장음표시 사용
211쪽
lum oculos, expiravit. ΗOc per totam domum vulgato, quanquam intempestiva esset noctis hora, in defuncti cubiculum magn numero accurrunt Socii; manus, pedesque certatim osculantur ; particulam attrisae vestis, tanquam pretiosum thesaurum, quisque Sibi adnititur comis parare . Postridie cum per domus deambulacra sepeliendus deferretur, exiit obviam Socius quidam pietate venerandus, qui ob devdxam aetatem vix e cubiculo pedem effere Oat, ac v h menter obsecrans, ut pompa funebris suspenderetur parumper, ad cadaveris petes provolvitur, eos inter lachrimas suavIss: me deosculatur,
ac longiusculum colloqaium , repentina impulsus dulcedine , ad em uiuum inten lit. Quoad per tempora licuit, honorifice tumulatus est in sacelli domestici parvo fornice iuxta aram maximae proximam, ad latus dexterum. Beevibus lineis conceptum elogium, vitreo vasculo inclusum, pectori appositum est. χλtuor, et quinquaginta aetatis annos explevit, quorum ad triginta quatuor in s 3cietate cum exegisset, Deo gloriam, sibi metitum, Contubernalibus exemplum , bono publico utilitatem procuravit. Miranda haec vitae series, quam retulimus, satis esset, quae dignum hominem posteritatis memoria faceret; pauca tamen singillatim de virtutibus ejus delibabimus. Amoris duo prae cepta, in quibus tota vertitur lex, pei sectissime adimplevit .i Amavit Deum, qui amore per se dignus unus est; amavit homines, a Deo amatos, et creatos, ut aeternum fruerentur
212쪽
ipso Deo. Nec Deum amari posse dicebat, quin
opus eius gratiosum amaretur; nec opus ipsum, quin Factor . Propterea unum agitare negotium
de amando Deo tum ab se, tum ab omnibus hominibus, quidquid ageret, videbatur. Sacris meditationibus, ut demonstratum est, homines per dies octo exercere, antiquissimum habuit: quibus in diebus sive peccati turpitudinem , sive mortis memoriam , sive postremi iudicii terro.
rem , sive poenas aeternum duraturas, sive alia quaelibet commentanda proponeret; mira facilitate in Dei amorem omnia reserebat. Quois Tum conscientias in consessionibus moderabatur;
ad assiduum , fervensque amoris Dei exercitium omnes informabat. Iampridem suum Mexici obiit diem quaedam foemina, satis quidem nota ut claro genere, sic et aliis corporis dotibus; cuius tamen animi venustas non omnino apparebat , cum se se in omnibus ad speciem aequa- .lium sibi foeminarum componeret: hanc, Au gustini consilio diu gubernatam, testabatur ipse postmodum, si neulari sanctimonia suisse, innuis merosque quotidie , ac servidissimos amoris Dei affectus elicuisse . Quidam alius, eodem usus conscientiae moderatore, tam vehementer in Dei amorem rapiebatur, ut eius sibi conciliandi eratia, incredibilibus cruciatibus, quo3 vel dicere natura abhorret, se se assigeret; nec ab iis destitisset, nisi ab Augustino imperatus. Tam abunde per eorum pectora, quos moderabatur, serpebat flamma Divini Amoris, quae intrinsecus Augustinum urgebati Hic sane cum in navi .
213쪽
laetum, in Nosocomiis, ac diversoriis cubiculi
solitudinem , hora Somno destinata , ingre cleretur ; fere non interrupte audiebatur in ardentes precationes latentem ignem effundere: prorsus ut suspicioni locus esset, cum dilecto Numine ad totam noctem colloquia illum protrahere. In delirationibus ob aestuantem febrim, Deum in ore habebat mentis impos, quem compos unum cogitabat Ad viginti propemodum annos coccolati usum sibi interdixit, quo magnopere delectabatur; id nimirum intendens, ut se moribundum perfectissim I Divino Amore donaret Deus. In agendis rebus, quoties Dei gloriam . aut hominum salutem versari, post maturam deliberationem crediderat; nulla hominum interposita auctoritate, a suscepto deduci coninsilio passus est. Interdiu sive in cubiculo esset, sive per domum inambularet; uni Deo inte tus, et, qualem tradunt Socratem, ore atque oculis in eundem locum directis erat, in profunda cogitatione defixus; ut quisquis illum aspiceret, ad recessum a fluxis rebus incitaretur, atque invitus etiam de praesentia Numinis moneretur . Iis praesertim diebus, quos Divinis meditationibus totos dabat, adeo erat interdum absensibus abalienatus, ut sibi loquentes plane non intelligeret, nisi re iterum, aut tertio repetita . Nullus contubernalium odorari unquam potuit, quo tempore ille dormiret, eum Minister esset in domo Prosessorum: ianitor certe quacunque noctis hora pro consessionum petitione ad ipsum accederet quod pluries in eadem
214쪽
dem nocte solebat vigilem semper, ae stantem inveniebat. Quid enimvero insomnis ageret eo silentii tempore, nisi me litari, atque amare Deum , in quo mecitando, atque amando diem totam insumpserat Hunc Dei amorem ut inter homines propagaret, nihil non tentabat, quo sacrarum meaitationum beneficio quam pluriuii fungerentur. Quidam erat duarum filiarum Pater, qui, quo pacto illas aleret, non habebat : convenit Augustinum , a quo traditis liLteris ad pecuniosum hominem, tantum ab hoc obtinuit, quantum satis erat , ut in puellarum collegio filias collocaret; is idem cum deinceps ad Augustinum rediret, ab illo audivit secretissimas conscientiae suae latebras: cuius gemini beneficii mercedem sibi postulavit, atque impetravit Marque Zius, ut ipse, qui acceperat, divinis commentationibus excolendum se traderet . Ad earundem exercitium hortabatur quendam alium , qui renuendi causam praetexebat datum sibi negotinm vendendi sacras vestes, quae cum perfectissimi laboris essent, ac magni aestimatentur, longo Sibi tempore opus erat, ut emptorem inveniret. Ego vero, ait Augustinus, emptorem inveniam, hoc tantum
pacto, si per octo dies mihi te dederis divinis
rebus exercendum. Quae conditio cum placeret , utrinque praestita fides est: alter enim ad res divinas cogitandas per dies octo secessit; alter sedulo curavit, ut, collatis plurimorum symbolis, sorte decerneretur, cui essent sacrae vestes adjudicandae . Nec omittendum existimo, Ο a Sor
215쪽
sortem obtigisse Mariae virginis Aedibus sub
nomine Pietatis, quas non longe a Mexico custodiunt , adiacensque habent coenobium Sacerdotes ex Dominicana familia , primaevi ipsorum Instituti cultores. Has Aedes, pietatis ergo, frequentabat Augustinus; pro quibus pecunias ut daret sortitioni, praediviti cuidam persuaserat . Mirum erat, cum de sui similium amore loqueretur, ipsius audire facundiam, verborumessicae iam , sententiarum sublimitatem , quae quidem omnia e sacro codice, atque Ecclesiae Doctoribus hauriebat: ut quicunque adessent de huius mali verba facienti , continuI excitarentur ad diligendos ho manes, solo etiam naturae humanae vinculo sibi conjunctos. Hanc in homines charitatem pupillam oculorum Dei ap- pellare consueverat; quam Propterea pungere verbo, vel levissimo, maxime fugiebat; quantumvis in comm rcio cum mortalibus, ut serthumana conditio , quamplures occasiones invenerit. In extremis vitae diebus, gravi iam morbo fatigatus, litteras accepit nullo subscriptas nomine, quarum inurbanus auctor, nescio qua ductus mentis vertigine, arguebat hominem imprudentiae pro recenti decreto , quod legitima potestate ille tulerat; neque solum arguebat, verum etiam incredibili audacia hortabatur, ut se se publice revocaret. Non latuit Augustiis mseribentis manus; cuius debilibus argumentis, ingenioque a communi sensu abhorrenti , num . ad respondendum se accingeret, paululum dubitavit. Atqui timore correptus, ne charitatem
216쪽
laederet, dum causam propugnaret; aetern rem totam celare silentio stabilivit, illud sibi
antiquissimum repetens: Praestat certe charitatis drachmam servare, quam juris centum pondo in-eonsiderate defendere.
Ingentis magnitudinis in illo erat Theolotica Fidei virtus; quam Fidem ut propagaret,
Deumque apud barbaras gentes notum faceret, in Novam Hispaniam navigavit, sincere quidem exoptans ad ejusmodi ministerium destinari Non id obtinuit, neque etiam , quod in mei notitiam pervenerit, unquam ipse a Superior,bus postulavit, ut ad remotarum gentium culinturam mitteretur; fortasse, ne tam dissicili provinciae suam et voluntate intruderet se se : de obtinendis enim honoribus, et conspicuis dignitatibus , non modo sibi nihil curabat; verum et plane intelligebant omnes, ipsum semper invitum ad talia fuisse munera elevatum. Quod autem sua non potuit opera, facere non omisit per quendam suum discipulum, qui ad eas regiones adlaborabat ; ipsi mittens sacras aliquot imagines, quibus accenderetur pietas hominum, ad Christi vexilla nuper adscitorum . Ubicunque gentium immoratus est, nulli unquam sudori pepercit, id unum consecuturus, Deum cognosci , Deum amari: quod clarius profecto patuit illos inter montanos, quibus in re chri. stiana erudiendis missum olim demonstravimus. Per eos dies ad rusticanas casulas pervenit, in longissimo tractu dispersas, quarum incolae,
tametsi pacatissimi, nec ipsi viderant adhue ,
217쪽
nec malorum monumentis traditum erat, illue adventasse Christi Sacerdotem . Lingua, qua utebantur , non oppido nota, inopia etiam , soli
sterilitas, ac viarum asperitas, fortasse in causa fuerat, cur in tanta miseri destitutione vixissent. Deploravit secum tacitus Augustinus eam hominum constitutionem; divina mysteria, quoad potuit, ipsos edocuit ; Mexicumque reductus, nihil non movit apud humanissimum Antistitem Emmanuelem Rubium , ut duraturum solacium indigentibus praestaretur. In iis exercendis ministeriis, ne rudes homines adulta iam aetate erubescerent, elementa christiana addiscere ; ipse ab Sacerdote laborum comite interrogari de rebus eiusmodi volebat; et postquam ad quaesita respondisset, aliquam sibi ex charta imaginem praemii nomine donari . Ita in Christi Fidei
obsequium velut repuerascere non erubuiti Haec
eximia ejus Fides enituit quam maxime in pietate erga Numen Eucharisticum. Nisi gravis
impediret infirmitas, aut sacrae vestes, aliave necessaria deficerent, omnino visus non est Divinum Sacrificium omittere: quin et tempore Cavebat, quae poterant iter agenti dissi et ultates accidere . A febribus exurgens, etiam cum biduo toto nihil manducaverat, nihil biberat; ea prima convalescentis erat opera , diluculo rem sacram peragere . Saepissime visitare Iesum in Eucharistia consuevit; ac sane postremis quatuor annis, quibus Arae coeli domui praepositus est, assirmari sine mendacii suspicione potest, plus in sacrario domestico, quam in cubi
218쪽
biculo commoratum esse . Apud huncce lum, num sontem, genibus Semper innixus parabat se, ac longe meditabatur, quoties erat pro concione dicturus . Sacrum Sacerdotum pensum , rerumque Divinarum lectio, profundae commentationis ipsi erant exercitia; quae, dum per vires licuit, in genua provolutus obibat, nunquamque nisi a contagione corporis velut abis stractus . Ab hac etiam veniebat Fide pietas illa ferventissima in coelestes incolas, et potissimum in Mariam Virginem : ad huius Virginis amorem et pueros in scholis, et crimina confitentes in poenitentiae tribunali, et audientes in concionibus insormabat. Hunc amorem ut latius propagaret , tot Marianas effgies non levibus impensis construi curavit, ac publicae venerationi
collocavit. In Angelo politano gymnasio quoties litterariis propugnationibus interesset, in pilei cava parte latentem Mariae imaginem portabat , quam oculis perpetuo fixis intuebatur. Ρost Numinis Parentem , praecipua colebat pietate Divum Ignatium , quem tanquam filius reverebatur ingenuus, et fiducia plenus ipsius auxilium implorabat. Ad eius Instituti normam
Omnia sua facta, verba, et cogitata perfecti si me aptaverat: ut nullam ex Loiolae praeceptionibus visus sit voluntarie perfregisse, sive iuvenis adhuc, sive aetate iam maturus. Hinc
illa vultus perpetua modestia , illa incessus gravitas, illa totius hominis compositio, per quas, tanquam per speculum, introspicere licebat, quantus in illo corpore moraretur animus, qai
219쪽
tanti praeceptiones vel minimas aestimaret. Firmissimus in ea sequenda vitae constitutione, quam semel amplexatus fuerat; hortabatur olim Socium quendam Iuvenem, ab ea ne deficeret, quantumvis opus esset in abiectissimo munere ministrare. Solemnia Societatis vota emissurus, a Provinciae Praeside postulavit, novum sibi dari tirocinii biennium in TepotZotianensi Collegio , quo compararet animum ad novi gradus persectionem . Nec auditae sunt preces hominis , quem aequabilis sanctissimae vitae series Paratum satis demonstrabat. Postrema correptus aegritudine , quoties pane coelesti cibabatur, eisdem solemnibus votis Deo se rursus Conse erabat; atque in agone iam positus: O me bem tum , exclamabat, cui diem obire in Societate
Assuetus meditari Deum ut infinite Potentem , ita et infinite Bonum , ac Veracem; non aliter cum illo agebat, quam cum Patre solet situs, cum amico amicus ; habebatque in eo sidentiam , quae nullos noscebat terminos. Inde illa hominis ad quodcunque mortis periculum se- eura tranquillitas; ut illa etiam animi magnitudo ad mira, et maxima perficienda , cum Supremi Numinis gloriam versari iudicasset. Οmnino certus erat, nunqΗam sibi defututam pecuniam , quidquid in Dei honorem aggrederetur ; quod utique saepius experimento cum pro .hasset, tum fiduciam quotidie suam roborabat, tum vero alios ad huius virtutis exercitium efficacissimus hortabatur. Litteras accepit ab So-eio
220쪽
cio quodam , qui magnis se angustiis agitatum significabat; quoniam pro domo , quam aedificabat sacris Meditationibus destinatam , in magna erat nummorum dissicultate . Cui reseripsit
Augustinus in haec verba: Nimirum Deo te con- dere opus est , quem astatim provisurum piarum aedium constructioni , nullus dubitor quemadmodum et mihi providit hactenui, qui majorem iam plitudinem Arae Coeli procuraturus, in solo coe mendo duntaxat, unciales argenteor ad octodecim millia impendi; quin ine ab bomine vel obolum postularim. Quo in genere cum toto vitae curissu complura narraverimus , paucula hic subnectere satis erit. Angelopoli Socius quidam iuvenis cum tres haberet unciales argenteos, sendi sit se impulsu motum interno, ut eos ad Augustinum deferret, in Mariae Virginis honorem impendendos. Accessit ad hominem in illo temporis momento, cum hac omnino summa indigeret ; qua scilicet pactus fuerat cum praesentiopsce pro lychno , ante Marianam Imaginem collocando. Ibidem Philosophiae Magister cum de magnifico altari, quod supra demonstravimus , cogitaret; quatuor habebat unciales argenteos , meditati operis sundamentum : ac dubitabat quidem, num hos in lignis coemendis, num in arae ipsius adumbratione consumeret pHaec secum cogitantem Sacerdos quidam externus interpellat, qui tantam ultro pecuniam obtulit, quanta satis suit ad opus ferventer inchoandum ; quod tandem ad exitum perductum fuit, quin unquam aere alieno gravis inveniretur A gustiis