장음표시 사용
421쪽
dum absolvatur sub conditione , vel quod ab initiis execim municetur quis piam sub conditione, donec satisfecerit. Nam in primo casu loquiunt semel Exeommunicatio habuit suam vim . ablatu te scilicet absque aIta conditione, de in posteriori Excommunicatio semper habuit illam conditionem ab initio positam donec satisfecerit. Ad primam vero rationem respondent, quod etsi forma illa sit neeessaria ad absolutionem , tamen etiam sine illa forma prκ-stita valet, ut tenet Glossa ulti m. communiter recepta in cap. cum desdorada Senten. Excommunicationis, ει suffragatur textus in cap. venerabilibusaeis t. sane, quia forma a iure tunc lexvanda in eum commode larvari Poteit , & quando casus est in Excommunicatione absolute lata, non vero in Exeommunicatione ad tempus inflicta. Ad alteram rationem Fespondent,
quod licet excommunicatio vere suspendi non possit , nihil impedit, quoa ab ea detur absolutio ast certum actum , vel tempus , quo finito aterum quis se ipso iure excommunieatus sub iisdem monitionibus , de solemnit tibus, quibus prior Excommunicatio inflicta suit, eamque praxis iam dia admisit. Praeterea Excommunicatio fieri Potest. sub conditione ex cap. sereo de Appellationibus. Ergo δι absolutio absqne nova verborum forma . Et revera in Interdicti, Ecclesiastico conitituto donec aliquiι satisfaciat, se inruut .satisfactione non est necessaria relaxatio, cum ipso iure censeatur, det Interdictum relaxatum, ut tenet Glossa in cap. non re vobis, verbo donec..& 1bi DD. Idem dixeris de Suspensione Ecclesiastica , quae nulla indiget absolutio . si lata fuerie ea conditione L donee satisfactum Iberit. Ita pacister idem affirmabitur de absolutione ab Excommunicatione lub eadem conditione lata , est enim butus ablolutionis illud peculiare , quod lapso ter- .mino tu absolutione Praeli tuto, vel Peracto actu . ad cuius effectum quia absolvitur, statim absque nova sententia Excomma alcatio tollitur . . Ad alteram inaestionem utram sine nova culpa quis in eamdem Gn-juram re incidere possit brevitet respotadendum est qua meamque Centur an tolli penitus per absolutionem a legitimo Superiote impetratam, Ec conse quenter non sine n a culpa posse quem nova censura ligari, quod pateteX iis, quae diximus agsates de Conditionibus prae requisitis ad Censuram. Hoc ipso igitur quod Quis deficie in iis au quae adsteiugitur in actit Impetrandae ab lolutionis a censuris, novo Peccato irretitur, ει quidem ut sup- Ponitur gravi. Ergo de nova Censum ligabitur, sive haec imponatur a Linctoritate Iuris, five Iudicis ipsius, a quo sub his conditionibus a Censura
LXIII. Solet etiam inquiri utrum vaIeat Absolutio data, aut Ad lenti, aut Invito Verum non videtve de illarum valore dubitari posse. Nam si Superior absentem ligat, cur et absentem absolvero a Centura non poterit Z Absolvet profecto. ει statim suum effectum operabitur, dummodo
ab aliqua conditione non dependeat , ει licet eius notitia nondum ad ab solutum pervenerit, quia talis abiolutio a Super loria volantate, os intentione vim trahit. Ouod idem dixeris de Abselutione Invito data . si tamen a Contumacia recessit, quia Censura est pinna, quae etiam a nolente auferti potest , de tantum Casus excipitur Ablolutionax a Centura vaBullae, vel Privilegii in ipsius Poenitentis favorem concessi, cuius ulus a
voluntate illius pendet, in cuius gratiam fuit concessum. Dubitari posset de validitate huius absolutioias, si per metum, dolum i ercozem , aut per
422쪽
vim esset extorta. Sed in hoe negotio cum agitur de Dolo attendenda est Caussa finalis, aut impulsiva . nam si Error, & Dolus non sunt in re substantiali, sed solum impulsiva, valet absolutio, quae valebit etiam in ca
su quo metus a Deo. vel a Caussa naturali inferretur, ut valet votum ex e dem metu factum , nunquam vero valeret si metus gravis esset, si esset iniuriosus a quocunque incussiis ad obtinendam absolutionem, ex cap. unico de iis, quae vi in o. Imo quisquis esset, qui hunc metum incuteret, Excommunicationi subiaceret. LXIV. Ut ad alteram inquisitionis nostrae partem progrediamur, quae respicit modum petendae Absolutionis a Centuris breviter aduolamus duo inspicienda esse super hoe facto, Forum videlicet, a quo eadem absolutio impetratur, de quod ille qui absolutionem petit, non petat, ut absolva tur ab una, s pluribus est irretitus , sed petat ut ab omnibus abiolvatur. Siquidem lie et Absolutio verbis indefinitis, de generalibus impetretur , nihil refert ad petentem , qui ab illa tantum absolvitur, cuius ablolutionem petiit ex l. F.de corta Cod. de Transact. E contra vero si in petitio
ne suerint omnes expressis uni ea absolutione tollentur omnes t. ptaribus T de Aecepti lat. Si vero scientiam habens omnium Excommunicationum indefinite absolveret exeommunicatuin, qui unicam tantum in Petitione nomminat mi expressit, tune erit absolutus ab omnibus, quia verosimili coniectura praesumi poterat Absolventem, a tae itis etiam Excommunicationibusnahilominus absoluturum , si pro earum singulis Excomni unicatus petitsi absolvi, dummodo tamen tu absolvente sit potestas absolvendi ab omnibus , & falsa non fuerit absolutionis causta, contra Panormitanum, qui in ea P. ex parte supr. et t. existimat absolutionem ex falsa caussa praestatam v l,dam esIe, si ab volvens habeat animum ab I vendi non obstante caussa falsa , licet iniqua sit absolutio , sicuti constat ex cap. venerabilibus I. fans h. i. Etenim apud laudatum Auctorem . de Excommunicatio ex salsa, de iniusta caussa lata minime ligat si Excommunicator non habuerit ligandi Potestatem , quod praesumi debet , suta is putabat caussam veram esse, alioquin non excommunicaturus , si seiret eam fallam esse . Uerum in his communieationibus, ει absolutionibus quandoque pronunciatis, vel oh tentis ex salsa caussie , quoad eorum validitatem . ita loquendum esse, ut inter alterutras nulla st differentia tenuit Rota in Novi T. 3ys. dc sensi In nocentius in c. facis verbo aIioqui extra h. t. Pariter enim procedunt Excommunicatio , de Absolutio cap. verbam de Poeniten. d. r. dc notat Glossi in cap. inferior a I. d.
LXV. Quod vero spectat ad Forum , notandum est , quod Forum Poenitentiae distinguitur a Foro Conscientiae, quia hoc latius patet quam ilis lud , quare Dispensatio, quae remittitur ad Forum Conscientiae datur non audita Consessione , tecus si remittitur ad Forum Poenitentiae ; unde verbum illud in Foro Conseientiae sonat Conscientiae securitatem , de ne dispensatio Valeat pro Foro externo. Hinc sequitur, quod qui potest absolvere in Foro Conscientiae, potest etiam absolvere extra Forum Poenitentiale. hoc est licet Consultiones excipere nequeat, ut Parochus nondum Sacerdos, potest dare absolutionem a Censuris non data ab Ihlutione a Peccatis , ut late probant Navarrus lib. s. Consil. de Privit. Musil. II. Et in Manualis. P. 17. n. 4 I. Et Suarez Tona. 4. de Religione lib. 6. cap. I 6. n. 4. dc alii.
423쪽
LXVI. Non minua autem requiritur iusta caussa ad tollendam Censa ἀτam , quam requiratu P Iuramentum de paraeido mandatis Ecclesiae EX e P. I. s ex cap. ex tenor . ex cap. de ceram extra h. t. in quibus textibus
etiam evincitur, quod haec iuratoria Cautio exigitur ad cautelam suturae, di praesumptae contumaciae ab eo , qui iuste excommunicatus absolutionis tempore latisfacit pro Commissa culpa i de haec cautio adhuc extenditur ad casum manifestae, vel dubiae illatae offensae ab eo , qui ab excommunicatio. ne petit absolvi, si non possit satisfacere, ut communi omnium contenta definitum est . Et, idem dixeris de Excommunieato per contumaciam , quae sve manifesta sit , sive non , qui absolvendus est antequam absolvatur hanc cautionem praestare debet de stando judicio, de de satisfactione expensarum. Unicus est casus, in quo absolutio conceditur eum siti ieienti cautione post Convenientem satisfactionem , quando satisfactio Spiritualis est , vel ejus can. ditionis, ut ab excommunicato praestari non possit . Nempe Collatio Bene. ficii , Reeeptio in Canonteum die. , de hunc casum excipit Glassia verba Emenda in cap. Folae supr. eit. quam DD. communiter sequuntur agentes de manifesta offensa. Et ipsi Consessarii secus facientes peccant mortaliter, vi absolventes Excommunicatum, iniuriam laesae parti inserunt, nisi pars ipsa condonet cap. s m de Usuris, de cap. Parochianos de Sent. Ex comm.
LXVII. mod vero tti nox ad formam Absolutionis , si haec datur in
soro interiori , sufficit serma , quae usurpari solet in absolutione Sacramentali. In ceteris salibus agendum est iuxta mandatum , quo Sacerdoti committitur absolvendi facultas, vel iuxta id, quod in Rituali cujuscumque ui me ess notatur. Quod si per Episcopum sit relaxanda Centura, in hoc xa' pbservari debet, id quod ponitur in Pontificali Romano ad hunc ti-
ulum. Obiter adnotatur hane absolutionem ab Excommunicatione illi etiam esse impertiendam , qui eum excommunicatione decessit, licet cum Poenitentiae , ει contritionis signis decesserit l, adeoque necessario eamdem esis pro illo impetrandam , lie et apud Deum absolutus esse credatur , cum ad huc tamen apud Ecclesiam ligatus censeatur. Et haec absolutio ab eo conmis enda est, qui eum vivum absolvere iure potuisset, non quod Ecclesia solvere , di ligare mortuos possit , quod ultimum asseruit Gloss., de lPanormitanus in c. A quia de haeret. sed quod possit denuntiare eos de cestisse ligatos, vel absolutos quo ad actus, fit essectus per vivos ersa mortuos agendos, quemadmodum post alios explicat Alphonsus a castro lib. a. de iusta Haeret. punitione cap. 3o. , qui etiam exponens haec verba, quae te guntur in dicto cap. F quiti Anatbema ei dicatur: explicat, post mortemsismis sat maledictio , quia permittit ilium decessisse excommunicatum: hanc enim significationem habet haee dictio Anatbema , ut ex probatis Auctoribus demonstratur.
LXVII l. Quoniam vero in superiori nn mero LVIII. meminimus illius
speciei Censurae, quae licet seratur per sententiam generalem , revera tamen talis sententia particularis est, & Monitorium appellatur , hine est quod antequam huic materiae finis imponatur, pauca de Monitoriis addere, non inutile arbitramur. Monitorium , itaque est Sententia Genera/is , qua profertur ad suem ReveIationis pro rebus deperditis , vel subtrastis contra eo , qui rem deperditam, ab ipsis inventam non resiluunt, veι scientes injustum aliena deleviorem, non indicant. Hujus sententiae vis aliquos praesuppo.
424쪽
nit Conditiones t. , ut fiat Monitionibus praemissis , per quas inventor, vel
detentor rei alienae constit uatur in vera, de actuali contumacia. Hanc conditionem requirunt Tridentini Patres Seg. xxv. de Resor. cap. 3. ibi. qua e Monitionibus praemiss θς. a. ut serant ut tantum ab Episeopo non ab inferioribus Praelatis Trid. d. l. An autem Uicarius Episcopi virtute gene-ridis Mandati possit talia Monitoria , di Censuras concedere, Pro utraquR parte leguntur DD. Sententiae . & Cardinalium Declarat. resert Barbosa de O .ficio Episcopi Alle g. s7. n. 6. de T. Tutior itaque videtur Sententia, quodi Vicarius Episcopi sine Speciali Mandato tales Censuras proferre non debeat , nam Concilii Trid. PP. statuunt , quod a nemine prorsus, Praeterquam ab Episcopo decernantur, ει quamvis nomine Episcopi, regularirer etiam veniat Vicarius, id tamen non semper procedit in negotiis magis arduis, praesertim ubi iura meminerint Episcopi cum aliqua particula restrictὲva. 3. requiritur ut talia Monitoria, vel Censurae non dentur, nisi in subsidium ordinariae executionis realis: propterea, si alia via constare possit de iniusto rei alienae detentore , vel res ipsa recuperari, abstinendum erit a Ceu suris. Tridentinum ibidem. 4. demum conditio est , ut res pro quibus Μo nitoria conceduntur sint magni momenti, quia Censura ex saepe dictis nonnis ex gravi caussa ferenda est. & ex stylo Curiae Rom. , ut refert Riccius
in Praxi aurea Parte r. Re l. aso. Munitoria censuris non conceduntuἰ anisi summa sit saltem s . aureorum.
LXlX. Oecasione harum eonditionum suit olim dubitatum . Utrum qua ad Sabditos Abbatia Exempli, de Iurisdictionem quasi Episcopalem ha bentia ius decernendi huiusmedi Excommunicationes ad Episcopum pertineret 8 Et Ugolinus de Potestate. Epi opi cap. 4s. Per Sacr, Congreg. de cisum resere, adeundam esse Sedem Apostolieam . Utrum vero haec aecisi Procedat in casu , quo Appellationes ab huiusmodi Abbate habente Jur ita dictionem quasi Episcopalem in certa parte Dioecesis ad Episcopum ancer Ponantur videtur dicen um quod eum ex faeti specie constet apud tam ιem Episcopum remanere Iurisdictionem habitualem ex communi explIcations DD., qui inter alios essectus Iurisdictionis habitualis apud Episcopum Semanentis . recensent Appellationem ab Inferiore ad ipsum , adempta Abbata per Cone ilium Iurisdictione huiusmodi exeommunicationes decernendi, in illot iure succedit Episcopus .i LXX. Ceterum autem haec Monitoria non obligant ad revelandum . vel denuntiandum , qui ei tra suam , vel suorum infamiam id facere non Pos sust; quamvis si rem alienam ipsi detineant alio honesto modo, quo fieri Potest, scilicet clam, vel per tertium restituere teneantur. Nee etiam illi ad revelandum tenentur, qui rem non certo sciunt, & saltem Per unum contestem probare nequeunt, vel qui iure Compensationis rem sine alle--τius iniuria detinent . Et quisquis Secretum vel explicite , vel implicite pro misit, ut Advocati, Notarii. Procuratores die. Aut ii, quibus sub Sigillo. naturali aliquid commissum est, nisi agatur de impedimento Matrimonii, e aut de gravi damno alteri inserendo Ee demum tales Revelationes non iam cιunt fidem in ordine ad inquisitionem , vel poena m criminalem contra de
muntiatum t unde usus obtinuit'. ut Monitoriis inserat ut ela..ialar Volsms
ἀπι- . ruod ex revelatione Mjusmodi, F eam Feri continget, nisi pro ciuiu
425쪽
interesse, ct civis ter tantum agi possis. aliau revelatio ipsa, se se in iudicio, neque extra, fidem faciat. LXXI. Ex dictis eolligitur , quod reliqui omnes praeter illos , quos
exeepimus , qui subjiciuntur Episcopo Monitorium concedenti , tenenis tenentur revelare statim ac Monitorii plenam notitiam .habuerint , exclusia aetiam infidelibus. Λmeutibus, Judeis. Cathecumenis , de Insantibus , vel quia Ecclesia in eis Iurisdictionem non habet , vel quia obedientiae incapa ces sunt. Tenentur vero Religiosi, etiam exempti , quia Episcopo subiiciuntur a Concilio Tridentino Sesse laud. cap. 11. quo ad Censuras, de ii, qui in aliam, aetiam commorandi gratia Dioecesim transierunt, quia ubi semel coeptum est iudieium . ibi de finem accipere debet leg. 7. ει 3 o. T. de Iudiciis , te ex cap. I s. de soro compet. Et demum quot quot sub Mortali praecipi potest , ut revelent. Privilegium non revelandi Alfinibus con cessum ad quartum usque gradum extenditur in linea Collaterali, in Recta vero usque in infin eum. Neque expectanda iis est , qui revelare tenentur eriplex monitio, sed post primam stricte ad revelationem tenentur omnes, qui facti notitiam habent, nam stricta est obligatio , quae ex Religione, de Iustitia nascitur ; quapropter qui non revelando damni caussa fuerunt, ad
restitutionem tenentur ex D. Thoma a. a. q. 62: A. 4. ad 6. Possunt tamen dari caussae , in quibus revelationem differens non peccaret, puta si grave detrimentum ex precipitata revelatione vereretur, si dubitaret anxevelare teneretur , si eraditum aliquem vellet contulere, si propriis, di gravibus negotiis alio traheretur, tandem si speraret partes ante latam Ex communicationem secum invicem conciliatum iri, aut salubribus se consiliis praestiturum , ut delinquens parti laesae quantum opus est faciat satis . Qui vero sublatis his eaussis ita differret revelationem , ut praevideret se
amplius revelare non posse , is non revelando graviter Peccaret, Ec Excommmunicationem incurreret.
LXXu. Iis omnibus , quae in praesenti Capite exposuimus addere oportet, quod licet Ecclesia poenas habeat certo delicto determinatas, propter Particulares tamen circumstantias , quae in tali delicto concurrunt , quae ipsum delictum aggravant, vel minuunt, etiam inferioribus Iudicibus conee indit, ut a poena ordinaria Iuris recedant , dc aliam extraordinariam gravio rem, vel leviorem pro sua Prudentia, & arbitrio imponere valeant. Siningulariter in Iure Canonico est animadvertendum , quod antiqui Canones iaimponendis poenis . Ee in infligendis Censuris proni fuerunt , quae tamen homdie maiori ex parte in desilietudinem abierunt, adeo ut teste Ual. h. i. g. in fine , si non omnes. saltem pleraeque poenae Iuris Canonici factae sunt arbitrariae; & praesertim circa Censuras Ecclesiasticas mandavit Tridentinum sess. xxxv. de Re r. cap. 3. ne Iudices Ecclesiastici saciles sint in illis serendis , nisi omni alio modo destituantur , cum experientia doceat Censu eas Eeelesiasticas levibus de caussis latas, contemni potius, quam observari,
Mihilo tamen minus , eo aliquando crevit delinquentium audacia , de delictorum stequentia, ut aliquando Censurae I plae ad compelcendos audaces
minime satis sint, sed praeterea cogatur Eeclesia in effrenes hujusmodi homines procedere Depositionis, de Degradationis sententia. Pauca igitur de duabus hisce spiritualibus poenis addenda superiunt, ut siuem huic Disputationi imponamus, harum quoque pinnarum inspecta natura in quo conin
426쪽
veniant, in quo diserant, di cui committatur hujus sententiae prolatici
LXXIII. Depositio itaque , si totalis sit , est poena Ecclesiasti ea , quλClericus in perpetuum , di sine spe restitutionis privatur omni Ossicio , &Beneficio , retentis tantum Privilegiis Clericalibus Fori, de Canonis . Dixi si sis totalis nihil enim repugnat decernere partialem DePositionam . quae privet aut ossicio , aut Beneficio , aut quae altero horum PriVet in parte , non in toto 3 ex quo sequitur quod Clerieus ita Depositus, manet adhue Clericus cap. cum non ab homine to. de Iudi c. N post peractam poenitentiam
potest Episcopus eum illo dispensare , de ordinibus suis eum restituere . Huiusmodi Uepositio Verbalis dieitur, quia fit per sententiam Episcopi, vel Vicarii eiusdem speciale ad id mandatum habentis , & dissere a Depositione Reati, quae proprie appellatur Degradatio, & est poena Ecclesiastica , qua Persona Ecelesiasti ea privatur omni, non tantum Beneficio , de ossicio, sed etiam omni Clerie ali Privilegio, ut instar Laiei habeatur . sine ulla spe didispensationis , aut rehabilitationis , Et cum externa solemnitate Canonica , qualis describitur in eap. Detradatio de Poenis in 6. & in cap. novimur de Uerb. Signis. Ipse tamen Charactat Saer. Ordinam , qui in anima imprimi tur . quia indelebilis est, auferri nequit, ideoque si contingeret aliquem ex falsis probationibus condemnari, & degradari, demonstrata postmodum innocentia restitutus , noviter ordinari non deberet; imo degradatus in casu extremae necessitatis si Sacerdos foret ex plurim. DD. sententia, ut supra, de alibi adnotavimus, aliquem absolvere posset. Quia vero De gradatio Actuam lis resertur inter actus Ordinis Episcopalis, ideo fieri non potest nisi ab Episcopo consecrato, ut Glossa communiter recepta in cap. transmissam 4 . verbo de talibus de Electionibus, & Ttidentinum docet in xui. Sess. de Re for . cap. 4. his verbis rare per se ipsum ad actualem , degradationem dec. 6c Propterea nec potest ab Episcopo demandari Abbatibus Presbyteris , de solemniter benedictis. Unde ita Archidiaconus scribebat in cap. dilecto n. 1. in verbo mucrone de Senten. Exco m. in 6. Duplox es mucro Spiritualis .atius disciplinans , seu Medicinatis . st Excommanicatio , qui astu ad punitionem . sed ad Correctionem tantum vibratur, alius eradicans , flve mortatis, qui non tantum ad correctiouem, sed etiam punitionem infligitur, ct hic es macro Episcopi speciaIismus,unde nullus non ordinatus in Epitcopum ipsum vibrare potest . Quamquam vero soli Episeopo facultas hee reservetur, ab ipso tamen QI fieri De gradatio non potest per textum in cap. finali as. q. 7. dc per Concilium Agathense, ex quo revera intelligitur quod in Degradatione Presbyteri olim adhibebantur sex Episcopi . tres in De gradatione Diaconi. hodie vero a s stentibus totidem Abbatibus usum Mitrae . bt Baeuli ex Privilegio Apostolico habentibus fieri debet, si in Civitate, aut Dioecesi reperiantur, & com mode interesse possint. alioquin assistentibus altis Personis in Eeolesiastica
dignitate constitutis, quae aetate graves, & Iuris scientia commendabiles sint, etiam si ad Dioeee sim nori pertinerent, inter quas personas non computari Regularium Mendicantium Superiores, eo quod non habeant nomen di gnitatis, declaravit Sacra Congregatio. quae eosdem Abbates dixit non de- here Interesse Examini, vel Processui Degradationis, sed tantum actuali
De gradationi assistere ut Assessores. Dum vero Episcopus ici Casibus in iure expressis solemniter , & actualiter degradatur ab Ordine , huic degra Tom. III. ccc dam
427쪽
dationi xis. adstare debent Episcopi. ut textus loquitur in cap. Felix x s. q. T. oc notat Abdias In cap. non potes de Re iudicata, Sylvester in verbo Degradatio n. I. Clatus in Practi. Crimui. g finali q. 74. v. sed quaesto quοδυθcopi &e. Uisum est aliquibus . quod Clericus primae Toniurae degradari non pi siit, quia inquiunt inTonsura nihil traditur, ast contrarium legitur in cap. quiι Episcopus a T. q. 2- ra quo legitur de lolemna Depositione Psalmulae , quod ab Hugone inrelligitur de solemn ι Degradatione. & idem doeee Archid. in laudato cap. Degradatto n. 4. Vis Clericus csjuscunque gradus, ocsequitur Geminus col. 4. v. quaero au Degradar ιο feri post in existento in prima Texsera. Ergo Clericus etiam primae TOnturae acta aliter deponitur, di idem patet manifeste ex Pontificali in titulo de Degradatione a prima Tonsuta , ubi forma hujus Degradationis praescribitur his verbis r Auctoνita re Dei omnipotentis ρος Tibi auferimus babitum Clericalem, ct nsdamus est Religionis ornata , atque deponimus, degradamus , ouiamas , re exuimus εν omni ordine , beneficis, ct privilegio Clericali de e. dc demum ex eo patet quod excluduntur Abbates a facultate degrada adi hunc clericum, etiam ex Commissione Episcopi nec ii audiuntur qvi contrarium sentiunt hoc sundamento, quod Abbatibus committi potest collatri Tonlurae , de ordinum mi innorum, ita ut qui potest conserte , possit etiam auferre et siquidem his non abstantibus hoc Privilegio non gaudent Abbates, nam Spiritualia facilius con suntur , quam defruantur. ut In hac ipsa materia Degradationis inquit Glossa, in laudato cap. Degνadatio v. Cavonibus de Poenis in 6. a simili de Episcopo , qui solus poteth ordinem conserte , & tamen, ut sapra notavimus, solus auferre non potest. Sed his omissis vileamus modo in gazbus casibus locum habeat Poena Degradationis. LXXIV. Nonnulli ex Interpretibus Canonum existimarunt, quod in Omnibus delictis , in quibus per leges laeculi imponitur poena Martis naturaliss secundum Canones succedat poena Degradatiociis, quia Ecclesia non habe cultra quod praestate possit, cum nunquam capite Plestit delinquentes . 1ca
cum aliquibus Abbas in cap. or F Clerici de Iudiciis n. 41 . Uerum Oppo
si a sententia magis probatur, utpote quae validioribus innitatur rationibus,
ex quibus evincitur, non esse locum Degradationi nisi in Casibus io jure expressis. Et re quidem vera multi sunt Calas, in quibus lex Civilis im- ponit laico poenam mortis naturalis, ut in L. quamvis secunda, Col. de Adule. de communi, & tamen Clericus pro Adulterio secundum Canones non degradatur , sed deponitur, & in Monasterium detruditae ad agendam Perpetuam paenitentiam , cap. fi quir Discopus S I. dist. Pro Rantu lex Civilis imponit Laico poenam ultimi lupplici L. unica Cod. de Rapt. Virg.& lex Canonica pro raptu non imponit pinnam Degradationis actualis, ted Depositionis cap. de puellis 36. q. a. ει idem in raptu Monialis ut L. Fesis non dicat rapere C. de Epitcops ει . ter. ει cap. nutius 36. q. 1. timIliter Cleriei Idolornm e ultores, Aruspices , dc Sortilegi de iure Canonico de Ponuntur . dc in Monasterium Uetruduntur, ut cap F quis Episcopus eum cap. sequenti usque in finem a6. q. s.& tamen de iure Civilι laici concreman tura Ec eorum hona publicantur , ut decernitur in L. 3. C. de Male sic. de Mathemat. Episeopi, ει Clerici rebellantes Sedi Apostolicae; item Cleri ei
Contra naturam incontinentes ab hac poena eximuntur cap. de Ligurιbus,
23. q. s. cap. Clarici de Excess. Prnias. & tamen committunt crimen atro
428쪽
tissimum laetae Maiestatis in primo ea su ex 2- I. in principio, At ex iis quae ibi notamur ff. ad I egem Iuliam Matellatre. ει ex Clement. Pastoratis de reiud te. Et in secundo casu ex Canstitue. Ιχ. .S. Pii U. ancipientra Horrendum iliad scelus &e, Igitur ex his omnibus constat, ut bene ponderat Metanus hic n. 6 I. non esse verum, quod semper Canon intonat Poenam iClerico . quae possit proportionari poenae civili, quae imponitur Lateo , dc est communis o.
Pinio; sqaidem solus Papa, attenta Ecclesiastica libertate potest limitu . seu declarare in quibus Casibus clerici sint per Episcopum degradandi .& comprimetidi per cutiam Saecularem, quia cum non puri hominis, sed ve- .ri Dei vice langantur in terris , Ius Divinum non humana, sed Divina potuis auctoritate distinguit, seu declarat Casus itaque i q. iquibus Romani Pontifices decreverunt CIericos esses degradandus, de tradendos Curiae Sucularii di qui inseruntur in Corporet
Iuris novem enumerantur 1. crimen haeresis cap. excommunicamus s. damnari. cap. ad Abolandam g. I. de beret. cap. I. dc cap. super eo l. e. in c. I. Crimen Falsificationis litterarum Apostolicarum cap. ad fassariorum de Crimin. sal sui. Crimen insidiarum , dc conspirationis contra proprium EP stupum c. f. quis Saserdotum II. q. r. Iv. Crimen Atassinii c. pro humani de Homioid. in 6. v. Crimen incorrigibilitatis. m. Exercitium nefandi crimi Dis contra naturam ex laudata Constit. PIi v. . oc ex altera eiusdem Pontis. Constit. Incipisno Cum primum I. hi .vII. ει vIII. Celebratio Missarum , de ad ministratio Sacramenti Poenitentiae per illos , qui promoti non sunt ad Sacrum Presbyteratus ordinem .ex Bulla a I. . Clementis VIII. incipien. πιγεσι as. IX. . Ec ultimus casus, ea Crimen cudentium aureas , vel argenteas Monetas in Proume iis, Regnis , Civitatibus . oc Locis in Ita Ita dumtaxat exilientibus e XConstit. Urbani VIll. incipae n. In suprema . Cum igitur regula stet pro Exem- Ptione Clericorum a Saeculam pctelia te ante omam humanam Constitutivnem a Iute Divino inductam . ut notat Glossa. in cap. Si Imperator s6. di
stu . . Ec a praedicta Regula hi tantum novem Casus reperiantur excepit., utiq ue in allis non exceptis firmatur regula in contrarium, ut non sit lo
Mus hirae Poenae Degrauationis l. qaasitum s. denique T. de Feud. instruet. les. nam Dod liquiae g. filial. T. de Poen. ἰegat. c. a. de Coniug. Ieptos. etiam si eadem ratio reperis tur , quia quando lex est simul Poenalis, de exorbitatis, non proceditur de similibus ad similia ex identitate, imo neque ex maio9tate rationis , etiam quando agitur de limitanda exemptione Clericorum a tu risdictione Laicali. Quod si in iure dubium occurrat , vel in facto, an crimen commissum. vel qua poena punie udum sit, regulariter semper Judex in mitiorem partem inclinare debebit. nasi concurrentes circumstanetiae alida
suadeant, Hospiciendum i a. de l. penultima T. h. t. Veluti si in Iur. canonico Depositi is poena statuatur . non de Degradatione , sed de verba lirantum Depositi me ordinarie accipiendum erit sed in his susus evolven dis immorari non vacat, quia stre m deIuetudinem abiisse vidintur.
429쪽
Pura sunt, quae viam praeeludunt ad ordines. Moram iacturar Praeteri
tarum Cul Parum per Poenitentiam remissio; Corporis, aut animi labes sine culpa: & Nota desectus. Ex his autem postrema Capita examini subjicimus, nam de reliquis satis diximus. ubi agentes de publica P mitentia, di de Qualitatibus ordinandorum nostra Inqnisitio defluxit . Capita haec tum Antiquis, tum Reeentioribus placuit appellare Dregstaritates, neque Apostolicae Sanctiones ab hae voce abstinuerunt, regulam praescribentes Proconserendis Ordinibus Ecelesiastieis aut semel iam collatis eXequendis. Dicitur itaque Irregularitas ex eo, quod Regulate illud dicatur , quod fit secundum regulam, eumque Regula Iuris Pontifieii omnes admittat ad Ordines, qui a Lege non exeluduntur, illi sunt extra Regulam, qui exclum euntur, & Irregulares appellantur, & qui hae Nota laborant impedimeneum habent, quod appellatur Irνegularitas. Quare antiquitus Sacris initiati contra Regulam dieebantur, qui ex prohibitis admittebantur, ut in ea specie quosdam ab eo Ordine prohibuit Apostolus I. ad Timot. cap. F., di Concilium Nicaenum in ean. a. Non modo habet hoc peculiare Irregu- Iaritas, ut Ordinum susceptionem impediatu sed etiam usum eorum, si ante fuerint suscepti ex eap. curandum xl. 34. & ex cap. final, de Temp.
ordin. Quin etiam obstat luseipiendis Bene fietia ex cap msulasti de Cler.
EXeom. Ministr. Quae tamen Beneficia non vacabunt, si Irregularitas fuerit subsequens, ut ex communi DD. sensu tenuit Rota in Decisione Is . , α Gomea in Trach. de Expectativis n. eo. Sed expectanda erit Iudicra Sen tentia, sive quis Irregularitatem contraxerit ex Delicto, sive ex solo Delectui quamobrem potest describi Irregularitas Vitium. εωjus caussa jure βα-maπο Ponti is prohibetur quis Boue tum , ct Ordinem Ecclesiasticum Ρ- sistere , ct in suscepto ministrare. Quaestro olim fuit, num iure humano tantum Pontificio Statutum esser hoc Impedimentum . an potius Iure Divino , qaod in Veteri Testamento, in Canonibus Apostolorum , atque in eorum Epistolis plura inveniantur, quae Postremam hanc opinionem cumulatissime probant. Verum eum Apostolorum Canones, & Decreta Iuris humani snt, & Lex vetas per Christianam. de Evangelieam sit abrogata, certum modo apud omnes est Irregularitatem non esse. Iure Divino, sed ab humano institutam; quapropter in nullo casu Irregularitatem esse constituendam, nisi in eodem Iure Pontificio expressim suerit, Doctores communiter docuerunt, argumento cap. is qui de Senten. Exeom. in o. neque
facessere id quod legiror in eap. ad audientiam de Homicid. ubi in m bio Irregularitatis , determinatur pro ipsa Irregularitate, quia hoc sit judi Cium tutius; nam hoe debet contingere, inquiunt, quando Dubium est Fa cti , non vero quando Dubium est Iuris, non solum in Foro interno. erum etiam in exteriori . di Iudiciali, sive Forum si Exterius simplex iudicio coepto per astusationem, aut denunciationem ; sive sit mixtum ex
430쪽
teriori absque Aecusatore, de Denunciatore. His praemissis, modo ad It- regularitatis species exponendas accedimus. Sit igitur. g. I. Duplex es IrreguIaritas. altera ex Defectu, altera ex Crimina
r II. Irregularitatum illarum, quae a Corporis vitio, di labe deducuntur multi exponuntur Casus in cap. ar. Le ilici, qaorum etiam meminit Magnus Gregorius in eap. II. Primae Partis Pastoralis, & leguntur sub O. disti ii, cap. hinc etenim, de singuli impediunt quem Saeris Ordinibus donari, quia quoad susceptos, tantum inducunt Irregularitatem in illo
actu ordinis, qui vel ob insignem deformitatem , vel ob defectum impe dilut vitio eorporis. Dixit Domiπηι ad Mosem lsie legitur in Levit. l. e. homo de semivo tuo per familias sua , qui habuerit maculam, non offeret Deo suo, nec accedes ad Miniserium et , fi cineus fuerit, F claudus .
siuem in corpore, vel heruisses e Et in toto titulo de Corpore vitiatis de hoe argumento latissime agitur , sed relinquitue arbitrio Episcopi, ut decernae quod Corporis vitium quem impediat sacris ordinibus promoveri , cum id vel impedimentum praestat ordinis executioni, vel insignem inducit deformitatem . Haec tamen Corporis labes non indueitur propter hoe quod sine sua culpa contingat aliquem inutilem esse membro, fi desectus non pateat extrinsecus . Promoveri siquidem is poterit, & promotus jam, eum hie casus acciderit, in Ordinibus susceptis mini strabit, neque ut vulgo credebatur , tenebitur membrum illud abscissum secum deserre per GloCin cap. Eanuchus s s. dist. III. Seeunda Irregularitas ex Biramia resultat, sive haec propria sit,sve similitudia aria, quae Meria ordinibus, & Oificiis impedimento est , ut
Probatur eX cap. 3. Epist. ad Timoth. & ex can, I 8. Apostolorum. Multis aurem modis Bigamia contrahitur, nam Bigamus est, qui duas laeeessive tibi copulavit uxores, aut earum alteram eodem tempore illegit timam, habuit earnali commixtione sibi conjunctam: aut qui viduam in uxorem. adhuc primam accepit. de cognovit: aut Foeminam ab alio cognitam, de repudiatam uxorem duxi te aut ab altero vitiata me aut Virginem, quae
post Matrimonium adulterata est , si post adulterium Maritus eam , vel semel cognovi et aut qai post solemnem Prosessionem contraxit , de eon . summavit Matrimonium, sive valide ex Papae dispensatione, sive invalide. Huius vero Irregularitatis ratio potissima est, quod huiusmodi Matrimoniat quo ad significationem non sunt persectum Sacramentum ob disparitatem , quam habent eum Mxsticis Christi, & Ecclesiae Nuptiis, quarum imaginem Nuptiae Christianorum retinent cap. acutius 26. dist. cap. debitum de Bigam. siquidem minime significant conjunctionem Christi eum unica, di immaculata Sponsa Ecclesia. IV. Tertia Irregularitas oritur ex Homicidio volantario, aut membrio mutilatione, si sine iacientis culpa sit, sed ut suo , quisque iuste sangaeue D: fieto. Hane Irregularitatem incurrunt Iudxx. Apparitor, Carnifex , Ac
mutores, di Testes in caussa criminis. α Militeo in Bello justo occidentes,