장음표시 사용
131쪽
nrt & nullus erit, qui deposito partium studio hane voluerit eontroverinsam dirimere, audeat asserere sextum Concilium voluisse , aut penitus ahrogare , aut moderari legem, quam primum, de secundum ediderant. & quintum confirmaverat, cum praesertim constet ex D. Augustino l. a. de Adulis
verinis Coniugii a cap. ultimo, adeo in Africa diiciplinam hane invaluisse, ut qui ad Sacros Ordines rapti vi Christianae plebis fuissent, se tamen ser-
andae continentiae necessitata sponte offerebant, ex quo essent ordinati: I remur, inquit, eis proponere etiam cstuti eutiam ciericorum , qui plerum o
ad eamdem Sarcinam subeaudam raptunar inviti, eamque susceptum 6 . ad ribitum Mem , Domino ad avante, perducanti Quamquam nihil obstat, quod illorum opinioni subscribamus , qui cum nullum habeant Latmum exemplar cauonum huius va. Concili. nisi apud Balsa mollem , validissimuffundamento coniiciunt non legi in originali haec verba r in propriis termi- via , neque haec alia Iecundum propria statuta, sed potius fecundum prυν ias sultionea quae verba Graeci non recte intelligentes verterunt Rara ἰδίους huc te eum hac postrema voce Graeci utrumque explicent, nimirum dem
initionem, M terminum, inde nata fuerit omnis aequivocatio per auctoritatem Latinae editionis tutius explicanda, quam per Graecam translationem .' XI. Nec iuvat Carthaginente Decretum Eliberit anci eorroborare, ut lam tua pateat eumdem morem fuisse introductum in Hispana Ecclesia non se Polluendi uxoriis amplexibus cum Sacri Ministri rem sacram ex ossicio peragere tenerentur ὲ nam neque hane explicationem patitur canon qui in E-
iberitano Concilio prodiit 33. in quo Patres dixerunt: PIacuit in totam probiberi Disopis . Presisterit , Diaconibus, or Subdiaconibus positis in mi- arseria ab inere se a Conjugibus fuis. θ ποη geserare filios, quicumque
vero feerit ab bonore Clericatss exterminabitur . Nusquam enim Proba
ri . aut saltem dissicili me potuisset errogata hute Canoni iniuria, di ita Eli-
heritani Patret reos violati canonis, Clericatus honore nunquam Privare ρο- euissent; quare eum Concilium ait in totum dicendum est vocem hane non
ad tempus debere reserri, quasi ibi praecipiatur, ut in omni tempore a Saetris Hominibus continentia servaretur. sed ad totam flatum mini orsis Altaria. eorum inquam, qui proxime etiam in Altari ministrant, ut Subdiam coni, comprehenderentur, qui fortasse usque ad illud tempus in Baetica Proin vineta hoc praecepto Continentiae non tenebantur. Noe unum tantum in antiquis Ecclesiae Latinae legibua oecurrit, permis. sum fuisse Pre byteris, Diaconis, de Episcopis suas uxores Domi retinere, quod factum est, ut teripsit Leo Μagnu ν epistola s. ad Rusticum ut salva esset Charitas Coniugiorum, sed eas caste ut Sorores tractabant a unde Urbica Arvernensi Episcopo refert Gregerius Turonensis l. a. c. a a. de ΑΑ. Papiam nillam habuisti ut sororem, non ut uxorem, de huic consuetudini Apostolici canones non restiterunt ut legitur in illo qui sextus exponitur. di quem respexerunt Quini sextae Syuodi Patres , qui audientes in Lybia , ες Atraca, et aliis in locis offendiculum , M scandalum oriri inter fideles, quod vide rent Episcopcs eum uxoribus propriis simul habitare , di propterea morem
hunc corrigentes , legem contrariam tulerunt, statimque sententiam suam his verbis concluserunti Hoc autem dicimus aeon ad ea abolenda 4 er evel
lenda , qua ab Apostolis ante constituta suWt, sed ad meliora progresonis cumram geren1er, ue salsa Ecci fias cur His probro ueF. iatur . Verum quia
132쪽
haee eonsuetudo per Ecclesiasticam legem firmata. ut pet illam probet alterius disciplitiae interruptio , quae in Ministris Altaris perpetuam Contamnentiam servabat .
XII. Ex hoc vero quod in Ecclesia Latina nullum proferri possit invictum argumentum interruptae huius Disciplinae, non tequitur . tamen quod ita omnibus in locis suerit summo omnium consensu recepta. M usu fir mala, ut nullus abusus irrepserit. Plurimi. & gravissimi irreplerunt. Atta mea statim ae aliqui detegebantur . qui se nedum a voluptate uxoria temperabant, si Diaconi suissent, Presbyterii honore non cumulabantur, si vero Presbyteri, de Presbyterio ad Epascopatum non ad mattebantur, aliisque remediis eorum resipiscentiam Cationes experiebantur led nunquam aut di stiplinam abro arunt , aut moderatione aliqua restrinxerunt. Hinc verita
tis specie prorius omni destitutum figmentum est id quot Magde burgens Centuria f. obtrudunt nomine historiae, quam S. Udatricus ad Nicolaum Papam scripsi, videlicet ob maximum faciatis a Sacris Avaris Miniurie
erpetratum, Magnum Gregoriam ademptas litis uxores resiluisse, cum S. Udatricus anno Pa suerit creatus Epit copus, di Nicolaus I. Papa si ad hanc historia haec scripta supponatur j ubi erit anno 867. ex testimonio Onuphrii
in libro de Romanis Pontilicibus i vel si dicatur narrata ad Nicolaum II.
cum centum circiter annis hic Nicolaus Udatrico recentior fuerit; de cum demum riter opera S Gregorii. & in. ejus vita a Ioanne Diacono conscripta ne minimum quidem hujus facti vestigium inveniatur. Etiam aevo S. Petri Damiani plures Ecclesiae Laudensis Clerici sua matrimonia Concilii nesci cuiusdam Triburiensis aucuritate tueri se posse iactitabant dicentes ἐν haberetis auctoritatem Triburiensis conciIii , qua promotis ad Ecclesasticum re . inem ineuηῶ Coringit tribait Iacuuatem , ted vi idem Vir lanctus Caeliba-
tua disciplinam egregie vindicans, ntemperantes in Clericos. ει Uxorios Sacerdotes severe anam advertens illis respondite Concilium vestam quodcum que uis nomen obliveat, a me non recipitur .... Aucupantur enim quadam Canopum quasi adulterina Sacrameata, eisque praebent auctoritatem. ut autheu νicam causatim vavaat Dacsare virtutem, sed GIomos aeon dicit Sap. . quia δε-ἰa νιιωIamina non dabunt radices altas et & revera hunc canonem nuna
non legimus in Concilio Triburte usi quod habemus . Ulterius in eodem Opu-seolo 13. in quo horum Clericorum incontinentiam urget, repraehendat e lana Cumbertum quemdam Taurinentem Episcopum quia permiserat ut suae Ee clesiae Clerici. cuiuscumque essent ordinis , velut iure matrimonii uxoribus confoederarentur e quod inquit . quam EccIsastica munditia videatών obscurum, guam Canonica fit auctoritati contrarium . quam cerae cunctis Sancta. rum Porrum sanctioni.tis odissem, ilitas uon poterat ignorare pruderata et ut repreheasione olim dignum censuit nuper laadatus Primus Nicolaus Ado--m Uiennensem Episcopum . di hoc patet in eius epistola ad aeuudem. eae quod Clerιcus quidam nomine Albericus, qui usque ad Subdiaconatum ca- se vixerat, eius auctoritate morem duxer: t. quod Ecclesiasticae regulae hoc non permitterent . Sed quoniam , inquit Nicolaus non es permissum Subdiagonia uxores ducere. Quae Uero fuerit circa illos Ecclesiastica Disciplina,
133쪽
'quishmoru omnium mi Numentum quo mcs hic demonstratur est can. 33. 1u-yra relatus ex Concilio Eliberitano ad te tempora Leonis I. eelebrato post finem Secati III. Huic documento succedit laudati S. Leonis decretum . quod ex vat in eius epistola 84. ad Anastasium Thessalonicensem Episcopum . in quo 'eadem Disciplina legitur observanda a Subdiaconis Ecclesae Romanae . quam s. Gregorius postea extendit ad Subdiaeonos Siciliae, ut habetur in eius epi sola 34. libri 3. His documentis a nonnullis additur canon a. Concilii II. Carthaginensis, ut probetur quod eadem Disciplina Saeculo IV. in Africa invaluer,e, cum in hoc canone, qui eumque Sacramentis Divinis inserviunt. vel qui Sacramenta contrecta at continentes esse in omnibus iubeantur. Quia ero haec Sacramentorum contrectatie prioribus Saeculis ubique in Ecclesiis occidentalibus non permittebatur Subdiaconis; hine mirum non est si Sae- eulis Ul. VII. . 6c sequentibus usque ad XI. non ubique Subdiaconi prohibiti sunt uti conjugiis , quae contraxissent anta tuam ordinationem . etsi mortu Cregorio Magno tum Romae, tum alibi subdiaconorum caelibatus vacilla v. Tat, qui tamen saeculo XI. ubique floruit, ut in Melphitano Concilio testi--omum habetur A. io 89. celebrato sed gnte Urbino Il. Utrum vero Conti mentia haec a Sacris Ministris observata , ut hactenus demonstravimus, fuerit obligatio ex ordine ipso nata , an vero ex voto Castitatis Ordinibus annex
proveniret, res est nunc inquirenda.' . 3. II. Si nos exigitur ab illo. qui ordynataν servandae conliseηtiae Pro missis ac sesum ex Decreto EeιIesa Sarrιι ordinibus anNexa esse vincitur. XlU. Prima huius Propositionis pars indieat usum in aliquibus Ecclesiis
Introductum praemittendi Sacris Ordinibus Continentiae votum . Invenerunt Theologi hunc morem antiquitus in Ecclesia Orientali . viguisse , eo quod in Concilio Ancyrano can. Io. aliquibus p. legerint fu isse statutum , quod
sulcumque sane tacuerint . o susiverint manus impositionem profes μηνinentiam . b postea nuptiis obligari sent , a ministerio cessare debeηι , Quid
enim inquiunt in continentiam profiteri , quam Continentiae votum emittere Neque morem hunc exolevisse post i 3. Canonem Concilii Quini sexti ἔRam advertunt ia hoc Canone fuasse Deeretum, ut Saeri Ministr I contanen tiam Prositerentur tempora vi eis. er iniuisterii. eumdemque usum ad haectisque tempora pervenisse, quod Hieremias Patriarcha Constantinopolitanus, ut videre est in Censura orientalis Ecelesiae in eius epilogo modum expli cet, quo sex con*inentiae cum propriis uxoribus ab Orientalibus obtervetur . docet enim quod prius quam hi ministri ordinentur monentur . ut si velint uxores , accipiant, quod si noluit, Castitatem profiteantur, ut sciant nullam amplius lice utiam eoa habere eonjugii . Etiam in aliquibus Occidentis Ecceius sacros Ministros consuevisse Castitatem profiteri , videlicet in Ecclesia Afric/na , in Galliea . in Hilpana. de in Si eula , ostendunt varia Concilia Carthaginense III. citatum in ea non e xy. Arelatense II. in can. s. Toletanum IV. in can. Io., de Magnus Gregorius in epistolarum lib. I. epist. 4-. Cuius testimonium resertur in canon e ante Triennium dist. 32. qui S. Pontifex eum citet morem Ecclesiae Romanae , evidenter eoucluditur huius qui que
Gesae Ministros tunc consuevisse idem votum emit texe . ex quo Sacris Al
134쪽
rar; ma destinabantur Legem hane innovarunt Toletant II. concilii Patres.
ut legitur in Io. canone huius Cone illi.
XV. Qiod si non amplius est in ritu Ecelesiarum quod Cleri ei voventes Sacris Ordinibus initientur, nihilominus per susceptionem Sacri ordinis idem
votum emitti in iure recentiora multo mam sestius apparet, ubi videre litet . quod in 'capite unico de Voti redemptione in o. Bonifacius Ulli . . de in Extia vaganti Antiqua eod. tit. Joannes XXll. docent iii susceptione oris dii is Sacra votum Castitatis emitti. 6t quidem solemnitatum . impediens Ma- tr monium contrahendum . te dirimens contractum . Huic sententiae se sub
scripsit S Thtimas in 4. dist 37. q. r. a. i. oe ulterius addidit . quod F qsis ver- ο tenus non emittat hoc votum , ex hoe ipso quod ordinem suscipie . secundum ri. um O. cidentalis Eccis . intellititων emisisse . qua Eccιe,a licet non post σου
re quemquam ad vovendam Castitatem, cum fit res mere consilii cap. tute ι- νον 31. q a. potuit tamen adjicere Sacris Ordinibu1 tale votum, ita ut ominnes Sacros Ordines suscipientes tenerentur Castitatem servare, ut obligantur ad recitandum Divinum osse tum . nullusque possit ex ignorantia ulla ab emi sone huius Voti implieita in ipsa Ordinationis susceptione excusari. Ex hia tamen non infertur, quod duplex obligatio sit in Ordinatis ad servandam Castitatem , altera ex lege Ecclesiastica , altera ex voto ab ipsis emisso , ae
Proinde eos dupli et peceato irretiri , qui in continente e vivunt . Siquidem Camonicae regulae, quibus orni nati adstranguntur ad servandam continentiam . non simpliciter illam praecipiunt , sed praecipiunt annectendo votum Sacris Ordinibus, ratione cuius peccato sacrilegia peccant, quo peccato ex Caieta ni sententia ille quoque peccaret, qui interius vovere noluisset, quia face Tet contra id quod exterius Deo vovisse visus esset. εe promisiset . quia ia uod exterius promisit, deberet eodem modo implere, sicut is qui iuraret
falsum sine intentione iurandi, ει adducendi Deum in Iudicem, nihilomin
XVI. Ex his igitur ostenditur non esse audiendos Theologos illos, qui
docent Legem continentiae Sacerdotum esse ex Iure Divino , nec illorum argnmenta aliud probant, quam decere , quam maxime ut continentiam comlant, ec hanc perpetuam , quod nos concedamus, qui reprobamus etiam Theo
logc allos asserentes Ecclesiam, vel Romanum Pontificem posse hanc legem tollere , ac generali permissione potestatem facere ordinatis , praesertim Sa Cerdotibus uxores ducendi. Be recte , dc consulte secturam Ecelesiam , si legem illam semel tollat. de dicimus Pium Secundam nunquam hoc sensisse , ianon sine maxima eiu idem Ponti fieis iniuria Scriptores nonnullos hane pro et sitionem illi affinxisset Sacerdotιbus magna ratione sublata θην πώρtia. ma rora resiluenda τι πιur , nam ut Estius observat loco supra citato g. o. alx3. si Pius Il. in Pontificatu ita sensisset, qua erat potestate , dc aulicaritate summa in Ecclesia praeditus, aut poterat legem continentiae ab rcgare. aut de ea abroganda in Concilio Epite oporum, vel coetu Cardinalium agere. Quorum neutrum fecisse legitur. Id quod in Ecclesiastica hilloria legitur est , ex causa rationabili aliquando Pontifices nil pentasse , ut quis Ordinatus uxorem duceret, vel post Diaconatum . vel post Sablia conatum salceptum . Nec antiqua Diiciplina hoc exemplo caret, nam in fine yeano Conc lio ea non ero . haec facultas saeta est Diaconis, qui in Ordinatione protestati suemat se
sunt inere non posse, de in Epistolis Magni Gregotii legitur hunc iacilluisse ab olli in
135쪽
Difieio repelli Stelliae Subdiaconos . qui suis uxoribus utebantur, ει quI ae gavit in Ecclesia filisse hane potestatem Petrus Oxomiensis iam ab ipsa Ee
clesia damnatus est; quae omnis momenta sufficiunt, ut Lex Continenti.
Sacerdotum non tamquam Divina recipiatur, in qua non posset dispentari. lied de his alibi ubi agemus de impedimentis Mattimonii.
XVII. Dubitarui tamen x. utrum eoacte promotus ad Sacros ordinea ad Continentiam teneatur, de ille etiam qui ad eosdem ordines est Promo in us ante annos discretionis cum ad aetatem legitimam pervenerit
Praesuppositis illis , quae de coactione, ut inquiunt Theologi praecisa, di
conditionata, disputamur, quarum altera consenium Proritas evacuat ex cap. Sacris. De his quae vi metus caussa, altera vero quae accidit cum quis terroribus, atque suppliciis attrahitur , de ne detrimentum incurrat ordinis sa- scipit Sacramentum , de quae non evacuat, sed coli sensum attenuat, ut diacitur in cap. eodem . Unicum effugium superest, quod suppeditat natura illius metus. quo quia ad Sacram ordinem suscipiendum inductus est . qui oportet, quod sit gravissimus , de ut diei solet cadens in virum constantem, quamquam hic ab aliquibus satis esse cognoscatur ad eximendum illum tantum ab onore continentiae . qui sic ordinatus uxorem prius habebat . non vero illum, qui ante ordinationem matrimonium non contraxisset, similitudiis ne ducta inter coacte baptizatum , de coacte ordinatum . nam baptimatus Per metum hunc compellitur ad observantiam fidei ,εe ipsius sequelam , ut alibi aetiam nos diximus, unde . dc etiam sie Ordinatus: quod latius confirmant itenta impressione characteris . contra quem, cum sit indelebilis, restitutio dari non debet , maxime . cum ita ordinatas diei possit ad mali ora invitatus, i in simili notatur in cap. cum dilectus in Glossa in verbo Ad fatuitatem . De his, quae vi metus caussa. Verum eis hane sententiam olim Rota tenue. xit ιn Caussa Valenti a nullitatis susceptionis Ordinis Subdiaconatas die as. Ianuar. Is I. nihilominus prior sententia est probabilior hac ratione, quia istegrisas es res isti non priscepti, ut inquit μmbrosius in libro exhorta. tionis ad Virgines, de volantaria esse debet, ut Gregorius dixit in cap. ante erisoniam 3 i. dist. de cap. Praesens χo. q. 3. cum praesertim obligatio conti. neutiae in Ordinibus maioribus non sit Iure Naturae , vel .Divino, ει essenti in iter illis annexa , sed tantum accidentaliter , & ex Statuto Ecclesiae r qua pro Pter metus , qui humana rescindit , sed non Divina, scilicet essentiam Sacra menti ordinis, et impressionem characteria , impedit conjunctioirem continena lae, quae est humana; ex quo patet ratio dissimilitudinis allatae , quia saera. mento Baptismi est essentialiter . εc naturaliter annexa obligatio profitendisdem , ideareo talis metus sic Baptizatum non eximit ab Onore se gerendi, ut Christianum hominum decet, ει fidem Catholicam profitendi. ut dicitur in ca p, de Iudaeis dist. 43. Hi ne articulo diligentius discusso Rota sub die ax Mittii eiusdem anni huie sententiae adhaesit, dixitque promotam ad Sa diaconatam peν vim eo ditionalem nos teneri continentiam strvare , licet uo rem non haberet, de hoe pluribus argumentis, quae legi possunt apud Fagna. num in cap. Maiaret de Baptismo sub numero ros. Neque his ebstat Ccne illi Toletani VIII. Deere tum in cap. 7. nam Patres ibi loquuntur de illis, qui ab initio noluerunt, sed postea eonsenserunt in luscepto Ordine , ει DinDmnes conveniunt, quod metus , Ec violentia purgantur Per liberum conin sum supelvemeacem. Idque coufirmat ut ex eo ulterius, quod in dicto
136쪽
merere patres supponunt huiusmodi ordinatos abiecisse a se gratiam quam
accepissent, cum certum si, quod qui tali metu ordinantur Sacramentum quidam suscipiunt, sed non rem Sacramenti, ut doceto Thomas in 4. d. 6. q. 1. a. a. quaestiune. I. in corpore, quippe qui sic eoactus dicitur conditionaliter volens, licet absolute non velit, hoc est voluntat ejur non sit libera, ecffactum Ordinem suscepit invita .XUi II. Ad alteram dubii partem nonnulli Theologi indistincte putant
promotum ad Sacrum ordinem ante usum rationis non ligari voto Continentiae, nisi factus adultus Ordinationem suam rati fieaverit. Alii vero invenientea in Ordinato ea pacitatem doli . hune dicunt ad debitum continentiae teneri.
Zia debuit contradicere ante susceptionum sacri ordinis, ut in ea P. I. d. elictis puerorum decernitur, quod qui doli es capax, ct νοσο, ct Sacra mento, se obligare potes licet non Reuerioni. Post re mo alii animadvertentes quod sic ordinatus recipit Characterem ordinis Sacri, cui lege positiva Ecelesiae annexum est votum Castitatis, eumdem ordinatum teneri te continere dixerunt. Tutius tamen esset, si unquam iste casus contingeret, de Ordi natus post finem anni r . Ordinationem sitam non approbasset, & ratam habuisset expectare enim annum Iri. completum, qui annus a Concilio Tri dentino Prefigitur in cap. as . sess. XXV. de Regularibus, ut valide quis is voto solemni Prosessionis adstringat . maxima status disserentia non exisse. neque Concilium ipsum, a quo nihil quo ad hoc votum continentiae dispositum est, sed relictum in dispositione iuris Communis in aut expresse, aut saltem aliquando suae ordinationi contra dixisset mimirum quando fuit ordinatus, aut post septennium , aut post decimum quartum annum infra triduum . Nam Casibus his
concurrentibus dabitandum non esset illum non teneti ad Continentiam , tuti
inquam esset inquirere an ordinati taciturnitas. quae sola illi posset obesse admini eulis illis innitatur, ex quibus Consensus in suam Ordinationem exurgeret hodautem maxime Insinuatur, quando cum taciturnitate concurrunt actus Positivi, puta ministerium ordinis, Be usus privilegii Clericalis, alioquin ax sola taciturnitate non erit obligatio, quamvis in favorabilibus habeatur pro con sensu, ut in regula sexti. Dui tacet, cum versemur in materia tam gravi. de praejudiciali , de eum agatur de obligatione personali inducenda, in qua taciturnitas non habetur pro consensu , ex lege non solam, in principio, α L. Mius familias s. Invitus D. de Procurator. de demum cum iam omni clament, quod ubi ab initio est nullitas. ex desectu consensus per remotio nem impedimenti non indueitur ratthabitio , nisi verba intercedant, vel facta . Quod etiam verum esse nonnulli arbitrantur si is qui ordinatus est tempore suae Ordinationis fuisset doli eapax, quia ante I 4. annos non Potest qui
etiam si velit se expresse adstringere ad votum continentiae, argumento cap. . So. q. 1. ergo multo minus potest tacite per susceptionem ordinia saeri. cum sola taciturnitas hinc obligationem non inducat L. qui vas g vitare P. de Furtia, a simi li de Sponsalibus contractis ante annos discretionis. quae nulla sunt ex desectu consentiis. Et quem per supervenientiam aetatis no convalescunt, nisi verbo vel sacto ratificentur. Contrarium tamen videtur probabilius, quia ita ordinatus eum esset doli ea pax non reclamando, sum ordinationi consensit , dc lolum voto castitatis non se obstrinxit propter immpedimentum aetatis, quod sublatum est hoc ipso quod is . attingit annum, di suam indinationem nec verbo, nec facto reprobat, unde talis censetur In
137쪽
primo consensu perdurare , cum non constet oppositum nisi probetur. & hou creditur tu aderi posse exemplo ejus, qui ante pubertatem Prosessionem emi sit. & non resilivit ante finem I A. anni, hic enim ex quo aetas iam adulta esse coepit non potest a sua statu recedere , eo quod post illud tempus fit inmatur votum virginitatis, ut dicitur in citato cap. Firma 1 . q. I. dc notae
lossa in cap. Significatum in verbo Ratam habuerit de Regular. dc habetur in cap. litteras, & cap. Accessit de desponsi impub de eadem Glossa no tat in cap .si quis in verbo Permaneat de Regular. quidque sit de correctione ha
rum iurium in cap. Is qui de Regular. in o. quod requirit perleverantiam unius anni post annum I 4. Cum delatione habitus indistincti, eo quod difficilius introducatur votum solemne Religionis in eo, qui non est professus, quam vo tum solemne continentiae ordini sacro annexum tu eo , qui iam est ordina tus. Nee officit exemplum petitum a Sponialibus impuberum, quia heeluerunt nulla , ex desectu consensus , unde in illis non inducitur ratifica tio quae bene tu ducitur, Propter Praecedentis actus continuationem , sublato obice .
XIX. Dubitatur II. utrum minoribus Ordinibus initiati quondam caeli hes.sse debuerint δ Ad quod Dubium brevis est responso, tam in Ecclesia Orientali, quam in Occidentali variam circa hos Clericos variis temponibus suisse introductam disciplinam usque ad Concilium Trullanum unicus: legitur ici Chalcedonensi Concilio anni Asi. canon ex quo eruitur in quibusdam Pro vinetis non suisse concessum Lectoribus . de Pialmistis uxores ducere cum legatur in hoc canone qui est I . Patres se voluisse conformare Provinciis it Iis, quarum Clericis haec facultas matrimonia ineundi concess. fuerat. Atemporibus vero Trullani Concilii ad haec nostra usque tempora. orientaliis ua Clericis semper licuit inire coniugia . Similiter in quibu Idam locis Oe eidentalis Ecclesae decem prioribus saeculιs perpe .num continentiae iugum his elerieis impositum fuit, ut Patet excan. 3I. Concilii Augustudun. in quo die itur quod inferiores Clerici quaudo ad maturiorem aetatem pervenerist Iico
nolentes ad continentiam cogantur e idem dicitur in Ticinenti Concilio A. toto.& in Cone ilio Bituricensi anni a 3 i. dc in Concilio Tolosano A. Ios6. in
cuius ean. 7. dicitur: ia ood F religat i seriores Curici, qui Ecessasicos re
.serint honores nolueriut abstinere omnimoris ab uxoribus , veI reliquis maia
municentur. Disciplinam hanc moderata sunt reliqua Concilia, quae posthaee tempora celebrata sunt, de ipsi Romani Pontifices , qui nulla ex com munieationis poena mulctarunt hujusmo .u Cleri eos uxora os, sed solum suta beneficiis spoliarunt, ut habetur in epistola, quam Alexander III. scripsita a Episeopum Londinensem A. III 6., dc in Decretis Innocentii III. . de Honorii III. , qui Pontifices praeterea eosdem minores Clericos uxoratos privilegiis spoliarunt, quae eisdem , ut reliquis concesserat Innocentius II. dummodo Tonsuram , dc vestes Clericales aetulissent, Canonis scilicet, de seri, ne pro eorum ista ab eis excellibes. vel delictis possent a Saeeularibus Iudicibus per insonaliter, aut etiam pecunia liter condemnari. Restituta tamen legimus ei
Rem Clericia haec privilegia , a Bonifacio VIII. modo bigami non sit , item rue a Concilio Tridentino in Sess. XXIII. cap. 6. modo alicuius Ecclesiae irvitio, vel Ministerio, ab Episcopo deputati, eidem Ecclesiae serviant, vel inivitient, δι citricata habitu, ec tonsura utantur, Immo hoc ipso quod bis
138쪽
Ita mos illos fuisse constat, aut viduarum maritos ne postini astendere adsiperiores Ordines impediuntur , di vix aliud est , saerorum ordinum impediis mentum . a quo aegre magis dispensatum fuerit ab Ecclesia, adeo tot Concritiorum canonibus . Summorum Pontificum Decretis, ac Sanctorum Patrum placitis bigami ab ordinibus Sacris coerciti sunt , ut vix in us reserendis aliquia sussicere posset. de Gregorius Magnus dispensationem hane Bruneehildi Re sinae ctinstanter renuit . ut videre est in esua epistola, quae est ε. libri H. de Canon. lo. Concili lv. Aurelianensis Episcopos bigamis manus imponentea Per annum suspendit . quod non possint esse Presbyteri , vel diaconi, vel
omnino ex numero Sacerdotali, ut dicitur in canone 27. Apostolorum, se
meque Clerici, ut statuitur in ea non e as. Quod si aliquando bigam is collae sunt minores ordines per Episcopi dispentationem cap. Lector. 34. dist. extu
sta caussa id contigisse scimus, verum non passim , sed Paccis tantum in locis.
INter ea, quae voluerunt Apostoli, peculiare prae ceteris illust est, quod
Ecctasiae Ministri , quos oportebat fidelibus reliquis exemplar esse pudicitiae , dc gravitatis, ab omni lasciviae . de levitatis exemplo essene alieni. Acthoia Pert Inet praeceptum de coma non ustrienda a Paulo eo madiosius ineat catum in L. ad Cor. cap. Ii., quo tutius tam patenti cuiuis signo, Gentilibus aevo illo huic operi maxime intentis. Christι auae Religionis, quam Divinis cultibus mancipati profitebantur, indicium demonstrabatur . Omitto ve terum Scriptorum testimoiua, quibus eadem caussa Ecclesiae Ministris copio fili me commendatur, de solum memoro ex Conciliis Carthaginense IV. i. can. 44. Agathenis in can ao. Barcinonense in e. I. Toletanum i v. in Mi . Romanum sub Gregorio II. lue. 7. Ex Pont Healibus Pontificale Damasi invita Aniceti,& Capitularium librum c. 7. in e a 34. cum ex singulis his locis intelligatur. quod omnis vana ostentationis ansa capillorum reiectione Clericis adimitur , de Clericalis Tonsurae antiquissima observatio praecipitur . Nec praetereundi lunt ex ipsis Graecis Scriptoribus Cyrillus, Euagrius, de Grego Mus Nazianzenus. ut innotescat utramque Ecclesiam in hac disciplina con spirasse, quam nonnulli Seriptores ει si hoe illorum dictum non sit reci piendum ὶ vel ex eo fluxisse putant, quod Paulus Actorum 8. in Cenchris sibi caput totondit , vel ab imitatione Naxaraeorum, cum ritus ille Iudaicas ab Ecclesiastico tradendi modo plurimum differat, ut patet legent ι caput 6. Numerorum , In quo ritus Ille describitur , unde quod ab illis Scripturibu eraditur . ita accipiendum est . ut tum origo, tum typus, aut similitudoqisae dam cbiervationis significetur, dc illa persectioris vitae profussio, quae per
supervacuarum rerum contemptum fgnificata esse recte intelligitur, ex quo merito Epiphanius adversus haeretes . haeresi 8 o. post medium reprehendat Munachi .s Meiopolaniae, quod comas muliebres Producerent , & lacco con sPicuo velim Incederent . quos oportebat . inquit, esse revendos in To usura , hemque Augustinus in libro de opere Monachorum cap. 3I. de 31., M S. Hieri nymus in epistola ad Euilochiam de custodia Virginitatis .
139쪽
II. Illud gooque praetere seia, non est , quod communiter ab Ancto firaus instrinatur . nimirum peri Plura secula, saltem usque ad se Nimum. Ee a lesiam non consuevisse, sibi ministros eligere, qui nullo Ortice . sed stoea an tum externo signo insigniti essent , siquid'm hujus praxis antiquius do occurrit monumentum illo, quod suppedigat lecundum Toletanum Concisium in can. 4. . di Quartum in cap. 14., dc Aquisgranente in cap. 13 s. reliquas iram st quae his praecesserum monumenta, praele serunt Ton Iuram simul cum primo Didimam gradu couferri consuevisse , e undemque fuisse partem illi agnae remonialem . Certe Siriciu epist. I. c. g. icta bens quomodo te gerere de berent ii , qui se .Ecclesiae vovissent obsequias a sua insantia ante pubertati Minos , inquit et thoeugari , ct Lectorum debent miniser a sectari. Idem repetit; Z sinus Pap/ in epist. I. c. a. dc I. stin se iter Concilium Bracarense in can. quD prohibuit, ut ex Laico ad gradum Sacerdotii aliquis veniret , ut prius anno integro is Ucis Lectorum c. disciptinam Ecclesiusicam didicisset ς nee aliud eruitur ex Decretis Synodi Romanae sub S. Silvestro . aut ex cap. 38. Concilii ul. Carthra mensis ἐν aut ex cap. g. leeundi Valensis: ita ut omnibus iam clarum fuerit , quod Pueri cum Clericatui offerebantur , simul quoque Lectorat ut inlitabantur, neque ciserebantur quin statim icnderentur, ut omissis ceteris exemplis legitur in vita S. Sulpitia apud Surium die II.
Ianuarii, q siuruit 'Lub Theodorico Principe, de in c. 8. vitae S. Audoeni, vi de multis aliis , quorum varias in locis meminit S. M gnu, Gregorius. Qui-hus omnibus sustragatur praxis Ecclesiae Asricanae , quae nullcs alica Cleri Cos agnovit . boc . est in silericata Ministerio constitutus. Praeter llos, quos S., Cypravara in ii Q a, scripsi AParthus i e Sacrificiis duovisse . Porro nul-υν irat rium Ministerio consecraba ., oe nessus Cleticus dic atur, nisi . a Nu M Ordanem , quem suscepisset . quod expresse habetur in canona Cunςilii IlI. Carthaginensis, di io definitione Clerici. quam suppeditat . lsetur ut tu lib. 1. de ossi c. Eecies. ubi inquiti Omnes qui is Ecclesiastiri mi Usrii gradibus oνdinati δεηι, generaliter Clerici nomisantur: Uerum
dum recensent Patres veteres. illos qai gradus h. is retinerent. nec verbum
Beluiu det illis , qui sola. Toustira sine ullo Ordine insigniti sunt , ut inde
etiam onere possiς Patres hos nullam agnovisse Tonsuram Clericalem extra innues indines collata in . se tantum communem omnibus Ordinibus , dc omisrubna clericis. ω Propriam illorum omnium, qui Dei cultui fixissent conte crati. Hallu ςinantur itaque centuriatores, qui Centuria 4 cap. 6. Tonsuram meri Iom rem esse supersitiosam dixerunt, σ minime consientaneam statua ει ele a purioris . Fallatur etiam Calvinus, qui in lib 4. Instit. cap. Is 3. 17. visua est sensisse a tempore solum Augustini ulum hune incoepisse . In ma i no quoqRe errore versantur quotquot in sati plura se posse invenire putant
testimonia , quae hanc Capillorum recisiouem reprobant , cum nemo unus igno
rer, quidquid in Scriptura caeremoniale est in adventu Christi jam cessasse , dcita non solum non obligare modo , verum etiam ex vi antiqui praecepti servari non polIe, ει hujusmodi sunt quae leguntur in cap. I9. 8ζ ai. Levitici in ca P.
s. Hieremiae , &44. Ezechielisi in rotundum non attondebitis coma in : nυn ra-
otis caput, neque barbam et v tabo super omnes, qui atton sunt in coronam; quamquam neque repugnet haec loca ita explicare t quod Deus tantum Sacei dotibus Hebraeoram hoc praeceperit ne imitarentur mores Sacerdotum gentilium, οι Idolprum, qai radebant caPux, dc Barbam in cultum Demonis.
140쪽
et norant 'Theodoretur q. xs. in Levnie., de Hiehius, de Radalphin m eum ia deth loesim . 6t haee forte eaussa erat cur Hieronymi, optata, ει -hr utempore Christiani Sacerdotes non raderentur . sed tonderentur, posteaquam autem illa caussa e essavit nihil absurdissiit hoc facere, neque hoc unqu- prohibitum fuit. licet neque praeceptum , Ec ita huiusmodi caeremonia pro temporum diversitate variari abique peeeato potuit . His 3 praelibatis cive a mniurn originem. εt ejus usum in Orientali, ει Oecidentali Ecclesia 'eoh. stantem, celeberrima nunc examinanda venit Controversia. in qua disputatve de eius Tonsare natura , utram ne proprie Ordo voeari debeat, ear incterem imprimens quod multorum inlignium Docto eum, praesertim Cano istarum sententia est, aut praevia dispositio ad ordines, quae videtv esse Theomlogorum opinio. Sit igitur r. .
III. Et quidem gravissimum argumentum est in articulis de ei sis a Cano
ve , Ructorati eiusdem assentiendum esse , dc tantum rationes scrutari oporte re ad de fouem sustinendam , non impugnandam, praesertim eum in editi ne Cationis fuerunt omitia mature discussa . ut aeea clie, cum Papa de hoe
dubio praecipue requisitus in eap. cum contingat de aetat Et qualit. ordinani . Decrsive teipondit per primam Tonsuram juxta formam Eciae M datam , rica ι . Ordinem conferri , elare constet hane litterans eorrumpi , si d ciso exponaturr λeν Tonsuram quis praepararI. Ρω ὰisponi as ordiMar eum Papae responsio congruere debeat interrogationi ex L. I. I. I. de a. o. e Verbor . Oblig. At ex aliis iuribus, quibus eadem doctrina confirmatur: cum Innocentius III. cujus est citata epistola Decretalis su et responsionem in dispositione VII. Synodi,' quae loquitur de Lectoratu , quem faten me omneshroprie ordinem esse , de eum in hae epistola arguat a Lectorata ad primam Tonsuram , h de est a' majori ad minus, quod argumentum inesseax esset , si
latinios 'n'n comprehenderetur sub majori; hoc est i in dubio Papa propos uo , si Tonsuta officium esset, de non proprie Dido. ut habetur in regulas ta3 de tegulis Iuris in 6.i Cum preterea hic Papa dieatili Collatione 3 - ris semo dam esse formam EecIest a datam, qni loquendi modus cum aliussit, quam ss dixi Jet ab Emesa datam . profecto innuit sermam illam , quuin uni est eum confertur Sacramentum quoddam , cui tantum foresta praefinita est ex Concilio Florentino in instructione Armenorum in Decreto fide in s. Et ex Cone illo Trident. in eap. a. Sest XIV. de Sacramento Pinis nitentiae . dc in cap. 3 Ses . XXIlI. de Sacramento ordinis, nam in coli htione Osca, de gradu, nulla eerta serma ab Ecclesia praeseripta legit e . pro secto , inquam , innuit Tonsuram Saeramentum esse, Ee Ordinem ab altis diostin .ctum. Innocentii verba subiicimus. , ut plenius argumenti pondus innoteitat cum contingat interdam, quod Lami ad Monasteria conuo autes a suis Abba.