장음표시 사용
451쪽
semper volebam esse testatam, id modo & votis, fle usum
tali meae respondere gaudeo Vehementer. Cum enim cet rorum omnium Uirorum quorum Praec ra extant in Aea.
demiam merita , superioribus Voluminibus, & nomina, & laudes, quoquo demum modo id factum sit, attingerim, UOS re. Iinquebamini Conservatores Academiae IE LES SPECT ABDLES VIRI, cum laude, honore compellandi, quod in
extremo hoc operis mei vesumine praestare: nq Pr'termitto. Neque tamen hoc a me solum praestari credaxi cum enim opus istud, ex quo publici juris faciendum erat, non
meo sed Academiae nomine in lucem prodire contenderem quod tamen ab Academicorum coetu obtinere non potui; voluit enim, & eorum voluntati diu obstiti Desinat fuit, ut meo Auctoris nomine vulgaretur; illud tames facile obistinui, ut, quoniam nomen meum palam fieri vellent, Academia ipsa editionem operis curante, liberum mihi foreturiorumdam praeclarissimorum Uirorum nominibus quosdam
peculiares Tractatus consecrare , in quo non meae tantum e ga ipsos observantiae, sed omnium quoque Academicorum argumentum indubium haberetur. Quare cum Vestro nori
mini, PRAECLARISSIMI VIR , volumen hoe inscribendum
4 decrevi, mea fuit in decernendo voluntas, Academiae universae, quae curandae editionis sibi provine iam assumpsit, Consensus, & meae voluntatis quasi confirmatio. Videbat prosecto universus Accademicorum coetus, quantopere seret z hoc ipsorum erga vos obiervantiae testimonium Abi necesIa
452쪽
tium, idquae ea de cauta potissimum, quod, eum nullibi
alias suam erga de se bene mericos miras. voluntatem, suumque gratum animum Ostendere Poruissent, opportunissimum hoc tempus , opportunissima occasio praetermittenda non erat, qua praetermissa, alia sertasse huic suntlis multorum annorum spatio contingere non potuisset.
Haec igitur qualiscumque mea, & Academiae simul grati animi fgnificatio . quam non meritis vestris , non am plitudini , nobilitati, iac virtuti, quibus supra muItos Prae cellitis . PRAECLARISSIMI UIRI, respondere, sed nostratiam Wirium mensuram implere quilibet facile potest cogno ere, ad instar singularis, gratiarum aetionis habenda estpm singulari vestra in nos humamitate. Haec prosecto tam a semper fuit, ac tot, tantisque modis a vobis omnibus significata, ne, si tempus, locusque permitterent, singulorum praecipua, i & Mon communis ment Io lieri hic oporteret, ut lingulorum ita virtus, & merita eIarius legentibus inn tescerent. Sed neque brevi oratione paucorum, ne dicammmnium, nomina.tantum cum debita Iaude attigisse dar tur . neque modestiae vestrae consulerem, si cujusque virr tem aliquam quis enim omnes λὶ ceIebrandam assumerem. Quapropter de Iaudibus vestris libenter taceo, ne aut Ora tione mea illis potius detrahere aliquid videar, quam addi disse , aut vestrae adverser voIuntati. Nunc quaedam breviter dicenda sunt, quare huic potissimum volumini tractatum de Indulgentiis, quem ad Poe
453쪽
nitentiae Saeramentum potius pertinere quis dixerit, adn ctere mihi placuerit. Qua de re illud sciant oportet Iect res humanissimi, non omnia, quaecumque ad hunc Tractatum reseruntur a pluribus Theologis, hoc loco a me pertractata esse, sed, quae summa, ae praecipua sunt, me selegisse, ne volumen ipsum mole sua nimis cresceret, & ne deessem iis, quae in primi Voluminis praefatione, de servanda, quantum fieri poterat, brevitate, promissa sunt. Hic vero Tractatum de Indulgentiis apponendum censui, quod maximam me judicio cum Sacramento ordinis, de quo in extremo hoc volumine agitur , habeat connexionem. Videt enim unusquisque, & confitetur, qui CathoIico dogmati non adve satur , Indulgentias in Catholica Ecclesia ab iis concedi, qui supremas in Ecclesiastica hierarchia obtinent dignit tes. Quare cum per ordinis Sacramentum Hierarchia comstituatur, ex eoque pendeat, quidni ad ipsum reserri potuit, quod est maxime eum Hierarchia ipsa conjunctum p . Ita VOS allocutos volui, PR,ECLARISSIMI VIRI, monitos Lectores omnes humanissimos , ut UOBIS ON
servantiam meam, illis diligentiam significarem Valete.
454쪽
DE NATURA ORIGINE , ET DIVISIONE INDULGgis IARUM.
Num. I. Characteres Industentia ostenduntur, re unde petantur. II. DI-'versa via luce ηe T eologi ut vaturam. ct originem Industentia um. --plicent. III. Ponitur adhue tertia δε itio In uentia, ct iustis Auctores arbitrantur se melius lavenisse uatoram Ludulestiai ιλ . IV. Ponitur uostra Proposito, qua ἀνθηδειν . . . '
I. I. Auctoritate . & ratione probatur Indulgentiam esse proprie Iu viciariam quamdam absolutionem , quae cum Alutione ordinario coniungitur. Num. V. Explicatur qsomodo Industentia dicatur absolutio. VT Varia otautar ad praedictorum intellarentiam. VII. Industentia per se , o pris ripaliter flos est instituta ad delenda cujussumque peciei peccata, sue mortalia , sive veniatia. VIII. Potes tamen disponere ad remissionem peccati mortalis: Explicantur verba, qtia communiter inseruntur in Privilegiis In dulgentiarum . LX. Quamquam Indulgentia Culpam sive mortalem , Me --nialem neu remittat, remittit tamen quassumque poenas temporales Divina sitia debitas, ct in fisturo secuti uendar, ceterasque in Sacramentauonfesono insensas , uri injungendas contra Pseudo Reformatos probatur, gutaocebant Eeclesiam uou posse per Industentias a paenis temporatibus Diserois futuro scala tuendis . X. Adduntur alia fandamenta at eadem veritur comprobetur . XI. Gommodo meusuretur effectus Indulgentiarum explicatur . XII. Einctus Iudastentia non dependet a potesate judiciaria, neque ous2quidquam imponit tuam concedenti. XIII. Ostenditur ad quid se extendar Ddulgentiarum essectas, strum scilicet ad poenas iniunctas XIV. MI etiam ad poenas injungendas. XV. Acissν de more primitiua Ecclesia is conferesia Industentiis. f. II. Α Christo est in Ecelesia potestas eonserendi Indulgentias.
455쪽
e aliter , Io reliquis vera Apostolis ex Divina OMinatione; sed coa eodem modo . XUII. Petro, ἐπ sseee bribus ej- immediate datam est hoc sus a Christo Domino, quia ido μοι. spetialiser νη-uμm fuit o per ipsum vera aliis communicatur. XVIII. Eadem veritas escacius ostenditis per aliam Scripturam, videlicet ex aesiversati munere pascendi Mi contreditas oves . XIX. Hane morem Ecclesiamsemper custodivisse ex antiqui a Traditione probatar, o ex usu perenni, ct ex Conciliorum Decretis. XX. Mentur agitur de eodem argumento. XXI. Aliis argumentix ostenditur eamdem diseiplinam usque adae L. Saculum pervenisse, neque a Capriano unquam fuisse nerisciam , ct reprobatam. XXII. Indulgentiae in primitiva Ecclesia concessa ab hodiarnis non diserebant. XXIII. Castratur Keimnitius , o Vlpur de redemptioni bas Poenarum Canonicarum . VXIV. Non favet Κeimnitio Cbris ovius . neque favet Augustinus: Iaudantur borum PP. sententiae , Cabilonensis Concilii nunes explicantur l Abusus restrebeaditu L ct quommodo Ecclesia eosdem represserit indicatur con dissentiente Κeimuitio . XXV. uuaritur in quo fundetur Potesias a Christo concessa Miaestarum Pastoribus ludustentias largiendi , er varia sententia e ouuatur .. XXVI. Verior sententia eluitur, i
f. III. Varietas, & multiplex Indulgentiarum distinctio, a. modcii e Miidet quo Paenae temporalis relaxatio conceditur.
Num. AXVII. Id probatur a forma concesonis. re a voluntate concedentis is XXVIII. ἐν XXIX. Varia indulgentiaram nomina indicantur, ct explicantur . XXX. In Indulgentia Plenaria aliqua singularia notantur ἐν ex ptieant r. XXXI. Notantur Cbaracteres Indulgentia Plenaris . XYXII. computanxur se ct e Iicantur tempora, ad qua Pontifex seam Indiast ntiam ex sendie XXXIII. Exponitur ultima divisio Indueeutiarum iu perpetuoι , σrempostales, ct in articula Mortist .
Donitur vox sandamentum . o breviter inuess- , quid
fesserint.baeretici de Meg. I. Indulgentiarum vis , sive pretium in ud. quo Poena temporalis solvitur , quae post re inissam culpam expianda superest , vel in hac vita, vel in altera ab Ecclesiae Thesauro totum hauritur . quem Thelautum de fide est admitti debere in Ecclesia, praeeipud cog si Mitem ex Christi Meritis i ta superabundantibus eiusdem satisfactionibus . . N. I. nuaec rugae alia e Ieandi ratio ayumstar, tamquam a rosea sis it ut iis confutatur. II. Ex Seriptura bri assertis probatur. III. Ilor ms cestia confutatur, qui Gem Dei VI. δυμr Thνθανι originem νον debere ερνές' Ut, quia primas fuerit, qui hoc uomen iuverit: confutatur etiam
456쪽
Varenius , qui vult non spectare ad sidet Duma quidquid δε hoe Thesisse . 60 se applicatione ad essectam Indulgentiarum asseratur. IV. Itiid oporteae distivuero in Chrisi operibus. ut plenior hujus I hesaurι cognitio habeatur. V. Iaalitas esse lethalis, Iicet in ratione Divinae ostensae in ita fit. Baie Theseam non detrabit. VI. Res explicatur . er probatur escacias . VII. Ad remittendas exteriores publicas Poenitentias . qua σου Sacramentati judicium non pertinent πον es necessaria anticatio bujus Thesauri. VLII. Luaeritur stram bit Tissaurus Sanctorum meritis . 9 satisfactiouibus augeatur . g. II. Etiam Sanctorum opera quo ad vim impetrandi ad Eeelesie Thesauru in pertinent, & sab ratione latisfactionis potissimum applicantur , de per Indulgentias dispensantur.
Num. IX. Probatar vertio ex Constitutione Gemeatis vra ct Bulla pii v. couinera propstionem . 39. Bari, ct ex communicatione boaorum Opertim . X. Momen ta contraria proferuntur . XL ct sequestibur Adversariorum arrumentis respou detur nonnullis praemissi er vana Calvini cura demanseratur . qui BIa proferaqua nec suum adjuvant errorem . nec CatboIica caussae contradiasse . XII. Ex ponitur νIteribs coutra caminum Catholicorum sententia, laudatur Beuarmi nus , additur Gregorius xis i. qui Hi v. θηυutiam confirma est, ct viσdic tur 1. Bosaventura a calumnia GaIvius. XVI. A Reimnitio citatur textus ex PDI. 48. contra doctrinam ealbo icam , Augustinus hunc Iocam explieat, resolvitvr Keim nitit argutiar a satur etiam alia ia favorem satisfactionum Sanctorum qua per Sacramentum Paenitexetia nou applicantur et Iisu contrariam dixerint aliqui ex Theologis.
Num. I. Chrisus Dominus non indiget alieno Miniserio in disponsisti. no Ddalgentiarum . neque dubitatur de potestate Rom. Pontificis, sed .a rantur alii , A qui fuerint praediti hac facultate, s. f ειυς. L. Concilium Generale legitimum, ex se & Divino iure caret facultate concedendi Indulgentias Plenarias, sed solum ratione Summi Pontificis , quem includit, & virtuιe illius. Num. II. Ex forma regiminis Ecclesiastici prima pars huiu3 assertionis
ostendituri nec di nitunt S. Thomas , ct S. Bonaventura. ILL demonstarauera pars, ct additur antiqua Conciliorum Dipi ina. Propos II. Episcopi non habent immediate a christo Domino saevitatem concedendi Indulgentias, quamquam dum illas concedunt utuntur or ἀι naria potestate , quae a iuris dispositionibus limitatur. Num. IV. Multiplici argumento hae assertio probatur. V. Contraria
457쪽
futentia indicatur θ refellitur. VI. Inferiores Episcopis earent Bri faciat se , consuetudine autem, vel privilegio possone Adulgentias concedere ἱ nos ita vero Vitarius Capitularis, aut ipsum Capitulum Sede vacans . VIT Eadem carent Parochi. VIII. etiam P alati Regulares qui tamen passunt qIiis ap-μieare bona merito, o satis actisues suarum. Congregationam . Hrius facu- uatis natura explicatur.
' Propos LII. Noa repugnat ex potestate delegata. Post ex ast meumque. Cieri eum Indulgentias concedere .
Num. IX. PraemisA Miquibus baee Prop tio probat- - .f. II. Quicumque sit Indulgentiarum Minister, ne fiant remissiores fi deIes vasta Indulgentiatnm largitione hanc illi praecavem messe voluerant varia Concilla, & postremo Tridentini PP. in Decreto de Indulgentiis, Quod in xxv. Sessi
Num. X. Vetus Ecclesia ἀμιθύua usque ast saeculam xir I. FH- νυοι- Fieiοσis sandamentum perhibet, deinde vero ipsa Iudaeentiarum natura, μυσ considerautur quatenus sue absolutiones se me guuenus fusi AE prefationes Ebesa ri δερ moduis stimuli. XL auaritur undenam oriatur bra lex δ υ-fribos ordinem , ct modum obse/vandum in conferendis Indulgentiis, ct osten Aitur quod ipsa justitia eaussae decernit hane legere. XII. Addituae necessita Uin myroporEArata . XLV. Vuid euerit D. Thomas quaηdo scripsit contra et inmurno AED Adorensis . XIV. Vera D. rhoma sententia exponitur, c explicatur conditio caussa proportionata , ct de hae propositione nemini licet dubitare. XV. si dubium oecurrat is ministro Induthemiaram, causa Dubii perpenditur . ct diriviisur . XVI. Deseratus exequitur facultatem sibi concessam ad ferendum Indulgentias cum dicier concedo Tihi Indulgentiam Plenariam , seu vot da s. Indulgeritiae , avit qui simile . Gid aliquam o fesserint Theologi , di qetanti sit facienda morum opinio . Traditur vera straxis . XVII. Delegatus. sua auctoritate moderate uti debet , me θ ad relaxasionem seclinatum ostentat, ct xv v I inaescrete, τ' I exuberanter tua utatur. XVIII. Parasas coneedenia Insistratias porpetua es io Rom. nati e . si dignitati
non renuntiaverit, in aciis tamdiu ' p memerat, quain Hia nou revocetur, aut refrivatur. Varia notantar in hac materia. i
Num. I. Agitur id genreo ae Subieno Ddulgentiarum, di ii ingessa , qui brius Βνnescii capaces esse nequeunt. f. q. Statuς fide status Gratiae debet neeessarid coniungi, ut homo Viator Indulgentiat 1 oin iam sit capax, quae a suo Saperiore conceduntur .
458쪽
Num. n. Infidelιbus igitur. II aereticis omnibus etiam occultis Ddust nistia non prosunt. Addantur Excommunicati, qui omni Ecclesiastica communine privantur . III. Probatur necessit.Is satus Gratia . IV. De itur tempus , in quo status gratia requiritur, ut quis Indulgentiam lueretur. U. Confessio pra mittenda aliquando es, ἐν aliq-ηdo non es necessaria , ut quis lucretur Indulgentiam : PecuIiaris fienIentia Theologorum quorumdam censura uotatur. DMomoda cognosci posse an conseps ρνarequiratur, an non . n. Utrum non 'b- .itis Indulgentia prosint. VII. Probatur quod ρr ut Rom. Pontifici, ct ce caeris paribus reliquis M alatis. VIII. Citatur Alexandri xx r. Decretam, θe tieatur . IX. Omars o-niuo Melea capaces sunt India gentiarnm, qua a
quoc mque Halato concessae fuerint Populo, civitati. Eccisa, Me Laici Derist , sve Clerici , sive Persone eis rae. X no solum injuneto opere ali.
qaando plures Indulgentis acquirωntur, uonsemper tamen uno opere exhibito
In uestia plures acquirantur. XIII. Non probatur eorum sententia, qui inter conditiones ad acquirendam Indulgentiam reeensent fulcitudinem ad satisfaciendum pro propria poena , quod si hac concurrat plurimum, proderit ad perfectam Anima liberationem , quia torporem non fovent Indulgentia, sed peccantium adjuvant infirmitatem.
.. g. II. Licet Defuncti proprih non sint Indulgentiarum subiectum, tamen eis prosunt, quae pro ipsis sunt concessae. Num. XIV. Exponitur eantraria sententia, ct fundamenta adduntur,' quibus innititur. XV. Antiqsa praxis Ecclesiae hane sententiam confirmat, cui ratio ipsa susseraratur. Applicantur itaque Indulgentia Defunctis , per modum Suffragii. XVI Explicatur sensus borum verborum , ct juxta une Io quendi modum possunt conciliari costraria opiniones, qua asierunt Mu prodeo se Defunctis Indulgentia per modum Absistιonis. XVII. Laudantur Theologi qui nobiscum sentiti ut . Gii tamen disputant strum uora sententia pertineat ad Mei Duma. XVIII. Prodesie Iaduhentias per modum Absolutionis, re prodeste per modum Sufragii quid signi et p XIX. Aetnmentum Recestiorum
Theologorum perpenditur. XX. Non adversantur Antiquoram Fundamenta. XXI. D. Thomae explicatio praefertiar, er uberius agitur de hos argumento . XXII. Exponitur quid requiratur ex parte vivorum ad acquirendam La I
gentiam pro defunctis , O praesertim an requiratur satus Gratia, in quo TMolui discrepant. Verba Buua controversiam dirimant. XXIII. Duid re inquiritur ex parte De unctorum , ut illis prosint Suoragia 3 Tres conditiones ponuntur, Status Aratia, Character Baptismatis, respeciale Moritum, quod in ac vita praecesserit. Addunt aliqui , quod in anima requiratur Notitia , erauteptatis Bessui mi impensi, verum ba dua conditiones refellansur .
459쪽
solvatur , parti Ia a satisfacere tenetur , aut jurara se fatisfacturum . Agituν do alterutra hae condi ione. Navarru , Bosus, Henriqueet notan in νυν . Iuanda reine identis Iocam habeat. Testimonium absolutionis a Cense ravitrum Aari Misae Abs isto quavdo. Absolstio pro Foro interno naIIa est pro Fora externo. Utrum Coxfessarius dr Absolutione praestita ad ati. quid teneatur λ XVIII. CoroIIariam siecundum. Refellitur eorum Theologorum jententia , quae defenZit quod eum in Iubilaeo A. S. conceditor facultas abis hisendi a Reservatis in Balia Casa . conceditur etiam facultas iliam absolveum, qui isterius Fidei articulo disentitur, suumque disensem aliquo exteriori δεηο pandis , quis tamen id eirco ad forum judiciale fit deductus. Discus veνa dicendum de Receptatoribus . ct fastoribus Hareticorum , quia tuo rum erisen aliud est a Crimise har sis , ut uberia e explicatur. XIX. coroI- . Iarium xii. Harum facultatam beneficio usu gaudent ii, qui Censuris is retiuntur , propter suumquemque inorum Cassam . qui Iegκntar in Balia Coena. O refersntar a Beneaeicto xiv. io fius Coustitutione Pastor flamus editaiAb s Aprilis A. x M. XX. Ab alii3 vero criminibus is diceae BuIIa eontentis uos imp milituν absistis . se patet ex alia Constitustione Benedicti xxv. gua incipit Convocatis uum 4. licet ab antiquioribus Ponti cibas Alexanis dro v . Gemento vis .er Paula M. Disent excepta. XXI. Possunt tempore
Iubilar Anni Saucti Confessores absolvero a Cobus reservatis Episcopis imo etiam a Reservatis tuis . in qua quis sncidit iu spe DbiIM, non vero fi Casus incurratur post acquisitum Iubilaum , ct confutatur contraria opinio, qua aserit , ct taetur toties Iubilaum acquiri posso quoties injuncta opera νepetantaeris A peccatis vero oblitis, etiam elapso Iubilaeo potos esis absolώνιοnem impetrare a quocumqua Confessaris , licet fit destitutus bae facultate ,σ frui retiquis Priviis iis . quibas te oro Iubilat Uss non es Woptest igno ratam secessitatem. XXl L. Ponitur Casius tum illius , qui fite visa Iacrari Abisau. . eum etiam alterius, qui Merari Iubilium intendiι sed ps Obtentam abso tionem . ct impetratas dispensationes negligit exeqvi Opera iniuncta ut innotescast quid in his ensibus tenendum At. XXIII. Quanti facienda fit a Mario a Reservatis . ct Censuris, ct concessa Dispensatis , fi totum
sat extra Sacramentum Poenitentiae deriaratur; aut si flat in Confiso eo invalida ex φωocam se defectu . XXIV. Corollarium xv. Poeniιeutiariis minaribus communiter non committitur Votorsm omnium, exceptis solemnibus,
sed Ma oribus Poenitentiariis Dispensatio , quibus etiam coucessi flet commstatιo in Votis S. Sedi reservatis . Additur quod commutare dispensando pos- snt in Votis omnibus simplicibus . non exιeptis illis quinque , quae Sedi Apo- solita reservantur. XXV. E Iicatur senses verborum: commutare dispensando possint, qui alius certe os ab illa, quem nonnulli Theologi arbitrati sunt, qui suam ex his potestatibus aliam excludere iacuerunt, aut deduci
non posse potesatem commuta πῶ ex facultate concessa es pensandi. XXVi. Respondetur huic Insantia i si facultas eommutandi , ct dispensandi in Votis expressa non fit in Bussa A. S. an adhuc intelligatin concessa ; ct quatenus fit expressa, as se extendat ad Vota etiam suramento firmata λ XXVII. Utrum quod dicitur de Votis iuratis, extendatur ad Vota de non petenda di- Bersatione, aut commotatione eorumdem i ct quid de Fotis Capitatis , re Religionis conditionatibus, ct quid si partieuia conditionalis aqui aleat por-nsula temporis, or converpatur in ιIIamr er uberius de materia Voti vitur.
460쪽
VlH. In eommutatione 'torum debita proportio servari debet; ἐκ qua haec consistat expocatur. XXIx Gorouarium v. Paenitentiariis non deessa cultas dispensandi Iuper impedimento Irregularitatis ex delicto coner acta dumtaxat ob Violationem Censurarum , qua facultas extenditur in favorem Clerici in minoribus ordinibus ιonsituri, qui in excommunicatione minis αvit. XXX. Electio Confessarii a Regularibus facienda tempore Iubilar A. S. a Poetifice permittitur Me suorum Superiorum licentia, ct iv boe disciplina recens disinguitur ad antiqua . XXXI. Idem dicendum de itiis Regularibus , qui inou possunt Rom4m adire ut lucravtur Dbilaeam; θ oneratie de Montalibeι omnibus . dummodo GUesiarius eligatuν , -Iative ad monia Ies , unus ex approbatis qb Ordinμrio Loci ad audiendas. earum Confessionestpro Regularibus vero , dummodo A unus ex approbatis, , si fuerit Paroebus, aut Paenitentiarius Calloaicus . XXXII. Privilegia Iubilar quibus nos proin t Metuatim Oseuditur. XXXIII. Respondetiιν uvaesioni ἀιrum Iubilaum magis prosit non eunti Romam legitime impedito, an alteri qui in Urbe Isinbua m conisequitur IV. Ad playiorem instantiastatioηom uotatur, quod exterior actio, per se loquendo, non addit uo νum meritum , aut demeritum ouioui interiori per se loquendo . . . '
s. IV. I bilei Anni San i Beneficia ad universum Olbem Catholicum
Num XXXV. Inricatur quomodo fe goseri, is hoe areotis R. Ponti inces Bonifacius xx. Clemeus vi. & Nicolaus v. deinda alii Receatiores sistiea Benedictum xiv. o hoe fluvia praefuerunt in asso , qui sequebatur immediata annum DMIM. Extra hoc sempora primus omnium Xsus v. is initio sua Assumptionis Buliam Iubilaei publicavit, quem morem sequentes Pon times in exemplum transtulerunt usque ad hodiernam.diem. Innocentius XII. Benedicta lv. ct Clemens xiii. Iubilaum itisato publicarunt , quod δε-lum iu duratione temporis discrepat a Iubilaeo A. S. XXXVI. Mitti de re q.istis, ct de sis qua auisere puJnt in peragendis operibus i Gnctis , ut quis lacretur De JubιDum . XXXVII. Misων δε Etiamsaa. XXXVIII.' Agitur is Ioaniis in unctis. XXXIX. Dubitatur strum Iubilatim ab Orri. nariis Locorum publicari debeat, ut opera isjuncta impleant ur , ct ayrma