장음표시 사용
371쪽
pere, ut Plenius dicitur in g. 4. Constitutionis Gregorii XU., quae incipit Insrutabili. Simili auctoritate usi sunt Episcopi . utque ad Saeculum IX. laxe formandis Monasteriis, ceterum in hoc negotio utriam possit Episcopus procedere solust Negarunt Panormitanus ad caput Ea qua de Stata Mona chorum, & Rebussus in Commentario ad Concordata pag. 337. edit. A I 66 . verbo Reformatio, atque ita iudicatum fuisse die s. Martii A. I 73. refert Fevretius libro 3. de Abusu cap. 4. LIV. Monuit Concilium Lateranense, quolibet triennio Generale Capitulum habe udum esse , & hoc idem sanxerunt Benedictus XII., Clement U. s& Synodus Tridentina: dubitatur itaque merito, num debeat illarum Relisi num Praxis retineri, quae citius, aut serius Capitulum congregat Cum Nero super hoc dubio S. Congregatio respondisset, quod frequens Congrcgatio Capitulorum prodest ad Regularem disciplinam . vel conteruandam, vel ubi colla pia est reparandam, ex hac responsione, nemo non Videt V e Ierem ter Vandis m esse praxim illam , quae frequentiorem Capitulorum celebrationem praescribit, de alteram corrigendam nisi aliter per beneplacitum Apostolicum taerit impetratum quae Capitula differt ultra triennium. Si mi later cum dubitatum fuerit, an Praeses sit de substantia huius Capituli, cum X praxi non celebrentur Capitula sine Praeside, ut aliquis sit . qui Actus Ca- Pitulares dirigat , ut vitetur confusio, & discordiarum occasio absit argum. Ca P. In Apibus T. q. I. Nihilominus verius visum est Dectoribus hunc Praesidem non pertinere ad substantiam Electi H, quod in Decretalibus , ubi Perstringuntur haec substantialia , nihil de Praeside dii ponatur, nec alicubi reperisur in iure , ut ex defectu Praesidis Electio aliqua suerit reprobata quare inquiunt, quod Actus Capitulares dirigi poterunt ab Antiquiore , quintiam potest Capitulum convocare in desectum ejus, ad quem id spectat de iure , nisi Statutis Ecclesiae , vel Ordinis a Sede Apostolica confirmatis, aliud
MXPresse ca ea tar, quemadmodum cautum est , ne Regulares Votum ha beant in capitulis, nisi saltem si ut Subdiaconi contra veteres Regulas, quae Cmnes indit criminatim ad Capitulum admittebant Clementina . Ue ii de aera te, ec qualitate Ordinandorum innovata a Concilio Tride ut in cap. 4. Seir. XXI i. r oc nisi sint praesentes , ex Rescripto Sacrae Congregationis Canonicis Lateranensibus consulentibus: as absentes personae, quod praesentes facereur,
scripto suum ritum dare possint in Euctione Sociorum Capitulariam Z quibus re Ipondit non posse: dc ne quid statuant contra Canones cap. 2uod super kis de Maior. , de obedientia, de Glesia hie in verbo Constitutum. LV. Modo in quaestione ponitur, utrum Capitulum Generale possit
Statutum aliouod condere, excludens Per Ionas unius tantum Nationis ab Electione passiva , propter rationem , quam ponit Rota De Lil. 6 . n. 6. Part. I. in Recent. , quia in electione requiritur summa libertas , ct ab ea debes Ionge abesse omnis coactis , ct restrictio Uerum opportune notatur hane Rotae Decisioneni quaellioni nostrae non latissae ere , quod illa Exceptio, in qua Ponitur praecipuum fundamentum rat 1 nis, supponit Capitulares assentiri Voluisse in Statuto, de quo tunc agebat ar , qui tamen consensus revera de erat . si quidem quomodocumque res ringatur Electio . etiam per Exclusionem unius ab Electione pasuva, temper insertur praeiudicium libertati hie
iurum non contentientium t ut revera non consent erat Congregatio S. Be
Medicti Un Paularum subreptiliae Constitutioni a Sanctissimo imPetratae quia
372쪽
pro eadem nunquam lupplicatum fuerat qua restringebatur Electio Genearalis in alteriua Trienniis ad gremium certi Monasterra. Censemus itaque inutilem esse controversam nuper expositam , & posse Capitulum Generale se decernere, ut supponitur, alliusque Decretum validum esse, de obserinvandum in Electione Generalis ex dispositione capitis in fletu is s hujusmodi. de g. F vero de Statu Monach. , alioquin nullitate laboraret electio Personae de Natione exclusa , quae nullitas multo magis sustineretur, si De- Cretum non prohiberet simpliciter Electionem fieri, sed statueret quoa Electio fieri non posset, eum verbum post praecedente negatione, inducae necessitatem praecisam, de privet potentia iuxta Glossam in eap. I. in verbo non potes de Regulis Iuris in 6., de iuxta DD. sententiam in L. GaIus T. de liber. , de posthum. Huius autem solutionis sundamentum suppeditaee illa acta Consuetudinis, quae minor esse non debet auctoritate iuris scripti, siquidem per tacitum consensum eius, qui potest jus condere Con suetudo subsistit, lege do quibus , versu uam eam ipsa Ieges cte. T. de legibus . Si ergo potest Consuetudine induci , ut Capitulum unius Ecclesiae eligat sibi Praelatum ex Collegio Ecclesiae cap. Abbate de Verborum
Significatione, quod idem valet ae Electionem referre ad certum genua Perinnarum, idem poterit etiam induci ex Statuto Capituli Ceneralis, cujus auctoritate in condendis Statutia non est ambigendum, tam ex Constitutionibus ordinis. quam de Iure Communi c. I. Be ibi glossa in ver. Constitutum de his quae fiunt a maiori parte Capit. Praeterquam quod huiusmodi Statutum restrangens electionem concernit praejudicium statuentis, Capitularium
videlicet, qui eum habeant ius Electionis passivae, bene postlint huic iurirenunciare c. in pν asensia ad finem de Renunciatione, c. Ad Apostolicam de Reg. e. s Terra de Privileg. et e. de supponitur factum ex caussa iusta , hoe est pro publiea quiete, de cohaeret Consuetudini multarum Religionum, quae instituerunt ut alternis vicibus Nationes variae suos assequerentur Pro vinciales . de Generales; imo quod Electio Generalis fieret ex singulis Provinciis per Turnum, quem inter ceteras observat Congregatio Canonicorum
LVI. Αst ut paenius demonstretur nihil in hoe easu contingere contra libertatem Electionis notari iterum potest, aliud esse Statutum restringens Electionem ad certas personas. de Nationem, de aliud Statutum excludens permlanas unius Status, vel Nationis ab Electione passivar ut in Casu Matrimonii contrahendi, aliud est hane conditionem gpponere Si puella nupserit alicui ex Personis arbitrata Tretii designandis , ει aliud est apponere hanc alteram, si puella non nupserit alicui ex certo genere Persesarum. Et revera. ubi Conditio apposita in primo exemplo habetur pro non adjecta, ut Matri monii libertas relinquatur l. cum tale g. β arbitratu T. de Condit de Dein monstrat. in altero ipsa conditio sustinetur l. Cum ira Legatam T. eodem in qua lege haec ratio adponitur; non videri tati eanditione viduitatem iis . Ductam, cum alii cuilibet fatis commode Puella possit nabere ; de in nostro Casu , quia satis commode potest alius quilibet in Generalem eligi et quare secundum Statutum excludens certum genus Personarum ab Electione passiva libertatem non tollit, eo vel maxime quod ab iisdem Electoribus conditur, d. quorum libertate praecipue agitur; de videtur observatum in Electione
373쪽
Bene fieta Melesiastiea in Reguis Hispaniarum, Galliarum. & alibi, ad quae
non assumuntur nisi Hii pani, vel Galli, oc Clerici illarum Nationum , in qui inhus vacant haec Beneficia . sive sint Saecularia . sive snt Regularia . Quin imo additur adeo effcax esse huiusmodi Statutum , ut integrum amplius non sit Capitulo Cenerata illud revocare , eoquod, ut scripsit Navarrus Consil. 2. saritur strimo in princip. de Constit. cum habeat jus condendi Decreta ex Privilegia Sedis Apsotica, Decreta ipso non dicuntar Capituli Generans. sed Papa, ct ideo ab inferiori a Papa revocari uon possunt. Ace edit etiam
ratio publicae utilitatis, propter ouam praecipue editum supponitur huiusmodi statutum , quibus suppositis, a statuentibus revocari non posset, nec illi tacile , vel expresse renunciari, ut decernit Inuocentius in eap. Cum olim l. a. n. I. versu Imo plus dicιmas Et eruitur ex cap. accedentibus de Privilegiis.
DE ACTIONIBUS III ER A R C HI C IS.
DE Iudiciis. de Actionibus Civilibus hie nequaquam nobis sermo est ,
nullus enim Actus illos inter Hierarchi eos statuit, etiam si ab Hie rarcha id est Episcopo praescribi possint. Neque etiam loquimur de Paternis
Correctionibus , aut Patrum Familias, aut Dominorum erga servos, cum
in iis peragendis opus non sit Sacro Principatu . sed paterna dumtaxat Pomeestate, quae a Iurisdictione publica. maxime vero ab Ecclesiastica ordini Sacro adnexa, omni ratione distinguitur. Agitur ergo de Actionibus iis, quae a Potestate Spirituali tantum proficiscuntur , quae ab Ordine ae Iaris dictione ita pendent, ut Pt ncipatus Actiones dicantur, de quibus Innocentius III. haec scripsit in c. vovit de Iudiciis: Cum n stu humana Constitu eloni . sed Divina potius iunitamur, quia Potestas nostra nou es ex homine. sed ex Deo , vultus fana mentis ignorat, quin ad Oscium noram spectet de quocunque peccato corripere quemlibet Christianum, o F correptionem con-rempserit per districtionem Ecclesiasscam coercere. Sicuti autem Primitus Eeci eua forum externum separatum ab interno non habuit, se nec poenas Ecclesia infligebat, nasi cum quodam respectu ad forum poenitentiale , quod xx. circiter Saeculis ita invaluit, ut poenae Ecclesiasticae potius rationem Poenitentiarum habuerint, quam poenarum , de Criminosi ipsi , magis ad Poenitentiae Tribunal Iertinerent, quam ad Porense, & Iudiciale spectarent. Eximium huius Disciplinae documentum utque ad Saeculum viti. exhibet Epistola Gregorii II. ad Leonem Isaurum , quae habetur in Tom v ID.
Conciliorum Generalium columna a 6. Usum vero illarum omnium aetatum antiqui Cancnes passim ostendunt, in quibus saepe sit mentio Reclusionis in Monasteria . utpote quae opportunior reputabatur ad 1gendam conve nientem poenitentiam. Plaec sunt Gregorii verba in loco nuper laudato.
Vides Impreator or Ponti eum , or Imperatorum discrimen. Si quispiam Te ostenderit, donnm eius pablisas. er spolias . solam uti vitam relinquens. rataι restae illam etiam vel pus endio necas, Uri copite truncos, Uti relega o
374쪽
eumque a tiberis , di ab Omaibas Coguatis, re Amicis suis amandas. Ponti infices nos ita . sed ubi peccarit quis , ct confessus fuerit , via amputationis
Capitis Deo Evavetiam, er Crucem Cervicibus eius circumponunt, eamque tamquam ia Carcerem in Segretaria, Sacrorumque inforum aeraria conjiciungis EccI a Diaconia , er in Galbecumena ablegavi, as viseribus estus se seniam , oculisse vigilias. ιaudatiosem ori esus isducunt, eumque probe ca-sigaverint, fame Ulixerint, ram pretiosum illi Domini Corpus impertiant, o Saucto iliam Saxesiae potaue, ct eum inum vas Electionis re si eaeris , ae immunem peccati, sic ad Dominum puram , insontemque transmittuor. ΣαAd Canones autem quod spectat, eosdem suppeditant Agathense Concilium . Epaunense. Matisconense, Toletanum m. v m. xl. Lugdunense sub Sigi mundo Rege Burgundionum. Hispalense tr. Narbonente, aliaque plura , quibus adstipulantur, tum Carolus Magnus in suis Capitularibus, tum Iustinianns Imperator in Novella a a 3. cap. Io. tametsi labentibus Saeeulis haee in Monasteriis reclusio in vicem Incarcerationis ad vindictam publicam criminum imponi coeperit. II. Externum , & Judietate serum circa Saeculum XII. ab interno eoepie separari , de tune poenitentiae impositae pro soro interno coeperunt per modum Poenae decerni in foro Externo , & quandoque etiam immutari; siquidem audie es Ecclesiastici pecuniarias quandoque poenas infligebant, quandoque arctae Custodiae Clericos Criminosos deputabant, fiagris, fiagellisquo caedebant, de ex propria Patria recessiim imponebant, non vero deportabant, etsi hoc crediderint illi ex Canonistis . qui S. Gregorii Responsum contra Subdiaconum calumniatorem, ut resertur in cap. I. de Calumnia in oribus, interpretantur de poena veri, de civilis Exilii, quo Per deportatio nem , vel relegationem extra Territorium aliquod quisquam relegatur , cum certum sit poenam hanc a solo Iudice Seculari imponi posse . quia cena Capitalis est l. evitalium T. de poenis, l. 3. ff. si quis cautioribus. . bos accusare II. g. o mors is de Acculatoribus: quare in c. a. de Cieri eo excommunicato expresse legitur Ecclesiam paenam hanc non imponere, seu Iudicem daecularem ad requisitionem Iudicis Eccles alliei. Nihiluminus illorum explicatio a veritate penitus non abhorret, si inspiciatur Pontis eam posse in terris Ecclesiae subjectis quo ad temporalia omnibus iuribus Regni ,& Civitatis exules privare, & conlequenter a tuta sua Ditione aliquem re- Iegare, dc proinde Exilium illud, de quo agitur in citato capite, Persectum quo ad omnes effectus suisse , siquidem per Anthemium Iudicem Eeclesiae Romanae in Campania, ubi temporalem Pontifex exercebat iurisit -ctionem sub Magno Gregorio , fuit inssictum. III. Hic autem nostrum non est de his poenis inquirere, sed de spiritualibus tantum, ut superius notavimus, quae privant usu spiritualaum bonorum , de per Ecclesiasticam Potestatem ita imponuntur, ut per eamdem ordinarie iisdem innodatus absolvi possit; de huius generis sunt Censurae omnes, quae ad tres species referendas esse in Cap. 1 o. de Verborum Significationibus expressum habetur, nbi quaerenti quid per Censuram intelligi deberet, dum in Litteris Apostolicis inseratur ut per Censuram precedatar Respondit Innocentius quod per eam non sotam Inter icti . sed er Suste1 vis, ct Excommunicationis sententia valet tutetisti. De Lentutis itaqne in hoc Capite disseremus . & licet non plenius, sinan Iem fieri posset, tame
375쪽
non ab linebimus ab illis recensendis notionibus, quae dignitati argumenti sulficiunt, & Hierarchicas probant Actiones. Sit igitur. g. I. Opportuna es triplex Censuraysm distinctio , Me Delinquentium. e Delictorum ratio habeatur, excessibus, ct Personis, ceteririque circumstantiis provida deliberatione penseris. IV. Tres tantnm fuisse veteribus species Censurae difficilimum est de . Monstrare, imo de impossibile, si Morino fides habenda sit, qui super hoe
Argumento disserit in l. 6. de Sacramento Poenitentiae cap. 2 s. n. II. Enimvero lac et Burchardus Wormati ensis Episcopus , Ivo Carnotensis, Hugo Victorinus , Lombardus, Et Gratianus de Censuris Ecclesiasticis multa seripserint, nihil tamen addiderunt, ex quo conjici possit hune de Centuris piaecisum, δι artificialem loquendi modum illis suisse cognitum. Imo ubi apud
eos Censurae nomen usurpatur, ita aceipitur, ut a ceteris Poenis, Be Impe dimentis Ecelesiasti eis non distinguatur, Depositione scilicet. de Degradatio ne, cessatione a Divinis, Et Irregularit te. Reeentioribus tantum Canoni
sis, de Theologis post xi. eireiter Saecula arrisit haec nuper data distinctio. neque aliter hodierna de Censuris Disciplina , de loquendi phrasis exponitur , si oporteat con in maces Ecclesiastica Censura compellere, ut in bonam frugem redeant, compelluntur enim, vel Excommunicatione , vel Suspentione, vel Interdicta.
V. Iam vero qnod pertinet ad definitionem Censurae haee ita deseribitur ; ut sit Poena Spirituatis, ct Medicinatis privant usu aliquorum bonorsm Diritualium per Eetie sicam potestatem ita imp ta . . t per eamdem ordinaris absolvi polist . Ita post Sua resum Censuram descripsit Valiensis sub titulo de Sententia Excommunicationis f. I. n. a. fortasse non re Oe, si ad antiquum loquendi modum noster intendat animus , non inconcinnh tamen . si ad ea se reserat, quae Iura, dc Doctores communiter tradunt cum de Censuris loquuntur. VI. Porro importunam non esse allatam Censurarum distinctionem qui libet fatebitur, qui Delictorum fle Delinquentium conditionem contempla bitur, ad quos cohercendos , dc a quihus retrahendis hae e Poenarum genera sunt excogitata. Certe quo major Sanctitas requiritur in Persona aliqua ,
eo quoque enormior est violatio, qua Sanctitata Personae detrahitur, aut ipsa Persona speetali ratione sanctificata, de Deo coniserata profanatur: hine erimina Haresis , Sortiagii, Magia, Adulterii, Lenocinii, Stupri, Raptus , Concubisatus. Fornicationis, Blastbemia , ex Periurii, quae ceteris peccatis enormiora censentur, quod membra Deo per Baptismum Sacra in magἰs violant, Indigene hoe Spirituali meerone truncari , de qui talia agunt merentur, ut ejecti de Ecclesia, rabido Daemonum ore discerpantur , qui si praeterea Clerici dignoseuntur, prohiberi merentur ab executione Pu
testatis Ecclesiasti eae . quam habent ratione in ieii, de Beneficii Eeclesiastici, de si univerius Populus in sua nequitia persistat, quasi Paganum a Divinis laudibus illum eessare oportere jure decernitur, ut ad obedientiam adi
VII. Patet ex his singulas Censuras in hoe eonvenire , quod hominem yetrahata ab usu rerum Divinarum, nihilo tamen secius usus hic in singulis
376쪽
Censurarum speciebus variatur , nam per Excommunicationem prohibet aromnium Divinarum rerum usus, quatenus hic usus est quaedam cum Fnieli hus communicatio: per Suspensollem prohibetur quatenus est usus alicuius Potestatis Ecclesiasticae , quae ad 1 olos Clericos spectat ratione Oificii, vel Beneficii r & per Inter 1acium vetatur hic usus quate iras usus est aliquarum rerum Divinarum , quae expressae sunt in iure, non utcumque, sed declarato ;Qua Dropter non immerito commendatur triplex iam facta Censurarum di
stinctio, licet in pristinis Canonibus, de Huctora hus praecisa haec , & determinata earum differentia non facile reperiatur , cum apud illos Interdictio, &Suspensio Clericorum a sius lanctionibus sit mera poenalis abdicatio Pro moda culpae infligenda .
g. II. Exposita Censurarum distinctia multiplieem exhib/t illorum Em-ctuum statum, qui ab e flem Censeris proficiscuntur.
VII. Excommunicationis poenam gravissimam esse , imo nullam maiorem1n Ecclesia Dei esse , ex iis evincitur , quae leguntur in cap. Corripiantsrq. 3. & in cap. absit D. q. 3. per illam enim contumax vir separatur
a Deo cap. certum 14. q. 3. removetur ab Eccles a fidelium cap. omnis II. q. I. traditur Satanae cap. Audi a x. & aeternam damnationem inducit cap.
nemo Episcoporum eadem caussa , & quaestione r hinc Ecclesiae Patres , ut humius Excommunicationis granditatem persuaderent Fidelibus multa dixerunt, sed juvat audire Augustinum , qui Tractatu 27. in Ioannem haec scribit: N
hil magis debet formidare Christiauus , quam separari a Corpore Christi si euim
separatur a Corpore Christi nou es membrum ejus, si non est membrum. Nos vegetatur spiritus ejus , dicente Apostolo : quis quis autem non habe piritu m rasti, non est ejus: Unde sit Excommunieatum triplex incurrere incommodum, quia privatur gratia Dei, & protectione ejus a peciali, & traditu e Diabolo corporaliter, de spiritualiter , quae incommoda post Magistrum Sen
tentiarum notavit S. Thomas in Φ. d. I 8. a. r. q. a. ad 3. His bre Viter se
censitis super effectibusExcommunicationis antequam ad ulteriore progrediamur. IX. Advertimus Excommunicationem , de qua hie sermo, est aliam essit ab ua Excommunicatione , quae Patrum aetata erat usitatissima ι dc poenae eu iuidam dumtaxat rationem habebat, non Censurae. Huius exem Plum occurrit In can. O. Coucilla v. Carthaginensis, in can. I s. Arelatensis , de in Cau. 6. Synoda Tarrac Penss, in quibus cum dieitur de Episcopo non accedente ad Synodum Provinetalem , quod Eeolesiae suae Communione sit contentus: quod a Fratrum communione debeat esse alienusi de quod usque ad latu Tum Concilium cunctorum Episcoporum Charitatis communione Privandas est, habetur hic respectu aliarum Ecclesiarum excommunicatus. In dem ren dunt cauones 33. Apostolorum . Laodice nus a. Antiochenus 7. quibus Fide lium ultro citroque ex una ad aliam Ecelesiam commeantium, in comma
Dionem receptio prohibebatur, si Episcopi sui Litteras commendat itias, non adtulissent, quas litteras quamdam Communionis Tesseram iuisse , ex eo Patet , quod dum Ecclesa, aut Epit copus in alterius Ecclesiae, aut Episcopi doctrina , vel disciplina pervertum quid contineri arbitrabatur. Fideles illius Ecclesiae a Communione repellebat, tametsi litteris his commendat itiis ab
Discopo suo instructi venirent; noa alitet ac repellebant ut reliqum litterae,
377쪽
quae a quibaldam Communionis, aut Commanicatoria litterae, aut litteres ismata nuncupantur. per quas sub quadam formula peculiari , Episcopi , MEcclesiae sibi mutuo , dc praecipue ad Romanum Pontificem mittebant sincere fidei, ει Consensionis suae Symbola , ut ex Optato Mileuitano erudi
mur, de ex Eusebio lib. 7. Histor. Eccles cap. 3o. Et ne nimium divage mus in repetendis eiusmodi Excommunicationum Exemplis ex Veterum Pa trum monumentis, eligimus illud Apolloli x. ad Thesta l. 3. Denunciamus vobis Fratres in nomine D. N. I. C. ut 6btraBatis vos ab omui Fratre am4 uiante inordinate, non secundum traditionem. quam acceperant a nobis , quibus verbis dabatur, oc nactenus datur opportunum doen mentum bonis.sdelibus, ut quando ipsi cognovissent aliquem inordinate ambulantem ab eius se subtraherent communione ad medelam , de confusionem delinquentis, ut apparet ex sequentibus verbis Apostoli: hunc notate, o ne commisceamini cum illo, ut con udatuν. Quo monito Constantinopolitana Plebs usa est, cum primum Nestorius tu Publica Synaxi hetesim tuam exposuit, cui amplius communicare noluit, ut S. Cyril Ius tellatur epist. 18. ad Ccelestinum Papam. Has autem mutuas Ecelesiarum , de Fidelium Communionis sub tractiones, seu denegationes iam appellatas Excommunicationes , immane I quam procul recedunt a sentu . oc mente Theologorum . ει Canon istarum , apud quos haec vox Excommunicatio occurrit; Siquidem per illas se separati , nequaquam a Corpore Ecclesiae rescindebantur , sed in corpore Ecclesiae remanentes, etiam Fidelium, de Eceles ae precibus, de tuffragiis iuvabantur, di dumtaxat a Communione . dc societate fidelium pro tempore aliquo re movebantur ad scandali dati reparationem, de populi aedificationem , quods nondum reconciliati eisdem mori contigisset, oblationes ipsoriim in sigilum communionis recipiebantur, ut Alba spinaeus scripse lib. 3. obferv. c. 6. Ex quo patet amplissim h hui ut modi Excommunicationum species . neque a PO testate , aut usu Clavium derivasse , a qua tamen hodiernae Censurae proce
dunt , quae rescindunt a totius Eceleliae communione Excommunicatum .
tamquam Ethnicum, de Publicanum, ut insta ostendetur. X. Ad hoc autem intelligendum scire oportet triplieem esse in Ecclesia Fidelium Communionem videlicet Intrinsecam , Extrinsecam , de Mixtam . Communionem intrinsecam passim indieant Seripturae, tum in Verbis Psalmmill aer Particeps ego sum omnium timentium to I Psal. rig. I tum in Verbis Ioannas C. 4. Hoc mandarum habemus a Deo, ut qui diligie eam, diligat re Fratrem suum, tum in verbis Apostoli ad Rom. xi. Multi unum Corpus seu mus in Cbrisa , ει ad Corinth. Vos autem estis Corpus Christi , tum aliis in locis, ex quibus sententiis clare innotescit intuitu huius Communionis, Chri si membra per fidem Armatam eapiti Christo uniri, de reliquis eius membris, de communionem hanc a Charitate prodire, quae secundum Augustinum in lib. de Doctr. Christ. e. aa. es animI assectio , qua diligitur Deus propter se. proximus propter Deum. Extrinseca Communio rei picit cor Porales actus legitimos, qui legitimi actus exprimuntur in osculis, in con Viviis , in mutuis salutationibus, in mutuis eolloquiis, vel his similibus . Mixta demum Communio illa dicitur, quae actibus , de Caeremoniis exrernis constat, de ad spiritualia bona ordinatur, nempe ad accipiendam, vel cou- servandam gratiam , Per quam quis partieeps fit Sacramentorum, Suffragiorum , dc Orationum generalium Ecclesiae, cujus Membrum per Baptismum e
378쪽
sellar, & haee ei etas in Communioue Sanctorum sita est, quae in x. Symboli articulo declaratur, & per quam incitur, ut quid quid in Ecele fiam collatum est commune sit. Triplicem Communionia distinctionem tra diderunt D. Thomas, Ec alii in Sent. dist. I 8. q. a. Cardinalis Turre e re mata in eap. β ιmmicus tr. q. 3. & Canonistae in Rubr. de senten. Exeom. XI. Pe euliare itaque hoc habet Exeommunicatio, ut qui per illam est innodatus segregatur, non quidem ab intriciaea Ecclesiae , di fidelium eommunione , sed ab extrinseca , hemque a communi Sacramentorum , de Sustra giorum Ecclesiae participatione. Dum dicitur quod Excomunicatio non se. parat ab intrinseca communione, quae nexu Charitatis in Deum indiussi lubilia sit, & omnes fideles, ut membra Christo Capiti coniungie, ita intelligi deinbet, ut iam supponatur haec facta separatio per peceatum Mortale , quoa Christianum privat charitate, qua coniungitur Ecclesiae , de aliis fidelibus Excommunicatio etenim non nisi pro mortali crimine intligkur. quod praesupponitur eo laltem tempore, quo quis iusta excommunicatione ab Eeele sa eiicitur. Αst si agatur de extrinseca eorum unione. ah illa omnino segre gatus est , qui anathemate percellitur, ita ut nulli liceat cum hujusmodi nee cibum sumere , nee commiseeri cum illo, nee illum in domum sitam reci
pere, nec Ave illi dicere, ut Corint iis, ει Theseiosi cesbus scripsit Apost
lus , & Ioannes EDcta. XII. Nune autem est explieanflam quomodo separetur excommunica. eus a Saeramentorum, de a communi Suffragiorum Ecclesiae participatione. Qua de re illud hoc in loeo est necessario memoria repetendum, quod Theo logi communit e tradunt, nempe suffragiorum , εc oratio m. itemque cum iussibet operis honi , & meritorii eriplicem esse valorem , quem Vulgo P-pellare solent speetatissimum , specialem , de generalissimum . Pr unus ad ipium operantem spectat, eidemque applicatur. Alter illi competit, Pro qu quis orat, ieiunat, aliuAve opus simile operatur. Tertius totius Ecclesiae est. de omnibuε Christi fidelibus convenit, Et addicitur . Neque illud Praetereundum est orationem , suffragia, di sacrifiei a quo ad valorem operis operantis esse rursus duplieiter eonsideranda. Primo ut dicuntur, de fiunt nomine Proprio. Secundo ut dicuntur , de siuae uomine totius Ecclesiae , vel alicuius Privati orationes, & Sacrisicia delegantis. 4e alteri committentis. Quoas idem valor sustrariorum eonsideretur quo ad eorum Participationem , hinquoque dupliciter potest spectari. Uno quidem modo virtute Charitatis , quae omnes fideles connectit. Alio modo ex animo, & intentione , & application. facientis, & operantis. Quibus ua constitutia palam fit Excommunicatum non privari per Exeommunieationem illa suffragiorum Ecclese com musione , quae a Charitate procedit , quod illa iam Privatus existat per pec .atam mortale, cuius causa fuit Excommunicatione affectus, sed privari illa su Magiorum Ecelesiae Communione , quae ab applicatione , di intentione totius Ecclesiae radieem habet, ex eo quod Eeelesia minime vult communia suffragia applicare, nee orare pr his, qui extra eam sunt, & qui om irino ab Ecclesia sunt praeeisi, quod adeo certum est , ut neque ipsum Excommunicatum comprehendat sub orationibus , di Suffragiis ab eadem pro ejus membris generaliter exhibitis, sub quibus tamen Peccatores comprehendit, aue ideo uullo modo vult, quod eidem prosint , sive ut defendatur a ten
Milone Daemonis , sive ad protectionem Dei comparandam, qua Divina Mam. III. V v testas
379쪽
iestas speculi eura filios Ecclesiae custodit, sive ad impetitamiam illustratio
nem cordis, ut citius, oc facilius resipiscant, di ad bona temporalia; aliaque Plura , ut innCtelcat quantum quo ad interiores poenas . oc interiora damna a Peccatore disserat Excoin munieatus pro quo nullus potest, ut Ecclesiaerninister orare , sive specialibus , sive generalibus orationibus , quae Pro mem-hris Ecclesiae fieri solent, sed tantum orationibus illis, quas habet compositas ad orandum pro infidelibus, de Exeommunicatis, ut Navarrus docet in Summa cap. AT . numero 7 a. di fert praxis Ecclesiae in seria sexta Majoris hebdomadae, Accedit his omnibus Excommunicatos ad publicas preces , &Divina Oisdia quae solis Fidelibus Ecclesiae filiis patent nou admitta. dc Pri
Vari praeterea omni iure , quod eis eompetebat, tamquam membris Corporis Ecclesiae iuxta. morem suarum Ecclesiarum, quarum nonnullas consuevisse
Excommunicatorum nominia a dipochis suis eradere Theodotus Antidori Epilet pus scripsit in expositione Missae. - xl l . iam vero locus est ut dicamus Excommunicatis nunquam licuisse
communibus synaxibus, passiva , ει activa Sacramentorum perceptione in eresse . Textus Optimus habetur in cap. F celebrat de Cleric. Excommvn. III. n Ill rati t. In cap. Apostolica eodem tu. dc in cap. cum illoνum de Senten. Excommunicat . . quibus in locis hoc ipsum communiter receptum est
in hune sensum , quod male saeiat, de illi ei te percipiat Excommunicatus Sacramenta Ecclesiae propter gravem iniuriam , quam ipsis Sacramentis infert ea percipiens in eo, statu , quo iuste ab Ecclesiae communione est se gregatus . idcirco illec qui Censura affectus percipit, aut dat Sacramenta grave Sacrilegium committit in ipsum Deum. & Ecclesiam , ut legitur in AEap..ulud 9s, dist. ει Mi cap. per Maiam r. q. I. vers. hoc pener omnia Sacramenta isdigne tractantibvis obavi, quod si certum est Sacramenta illicite dari, de adsumi ab eo, qui lethali crimine irretitur, inficiabitur nemo allicite dari & percipi ab eo etiam, qui propter culpam mortalem extra
fidelium tonsortium segregatur , dc tamquam putridum membrum abscindi intur. Sacrilegium igitur. est s Excommunicatus Sacramenta Ecclesiae contrectet, vel ea suscipiens, vel eadem administrans. Ceterum Sacramenta
ipse vere assu inuntur , Ac conseruntur.ab Excommunicato. De Sacramento Baptismi ab excommunicato collato. extat textus in cap. tuffc valere de
Consecrat. dast. 4. Idem ostenditur de Sacramento Confirmationis, Ec Eucharistiae argumento eorum quae notantur in eap. de Homine de Celebr. Miss. de in cap. intra Cathoticam a. q. I. De Sacramento Matrimonii extat declaratio S. Congregationis, ut notat Fagnanus in4. Decreta l. cap. 1itteran. 26. De Ordinis Sacramento hoc probatur in cap. praeter boc g. verum 3 a. dist. in eap. r. verbo irritas Glossa ibi, di in cap. a. de Schismat. & in cap. tuorum de Sententia Excommunic. quibus in locis, aliisque exponi urti, e Le. dari ab Excommunicato, de Excommunicato Ordinis Sacramentum . quo ad Characterem, licet non quo ad executioilem, ab illa enim quoad ut quo
non sequatur dispensatio suspensus est ipse Ordinatus, sive ignorans, sive sciens tum Ipsum , tum ordinis Collatorem excommunicatum esse , Ordi clines susceperit. secundum Glossam in cap. ab Excomissu icatis . oc secun - . dum te rum in cap. Si est a Simoxiacis a. q. t. iuncta Glassa in ca P. 1. de Didinatis ab Episcopo, qui renuntiavit Episcopatui, de secundum Abbate 3. an cap. veritatis de dolo , dc contumelia n. 46. aliolque , qui Praetore 3 De
380쪽
tentiir, quod eum Exeommunicato , qui sesenter ordines ree epit nullus praeter Papam dispentat, etiam si Excommunicatio ejusmodi sit, quod alvea Epitccpus absolvere valeat. Neque aliter assirmari debet de Sacramen to Poenitentiae , si tamen supponatur quod Paenite iis ignoret Sacerdotis Excommunicationem , de Sacerdos ipse non fit de nunciatus, eumdemque vitare non debeamus, in hac enim hypothesi hic Sacerdos careret iuri ldictioiane, quae cum ordinis potestate ne eessaria est ; Eceles a squidem Ex eo minmunicatis de nunciatis hanc tollit cap.'ad probandam de re iudicata , cape
si celebrat de Cier. excom. ministrante, cap. auirimus 24. q. I. ca P. fidg. ultimo de Ossicio Viearii in c. Respectu vero Paeniteatis, qui Excommum catus accedat ad Sacramentum Paenitentiae, sciendum est , quod si Exeommunicatus maiori excommunicatione affectus ejuidem excommunicationis iuste ignarus sit, Sacramentali Absolutione iuvatur, cap. Apostolica de Cier. excomm . ministratare , secus vero si sciat se esse excommunicatum , lice eputet iusto quodam juris , vel facti errore , attenta ejus qoalitate , se posse Prius a Peccatis, quam ab Excommunicatione ab lolvi; quod in ea paκ sit
excommunicatus Sacramentalis absolutionis, & Rom. Pontifex per excommunicationem latam an aliquem, eum efficiat materiam neptam & incapacem
huius Sacramenti. ut cum Adriano in . Senten. & in Tram tu de Μatram. q. l. docent Paludanus , Sylvester , & alii contra Caietanum , qui dato ia-so iuris . vel facti quodam errere, eo modo quo iapponitur, putat nuIlam ab Excommusicato Sacrameato absolutionis obicem mai , F vero paniteat di bona fide sacramentum paeniteaιia accipere .cure . Cui Assertioni alia non minus impri babilia adit ruit laudatus Auctor 'eum seribit in summa verbo Absentationis Impedimentar etiam validam esse absis ionem Sacramen
palem ilii Excommunicato , qui cam sciat, aut scire debeat se uou posse prius
a peccatis . quam ab Excommunicatione absolvi, σιὼ Io tamen minus abs
Diiovem a peccatis petit praemissa Confessoue Sacramentali, etsi asserat quod
illicite datur, de accipiatur, nec eo tempore proprium effectum in Paeni. tentem, de consessorem habeat r Nam Praeter quam quod eadem vigeat ra tio, quae Probat excommunicatum incapacem esse hujus Sacramenti, acce dit de altera, quae docet lotum hoc esse proprium Sacramenti Baptismi, ε eorum , quae iterari non potant , ut extra Charitatem suscepta , recedente fictione e fiectum proprium , & verum Saeramenti operentur, tum cetera Sacramenta recedente fictione non habeant Sacramenti effectum, quoad ipsa Tecipientem extra Charitatem; siquidem recedente fictione iterum recipi Possunt. vi recipientes ita in Chalitate fructum eorum cons equentur , quod verificari non potest in Baptizatis, Confirmatis, di Ordinatis, qui perpe suo privarentur horum Sacramentorum fructu, qui Baptietatis cmnita cessarius est. Confirmatis autem, & Ordinatis maxime utilis. Uobnatur de Abiolutione, quae concedat ut ab Excommunicato publico de nunc lato, di qui per Ecclesiae Constitutiones vitandus est existenti in articulo mDrtis Αst Melchior Canus existimat non esse ambigendum posse licite laicipi Sacramentum Poenitentiae in cala extremae necessitatis ab Excommunicato nominatim de nunciato , quod Ecclesia Catholica eo in calu non abstulerit Ex communicato iurisdictionem , quam quilibet Sacemos iure Divino habet , idque etiam sentisse videtur S. Thomas in 4. dist. II. q. I. R. 3. q. I. & distia.. q. I. a. a. ad a. q. Verum de hoc argumento alibi duputavimus. Satis.