장음표시 사용
141쪽
aietae Ab a i ta proprio monasterio flammodo faciendi, dum mari Usta 'Asiops t secuntum morem praeficiendorum Abbatum mauus impositis factamscatur, di ea est eum exissero sacerdotem . per primam Tassaram saxis
formam Ecclesia datam, a latibri clericatis ordo conferaur. IV. Aliud non minus emcax argumentum suppeditat Bonisa eius VIII., in cap. Det MMio de Poenis in 6. ubi Pontifex docens, quibus Assistentibus fieri debeat degradatio, de quibus vestibus , dc ornamentia, libris. M i. - frumentis in degradatione expolliatio fiat . inter cetera inquiti Ab illo vestia mento, fies orsamento quod datam. vel traditum fuerat auimo ischoaudo , ct defendendo gradatim , degradatioηem coηςinuet Episeopus qae ad Ui--mam ues em , qua datur in coliatione To fora. ruucque radatar caput tutus , seu tondeatur ue Tonsura , seu Clericatus vestigium remaneae is eodem hactenus Bonifacius. Igitur ex his verbis constat, quos Clericus etiam primae Tonsurae solamniter degradatur. Quid est autem Degradatio. quam actualia depositio ab Ordinibus sulcsptis Si ergo Clericus primae Tonsurae actualiter ab ordine deponitur . necesse est . quod ordinem habeat , cum Privatio praeis supponat habitum cap. ad dissolvendum de desponsat impub. . & eum prae sertim ab Ossietis, seu dignitatibus haee actualis degradatio non fiat, sed ta a tum verbalis depofitio, ut notat Pontificale Romanum in titulo de degra
V. Et revera idem Pontificale Romanum in titulo de Cieri eis taciendis , prima Tonsura initiandos appellat clericos ordinandos. Pro Curicia Or-inuandis , inquit, parentin formes pro incidendis Capiliae dic. . dc insta et gum Iibet ordinaudoisis habero debet Isum superpessiceum μper bracris a Fram; Et in titulo de Ordinibua conserendis iidem Clerica ricantar Orvi ἄσi ad pνimam I pusuram. VI. Recedit his omnibus. quod in Collatione Tonnarae adhibetur m a.
teria , vestis scilicet , quae traditur ab Episcopo sedente cum mitra i proser tur etiam serma sub illis verbis: Iaduae te Deus ποτum homιnem, quι Peisoandam Deum creatus es tu iustitia. ct sanctitate veritatιν , quae verba pr Nunciantur in ipso actu traditionis vestis, & in singulis Ordinandis serio reis Petunturi Consertur insuper gratia Seiritus S. . ut habetur in ea P. Omnes εα cap. Spiritus Sanctus de Consecr. d. s. . de patet ex Oratione quam Pon. Ei sex reeitat super indinandos, in qua dicit Oremus Domιuam uossrum I. G. Pro biν famulis tuis . qui ad deponendum comas captium Horum prore festiuam, ut douet eis Spiritum Sanctum. Postremo in Illius collationaimprimitue character ex Sixti v. constitutione contra Clericos male promotos, quae incipit Sanctum, di Distare dic.,& ex decreto S. Congregationis Concilii . Rum oppostam opinionem anno I 62 I. proscripsit , di alias respondit Tonluram collatam non sibi subdito ab Abbate hibente iurisdi tionem quasi Episcopalem iterandam non esse, quod ebaracterem ruere* set . Haee autem singula essicae illime probant ex Analogia ceterorum Urai num Tonsuram vere , di Proprie ordinem esse , eo vel maxime quia ex ne-aessitate praeeepti s Concit. Triden. Sess. XXlII. e. pNerequirit cha
tacterem Sacramenti Chrismatis, quem ex D. Thoma in Φ. l. 14. q. 1. a. . u. 4. nullum Sacramentum praerequirit, nisi ordinis Sacramentum . VII. Quod sortius etiam ita esse convine itur cum eiusdem Io lurae et msectus atteudunt r. nam clericus Tonsurat tu iure Divino ab omni Potestam
142쪽
te Deulari eximitur eap. S. Imperator s6. d. gaudet privilegi eanonis cap. stivis de semen. exeom. beneficiorum est capax ex Concit. Trid. c. s. Sess. XXIII. potest fieri Abbas commendatarius, potest exeommunicare, dedi suspendere , beneficia conferre . spirituales eaussas cognoscere . Personas Ecclesiasticas distringere. & omnis iurisdictionis Ecclesiasticae. tam ordinariae, quam delegatae est capax, qnae Omnia nulli Laico conveniunt cap. ex titteris de Trantactionibus. VIII. Perperam a quibusdam optatur. quod Tridentinis Patribus idem probatum fuisset, de quod sententiam eamdem tenuissent, cum clarum sit Concilium Tridentinum noluisse definire controversias, quae inter Theologos, de Canoni stas agitabantur, hoc enim neque necessarium, neque expes dire putavit: quapropter cum de Tonsura Clericali egit Concilium, hane ab aliis minoribus ordinibus distinxit, ut multa illa , quae stu tuenda erant circa hane Tonsuram ita decerneret, ut neutri Sententiae favere videretur, no ut nobis liceret inferre Tonthram a Concilio inter ordines non cooptari, squidem hoc dicere vetat Sacra Congregatio, quae nunquam declaravit hunc sensum habuisse Concilii Patres, quamquam non definiverint Tonsuram esse ordinem , Et quamquam in cap. II. Sess. XXIII. asseruerint in Ecelersa restitui ordinum iunctiones a Diaconatu, usque ad Ostiariatum dumtaxat, quia munus Clericorum primae Tonsurae surta Te nunquam fuit intermissiam in Ecclesia , non secus ac quia nunquam praetermissum fuit Presbyterorum munus, neque Presbyteratus meminerunt. Ceterum si subtilias daemente Patrum Concilii inquirendum esset, non obscure haee erui posset ex his verbis: Pro collatioue quorumcumque ordinum , etiam Clericalis Tonsura oc. quae leguntur in capite I. Sessionis XXI. cum haec aperte favere videan tur sententiae Canon istarum , quandoquidem illa dictio etiam , ut Celeberri, mi Canon istae adverterunt, in imo, in quo a Patrabus usurpatur propriam naturam retinens, quae in hoc fita est , ut rerum praecedentium conditio nem in ea transferat, quae subsequuntur L. etiam D. de Uerbor. Signis Cle mentina Religiosus, de ibi Cardin. in I. nota b. de Procurat. exprimat Tonsum ram sub specie ordinum contineri.
IX. Neque hine aliquis arguat non recte dici a Catechismo Romano Tonsuram esse praepa rationem , aut aditum ad Sacramentum ordinis, di Ostia- Tatum non recte primum gradum appellari, siquidem cuiuslibet Ordinis Iu serioris haec proprietas est, ut ad alium Superiorem praeparet, & disponat . quare non repugnat, quod Tonsura sit praeparatio ad Ordines. Et ipsa quoque sit ordo, scuti non repugnat, quod Baptismus qui aditus . de ianua dieitue Sacramentorum apte quoque Sacramentum sit. Dum vero Ostiariatus dieitur a Catechismo primus gradus hoc tantum intelligendum est respecta se inquentium , ut patet a simili . ex iis quae leguntur in earite fi Vcia d. ubi de eo , qui ad Sacerdotale Officium debet aecedere statuitur . quod Assuescas in Domini castris in Lectorum primitus gradu Diuini radimenta ser- ωitii. nes tui vile fit Exorcsam . Acobthum, Subdiaconam. Dιaconum per orianem Feri. Ec tamen certum est Lectoris gradum non esse primum, ted secundum ab Ostiaria tu . Sicut igitur hie secundus gradus dicitur primus respectu tertii, ita olliariatus Potest appellari primus reipέctu Inseriorum,
non vero quia alter Oido illum non praecedat, cum ex variis iuribus conis
stet , quod prunas dicitur non solum quem nemo Praecedit, sed etiam qui
143쪽
habet alios post se , ut notavit glossa fin. in eap. yfυδ de Vector. MDILoptima ighue est Catechismi expostio , nec damnum inseri honorabilium Canon istarum opinioni , quod dici debet etiam de illis iuribus , in quibus dum numerantur singuli ordines, Et gradus Ecclesiae nulla Clericalis Tonsurae fiementio, quod illa per alia suppleri possint . inusitatum enim non est in Saeris Carionibus , ut quandoque omittatur aliquis ordo. Acolythi . de Exore istae nulla fit mentio in cap. si quis Discopus 27. q. I itemque Ostiarii in cap. su fingulis 77. d. de tamen ex his textibus non licet ars uere Acolythatum, Exorci starum , dc ostiariatum non esse ordines , ita quod iura aliqua Tonsum Tam Clericalem retinuerint, inferri non poterit Tonsuram hanc ab ordirium , di graduum Ecclesae numero expungendam .X. Cum tamen Sacrorum Theologorum auctoritas magni sit facienda, quia Sacrorum Canonum disciplina Saerae Theologiae gaudet Praesidiis, de Canonicae sanctiones ex purissimis Saerae Theologiae fontibus emanarunt, ex pedit asserere evidentissime non constare Tonsuram Ordinem esse . Primo quia antiquitus ab ordinum minorum primo non distinguebatur . sed ut supra di in
mimus caeremonia erat eius collationi e nnexa. a. 'quia in Puerorum gratiam , qui minorum Ordinum incapaces erant, ab Ordinum primo distingui coepit. 3. quia antiquissima omnium Ecclesiastica monumenta testantur priamo inventam , de datam aliis de ea assis , quae ordinum institutioni convenire non possunt. Quarto tandem eo quod illa initiati in nullo gradu eminente
ad ministerium Templi sunt constitui. est enim eorum status communis Ominibus Templi Ministris, cum ea exerceant, quae communiter a toto minim trorum Collegio fiunt, cum Divinis laudibus vacant . nec Spirituale ullum ossicium,illis conceditur, ex quo appareat, quam potestatem Contequant de
ad Corporis Christi consecrationem . quod requireretur, ut Tonsura ellet Oedo , cum ad hoc omnes Ministri Ecclesiae principaliter ordinentur ex cap. perlectis, d. ex Cone it. Triden. Sessi XXIII. de Sacram. Ordin. cap. a.di ea n. a. & ex S. Thoma in A. d. 14. q. a. a. a. q. I. ad 3. Nec satis Probat contrarium id quod innocentius ut . seripsit in supra laudato capite cum ecutingat, cum ibi Pontifex ordiuem Clericalem acceperit pro stata. quo Tonsurati a Laicis discernuntur , & sgregantur, non vero pro gradu, qui aliquam potestatem conserret. vel mediatam, vel immediatam au sam ramentum Eucharistiae conficiendum. Quo etiam modo accipienda sunt il-4a iura, in quibus prima Tonsura initiati Clerici appellantur . eo quod ita Tonsuratos Ecclesia inter Clerieos enumerae, bc Clericorum privilegiis exornat.
XI. Quod dictum est de prima Clerieati Tonsura, extenditur ad PD missatis m. quem Canon istis placuit inter ordines recensere, ' licet Theologi velint ossicium esse Lectori annexum, quamquam in pluribus Canonibus inter
ordines recenseatur, & praesertim in i lis, in quibus ordines non recensentur respectu ministerii in Ecclesia peragendi, ut constat consulenti tum caput non oportet quod in Aq. dist. primo a Gratiano recentetur, tum Canonem Apostolorum a s. aliis 27. ubi se legituri Ex iis, qui uou ducta uxore ad clericum premoti sunt subemus, fi velint uxorem sicHre Lectores. re N-νores flos , & demum Novellam Constitutionem D 3. in eap. I s. quae habe tur in Authent. de Sanctissimis Episcopis f. Presuteros, Ec refertur in cap. de Persona II. q. I. cuius haec sunt verba Presisteros autem . di Diaconos. ct Subdiaconos , Cautores , or Lectores amaea Gericos appeliamus im
144쪽
llo auamquam PsImisa L habeat speetale ministerium in Ecclesia ab aliorum
Oidinum ministeriis distinctum , & praesertim a miniiterio Lectoris cum in cap. Perlectis 1 s. d. Psalmista concedatur Ollieium cantandi, dicere bene-dacti uites, laudes. Sacrificium, responsoria , bc quidquid pertinet ad caneu-di peritiam . Lectori vero tantum concedatur Lectiones pronunciare , 5c ea . quae Prophetae vaticinati sunt Populis praedicare , panem . dc fructus novo benedicere, ut videre est in Pontificali Romana In tit. de Ord. Lectoris, quae manera Pial in illae non competunt. dc quamquam demum habeat specialonomen, lpecialem materiam de specialem formam, ut videtur in Pontificali
Romano in rubrica de Oscio Psalmistatus i ει in hoc videntur Theologi
probabiliori sententiae adhaesisse quod praecipue demonstratur ex cap. Io. Concilii lv. Carthaginensis , an quo dum agunt Patres de constituendis in.
aliquo Ordine. Episcop um usque ad Ostiarios electionem vocant Ordinationem . 5c ipsos electos ordinatos dicunt, de Psalmista vero dicunt posse Officium suscipere eantandi sola iussione Presbyteri absque scientia Episcopi. ex quo apparet Africanis Patribus multo minus fuisse Psalmistae Ossidium , quam Primae Tonsurae, nam primam Tonsuram Sacerdos sine iussu Episeopi Consurre nequit, at vero quisque ad psallendi Ossidium eligi potest a Sacerdote sine Episcopi licentia. Observandum tamen est, quod quamquam Graeci Tonsuram Clericalem cum Lect iratu coniungant . ut videri potest in an liquissimis eorum Euchologus. ει morem hunc adhuc servent non conserendi Tonsuram nisi ita tam subsequatur Lect iratus , ita ut apud illos Ton- iura sit velut caeremonia ad Lect,ratus collationem pertinens t Nihilominus apud eosdem non tam Cantoratus, seu Psalmistatus h ictenus Ordo e it, quam sit Lectoratus , de Subdiaconatus, ut docent omnia eorum Euchologia . hoc tantum discrimen est apud eorum nonnullos . quod Lectoratus, dc Cantoratus inter se disparatos habent, de haben rur Ordiues collaterales non inferiores,'ii a ut unus alterius susceptionem non postulet, apud alios ver . dc praetertim apud Syri s Maronitas res alio modo sele habet cum Cantoratus sit gradus ad Lectaratu n . de ideo divertae sunt Ordinationes, ut videre quis PQ teli in eorum Rituali , in quo etiam legitur, quod tam Cantor . quam Le ct r ante Altare conlecrantur , de psit Consecrationem ipsi Altari admovea tur , quod Graeci nunquam faciunt. XIl. Qieritur nunc utrum Clerici praecepto aliquo teneantur Tonsam ram deferre Hic non accipitur nomen Tonsurae pro Comae virilis gestam tione, quam nutrire ut supra diximus a S. Patribus, etiam in Laicis exosum est . de quam Ecelesiae muti stri in album Sacrae militiae relati deponunt, ut clericalem dignitatem per comae Tonsuram suscipiant , sed accipitur pro illa Corona , quae ui apice fit, cum in minoris circuli formam capilli raduntur , ut hoc ritu , quemadmodum D. Isidoro placuit , Clerici moneastur stramquam Spirιturies Reges coronam gestare debere, vel ut doceantur quoa Germanus Patriarcha COS. asseruit in rotundam haσc mediam pilorum sectionem vice corolla straea Dominι . fri Iesu Christi .e . in quo cum Bed Consentit . igitur, ut ad quaesiturn re pondeamus ἔ Dicimus quod Clerici singula i quia jure non prohibentur Coronam hanc deserre tenentur, fi velint Ecclesiasticis se ui privilegiis, oc officiis. Authenticum hujus necessitatis e riuuierit una lui' peditat Concilium Pridentinum in cap. 6. Seir XX Il. de Re Iormatio 1e, ubi decerni Lur Clericum lari privilegiis non gaudere, nasi alicui
145쪽
ctii Feelesiae ex mandato Episcopi inseruire, vel in Seminario ClerIeora die. quasi in via ad maiores Ordines suscipiendos versetur , de Clericalem habitum , de Tonsuram deserat . Nec aliud decernunt Iura illa, quae de conditionibus agunt necessario observandis , ut quia alicuius Beneficia sit τε pax. Itemque gaudere pcssit obtento 3 de praecipue hoc habetur deeisum in Constitutione 38. Sixti V. per quam Clerici actu non incedentes in hambitu . Et tonsura ipso facto sunt privati omnibus Beneficiis, omnique iure sibi in eis, vel ad ea quomodolibet competenti, di Beneficia sic per hujuλmodi privationem vacantia, dispositioni Sedis Apostoli ae reservantur, gravi-τer que peccare in hoc delinquentes . qui praeiertim in Sacris sunt constitu- i . Di et ures communiter tradiderunt . si notabilis in hoc excessus fiat , de
ultra modum consuetum , nam licet hoe praeceptum ex obiecto obtaget ad ortale, tamen ex levitate materin veniale reddi potest, quae levitas ex duratione temporis, arbitrio prudentis, non aliunde expendi debet. & per hoc. id et ut dii inctio hujus praecepti ab aliis . an quibus levitas materiae non ex diuturnitate temporis, sed ex aliis ea usita consideratur. Quod extenditur e
stam ad privationem privilegii sori , de ut aliis Canonicis poenis mulctari possit, ad hoe enim non sufficit , quod Clericus ex levitate . fastum . aut
Dompam saecularem non nihil affectet, aut una, alteraque vice Tonsuram, et habitum, etiam sinς iusta caussa dimittat. sed requiritur ut Ita continuet . e passim ut Laicus incedat, de diei queat illum abiecisse vestes Clericales, easque, ut loquitur Gncilιum parvi peudere videatur . Ex hoc tamen inserti non debet unicum etiam actum abiectionis vestium , dc Tonsurae Clericalis Episcopum pro ratione scandali, ει excessus punire non pcsse . Poteli profecto Episcopus in clerictu hoe animadvertere r ut lcandalum cesset , aut nota in Populo . Quod autem attinet ad Excommunicationis poenam latam in Cano ne si quis de Vita , ει honest. Cleri c. contra Clericos, quI comam relaxavsrint , it/ e Xplicandum est, ut poena haec iplo facto non incurratur, nisi Post admonitionem , ut si monitus quis non parueriἶ excommum cetur, arua pamin excommuni capionis poena eximit Alexander II l. in capite flere 4. dy Senten. ex comm . manus violentas anserentem in Oeric rim comam nutrientem , quia comam nutrire a Clericali statu alienum est . Dum supra
diximus, qui a jure ustu probibentur. hoe diximus ut, tum antiquam Ecclesiae Iraxim innueremus, de qua ratres VI. Srnodi eserunt in can. 2 . in qu um ob grauipra crimina Clerici deponebantur . ει ad Laicalem statum redigebantur iubebatur , ut compm nutrirent sicut LMei , utpote qui munda.
nam , seu secularςm conversationem vitae caelesti praeposuerint , tum etiam ut adverteremus η Gregorio X. in Lugdonens concilio Clericis bigam is pro bibitum esse in ea pitς alterca ioves de Bisamia in o. ivb anathematis poemna Tonsuram, vel habitum Clericalem deterre, ceterum, non solum deserre habitum , di tonsuram . Bigamis prohibitum est, verum etiam ipsa toti
sura initiari, neque super hos impedimento posse Episcopum dileen lare , de
Laicos bigamos inter Cleripos assumere, quod contra dictum Gregorii X. satu tum non possit illis concedere, ut vestibus Clericalibus utantur, α privilςgiis Clericorum gaudeant a quot si hoc sederet, etsi reciperet charactetem , non tamen reciperet executionem , nec set capax beneficii , Aestie cessive sic provisus tineretur illud dimittere, de ad alios ordines ascenderet prohiberetur . Haec autem omnia continount bisamo propter Sacramenti de
146쪽
ctum, non propter crimen, quia nimirum earnem suam divisi in plures ab unitate recedendo , fit hoc Sacramentum amplius restitu non potest per aliquam latisfactione la . cum non sit crimen, dc propter hoe Bigamia destianiri soleti irregularitas ex defectis sacramenti proveniens, qui enim excessaxoram numerum fluviarem ut D. Augustinus ait de bono coniugali cap. all. .an peccat. - σώροοδ comini R. sed uormam quamdam Sacramenti a mi iase ἀοη ad ducta bona meritam, sed ad ordinarioris Ecclei si ea Ana.
XIII. Omittendum hie non est, quod eum Tridentini Patres in re per laudatis verbis Clericis praecipiant Tonsuram , dc habitum Clericalem deferre , non lacere eisdem communem habitum tranigreda . quaproptis illis abstinendum esse a vestibus fluxis . & pomposis, habitaque Inhonesto. ac nimio Ornatu, quod indumenti genus per XIlle saecula semper Ecclesiastici viri abhorruerunt ut patet ex Can. a s. primi Concilii Matisconen fis . exean. a. Rhemensis sub Eugenio III. . ex can. 16. septimas Synodi, allisque quam plurimur ει revera cum Clerici vi Prosessio iis sint a mundo separati, e in mili tram Christi adlcripti, ab eorum Prosessione alienum est, s exteriori habitu mundanam militiam , aut vitam Laicalem potius quam Clericalem profiteri uelint . imo Prcsessionem suam se vili pendere, ει erubescere..ique quod amodo sic agentes reuuntiare ostendunt. Hos itaque insanos Cle ricos Tridentinum Concilium in Sel. - . cap. 4. de Resorm. ita Coer
Cuit ut si postquam per Edictum publicum moniti fuerint honestum habitum Clericalem deserre illorum ordini, ει dignitati congruentem, ει iuxta ipsius Epit copi ordinationem . de mandatum non detulerint per fissiste ovem . a. Ordinibus. ac uicio, di beneficis, ac fructibus. θ reditibus . - Proeuli. us ipsorum Beneficiorum . uec non F semes correpti Muso in hoc deliqueris nιam per privationem Offciorum. θ beneficiorum hujusmod3 coerceri posue. er debeant, Constitutionem Gemeatis V. in Coacilio Viennes editam, sua νο- istit quoniam isnovando. amnianda . Quae autem dicenda st vestis ordini Clericali conveniens, generaliter determinare ardua res est. ει dis ficilia; haee itaque pro temporis , Ee loci conditione assumenda est, δέ quo hiam mundana curic stas quotidianas adinvenit levitates , ille habitu
quibuslibet Ecclesiasticia personis interdictus est, a quo Episcopus abstis
147쪽
Uit iam Anabaptistarum insania , quod omnia Christiano m.
pulo detraheretur politica Potestas , sine qua terrenae Rei publicae salus in apertum discrimen, interitumque Vocatura Lutheranorum . . contra in Ecclesiasticum quemque ordinem livor, Ecclefiarumque Pastores eo pervenit, ut Ecclesiastica potestate populum omnem augeret , ut cum Pastores ab N Ovibus ducerentur, & militea Imperatoribus imperarent, in steriae res Christiana periret . periret christi regnum . it ad interitum anima ae singuIR properarent, nihil sui. suorumque exitii sellieiti. dummodo hominum sacrorum ordinata potestas, debitum in subditoa retinens princi Patum , Hierarchia scilicet Ecclesiastica praeceps in pessum rueret , nec O men iplum Sacri Principatus superesset. Impiis his Haereticorum conatibus. vel Satanae potius consilis, de furori occurrerunt suis Decretis Concilia plu-llima, luis doctrinis , ει scriptis Theologi praestantissimi, Sacrique Principallus Statum demonstrarunt. Scripturae, ει antiquissimae Traditioni inhaerendo praesidiis. necessitatemque' eiusdem probantes , hunc constare dixerunt ex Episcopis, Prasbyteris, fit Ministris. ει eos, qui tantummodo a populos aut seculari potestate , aut Magistrata Focati. Et instituti ad hoe ministe Elum ascendunt, de . qui illud propria auctoritate sibi sumunt. Omnes non Ecclesiae ministros, sed fures. ει latrones per ostium non ingressbs habendos asse monunciarunt. Nos etiam cogat ordo disputationis , ut eosdem erro res refellamus. ει controversias illas expl/care aggrediamue, quas insolens Haereticorum audacia excitavit contra Sacrum hunc Principatum . de omni argumentorum genere discutiamus . Ita vero de hac re disputabimus, ut no
plana id quidem, nec toto contingat, quod magno nominis Theologi iam iast praeiti
148쪽
prestiterunt. led quantum argumenti nostri postulat ratio , dc magnitudo. eum de Sacramento Ordinis agamus, ad quod cum hominum singuli pro-m .endi noli sint , ει qui sunt ad illud promoti, indit criminatim, nulloque modo servato hierarchu is ministeriis fungi non debeant, ει quae divina lunt
gere . caeterisque Laicis dit Pentare , Praestat luprema illa capita attingere quae Perlonarum in hoe Sacro Principatu excellentiam, earumdemque munera ostendunt , bc ea quae caeterarum Personarum conditione exhibent. quibus tolent Divina haec ministeria commendara et hoc est agemus de suprema Ecclesiarum Pastoribus , eorumdemque muneribus , et discrimine ab 1nferioribus, tum de reliquis ministris, qui in partem tollιcitudinis vecati Sa-ero huic Principatui aduribuntur . His autem omnibus controversi in Pim mittemus de existentia Sacri Principatus.
. ν Ut Coelum terramque regit, is nimirum Coeli novit ordinem. Min terra potuit Coelestis Ponere ordinis rationem . Is exempla duSuperis ad inferiora derivans, sicut in F ιrmamento Coeli duo Lamina via magna constituit, ut Mundum vacibus illustrarent. sic de in terris maX ma dona sua, Sacerdotium vade licet, dc Imperium ad plenum spiritualium mundanorumque regimen , ad firmamentum Ecelesiae militantis instituens. Utetuique potet latas ita uil crevit lassicia, ut eorum cssiciola diversitas nul sibi adversitate dissentiat , sed in commissi executione regiminis ex O ficii debito in voti unitate concordet, oc ipsorum procul dubio Profutum concordia, alterutrius alternis fulta praesidiis, de utriusque mutuis munita voribus, opus iustitiae liberius operetur, pacem mundo pariens, tranquιlisa tem inducens Ec nutriens unitatem . Ex hoc tamen non licet inferre quod.
tota Ecclesia simul juncta nullum hominem punire pissit punivmne coa- stiva. si concedat Imperator. Dixerunt hoc sane Marsilius de Padua, sci-annes de Ianduno, ceteraque Hierarchiae perturbatores. verum id Doctrinae Evangelicae noscitul tbviaret constat enim Christum Dominum dixisse Petro . di in persona Petri Ecclesiaei quodcumque ligaveris super terram σε. Quis autem igni rat non solum voluntarios , ted etiam invitos ligari Lδgitur etiam in Milthaeo, quoa fi aliquis damnum alicui indebite dederit , ιμώ ne ad mandatam Eec a uoluerit emendare , quod Eceu per posessa rem a Cbrso μι concessam ipsem ad boe per excommunicatIoma sente νισω com ellere porses; quae quidem potestas utique coactiva et i , quod excommu
n Catum non Iolum a perceptione Sacramentorum removeat , sed etiam ficum munione fidelium eumdem excludat. quod poenae genus a legibus ipsis mPUrialibus ceteris gravius reputatur . nam nihiι magis infensum sibi quo novit . quam inter homines conversari , ipsorumqtie I ruis pravari. ct fe us etiam . quam ab εοmmibus separari . Neque aliud evincit quam po rei . em coactivam , non a terreno Iudice, sed ab ipso Christo fuisse Ee
lesiam conlecutam, Petri In Anamam , de Saphiram uxore in excIdiatis.1 rite in
149쪽
tia, qui de pretio agri Ecclesiam fraudaverant . de Pauli in mymum M
sum animadversio, itemque an incestuosum Corinthium , quem in earn interitum tradidit Sathanae , aut illa, quae idem Apostolus ad Corinthio. seripsit vellent ne se tu viza ad eos venire, a. in caritate , re spiritu man fraudiues, itemque illai, quae scribens eisdem alibi dixit Arma mititia πο- ra non Caruatia pro Deo. adest a Deo concessa ad destructionem munitio .am , consilia defruens, ct om em multis adiuem extollentem se adve mos entiam Dei dic. ια promptu habeates uisibi omne malum , cum nulli bi te gatur Paulum ab humano Die , e contra vero ipse pluribus in locis testeturge a Deo potestatem hane coactivam accepisse . Pestiferam hane opinionem, quam Marsilius exposuit in suo Tractata de Iurisdictione Imperiali. Et Pon ei fieta , quem Anno 1314. Ludovico Bavam Imperatori nuncupavit . ει caleon sarcinando damnatissimam operam Iandunus impendit , erudate, ac promIixe consutavit Ioannes XX l I. in sententia illa sua . quae legitur apud Odori eum Raynaldum ad A. I 317. eamdem proscripsit Parisiensis facultas R. a 33o. deinde Senonense Concillum Α. 2 18. cum Procurantibus Lutheranis ici Christiani populi pernieem, iterum Marsilia liber excusus esset, terre uis Principibus impie applaudens, ominem Praelatis adimens iurisdictionem ea dumtaxat excepta, quam saecularia largitus fuerit Magistratus , eamdem deinnique consutarunt Alvarus. Pelagius, Alexander de S. Elpidio. Petrus de Palude . ει Albertas Pighius lib. s. Hierarchiae Ecclesiasticae . Errorem eam
dem propugnavit Antonius de Dominis in lib. s. de Republ. c. r. a. , de 3. iisdem serme , aue non disimilibus sundamentis , inter quae . dc illulpraeeipuum est non posse Ecclesiam infligere poenam nisi volenti, de eum, qui nolit Ecclesiae iudicium subire , aut poenam ab ea impositam ferre , nec ad iudicium invitum Per Pinnam adduci Posse . nec compelli ut poenam iose admittati quod fi aliquis nolens excommunicatur, excommunieatio ista non est poena solius Sacerdotis , sed totius Communitatis , seu Iudicis a cominmunitate electi , sive ille sit Sacerdos , sive non sit; Sacerdos vero solamo austeri Ulaiam ex bibet pro sciasdo mauedicti sententiam in eos. qui sa incia totus communitatis reuisuntur: Iudex civitia eo νiuit , ut ipsa se metar. Quia vero ia contrarium respondeatur in sequenta Paragrassi ex
s Unieus V in Ecclesia potestas praescribendi Leges, qua obligent fideles a
tiam uolentes , subendo ex auctoritate . at illa serventur , o nisi flat in D
ma jadisii procedendi costra transgress res. II. Huius propositionis veritatem probant hecChristi verba ad Aposto in
os quae leguntur in cap. 2 o. Ioannis fictie misit me Pater re ego mitto vor , cum anim a Patre Christus D minus missus esset cum potestare condendi leges, praeeipiendi, di iudicandi, ut in pluribus locis Scripturarum habetur, Ee ut communiter Ecclesiae Patres verba haec interpretantur . luam hanc potesta tem in ipsos Apostolos transtulisse dicendum eit, de Petro in primis tradidisse, tum cum exhibiturus quod an e illi Promiterat Ioan. 21. dixit Passce oves meas . cui muneri maxime convenit leges. ει statuta decernere, acta qua indifferentes praecept . necessarios facere. dc per se bono . cum non nisi te gibus persectam comm M ias Lebi meu haberi, Polatica omnes doceant. ccturi
150쪽
e eesque de hae materia disputantes , nee alio modo quam legibus promulgatis possit Ecclesia gubernari. Huc faciunt sugatae illae definitiones. ita quibus hee ipsa veritas ab Eeesesa stabilitur, de illa quae Constantienses Pa
tres in viii de xv. Sessione statuerant, de X. Leo in sua Bulla. Nee aliut innuunt, tu mi illa quae Apostoli in Hierosolymitano Concilio decreverunt. uxta illorum Actis e. is. describitur, de illa quae inserta sunt in Generalibus omnibus Conciliis, imo in Provincialibus etiam . de Nationalibus, quibus inesse auctoritatem ad condendos Canones adeo manifestum est, ut & ipse auctoa Apologetici pro Decretis Gregorii VII. editis in Concilio Romano a. IOI
hane veritatem constituat inter axiomata disciplinae Canonicae, modo Canones hi contrarii non sint canonibus Oecumeni eorum Concilium, quorum De creta fatetur esse obtervanda tamquam leges evangelicas, quae institutionachristianae Religionis proculdubio suffragantur. III. Eruitur etiam existentia huius potellatis in Ecclesia ex eo quod Christus Dominus per legem a se latam non omnia iussit, vetavit, aut Per misit, sed ea tantum, per quae in gratiam introducimur, ει quae sunt de
necessitate medii, aut praecepti ad consequendam vitam aeternam, ut Prae
ceptam de profitenda sile Matth. c. Io. oc de suscipiendis Sacta mentis, per quae gratiam consequimur, dc ut instituit ordinem ministrorum instituendonia Apostolos , de Lxxii. Discipulos; verum per illam legem a seι latam non ea omnia in earticulari, quae ad spirituale Regimen Ecclesiae necessaria erant providit. leu solum lubstantialia quaedam fundamenta hujus spiritualis Rei- Publicae instituit, reliqua vero disponenda commisit suis Apostolis , de eorum successoribus Ecclesiae Pastoribus, quorum consilio, de legibus institutam a s. Ecclesiam regendam tradidit, tum ut suaviter, dc modo hominibus congruo omnia ordinarentur, tum quia non poterant omnia in particulari ita statui. ut essent immutabilia . Haec igitur determinatio fit per leges Ecclesiasticas . quae ita necessariae fuerunt in spirituali Republica, ut sunt civiles in temporali, quod inter ceteros probant Carolus Bovius in praefat. ad Constitui. Clementis Alphonius a Castro adversus haereses verbo Messa haeresi 3. Rouselius lib. a. hastor. Ponti . iurisd. e. 3. aliique. Dissimulandum tamen non est quod primis illis temporibus cum Ecclesia haereticos non n.visset, haec traditionibus regebatur, quod notavit Tertullianus de Anima c. s. Prior sit anima, quam
Iittera , di sirmo prior quam liber, prior sensus quam Issas. mare Tra
ditionibus observabantur, Ieiunium Quadrages male, ut S. Leo Sermone a. d.
Ieiunio scripsit: Suffragia pro Defunctis teste Chrysostomo homil co . ad Populum ; ritus aquae benedictae ex Clemente lib. 7. c. 1s. ει Pascha quotannis Celebrandum, ut ait Eusebius lib. s. histor. C. 21. dc a 3. deinde vero aliqvst praecepta scribi coeperunt, de sie Christiana Respublica, ut alia quaelibet bene fundata , partim iure scripto , partim non scripto regebatur , quid en in ast aliud traditio . nisi ius noci scriptum ut inter ceteros advertit Cironius ad titulum de Consuetudine. Certe non ii sumus, qui velimus Constitutione omaes , Ec Decretales Epistolas, quae pluribus Rumania Pontificibus adicrabuntur esse genuinos illorum Pontificum scelus; ultro concedimus plure suppustitias esse , ut iupposititia pleraque alia Scripta esse, viri erudita de
monurant , quae Apostolorum nominibus ins gnita sunt. Verum quemadmodum plurima illorum opera genuina sunt, ita ex illis intelligimus. ic DPQ
gibus omnibus Romanos Pὐutifices, reliquotque Ecclesiarum Pa itores iacui ce