장음표시 사용
411쪽
titio non admittebatur sit appellatum cap. dilecto g. aDimo t. e. vu. Ut Ap pellatio fiat in scriptis vlu. . ut petantur Apostoli 1x. Ut si appellatus hoc petierit veniat instructas appellam cap. cordi t. e. in ε. Decimum quod requiritur est , ut Appellatio fiat intra decem dies Cap. Romana, ca P. concertatione l. C. Poli remo additur Censuram dupliciter ferri posse , vel pure , dc abso- ute; vel cunditionate, puta nasi inter annum restituat. LI. Patet iam ex his omnibus r. Appellationem legitimam excusare a Censura conditionali. si ponatur ante lapium temporis ad implendam conditionem concessi, cap. ρι aeterea de Appellationibus, quia haec Appellatio devolvit caussam ad alium Iudicem , & lulpendιt obligationem exeque udi,
id , quod praeeipitur sub Ceutura . Patet 1. , quod si Censura jam lata sit, de expleta conditio . Appellatio
Censuram non suspendit e. Pastoratis hoc tit., qudi executiouem secum trahit, unde talis Appellatio devolutiva est, non suspensiva. Patet 3., quod si Censura sit ab homine, Appellatio neque Censuram suspendit, neque impedit Denunciationem ex cit. cap. Pasoralis 3. Verum. Nam cum Appellatio non possit susperulere Excommunicationem, nec tollere eius effectum . consequens est , ut excommunicatus ad Ecclesiam redi re non pissit, nasi virtute ab Iolutionis, capite cum desideres 3. ultimo, capit ficut de Senten. Excomm . Adeo ut nec lassicit satisfactio cap. servetur II. R I. . nam eum vinculum Excommunicationis a Clavium potestate procedat, ab eadem potestate tollendum est per viam absolutionis, cujns vicem nun gerit appellatio; ideoque denunciatio sacta a Iudice appellatione penodente , qua declarat Erc. gr. ipsum excommunicatum fructibus Beneficii esse privatum, innovari non creditur, nisi Iudex per eam aliquid adiiciat Priori Sententiae , quod appellatione pendente non licet. Imo Uvamesius docet in praesenti n. s. hanc de nunciationem fieri posse etiam per Iudicem Delegatum, quod est contra Suarem Uil p. 3. Seci. I s. n. I 8. . quia etsi Delegatus detulerit Appellationi, manet tamen Iudex quo ad ea , quae sunt
Lu. Movet hie quaestionem Nossiensis de illo, qui appellat viva voce
dum Sententia Excommunicationis profertur; utrum lcilicet haec Appella tio Excommunicationis esse tum suspendat λ de diuiduitatem dirimunt DD. in1.ivorem illius, qui in substantialibus illorum Actuum alterum praeve inisset Censeatur, quod si id clare non constet. concludunt aliqui Reum ellie liga tum , dc praesumi Excommunicationem praecessille, quia de Iurisdictione E 'i scopi, Ec de Exeommunicatione constat , de praecedente vero appellatione non constat, argo mento cap. Venerabitis de Senten. Exco m. in 6. Aiit con trarium docent, quia videtur in dubio Appellationem praecessisse per L.F qMis , ij quoae verbo , quod F dum proponitur is de Iuris d. onin. Jud. Alii
vero disseivientes sententias ita conciliant. ut velint iecundam DP in Iouem
in Foro Conte latioso cbtinere . in quo Judex in dubio non debet aliquem judicare excommunicatum ex cap. quid B6. dist. Priorem vero aiunt Procedere in foro interno, in quo debet quis in dubio tequi partem tutio rem . & existim ire se Censura innodatum . iuxta id . qucii legitur in c. it Ium de Cleric. Ex comm . Minit ira u.; bc quod docet D. Thomas in a. 3.
412쪽
mI. Gradatim, nee ullatenus praetermita Judie e medio appellandum est, nisi quis unde eumque appellet ad Papam cap. dilecti e. t. mando Iudex
a quo non tenetur deserre Appellationi, non potest ea non obstante ultellius procedere, de suum exequi ossicium. Imo aequaliter puniendus erit. sive injuste non deserat, sive frivolae deserat appellationi. Si sententia ex qua primum appellatum fuit, duabus aliis sententiis, sive per Delegatos a Papa Iudices , sive per ordinario a suerit confirmata, non licebit ulterius appellare cap. sva uobis h. t. ne liceat in una, eademque caussa.tertio pro vocare r Sententia excommunicationis evidenter iniusta, vel erronea nulla est ipso iure, etiam citra appellationem c. I. de Senten. , & Re iudi c., &cap. inter ceteras e. e. dc Gratianus in addit. ad ean. finalem a. q. 6. sive iniusta sit ex eaussa , sive ex animo , sive ex ordine , cuius rei textus est clarus
in c. 'scopus f. s ergo, injuste dejecti versus siuem II. q. 3. , & ita
IV. Iurifrictis. sa inducit potestatem inferendi Consuras . eadem
presπροηθσr . si per aliquem ea em oporteat relaAare , iis recentis , qua a Sostra Cananibss praeserabamur. LIV. Adeo ne eessaria est absolutio ab Exeommunicatione, quae semelqaemplam ligaverit, ut etiamsi Excommunicatio iniusta fuerit, nihilo minas ad plures e flectus obtinendos absolutio petenda sit, ut de his egimus in su-Periori para grapho. Etenim postquam semel Excommunicatio lata est, &ligat, indiget Exeommunicatus absolutione, quae praest ano a est, iuxta sormam iuris, ut infra trademus, si servari commode possit. Cum vero ii, qui
Excommunieatione ligati sunt, aut e vivis excesserint . aut commune debitum nondum exlblverint, alterutris hoc remedio succurrendum esse, tum' potestas sol vendi, di ligandi Apostolis a Christo tradita, tum praxis Eccle si e utendi hac potestate, cumulatissime probant, & hoc adeo certum est , vepraeter ah lolutionem , nullum aliud remedium in promptu haberi possit per quod Censurae tollantur; neque ab alio potest haee absolutio conferri, titui ab illo. qui auctoritate sibi tradita utitur , ut hae sententia reprimat contum Caes. Auctoritas hae , quae etiam potestas Iurisdictionalis, vel Iurisdictio appellatur, in aliquibus ordinaria est , in aliquibus Delegata. ει singuli illam exercere possint, nisi a Lege- aut sacto hominis prohibeantur. Aucto ritatem ordinariam habet absolvendi a Censura qui eam tulit, vel eius Su perior . di Iudicis Partes potest exercere , non alius. Sic Episcopus absolvet ab Excommunieatione per eum lata , vel Archiepiscopus, in casibus , qui bus iurisdictionem propriam exercere valet inter subditos Suffraganeorum, aut denique lis Papa . di quilibet alter, cui a Superiore , aut a R. Ponti si ce fuerit haec facultas demandata, quia ii om pes, Be soli, vel Ordinariam, vel Delegatam habent in Foro Externo Iurisdictinnem . Quia vero freque u ter Censurarum absolutio obtinetur in Foro interno, hic multa occurrunt ad Examen revocanda, ut innotescat quis possit in hoc Foro a Centuris
LV. Et ut ab Episcopis exordiamur, ante responsionem recolenda est Censurarum illa facta dictinctio ab Homine , fit a Iure , qua distinctione Pr nulla statuitur, quod possit Episcopus absolvere ab Excommuirica tone eum, Λ a a a quem
413쪽
quem Praelatus inserior exeommunicavit, quod notat Glos. ult. in cap. an ab Getesiar Pr elatis de Olfie. ordin. Argumento, quod Iurisdictio competens Praelato I feriori in aliqua Dioecesi; ita est accipienda, ut minime pri- et Epit copum ordinaria durisdictione , quam habet. sed ei accedat, ut aiunt, ae ea mulate ad hunc Essectum , quod Praelatus Inferior possie uti hac Iu rudictione sicut Episcopus; sit quae inter eos praeventioni locus , ut communiter tenent DD. qui tamen advertunt, quod ordo , de ipla Episcoporum tilitas exigit ut Inseri 'res Praelatos tueantur, di protegant, neque id quod ab iis consulto fictum saerit, temere rescindant, maxime si illorum Iuri. Dictio esset per Praescript em acquisita, quod probari videtur in cap auditis de Prael erip. Eadem saeuitas residet in Eoiscopis. quo ia absolutio nem ab illis Excommunicationibus, quae latae sunt per constitutionem Infe- Tioris, quae eonfirmata sit per R. Pontificem, aut quae Generalis sit. tum quia Confirmatio R. Ponti f. non tollit ordinariam Iurisdictionem ex eap. r. Et a. de Confirm. uti l . vel inut. Tum quia Generalis sententia similis est Statuto , aut Episcopali Conllitutioni. Non obstat Glos. in cap. ex frequen-νibus h. t. nam quod ibi dicitur, procederet quando Excommunicatio esset Iala ab homine , fit confirmata per R. Pontic quia tune ab illa Episcopus non
Posset absolvere, nec quisquam alius quam ipse Excommunicator , quia eiusmodi Exeommunieationes temper sunt Reservate, etiam si Reservationis, mentio non fiat ex can. 33. Concit. Giberi t. ti ex Can. s. Concit. Nicaeni. me Iurisdictionum, & Iuliciorum ordo subvertator. Unde ex his sequitur Episcopum tantum pota absolvere ab Excommunicatione Iuris absolutionem minime reservantia, puta a Censuris, vel cum eae occultae sunt, vel cum, etsi oeeultae non sim, qui in eas inciderunt Romam affire non possunt: G-reat Episcopis cita Teidenr. in cap. 6. Sess. xxxv. de Re r. , in Drsalari
ratibH omsibus ex detieri occulto provestestibus . excepta ea . qua rettur ex
komicissio votaurario, ct exseptis aliis deductia ad forum Contentiosum , di-δεσηfrre. O in quibuscunque Ca αι occultis, etiam Sedi Apostolica νeserva.
garaum ad id specialiter deputatum in Foro conscientia gratis absoIvere imposita fatalari paenitensia . Et ex his verbis Patet Primum pronunciatum . Alterum vero habetur expressum in caP. 26. δοῦ s8. de Sent. Excom. in quihus locis recententur ii omnes, qui imminente mortis articulo. aut Paupertate, aut infirmitate, inimicitia , puerili , aut senili aetate, fragilitate sexus vel alio impedimento Canonico Romam recurrere non possunt . Quare verbis in Trident. Decreto exaratu inferunt communiter D D. Posse Episeopos in vi huius Decreti dispensare. ει absolvere in Suspensione contra
cta ab eo, qui ante legitimam aetatem ordines su sce pit, si iam ad legitimam
aetatem pervenerit; item in Supiensione contram ab eo, qui Ordines suscepit , dum Uineulo Centurae obstrictus esset: Item in Suspensione contracta a Conjugato suseipiente Ordinem Sacr. non ut in matrimonii ministret . sed ut manente delicto oce ulto, post dis utionem eiusdem per mortem Uxoris possit in reliquis promoveri; item in Suspensio e contracta ab eo, qui furtim, idest nesciente Episcopo, neque probante. neque examinante ordines sulcepit i item in Sa-spensione, quam quis contraxit recipiendo Ordines sine Litteris Dimissioriali hust de inum in suspensione a Di ei nis,quam incurrunt Religiosi admittentes Foe in minas; non posse tamen absolvere a censuris incuriis propter ingressum in
414쪽
Monasterium Munialium, etiam si delictum sit occultum, patet ex Constit.
Pii V. de Gregorii XII1. occultum autem in praesenti materia secundum ter mi uos Iuris illud est, quoa non est notorium apud omnes. etiam si possit pro-hari Per aliquos Telles, suffieit enim non esse divulgatum , de quod possit aliqua tergiversat Ione coelari . Imo non Pa I sentiunt Episcopos adhuc dispensare de ablolvere posse, etiam si actus sit materialiter publicus , non ero formaliter . In quantum delictam . quia inquiunt ipsi , adhuc occultum dicitur: qaemadmodum etiam eidem iacultati Episcopo a Tridentino Deincreto Concessae lubjici aiunt delictum idem, si ra loco ita distanti publicum sit , ut spes non subsit fore, ut ad illum locum deseratur j occultum ibi,
ubi ablolutio petitur . Attamen non desunt alii , qui contrarram tueantur
cum Navarro Consit. 43. de Tempor. ordinat . in Novic quod existiment non diei occultum delictum, quod alicubi, ubi lcilicet commissum est, publicumst , licet in eo loco , in quo absolutio petatur sit occuldum. Quemadmodum
ubi agitur de absolutione us eoueelsa , qui Romam adire non poliunt, quam quam olim invaluerit sententia, ut ablol verentur diae conditione . ut eodem
impedimento cessa me c pueris axceptis adepta guberbale ad Apo istolicam
Sedem accederent, mandatum ipsius humiliter iuscepturi sub poema re incidentiae in eamdem sententiam ipto iure , si hoc omisissent. Contraria tamen praevaluit Consuetudo, quae excipit casam absolut is datae imminente mortis articu Io, sive qui absolvit hoc praecipiat, sive Consessarius prae oblivione, vel ignorantia id Poenitenti non injunxerit. Moribundus e vim, vel alius qui
in Casu necessitatis absolutus fuit a Centura aliqua, ubi gonvaluit, ad su-Periorem debet accedere, ut denuo absolutionem ab eo, vel potius praece dentis absolutionis ratificationem recipiat. Quando autem dicatur delictum de dinum ad Forum contentiosam, quod est id quod opponitur delicto occulto, ad hoc ut Episcopus possit ab lol vere , non bene constat inter D D. nam arbitrantur aliqui tune contingere statim ac denuntiatio, aut accusati de illo coram legitimo Iudice facta est . Alii, ubi primum Citatio facta sue sit. Et alii demum post litis contestationem, ut probabilius videntur sen tire Ductores illi, qui facultate a Concilio concessa minime gaudere putant Abhites, de inferiores Praelati habentes Iuri lictionem ordinariam , & quasi Ep s opalem, etiam nullius Dioecesis, quam tamen concedunt Superioribus Conventualibus Religionum exemptarum erga Religiosos sibi lubditos propter laudatam Pii U. Constit. inei pie n. Romanus sub data xx. Iulii I ri. contra paucos existima lues Praelatos Regulares saeuitate in hoc Decreto conis cessa erga suos subditos Regulares uti non posse . Qua vero laudatum Concilii Deere tum praerequirit, quod ii, quos Episcopus absolvere poterit sint si in hi subditi, observatur reserri haec verba ad quoscunque, qui Episcopo quomodo cum quae subduntur, vel qui sunt Ordinarii subditi, ut pote qui ibi domi ei lium habeant, vel quia subdantur quo ad solum Poenitentiae forum, eo quod in sua Dioecesi inveniuntur tamquam Advenae, εοῦ Peregrini, etiams snt vagabundi Scholares, de Mercatores, vel quia degunt in Civitate alicuius artis exercendae gratia, aut Osticii, puta Medicus, Praetor, de similes, etsi aliis in Civitatibus delicta illa commiserint, id propter haec in Censura inciderint, de in quocumque loco, etiam extra Diaec elim, ut pla-rihus eii. DD. docet Barbosa Allegat. 39. n. 7. Et Ideo non solum m pro
415쪽
rum , de quibus in hoc Decreto, prolapso, ad se absolvendum proprium Con
sellarium deputare cum eadem auctoritate, quam 1 pse potest in suos subdi lcs exercere , decisum resert Nicol. Gare. de Benes. P. II. c. ID. n. 139.
LVI. Quae hactenus diximus de hae facultate concessa Episcopis, locum habent sive electi, sive confirmati suerint, quamquam non consecrati , dum modo subditos habeant, di sint Episcopi in illis regionibus , in quibus Concilium Tridentinum receptum est, alioquin hae facultate in hoc capite con cesi, eosdem uti non posse, reserunt decisum Aloys. Riccius in Praxa rerum fori Eccles. Decis. 331. in T. Edit. alias Resol. - . n. 3. in Σ. Edit. Garc. loco Cit. P. T. cap. I. n. 23. di alii plures , cum quibus insuper sentiunt conve ni re Capitulo Sede vacante facultatem eamdem , contra paucos sustinentes dictum Capitulum non luccedere Episcopo in facultate , quae illi competie vigore hujus Decreti, quibus licet non alientiatur Sel. in Selee. Canon. c. 49. n. I. asse fit tamen de hoe multum fuisse dubitatum , de sub die ao. Iunia sui si e conci usum Pontificem esse consulendum. Neque conveniunt Dinutrum sua hac facultate uti debeant Episcopi tantum in λro saeramentali Poenitentiae , de in Confessione Sacramentali, ex hoc quod in Trident. Decreto hae verba leganturr in re Consilentia, aut etiam extvaSacramentum . Nam pro prima lententia sertur ita fuisse decisum, ut videri potest apud laudatos Auctores .
ερ apud Bathoiam Alleg. cit. n. 8. Salmaticen fibus autem Tract. I . cap. a. n.
4 haec non arridet opinio , 3uod velint forum Conscientiae non idem esse ac Forum Poenitentiae, quia inquiunt Forum Conscientiae , non solum est intra, sed, etiam extra Confessionem, modo res oeculta sit, non autem in Fcro Ccntentioso, quod clarius eruitur ex antecedentibns Cenellii verbis in Disces sua, cum quisque iistelligat Subditum extra Dioecesim existea intem non posse ab Episcopo in Dioecesi Sua Sacramentaliter absolvi, de concordat Navarr. Cons. ar. n. a. de Privileg. Iacob. de Grass. in aureis Decis. P. I. l. I. C. I . n. 32. duare E, de alii, quibus maior oritur difficultas ex sequentibus ejusdem Decreti verbis per se ipsos, eo quod non statim ipsis appareat .. utrum I idem Episcopi possint committere . de delegam hane facultatem .i quamquam ipsi putent id ipss licere per suum Vicarium , non ex Generali Commissone Vicariatus, sed ex speciali absolute. sentientibus aliis ex speciali tantum . quando casus oepurrit, aliis Vero re pugnantibus , quod velint in hoc electum Mitii sterium personale Epi Icopo rum . Nihilominus ecmmunior sententia videtur illorum esse , qui cum
laudato Barbosa Alle g. 3 p. n. I 3. putant Consilium in praesenti distinguere voluisse inter facultatem dispensandi super Irregularitate, de Suspensione, ac absolvendi a Censuris reservatis, ut prima exerceri possit per quem cumque, secunda vero conveniat tantum Vicario, qui speciatim deputatus se per Episcopum cum saeuitate absolvendi ab his Censuris, Et hoc cohaeret cum sequentibus' eiusdem Concilii verbis: aut ricarium ad id spe-ιialiter Ge. Sed jam locus est ut transitum faciamus ad reliquos, qui Pos sitiit a Censuris absolvere. LVII. Magna fuit Quaestio inter Canon iei Iuris Interpretes posset ne, qui non est Sacerdos Absolutionem ab Excommunieatione ministrare, cum lixe Absolutio ad ordinem spectare videatur Hostiensis in Summa h. tit. s. quis pιst absolver e, de alii moribus obtentum esse faventur, ut Ple sumque Judicea Ecclesiallaci absolventes quemquam ab Excommunicatione ,
416쪽
qnia Sacerdotes non sunt, committant solemnem absolutionem Saeerdocta licui- COvar. verto sub eod. tit. P. I. g. I t. n. o. contrarium sentit ν.
quod velit absolutionem ab Excommunicatione Omnino, oc quo ad omne eius vinculum sive iudiciale, sive poenitentiale concedi, & ministrari ab habente iurisdictionem , de potestatem excommunicandi, etiam ii is, nee Presbyter, nec Draconus sit, nec Subdiaconus I. quidem, quia cum pluribus Interpretibus Iaris, qui ab ipso citantur, salsa in omnino esse ait ei stilictionem illam duplicis vinculi, oc idem tenet Glossa in cap. Cavonicat, e . a Vero , quia ex Evangelio non probatur Ilaec differentia Persona Tum , nam illas apsis, quibus Matth. I 8. datur potestas Iurisdictionis ad excommunicandum, datur etiam ad absolvendum . cum . igitur ex cap. transmissam de Electionibus pisimum competat Clericis minoribus, eisdem etiam poterit alterum convenire, & nulli bi legitur, aut probatur contra rium . 3. Ad haec abiblutio ab Excommunicatione Sacra me utatis non est, ut Theologi omnes in o. Sent. d. i8. fatentur post S. Thomam inibi q. 2. R. a. eo quod doceant hane potestatem ad Iurisdictionem, non ad ordinem Pertinere, qnod uberius habetur in eodem cap. transmissam, & Ω-tetur idem Hostiensis priorem Sententiam sequutus, dum concςdit quoad iudiciale Forum exterius Clericum minorem absolvere polle ab Excom . municatione, de ratio ipsa demonstrat, quae docet ad Sacramentum Poenitentiae Pertinere remissionem vinculi illius , quod Propter peccati culpam
Contraxit Peccator absque ulla Excommunicatione, non autem pertinere
remissionem vinculi contracti ex Judicis exterioris sententia. Si igiturhLe ab lolutio Sacramentalis non est , minime requirit, quod eius Muristet sit Presbyter. Si Abiblutio veru Jurii dictionis est fori exterioris, ad eum pertinebit, qui hane Iuri silictionem habebit. & excommunicandi pote statem , sive hane Iurisdictionem habuerit ordinariam, vel Delegatam. &etiam si exhibenda foret eum solemni serma extra casum necessitatis, quia potestas absolvendi a Censuris in periculo mortis non dat ut , nisi ut quis et am absolvatur a peccatis, & solus Sacerdas a peccatis absolvere Potollἰ quamquam etiam in hoc casu si Clericus Censuram tuli Ilet, eam .
que idcirco relaxare valeret extra Sacramentum P MIentiae .
LVlII. Modo superest ut videamus, an quilibet Sacerdos in Sacramen to Poenitentiae absolutionem a Censuris impendat ἔ de certum est quem Iibet Sacerdotem ad audiendas Consessiones adprobatum, qui non sit susperitus, excommunicatus, de nunciatus , haereticus, Ec degradatus, relaxare Posse Censuras omnes a iure, aut a Statuto, quas Legislator sibi non re iter vavit . Eruitur haec I'ropositio ex verbis trinocentu II l. in cap. v per
h. t. Conditor canonis eo ipso , quo Censura absolusionem sibi specialiter nos otia uis concessisse videtur aliis facultatem eam reIaxandi. Quod diistum est de his Censuris, extenditur ad Ceniuras ab homine Per tententiam ge neralem , si quas ita ferri contingeret, secus vero si serrentur Per Sen
tentiam Particularem, Inter quas recensentur Excommunicationes , quae seruntur contra eos, qui Monitorio parere recusant, licet generales vi deantur . quia iam per hae sunt reservatae , ut supra probavimus ex citato
Cav. s3. Coucilii Elliberitam , in quo sic legitur: macuit ut ab eo Epistopo quis recipiat Communionem, a quo absentus in Crimine Miluo fuerit.
417쪽
consentieute, vel sciente , a vvo fuerae eommanione privatus, sciat se δυνδε modi causis inter fratres esse sum statas fui periculo praestaturum . Quod si de Episeopis id definiverunt Elliberatani Patres, multo sortius ad Presbyteros illorum prohibitio extendenda est. Similiter si eontingat, quod Episeopus sibi reservet Censuras, quae iure communi reservatae non sunt, simplex Sacerdos ab his non absolvet, neque pariter ah illis, quae sunt deductae ad forum contentio sum. Idem dixeris de illis Suspensionibus , quae imponuntur ad tempus. vel quae sunt ab hominae latae, vel quorum reservationis Legislatores meminerunt, quia reservatio haec ceteris potestatem hanc aufert , non vero iis per quorum Statuta huiusmodi Censurae fuerunt reservatae, qui ab eisdem eum ad Forum contentiosam deductae suerint ab solvere possunt. vel per se ipsos , vel per eorum Eue cessores, aut per De legatos ab illis, qui Statutum secerunt, nisi fortasse ab hac facultate ex v. ciderint Per Appellationem ad Papam , aut quia denuntiantur Excommmunicati, aut quia suspenduntur ab Ostieio, de Beneficio, aut quia sunt Interdicti, cum tu omnibus his casibus Iurisdictione priventur. Inter re servatas Excommunicationes ille quoque enumerantur quibus in aliqua Dicem ces ligantur ii, qui Monitorio non parent, aut nominatim excommuni cantur ob aliquod delictum , a quo propterea absolvendi non erunt. nisi de licentia Episcopi excommunicantia ex trito Axiomate: Pra Uenta a Iudice Forum ipsius in ea eas a declinare non potes. Seeus vero dicendum erit de Excommunicato per Statutum sui Episcopi . si in alienam Dioecesim transeat, dummodo mala fides abst, nam 4icet haec Excommunicatio esset reservata , poterit sive per Episcopum loci illius, sive pee suum Consessarium absolvi, ut videtur ulu receptum ad evitanda incommoda , quae sequerentur absolutionem a Censura ab homiae ubicunque
LlX. Quae hie sunt dicta uoti respiei ucit casum articuli mortis, nec tempus. Iubilaei tempore possunt Sacerdotes omnel absolvere a censuris Pampae retervatis, modo tamen ab Ordinariis a perobati fiat: Possant, etiam absolvere a Censuris reservatis Episcopis, si Epi siti eisdem hane laenitatem concesserint, ut late ostendemus agentes de di illaeo. In articulo Mor
tis quid conveniat sacerdoti ostendimus etiam suo loeo', ubi sermo fuit de nineuitate cuilibet Presbytero concessa ab Ecclesia q,emlibet absolvendi a quibuscumque Casibus reservatis sine Censura, & egra Censura , ubi etiam dissidium exposuimus Theologorum in materia absolutionis impertiendae a
Sacerdote praeciso, seu excommunicato de auuciato, ad quem Lectorem re mittimus . ia solum notamus eum Paludano in d. ε . q. 3. concl. 6. melius esse uos confiteri, nam haeretico confiteri, re sanctius esse mori e Communione , quam de manu Haeretici commianicare. Ulterius Pro gredimur inquirendo an sacerdos non approbatus possit tu articulo mortis absolvere, cum praesens ast alter Sacerdos ex adprobatis, vel cum obtineri Potest per litteras a Superiore Absolutio a Censuris. Dum in hae re di rimenda d)sentiunt inter se DD. in hoe eonveniunt omnes, in cassi Articuli Mortis Sacerdotes suspensos, vel interdictos, aut irregulares praeis Tendos esse Excommunicatis vitandis. Non approbatos praeserendos esse approbato , qui si excommunicatus , quamquam toleratus. Et Sacerdotes
opprobatos, ctiam si non pro reservatis, praeserendos esse iis, qui nullatem
418쪽
ava sime approbati. Quod si Consessio fieri coeperit eum non approbato.
Ite et postea superveniat approbatus, eamdem Posse continuari aiunt, & abis solutionem impendi, quia gratia illimitate concessa re strangi non debet. ει Iurisdictio delegata, re non integra continuatur, nisi revocetur. Praestae tamen. ut a quo u que Presbytero fuerit Poenitem absolutus in mortis
articulo, si convaluerit satissaeiae, si acta satissae e re non poduit, vel eautionem , aut iuramentum det satisfaciendi, di quod quamprimum commode poterit se praesentet Superiori sub . poena rei identiae , ut ab eo idisero exteriori absolvatur , quod si ante moriatur quam a Superiore fuerit absolutus, non erit illi deneganda Ecclesiasti JSepultura ex cap. 14. de
Sepultur. Non est tamen necesse, ut dum quis absolvitur in articulo mortis a Censuris . A lvatur etiam a Suspensione , aut ei relaxetur Irre gularitas , cum harum neutra nullum praebeat ampedimentum saluti, ad
quod tollendum Tridentini Patres facultatem absolvendi concesserunt HArticulo Mortis ab Excommunicatione, Ee Interdicto personali e Et ita sentiunt Theolosi illi, apud mos tutior est . nec minus probabilia opinio, quae negat limplicem Sacerdotem posse in Mortis Articulo omnea omni
LX. Quoniam vero saepe in superioribus me mimimus illarum Censuis rarum, quae reservatae nuneupantur, merito hic subiiciun riar nomina ha iusmodi Centurarum , quarum aliquae reservatae sunt Episcopo, Ec aliae rem servatae sunt Rom. Pontifici. Centurae Episcopis reseruatae sunt omnes illae, quae cum publicae sunt reservantur Papae. Illa vero publicitas requiritur, quae appellatur Iaris. Item illae sunt, quae licet publicae fuerint, tame accessiis ad Rom, Ponti f. non patet iis, qui in ealdem inciderunt. Accedunt his leves percussiones Clericorum, Et illae, quas incurrunt Incendiarii, de Eeelesiarum eum est ractione Spoliatores . Crimen haeresis occultum olim reservatum is it solis Episcopis , ut ulis seium, δι in foro Conscientiaet niam, non eorum Vicariis ablolvere esset permissum, hodie vero a cultatem hane esse eisdem ademptam a Bulla In Coena Domini communi ter creditur', de sic. Aeclarasse Gregorium XIII. fuisseque in Supremo Ge neralis Inquisitionis Praetorio pronunciatum, de non semel decisum, desen dunt plures apud Balbosam in Collectaneis D in tu Concit. . Trid. cap..clis scis. xκι v. de Re r. n. s1. Sed quidquid fit de hac revocatione, certum est Archiepiscopo Nostro Fr. Caietano in contri ex vive vocis oraeulo facultatem hacte fuisse concessam a Beu edicto XIV. ut ab heresi absolveret, non
per se istum, sed per quotlibet delegatos in Foro interiori. Ne autem
AEquivocatio oriaturita intelligentia qualitatis huius occultae haeresis, nota 6 oportet, hereticum dupliciter posse nuncupari, occultum nimirum sim Pliciter. dc per accidens. Haereticus per se, de simpliciter Oecultustillae . est, qui etiam pure mentalis, ει intellemialis appellatur. quod nullum sigmim animi sui exterius exhibet, et huiusmodo haereticus ab omni Sa cerdote approbato ad audiendas Consessiones potest absolvi. si poeniteat ι.ει Confiteatur . eum non incurrat Excommunicationem , ut cum Pluribus, testatur S. Antonin s iu Suruma P. a 3. tit. a . Haereticus Per a ido
occuleus est, qui verbo, stripto, aut opere, seu facto exeeriori haeresim. Protulit, ac proinde in Excommunicationem, de alias Cenis ras, seu Poenui per Ecclesiam adversus hier tico: latas incidit, de dicitur occultus. quia
419쪽
solus, ahsque eo quod ab alio audiatae committit ne ulte crimen haere sis, inani sellando illam aliquo actu interiori, quando nemo eum audit, & hie casus est reservatus sive Papae, sive Episcopo . De aliis Censaris, quae
reler v aut ur Episcopis, ut certa notio habeatur , consulendi lutat eorum
casus reservati pro unaquaque Dioecesi. Censurae Rom. Pontifici reservarae plures sunt, vel pauciores iuxta varias Iuris Interpretum observationes, Ce ebriores tamen habentur in sequentibus sontibus, hoe est in capite fi quis
I r. q. . in c. 6. de Ossic. Deleg. in C. 7. de Crim. fals. in c. . tit. end. In c. S. I s. ix s. de Sent. Excomm. In e. II. de Elect. in o. in irrue Mat. Ex enm. eod. lib. in c. s. de Poenis. lib. eod. Iu Clement. I. vi 3. de Poenis, in Clament . I. de Priv. in Clement. a. de Sentia Excom. de demum in Extrav. Comin. ut in c.3. de Poenis, iuc. . de Reliq. de Venerat. Sanc ., in c. . de Regul. ine. 3. de Poenit. ει Remissi. in c. . de Simon. in cap. 1. de Sentent. Excomm . in cap. 3. de: Privit. in cap. I. de Iudaeis , de in cap. a. de Simon. Plures aliae recensentur in recentioribus Bullis Summor. N. ad quas Lectorem remittimus. Solem R. Pon-ejfices delegare iacultatem absolvendi a Casibus sibi reservatis; ερ in hoc observandum est discrimen quod repetitur inter delegationem factam a Pampa , de illam fictim ab Episcopo, nam Delegatus a Papci Pro reservatis. semper habet potestatem absolvendi a Censuris, quia nullus est Casus Pa-Pae reservatus, qui non habeat annexam Censuram , non vero idem dicen dum est de vi delegationis factae ab Episcopo, quod illius reservationea non semper habent annexam Censuram. Qui vero est delegatus, sive a ripa, sive ab Episcopo ad serendam Censuram. , Mater est delegatus ad absislvendum ab ea, nisi id illi specialiter a Papa. vel ab Episcopo com
mittatur. Et demum delegatus ad absolvendum a Centura Iuris reservata non censetur delegatus ad absolvendam a Centura ab homine sine speciali commissione. At hactenus de his, .cum inquisitio nostra tunc eo tendat. .e Ponamus modos quibus peti. ει quibus conse eri soleae Censurarum solutio. δι Casus illos, i qui possu ut contingere ex absolutione non re
- . . LXIL Absolutio igitur peti potest, vel si Miser, vel ad Caute Iam
Alter ra autem distinguitur ex eo. quod absolutio simplex vere necessariata, . ec Petitur,. ac datur ab ea Excommunicatione, quam injustam esse
utendit excommunicatus. Ablolutio vero ad Cautelam tunc datur eum
-communicatus assirmat Exeommunicationem suisse nullam, de haee quandoque conceditur, non quia necessaria sit, sed ut tute se immisceat Di visis,. de aliis actibus. qni eontendit se non fuisse excommunieatam . E. nrea xero Petitur, ει dater simplex absolutio iuxta formam Iuris , quia
.a etiam necessaria tune erit ., cum constiterit Sententiam Excommunicationis iniquam esse . Ea etenim est usi erialis Ecelasiae instinuio , ut velit Ucommunicatum a suo Iudiea ἔ, iniuste tamen, Edest absque eius culpa, a uerim ligatum esse, ae teneri ante absolutionem servare Canones eo mmunicatos statutos sub poenis ab iisdem inductis. Quod secus est, ubi communieatio est nulla, nee enim requiritur ahlolutu, ab eadem, quia ae communieatam minime ligaveri ε; Nihinc est , quod huius Excom municationis absolutio dieitur ad ea utelam quia si pur an ve ea fuisset communicatio, ne' aliis ita excommunicatus impedFmento se . . e. sibι no-- t EXcommunieatio ι Quamquam vero sit necessaria absolutio' simplex,
420쪽
non ima tamen inserri debet M si eontrarium plerique senserint ) petentem hane absolutionem, vere fateri se esse excommunicatum , hoe est non poterit inde assumi eerta consessio Excommunicationis, sed tantum
praesumpta , quae in rebus magni momenti , & maximi praejudicii probationem plenam ab 'de aliis adminiculis non constituit. Ex hoe vero quod absolutio ad cautelam ne eessaria non sit, non inde sequitur tamen , quoadum pelirer exprimenda non se caussa nullitatis, quia nullitatis caussa iciunt vectum est aliquo modo probanda, ut detur abis latio hac ad cautelam. saltem quoties narratur Appellationem Praecessisse ἔ debet enim summatio cognosca an Appellatio Excommunicationem praecetarit, nee sufficit quod unius Testis testimonio probetue , aut per iuramentum ipsius appellantis: Imo quoties Appellatio ab interloeutoria fuerit interposita , erit probandum plane. quod appellatio Excommonicationem praecesserit, licet non dum constet ipsius Appellationis iustificatio ι Meus dicendum erit si appellatum sit a sententia definitiva, in quo casu erit sussie iens Summa ria , de semiplena probatio. Additur tandem absolutionem ad cautelam
conserri a Papa , de a quoeunque Superiore ipsius Excommunieati, veIab ipso Excommunicatore. Utrum vero eamdem praestare possit Delegatus, non conveniunt DD. sed tamen affirmativa.sententia usu, de praxi reeepta est extra Curiam Romanam, nee Potest ex conita dictione Adversariorum
impediri, nisi ii dixerint Excommuniearionem latam fuisse propter man festam essensam , quod probate debent intra octo dies ex textu stigulari
alia , quae vocatur ad Reincidentiam, quae duae species absolutionis nullam ingerunt disse ultatem, si earum prima respiciat conditionem da praeterito, vel de praesenti. 6e altera si datur in Articulo Μυrtia, 'vep ob iustu in impedimentum. Sed difficultas tota oritur quando conditio est de futuro, pumta donec sitisseceris, dc nova culpa non concurrit post datam absolutionem ad reine identiam. Itaque ad dirimendam primam dissicultatem , in qua non conveniunt Auctores, dico Panormitanum in cap. I. de Iudic. not. α post. Gloss. in Clement. r. ve rho douec de Decimis, existimare Exeommu micationem latam sub ea conditione , F satisfecerit, non tolla, nee ditatui absque ah listione etiam sequuta satisfactione. Ratio praeeipua est, quam expendae. Florent: in 3. P. tit. 4 eap. 77. g. r. qujod absolutio 'ab Excommmunicatione debet simpliciter manistrari juxta regulam actu ρ de reg. Iur. in 6. quapropter in praedicta absolutionis serma donee satisfecerit, habet ut hic sensus , ut semel ex communicatus ab eadem Excommunicatione absol vatur ea quidem conditione, fi satisfecerit . de consequenter forma illa su Aneiens non est ad absolutionem ab Excommunicatione, etiam si conditio evenerat. Ad haec , Excommunicatio. inquiunt, non commode patitur tui pensionem, quia vel est omnino per absolutionem tollenda , vel ma nebit eius vis, & effectus integee non obstante suspensione : ergo non poterit Exeommunicatio tolli absque absolutione, si semel simpliciter lata fuerit; neque item si semel ligaverit, adhue ad tempus lata, ea quidem ege, δευς fati reerit. His tamen non obstantibus, in contrariam ibi ere: ententiam plurimi ex DD. quorum aliqui discrimen ccnssituurn ut internας duo, nempe, quod quis excommunicatus semel simpliciter,