장음표시 사용
201쪽
Deo per meritum sacerdotii tibi commissa est , veI a Wobis per Apostolicari
auctoritatem Vicaria potestate mandatur . eompetenti solIicitudine Deo propitiante custodias, ct Vicarium te Sedis noFra diguis Deo manifestes operibus . Alisterum vero colligitur ex can. II. Concili I Chalcedonensis, de ex Gelasii Pa.
pae epistola ad Episcopos Dardaniae, in qua Pontifex illoss irridet Antistites. qui ultra mensuram sibimet antiquitus depata tam , quidpiam suis dignitatibus usurpare contenderunt , quod imperator apud illas civitates , quibus ipsi
Quinque praecipue erant Primatum iura, ut ex Eetae fiastiea historiae rudimur , nam ad illos spectabat I. Canonicas Episcoporum , it Metropollintanorum electiones cognoscere , easdemque ratas habere. a. iuris eorumdem ori ad examen iterum revocare Controversas, de quibus in Provincialibus Conciliis iam suerat iudicatum. 3. ad eosdem pertinebat Concilia Diaec elava convocare . 4. in eadem Dioecesi fidei integritatem contervare , dc s. de mum Primates, Clericis, Episcopis οι Metropolitanis extra Dioecesim proficiscσntibus formatas litteras da pant . quibus Sacerdotium eorum, vel locum
Ecclesiasticum , quem habebant Scriptorum suorum adstipulatione perdocti- ant. Haec omnia leguntur in epistola 34. Leonis Magni ad Anastasium Thensa lonicentem cap. d. in et pistola Z Zimr ad Primatem Arelatensem .ec in cano 6. Concilii Antiocheni. Quod si quilpiam a tuo Metropolitano se laetum credidisset . hune apud Primarem Dioece I eos iudicandum fuisse canon 6. Chalis cedonansis Concilii decreverat. Verum nulli Primatum unquam licuisse iura aliarum Dioeceseon invadere Constantinopolitana prima Synodus statuit can. a. in quo dictum est, quod secundum ea non es , Alexandriae Episcopus .Eypeum lotam regat, orientis autem Episcopi orientem solum administrent servatis privilegiis, ac praee minentus, quae sunt in Nicaeni Concilii canonibus, Antiochaenae Ecclesiae . 4c Asianae Dicec ess Episcopi . quae sunt in sola Asiana administrent, ει Thraciae Episcopi Thraciam tantum regant. dc Pontiae Ponticam . XXXIX. Primatum, Be Metropolitanorum nomen olim fuisse promiscue surpatum ex canone Sardicensi cognovimus. nunc addimus idem contigisse in nuncupatione Patriarcharum cum hoc nominet exornatos iuveniamus, tum Memtropolitan D , tum primater, tum iuniore Episcppos ob solam dignitatem Epit copalem apud Nissonum Oratione de Magno Episeopo , ubi omnes Orientales Episcopos, qui d Concilium Const*ntinopolitanum venerant Patriarchas vocat. Αbsit tamen , quod ex nominis Patriarchae communicatione, dignitatis quoque aequalitatem inferre, aliqui veli ut, hoc siquidem innumeri ν prope exemplis fallax, atque erroneum deprehenditur , praesertim si huius nominis usurpatio ad illa tempora reseratus cum titulorum distinctio coepit esse in usu , sive ex ambiisti ope prosecta , sus ex religiosa inferiorum observatione nata . vel propagata . sive Ecclesiae Iudicio confirmata, pam tunc illos tantum Dequentius vocatos esse Patri rchas cognoscimus, qui in culmine Sacerdotii inter Episcopos ominnes longe precellerent, adsoque Patriarcha appellationem dignitate per nomen significata posteriorem fuisse , oc ex ulu singulariter quibusdam tantum convenisse, quod e teriν majores illi, ac dignitati potiores vulgo censeren
tur. Nimis operosum ςsset monumenta singula enumerando recensere, qum Patriarch* nuncupationcm ad quinque Patriarchas reducit , non, ad plures eX- tendit, ut videre est apud Theodore tum in Collectione canonum , ad malo
res Patriarchas, apud Avitum Viennensem episti. 7. , di apud Justinianum
202쪽
Novella ros ubi universam Ecclesiam in pace , ait, consistere cum in ea concorin iter Sanctismi Episcopi, επ totius Orbis Terrarum Patriarcha, ct H6p ris , re Roma , σ huius Retia civitaris , idest Constantinopolis, ct Alea an Aria . O Theopoleos , ct Ierosobmorum , ct omnes, qui sub eis constituti sunt Saηctismi Episcopi Apostolicam praedicant sdem , atque traditionem . Ex quibus verbis clare colligitur totum Orbem Christianum Iustiniam aevo in quinque is os Patriarchatus divisum . εἰ Patriarchae nomen pro solis istis quinque tunc usurpari. cuius disciplinae praeterea insequentibus quoque temporibus fidem augent Concilia, di Patres, de Romani Pontifices, a quibus quinque sellPatriarchalium sedium maiorum dici soliti sunt Patriarcha, reliqua Exar eri , vel Primates vocabantur , qui Diaeces m sub Potelia te habebant, prout Civitatum dignitas, de usus expolceret, de hoc significarunt non semel incre in tales illae epistolae . quae circa Caroli Magni tempora in vulgus editae sunt, Meonfirmavit VIII. Synodus Generalis lub Hadriano Il. Can 17. , Ee 1 I. , BL Laterane me Concilium sub III. Innocentio, de communiter dixerunt omnesquitquot in Patriarcharum laudem, de commendationem singularem copiol disseruerunt, inter quc,s excelluit Metrophanes Metropolitanus Smyrnae , Walis fridus de rebus Eccles. c. 3 i. Petrus Damiam epist. I s. cap. 13 Rupertus de Diviti. ossi c. lib. r. cap. 27. Ballamon in Melete, aliique sexcetiti. XL. Tres Apostolorum aetate institutas fuisse Patriarchales Ecclesias, Petro se disponente , acerrima contentione inter se disputant non pauci, clarissimi isque Scriptores. Antioohenam, videlicet Zuxandrinam . εἰ Romanam iuxta triplicem orbis divisonem , ω ad imitationem Imperatorum, qui in tribus illis Urbibus in tota Alia , Africa , de Europa, in temporalibus Principatum civilem
erexerunt. Hujus traditionis lucupletissimi testes sunt S. Innocentius I. an cap. I. epist. IS ad Alexandrum Epit copum Antiochenum , S. Leo Magnus rix sua Epist. 33. ad Anatolium , Ec aliis in locis, S. Gregorius item Magnus in epist. 6o. lib. s. ad Eulogium , de alibi. S. Nicolaus I. ad Consulta Bulgarorum cap 92. Qua autem exceptione eludi poterit id, quod tam Sancti s mi Pontifices Icripserunt, quos aut voluisse mentiri , aut ausos fuisse In Hs , quae in omnIum ore circumferebantur salsa proferre , nullus dubito sibi perlua bit, quod neminem lateat eidem traditioni adstipulari duo Romana Concilia, quartum sub Damaso , ut citatur in collectione Cresconiana apud Baronium ad A. 382. l l .is., ει alterum sub Gelasio, Chrysostomum quoque homi in B. Ignatium 1. Thecdore tum epist. 8θ. Maximum Antiochenum iii Concilio Chalcedonensi Ac . 7., de Synesium epist. 66. ad Theophilum Alexandrinum I aliosque quam plurimos. Singulare tamen hoc reperitur in auctoritate Nicola a I. , quod scrip serti r Veraciter illis babendos esse Patriarchas , qui Sedes Apostolicas per Successiones Pontificum obtinent , ted haec verba ita intelligeruia sunt , ut illas Ecclesias Nicol us voluerit esse Patriarchales, quae ab Apostolis Patriarchales institutae sunt , de quae per Successionem Pontificum ab ipus Apollolis ius Pa triarchicum impetrarunt i neque mirum esse debet, quod idem Nicolaus Apsistolos Petro coniunxerit in Patriarchalium Sedium institutione, id enim dixit ex aequitate , ut scilicet inllitutionem hane non sine Apostolorum consilio Petrus definiverit, quemadmodum Diaconos iam instituturus , Aposto ΦIorum, de Discipulorum consilio paruit , ut Acta testantur in cap. 6. Quod si minus recte , hoc a nobis dictum esse quis putet , hic tamen non Insci bintur in ne ita sim Nicaenum, tres has Patriarchales Sedes cen. ει agncvrsia tam
203쪽
uam antiquissimas . ει Ecclesiae primordiis eoaevas , nam AlexandrIni Prae
illis in AEgyptum . Lybiam, de Pentapolim Potestatem Exarchicam antiqui temporis este praefatur. Episcopo R. mano idem privilegium esse consuetum a serit, similiter ioc Episcopo Antiocheno. Accedere ergo eam oportuit ad Apostolica tempora , imo. de Apostolicam eam fuisse institutionem nec est unae it dicere, cum a tota Ecclesia invenitur recepta, nec a Conciliis posterioribus introducta secundum regulam Augusti m lib. a. de Baptistio cap. 7. lib. 4. c. 24. ει lib. R. e. 13. , dc al bi . Quod tamen dica non potest de Constantinopolita. no. Et derosolymitano Patriarchatu . quia Institutionea eorumdem recenisgi Ora Praele serunt exordia. a temporibus nimirum Iustam Senioris , dc Iustiniani, cum ante ea tempora, nullum Pontificum Riamanorum expresse legamus. aut Patriarcham Constantinopolitanum . dc Ierosolymitanum appellantem, aut eorum Patriarcha tui expresse conservientem . de hoc dicimus. ut re se Iamus opinionem illorum . quia Nicaeno canone Exarchicam pote statem Iero
solymitano Episcopatui attributam , dc a canune 3. Concilii Constantinopolita isaei Episcopum Constantinopoleos dignItate eadem auctum fuisse contendunt. Falsitatem primae propositionis ostendunt evidentissime verba Hieronymi in epistola ε i. ad Pammac nium ad verius errores Ioannis Ierosolymitam: Ta exire gulas. q. aris Ecclesiasticas . O Maai Coacitii canonibus niteras , O ahenos Curi ἀώω , ct cum suis 2piscopis commorantes tibi niteris Uurpare , respouis mihi. 1nquit , ad Auxandrauum Drscopam Palestina , quid pertiner isi fallor. ibi decernitur . ut Palestinae Metropolis L ae larea sit, & totius Orientas An tiochia; aut uitar aὰ Casari sem Episcopam referre debueras. cai spreta
strat. Antios iam potius tittera iurigeada . sed nova car Cayaream . cur Autio 6biam nolueris mitstere, sciebas vaιd fugeres, quid vitares , malu/sti occupatis aurabas molestiam facere, quam debitam Metropolitano suo βonorem reddere . Hactenus Hieronymus ex quo intelligitur Ierololymorum Episcopum tun Metropolitae Caelamen si . dι Patriarchae Antio heno Iubditum fuisse. Solum igi ur Privilegium honoris , de reverentiae singularis Ecclesiae Hierosolymita Nae exhiberi solitae demonstrat Nicaenus canon. non ius Exarchicum illi conis Cedit, eodem modo, quo Syagrio Augustodunens praerogativam honoris prae Nipuam S. Gregorius decrevit , quamvis sub Lusdunenii Metropolitica Potesate maneret, de Patronis Eeelesiasticis proc e suonis aditum non ullam administrationem concessit Gelasius ean. pιa mentis, de hunc honorem Nicaenus Ka non vocat honoris coorquentiam, ut nam trum in Sessionibus Conciliorum, M subscriptionibus, de nominationibus honoris locus deseratur Ierosolymita No Episcopo , 3dest tertius locus post Alexandrinum, dc Antiochenum . Falissitas alterrus opinionis evincitur . quia canon . qui Otatur 3. aliis s. ex Convcilio Constantinopolitano sub his terminis: Coust.1ntinopolitanus Episcopus bais
bear priores Maaris partes post Romaxum Episcopum . eo quod ipsa sit nova
Romo addit tam est, neque a Ccincilio Oecumenico editus . sed post dissolu- ι em C et ii, ae dii cessum Theophili , ceterorumque AEgyptiorum ab Episcopia finitimia urbi Constantinopolitanae , tum Thraciae Diaece sis , tum in lentalibus quibusdam . qui impensus favebant Constantinopolitano Antistiti an n a. u de Gregorius Naeti antenus de vita tua . ubi quae gella in eo Concilio sunt describit , non meminit istius Cancinus. & Damasus , qui teste Pho tio libello de vu. SIaoda, Coastantinopolitanam I. approbavis. uuius COR
204쪽
Megandae auctor fuerat, non approbavit canones . qui sequenti anno edit nitit, e .lemque . nec Romana Ecclesia hactenus habuit aetate Gregorii Magni, ut iple scribit epist. 3I. lib. 6. Eulogio Alexandrino. Minus erronee loquuntur il , qui a Concilio Chalcedonensi Patriarchales has Sedes inllitulas sua me pronunciant , praelertim si id dictum velint de Patriarcha tu terololymitano . nam quod pertinet ad Constantinopolitanum plura sunt, uuae oblianti ει inter cetera , illud quod demonstrat noluisse Romanos Pi ne inces approbare privilegia Constantini politanae Ecclesiae concessa a canone as. Concilii Chalce
donensis; unde Papa Gelasius inquisitas cuius Metropolitanae Civitatis Anti fles esset Constantinopolitanus Episcopus in epistola 23. ad Eprico a Dardaniae . rei'. dat istam dumtaxat Episcopum esse Par bis Heraiaeeum; ει quam. vis post Chalced.,iiensem Synodum variis occasi mibus Conltantinopolitani An tistites tentaverint jus integrum Exarchicum Heracleensi Ephesino . ει Caesariens Cappadociae Praeialibus in Diaecesibus Thracia. Asiana , he Pontica . di
mere . elirumque diaece sea sbi subscere . ac eandem extinguere , nihilomi uas Q statim perficere minime potuerunt . nec Ordinationes Metropolitano-Tum ad se omnes rapere . nec iudicia de Caussis Metropolitanorum eis adimmere . nec mpedire . quominus a Metropolitanorum sententus ad eos appetis laretur , nec firmitatem sentenciae ab eis lat. evertere, nee Primatum digni tatem iis auferre .ut clare constat , tum ex epistolis Episcoporum AEgypti , α
Clericorum Alexandrinae Ecclesiae ad Anatolium conscriptis , quae leguntur in Parte 3. eiusdem Concili Chalcedonensis cap. 11. 13. . tum ex Acaeli ossi clis apud Leonem Augustum, ut ipse CS. Sedi collata privilegia imperiali sanctione firmaret , quod certe non postulasset factio lus . et dolosias Praesul si iam a Chalcedonensi Civitate . eadem recepta fuissent, di Martiani imperatormauctoritate suissent filmata. Dixi CS. Antistites, id statim perficere non potuisse ut non praeterirem. aliquid cirea haee terius obtinuisse ex tolerantia Praesertim Romanorum Pontificum . nimirum , ut apud illos ii agerent, qui
ad verius Metropolitanias controversiam movissent, dummodo haec eorum potestas extra minoratas Diaece ses non extenderetur, dc haec caussa su i , quare ex Codice canonum expuncti non fuerunt canones IX. ,ει πvia. Conciliι hal Cedoneuss, quemadmodum refutatus est canon XXum. , qu sunditus ausere inhat Ephesinum , de Celarientem Primatem, quod Μetropolitanos omne memoratarum o aeuelam a CS Epitcopo ordinari iuberet. Verum quidquid si ede erectione Patriarchaeus Constantinopolitani per Chalcedonense Concilium . quod summi Pontifices importuni, Imperatorum precibus victi illius Canonitandem adhaeserant , agnovertiitque illius Ecclesiae Praesulem priores honoris Partes habere, p ,st ipsos . ut anno 3 Si in priore Conetilio CS. dixerunt Patres , eo quod Constantioopolitana Vrbs fise uisa Roma , certe id dubitari notapi test de Eccllesia Ierololymitana , quae migno semper in pretio habita est .
ut Probant verba I. canonis Nicem. de quae a Theodosio iun ore, hoc obtinuit rescriptum , ut illi trium Palestularum, utriusque Phaeasciae . de Arabiurae tropolitant subjicerentur, nam. Cum tota iam quaestio de Exarchica pote state versaretur inter Miximum Antiochenum , ει Iuvenalem Ierosolymitam num Antistitem , cedente iuri tuo Antiocheno . decreverunt Patres Chalce lonenses, quod Arabiam . ti Phaeniciam haberet Antiochenas, tres autem Pa lesimae regerentur ah Ierosolymorum Epi Icopo hac lege . ut uni earum prae fideret, tamquam Metropolita , dc Marchicam in reliquas auctorιtatem exer-X a cereis
205쪽
Ceret , dc huic transactioni Pascha sinus. de Laurentius Legati Sedis Apostoliis
cae consenserunt pro bono pacis , nec legitur S. Leonem Papam . qui fortiter semper institit pro canonum Concilii Nicaeni obtervatione , expresse dissensis se , quia res tota iudiciario ordine peracta fuerat, nec erat tanti momenti, ut propter eam valde commoveretur, hinc in epistola Ta. quam ad eum
dem Iuvenalem scripsir, qua illi gratulatus est , quod ad Episcopatus sui Se
dem redire .ps licuisset, ne verbum quidem de nova ista Patriarchatus conin. firmatione , aut probando, aut improbando interuit, e contra vero in epi-
.stola 6 a. quam scripsit Maximo , Constantinopolitani Patriarchae ambitionem
Perstrinxit, quod multas turbas excitaturam crederet, ut e euius probavit ,
nam ab eo tempore, quo Constantinopolitana Ecclesia in Patriarchalem eracta est , Schismate sere seniper, & haeresi Oriens laboravit. Qui lique igitur Patriarchas ab eo tempore , quo Cotillantinopolitanus, At Ierosolymitanus in aliorum societatem adiciti sunt. numeravit Ecclesia , Romanum , Constantino. Politanum , Alexandrinum , Antiochenum, dc Ierosolymitanum ; nihilominus adsciti tu Patriarchae diu in Ecclesa Occidentali minoris auctoritatis visi l nut.quam priores , dc nativi. quorum Sedes unam Petri Sedem esse docuit Gre. gorius Magnus lib. 4. iudict. . s. epith. 37. ad Eulogium Alexandrinum, de hoc didicimus ex Nicolao L, qui diu post receptum quinarium Patriarcharum numerum ad Conlulta Bulgarotum cap. 91. Desideratis, inquit , nosse quot siσι
veraciter Patriarcha. Veraciter illi habenda fusi. qai Sedes Apostolicas pex Suoces nes Pontificum obxinent , ideli qui illis prasti ut Ecesesiis. quas Apso isti insiιtus e probantur . Romanam , Alexandrinam , ct Antiochenam , de hanc ex-xeptionem legimus etiam apud Isidorum Hispalensem lib. I. Originum cast. δ 1. dc a Pud alios . Praeter quinque hos Patriarchas. quatuor a lii in Ecclesia Latina reperiuntur, qui Romani Pontificis Indulgentia. vel ex an veterata conluetudine Patriarchale nomen sbi vindicant, de eiusmoli 1 unt Patriaris cha Aquile jensis, Venetus. Aethyopiae , dc Indiarum . a XL. Privilegia Patriarcharum plurima suisse ex Canonicis regulis eruo dimur , quorum alia 4psis cum Primatibus. ει Exarchis communia concessa sunt 3 alia vero maxime ipsis sunt propria, eolque quodammodo ab Exarchis Die deseon, de Vicariis Sedis opostolicae diit inguunt. Priora luperius notavi mus, celiqua hic exponuntur. a. quod electi Patriarchae sibi mutuo litteras communicatorias mitterent. Flajus moris testis est S. Gregorius lib. I. indict. a. epist. s ., ει Thrasias iii epistola ad Episcopos orientis relata a vii. Synodo Actione 3. 4nitio. a. quod nomina Patriarcharum Saeris dypticis ubique inscriberentur, ει in Sacris Liturgiis legeremur . Oitendunt hoc privilegium frequenter oriae contentiones in Ocientali Eaclesia propter nomen Acacia. 6ζa iorum . qui in Sede Constantinopolitana ea successerunt retinendum , vel ex
pungendum, de epistola Ianoceat ii L al. Archilium Imperatorem , in qua rubet Chrylostomi nomen Sacris dyptieis inseri. 3. quod non in suis solum movineris, sed ubique Crucem ante te ide serrent ex cap. antiqua de Privi legiis, oum lampade etiam sibi pratata sonsuevisse progredi Graecos Patriar
chas, babitu ae Fagulaνi. est multa crucra interxta erant, scribunt Balla. mon in Melete , ει Codinus de . Odie. Eceles. CS. c. 4. n. c. Cabasilas in quae insitis alii qme. 4. Summi Pontificis in um versali Ecclesiae regi aiamine Assetares. de O .isiliarii spue tali ratione habebantur. Hane praerogativam expressit Gre
206쪽
sensu totius Ecclesiae curam gerere dicuntur. Atque hine etiam est , quod ad Patriarchales Sedes subortas de novo haereses renuntiare in Ecclesiastico more semper fuerit . ia necessarium semper iudicatum est ad Concilii Oecumenici plenitudinem Patriarchas invitare , ut Episcopi suis Patriarchis comem irent, de lii Sumino Pontifici, legitimique illi, de veri centerentur, qui Romano communicavissent, adulterini. quos i pie reiecisset. Hanc Ecclesiae praxim exisponit, nuper laudatus Theodorus Studita lib. a. epist. t 19. Leoni Sacellarios. tandem Patriarchae , prae ceteris Episcopas Apostolicae potestatis magis fiunt participes , quia illi Apostolorum referunt maxime figuram , tum quia totus orbis, ipsis quodammodo concreditus est ἔ tum etiam quia eorum Prae ceteris Osficium eth barbaris praesertim populis. ω infidelιbus providere , ut Christi fides ab ipsis praedicetur, de Ecclesiae apud eos per Episcoporum ordinationem erigantur , quod laepius fictum esse Eusebius lib. 6. e. 2I. Cyrillus ita vita S. Euthymii, Procopius de bello Persico lib. I., dc 1. Evagrius, Nicephorus , aliique sexe emi tradiderunt. Monendum tamen est , quod cum primi qua tuor Patriarchatus Graeci non amplius in potestate Christianorum sint , ideo qualem Iurisdictionem . 8e auctoritatem habeant nostra Patriarchae Latini ex specialibus eorum privilegiis, bc consuetudine singulorum locorum petendam erit.
DE SUBORDINATIONE RATIONE IURISDICTIONIS INTER MEMBRA HIERARCHIAE ECCLESIASTICAE .
CUM in quacumque humana Societate ex propria eius forma , ac specie ,
quam sortitur e X suo sine, ea. qua gubernatur auctoritas praescribatur . atque ortum habeat , ne manem profecto latere arbitror etiam in ea , qu
Christi fidelium Societas est . illos auctoritatis gradus designari oportere , qui unicuique o dini necessarii sunt, cum sine his Ecclesia . ueque esse , neque Constare ph ssit , quorum quidem si1mma penes Ecclesiasticae itierarchiae Praesidem resistere debet, atque inde in reliquos transire Praepositos, quibus Christiani Hibdita sunt, quatenus Christiani sunt, & Ecclesiae filii. Id vero ex eo orHur. ut singula recte se habeant in his, quae ad Christum . de Deum sunt,
ut legem scilicet, fidemque Christi incorruptam, aut emeratamque conser vent. Idem dicant. Et sentiant omnes absque Sectis , sive S est ismatibus, dc ut tandem per haec regni coelestis, ad quod omnes vocati sumus a Christo haereditatem contequamur . Qaare ne diuidentibus inter se Eeelesiarum Praepositis, uti ulquisque ad se raperet Ecclesiam Christi, eiusque unitatem scinderet, hcc in primis necessarium Dit, ut eorum omnium summa potestas esse epenes unum totius Ecclesiae Praesidem Ronianum Pontificem, ad quem tan dem referretur omnis quaellio , dc controversa quaecumque inter Pastores remcto reique Ecclesiarum exoriri contingeret, cuius Sacrosanctum , irrefragabile et ultimum apud omnes haberetur iudicium . inferioretque omnes gradus , atque ordines , Christianosque uiti vertos contineret in Olsi. io , in unitate , ciconcordia. Quandoquidem vero huius auctoritatis usus lub diveri a Regiminis forma patet amplissime , de hae e triplex est Monarchia . Aristocratia , ct Democrana , quibas additur Quarta , regimea scilicet temperatum ex am ιbss
207쪽
tribus formis . Deile dignoscitne varietas illarum iurisdictionum . quibus suis Populis Patiores praesunt , ει ea gubernationis forma , quae eorum singulis con venit , de quae talis esse debet . qualis esse potest Ministrorum er Dispensatorum ut illos vocavit Apostolus in I. ad Cor. 4. cum solus C rastas sit Reae absolutus , de liber totius Eeclei ae . & Reeni ejus, ut legitur ii Lucae Evaa gelio cap. I. uullas futuros fir sinis. His itaque praenotatis sit g. I. Monarchicum es Ecclesia Regimen , sed temperatum ex Arsacra. tia , α Democratia. II. Hane propositionem ostendit multiplex ratio; ex omnibus vero illa
seligitur . quae convincit, neque De noerati e uin , neque Aristocraticum e se posse Ecclesiae regimen, cui altera additur, quae nititur in conitanti Ecclesiae gubernatione. Certe si populare esset Ecclesi ae Regimen . Praesides Ecclesia viam a Plebe eligerenturi ab his ad POpula iudicium appellaretur . dc Populus ipse tum Ecclesiis singulis leges proponeret, tum Pastores deponeret . quando opus esset. Verum nihil horum contigisse unquam spatio mille quingenis torum annorum omnis testatur Ecclesiastica historia, quod ipsis Heterodoxis innotuit, praesertim Magde burgensibus centuriatoribus , cum ipti scripterine
Centur. I. lib. 2. c. 1. colum. f., dc C. L . col. oa . non ab alus . quam
ab Apostolis . ει ab Apostolorum Successoribus Ecclesias tu os accepisse Past res . quorum munus est . ut inquit Api stolus retere . ct postere , legibus icilicet, dc exen plo, se ipsis si mam gregis enicere , ut digni Inveniantur illius operis . ad quoa Deus eosdem allum psi .dch ic in pluribus locis Scripturarum habetur expressum, nullibi vero legitur , quod Deus populo, vel semel potestatem tradiderit docendi , pascendi, ligandi, aut solvendi . quemadmodum nullibi legitur . quod Populus a se iplo hanc potestatem haberet, quae non est in Iure Naturae, sed tandatur in Iure Divino. 6t supernaturali , dc Pro Pterea ab alio accipi debet, de certe nonnisi a Christo, a quo illam Petrua accepit. cum illi alti pasce oves meast pasce Guos meos r aut a Spiritu S. de quo Paulus Act ao. Episcopos his vernis admonuit: Attend/te v νιν σ uuiis verso gregi. in quo vos Spiritus s. possit Episcopos regere ricinam Dei . Po. Pulam igitur nullo modo eli Ecclesiae gubernatio. III. Ne quis vero ex mox relatis Apostoli verbis r Atteudito vobis σς. . quae ad Epileopos diriguntur, inserat Ecclesiae regimen esse Aristocraticum a animadvertere igitur oportet aliud esse asserere Episcopos regere Ecclesiam Dei , δι aliud dicere summam totius Eaclesiae potestatem sitam esse in coetu Mim stro Tum. Horum alterum certum est . sed alterum esse fallum ostenditur ἔ tum quia Paulus quaestionem hane in illo loco non attigit, sed solum Episcop admonuit, ut erga subjectos sibi populos pastorali munere strenue iungerentur . quod monitum etiam in I. Petri epist. e. s. sia exponitur et Seniores gia in vobis sunt obsiecro consenior. σ toltis cirιβι pamaa m , pascite fri in vobis es gregem Chrisi ; tum etiam quia inae sequeretur , quoi tunc solum pG testatem hanc exercerent Epitcopi, cum in Conciliis cougregarentur, tiquod potestas haec maior esset, quo maior . esset Episcoporum . qui in Con-
C lus convenirent numerus I utrumqua autem non solum nullibi tralatum in venitur , sed praeterea Contrarium eruitur ex Ariminensi , dc Constant nopo Iitano a. Concallo, quorum poliremum Is O. EPii coporum iuvimae semper fuit
208쪽
In peelesia auctoritatis, nullius vero auctoritatis suit Cone ilium Ariminense te et Episcopis Go. numerosius. & hoc non alia ratione, nisi quia hoc Concilium Summus Pontifex reprobavit. IV. Ulterius summam auctoritatem perperam Optimatibus tribui etiam constat ex hoc, quod cum rarissime in Ecclesia optimates congregentur ad generale Concilium, sere semper Ecclesia careret Rectoribus,& Ecclesia ilics Respubliea omnium esset miserrima , cui tamen Christus Dominus opportune
consuluit optima regiminis forma, quae perpetua esset, de illi similia , quae in Coele stibus est. de in Ecclesia veteris testamenti olim fuit, in hac enim hypothesi minor esset Ecclesiae Christi. quam Synagogae gloria , ει societas Mini
strorum veteris legis, magis persecta, di ordinata magis centeretur, quam societas Ministrorum novi testamenti .
V. Ad haee Christus Dominus, quandiu fuit in terris, suam Ee lesiam
visibiliter administravit, ut summus ejusdem Pastor, ει Rector, Idem ergo, et deinceps, di nunc debuit, Et debet haberi externum , de visibile Monar Ch cum regimen. ut revera tota traditione contentiente semper habuit, nee alia modo esse videatur Eeelesia ab illa , quam Christus instituit, cum nihil Magis Civitates immutet, quam immutatus communis gubernationis modus, ut Ethnici ipli noverunt. inter quos Aristoteles . qui lib. 3' Polit. c. a. notavit civitatem eamdem Jecio esse , donec forma Reipublica eadem perseverat. VI. Porro huius traditionis consensum exhibent in locis singulis singuli semper constituti Episcopi . qui ceteris omnibus illorum locorum Almistras . de Pastoribus praetulit . singuli Metropolitani , qui suae Provinciae Episcopis semis per maiores fuerunt. 6c singuli in maioribus Urbibus instituti Primates, de Patriarchae , qui Curam susceperunt ampliorem. ut dum ceteris inserioribus imperabant Praesidibus. singuli demum iunius Summi Pastoris obsequerentur voluntati, de subjicerentur iudicio; experientia siquidem rerum Magistra non infrequenter docuit . quod ubi multi sunt pares . vix fieri potest, ut in rebus obscuris, Et difficilibus alter velit alterius iudicium suo iudicio anteponi aut satis esse aliorum consilium ad unitatem fidei conteruandam . cum deest Imperium . Ex his igitur omnibus satis constat . cur Christus Dominus Monar ch cum elegerit regimen ἔ quod semper esset in sua Ecclesia . quamvis Aristocratia , dc Democratia temperatum , ut notavit etiam S. Thomas in A. Contra Gentes cap. 76. eum nemo sit in omni Christiana multitudine, qui ad Episcopatum vocari non possit, si tamen dignus hoc munere censeatur . VlI. Colligitur ex his nullum in Ecclesiastica Hierarchia recenseri. qui Romano Pontifici non subiiciatur . 4c propterea amplissimam esse Ron ani Pon tificis Iurisdictionem in universa Ecclesia, eumdemque esse omnis Iuris lictionis sontem, et nullum qui Christianus sit ab illius iudicio eximi pi,sse. e contra vero ipsum a nemine iudicari. Ad eumdem etiam peculiariter pertinent caussie quaecumque de Ordinibus, Gradibus, Sacramentis, observationibus. aliarumque rerum Ecclesiasti earum quaestiones , 4e Controversiae . quidquid dein Dιque nter quoscumque Christianos ortum hab ns ex aliquo. quod speei aliter ad Ecclesiasticam legem , niemque Christianam spectet. ejusdemque Romani Pontificis fidem, sententiam , ac definit Mnem semper concordare , cum orthodoxa fide. ει sententia Catholicae Ecclesill . Proiade i plum ess 'indubiae Macatis eorum, qaae certa uobu fide Ieaeati, credendaqae sunt Princ Plura .
209쪽
VlII. Colligitur 1. suas quoque esse peculiares Iurisdictiones Patriare his νPrimatibus, Archiepit copis, Epit copis , ceteritque Inserioribus Gradibus, sed limitatas , de singulas a Supremo Ecclesiasticae Hierarchiae Praeside derivatas ἰin aliquibus sibi mutuo lubordinatas, sed non In omnibuν ὲ ita ut nullus ex Majoribus Praelatis ea possit pervertere, quae singularia sunt Iurildictionis in is seriorum, de hoc ad pacificam inter se Christianorum convertationem se vendam tantum necessarium fuit, quantum ita esse superius diximus , ut Prael a tus qui labet omnes insertores gradus, atque ordines sub litotque reliquos in Oisicio suo contineat, in unitate , dc concordia, cui certe botio consuluerunt Canonica illa statuta , quae intra suae Draece seos Confinia unumquemque Pastorum retinent, ita ut is , neque Clericum ordinare , neque dijudicare praemsumat . nec Clericis ipsis liceat reluctis Propriis Episcopis aliorum judicia , aut expetere, aut Pati , aut coram alias Iudicibus etiam Ecclesiasticis conveniri, nili proprii Episcopi contentus accedat. Multa profecto contra hos Ecclesia instiuae iurisdictionis gradus in contrarium proseruntur. plerumque falsis , erroneis, & Praeconceptis innixa opinionibus. dc huiusmodi sunt haec pronunis elata di Plenariam Iurisdictionem non esse in Romano Pontifice r Episcopos non esse Presbyteris Superior est Diaconos esse aequales Presbyteris. & alia his similia : contendendum igitur pro veritate est . Et quid in unaquaque ex his Sententiis erronee dictum sit , in sequentibus Priapositionibus elucidandum.
g. II. Propcstio I. Summi Pontisicis Suprema Auctoritas, er Cauonam e serpatio simuI vindicantar.
IX. Saerarum litterarum, de Ecclesiasti eae antiquitatis . Orthodoxorumque Patrum neglectus , dc recepta quaedam quidvis ex suo statuendi, definiendrisque licentia, eo nonnullos impulit, ut fastu laecularium litterarum inflati de Suprema Romani Pontificis Iurit dictione pro suo Judicio pronunciarent , dice rentque Universali Eccles ae lupra suum Caput a Christo Jurndictionis datam et se auctoritatem . Principio igitur iuvat advertere Univertatem Ecclesiam nullam Prorsus Iurisdictionis potestatem , auctoritatemque accepilla a Christo , ut pec cantem in nos fratrem corriperet, cum notissinum sit, quod verba , quae ad hoc Adversarii objiciunt, unum aliquem locum ostendant, cui semper aditus non impervius . seu sacilis sit, de qui temper paratus sit omnibus, cum allius Praecepti usus frequenter occurrat in dies; e contra vero Universitas fidelium omnium muniversum Orbem est dispersa , quos propterea in unum congregari non Posse non solum , Ipsa rei natura videtur demonstrare evidentissime. led etiam certo os endit, quod nisi tandem in unum conveniant, impossibile est, quod ut
icta , universaquΣ est, unum aliquem actum agat, unamque operationem . Praeterea , qui corripiendum Fratrem remittit Ecclesiae Cluilius Dominus, pro secto hunc supportat eidem Ecclesiae subjectum esse ; quandoquidem vero hoc suPPonere ncn poterat de Romano Pontisce , quem bene noverat Christus DG minus Petri Successorem suturum, oc ipsius Ecclesiae Caput, Pastorem . Re ctorem . de Epit copum animarum ; igitur ad hunc non pertinere hanc lenintentiam aeque omnino videtur certissimum, qua de re ex Chrilli Domini verbis ,: in quibus est universum Adversariorum fundamentum, sipeccaverit &c. dic Ecclesae oce. quod contenditur , non probatur , alit quim cum ter centorum dc amplius annorum spatio nulli bi legatur peccantem ni ucs fratrem denuia clari
210쪽
DE s Ac RAMANTO ORDINI S. 1 6s
alarI eonfiievisse universitati omnium iu universum Orbem dispersae Chrissifidelium , dicendum esset trium saeculorum intervallo huic Christi praecepto nunquam satis factum fuisse, quod dicere certe est ablurdissimum; Ex laudaeis Christi verbis possitnt particulares Ecclesiae sue aliquid Adversariis couincedatur I sibi aliquam vindicare iurisdictionis auctoritatem in subditos, limitatiore in tamen luccetarum Petri Ecclesiasticae Ierarchiae Principum ; ne a aliud s si quidquam licet ex illis verbis licet inferre, ut illorum series, de contextus exhibet, ibi enim , videlicet Matth. I 8.ὶ ubi haee Christi verba legunturi Amen dico vobis quodcumque litaveritis super terram e. primo universa Ecclesia super Petrum aedificanda describitur, secundo uni Peatro claves Regni coelorum promittuntur, quibus plenitudo , & majestas Ee Uesiasticae Potestatis Metaphorice exponitur , mox uni, eidemque Petro pote. stas traditur omnes ligandi, & solvendi, qui sunt super terram: postremo omnem Christus Dominus termonem sui. m ad reliquos convertens discipulos in quibus universa Ecclesiastica congregatio reprehelentabatur , prmenta ta men , inclusoque Petro ait ἔ quaecumque alligaveritis δερεν terram &α clarum est igitur maiorem , magnificentioremque iuriu1ictionis auctoritatem Christum Dominum attribuisse Petro. & successoribus eius prae illa, quam dedit Congregationi Ecelesialticae , illorum enim singulari auctoritati omnes sne exceptione subiecit, Ecclesiis vero Particularibus tantum concessit , ut suos lubditos, si horum aliquem illarum judicio stare oporteret, quod corripient em stat rem non audiverit, admonitionemque neglexerit, I aut contempserit , alligare possent , & solvere, cum subordinatione tamen a iaci capite . de
Fpiicopo, s ne quo reliquam multitudinem nullam ligandi, solvendique au ctoritatem habere ita certum est , ut aeque est certum illi a Christo praeceptum. esse palcere . & regere ovile suum, huic enim di non alteri dixit ut quod cumque ipse hic obligaret in terra, hoc iplum sic obligatum haberetur in coelis. Quod si non repugnaverint Adversarii hoc idem de universali Eccle
sa amrmare, hanc nimirum, si quam omnino voluerine accepisse a Christoe iurisdictionis auctoritatem, hanc integram accepisse non Ium ex reliquis me misbris, sed etiam in eapite idem assirmabimus omnes , mutuoque tandem Cori
sensu fatebamur quaecumque alia, quae habentur in Sacras litteris ad universi talem Orthodoxae Ecclesiae pertinentia praeconia , haec singula inquam illiust Ecclesiae privilegia esse . quae Petro, ipsiusque Cathedrae unitur , dc quae illi, haud secus ac iundamento suo aedificium, inhaeret, ac inititur. X. Perperam tamen ingenua haec consessio expectatur ab Adversariis . qui inquiunt ab Universali Cone illo repraetentari universalem Ecclesiam . cui potest delinquentium fratrum fieri denuntiatio, ut plenaria suae iurisdi ctiom g auctoritate in ipsos animadvertat, sibique etiam, si opus sit, subiiciat Ecclesiasticae hierarchiae Principem . Verum multa sunt in unico hoc effugio quae oscitanter supponuntur . Illud in primis quod Oecumenicum Concilium sit universalis Ecclesia , eum vix sit aliquanta eius particula; deinde, quod iurisdictionem hane tum a Christo obtinuerit, tum ab Ecclesia, cum id nulla facto demonstrari possit, nee actus aliquis universalis Ecclesiae proferri , cui
haec lumma Conciliornm auctoritas innitatur. Certe in nullo Univerialium Conciliorum omnium , si Constantiente, de Basileense exceperimus . hoc mali Isti prae eminentiam si hi Patres arrogasse invenitur, ut Catholicam repraesen tarent Ecclesiam , di jurisdictionis tum mam pDissio tena exercereuto 4us P R