장음표시 사용
91쪽
onus, si se ordinatus in aliquo ex majoribus ordinibus usum rationis non habet etiamsi contrarium nonnulli docuerint . quod perperam crediderint ordini Sacro castitatem perpetuam annexam esse , Vel saltem sacerdo istio , & ratio est quia talem statum non elegit , qui caruit rationis usu , nee potest alicui hoc onus imponi. nisi ipse promittat, de hoc provenieaex voti essentia , quod requirit voluntatem ejus, aut expressam, aut inter-Pretativam in illo qui votum emisit. Liberum itaque erit puero ordinato eum Pervenerit ad adultam aetatem ad matrimonium transire, & omnino ab Oidi. nis minasterio cessare , dc in hoc cognoicitur discrimen inter effectum Bainptismi. & Ordinis , nam qui Baptismum suscepit infans, tenetur ad Ecclesiasticas leges, vel ut Sacri canones definiunt, ad Leges Christianitatis posta de prum rationis uium , quia hoe tempore urget praeceptum suscipiendi Sacramentum Baptismi, quod praeceptum non habetur ut in adulta aetate Sacri Ordines sulei piantur , ergo neque praeceptum est ut qui sine rationisti tu initiatus est, iam adultus Sacrae ordinationis legibus coerceatur, di hue facit id quod S. Gregorius Magnus notavit . ut Siciliae Subitaeo nos a lege caelibatus eximeret: Duram atque incompet ns videtar, ut qui usae in continentia .ou iuvenis, neque casitatem aute promisit, compellatur a sua .xore separari.
IX. Licet nulla aetas Sacris Ordinationibus obstet, nihilominus a iureapse aliqua est statuta, ut quis recte ordinetur. Antiqua Canonum dat ci-Plina non temper eamdem aetatem selegit, nec Canones omnes omnino consentiunt, di ubi minores Ordines a teneris recipi Permittunt, nullum mmi- sterio Altaris praeficiunt ante annum quintum iupra vigesimum . Ii qui ab infantia sua Ecclesie obsequiis se voverant aut e pubertatis annos Lectores ordinabanture anno vigesimo Acolythi, & Subdiaconi, Postea ad Diaconatus gradam Promovebantur, in quo per quinquennium mim strabant, postea ad Saeerdotium, Et post decennium ad Epalcopatum admittebantur. Regulam hane praescripsit Syricius Papa in epistola ad Himerium cap. s. dc illam re fert Gratianus in c. quicumque d. 77. ubi etiam legitur quod qui aetate grandavi ordinuri ιυρiebant statim atque baptiaarentur in Lectores ordinabantur,
o deinde ad reliquos ordines eodem modo ascendebant. Minores 3 . annis non ordinandos esse Presbyteros sere canones Omnes dixerunt , neque minores R. 23. Diaconi creabantur. Subdiaconatus aetas communis, Erat annus v ge
smus, pro reliquis minoribus Ordinibus unquam in Ecclesia definitum suisse egitur certum tempus, sed illud solum in more fuisse, ut nullus nisi post annos discretionis ordinaretur. Ingressi1rcs in Religionem, licet insantes prima Tonsura posse initiari Bonifacius VIII. concessit in cap. nullus Episcopus
de temporibus ordinat. in 6. ubi Glossa insantem explicat leptennio mino rem . Toletana Synodus iv. in can. I p. sustulit ab ulus ordinationum in Hispania, ubi pueri, ει infantes ordinabantur Diaconi, & Levitae . quem abusum antea iustulerant Patres Concilii Agathensis. Ita Autenti ea de Sane issi
mis Episcopis Iustinianus decrevit ut minores . annis non ordinarentur Presbyteri , neque minores 1 . ordinareu tur Diazoni, minor 3 s. non ordinaretur Episcopus , nac minor I 8. Ordinaretur Luctor.
Utque ad U. Clementem haec fuit aetas in sacris Ordinationibus requisita,
nam huius Pontificis aetate alio modo clesinita ei'. ut refertur in Clementina Generaum de Atitate, & qualitate Ordluandor Υ. m qia a conceditur ut quis subdiaco uus Ora tuetur in decimo Octavo Emio, Iir v I gelimo Diaconus, oc ma a
92쪽
et s. sacerdos. Iterum in Concilio Tridentino de hae aetate actum est , α
Patrum decretum legitur in cap. I a. Sess. XXII . de Re formatione , in quo coris rigitur ius illius Clementinae circa aetatem Subdiaconatus, dc Diaconatus quae definitur In anno 11. & a 3., bc retinetur annus 2 s. per Presbyteratum . Cum vero Concilium in definienda hac aetate particulam aure u Iurpet .dicendo antea x. ante a 3. 4cc. clarum est Ttidentanis Patribus satas fuisse quod his ordinibus initiandus statutum tempus attingat. Ea vero quae idem Concilium exigit pro initianda prima Tonlura, latis ossendunt CLucillum requ rere decennium . Pro nui ι ribus ordinibus nihil dicar Concilium, sed stilum in cap. 6. laudatae Sessidias vult quod nullus prima Tonlura Initiatus ante antiu in de cimumquartum Ecclis asticum habeat beneficium. Eamdem aetatem praescribuni Tradenti a Patres pro Ordinationibus Regularium . sed Innocentius VIu. Religit m Minorum concessit ut in xa. anno completo Q Sacerdotium ascendere ut. quod postea Pius U. confirmavit, sed Gregorius XIII. omnia aldispc sitionem juria communis veteris , dc recentioris reduxit. Tempus hoc In varias aetatibus Sacris Ordinationibus praefinitum adeo reliςiole servabatur antiqui us. ut nulla liceret Clericatus gradus contra Ca- DL num institutionem sortita, de Pius lI. in sua Bulla Cum ex Sacrorum mala fide ante praetcriptum tempus ordinat Os iplo facto suspendit, non se uero ilics, qui bona fide se ei se in legitima aetate constu utcs putant, cum quιbu Llent PCntifices dispensare pro foro exteriori, ut legit me exerceant illOrnm Ordinum functiones , qui s praemature defectu legitimae aetatis sui cepe. rvor . Nec Lbllat quod in cap Subdiaconos d. 77. dicatur es- s/ ante te L t mom ocIem a Socris Canonibus prscriptam ordinatur depon/ a graas Ρ- ρι pro . aut mmius auν om se quod ob auerius culpam Gerιcus a graa a suo uisen rur. N ii pi ratium c bstat, quia plerumque in iure haec de Pi sitio cum sui peii ne consanditur , ut constat ex Auctoribus illis, qui hanc difficultatem Perpendunt, inter quo Sayrus de Cen uris i. s. c. Is n. 3 ω Sua rex eodem Tractatu disput. 3 sect. r. n. st. Neque obstat secundum, quia licet stipensio per fit c um spiscopi ordinantis ab ordinato incurratur, caussa nihil ominus praecipua suspensonas sola est ilesectus aetatis . cuius ratione Clericus ordinari non potest , unde sulpensus dicitur Clericus Ob defectum aetatis . aco utra vero si quia Epilcopus contra hanc canonicam regulam aliquem Ordinaret, illi ob culpam ipsius imponeretur suspentio. 3 III. Ultimum quod requiritur ex parto suscipientis Ordiner pertinotad illius quatitutem Dectatam in moribus . in Doctrina , σ ιn necessaraa Or- inandorum issentatione , qua tria decemst Tridentιnum Concιhorum is
X. Integritas morum adeo neeessaria est in illo qui petit ad Ordines
Pr m v uri, ut In Primitiva Ecclusa , oc deauceps poli ea , lem per fuerit usitatum neminem Promovere , qui bonum non haberet testimonium t indecens enim esse Patres putarunt, illum Eeclesiae Attii, stris and clari, de cujus bonis moribus Certi nihil haberetur , aut cuius corrupti mores Omalbus ellent m nise si ι . Utrumque agitur ut luccessivis omnibus suturis temporibus Ecclesiarum Passi, r. s ea verent a Parochis. ει Magistris Scholae prGbitatis vitae documentum Pro mitioribus ordinibus Tridentinum Coucilium ex Polcu in ca P. lar - G a sla
93쪽
datae quod decernit etiam in Cap. r 3. & I . pro iis , qui promovendi sunt ad
Subdiaco linum . Diaconatum, & Praesbyteratum. Sed ut aliqua dicamus heantiqua Ecclesiae duci plina Apostolicae innixa regulae . quam Paulus ad Titum Prael cribit in cap. I. suae epistolae his verbis: Husus rei gratia reliqui te Creta , xt ea qua desunt corrigas, ct constι tuas per Civitates PresbIteros cur er ego disposui tibi: Advertendum est prxcipuum Apostola mandatum, quod legitur etiam in I. epist. ad Timoth. e. 3. suisse , ut inita anili fluecrimine essent, non bilin uer , non multo vino dediti, non turpe lucrum sectantes . ἐπ habentes minerium Mei in consentia bona ; qua de re criminum, licet occultorum post Baptismum reos, Canon inter Nicaeuos nonus a Sacris Oidinationibus arcebat: Si qui Presbγteri, inquiebant Nicaena P P. siue examine sunt provecti, vel cum discuterentur peccata se a conses sunt, ct homiues
contra Canones commoti . manus confessis imponere tentaverunt, tales Regula
non admittit, quia quod irreprehensibile est Catholica defendit Ecclesia . de
Turius in Can. io. dixerunt: uu cumque de Laicis ad Ordinem Cleri promoti sunt per ignorantιam , vel per Ordiuantiam ismulationem . hoc Ecclesiastica non strajudicat ReguIae . eogmti namque deponuntur. Eamdem regulam l.- quendam Eliberitat a Synodus voluit ali Can. 3o. De his criminibus legendus est Magnus Gregorius in Epistolarum libris s. 6. , & 7. itemque in Diali go de Institutione Ecclesiastica, S. Is lorus lib. a. de Oisc. Eccles. C. s. Martinus bracarensis cap. a . . de Pontifex Zacharias in epist. ix. ad Bonifacium Archiepite opum Mogontinum ; imo quod magis in admirationem trahit, nulli etiam poenitentiam persuncto licitum esse honorem Clericatus adipisci Stricius Papa decrevit in Epist. I. c. t 4. quia . aieliat quamuis At semo um
eccatorum contagione mundatus . nulla tamen debet gerendorum Siacramen
rorum instrumenta Fuscipere, qui dudum fuit vas vitiorum, quod Siricia pro-Positum l. Innocentius, Hilarus, Hormisdas , bc Gregorius il . confirmarunt ab Ecclesiastica prusecto traditione acceptum , cuius initia legimus iii Urigene l. 3, contra Celsum , de in Cypriano epist. 6. de iii can. 6. lv. Cc nci lii Carthaginensis , de in ean. 19. IV. Concilii Toletani. Hunc Ecclesiasticae disciplinae vigore in X. Saeculi Patres moderati sunt , qui Clericis Occulte
lapsis, oc poenitentia per sanctis. eorum culpam condonandam crediderunt, sacrisque ordinibus initiari permiserunt. & eorum prius receptorum fungi muneribus. Id ex epistola 21s. Ivonis Carnotensis colligitur, bc clarum legitur in libro I. Epistolarum Anselmi Cantuariensis epist. 36. ubi dicit. Nec apud Deώm reprobatur licium alicujus propter culpam, quam ipse ignosci , nec apud bomiues dedecoratur Sacri Orvinis dignitas , propter personam culus ipsi peccatum non agnos uni ἔ 6c demum uberius confirmat Grati an ut in distinctione so. His vero temporibus occulta erimina Sacris Ordinationi bus impedimento non sunt , ut ex capite 6. Sess. XXIV. Condit Tridentini aperte eruitur, sed ob reverentiam Sacramenti , satis est quod contritus , di consessus accedat quicumque etiam gravioribus occultis sceleribus irreti intus optat Ecclesiae gradibus initrari, cui enim nefas ito ii videtur inter Ecelesiae ministros cocptari , sacrisque addici ministeriis , qui actu est Daemonis servituti alligatus Ex hoc tamen non sequitur quasi indubitanter sacri
legia damnari, si quis cum conscentia lettialis peccati ordines Diaconatu inseriores suscipere non reformidat in eventu , quo conserantur extra Milla inrsim solemnia, nec subinde debeat illis initiatus Sauct. nam Eucharistia per
94쪽
eipere , t quem casum respexit Nauartus Manual. cap. 21. n. 18. ubi hana opinionem de Andit J quod ut in superiori capite diximus in cujuslibet horum collatione verum confici Sacramentum in quaestione sit positum, cum dignum illud lens uale desideretur, quod Gratiae ex opere operato Productio
XI. Ad necessitatem scientiae comprobandam , quod est alterum quod requiritur in promovendis ad ordines oecurrit Propheticum illud oleae A. Vuoniam reputisti mentiam , repeIIam te ne Sacerdotio fungaris mihi . a1
quod atten lentes Sacrarum litterarum interpretes Patres, & Coiicilia ignorantiam matrem cunctorum errorum Sacerdotibos Dei vitandam esse uixerunt, qui docendi in populis oscium 'scipiuκt, ut scriptum legitur in JU.
Toletanti Concilio , vel ut doctrinae fulgore in Ecclsa Dei resplendeant, ut inquit Cabilonense II. aut ne sine doctrina reddantur inutiles ut si 'tuitur In Aqui ranensi . & demum ut in administνandis Sacramentis diligeuti examine idonei comprobentur , quod decrevit Tridentulum in isqv. citata Sest ' XXIII. Novum itaque non est in Iure Canoni eo, di in Theologorum Scholis litterarum ignaris tamquam irregulares ab ordiuibus suscipiendis arceri, oca susceptorum functionibus interdici, donec scientiam adepti fuerint. Habetur Gelasi Decretum in cap. Nemo dist. 36. Nemo illitteratos ad Clericatus Ordinem promovere praesumat , quia titteris carens , Sacris non potis ρος- sesse Osciis; δι id quod Concilium Romanam sub Eugenio II. sane avat ira Antonius Augustinus recenset in libro 6. titulo a. Quamquam ad monita Sanctoram , o instituta Patrum Iacerrites indoctos prohibeant consecrari , opinportuni temporis moderati6ue, fi Dis opus ivveniatur indoctus a Metropolitauo proprio, o deinceps Sacerdotes , Presisteri, Diaconi, veI etiari Sub diaconi a suo Disopo ut doce i postat admoneantur. Interim subjecti Saeerdotes , ortaIes Gerari ad tempus a ceIebratione Divinae hostiae, er Osciis suisendantur, ut dυcti valeant ad debitum miniserium advenire. Utinam experientia non plus satis docuisset quantam cladem invexerit Ecclesiae imperitia Clericorum nescientium obire munus quod susceperunt. De his 'agens Laurentius Iustinianus libro de Compune . se aiebat. Utinam sibi ipsis mali essent, ct aliis conarentur prodesse , ut fi non illorum vita imitabitis foret, eseu
tamen facienda qua dixerint . utraque prorsus carent, nec vitam , nec sentiami habentes, oblivioni tradentes , quod dicitur interroga Sacerdotes de lege, er Ilud propheticum: Labia enim Sacerdotis custodiunt scientiam, is legem requirent ex ore ejus. Singula itaque incommoda illa', quae ex Clericorum imperitia obvenire solent Ecclesiis , de Christianae 'Reipublicae , tum antiquo rum Canonum statuta animadvertentes Trident mi Patres. illius. scientiae Iradum, quem oportet 'attingere clericatus officiis ,romotum in laudatae molle explicarunt cap. 4. II. II. dc t 4. de Re format. de licet hontentistat, quod prima To sura initiandi Iegere , seribere , fideique ludimenta sciant, de quod linguam Latinam calleant ii, quibus minores Ordines conseruntur , tamen Subdiaconos , de Diaconos litteris volunt esse instruet is r Zecomprobari diligenti examine statuerunt quot quot ad Presbyteratus ordimnem assim untur, ut innotescat utrum ad populum docendum ea , quae scire omnibus ad salutem necess4rium est, ae ministranda Sacramenta idonei r*Periantur, ει an praeclarae vitae monita ab eis possint expectari. imo ut certam habeant hunc initiandorum prosectum Episcopis omnibus cap. 38 Prae
95쪽
Epiunt quod in Collegiis ah eisdem erigendis hos initiandos recipiant, nee
non diluiplinis illis instituant, quarum illorum aetas capax est , dc quas mimnisteria assumendi magnitudo requirit. ut scilicet Grammaticam, cantum , computum Ecclesiasticum , ceterasque bonarum artium disciplinas audiant, Sacram Scripturum , libros Ecclefia uicos, homilias Sanctorum, atque Sacra mentorum tradendorum, maxime quae ad Consessiones audiendas vadebuntur Opportuna . ει rituum . caeremoniarum formas ediscant . Solus itaqtie is ad Sacra Dei mysteria tractanda accedat . quem non solum mo. um Innocen tia , sed de litterarum splendor reddat illustre in , de quod II l. Gregorius
aiebat in praefatione ad sua iudicia : Pastorum quilibet religiose perpendat: Si indocti ad Sacerdotium provehuntur , confiderandum est quid de Gregibus a. eatur quando Lupi pasores sunt. XιI. Quod tertio loco ad qualitatem ordinandorum pertinet est id
Ziod ite cessarium est ad eorum tu ostentati Gilem. Prioribus decem Ecclesiae ieculis, excepto illorum calu , qui ad Ordinationem ab Epii copo compei le-hantur . nullus Clericus sine titulo ad ordines promovebatur , qui titulus Ecclesiae . & Ordinatori ita ordinatum alligabat, ut in ea residere teneretur lec ab Epis ι pi jur sdictione , lioc iuvito, illi recedere permittebatur, dc qui secus e sset , vel deponebatur juxta Carion. r. Arelater sis CL ncilia , velut inquit S. Leo Magnus epist. 86. ab honoris privilegio IF ad plebem , c E. ιlesam suam redire neglexisset I, ct a commotiionu viuesis B.ibebiatur ex
rraneον. Calcedi nense Coucilium A. 3 si . can. 6. decrevit nullum absout erdiva/i, nec Presisterum, nec Draconum, nec omnino aIiquem σοι Min. g
sunt in Ordine Ecco forsico, nisi specialiter in Ecclesia civitatis. νeι Pngi,
novo 1njuriam. Neque aliam praxim viguit Ie CLucilii Ephesim aevo ex ejusdem Actis 3pparet, in quorum parte ν. cap. o. legitur qui rumddm Μο-nacho una adversus Nestorium querela, quod opera uteretur Clericorum qu ri mdam ab externis Paraeciis , de a DHaec es bos ad iustorum, quibus t . Wyn hecundum Ecclesiasticis Canones in alieno Epilcopatu , vel Ecclelia de .gere non licet, sed iis solum locis, de civitatibus t idque quiete quibuν Crdinati iunt , Inlequentium Saeculorum morem sexti nimirum , lepiami, sic deinceps usque ad XU. exponunt Gregorius Magnus icribens Epit copo Syraculafio lib. 3. epili. Αa. Concilium quoque Franco sordiense A. 7ρε ii Can. 27. 28. 6c Capitularia Caroli Magni l. s. cap. Io 8. Nec aliam disciplinam in urientali Ecclςsia observandam lusii manus Imperator edixerat , ut scripsit in sap. 3. illius Novellae quae tertia est, de in qua sic legitur . aduo οιαὶ us indecenter si bist, nequaquam in B pubrua geruluν , Dis ιι , nullu/R-vereno fimorum Cleric9rum dedignari quidem in iis . quιbus ordinati sunt Sactismis Ecclesis , aut hic , aut Provinιiu deservire i ad Santismam Cora sis majorem Eιιιι sam . Venertibilem Gerum ejus per patro ιπιum quos ιibet accedens. Iuod de ceteris fieri omnino probibemus . in undecimo et M saeculo clusaem Disciplinae vestigium ruta nquitur a Concilio Placent no, eccl. ιυm iutano A. Ios s. in quorum altero G dmatio tacta sine titulo irrit habetur: m altero vero statuitur ut omnii Clarιcus ad euin titu Ium. ad quem primum es ordinatur semper ordinetur, quod cum illo cinoctili , quod
96쪽
In eitatis Capitularibas praeseribitur : quod Pres teri antequam ardynen a promissionem sabilitatis illius loci faciast, ex hac enim residentia , de hui: Ecclesiae praestitia obsequiis , Ordinatis ius erat ad portionem, quae sultenta tioni congrueret . Eo autem haec iura spectant ne minister Ecclesiae eum dedecore. & ignominia Ecclesiastici gradus mendicare cogeretur. quod in decens esse Auctor epistolae ad Rusticum Narbonen. ait cap. de quιnto gradu . & refertur in Canone Diaconi Dur d. 93. Hine illa etiam iura fiant nata
quae Episcopos ordinatores sine titulo , & eorum succetares obstringunt ordinatis alimenta praebere usque dum beneficium assequantur. Antiquitus Episcopi ita seienter ordinantes manfisse suspensos ab Ordanum collatione antiqui Canones docent, quos aliqui contendunt respexisse Tridentinos Patres cum in Sess. XXI. ea P. 1. de Re format. Poenas antiquorum Canonum innovarunt . Uerum non antiquos hos Canones sed Decretales Gregorianas hodiest caput jam dudum , cap. non licet, cap. Discopus tit. de Praebendis sui lsa innovatas Sacra Caldinalium congregatio explicavit, ut testatur Fagnanus ivi cap. cum secundum de Praebend. n. 63. Suspensionem quoque a suorum Oceanum exercitio incurrebant Cleriei sine titulo ordinati, quod significant verba illa , quae in canone Concilii Chalcedonensis, ει Plaeentini sub Urbano II. leguntur, Zi reseruntur a Gratia uo in eap. a. dili in. 7o. Sanctorum Canonum statutis consona sanctione decernimus ut sue titula facta ordinatio irrita ha beatur , ita enim post Glossam Turri lcremata , aliique Di . haec verba interpretantur. Sed cum Alexander III. loco suspensionis statuerit , quod Episcopus qui or linavit sine titullo teneretur de necessariis providere ordinatos, haec suspensionis poena cessavit quoad utrosque ; alioquin si ita ordinatus suspensus maneret, beneficium illi conferre , Alexander non iuberet, cum suspensis beneficium conserre non possit Epit copus , verba sunt Alexandri III. in Concilio Lateranensi cap. 3. Si aliquem fine certo titulo, de quo necessaria vita percipiat in Diaconum , vel Presbyterum ordinaverit tamdiu ei necessaria subministrea, donee ita aliqua Ecclesia ei conuenientia stipendia militiae ciericalis assignet. Quare ex his colligitur quod Ordinari ad titulum antiquitas nihil aliud erat quam ordinari ad certam Ecclesiam, sive alicui Ecclesiae In titulari, seu adscribi ad hoc, ut Ordinis suscepti functionibus ordinatus in cumberet . Hic autem titulus in ipsa ordinatione publice denuntiabatur . quod si nullus opponeret, Episcopus, vel Archidiaconus populo audiente haea
pronuntiabat. De domo Sancta Maria eligimus cte. in Presisterum ad eum ἀdem titulum, vel in Diaconum , aut in Subdiaconum in tali Ecclesia, initian di vero admonebantur Res , & Facultates , quas post diem ordinationis ac quirerent ad Ecclesiam ad quam titulabantur pertinere. XIII. Duodecimo Saeculo veterum Disciplinam nova praxis consequuta est. ex eo enim quod laudatus Alexander li I. ab e nunciata poena ordinantem exemerit, si talis, qui ordinatur, extiterit, qui de lua vel paterna haereditate subsidium vitae possit habere, paulatim Episcopi crediderunt sibi factam fuisse facultatem Clericos majores ordinandi sub titulo patrimonii, ει Ordinationes sine titulo Ecclesialtico facias licitas esse : quamvis licet id praeleeintentionem Alexandri, de III. Cone illi Lateranensis contigerit, ut Thoma sinus de disciplina Eccle l. p. 4. lib. a. c. 1. erudite Pribat, nihilominus Saeculo XIlI. adeo invaluit haec opinio, ut unposterum ordinationis titulus tantum haberi coeperit Proventus ille, quo iple Ordiu audus vι vere honeste
97쪽
'osset, nee amplius antiquus titulus quaerebatur. ratione cuius ordinatus Ee elisiae adscribebatur eum in finem ut ibidem stabiliter functiones ordini proprias obirde . Sed Tridentinum Concilium utrumque titulum retinuit. Ecclesiasticum scilicet , de Patrimoniale, ut legitur in ejus Decreto de hac re e diro in Sess. XXI. cap. a. de Re foem. neque eo sensu, ut decernebatur in cap. tuis de Praebendis, ubi concedebatur indifferenter ordinari ad titulum Patrimonii , vel Beneficii, sed diverso modo, scilicet ut solum Beneficium si titulus legitimus ad Sacros Ordines; Patrimonium vero dispensative, ut alias etiam declaravit Sacra Congreg. Concilii interpres . quod ut evidentius pateat subjiciuntur Concilii verbat Cans non deceat eos qui Divino ministeris asscripti sunt eum ordinis dedecore mendicare. aut sordidum aliquem quoestum exercere die. Statuit Sancta isnodus ne quis deinceps Gericus saecularis quamvis alias fit idoneus moribus. scientia . ct aetato ad Sa-eros Ordines promoveatur , ns prius legitime constet eum beneficium Ecclesiasticunt . quo Abi ad victum honeste Deficiat. pacisce ρ Meye . . . Patrimo-flium vero, vel Pensionem obtinentes Ordinare posthac non posist , ns illi . quos Episcopus iudicaverit assumeηdos pro necestate , veι eommoditate Ee etesiarum Iuarum σc. Ex quibus etiam verbis sui latenter eruitur, quod Eum Epit copus dispensaverit ut quis sub titulo Patrimoniali ordinetur , de bere eumdem Patrum disciplinam religiose servare, quae Clericos otiosos, & va gantes respueb.ir, & stabiliter alicui Ecclesiae exigebat adscriptos, dc propterea tantum servitium Ecclesiae , quam conditionem in omnibus ordinationibus constanter esse obtervandam dixerat iam idem Concilium in Sest. XIII. cap. i6. de Resormatione inhaerendo vestigi s 6. Cancinis Chalcedo innensis Concilii , ut quilibet Ordinatus in hac Ecclesia suis langeretur muneribus . nec incertis sed ibus vagaretur . Ex quibus patet non unicum fuisse,
quod Tridentini Patres voluerunt in titulo ordinati Cnis solum scilicet Ordinandi commodam necessarium, & sufficiens ejus vitae subsidium, sed Ecclesiae praeterea utilitatem. & necessitatem, cujus intuitu quicumque asiam itur Clericus ad obeundas Eccles allicas lanctiones, quas ipii imponere Superiores iudicaverint. XIV. Ius antiquum Decreto Gratiani contentum per decretalem Alexandri u I. revocatum non est quoad Clericos , qui se ' sis, & fraudolentis titulis Episcopos illudunt, quos omnes esse sui penios Tridentinum etiam Concilium decernit hoc ipso quod fictitiis hil ce Titulis fuerunt Ordinati. Varias itaque pro unoquoque horum titulorum leges praescribens dicit i Nomiuo Benseti venire verum Beneficium quod nimirum in titulum perpetuum per canonuam insιtut ιonem obtinetur: illud etiam Concilium requirit quod Bene sicium . vere , di non ficte postideatur , sed pacifice sine ulla lite , quae controversiam inducat sive iuris, live facti super ipso titulo beneficii in iudieio,
vel extra iudicium, nam si controversia esset luper aliqua parte proventumum, etiam majore. Beneficium adhuc pacifice pi uideri diceretur, dummodo tamen tantum ex Beneficii proventibus lupere stet, ut tussie iens esset ad hone sam ordinandi sustentationem. quae si non adcuet. Beneficium in titulum admitti non deberet. Addit tandem id beneficium resignari deinceps non pcsse,n u prius facta mentione quod Clericus ad titulum illius Beneficii suerit promotus . neque refignatio ill rus admittatur, nisi prius constito quod aliun de vivere commodo possit, ec alitur sacta resgnatio nulla esse decerni rur.
98쪽
Quo vero ad Patrimonium requirit Concilium quod vere . de non ficte possdeatur . bt quod tamquam proprium qui Ordinatur illud habeat, ut proventus illos libere sibi . suitque usibus applicare queat. Addit praeterea Pia erimonium pro titulo Ordinationis oportere esse sufficiens in proventibus. de valore, ut Ordinando ad victum honeste sussciat ; dc demum dicit quoade inceps sine licentia Epileopi alienari , aut extingui, vel remitti nullatenus pc siit . de nonnisi adepto prius Beneficio susscienti vel alio , unde ordinatus vivere possit , ita ut periculum non sit quod desectu necessarii vitae subsidii
cum Oc divis dedecore sit mendicaturus, aut sordidum aliquem quaestum exercitaturus . Ex his legibus. XU. Insertur i. ad Titulum Vicariae temporalis, aut alicuius sundatio nis Missarum , vel alterius ossicii ad nutum amovi bilis neminem posse promoveri tamquam ad titulum Beneficii, qui ut DD. communiter censent di Abbas ex textu in cap. constitutus de Filiis Presbyterorum Uicarius tem poralis titulum non habere censetur, nec potest Episcopus assignare OfΚ-cium, quod est temporale. oc removibile, an perpetuum Presbytero Ordinato. de eo modo praedictum officium perpetuum reddere . Insertur u . in tituli iupplementum computari non posse honoraria, quae ordinatus in Presbyterum ex celebratione Missarum lucrari poterit, ne Ordinatus quodammodo adigatur ad sordidum quaestum exercendum. Ec ex Celebratione Missarum vitae necessaria quaerere, praeterquam quod haec omnia incerta sunt, & non firma, Ec Perpetua.
Infertur ut . quod si qua sonus Missarum, aliudque Ecclesiasticum officium fundaret hac conditione, ut ei praefigeretur Sacerdos: hoc ipso quod in titulum perpetuo alicui ordinando assignaretur, possiet huiusmodi fundatio in titulum ordinationis admitti, quamquam per hoc in titulum beneficialem hujusmodi fundatio assumi non posset, oc in Beneficium non transiret. insertur iv. Vocabulo Patrimonii, & Pensionis quo utuntur Triden tini Patres intelligi non solum, quid quid ex Patris bonis filio obvenit , ve
rum etiam omne id quod aliunde, haereditate scilicet , vel donatione, oc qua vis ex caussa illi delatum est, ex ea ratione, quia satis fit Intentioni Canonumti Concilii undecumque ordinatus habeat vi jum ne mendicet. Infertur v. Patrimonium in titulum assignandum constitui debere super e certa , alioquin ignoraretur utrum satis ordinato esset provisum de eo quod ad victum honeste lussceret; Ita vero dum Patrimonia assignantur, abiit qu dtacita promissio interveniat de non convertendas proventibus illorum bono rum in proprios ullas, huiusmodi enim conditio, vel tacite, vel expresse adiecta fictum redderet Patrimonium, vel postea Ductus integros, aut Majserem illorum partem danti relinqueret, de hie est illa calus, cui iuspensio a con cilιο apponitur 6c confirmatur per Constitutionem Sixti v. contra Clericos mala promotos , ut multis probat Fagnanus, i. cit. n. c8. ω sequent. additque Sacram congregationem die 17. Novembris n. I 6io. ita respondisse: esse nimirum ipse Iure sulpe usum i caret eque ordinum executione illum clericum, qui ι hibi
is AD , conscioque tituis O, druacorem decepιι.XUl. 1 iactenus expc sita antiquum oc recens ius ostendunt quod commu niter obiervabatur, de obiervari debet in Mai ribus Urdinationibus. Dixi inmuniter, ut adverterem I. quod insistentibus hyilcopis ut aliquis ad ma
99쪽
ilines . quod sibi contigisse testati sunt tum Hieronyaeos a Paulino Antioche
ni . lege ordinatus ut illi Ecelesiae non ad iuriberetur, tum Paulinus.qui ut scribit in Epitiola 6. ad Severum in Barcinonens Ecclesia adduct s uu
secrari ea conditione. ut ipsi Eeclesiae non allig/retur. L. at noti rem a R
centioribus Pontificibus saeuitatem fuisse concessam qui tuam holicori ut titulo tervitutis possent Clerici ad Presbyteratum pri moveri, quod P vile Tium Sixtus V. conuessit Patriarchae Veneriarum , dc Eugemas IV. Aicbi psicopo Florentino . Quod si generaliter loquendo contentiat Epitui pu, ut aliquis ad titulom servitii in aliqua Ecclesia cui a lucrib. tur , ordinetae, quatuor conditit nes necessario sunt praemittendae i. ut Interveniat comemuβRectoris illius Ecclesiae a. licentis . de com ensus Rcimani Pontificis , S hoc ad successi rem 3. ni ex servitio Millarum, & Divinorum Osfierorum , oc ele emtis mas a fidelibus elargiendis h.ibeat unde te Iustentet A. demum ut ne in de amoveatur , vel discedat . nisi de Benes eici competenter , aut pensioue provisum fuerit. vel ob delicta rem ,tus, ita Ugolinus le Potestate Epit cupix. 26. I 8 n. 6. apud Barbolam eodem tit. Alleg. 49 n. a T. Additur his quod illa omnia quae a Tridentino Concilio statuum nr intelligi debent dumtaxat pro Clericis saecularibus, nam qui intra Religionem iordinatur post an num Novitiatus titulo paupertatis voluntariae in Religione susceptae, legitime Drdin atur, quod neque alienum fuit a mente Concilii Chalced. nensis, ut con stat ex his verbis: aut fine Ministeνio. quae illius canoni ri. in seiuntur . Alle num vero est a sensu male usurpato hujus voeis seu possεμsuis. quam non Aulli interpretes eidem eanoni inserunt. quod scilicet tempore huιus Con cilii, Clerici sacris Ordinibus possent initiari ad inulum Patr monu . ut vo luit Turristremata, primo quidem quia Canon pro ut a Gratiano refertur In Capite Sanctorum d. 7 o. pluribus me nil s scatet, ut eruditi viri demum rant,
inter quae de illud est quod vertitur possesonis id quod legendum esset Paraue notat Balsamoti , ερ legit Dionysius Exiguus in can. 38 . Et dicis canonum ες clesiae. a. quia etiam si retineatur vox posses onis P.1 tres nihil aliud intella erunt quam quod nemo ordinari posset nisi in Ecclesia Civitatis, sive in Ecclesia in vago . aut possessione constructa , iuxta ulum illorum temporum qui colligitur ex de eisionibus Areadii. Et Honorii in leg. 3,. C. Theodos . de
Epiic p. εἰ Cleric. ubi hae e verba leguntur i Ecclesiis ; qua tu posse οπιώνιt si adsist) diverso-um, visis, vel quibuslibet locis sunt constituta Genti non π sua posse lane , veι vico , sed ex eo ubi Ecclesia in se constiterit ordισentur
Naic m. ,ri igitur uniformia tradiderunt Patres Chalcedonenses, Arcadio . de Ut norio recentiores , ut statuerent non iam aliquem ordinari psisse , cum il-tiato Pitrimonii, sed nullum posse promoveri, eui titulus deesset Ecclesiae quae rin Civitate esset, seu iii possessione eonstructa . Quod si aliqui Patrimoniitnulum velint invaluisse aevo S. Hieronymi ut videtur erui ex cap. ultimo 16 q. I. Ac praesertim ex his verbis cieritos autem illos conveuic Ecclesiasipendiis substentari . quibus parentum , ct propinquorum noua Dyragantur. Iui autem bonis pareatum di opibus substentari possunt , si quod pauper νm es
acc/ρiunt, I scrilegium profecto eommittunt ste. Clericos confundunt , qui Ecclesiae non lerviunt, de quibus loquitur S. Doctor in hoe loci, ut Gic ira Observat, pro quibus nihil in iure lancitum legimus, ut illorum ordinationes qui incuntque praecedat titulus.sve beneficialis sive Patrimon nitis, iust meantur . , erius ergo est dicere loquis. Hieronymum de illis rumporibus primici,ae Ecclesiae cum
100쪽
ine Ia Ecclesiastica nondum errecta erant . sed bona Ecclesiae sub dispestione
Episcopi ci,nsistebant, tunc enim ii Clerici bonis propriis patrι monialibus ali Poterant, ex bonis pauperum aliquid Percipere non valebant. Hodie etiam non eli ia usa quod aliquis Tonsuratu/ , vel initiatus minoribus Ordinibus aliquo ex his titulis potiatur , quanquam Glossa in cap. neminem 7o. d. de Panornritatius in caput a. n. 1. de Praebendis aliquem titulum exigat contreveriorem sententiam, quae nullum titulum requιri ait , quia huiua invii prae, ei sena ratio non afficit Clericum errantem . qualis est Clericus minoribus Grindinibus vel tonsura initiatus, qui a Clericali Ordine, quod non raro sequitur Pameest recedere. cap. i. de Cleric conjug. dc glos. in c. Urimis. a I. dist.
DE MINISTRO SACRARUM ORDINATIONUM.
Confutavimus iam agentea de Ministro Sacramentorum in Tractatu de sacramentis in genere Haereticorum , dc Pieud Ore serina toruin nugas, e
rores , de deliria, dum contendebant ostendere omnes omniaO homines , aut saltem solos baptixatos habere potestatem omnia Sacramenta ministrandi. Eo vero hoc idem considentius dixerunt de Ministro Sacrae Ordinationis; quo certius illis constabat lacram orda nationem non esse vere dc Proprie Sacra mentum . sed esse ratum tantum quemdam eligendi mitiailros verbi Dei, de Sacramentorum, ut Cap. I. huius Tractatus ostendimur . Mirum igitur esse non debet quod qui tam impie ient ιubant de Sacramento Ordinis, sentιreut etiam a Magi tratibus. ει Plebe mi ira illos Ecclesiasticos ordinari poste. dc solum prompter lucrum squam blasphiemam evomit Viclesus Papam dc Episcopis Coninfirmationem iuvenum , Clericorum ordinationem , de Ecclesiarum consecratio ites sibi reler valse . Blasphemiam hanc Constantiense Concilium , iam proinscripserat in Seir v ιι. cum Concit,um Tridentinum, reliquos alios errores oriri ea anathematizavit in cap. 4. Sess. xxii . ει in can 7. iii quibus io cis primo declar runt Parres Disiopos Sacramentiam Coinrmationit eos ferre . Ministros Ecessa ordina. e , atquo atia pleraque per vere eo aquarum Ductiocam potesatem reliqui inserioris ordinis nullam habent. Seincundo vixerunt esse anathema fi quis dixerit Episcopos non babere ρον tatem confirmandi. er ordinan i, vel eam quam habent illis ese cum Presisteris communem. His praelibatis circa Heterodoxcrum .se uentiam . tria sunt quae in Ministro sacrae ordinationis discutienda proponimus I. quo iure ad Episcopum clericorum ordinatio pertineat a. utrum in Epit Opis 'etiam haereticis . iuspensis , excommunicatis ει degradatis mini Ilerium idem resideat. 3. An praeter Epii copos alii sint , qui pol sint Sacras Ordinationea peragere. Deinceps agemu de iuribus Episcoporum in Sacris Ordinatiouibus . ostremo aliqua iubi jciemu de Manistro Ordiu atro uis Epli coporum.