장음표시 사용
191쪽
ouo i Adversarii alterutram hane distinctionem observenit Primatas Romeri Pontificis , o Primatus Patriarcbici Romauae EccIsa , antequam pronuncient Primatum illum tuam esse fortitum originem ab imperatoria lege , cuius scopus tantum est exterarum Provinciarum Praesules cogere , ut Praeceptis Romani Antistitis obtemperent, quod secit Imperator ad instantiam S. Leonis Eccle si asticae Disciplinae acerrimi vindicis, ut Hilarii Epilcopi Arelatensis audaisciam cohiberet, qui indigne serens, quod sua Eccleh iure Metro litico in
utramque Provinciam Narbonentem iminuta suisset a Boni sacro Zosima Succes fore, ne unus Metropolita contra Nicaenos Canones, duabus Provinciis praees.set, Episcoporum ordinatione p. di depositiones extra suam Provinciam per vim ulurpabat, nam alios incompetenter removehat, Indecenter allos, invatis , & repugnantibus civibus ordinabatὲ qui quidem quoniam non facile ali his, uui elegerant, recipiebantur, manum sibi contrahebat armatam, de citu instra murorum in hostilem morem, vel obsidione cingebat, vel aggressi Mereserabat, de ad sedem quietis pacem praedicaturus per bella ducebat . Uri inmatus itaque Patriarchicus ille est . ad quem Valenti manus respexit, rata onec uius in toto Romano Pontifice ius est in ordinationibus omnium Episcoporum, uuatenus est Patriarcha totius Occidentis, ita ut nulli alteri Episcoporum inconsulto Romanae Urbis Antistite indebitas sibi ordinationes valeae usurpare, quapropter iubet valentinianus tam Episcopa Gallicanis, quam Pliarum Provinciarum, ne alicui eorum contra consueturinem veterem hisceat s ne Venerabilis Papae Urbis aeternae auctoritate iudicare, ted omnibus Pro te e si, quidquid sanxit, vel sanxerit Apostolicae Sed is auctoritas, ita ut quisqua Epitcoporum ad Iudicium Romani Antistitis evocatus venire negle xeris, Per moderatorem ejuidem Provinciae adesse cogatur et Eumdem hune Primatum Patriarchicunt , Et Patriarchalia tantum Privilegia Chalcedonenses Patres, dum iii Catione 28. , qui Incipit An qu
uo, dixerunt : quod Urbs illa imperaret , iure Patre
de Primatu Romani Pontificis prohibent verba Nicolas l. , quiritate innixus ad Episcopos Gallicanos scribit a Romana Ecclesia prιπιισω, adeo μην antiqua, ct veterata, si Nicena buodus non La fit constituere, cum videret, nihil supra meratum suum posse ιο ferra, cum omnia huic nιvisset Domιni sermose fuisse concessa. Et haec dicta sint m y
dicere vetat S. Leonis auctoritas, qui canonem hunc reprobavit, &eiusdem Ecesesiae Graecae Codex, in quo non legitur: quemadmodum Collectio Graeca a Dionysio Exiguo adornata , nee legitur apud Theodoretum Anagnosten in lib. Colle laneorum , ει eumdem respuit consentus unaveris
'l' XXXV uisia iddilui de Episeopi, , qui dicuntur a M. Patribus Uui
versalis Eeclesiae curam sustinera, concedi potest inspecta ratione non vero si inspici debeat ratio auctora talis, nisi fortasse , tunc Im vel necessitas vel Eecles ae periculum, id exoptetr imo dieamus, hoc posse etiam
verum esse in suppostione distributiva, eum si 'g'li ta iij. .
ta si universalis regiminis , quod universi proe urant prianti Episeopa μν sonus , rusus pari a fluviis- m Ροώπι tenetu . I
192쪽
aon pari fure ab Episcopis . ct a Romano pontifice . uis quantum ad hoc , se
omnes concordia . ct pacis vinculum firmum teneant. boc enim jus habe ueomnes ex Christi tostitutione , ct uilitar eam muniosi cum Ecclesia capite visi. bili, cujus Sedes est veluti centram Ecclesiastica unitatis. Neque aliter docuerunt Patres illi, qui citantur ab Alveriariis, si concedi debeat esse legitima eorum testimonia; severiores siquidem Critici Clementis Constitutioianes Apostolieas Pleude pigraphas. Et erroribus scatentes agnoscunt, Ac suppo-stitiam habent omnino Eleutherii epistolam . Invenimus profecto apud S. Igna intium , quod de Episcopo Philadelphiensi dicit: illum sustepssse mi serium
communis Ecclesia, de quod etiam Pontifex S. Hormisda in sua epistola II. dicit Epiphanium Consta ne inopolitanum Episcopum similem fidei curam cum ipso gerere. verum certum etiam est Episcopum Phaladelphiensem illis ominnibus Ecclesiis praetuisse , ad quas scribebat Ignatius, de Papam Hormisdam non scribere Episcopum Constantinopolitanum pari, cum ipso potestate frui. alioquin supervacaneum fuisset, quod illi impertiretur auctoritatem , ut diversarum Eeclesiarum lapsos in communionem Catholicam posset recipere . Concludendum igitur est Episcopis omnibus incumbere pro sui muneris ratione , ut in profligandis haeresibus. de erroribus , qaae in universalis Eeclesiae Perniciem emergunt, omnem suam collocent operam, totisque viribus enim tantur, ex hoc autem non sequitur . quod parem habeant cum Romano Pontifice potestatem. Neque audiri merentur, qui responsionem hane adversari putam canona 6' Concilii 3. Nicaeni , cum sapientissimo cuique Theologo evidentius constet canonem hunc de Patriarchis intelligendum esse , eoque
Alexandrinum Episcopum cum Ri,mano componi. non Iolum quoad ius Me
tropoliticum , verum etiam quoad iura Patriare hica , non tantum celebranda rum Ordinationum, aut confirmandarum electionum, verum etiam quo alcetera iura Patriarchreae dignitatis; quorum alterum clare tradiderunt Inno. centius I. In epist. I 8. ad Alexandrum Antiochenum, Haeronymus in epistola nd Pammachium adversus errores Ioannis Ierosolymitam , & S. Leo Magnus in epist. s s. ad Pulcher iam Augustam, Et 3 s. ad Anatolium , alterum vero ostenditur ex caussa eomparationis, quae in hoc canone fit in te e Alexandrinum Episcopum, Et Episcopum Romanum, ne videlicet eamdem ille in AEgyptum, Lybiam . de Pentapolim auctoritatem exerceat EpiLOPi, scilicet , dc Metropolitae, quam iste solet exereere in Romana Eccletia , in qua nullus unquam suit, nec institui potest Episeopus, praeter Romanum, de nullus Metropolita, sed tantummodo iura illa habeat, quae Patriarchica sunt instar Romani Episcopi, ut est Patriarcha totius occidentis, quorum iuraum cum praecipuum sit ordinatio Episcoporum, te Metropolitarum , inter esis ita que Initituta est comparatio , quo ad ius Ordinationum , ita ut sicut ad Ro manum Ponti fieem tune spe et .ibat i salvis peculiarium Ecclesiarum iuribus
Merropolitas, de Episcopos ordinare omnibus in Provinciis , vel Vper se . Vel Per tuos vicarios, seu per primates, quos ad hunc finem eonstituebat, ut Constat ex epistola 44. S. Leonis ad Anasta sum Thessalonicentem Primatem Illyrici c. 6. Ita Alexandrino Patriare hae , illud idem conveniret omnino. Ee certe ita temper omnes Atigvpti Episcopi canonem hunc intellexisse constat ex Concilii Chalcedonen. Rct. 4. ita ut sibi integrum non esse .ctgypt An t ii rea existimarent aliquid, tum in ollinationibus . tum in Ecclesia ilicis alimsujus Penderia negotiis abigae Patriarchae Alexandrini nuta , οι auctoritate
193쪽
nsere, imo neque aliter canonem Nicaenum VIII. Oecumeni ea Synodus inteI. lexit, quod clarum est , ex iis, quae hujus Synodi Patres lanxerunt in canoner 7., qui de potestate Patriarcharum, & Metropolitanorum ad eos adventa inseribitur. Quod vero canone 6. Concilia Nicaena non destramur Primatus Romani Pontificis, nec illius Patriarchica auctoritas intra suburbanas Ecclerisias, vel suburbicarias, id est mille, de centenis passibus. dumtaxat ab Urbe dissitas. aut intra decem Provincias , quae Uieario Urbis Romae parebant, coarctata sit, ut Calvinus , Illyricus, ceteriqie Novatores dixerunt , ex laudat Chalςedonensi Concilio Actione i6. demonstratur. r. quia cum ea non Nixenus a Paschasino Episcopo Sedis Apostolicae Legato. se recitatus esset. Trecentorum decem , ct octo Patrum canon foxius. Duod Ecclesia Romana semper habuit Primatum. Teneas autem . O .Eraptus , ut Epsopus Alexau. Aria omniam habeast potestatem . quoniam , ἐν Romano Episcopo hac es con fetudo. SimiIiter autem, eν qui tu Antioebis eo stitutus est m. nemo reclamavit , ted Judices responderunt r Perpendimus omnem quidem Primatum , t honorem praecipuum ine undum Canones, antiqvis Roma Archiepiscopo consere pari. Demianstratur etiam a. quia hoc canone nullis circumicrabitur limis thus Ri mani Pontificis auctoritas, ut patet a eontrario dum limites assignantur Alexandrino Episcopo 3. quia iurisdictionem & auctoritatem Patriarchaisrum Alexandrini, ερ Antiocheni confirmat Nicaena Synodus , non vero Epr- scopi Romani. cujus Oecumenicam aucti ritatem in Divinci Iure fundatam e se . ut quae ex Sacris Scripturis sit deprompta scribit ad innocentium I. S. Rugustinus. 4. demum quia innuitur appellatio S. Dionysii Patriarchae Alexandrini ad S. Papam Dionysium anno circiter fio. ante Concilium Nicae num , & 3nte, di post sancitum hunc canonem Romanus Episcopus . & de Personis aliorum Patriarcharum, & de sementus ab ipsis latis iudicium tu lit, nec aliquis anquam ipsum coarguit . tamquam uturpatae auctoritatis de violati Nicaeni canonis. Quam vero inepte Hetherc dixi Romana Pontificis Potestatem coerceant innixi auctoritate huius canonis intra lubur hic arras Ec. clesias , ex ipsa comparatione a Nicaenis Patribus instituta inter Alexandrinum ,
de Romanum Episcopum constat, & ex epistola Synodica Concilii I. Arelatensis ad Silvestrum, in qua Patres dixerunt iplum maiores Dio celas tenere , quas nihil obest cum Rustino appellare Ecclesias suburbicarias , quod nomen hoc Ecclesias omnibus occidentis apprime eonveniat , cum et tum totus
Orbiν ab Augusto Caelare , at usque Constantini Magni imperium Suburbi carium fuerit idest Urbis Romae potestati . & moderamini subditum ,& Ruia fini tempore suburbi ea rius solus Occidens fuerit , quo modo igitur illo ae o
Provinciae suburbicariae appellabantur omnes Occidentis Provinciae postquam divisum cum Roma Imperium Byetantium accepit. ita suburbicariae Ecclesiae dicte sunt . quaecumque subjaetebant Episcopo Urbis Romae , ti non aliterae Provinciae luburbicariae , quae Dioecesim constituebant Viearii Urbis Romae , sic Ecclesiae suburbicariae Dioecesim constituebant Episcopi Romani ;&ita Graeci ipsi Scriptores recensito 6. ea none Nicaeno , Ecclesiae Romanae Praesidem in Occidunt ales Provineias Principatum diuturna consuetudine obtinere nunquam impugnarunt. Quibus omnibus si addatur, neque ante, neque post tempora Concilii Nicaeni Romanam Sedem . aut Antistitum aliquem , aut aliquod Cone illorum in ius vocare ausum esse, constans tot saeculorum usus, Perpetuumque hoc Romanae Cathedrae privilegium nobis adhuc evidentissimum
194쪽
ar mentum suppeditabit supremi eius in Ecclesias ceteras Principatus. Sed
de hoc argumento inferius,& prolixius dicturi sumu1 . Finem huic para grais pho imponimus verbis Concilii Florentini in Definitione Fidei, qua Romani ontificis asseritur Primatus, ut dogma Catholicum .&istius executio ad noris
mam Oeeumenicorum Conciliorum , & sacrorum canonum exigitur . Ita ergo se habet illa definitio. Item desinimus Sanctam Apostolicam Sedem, er Ra
man. m Pontificem in universum orbem teWere μι Maiam , ct ipsum Romanum
Ponti em successorem esse Beat. Petri PriMipis Aposto Iorum , O verum Coriis sti ricarium, rariusque EccIesa caput, er omniam christi auoram Patrem. MDoctorem existero . o ipsi m B. Petro 'assendi. ruendi. ac gubernandi aniversalem EccIsam a Domino Nostro I. C. pisaam potestatem traditam esse quemadmodum O in resis Oecumenicorum Osciliorum. in sacris Gaaοηi4
III. Cum is coneta ne quam bactenus demonstravissa animaduertein rimus varios gradus Iurisdictionis .e potestatis Disivoram , partim ex Chri-sι ordiniatione . partim etiam Ecclina auctoritate constitutos QP, ast omnia Ordine qham optimo in Ecclesia gererentur, modo dicimus , quod i gradus. εοι ruresu temporis auctoνitote Eccles intνoducti, atque instituti fuerunt , qua rum aIii aliis essent Superiores . totamque Fc Ecclesiast/cam δierarchiam vetat aciem orinatis am absolverent. sant Archiepiscopi , qua iidem θ Me
tropolitani , ct brs Superiores Patriarcha , qui eamdem Iere cum bis dignitatem obtinent , qui ,odie Primates dicuntur . XXXVI. Metropolitanorum, Patriare harum , εt Primatum antiquissimam
fuisse originem , eamdemque ab Apostolis repetendam auctore S. Dinnysio epistola ad Demophilum . Chrysostomus, Hieronymus, Sedulius, ει alii pr nunciarunt, nec aliter sensi S. Leo epist. 83. ad Anastasum Thessalonicensem canone ultimo. nec aliter Patres interpretati sunt ea , quae scribit Apostolus ad Titum , & ad Timotheum , dum illum in Insula Cretae , qtim dicitur a Strabone in medio Ponto restam urbium fama memorabilis , reliquit . & dum hunc a se rogatum scribit, ut remaneret Ephesi, quae Asiae Me tropolim fuisse constat , videlicet his in locis Titum , de Timotheum Metrptat ta-Nos creatcs suisse,eum nemo facile reperiri pisiit qui credat Paulum in amplissimis Illis regionibus unicum tantum voluisse esse Episcopum , bene vero quod Piui es in illis Urbibus crearentur , sub eorum potestate mansuri. ut videtur erui P sse ex Apostolico canone 26. aliis 3 3. ubi legitur debere Disopos, cujusque Nationis agnoscere eum . qui in ipsis primus est , haberique eum si eaput o praeter sentestiam iuius uihil e spe ans facere ,sed ilia tantamdem , quae sunt cubusque Pure eia, or locis ei subrectis competant. Verum di si non constat aperte Metri politi indignitatem, Patriarchalem . & Prima tialem ah Apostolis esse inititutam , eam tamen antiquissimam esse nemo inficiari potest . cum Nicaelis Synodus multis in locis liapponat Metropolitanorum , di Patriarcharum institutiorem ab
antiquo factam , ut legitur in ean. 4. item in cati. 6. & rursum in Can. Iadum annuit Episcopo, qui est in Ella sive Episcopo Iere olymitano aliquam .honoma praerogativam . hac cautione . Meινυοli ρ pria alnipasto δεν viara . quam dignitatem potius ex consuetudine , & moribus , quam ex Ap est cicrum Τεμ. m V . H lli .
195쪽
instituto esse petendam, & definiendam ex eiusdem Nicaeni Cone illi eanone 6. intelligimus, in quo decernitur ut Antiqui mores serventur, qui sunt ia Eopto , labia , ct Pentapoli . ut Alexandrinus Episcopas horum omnium ha heat potesatem, quandoquidem ct Discopo Romano boe est coηsuetum , sue ut vertit Isidorus parilis mos es. Uude vero horum omnium institutio ori ginem sum plerit, non atque expeditum . Varii varia dixerunt, sed S. Leo. 4e Mignus Gregorius, ille in epist. ε . ad Anastasium , hic in epist. sa. ani versis Episcopis Galli aram lib. 4. indict. a 3. unitatem Ecclesiae, originem ha ius institutionis agnoverunt . quae Episcoporum concordia fovetur , cuius pro curandae optima videtur esse ratio, si omnium una voluntas pro lege habeatur . 6c ad unitatem diversorum multitudo ordinate recurrat . Ad hoc dispo-stionis divina provisis , inquit Gregorius , gradus diversos O grdinea consi sit ese distinctos , si dum rerarentiam minores potioribus exhibent . θ ρω- tiores minoribus dilectionem impendereaei. vera concordia fieret ex diversitate connexio. ct recte osciorum gereretur admin rastia singulorum , neque euim .niversitas alia poterit ratione subsistere. ηδ in hujusmodi magnus eam di ferentia ordo servaret , quia unumquodque tunc salubriter completur Osciam, cum fuerit Mnas , ad quem recurri possit praepositus. Saper quae verba notare oportet quod non ideo dixit Gregorius bam dispositionem . θ μ ordinationem hierarchicam dispensatiouis Divina provisionem , ut illam in iure Divino expressam fuisse doceat, sed quia in illa agnovit, tam exemplum operationis Divinae, Per quam tota rerum universitas iuperiorum , dc inferiorum coordina tione subsistit, tum exemplum Divinae sea e estis hierarchiae. aqua terrena formam habet per Ecclesiam, quae cum Dei spiritu gubernetur de regatur, neque ipsa alia poterit raticine subsistere. Illud satis compertum est unde Metropolitani nomen derivaverit, ab Urbibus scilicet, quibus Episcopi praeerant, quae in divisione Imperii primae erant totius Provinciae , unde aliae depende Tent. Ad normam igitur Metropoleon Civitatum, Metropoles Ecclesiasticae sormatae sunt, ut quemadmodum ad Metropolim civitatem undequaque concurrebant omnes , qui negotia habebant , ita ad eam civitatem potius quam alaliam negotia Ecclesiastica deserrentur, ibique potius, quam alibi Episcopi, aliique qui quaestiones haberent convenirent, quod primum consuetudin introductum, postmodum Conciliorum Decretis firmatum fuit, ut videre est in Concilio Taurinensi primum , deinde in Antiocheno, postmodum in Chalcein donensi , quo cautum suit ne Epileopi dignitatem . & honorem Metropolitae appetentes ab Imperatore impetrarent Civitatem suam citra realem , dc veram Provinciarum divisionem, quasi nomine tenus in Metropolim erigi, atque ita suam Cathedram in Metropoliticam , cuius secti exemplum tempore hujus Synodi occurrebat in Eullathio Berytensi ad cuius preces Theodosius Imperator Civitatem Berytensem in Metropolim Ecclesiasticam erexerat citraveram Pruvinciarum divisionem . Animadvertendum tamen est , quod non sola civilis dignitas Urbium Μetropoleon in Episcopis earum Civitatum aliquid
contulit dignitatis, aut auctoritatis . sive superioritatis , & neque semper Ur hium erectio ad Metropolim civilem. secum traxit Mettopolim Ecclesiasticam . Alia nonnulla adminicula concurrerunt . quae tensim hcs Episcopos super alios elevarunt, quorum Praecipua suerunt ordinatis , seu Consecratio Episcopo rum . dc utilita 1 , & necessitas Ecclesiarum . ordinationes Episcoporam anti-.quitus vicini vi EP scopi celebrahaut, ueri deuide coeperunt in ipsa Urba Metro
196쪽
Metropoli , ad quam ob ine identia negotia frequens erat aliorum Episcoporum accessiis , ec hoc quidem primitus consuetudine factum est e postmodum vero ius Drdinandi Provinciales Episcopos in Metropolitanos translatum est. ex decreto ti aenae Synodi, quo de illud statutum est, ut inferiores Episcopi suis Μetropolitanis lubjicierentur , Et quod Metropolitani coeperint vocari chiepiscopi. Quamquam non statim hoc nomen auditum est, saltem apud. Latinos, squidem infra quintum sie eulum historia Ecclesiastica nullum huius nuncupationis exemplum suppeditat. Ex quo sonte etiam didicimus nomen ipsum Metropolitani aliquibus in locis ignotum fuisse, praesertim in Afri ea, ubi Episcopus lenior ordinatione, Metropolitani iuribus utebatur . de Primas nunc u Pibatur, quod primum locum anter reliquos Episcopos obtineret. Uti litas vero, de ne celsitas Ecclesiarum Praestitit quod paulatim a Metropoli civili, Metropoles Ecclesiasticae disiungerentur,ia Ecclesiae illae, quae opportuniores videbantur, in Μetropoles. Romano annuenae Ponti siee , di ad PDncipum postulationes erigerentur; ει labentibus saeculis, etiam sola Ecclesiastica allineoritate nonnullae Sedes Episcopales in Metropoles erectae sunt, quod praesertim sub initium seculi X. eontigit Ioanne IX. sic disponente in terris Sesa- Orum . in quibus novum Metro Polatanum , dc tres novos Episcopos instituit, qui antea subiecti fuerant Episcopo Pataviens , dc alli Ponti sic es particularea alias Ecclesias in Primatiales elevarunt cum praerogativa de iurii dictione su-tra Metropolitancs, ut constat tum ex litteris Gregorii VI l. quibus Ecclesiamugdunensem in Prima tialem erexit, eique subjecit tres Metropolitanas Romino maeensem . Turonensem , dc Senonensem , tum ex pluribu 1 aliis monumentis . Has praelibatis circa Patriarcharum, Prima tuum, de Metropolataliorum originem de eorum potestate, quam a iure habent, vel eisdem a consuetudine tribuitur modo agetidum est .
XXXVI. Primates. de Patriarchas nihil privilegii habere prae ceteris Episcopis, nisi quantum sacri canones concedunt , it prisca conluetudo illis antiquitus contulit, scripsi Nicolaus I. Radulpho Bituricen sitim Archiepiscopo. neque hoc in controversiam esse positum Innocentius III. notavit in sua
Epistola Decretali Turonensi Episcopo cap. Duo MI de Officio Iudicis Oedinarii, ubi propterea ait, quod secandum Nicenas regulas sua Privilegia ser arentur Esclesiis, prater quam, fi Apostolica Sedes aliquam Ecclesiam , vel rectorem ipsius quotibet speriati privilegio decremsset honorare. Hoc p stofundamentot Primo dicimus Metropolitanis iurisdictionem potius circa Suffragii ne os, quam circa subditos Suffraganeorum suorum exercere, in hos enim nihil agunt, nisi quatenus id illis a iure Permittatur, quandoquidem ut Beda obiervavit in eaput. a. Apocal. In haec verba A veis Dbes scribe . nec ipse Ioannes Apostolus, Propheta, de Evangelista, cui Asia an sortem speciali jure contigerat credidit sbi populos esse increpandos inconsultis Episcopis. dc quoad hoc clariis ma sunt, quae in libris Decretalium leguntur testimo ma , quae hanc prohibitionem confirmant sub titulis de Osc/o Ddieis Ordinarii; de Excesbus Haiatorum , de Foro coNotenti, ti alias passim in lac ιs, nisi par
tes consenserint , cum voluntate Sustra ganeorum. ne auctoritati Epii coporum iniuria inseratur, aut temeraria appellatione sententiae serendae aditus Su
Daganeis ipsis praecludaturi si vero caussae sint difficiliores, ita ut Suffraganei
in gnoscere ea Llem non valeant, Metropolitanis lacere earum cognitionem.
197쪽
Ni eo laus I. respondit ad Consulta Bulgarorum cap. 7 a. aut s que
rela a subditis adversus Episcopos intentaretur, aut quaestio inter alterutros dirimenda oriretur, aut si per appellationem caussa ad eum esset devolutas aut si Suffraganeorum supplenda esset negligentia, sic enim Nicaena II. Syno dus statuit can. II. Metropolita i Oscium esse ut Episcopo negligente consti euat Oeconomam, populum iu Di ea lege erudiat, Beneficia conserat . Vseatorem. θω administratorem viduata Ecusa deputet, malitiam notoriam emesd ea re reuuente Sufragaves absolutionem ab excommunicatio e Deirima θetenti saltem ad cautelam tribuat . ut ait Alexander III. in c. qua fronte, de Appellationibus . Ipsis Metropolitanis etiam conceditur ut fideles omnes totius Provinciae ad pravam abolendam coniuetudinem Inducat, cuius iuria Exemplum liappeditat Augustinus epist. σε. ad Aurelium, Alexander III. in c. ad extirpaudus de Filiis Presbyterorum . & Ill. Innocentius c. in tantum de Simonia . Suffraganeo quoque mortuo plura praestabat Metropolitanus pro iv. demnitate Rerum Ecclesiae, & electio te futuri successoris. ut notatur a Gre gorio VII. lib. ν. post epist. ii. Ec in c. finali de lupplenda negligentia Prae latorum in 6. M ia Concilio Tridentino Sess. XX lv. cap. s.; imo ex pluribus momentis ostea litur sanctissimos quoque, de Zelantissimos Episcopos suarum Ecclesiarum curam Metropolitanis ipsis commendasse ubi necessitas. vel . ritas id exegisset. praecipue vero si gravissima aliqua ita firmitate detinerentur, quod praelertim ostendit expostulatio Gregoria Niliantem apud Theoridorum Tyanensem , qui Anthimo successierat, ει canon 47. Meldensis Concilii , et canon Pontisces r. q. l. in q o Ecclesiarum morem diversum fuisse
Respecta vero suffraganeorum, Metropolitani iuste petunt ut sibi subii.
eiantur. Vocantur enim ab Innocentio III. Suffraganeorum Praelati quibus pro Pterea vult quod ea maeam Patribus, de Discopis animarum s arum deuot sudeast di humiliter obedire. Et Magnus Gregorius ad Felicem in Sardiniam EPilcopum Rrrbens epist. Io. lib. q. quia Metro nolitano suo obedire nolue-Tat: Contristamur, ait, asta Juperbιa de te manifeste praebes indicιum.. hortamur ut mentis eamore dest to Ordinatori lao humilem te exhibere. ac parere
os de M. Nec aliter fieri poterat propter juramentum Obedientiae di sum diectionis quod Suffraganei suis Metropolitanis in ordinatione sua praestabant. Quam Discιplinam obiervavit Ecclesia sere usque ad sticulum X lv. quo tempore Confirmatio ει Conlectat tu Episcoporum ad Romanum Pontificem, a cepit devolva, Mita diminui auctoritas Metropolitanorum in Episcopos suffraga nem , non tamen horum reverentia , Et obedientia erga illus, ut ex litteras decretalibus Innoce erit Ill. compertum est .
Hate ordinaria, 4e iudicialis auctoritatis imminutio in Metropolitanis et xa suffraganeos ex eo etiam patet, quod legitur in se T. XIII. Concilii Traden tini cap. 8. de Resormatione causa Glycoportim cum pro criminis obiecti q-titat comparere debeaut, soram pontime maximo referantur, ac per inum stermineηtur cum ante hoe decretum Metropolitanorum iuris esset honora bi ter Dii copor evocare , ut ait Concilium Matii conense II. can. s. ut tu es
rum strastutia accusatori νespoud rent , er on tar tur assioues extricarent, ips que Metropolitani poterant quibusque cenibris in Suffraganeoa ex justa causa agere ut ex verbis Honorii Ill. quae reseruntur In cap. I. sub titulo de Sente alia excommunicationis, & Innocentia IV. in cap. I. g. G. de Ossie.
198쪽
ordin. uno consensu tradunt Canon istae. Ex eodem Concilio Tridentino Sest
lv. cap. s. de Rosor. nunc tantum Metropolitanis committuntur crimi nates graviores caussae contra Episcopos, etiam haeresis, quae necessario extra Romanam cariam debent agitari , Minores vero Tridentini Patres voluerunt quod in Concilio tantum Provinciali cogntiscantur, ει terminentur, vel a de putandis per Concilium provinciale, illas vero ita committi volunt ut commissio de ipecialis sit. ει manu ipsius Pontificis lignata , qui nunquam his plus .itibuat, quam ut solam facti instructionem sumant, de processum conficiant, ruem statim ad Romanum Pontificem trai mittant, reservata eidem Sanctissi noe finitiva sententia . Quod vero pertinet ad Caussas Civiles nihil de his a Tei dentina Synodo decretum est, unde Metropolitani , veluti iudices ordinarii has tenentur cognoscere . nisi Episcopi privilegio exemptionis iussalti sint. Illud etiam in Metropolitanorum iure erat, quod Sustraganei ad ipsos statutas tempori hus accederent, sed in cap. 1. laudatae Sessionis huic iuri derogatum est a imo ex Decreto Sacrae Congregationis Concilii, ut notat Fagnanus meap. Quoriam de Constit. n. 37. etiam liberati sunt Suffraganei ab onoreiremit
tendi procuratores , non obit ante contraria consuetudine, etiam immemoria-
, ερ solum in casu eonvocationis Synodi tenentur accedere , vel per se ipsos. vel per suos Procuratores . olim quoque licebat Metropolitanis per totam Provinciam visitatioois officium exercete ; verum an cap. 3. citatae Sessionis hoc ab illis praestari non potest, nisi cognita caussa , dc probata in Concilio Provinciali Quamquam neque antiquitus ex temeritate praesumptionis a Me tropolitanis opus hoc assumebatur. sed eum ea ullae urgebant dissidi liores, M. tunc cum unusquisque Episcopus in sua Dioecesi quid corrigere vel emendare nequivisset, quia scilicet ipsorum Metropolitanorum erat invigilare, ut quae unanimi consensu decreta essent, ab omnibus servarentur, urgendo stili cet Episcopos, ut ea executioni demandare curarent, consilio, dc auctorita te ipsos iuvando , ne seu stra executionem iniungerent, praesertim vero, quod praecipue notavit tertium Suessionense Concilium lub Chil derivo can. 3. aeordo Mouacborum , veι A cistarum Dei secundam regulam Sanctam sabilia permaneret . Et hujus visitationis Monasteriorum extra propriam Dioecesim in tua Provincia a Metropolitano factae exempla suppeditae caput sistita de Censibus , caput penultimum de Arbitris , Stephanus Tornacensis uariis in locis, Praelertim vero epist. 7 . de 38. fit canon I v. Epaunensis Concilii ubi
Iegitur . Abbas fi ia crista reperiatar, aut fraude . aut innocentem se afferens ab Episcopo suo accipere coluerit Iuccessorem ad Metropolitaua iuri
Peculiare quoque Metropolitania est ornamentum illud quod Pallium nuncupatur , per quod Pontificalis Officii plenitudo designatur, ut dicitur in
cap. 3. de nia . ει Auctor. Pallii cum ante illius receptionem ex iure merepositivo, seu consuetudine iam recepta Metropolitana nec suas functiones obire , nec nomen Archiepit copi polsint assume te . nec Synodos celebrare. nec Episcopos conlecrare , neque Sacros Ordines conferre, de Chrysina confieere, Et dedicare Basili ea . unde se imus Gregorium Vl I. acriter redarguis set Rothom agensem Archiepiscopum quod ante postulatum . dc tbtentuin a Romano Pontifice Pallium lingulis Episcopalibus muneribus functus suerat, ut legitur in lib. p. epistolarum ejus epistola I. Thomasinus nihilominus au ctor est in suo Tractatu de Diiciplina Ecclesiastica Par. a. C. s. n. 1 . non
199쪽
reperiri quod primitus Metropolitani obtenta eonsecratione impedirentnr obtire suas lanctiones , quoaduique Pallium recepissent. Siquidem primum huius
oneris argumentum luppeditavit Ravennatensis Synodus A. 877. sub IoanneVIll. ean. I. Νihilominus auctores non desunt, qui antiquioris aetatis documentum praeseserunt in can. placuit distinc. Ioo. ex litteris Pelagii I quas in suo Decreto Gratianus traulcripsit, di nihil refert quod Edmundus Riche rius in historia Concilia VIII. num. ta dicat Banc Pa Itii posts Iationem . σae ustionem rem esse pure caeremonialem , qua uibia conferat ad potesatem Episcoporum , hoc enim dixit subicribens opinioni illorum Canon astarum , qui auctoritatem citatae a Gratiano Decretalis, recognoscere detrectant, recusant que a receptis hactenus moribus recedere. Hujus ornamenti originem incertam tradunt Scriptores , sed tamen ominnes conveniunt primitus suisse imperiale Ornamentum de ab imperatorum libera blate & pietate prosectum , nec sine eorum asse illa aliis communicatum de hoc inter ceteros scripst S. Gregorius lib. s. epist. 33. Labentibus vero saeculis a Pontificibus ipsis sine Imperatorum assensu , exigentibus tamen meritis & sortiter postulantibus concessum est . ut constat ex concessione Pallai, quae saeculo r3. iacta est ab Innocentio III. Patriarcliae Cc nstantinopolitano cum potestate illud Auctoritate Apostolica Metropolitanis sibi subjectis concedendi , ει constat etiam ex concessi. mibus Pallit sactis illis Metropolitanis qui ad conlecrationem Sedis Apostolicae pertinebant, aut quibus vices suas Romani Pontifices in Provinciis committebant. & vulgo Sedis Apostolicae Vicarii nuucupabantu I, quod per hanc vestem exteriorem reppraesentare non incongrue videbantur vices Ri,mam Pontificas , di hoc non chscure signi si ea vie Vigilius Papa in epistola ad Ruxanium Epit copum Arelatentem , dc Idem S. Gregorius lib. 2. epist. 64. unde postea natum creditur, quod Metri politani
singuli cum iura sedis Apostolicae non agerent, neque ad Romani Pontificis
Ordinationem pertinerent , non omnes Pallium petitise atque aliter accepi
se dicamus. Diximus fortiter posulantibus Palitum esse concebam , ut adverterem Archiepiscopos Romae praetentes per se ipssis , vel si ab lentes fuerint per Procuratorem petere a dummo Pontifice in Consistorio suum Pallium iuxta hanc sermam petitionis iusanter, instantius . instantisme , Privarique Metropolitanos sua dignitate, qui ultra tres mentes post Ordina. tionem tuam Romano Pontifici fidem suam exponere , ia Pallium flagitare distulerint. Λvo Gregoria VII. nullum proferri potuit exemplum quo ollen deretur ab lenti pallium missi1m suisse, ut laudatus Pontifex Brunc ni Episcopo Veronensi , dc Hildebandus Archidiaconus Romanus scripsit Lan- sianco electo Cantuariensi Archiepiscopo, Sc ut docet Petrus Damiani lib.
i. epist. 4. legitur tamen illis temporibus aliquando Nuntios Papae Episcopos conlecratis Apostolica auctoritate , eosdemque Pallio donasse. Nunc vero Per Procuratores Pallium peti consuevit , & ad Provincias mittitur , atque alicui Episcopo , illud Metropolitano imponendi cura committitur. Ita vero Pallium conceditur, ut Episcopus hoc ornamento insignitus . eo intra Ecclesiam suam utatur, vel ut Innocentius ait in cit. cap. i. de auctor. ει ulu Pallii, intra quamlibet Ec.Isam Provinciae usi commissae . Si vero Sacris indutum vestibus Ecclesiam processio na iiter . vel alio moclo exire contigerit, tune suo Pallio mi ni me uti debet, quem amodum eodem uti non poterit , nisi ad certa tem
Pora, iuxta modernam Pontificale Romanum, quam limitationem saeculo IX.
200쪽
reeos etiam reeepisse colligitur ex Concili VIII. ean. I 4. sive 17. in editione Anastasia Bibliothecarii. Cum Palilium in personam non transeat, ut Coe Iestinus III. ait in c. 3. de Auctor. , de usu Pal. non licet Pallium alicui commodare, sed quisque debet cum eo sepeliri, quemadmodum si de una Ecclesia Metropolitanus in aliam transferatur , Pallio, quod acceperat, uti non poterit, sed de novo aliud petet, de consequetur, quod si alie ui Pallium adimatur exautorationis , de depositionis illius , cui Pallium ademptum suerit. hoc erit elarum indicium, vel abdicationis , sive renunciationis , ut ex illis factis colligitur, quae reseruntur a Liberato Diacono in Breviario cap. 1 I. 23. ab Anastasio in vita Sylvetii, dc a Flodoardo lib. 4. c. 4s. Postremo Metropolitanas , hoe etiam insigne conceditur, ut crucem aute se elevatam deserrifaciant, de qua re legi potest Thomasinus in suo tractatu de Diseiplina Eeclesiastica p. 4. lib. I. c. 39., ει Decretum Concilii Viennentis V., quod habetur in Clementina a. de Privilegiis, nisi quod hoc Privilegium Tridentini Patres in Sel . vi. c. s. de Resor. limitarunt decernendo, quod Cruce elevata extra limites suae Iuris lictionis non poterunt incedere. XXXVII. Metropolitanis Superiores sunt Episcopi illi, qui Primates nuneupantur . dc quos Graeci saepius Exarcbas vocant, qui universiae Dioecesi ex multis Provi ne iis collectae super intendunt. Illorum auctoritatem ex pluribus monumentis agnovimus . sed singularia sunt illa , quae petuntur ex Concilio
Constantinopolitano I. ex Antiocheno , de ex Chalcedonensi, nam monumen intum , quod lumitur ex Concilio Sardieensi ean. 5. agit de Primatibus, vel Exarchis, prout cum Metropolitis confunduntur , plurimi enim hujus Concilii tempore erant, qui nomine Primates, re quidem vera Metropolitae erant, de in horum numero habebantur Primates Numidiae, Mauritaniae utriusque , aliarumque Provinciarum Africae , qui tantum ordinationis antiquitate nota Urbis dignitate ad Primatus dignitatem ascendebant. Habebantur . de illi, qui eo quod Primatibus aliis non parerent. Primates Potius, quam Metropolita nos appellari placuit, de demum hoc nomine insigniti erant etiam Episcopi illi, qui cum aliquando Metropolitanis praeessent, deinde nomen solum dignitatis retinuerunt, ει horum plurimi in Gallia reperiebantur, ut Rothommagensis , Viennensis, Arelatensis, Rhemensis, ει Senonensis. qui etiam Lugdunensem Primatem superiorem recognoscit. Primates itaque, de quibus nune agimus, Constantinopolitani, Antiocheni , Et Chalcedonensis Cone illi Patres inlpexerunt, quorum iura, vel ampliarunt, vel restrixerunt, sed revera Iurisdictione Metropolitis Superiores extiterunt, licet hae nostra aetate Paucis simi sint, quod vel in illorum institutione restricta. de iminuta illorum auctoritas stὲ vel per contrariam consuetudinem iam obsoleverit. Ante factam EConstantino praecipua tum Imperii partium in Diceeeses divisionem nulla Primatum memoria est in Ecclesiastica hilloria , quae tamen frequens occurrit post Vieariorum sub Praefectis Praetorio erectionem, unde elare intelligitur
quarto Ecclesiae saeculo Uignitatem hane prodiisse. In Eeclesia Oee identali
nullus audi ins est Primas, quem Roma uus Pontifex non instituerit, in Orientali vero Ecclesia Imperatoria auctoritate eligebantur. Primum constat ex Vigilii Papae litteris ad Aurelianum Arelatense in Primatem , ex quibus eruitur , quod cum pramum in oecidente Primatus instituti iunt mutato nomine Vicarii Sedis
Apostolicae dicebantur: Festina ergo hae e sunt Uigdii verba Frater c,a- , , si is Saocta sti saceris ate persisseas Ecclesarum pacem , qua vel a