장음표시 사용
151쪽
mi a Deo concessa usos fuisse in cofidendis legibus, quod penes ipsis Suin
Isthma Reipublicae potestas semper extirerit licet in contrarium haeretico rum impia conspiret caterva, dum ex omni hominum memoria Sacros Cam
IV. Ut ad alteram Propostionis partem accedamus , quae statuit Eeclesiasticas leges ab omnibus debere custodiri, animadvertimus, in hae nihil statui de novo , sed illud amrmari quod plurima Concilia iam decreverunt
praesertim vero Cabilonense II. In can s. Chalceilonense in cari. I. NI caenum n. c. I. Synodus v I v. sub Rdrrano e. i. et 2. Lateranenss sub Martino I.
c. II. I 8.1o. Carth.1gin. Π. c. I 3. Aurelianensis ni . c. 32. Ee I . c. 26. Bra charensis I. c. o dc i I. in fine, Tolerana m. v m. ει Xri. Matisconen. c. s.
di demum Tridentina an Sessi xxv. de Resor m. c. Id. Constinant innumer alia iuris testimo tua , quae praedictam propositionem confirmant . nec deest Theologorum Auctoritas; sed rem totam faciunt Divinae Scripto, ae vera , quae leguntur in epistolli ad Ri m. c. I 3. qui pulsati resimi Dei ordinationi re-
Astit; de iterum qui resistunt, ipsi sibi Aa mnatronem acqgirunt. quam damnationem ἰnon temporalem tantiam, sed etiam aeternam esse Chrysostomus, Oecumemus. Theophylactus, Ambrosus explicant, nec ipsi h u. erod cxt dissentiunt , inter quos Petrus M.trtyr in hunc locum . Hinc Eeclesiasticarunt legum observantiam esse de necessitate salutis definitum est iii Extra aganti. Unam Sanctam de Albior. εἰ Obed. , neque in hoc quemquam , esse liberum scripsit Apostolus, sed ex necessitate ni s subditos esse oportere . usu Ioram
Pr ιer iram , sed etiam propter conscientiam s peccati sitieet ut exponit
Augustinu, hoc verbum in epistola s . ad Macedonium , cum Api sti lus hane vocem Conscientia semper uiri unc lentum accipiat , dc quatenus communis est hic effectus cuilibet legi. quae a legitimo Superiore lata sit, ut sine cul-Pa violari non pi ssit, uisi sortasse talis lex esset consilii, quia lex consilii re tutariter obligatoria non est, ut dicitur in cap. ultimo g. Quod praecipitae. 14. q. i. g Ee si legibus 4. dist. Dixi regulariter ut exciperem casum, tum Illius qui consit io se adit cinxit , tum alterius , qui venit contra legem con silii ex contemptu, aut demum ut exciperem consilium illud, quod dici Tur reverentiae, quando scilicet materia, quae a lege praecipitur est necessaria. sed lex ob reverentiam eius, cui loquitur utitur verbis consulti vir, non praeceptivis, ut communiter declarant Dictores. V. Nihilominus quamquam in re perspectissima versemur, non abstinent Net erodoxi rei clarissimae ambiguis auctoritatibus hιnc ante a Scriptura petitia refragari. Quare ad rem tuam traducunt haec Deuteri nomii verba c.4. Non addetis ad verbum , quod zo loquor vobis, neque minuetis ex eo, itemque illa capitis ix. 9uod praecipio tιbi, boc fastum facito Domino, non addas quidquam, aeque minuas,& stati n inserunt quod si Deus Israelitis vetuit addere ad ea quae in Testamento Veteri lunt praecepta. multo magis vetitum erit Christianas addere ad Evangeliu in , cum praelertim Dominus Isaiae 29. conqueratur, quod populus illum timuerit mandato bomisum . hoc est , ut ipsi Novatores interpretantur. quod cultum , de Religionem Dei constituerit in hominum mandatis servandis , quod etiam Matth. I s. ec 23. EcMarci 7. reprehendatur. Accedit , inquiunt, quod Apostolus m 2. ad Cor. 3.
docet quod fideles 'tiberari sunt per Chrasum a legibus hominum , dc in I. ad Tim. 6. inquit legem non esse positam ossio, ει ad Galatas s. hortatur nolsare
152쪽
ire ct nulla iteriis jugo servitutis coσtiseri, iustorum siquidem hane esse. conditisuem, ait, quod qui spiritu ducustur non sunt sub lege . Ergo fideli-hus iustis nulla lex ponitur, ted neque Laicis statui debet ulla Eedlesiasti ea
lex eum Laici statutis temporalibus Conciliorum non obstringantur . ut late probant etiam Catholici Theologi , inter quos Turristremata in Summa Eeclesiae l.ib. a. parte Ii. c. Io 3. Victoria in Relectione de Ecclesia q. penultima , Et alii. tum ex paritate rationis. quia Ecclesiastici viri Laicorum legibus non subiiciuntur. tum ex desecto iuri silictio is , nam subditi alieni Constitutionibus alieni Pastoris non tenentur, tum demum quia, ut tuquit Origenes tract. xx. in Matth. ubi explicat illud Matth. Io. Rexes sentium dominansur es--m, vos autem non fle. Igitur Sacer Priηcipatus in dilectioue subjectorum de ber esse positas , non is timore corporali , neque uti, ut inquit Chrysostomus lib. a. de Meerdotio facuitas tanta a legibus data es iad delinquentes coemaendos, ac ne si dedissent, quidem haberet, ubi vim hujusmodi. potentiam in Ie exercere posset, cum Christus eos aeterna corona donet, non qui coacti,
:d qui certo animi proposto a peccatis abstinent , neque monstrari pomeubi aliquando quispiam Apostolorum Iudex sederit hominum , cum legatur petisse Apostoras judicaados . non vero sedisse juricantes , ut Bernardus ait.
VI. Uerum nihil nos commovent hujusmodi argumenta, nam ex loco,2X quo eruitur auctoritas, quae in primo argumento obiicitur, de ex fine Divini Legislatoris, aperte cognoscitur vanitas Calvinianae illationis. Locus , ut iam notatum est, ponitur liber Deuteronomii, scilicet Repetitionis legis,
vel Testamenti. quod Moyses proponit populo moriturus , cum itaque dicit Moyses. ανη addetis ad verbum, restringit praeceptum non adde iam , ad verba . quae t pie loquebatur . non ad legem Evangelicam, quae nondum erat scriptη. Si aptem de lege Mosayca ibi Sermo erat, quis non videt legem Molaycam transiisse cum suo praecepto Praeterea addere ad verbam non est
Praeter Verbum non recipere traciationes , aut ritum aliquem, cum alibi
Praecipiantur res ipsae , ted sensus genuinus est, nihil addendum eme, quin esset illi l gi contrarium, vel repugnans, dc praesertim quod offerret nova Numina advertu ominum; de si contextus capitis expendatur, de finisTςepti, satis indu patet praesertim ex ratione , quam dat Μoyle 1 v. 7.
Pertinexe, d e cludetq*a .alia Numina, addit enim v. I 6. dc s. προ dores, ct colas ea , di v. 14. Deus zelotes es, nec latitur rivalem. Adaiaec quomodo verum eta potest Scripturam in locis laudatis convincero nullas addendas esse traditiones verbo Dei, de Eeesesiasticas leges, si Novatores ipsi, tum caeremonias adhibent, tum leges male lentiendi Canones de constitutionea in suis Synodis editas , consarcinant, de novo modo ad mliai
s Sac menta. conci*n nji, ει pene quidlibes agendi, ad eout Ecclesiae Calviaianae fagies sit tota nova Dicendum igitur est, pro ut iplis libet Cat a in istas has . Screturas interpretari, de revera illud tantum sensime Moyse , 'uod i m e qsuimus, aut locum hune intelligendum eme de additione, ut
vel tarminus alet in lib. 4. de Romano Pontifice e. II. corrumpente, nou os em de perficiente opus persectam , vel ut inquit S. Thomas in C a P. L. Ra Cal. lect. a. dc 3. de additione Ierum contrariaram prioribus legibus, ut vi dere est ex illia legibus. quarum publieatio noψa est in libris Est er, de J..dith c. s. ει ultimo, item in a. Machabaeorum c. q. di I Reg. c. 3 . in qui
dira lacu tegitur: quod Iudaea quartam decim vi, oc quia tam decimam diem
153쪽
vlensis Adar pro festis susciperent, ει revertente semper anno solemn I ee
lebrarent honore, itemque diem victoriae Iudith acciperent in numero Sanctorum dierum , ει quod diem dedicationis Altaris universa Ecelesia Israel ageret In temporibus suis ab anno in annum per dies octo . di demum quod aequa pars esset dyscendentis ad pristium . di remanentis ad Sarcinas, ua aegre reperirentur qui castra custodirent. Quamquam , & illud notare oporteat quod Miryses ibi non alloquitur Principes, quibus a Deo concessa facultas est condendi leges, sed populum, qui legibus parere tenetur, ne que iota unum Omittere , nihil addendo, vel minuendo. & propterea laec. s. eiusdem librι vult quod faciat , quae illi Dominus Deus praecepit, υνο u declinet neque ad dexteram, neque ad Miseram , cum illa praetcripierre Omnia, quae tam ad cultum ipsius. quam ad iudicium. & forentes conten giones perpinerent, quod facile fieri potuit. cum unus tantum populus e set . qui bis praeceptis obstringeret ut ἔ e contra vero quia Lex Evangelica toti mundo offerebatur, neque utque ad breve tempus duratura, sed usque ad finem mundi, non ita iacile omnia decerni in illa poterant, ut leges atrae necessariae adhuc non esse ut, sonsequenter traditis iis . quae ab omnibus oh- servanda eranx, ut cetera ab Apostolis praetcriberentur reliquit, di ab eo- eum in Episcopatu Succtaribus juxta temporum , locorum , de personarum differantias, Deo iubente, vel inlpirante; quam conditionem hic exponimus ut distinguam ii. legmina praecepta ab illegitimis. & hujul modi lunt manda sta illa hominum , quae vel sunt Divinis mandatu contraria . vel inutilia Prosesus, & uana. quorum plura apite Christus Dominus in Phariueis reprehendit, qui ut Isais ς. s. dicitur populo excitabant ut timererir Deum mandat hominum. Et dodrinis, qui irritum faeiebant mandatum Dei per suas tramoitiones , qui xelinque nres Divinum mandatum tenebant Bapti limata urceo xum , dc calicum , qui postremo summam religionis coni tmentes n quibus dam e terioribus caeremoniis, has pluris faciebant quam Divinam legem. cum oportuisset haec facere, de illa non omittere . . VII. Nec valet etiam altei a illatio eruta ex illis auctoritatibus, in qui
hus dicitur fideles liberatos esse per Christum a servitute sic non teneri servaxe leges, siuae propterea inutiles lunt, di sine auctoritate ab Ecclesia Publicantui, squidem eis legeν plura prohibeant, libertat tamen nihil destrahunt , ipum masis liberi sint qui sub legibus vivunt, quam qua legibus Sarent . aut rationi parent, inquit Plutarchus in initio libra de auditu seli digni sent qui tiberi vocentuν , selum eam hi inusust se volu st,
si quo velle debeant didicerunt , quam opinionem tenuri et Iam C Lero
su Drar. pro Cluenxio ubi inquit, ideo Iegum servi sumus. ων tiberi esse pus
ms . Ex custodia pnim Fcclesiasticarum ieeum, non tam hom am . quam ministrorum Dei de prpta servantur . Ante Carvinum extiterunt alii nefari
homine , qui iisdem suffalsi Anostolicis verbis nesandum adem dogma at seruerunt i hominim stilicet iussum legibus non teneri . ted hanc haeresim damnavit Eςclesia in Viennensi Concilio, ut legitur in Clementina Ad uoFram de Haereticis. Nunquam mens fuit Apostoli fidelem hominem a legis oner. xXi trς. avt ε peccato si fractor legum cognoscatur, sed intellexit legem iussum hominem non cogere, quia h mines hi ultro obediunt legi . quam vim habere obligandi justos ipsos Tridemini PP. tradiderunt in Sess. v c. II.
IF. Opportuos crso uoletur Ioquendi modua, quo Pavius uiatur cum di
154쪽
ce i os uos esseis, sege, sensus enim est, inquit S. Thom s 1. 2 q. 93. 2. 6. . quia spmper βασσdum eam offusi, quia per cbaritatem , quam Spiritus s. Credibus eorum infundit, voIuntariὸ id quod legis es implent , i e contra vero sub Dio s. qui timore supplicii quod lex minatur, uon amore jussitia a malo opero abiniseir Alio modo potest etiam intelligi in quantum hominis ope ra . qui Spiritu S. agitur, magis dicuntur esse opera Spiritus S. quam ipsius hominis , ut de cum Spiritus S. non sit sub lege , sequitur quod huiusmodi opera in quantum sunt Spiritus S. non sine sub lege , & huic consonae quod Apostolus dieit a. Cor. 3. abi Spiritus Domini ibi libertas. Ad rem
eamdem seripsit Augustinas super Psalmus: aliud es esse in lege, aliud sub 1ego , qui es in DTe secu dum legem agit, qui es sub lege sera sudum Ierem
agitur, ille ereo liber est. Ne servus. Constat igitur ex his quam te mero praedicta Apostoli verba Novatores obiiciant, nam illorum verborum verus - sensus est nos lege obligari , cum aliquid secundum praeceptum legis saei mus, quod leges praecipiunt. sed liberi sumus a lege, quia talis lexuos nomcogit, ut ita faciamus, quia nos invenit paratos, ut Ita faciamus. Et revera si Apostolus dixit: Obedite Praepositis vestris, quomodo voluit nos a Praem. positorum legibus liberare Hinc est quod in eodem cap. s. ad Galatas explicans nostrae libertatis conditionem inquit ι nos in libertatem tantum vocatos esse, ne Iibertatem in occasionem demus carnis , se ilicet ut liberi s musa duro onere sub Idolis . di servitute Iudaica, si Christum sequimur, nocivero db omni inter homines positivo praecepto Superiorum , Parentum, de
Praelatorum , quod esset abuti libertate naturali, & parerent Reipublicae , si semel persuasum esset hominibus his praeceptis non teneri in conscientia. quem errorem clare damnat idem Apostolus ad Rom. a 3. Sed qui visit. vivunt non tenentur rei legis, or obfracti poenis legis, nam gratia adju/i Ieria opera implent, or ita Punt tiberi a lege feriente , cogente, or casigante . Nec est quod quispiam objiciat non esse maiorem nunc libertatem . quam sub Moyse, nam Christiani universi habent quae obligant praecepta Decalo gi, de quinque leges Ecclesiae, qui vero adstringuntur ad Canones plures. ho libere elegerunt, & ob finem optimum, & quia utilitatem offerunt longe a liam quam Mosaycae caeremoniae. Longe ergo aliud est iugum legis. α jugum charitatis. Merito agitur reprehenditur Calvinus quia in lib.4. Institi c. ro. s. a 3. Augustini verbis malitiose abutatur excerptis ex cap I9. suae
epist. ii . in quibus eum S. Doctor dixisset ipsam fi tigionem, quam staa-cismis, ct manifestismis celebrationum sacramentis, misericordia Dei liberam
esse Misit semitibtis oneribus, premunt ut tolerabilior sit convitio Iudaeorum . qui etiamsi tempus libertatis nou agnoverint. I Talibus tantum Iarcinis uou βα- manis praesumptionibus subjiciuntur. Sententiam hanc ad tuum genium extor
quem ait: si tu fetuum no rum incidisset sanctus ille vir, quibus gaeretis δε-
plorasset eam. ua nune est.Iervitutem . Nam ct uumerus est decupla major, re ruti vices centupla rigidius, quam tunc exituntur falsissimum enim eli Sanineti Doctoris querelas rei pexisse leges. 6c ritus a Ponti fieibus institutos, set conquerebatur de quibusciam coiisuetudinibus particularibus vulgi, hominum
que ex trivio, quae cum neque Sanctarum Scripturarum auctoritatibus conti uerentur, neque ii Conciliis Episcoporum statutae invenirentur, neque coniue tu dine universae Ecclesae roborarentur, sed diveriorum locorum diversis moribus innumerabiliter variarentar, Ita uv vix, aut omnino nunquam ιnveniri PDi
155쪽
sent eaussae, quas in illi r instituendis homines sequuti essent, ubi saeuitas imbueratur sne ulla dubitatione resecanda esse existimabat . Mens igitur haee Augustini fuit, quod legitima tenerentur Patrum statuta, quod temnerentve consuetudines Ecclesiae, quae cum bonum iubeant , faciant qua quod bonum est nos amare , possunt liberis imperare; in quibus nequ. illud occurrit , quod petulanter Calvinus testatas est , nam ut jam di Timus. ex legibus Eecies asticis . quae absolute Christianis omnibus sunt impositae, vix inveniuntur aliae quam illae . quae Festorum, di Ieiuniorum observantιam praecipiunt, annuam Confessionem , & Communionem in Palchate, cum Meterae omnes , quae in Conciliorum libria leguntur, & in Pontificum Epistolis , aut, citra contemptum, ad culpam non. obligant, aut ad peculiarem personarum statum reseruntur , & peculiaria hominum ossicia res plerunt. ες hae non nisi volentibus praescribuntur, aut demum sunt explicationes dogmatum fidei, de iuris Divini , quae nullum novum Onus Christianis imponunt.& si qua dissicultas in his legibus reperitur, haec non in postivum, sed tu Divinum ius referenda est, quod ius a Scripturis appellatur Onas , ct jugum. suave tamen , dc Due diligentibus Deum . VIII. Iam vero neque illud concedi Novatoribus potest . quod nulla Eevies astica lege Laici coerceri pcssint, praesertim si lex talis sit, a qua huιus modi perstinae non excipiantur, ut sunt Iudaei de Gentiles non baptizat , qui excipiuntur in c. de infidoli, os de Consanguinit. & Assin de in c. finali de Davortiis, quia de his , qui foris sunt quid ad Ecclesiam p Imo dicimus, quod
proprietas est solius legis Eceles asticae , quae a Pontifice . vel a Concilio ge nerali edita sit, fideles omnes adultos euiuscumque status . seu conditionis sine, ubicumque degentes obligare, cum Civiles leges nullae sint, quae universum orbem obligent, di omnes hominum conditiones . Hanc proprietatem hujus gis Melesiasticae, neque imperator Valentinianus III. ignoravit . qui.sDruit A. 24. ut patet ex ejus Constitutione Codica Thedosiano adiuncta , in qua
Rotica sedis Auctoritas. Scio a Novatoribua huius Imperatoris herba eo len in accipi . ac si tunc primum legis ferendae auctoritas sedi Apostolicae a Principe collata esset. oppido tamen falluntur, nam ante huius Constitutionis promulsationem, Decreta quaedam seneralia a Romanis Pontificibus edebantur, quae missa per Provincias , disciplinae Eeclesiasticae ordinem ubique i an cirent. Sie Liberius Papa Ariminensis Concilii profanam sententiam, qua vox consubstantsa ιιι Formulae fidei Nicaenae addita delebatur, ut pota fidei, de Nicaenae sermulae adversiam, Decretis sitis infregit , hoe insuper addito , luq plurimis peccabatur, ue baptizati ab Arianιs ad douo Iuseipieuom Baprimum adigerentur, & Liberii Decretum omnes Occidentra Epilcopi sum sceperunt , ut Liberius ipse testatur in sua epistola xi. ad Orientales. Qui sequuti sunt Liberium Pontifices, videlicet Siricius, Innocentius ti Zosmus Constitu tri generalibus fidei . ει disciplinae caverunt ante eiusdem Valent inritant Imperium . Conlultationi Himerii Tarraconensis Episcopi ea rescripsi Stricius, quae ab omnibus custodiri iubet i uid ab universis, inquit. ρω hac Ecαεμιι Ρquendum fit . quid vitandum , tenerati pro sociations decernimus. Constitutis luis primus In locentius dispotuit, non modo incidentales Ecclesias, imo de ipsam Antiochenam, quae caput est Orientalia draece seos; ita ut Antiochenus Epilcopus plenam indinationum auctoritatem receperit: ZO scias
156쪽
simus Monachorum. Et Lateorum ambitum, qui ad Episcopatum contende. bant litteria ad Gallias, Hispaniasque, imo Febn ipsain Asricam trasmissis, ra. Pressit . Decretumque suum paena sane ivit. Coelestinus item litteris ad Epiri scopus Viennae et Narbonensi Provinetiae datis se in Decalis a Deo coustiis tum, oscii sui insinct. provocari dicit, at ab isticitis revocet. 9 vigilautia sua diligentiam comprobando . es a coerceuda sunt resecet, ct qua observanda sunt sanciat. Quod deinde post Valentiniani tempora a Leone, Hilaro, Gelafio, di ceteris Pontificibus tanto robustius usurpatum suit, quanti existimarunt ea convelli nou posse, quae Et Sacerdotali, Ec Ecclesiastica praeceptione fulcirentur. Laicis itaque hominibus. aeque ae Clericis Ecclesiae legerin-dacuntur, de praesertim iis eum quibus loquntur, vel quibus imponuntur, nee ignorare quemquam, nee eas dissimulare, idest praetermittere Permittitur, ut dicitur in can. 32. Aurelianensis vi. Concilii de in M. primi Bracharensis et ut praeteream idem Decretum prodiisse ex Cabilonensi ia. ει Chalcedonensi , ex II. Nicaeno, de Lateranensi sub Martino I. ex II. Charthaginensi, Tole stano m. Matisconensi . de Tridentino Sess. XXV. de Resor m. e I 8. Et habetur in L. Omai 6. C. de Sacros. Eceles ot in L. Sacris C. de Episcopis ot Clerae. ει consonum est tum iis, quae de Paulo Actor. Is . scribuntur, qui Pertran siens Civitates , praecipiebat eis custodire praecepta Apostolorum , de seniorum, tum iis quae c. 16 de Paulo ipso. ει Timotheo narrantur, qui pertranseuntes Civitatea tradebaut eis . omnibus scilicet ibi commorantibus, custodire dogmata , quae erant decreta ab Apostolis, Et senioribus, qui erant Ieroso hymis, ει viriliter Paulus instabat, ut singuli suis praeceptis obediretit, ut ipse in x. ad Thessalonicenses c. 3. scribit: A quis non obedit verbo nostro previ Iam . hunc notate , ct ue commisceamiui cum tuo .
Neque huic opinioni quidquam subtrahitur, propter hoc quod Origenes dixeriti Principatam Ecclesiasticum in dilemone subsectorum debere essensitum,
non in timore corporali, squidem hoe dixit Origenes, ut discrimen Poneret inter Ecclesiasticam, dc Civilem legem , quae quietem Reipublicae quaerit, sive su hiliti volentes sint , sive inviti. Ceterum si id necessitas exigat, hoc idem praestare potest Ecdlesiasticus legista tori quare in hanc rem ita scripsit Ma-τnus Gregorius in c. 6. libri xo. Moralium Circa subditos inesse debet Min
pserat etiam Chrylostomus variis in locis, praesertim vero in epistula ad In- ocentium , quem rogabat ut Theophilum Alexandrinum Episcopum, aliosque , quorum artibus actus fuerat in exilium. Ecelesiasticia legibus coerceret δει hoc idem se iactarum in homil. o. ad Populum aiebat, ubi aliquis Christianorum mulierem vocasset ad funera deploranda . de haec eontra legem accessum hune prohibentem in advenisset. Quod si S. Doctor alibi contrarium docuisse videatur , videlicet in lib. a. de Sacerdotio: notandum est illo in loco egisse de potestate in foro Conscientiae, quae profecto non te extendit ad
eorrigendum invitum ἔ nisi voluerimus citata ex Chrysostomo vel ba referre ad potestatem, quae in Episcopis residet reformandi lubditorum mores Inter nos, qui non possunt mutara invito , licet hanc Possit excommunicare , eide inmque alias Paenas aniligere .
IX. Sed ut uberius hoc pateat. ec simul probetur 3. pars nostrae Propo stloma . de explicetur in quo lenia Bernardus dixerit in lib. 1 de Consi
157쪽
Ostinuisi Animadvertendum est non esse in Scriptura inauditum usum Enia corporales inserendi in indignos , & ia illos, qui Apostolieis praeceptia non paruissent, quod I. ostendit factum Christi, quando e domo Dei ementes, de vendentes eiecit . u. Ostendunt Apostoli verba in I. ad Cor. s. quo loco e primit e medio tolli, qui indignum opus facit, di demum ostendunt verba Ioanni an v. xo. secundae suae epistolae Canonicae ubi inquiti F qaia venir ad vos restaue dinrisam non amo, uosise recipere eam in domum , nec ave ei dixeritis . Idem quoque colligitur ex continua Ecclesiae praxi, quam plurima egregia documenta ostendunt, sive haec petantur ex lib. a. c. 37. Constit. Apostol. aut ex c. s. Ecclesiast. Hierarch. Dionysi , aut ex epistola 3. Hieronymi ad Heliodorum , aut ex can. s. Concilii tu . Carthaginensis , aliisque pluribus ex locis, quibus omnibus ratio ipsa suffragatur. quae fundatur n siliatione
speciali, qua per fidei Prosessionem, fideles suis Episcopis tamquam filii Pa
ventibus, obstringuntur, landatur in adoptione, qua in christi ramiliam. her ditatem . & sortem trasseruntur, cuius familiae Epistopas a Christo Auctor aest constitutus, sundatur in pacto , de conventione eorumdem cum Eccle sia, in cuius corpus admittuntur, cum lubiectione suis Pastoribus; quae omnia san-gita Divina lege obediendi necessitate, in eos imperium Pastoribus tribuunt; itant castigationes quasdam corporales. ει pecuniarias quasdam mulctas eisdem pos lint imponere, quod ulus Ecclesiae perpetuus ab Apostolis ostendit, cum nullus sit, qui Pauli sententias alta mente non retineat a. ad Cor. 4. Iuid usuis in rizaveηiam ad vos au in charitate. respirita mansuetudinis, a. Cor. 1 o. In pro ι.εabenter . Icisci gmnem inobedientiam : dc Patrum tessimonia, quae Ecclesiae Principatum passim extollunt , dc vere Principes Ecclesiae Pastores agnoscunt esset de qui ignoret, corrigi maxime a Pastoribus fideles exhortatione , corremptione severa, di acri objurgatione, eosdemque aliquando, vel per resu stationem absolutionis, vel per ademptionem participationis Eucharistiae ligari, vel per excommunicationem , quae sit vera centura , quae quanta haec poemna sit, quam perniciem, damnumque secum invehat, ab illuminato fidei oculo apprehenditur. cum per excommunicationem a Praelato Ecclesiastico a tam ablegetur excommunicatus ab Eccletia, etiam invitus, suffragiisque, de fructibus Communionis Ecclesiasticae vel invitus privetur , infamia etiam ali quι inuratur, eo quod sit habendus tamquam Ethnie , & Publicanus, ut in. notescat cohabitationem, di familiaritatem eum excommunicato interdictam esse , nam Ethnice s. ex lege evitabant iudaei, ne eorum contagio polluerentvr , Publicanos vero odio insensssimo prosequebantur, quae duo hominum exempis Christus Dominus Matth. I 8. attulit . ut ostenderet, quemadmodum Hilarius , Hieronymus , de alii in eum locum exponunt, Excommunicatos a
Christianis evitandos similiter esse, de exeerandos. Clarum igitur est ex his momentis Ecesesiam , & Ecclesiastieos Ptine ipes, quibus huius poenae infligendae potestas traditur, iurisdictione coactiva haud dubie gaudere, ligandi scilice estis legibus in eoelo , D in terra , cum idem sit ligare ae cogere, cum Patres doceant arcte admodum Iustari isti modi vincula animas , ut nis resipiscant. caelum illis fit Hausam, ut asserit Tertullianus Scorpiaci c. io ., insideant se in ollam stnis aterni, ut scribit Clemens Alexandrinus in lib. I. Peda gogi c. 7. non quia absolute, & simpliciter salvari nequeant , sed quia aegre
id possimi, cum remedia ad verius peccata , & Iusdias Satanae Ecclesiae reli cta ipsis substrahantur.
158쪽
x. Etiam Augustini aetate insurrexerunt nonnulli. qui Ecclesiastieis Praeiasulibus solam directionem tribuerent, coercitionem negarent, sed hos repte hendit in lib. de Fide & operibus e. 4. seribens eos perversismam securita. rem ει stis ινιbuere, at ad eos uos pertineat in F docere, quod cauea um . - se fugiendam fit, quapropter hanc regulam indulgentiae, de Coercitio nia statuit c. s. his verbist Nos vero ad sanam doctrinam pertinere arbitra. mar ex strisque testimoniis vitam, stureatiamque moderari, arct canes inmin
Per aliquam excusabiloae socestatem , me per occultas obreptioner, in nimmuo in EecIesia malos, quos Ecelsastica Discipli a corystere. - oercera aestu polysmus tam ues ahendat in cor nostrum i ia. σμνηiciosa stra ptio . exfrmemus nos ab his esse separaudos e, cum vero, ris per quos Ecclesia re.
exerceuda . tuac rursus, aes socordia, seruitiaque dormiamaa , aliis acoleis rac prorum, qua adseveritatem eorrectionia potiueat. excitaudi semus M. Nec obstat proposito nostro, quod demum contemptores legum, dc poenarium Ecclesiasti earum a Principe iseulari puniantve, imo maxime interest, ne materiata gladio cohibeantur , qui nee Deum timent, nee deserunt Ecclesiae.
nec leges, nee Censuras Canonum reverenture adstringuntur enim Divinale g. t mporales Principes ad Ecclesiae potestatem muniendam. eiusque , ac Dei Contemptum vindicandum 3 verum hoc praestant accedente Eeeleuastico tuis dicio, de tamquam vocati ad Ecclesiae sententiam executioni demandandam. nDn corrigendam, vel retractandam , unde hoc agunt Ecclesiae nomine , de
auctoritate , quod cum praestirem est. Iurisdictioni Ecclesiae hoc opus preest
attribui . ut Iudicibus ceteris attribuuntur ea , quae per potestatem coerciti am , Ec vim eoactivam assequuntur , eis eoactionem mutuentur ab Appari
toribus, de Militaribus Magistratibus, inquantum debent arma togae praesidis esse , cum Reipublicae ordo postulet, ut iudieum sententiae per armatos vim, di auctoritatem habeant , ut ipse Imperator insinuat statim initio Institutionum , de ut ad rem nostram constituit auctoritas, quae ex Synodo Urbani Papae. ex decreto Gregorii. ex epistola Gregorii ad Epilcopos Galliarum, ex Conincilio stiam Martini Papae, ex Concilio Carthaginensi lit. de ex multis M. PRmstitutionibus, emanavit. Duo sunt farii inquit Petrus Blatensis i epist. 73.' ηι mutuum a se menaeieant auxilium , a/que ad invicem i vires impartiau. - alteruas, Sacerdotium Regibus , or Sacreduibus Regnum . ideoque F ab σμνers sentetur alterius ins ιentia. non videtuν duplex contritis, aut positis combrua ι Icr tum es enim ne bis punias in Mikbmr nec enim iteratum τλ
ta Ai. Quis ex his ton intelligit eoercitivam hane iurisdictionem ab
Eceleliae Principibus exere eri forma, ordineque iudiciorum Religiole ter t ato , quem tamquam Praeambula praeire solent ea. quibus caussaei solemni ter apud Iudices intentari solent, puta citatio , admisso accusationum , exa men tentum , contumacia , excusatio dec. Tum illa subsequi, quae ad sementiam tbtinendam, vel diluendam magis sunt necessaria Privatis animadver- .sionibus haec lex imponitur, ne coram aliis propalentur, ut nulla inde delin
quentibus te quatur infamia iuxta Evangelicum illud i F peccaverit in te fratre aut, corripe eum iNer te, O usem solam a dc non raro contingit, quod dam
159쪽
tinos ab Eeelesia, iniuria perpetuum edictum infamat i oportet igitur In 1 4etu Prinei pibus publicam potestatem hane reperiri , per quam more Iudi in
eum in delinquentes animadvertant , i quandoquidem . ne si domesti ea poena si nota, Infamiam certam per se inurae, dc apud bonos, de graves opi nionem eius qui deliquit ineret . ut habetur in L. Iuventis 23. C. eae lal kas causis io amia irrogatur. Haec autem maxime contentiunt Iis . quae deforma horum iudicaorum agens Apostolus seripsit in x. ad Tim s. Adversaeario istorum Messe iovem moli recipere. ut si a duobus . . aut tribua tem ι .no scisieis contra me a mi r stros via facilis adcalainaiam paretuν 1 de ut seineundum allegata. dc probata Timotheus iudicaret , peccantem coram omnιδο Moo , ut qui. apsus esset, melior fieret, ut honor Ecclesiae per eum lae: velare iretur . di ut alii exemplo absterrerentur et Testor coram Deo dic. .
Me es odias s scilicet quae de iudiciis Melesiasticis dixi 'o projudicis si ilfaciens is alteram partem declinaudat, spectat enim ad iudicis prudentiam. 4
aequit em. ut neutram Partem, humano affectu propendat, nam iusta.
ia aequalitatem petit , οι grave praejudicium est, si quis judicium non habeat
hoc est si inauditum , aut indefensum judex condemnet. Contentiunt etiam limcunnibus illi textus , in quibus Scriptura Praepositos Ecclesiarum Principes nun- upat, quod nomen praeiupponit tum in laudata Scriptura , tum in jure Canonico oldinariam iudicandi in utroque soro interno. de externo potestatem , quod uberius comprobat nomen ipliam Principatus sacri, quod semper sumi tur pro eminenti publica Potestate praeexcella . Et eximia, quod ει patet
Proverb. as Cum impii sumpserine Principatam temet populus ot ex capite 8.
Epistolae ad Rom. --c.. . ει 3. epist. ad Ephes. a. de a. epist. ad Collos . ego epiliola Iudae v. o. in quibus locis Principatus, de Dominationes illi Α seli dicuntur . qua ad exteriora mundi huius visibilis negotia mittantur, digeteris Spiritibus praeaellunt, qui huius mundi administrationi praeficiuntur ea Communi PP. sententia i Contentiunt demum Iuris auctoritates in L. Pνinceps
n. δε ινgibar in s. sed di quod Princeps . Instit. de iure natura II, dc alium t Ct ..In quibu1 vocantur Principes, qui summam rerum potestatem habent, di Principatas ipse pro summo Imperio usurparer . Ad illud igitur quod ex D. Bernardo depromptum nostrae propositioni ab Adversariis obiΝitur, responde. tur ibi S. Bernardum loqui de iudicio in caussis civilibus. Duid ui, Inquat 5. Abbas contemnant Iudicare do tereouis posset uestis hominum , qui tu caem sibxs er Avelos judica, uast y Ergo ἐκ erimini as non in possumnibων pote in fas vesai quoniam per ina , di uis propter has Meepistis claves Regni caelaram in certe hanc sibi facultatem ibisse, ut hominum judex sederet tune osten die Apostolus, eum Apostolica viteta incestuosum Corinthium percussit, de Cum vexandum Diabolo permisit Alexandrum ti Himenaeum, ut ipse dixit in x. ad Tim. a. imo quia facultatem eamdem pastoribus omnibus Eccle tam Tum aguo it inesse . propterea ad Titum scribens, in cap. a. hujus epist. illammua at, ut arsueret cum omni Imperao.
160쪽
DEmonstrata sacri Prine ipatus existentia, di potissimis eiusdem iuri hosti serendis legibus, vindieandis criminibus. dirigendisque fidelibus, xx..quum est, ut in inquirenda illius Forma insistamus. Sit igitur s. I. Cum omnis Priscipatus tui doe et S. Ignatius Antiochenus in epistola ad Trallianos) rite, M sapienter ordinatus tribus presertim constare ἀσβear, Auctoritate namirum ad imperandum . Prudentia adiudicandum . di deliberase um . Virtute , ct Hiligentia ad exequendum. triplicem in Ecclesa Principas εium ordinem Christus constituis , Disoporam. Presisteroram . re Diaconorum ast/ opter aberrat a veritate Iovί me quicunque aliena opinionis sectat strireliquos Curicorum inferioννι ordines. His quo Status Perseuerum Ecclesiasι- arum, σ ipsum popuIum Chri ianum hierarc isis Ordiribas au me is
utendis. Π. Atque illud in primis hese nostrae propositioni argumentum suppeditat praeteritarum retro aetatum silentium, tum de Ecclesiasti ea gubernatione agitur . nullibi erum legitur Subdiaconos, aue inferiores alios Clericos , rei quumque fidelem populum in eius partem vocatum fuisse , aut alicui eorum, ut eam tueretur rescripsisse Patres Eeclesiae. aut aliquam dignitatem iurisdin monem annexam habentem. in eosdem transtulisse , e contra vero a Constitum tombus Apostolicis lib. P. c. ag. his inserioribus ordinibus excommunicandi Pote stas denegatur expresse , quae tamen Presbyteris , de Diaconis attribuitur. quibus etiam a Clemente Alexandrino lib. 6. Strom. parendum esse prae I- Pitur, non sic illis , eum nullum cognoscat eisdem inesse ius, ut eorum mandatis . quisquam obtemperet. Accedit quod dum agunt Patres de ii ldem gradibus Diaconatu inserioribus , illos eue dispostiones d eunt ad Episcopatum. Presbyteratum . & Diaconatum, quos veluti principantes Ordines , di d Catum habentes, commendant. Addunt insuper, quod in his maioribus gradi bus constituti cuncto populo praesidere debent, conversatione , sermone . Ecscientia praecedere , inseriores vero gradus omnes omnino Domui Dei servire et lilitem Presbyteris , Et Dia eouis Romani Canones singulari lege eastitatem iniunctam suisse probant, quod in sede Magistrorum sedeant, & Canon. 24. Laodicaeni Concitat iis, qui hierarchicae dignitatis participes sunt, opponit relis quum ordinem Ecclesiasticum , sub quo Subdiaconos, Cantores, di Exorcistas constituit quod eos solos pro fruris primitiva non habebat Ecclesia, ut post Urbanum II. Innoceutius iiI. scripsit in cap. a multis de aetat . di qualit. ordina nd. ct hierarchicis Sacris explendis muneribus uos aptos, ad quae tri4 tan tum hominum genera principaliter consecrantur tridelicet Diaconr ad puma tionem immundorum . Presbγteri ad iliuminationem plebis Metis. Epitcopi ad perfectionem praeterea Sanctis,oram Monaeborum. Hinc etiam in Agathensi Concilio can. 6s. Subdia oni Et inseriorum ordinum Clerici issecrati mi nil iri vocati sunt, quod ad uietarchicas actiones minime essent consecrati, si