut qa aerant quae Dei sunt. 6c quomodo pla ceant Deo. Caelibatum itaque hunc vel ab ipsis suis incunabulis commendavit Eeelesia , Clericiique Sacris Ordinibus initiatis matrimonium interdi. xit . ut obsequiis solummodo Possent Divinas intendere, quam legem religi se adeo Ecclesiastici viri, sive in Orientali, sive in Occidentali Eeclesia observarunt, ut piaculum semper crederent , dc l ummum nefas Sacris Alta .ribus inservire , dc cum Mulieribus coinquinari, quod ut exactina demon
stretur sit. g. r. Numqωam iacuit Disscopis , Presisteris, Diacanis di Subdiaeonia post Sacrum ordiram seceptum uxores ducere fiam tu Graecorum , quam in Laiarinorum Eccle a. II. Et ut preteream Legem hane sanctis me observandam Apostolos omnes sibi indixisse post vocationem ad Apollolatum , quod in Ecclesiastica
historia rea si perspectissima, dc satis eruatur , ex Petri verbis . qu in cetexoram omnium Persona , Christum alloquens , ait, Ecce uos reliquimus omisaeia , ct secuti fumus te . Primum occurrit illud quod Apostolos seripsit ad Titum . quem Cretensium, oc ad Timotheum, quem Ephesiorum Epi-leopam ordinaverat. In I. ad Tatum hoc ait t Episcopam sobrium er coa-nsentem esse. In I. ad Timoth. C. 4. vult ut exemplum se praebeat siri delibus in Castitate. Castitas ergo, dc continentia ex Pauli verbis Apollo ictum aevo in Episcopis requirebatur, quod utrumque dixit, ne primum tantum aD firmans visus esset praecipere casi ratem conjugatis communem, cum id etiam ab infimo unoquoque fidelium omnino requiratur, nec satis erit ad hoc, ut qui Episcopus aliis praeficitur, continentibus nimirum, ac Deo dicatis Virginibus, ceterisque Laicis exemplo esse possit. Quod si de Presbyteris tacuit Apostolus , ideo quia, ut notavit Chrylostomus in Commentariis i. ad Timoth. 3. f., eadem de illis, atque de Episcopis consitsta voluit. di hoc maxime in illorum sententia, qvi Episcopum anter , dc Presbyterum non distinguunt. Iploa itaque Presbyteros, imo etiam tunc continentes suisse Diaconos reliquos, de demum Subdiaconoa Prcbat Canon ille, qui inter Apostolicos est x . qui sie habet ι Innuptis, qui ad Gersm promoti sunt praecipimus ut F νο- Deriue foret accipiant, sed Leaοσι. cantoresque tantummori. Iis igitur qui tune erant in maj oribus ordinibus constituti licitum non erat uxores accipe re, de consequenter nec illis uti , quod quotidie appropinquantes Deo, Sancta trahaturi mysteria, perpetuo debebant vacare orationi, grave opus adeo, .ut idem Paulus in sua t. epiit, ad Cor. c. 7. satis esse crediderit propter hoe Coniugibus ipsis brevem separationem l si in hac conseiisissem l permit. 'tere , quinimo Deus ipse Per Μυν iem tu Veteri Testamento voluerit, ut pa ret Exod. II. Reg. I. at . di t. Parali P. Altaris ministros, de Sacerdotes toto et mmea Ministerii sui in Tabernaculo a domo abesse . de ab uxoribus , quod et Lueae c. I. legitur, ex quibus monumentis deinde Maximi Pontifices, minoiatesque Ecclesiarum Pastoreo argumeatu in delumpser ut, ut Novi Testamenta
124쪽
D E s A CRAMENTO ORDINI s. sta
Saeerdotes . qui quotidie immaculatam Deo Hostiam OKerre debent, tempera re uxoria continerent, ut ordine suo moverentur, si duxississent uxores, quod Neocaesariense Concilium ean. a. decreviti di ut nulli vel Episcopo , vel Pre. sbytero . vel Diacono licitum esset eum mulieribus cohabitare, quod Nicaemnum I. Coneilium statuit in ean. 3. nisi vel mater esset, vel soror, vel amita. III. Constantis eiusdem Dilciplitiae , in Orientali, & incidentali Ecclesia argumentum facit Carthaginensis M. Concilii canon a. in quo Patres post imperatam pudicitiae custodiam Episeopis , Presbyteris, Diaconis . ceterisqum qui Sacramenta contrectant. haae rationem reddunt a quia Ap est, id δε- euerunt , er ipsa semavit Antiquitas. Faeit Romanum Concilium sub S. Sit
vestro in ean. 3. quo Subdiaconis prohibetur matrimonia contrahere, Mela tense I. in C n. a. quo cavetur ne ullus conjugatus ad sacerdotium ascanda
Eliberitanum item ante Syricii tempora celebratum , ut plura alia Praete ream, cum iam inter Theologos praestantissimos constet primum omnium post Niccolaitas , & Iovinianum , qui Caelibatui bellum indixerunt , Vigilantium irrupisse , qui reserente Hieronymo Episcopos sui scelerit Miserit ba.ere cov- for es , qui Dia uos non ordinauerit αδ prius Oxores duxissent, qui demum usui casibi credidorit pudieitiam , quamquam ues aesique ad deceptiovem alicae ius Sacerdotis perveneruui. Imo Ecclesiae Patres, qui illa aetate floruerunt inter ea , quae illis maxime commendabantur erant Clericorum ordinationes, laequibus, aut Virgines accipiebantur, aut continentes , aut vidui, aut ceri:
Post Sacerdotium pudici, ut inter Latinos Patres , Hieronymus scripsit in fine Apologiae pro libris contra Jovinianum , di inter Graecos Epiphanius, qui cum dixisset haeresi s s. quae est Catharorum , Iiberos estuentem unius Oxoris virum Eccisam nou seMycipere, sed eum , quis abusa continuit, aut in viduitare vi xis Diaconum, o Presisterum , - Episcopam , ct mpodiacouum , haec addidit , maxime ubi sceri funt canοηes Ecclesiastici , ut notaret, quod si inquibusdam locis illi aliquis obiecisset, adhue liberos gignere Presbyteros , oc Diam conos , & Hypodiaconos , hoe non esse ait juxta Canonem, sed juxta βο--uum mentem , qua per tempus elanguit.
IV. Et revera elanguit haec mens in Episeopis illis, qui in Trullana qui
ni sexta Synodo congregati disciplinam novam observandam decreverunt in Ordinationibus, ut nimirum hominum, qui essent in Sacris legitima coniugia. deinceps quoque firma , de stabilia essent, neque eorum cum uxoribus con iunctiones dita luerentur , vel iidem mutua tempore convenienti consuetudi ne privarentur. Quapropter si quis dignus inventus esset qui Hypodiaconus, Vel Diaconus, vel Presbyter ordinaretur, is ad talem gradum assumi, non se lum Patres hi non prohibuerunt, si cum legitima uxore cohabitasset, sed prae terea Prohibuerunt Ordinationis tempore ab eo postulari ut profiteretur se a legitima cum uxore consuetndine cohibiturum, ne ex eo a Deo constituim aia sua praetentia benedictae Nuptiae, iniuria afficerentur; & quod pias aures Disendit omnino, insuper decreverunt deponendum tum illum . qui Presbyterorum quemcumque, vel Diaconorum , vel Hypodiaconorum coniunctionucum legitima uxore, & consuetadine privare auius suisset; tum illum sue Presbyter , sive Diaconus esset, qui suam uxorem pietatis praeteXtu pertina giter eiecisset. Haec sunt , quae labente saeculo VII. Anno scilicet 6sa. cau. 13. in Trullano Conventu deereta sunt constanti totidem saeculorum Orientalia Ecclesia disciplinae contraria, quam singularum illarum aetatum Patres tum
125쪽
exemplo, tum scriptis comprobarunt. Facile quidem est veluti insigae alia. rius moris argumentum reponere, id quod Sia rates hist Dr. lib. 2. cap. 18. seripsit, deinde Sozomenus Histor. lib. a. c. 21. tum Cassi.,doriis histor. tri Part. lib. a. c. I 4. ει postrem I Nicephorus lib. 8. ca'. Is nimirum . Vasum esse patribus Nisani Cosellii l. Drem novam in Ecclesis i triau. ero, via quiessest Sacris initiati, cum uxoribus. quas cum essent Luci in matrimoniumaeaxissent, minima dormirenti veram is medio Consessu surre uisse Papbnutium . qui a puere in Mouasterio se ipsum se uero vita. Q iciplinaque genere totum tradiderat. ai usta modo uuptias astu expertus erat sed nec mulιarem esiis sanda contigerat. θ veheme ter voerferatum esse tam grave jugum ill amcervicibus , qui erant sacris tuitiatι uou esse imponendum . Hoa orabile esse coa-jugium inter omnes . σ thorum immaculatum . Videndum ne nimis exquiHap .est itione Ecclesiam gravi lucommodo ascerent. Om es uou pose ferro tam austeram disciplisam, neque a figularum axoribus, fortasse eam castimo. ιa-νmam pose servari. viri autem cum uxore teritima conca.itum c si mouramos. Illud fatis esse , ut qui in clerum ante adscripti eraut quam duxis.eaxores , bi secandam.veterem Ecclesie tradιιiouem deinceps a nuptiis Io a - βmerear, non tames quemquam ab illa. quam iam pridem, cam L.Iietis erat. ωxorem duxisset. sejungi debere . Issamque Papb tii oratι ouem is Episcoporum conoenta Episcopas uni verss. Presbateros . Dιaconos constituisse ue contro versiam do hae ro exortam definivissent . potesatemque permisiam cuique pro arbitrata ab axorum consuetudine abstinstat i proptereaque veram n .n ella quod in Oriente Continentiae Perpetuae Lex Clericis mi joribus fuerit impa Ria , aut quod viguerit perpetuus eiusdem Continentiae usus. U. Ceterum quid quid sit de veritate hujus hastoriae . quam ut salsam . de adulterinam reiiciant viri erudatissimi Haronius, de Bellar minus, hoc unum dicimus tantum in illa non reperiri auctoritatis pondus , ut in re tanta fidem extorqueat. Vera, inquit Thismassilius de Beneficias parte t. lib. II. cap. εο . res foνtasse fuerit . qua refertur . di is eo tantum aberraverit Socrates, quod adiecit de suo; Potnit enim ia Ecclesia Orientati ea fuisse temporo Cos ritii Nic si incontiσentium Presisterorum, Diaconorumque ma Ilitudo , ut Sampiontismis Prasulibus satius uisum fuerit dismulare immedιcabile malum ,
'am resteando asperare . Idem de Conciliis Ancyrano, Neoc aelariensi, c,an grensi dixeris, inlita adversus partem hane statuisse, quod curationis spem abiecistet omnem . Ubi vero Socrates dicit Antiquae Ecclesiae traditione superioribus Clericis solum prohiberi ne matrimonium mirent, non autem in iisti usum interdiei, iam ad Eusebium , ad Epiph pnium ad Hieronymum appello viros veterum Ecclesie consuetudinum Socrate longe peritiores. Hoc igitur erates loquentem inducit Paphia utium, quod in ore nunquam Paphnutius havi huit . Potuit tunc cum Concilio Paphnutius, de sequemibus laeculis potuit eum eo Reelesia Graeca tota iudicare tolerandum id malum potius, quam aut Eeelesiam Schismatis, aut ejulmcdi Cler ιcos periculo Lbjicere incontinentie gravioris . Illud tamen ignzrari non potuit pravam hane suisse, de degenerem consuetudinem i qua pr ici violarentur cent nes, dc Ecclesiae purior, atque sane ita ab Apostolis diiciplina turparet ut . Atque hinc coniicere licet qu.im temete in suam sententiam abducant m nnulli clementis Alexandi iniau L,titatem ex lib. 3. Stromat. Petitam, ac si diceret sua aetate, nimirum sub sinem secundi saeculi, Sacerdotes ti Diacon ι matrimonio uior esse; quam
126쪽
temere verbis illis abutantur . quae in Athanasi epistola ad Dracontium te inguntur , ut confirment huius Sanctissimi viri aevo majores Clericos , etiam Episcopos filios ex matrimonio ante consecrationem suam inito suscepisse. Quod temerario conatu alii tentarunt ostendere in vita S. Gregorii NaEian-lleni, quem a Gregorio Seniore in Episcopatu generatum Olcitanter dixerunt .Ft alii in vita Synesii Epit copi Ptolemaidis , quem narrant propositum ha huisse utendi uxi re . & liberos procreandi cum Episcopus esset inauguratus ἔsed omnia haec , & alia his si nulla deliramenta lunt . & Insomnia , nec ullus est in Ecclesiasti ea historia . vel mediocriter vertatus , qui ignoret ea quae hie reponuntur, circumstantiis talibus alligari, quae discerni debent, ut quae
latet in occulto veritas aperiatur.
Tatianum' ti Encratitas matrimcnium, usumque eius malum esse putantes, ut illos ab hoc errore avocaret, oc ostenderet a Deo matrimonium esse militutum, neque ictum m lege Molayca, verum etiam in novo Testamento commen datum . MDC itaque lecundum ut olfenderet, nunquam vero ut assereret luitem Poris Dinc os . de Sacerdotes filiorum procreatiosi operam dare, dixit ruxis o tinius ρώoqvie tixoris viνum utique admittit Apinotas, seu fit Presb-rer . seu Diaconus , seu Laicus uteas matrimonio citra reprehensionem : Quoas ex hac c.lenientia lententia aequivocatio nata est, ex prava Postremarum DCum relat Cne omnis exorta est , quam nonnulli posuerunt ad ostenden Iam Presbyterorum. Diaconorum illius temporis incontinentiam, non ad ex
Primendum ex licito toniugio licitum opus Laicis permissum, quod solum Clemens intellexit, ut robur suo argumento accederet , ει haereticis illis honorabile conubium Ostenderet in novo etiam Tellamento, in quo Episcopus. qui di mui recte praeest. Ecclesiae dux constatuitur, & Domum Dominicam
unius mulieris constituit coniugium .
VII. Neminem etiam latet quod ea quae S. Dcctor Athanasius ad Dra contium scripsi gravissimam adhortationem continere ad suscipiendum Epim scopatum , a quo munere iuscipiendo illum deterruerant Monachi, qui eum apud th Eetinere nitebantur, quod i plorum societati, di exemplo esset de Srna meum , prc Pterea dicentes Episcopatum esse caussam peccati, di innum meras inde occasiones delinquendi suboriri. In tota vero hac adhortatione nihil legi . ex quo Dracontius colligeret Continentiam se sore violaturum sat m atque esset Episcopus. profecto totam legentibus Athanasii epistolam Terspicuum fiet , imo inter plurima quae Sanctus Uuctor ibi coligessit hoe unum etiam Bdvertitur eodem modo illum de Epit copis , ae da Monachis loqui, quibus nusquam permissus suit rei uxoriae usus . ex quo Monasticam itam Proseisi iunt , perspectum igitur est nec potuisse assirmari ab Athana si, Epas opis fixisse permissum connubium, ex quo fuerunt ad Episcopatum Promot/, cum Preter am non ignoremus Athanalium in Apolcgia de fuga tua narrare calum cuiuidam Leontia Arrianorum Pleudo Episcopi, qui depositus sit t. quod nolluit, cum Presbyter esset a cuiusdam mulieris contubernio abstinere, qu ni certe in m a mortium duxisset, ut securius post suam ordinationem iure ccniugali illa uti posset, si tempcre S. Athanasi tum Episcopitum Presbytera Potuissent cum hujusmodi Uxoribus commisceri. Vlli. Nullibi vero magis apparet, quam hallucinentur ii, qui in haec triave Isa contrazin DObu Maduut, quam dum inquiunt Seniorem Graeg
127쪽
rium dum esset Episcopus, Gregorium filium, postea ab Episcopatu Natianae
num nuncupatum, genuisse, quod colligunt ex ejusdem Natianaeni verbis o quibus Sic Patrem suum loquentem inducit: Nondum tot anni sunt tui quot mihi in Soeris raram sunt consumpti victimis Noe enim concesso muli sunt in doctrina temporum clare congesta, sapienterque pronuntiaM . qu aptissima sunt ad confirmandum nostram tam falsa nota relatam Oppimo nem . Ex omnibus aut*m obtervationibus illam eligimus, quam S. Hiero nymus in C thalogo Scriptorum Ecclesiasticorum reliquit, videlicet Gregorium Nari anzenum sue Gregorium iuniorem anno Christi 389. obiisse II. Annis post obitum Patris, scilicet Gregorii senioris, qui fere contenarius erat cum obiit, vili in Sacerdotio annos A s. exegerat, ut ipse Nangianaenus strahit In Ora io-Dς I9. qui demum pauci3 ante suum obitum mensibus eumdem Gregorium filium in partem suae sollicitudinis vocaverat, de Ecclesiae Nazianzenae ad tempus praefecerat, ut idem in carmine de vita tua significat. Eruitur ergo Iuniori Gregorio Anno 3TI. fuisse concreditam Ecclesiae Nazianzenae ad ministrationem . Observamus insuper quod mortuo Patre, idest Gregorio lenio re , idem Gregorius iunior Episcopos diu, multunque exoravit ut Euchalium Nazianzenae Ecclesiae praeficerent hae ratione, quam scribit in epistola sa. ni mirum propter e tum , ct emortuum eorpus suum i ubi notetur quod incitato carmine de vita sua, quod ante hoc tempus composuit, non diu scilicet post obitum Cesarii fratris sui, & Gorgoniae sororis se iam canum esse , dc cur Vum narraverat, quod in quadragenario viro portentosum fuisset, sed in septua mnario non mirum. Et tamen concesso id quod ab Advertarias narratur, regorius hic vix quartum supra quadragesimum attigisset annum cum suus Pater obiit ἰ nullus itaque dubito illum insanire negabit, qui Caelibatum tunc temporis sacris Ordinibus annexum non fuisse dixerit hoc fundamento , quod Iunior Gregorius a Patro ruerit, cum esset, Episcopus, generatus . Ad auctori tatem itaque quae objicitur responderi poterit hyperbolicum fuisse Gregorii Seniuriν sermonem, aut fortasse melius, Craecam lententiam, ex cuius interpretatione sunt citati versus, ita latine reddendam esse ad mentem Auctoris raras peνacta tam longa nondum es tibi m Γνον Me ram transiit tempus mihi , nihil enim nos prohibet dicere graecas voces, quae aberrandi occalionem
pluribus dederunt in tuo originali non notatas lut illorum temporum serebat usus iis, qui modo usurpantur accentibus , dc iritibus, imperitum Librarium male coniunctas, vel divises legisse , de ita ac si nullam in sensu mutationem parerent , seripssse , ut hic subiiciuntur συπω νος ωνεν ἐκ μι--ἀς βίον μοι διῆλΘε τυπιῶν ἐμὶ κρονος, eum potius postremum carmen ita fuIN set scribendum. σσος δελει ἐτεHων σκοι κρινος, & ita omnis abesset aequi
Vocatio, nςc inepte Gregorius Pater prope centenarius filio suam aetatem reponenti ne susciperet Naaian eni Epileopatus administrationem dixisset , multum illum a senio suo abesse, qui tunc duos supra To. annos numer vbat ex Suidae testimonio , qui hunc nonagenarium obiisse recensuit et adeo que colligitur lub saeculi tertii finem natum fuisse , a. scilicet 298. aut 199. s. irciter annis antequam vir sanctissimus Pater eius Sacerdotio fungeretur . IX. Quod postremo coro de Synesio ab aliquibus traditum est , argumento petito ex ejus epistola ros. ad fratrem data, potius in Adversariorum quam In nostram sententiam potest retorqueri . Haec sunt verba Synesia r Mihi , in
128쪽
ω Monus praediso ac tesor. neque me ab ea prorsus sejuvi velis , neqον
adiatori inpar cum ea claricatam commiscere . Alterum enim nequaquam
vim es . alteram iuurtum. Sed hoc utique cupiam, o precabor plurims mihi, ct quam πιι mos esse liberos . Hoc unam ab eo ignorari non oportet, qui creandi vim Oabet, quod de S. D Paulo ac Dion o inteuigere potest . quos quidem Letatos a populo electos audis ... Haec si mihi Epycopatis muneris nostri jura conceserint subire hane dignitatem possim dic. In tota ha sententia nec verbum legitur , ex quo probetur quod Synem tempore Caelibes . aut Continentes prae aliis ad Sacra Ministeria non eligerentur e legi tur tamen oppositum in eo quod Synesius asserit: se inaugurari Episcopam nolle, quod is eo esset proposito vacandi rei axoria, or liberos procreandi,
eo quod muηus hoc post Episcopatum susceptum illi esset illicitum , ct adulteri
instar tunc cum uxore clanculum deberet consiuescere. Ex hac igitur excusatione colligitur quod Synesin aevo Sacris Mysteriis consecratis hominibus Permulam non erat mulieribus uti, quas L raci duxissent uxores, ex qno hiet
postulae quod Epileopalis muneris jura hoc illi concedant, ut hae facta
venia subire tantam dignitatem Posset . Viri eruditi omnes bene norunt haec , ει alia , quae in citata Synesii epistola leguntur. ab eo scripta suisse , ut se hac arte ab onere Episcopatus, quo se indignum existimabat liberaret . Ruod sciret perpetuae continentiae servandae Episcopis legem impositam esse secundum Ecclesiae disciplinam. alioquin nιhil pro se e .sset Incontinentiam excusando tuam si alia praxis , dc alii tunc suissent Sacerdotum mores, de ipsi l piscopi ad aliquam voluptatem confringi possent , atque emolliri . Ceterum ubi Synesius Theophili Patriarchae Alexandrini voluntati in omni-hus, se subiicit polliceturque se necessitati cessii rum , ac tamquam divinitus Oblatam tesseram accepturum , ita pollicetur ut apud Deum sit omnis criminis expers. de ut talem se praebeat qualem ipse ait in laudata epistolat Episcopum Divinum hominem esse oportere, qui ab omni ludo peraeque ae Deus ipse sit alienus, Ec ad nullam voluptatem confringi. atque emolliri pos-st, de nulla omnino labe pollui debere tamquam qua aliorum piacula aes des abstergat. Hominem his caracteribus insignitum , de hunc Sacerdotem , dc Episcopum in AEgypto commorantem . ubi teste Hieronymo locoestria citato maioribus ordinibus continentia annexa erat, quis dixerit huic ιegi Postmodum non Paruisse ξ AE conomiae, quae in Ecclesiae exordiis nece λιaria erat debetur quod ad Sacerdotium, di Episcopatum aliquando assummerentur, qua uxorem duxerant . sed ex quo conlecrati fuerunt, ipsis ma-grimonio ut a non licuit, atque hoc quidem S. is dorus Pelusiora. Chry- D stomo Magistro suo consentiens libro 3. epist. 73. Leges. ει Ecclesiastica
saluta sanxisse testatur , a quibus perperam expungi Nicaenum Cancinem Ratramnus Monachus Corbeiensis Ix. Saeculi Auctor hoc argumento Probabat. Nam quu quis uxorem duxerit non potest Ec praeter uxorem. allas etiam mulieres iii domo non habere , quibus uxoria necessitas , dc cura domestica suppleatur. Ubi vero cunctarum interdicitur subintroductio Remmarum quod legitur in citato cauoneὲ praeter omnino Proximas, quae Careant omni sulpici ire , manifestum est quod interdicitur uxoria etiam copula , quae nullo modo potest siera sine reliquarum accessione foeminarum . Utinam Uello Trulliani Patres, quem citarunt canonem Apostolicae perfectionis, dum ia audaLO can. 13. dixerunt a Nos auσι quam canonem Mosotica Perfectioriε.
129쪽
ordini se strvanser bominum qai sunt in Sacris, legitima eos via deineops quoque firma, di sabilia esse volumus σέ. prodidissent . Neque perperam
Asricanorum Patrum decreta exposuisseno afferendor Contiuentia legem ab selis impositam Sacerdotibus , ceteririque sacris Ministris, ad Diud tempus dumtaetat referenda . qua vicem suam in Altaris ministerio , sacrorumque contrectatione implerent: Utinam tandem ad confirmationem regulae , quam ipsi statuerunt de non prohibendo usu Coniugii Clericis maioribus ante Ordinationem suscepti Paphnutii historiam recensuissent . quae ceteroquin Plu rimum illam sanctionem firmasset, de muniisset. Verum nihil horum perstiterunt, sed magnificis verhis Apostolorum traditionem . oc ab ipsa usque antiquitate servatum morem referentes aperte, ec nominatim Latinae Ecclesiae usum reprehenderunt non sine schismatia i pecie adversus Ecclesiam Romanam, ut notavit Eslius in 4. d. 37. g. 4. quae tamen AE conomiae. ecpacis gratia praxim hanc toleravit, Permisitque deinceps, ut patet ex Ste Phani II. ει Innocenti III. rescriptis in cap. aliter d. 3 i. in cap. ut Geri corum mores. dc in cap. cum olim de Clericis Conjugatis. Nihilominus quoad Episcopos nihil in boc Concilio Trullano immutatum est de antiquissima Ecclesiae disciplina, sed ea non e ix. Decretum est illis nullo tempore licere conjugio uti, quod ante ordinationem contraxissent, ει quo ad ceteros, qui non ducta uxore in Clerum promoverentur, lotos Lectores , oc Cantores uxorem posset ducere in canone 6. dictum est , dc quod deinceps nulla penit ut Hypodiacono vel Diacono , vel Presbytero post sui ordinationem liceret contrahere, bc si suisset hoc ausus facere, deponeretur . Porro quanta Reli sione Caelibatus Clericorum in veteri Ecclesia tum Orientali, tum occiden. tali observatus fuerit vel ex ea constat, quod olim Epitcoporum ac Sacro rum Clericorum viduae ad alias trans re nuptiar prohiberentur ut ex epistola ad Amphilochium S. Ba filii c. 44. ex Concilio Toletano r. A MO. celebrato
cap. x8. & ex II. MatiscOriens c. I 6. Ec eX alais antiquis monumentis clare
liqueti quin imo di Graecorum Presbyterorum , dc Diaconorum viduae etiam hodie sne sacrilegio nubere non possunt, de Epit copi deponatur , qui cum quacumque muliere coliabitant, ceterique Diaconi, dc Sacerdotes pro cer. tis temporibu4 videlicet Vicis, dc miniit erit, ab uxoribus separantur.
X. Quod autem spectat ad interruptionem hujus Disciplinae in Ecese.
sa Latina nihil aut in Conciliis expressum, aut in Patribus reperitur, ex qua eonstet usiam, dc vim illius in Ecclesia Latina aliquando cemasse, quocirca colligere licet moribus universae Ecclesiae Latinae ita suisse receptum ut nulli bi absque peccato ministris Altaris unquam licuerit uxoribus commi steri. Unicus qst Carthaginei sis vi. Concilii canone 28. , quem ut supra diximus in Trullana Synodo Patres citarunt , Et cujus expositio Propositioni nostrae videtur adversari; cum enim in illo legaturi placuit s/ Subdiacon/.ο Dia.onici Pre υtera propriis terminis a consortibus absineant . haec verba interpretati sunt nonnulli, eo tempore quo Altari ministraturi sunt a conjugibus abstineant, ut sint tamquam non habentes: quapropter inquiunt demonstrari ex hoc canone perpetuae Continentiae disciplinam, etiam in Eceles a Latina , cum hujus pars sit Ecclesia Asricana, fuisse interruptam. Sed immerito hoc dicunt. conlectura nullo adminiculo consolidata . Siquidem in canone a 3. hujus sexti Concilii Africani Patres illud idem dixerunt quod iam antea dixerant in canone 3. Concilii v. ut Balia mon in illius Commea-
130쪽
tario observavit; in hoc autem Canone loco illarum vocum propriis stermis nis leguntur: secundum propria statuta placuit pradictis ab uxoribus absinere. Quid est autem secundum propria statuta , nisi ac dicere secundum proprias leges p Non ergo intellexerunt Patres Carthaginenses tempora ministerii , in quibus tantum ministri abstinere deberent, sed leges antea latas confirmare, quibus statutus fuerat perpetuus Caelibatus , dc Perpetua continentia ei iam cum uxoribus, ut in tota Ecclesia, ita in ipla Africana Provi cia. Porro hanc legem primum latam fuisse in prima Carthaginensi Synodo Aurelius Episcopus Carthaginentis indicavit in a. canone secundi Concili , ubi se dixit a Cum in preterito Concilio de Continentia, ct Castitatis mori deramine tractaretur, gradus isti tres conscriptione quadam Casitatis per consecrationem annexi sent , sescopos is quam , Presisteros, Diaconos , ira placuit , ut condecet ut sacrosanctos Antistites, ct Dei Sacerdotes , nec nono Levitas, vel qui Sacramentis Divinis interviunt, continentes esse in omnιιμι , quod possent simpliciter, quod a Deo postulant impetrare, ut quod sa- soli docueruat, ct tha seruauit antiquitas, nos quoque custodiamus. Ab univer 3 Episeopis ictam es Placet . Quod vero in hoc canone Patres Intellexerint de Castitate eum propriis uxoribus omnino servanda, . & non tantum tempore vicis, & ministerii ex Latinis Theologis nullus dubitavit, quinimo Michael Medina , lie et alias Baisamoni consentiens in explicatione citati canonis 18. Concilii vi. hoc idem ingenue fatetur in lib. a. de continentia cap. 3 o. g. Sed ego ubi incipit quod quia pars hujus Canonis fuit Propossis Aurelii, in qua proposuit Continentia legem pro Episcopis, Presbγteris, o Diaconis , posterior vero fuit caeterorum Patrum responsio, qui propositio
.nem tinauimiter approbarunt. Quare non est audiendus Balsamon, qui posteriorem hanc partem interpretatur de continentia speciali cum foeminas.& uxoribus, priorem explicat de generali in omni onere virtutis, cum in utraque parte castitas, dc continentia omnimodo absolute , non autem pro certis temporibus indicetur, ut patet ex modo loquendi, quo absolute a Patribus praecipitur castitas absque ullo additamento . Statuerunt enim Α- fricani Patres absolute, & absque ulla restrictione pudicitiam ab Episcopis , Presbyteris, de Diaconia custodiri dum dixerunt: Ab omnibus, ct in omnibus . utique se absiaeant ab aexoribus , qui Sacramenta contrectant , non ve ro tempore dumtaxat contractandorum Sacramentorum . Nec suffragatur Me dinae in ea parte qua Balsamoni sublcribit interpretationi, nimirum in xv. Concilio Carthaginensi fuisse moderatam veterem di septinam, quod audiverant Patres absolutam cum uxoribus continentiam non facile fuisse receptam , nonnullosque ex Sacris Altaris ministris illa abuti , siquidem effugium hoe iam sublatum legitur in Decreto Concilii v. sub canone 3. Prae terea haec sunt verba huius decreti : cum de quorumdam Curicorum quamvis orga ωxores proprias incontinentia referatur piacuit Discopιs, ct Presbν reris , ct Diaconis secundum propria fatusa , etiam ab uxorιbas contιnere . quod nisi fecerint ab Ecclesiastico removeantur Μicio. Verisimilius igitur est credere Africanos Patres in illo Concilio v I. can. 28. non usurp.isse praeui ctas voces: in propriis terminis, sed istasi secundum propria statuta, etiam a uxoribas continere, eo quod & communi totius Ecclesiae , & proprio. dc pem culiari Provinciae Carthaginensis in prioribus Concιliis edito, hominibus bacris mysteriis intervientes , ad hanc diui Plitiam observandam teneren