장음표시 사용
231쪽
29. Προς τοὐο 'Κλληνιστα:) Etiam cum Iudaeis, graeco germone utentibus, ut hic syrus. Vid. ad VI, 1. Cum Hellenistis plurimum rei habiturus erat Paulus, quia graecae linguae peritus, et ad gentes convertem
das iter erat suscepturus. 30. Εἰς Καισαοειαν) Eam nempe, quae erat ad mfremediterraneum, ubi sedes Procuratoris Romani. Ταρσο
est patria Pauli. Sine dubio in Cilicia etiam docuit. Il. Εἴχον εἰρηνην) Multis in exilium egressis desta- graverat vexatio ; id est quod Chrisitiani pacem voca hant. Accedit, quod Paulus desierat vexare Christianos, iam ipse Christianus et Apostolus, et Iudaei ipsi mag. nas calamitates experti sunt, quod Statuam Imperatoris Cati recipere nollent. Vid. DSeph. Antiqq. lud. Lib. XVIII, c. 8. et de B. Iud. L. II, cap. 10. ODοξοαουμεν ,
et numero membrorum et incrementis in cognitione re- Iigionis ac virtute prosciebant coetus. Comparatur εο-
cietas Christiana eum aedificio, quod diligenti opera in
maiorem molem excrescit. Πορευομεναι κ. τ. λ. pietatis
in Deum Iaude forentes, et Spiritus S. adiumento gaudebant eoicacissimo. Sic recte interpretatur riuin- Oeli . πορευεσθα τω cp. r. Κ., pietatis in Deum studiosum esse, vitam integram scelerisque Puram agere. φοβο3 τ. K. est. Pietas, ut Rom. III, 18. 2 Cor. VII, 1. al. πορευεσθω, ut hebr. I, , per metaphoram ita adhiberi solet, ut notet υiuere. Vid. Voratius de Hebraism. o. T. P. 196. τω ψλοβω Pro ἐν cφοβω. Παρακλησις significat adiumentum Spiritus Sancti, vid. not. ad Io. XIV, 16. Πληθυνεσθαι notat largiter contingere, etsi ad obieotum resertur, cui quid Iargiter contingit, cibundare. Redit Lucas ad narrationem eorum, quae
232쪽
IN ACTA APOSTOLORUΜ. CAP. IX. 227
in Iudaea acta sunt. Quae sequuntur eo tempore Boiseidisse videntur, quo Paulus Damasci et in Arabia com
32. Aliam Lucas incipit sectionem, itinera enariarans, quae Petrus susceperit, ut conditas in Palaestina ecclesias visitaret Δια παντων , sc. τοπων, quum omnes illas regiones, quarum Vs. 51. mentio secla eat, peragraret. Visitabant Apostoli coetus Christianoaum, ut eos in fide confirmarent. Λύδδαν ) Lydda urbs fuit Palaestinae olim celebris, et perhibetur postea appellata esse Diospolis. 54. Στρωσον σεαυτω Sc. την κλί/ην, Sive τον κραββατον. Leotum, quem antehac straverunt tibi alii, tuta tibi sterne, in signum restitutae valetudinis. Cf. lo. V. B. 35. Του Σαρα Q Saroria satis constat, regionem fuisse campestrem et locum pascuum inter Caesaream Palaestinae et Taborem montem, lacumque Gennesarem, tractu longo ultra Ioppen se extendentem. Urbs quoque Sarona in eadem regione sita erat. Cf. die bibl.
Alterthumasi. Vol. II. P. I. p. 160. Ooll. P. II. p. III. 36. 'Κν 'Io ryb Ioppe olim celebris urbs fuit maritima Palaestinae. Ηod;e Iaba dicitur, ubi appellunt, qui iter religiosum in terram Sanctam suscipiunt. μαθη- τρια discipuIa, assecla Christi, Christiana. Ταβιθα Syrum iurary est ex Hebraeo 'Is caprea, vel dama, et quidem sylvestris, quam arabico nomine Gazellam vocare solent, quae Bh eximia pulchritudine laudatur,amutatione τοῖ g ut fit, in E. Occurrit aliquoties apud
233쪽
interpretes Chaldaeos. Δορκαο) Sic vocabatur inter Graecos, quomodo Thomas Δίδυμοe, Cephas rurρος. Sino. dubio haec mulier Tabitha appellata est ob sermas venustatem. HOo autem nomen tum familiare fuisse I daeis, docuit LigtDotus in Cent. Chorographica Ma thaeo praemissa, o. 18. et Bochartus in HieroE. Tom. II. pag. 305. sqq. edit. Lips. Aυτη - ἐποίει Haec erat plena liberalitatis et benesciorum, quae exhibebat. Εργα ἀγαθα hic non sunt in universum recte facta, sed παρ' ἐεοχηu henes cita aliis exhibita, quod series orationis indicat. Gutthaligkeit.
58. M ικνῆσω Notat οκνεῖν dubitare, recusare et cunctari, moriaS nectere, tergiυer5ari. Sperabant Christiani illi, fieri posse, ut Petrus Tahitham in vitam
39. 'Επιδεικνυαεναι - ἱματια θ Ostenderunt Petro vestes suas, quas Tabitha confecerat. Vestimenta con- secisse videtur pia mulier eo consilio, ut distribueret
40. 'Εκβαλων δὲ δ α παντας Ιαεεie egredi omnes. Haud dubie, ut eo impensiores numini preces adhibera posset, si nullo praesentium Iugentiumque strepitu esset interpellatus. Θεὶρ τα γόνατα b Positis gentibus, i. e. quum in genua Procubuisset, qui gestus est praecanistium. 'Aνεκαθισε, erectq ledit. Ceterum recentiorum Inte p. nonnulli dubitant, num vere animam efflaverit mulier ista, an forte deliquium animi tantum passa sit. CL minrichsti Excura. U. et Echii Uerguch, dis Wundergesch. d. N. T. aus naturI. Urs. Eu erkIaren. Bero . 1795. P. 248. sqq.
234쪽
IN ACTA APOSTOLORUM. CAP. X. 229 AP. X.
I actenus Iudaeis tantum et Proselytis circumcisis operam dederant Apostoli, quia in ea erant opinione, Beneficia Μessiae nonnisi ad Israelitas pertinere; ethnicos autem si vellent participes fieri Messiae, debere Prius circumcisione sociari Israelitis, quam fierent cives regni divini. Vid. XV, 1. 5. XVI, 3. Nunc autem Providentia Dei factum est, ut ad ethnicos etiam accederent Apostoli, cuius rei initium fecit Petruε, ex Promissione christi Μatth. XVI, 19. coli. Adt. XV, 7. C
1. Avνρ - 'Ιrαλικα eb Caesarea, prius dicta turris Stratonis vid ad IX, 30. VIIJ, 40. , florentissima erat
PaIaestinas civitas, et sedes Pro uvatoris Romani, quare plorimi Romani ibi degebant. 'Εκατοντάρχης, centurio. Ut enim Latini a uentenario numero militum, quibus baliquis praesectus esset, nominarunt Centurionem, sic , interpretando secere Graeci ἐκατονταρχ v, et ἐκατονταρχον, qui est vetustioribus ταξιαρχηρ. σπεῖρα, cohorS, ut recte Vulgatus. Erat haec cohors Caesareae ita praesidiis, ubi etiam erant Syri milites, a quibus Romani . si Vo Itali hic distinguuntur. 2. Eυσεβης, Pius, qui Vitam et mores suos instituebat ad normam legis naturae. φοβουμενος του Θεον, cultor veri Dei, sed non circumcisus Act. XU. , gari- tilis: os infra Us. 28. 45. Cap. X l, a. q. 38. συν παντὶ τῶοι κω αυσου, Cum tota familia aua, id enim hic οἶκοι est, ut saepe apud Iosephum, aliosque. ποιων ra ἐλεημοσύνας πολλοις τω λαωJ Non solum suae gentis hominibus, sed etiam Iudaeis. κνὰ δείμενος τοα θεου ὁ πιναν-
235쪽
VO: Assiduus in precibus iandendis ad unum et verum Denm. Talis quum esset Cornelius, dignus est habitus, qui primus ex sentibus Christianae societati adiungeretur. E locis supra laud. apparet, vanBm es8e eorum sententiam, qui Iutarunt, Cornelium ProSelytum Pom
ines suisse, qui, relicto idolorum cultu, ad Iudaeorum sacra sine circumcisione transgressus esset. Attam eli
hene monente Hetrar ichsto pius et rectus fuit vera numinis cultor, adeoque et Iudaeorum nationi favens ut et Centurio ille Luc. Vi I. , sorsitanquo iam id agens, ut ad Iovae sacra accederet. Tam gravem Butem rem meditanti, accedente singulari visione, in mentem venitς non ad prisca Judaeorum sacra accedere, Sed am- pyreti protinua Iudaeorum sacra a Iesu purgata et a. discipulis eius Galilaeis tradita. Ita iactum est, ut non Iudaicae religionis sed christianae cultor existeret. Uissiet Nuinoelium ad initium hul. Cap. tes I. Dδεν - προρ αυτον ConSyexit manifesto per Disum, hora diei nona angelum au δε υenientem. Οραμα. eSi visum quodcunque, Stas Vigilanti, sivs Per quietem somni oblatum fuerit, eine jede auaser-ordentlicho und wunderbare Erεcheinung. Interpp. quidam statuunt, Cornelio non vigilanti sed somnianti hoc visum oblatum fuisse,.quum et interdiu somno interdum nos demus, et magis se dent orientaIes. Ita Thirasius in Commentario, qui Cornelium quidem prandii tempore nullum cibum sumsisse, horaque tertia pomeridiana somno abreptum, simulque eis, quae Lyddae et Ioppae egerat Petrus, perculsum, ad eiusmodi somnia suisse perductum autumat. Sed ωρα ἐννάτη precibus destinata arat III, 1. , et Cornelium Precatum esse,
236쪽
IN ACTA APOSTOLORUM: CAP. X. 231
ipsius verba ostendunt. Vs. 50. Eich hornius' At Ig. Bibl. T. III. p. 391. sqq. suspicatur, describi hic singularem Cornelii fidentiam, firmamque confisionem animi, qua post multas dubitationes, et preces ad Deum
factas confirmatus fuerit in proposito Petrum ad se arcessendi. Lucam enim pro more suo brevitatis studiosum c. IX, 23o, praeteriisse momentum, quod, si additum suisset, narrationi lucem asserre potuisset. Arbitratur nempe Vir doctus, Cornelium ontea de Petro audivisse, eiusque res, et nominatim diversorium eius, Vs. 5. ex cive Ioppensi, qui Caesaream sorte venisset, cognovisse. Licet enim in narratione genio coelesti partes quaedam assignatae sint, et per eum Cornelius Petri diversorium comperisse dicatur, in promtu tamen esse,
rem aliter evenisse, quum narratio ipsa res, quae neu liquam naturae humanae vires excedant, Contineat; neque necesse fuisse, ut Deus Cornelio Petri hospitium revelaret, quum hoc in tam Parvo oppido, quote Ioppocrat, percontando facile inveniri potuerit. Tandem vero Cornelium, Petri arcessendi proposito inter preces cum firmato, hanc animi sui sententiam, laetitiam secundum Iudaicas opiniones expressam) et internam quasi
vocem sic arripuisse, quasi vox nngeli esset, fortassis etiam 4 dam Praecationis ardore concitatus esset oni. mus, Pro angeli voce habuisse. Storrius vero diss.
exeget. in libror. N. T. histori c. aliquot loca, P. II. p81. sqq.) vulgarem, interpretΘtionem, quae mire et Pro. xime intercedente Deo.omnia accidisse censet, adversus Elchhornium defendit. Sed Storii argumenta reis darguit Elchornius I. c. p. 1075. sqq. - Nos quidem cum Heliarichaio et Iiuinoelio arbitramur, Cornelio in ἐκστασει se obtulisse speciem genii coelestis, cuius
237쪽
voces putaret et diceret cogitationes in animo suo subis ortas. Ut ita statuamus monent verba εἶδεν ἐν οράματι. Vs. I., ο ατο ς αυτῶ κρα ἔμφοβος γενομ ενος Vs. q., .
Cornelius igitur rem tam gravem suscepturus svid. ad Vs. 2o, a cibi potusque usu Iargiori abstinebat Vs. 500, quo optior esset ad meditandum et precandum vid. IX, 90, et ardentissimis precibus Deum implorahat, vellet animum suum illustrare et ad veritatem dixigere. Inter Precandum se confirmatum sentiebat in Proposito Petrum ad se arcessendi et subito ei se os- serebat species quaedam, geniumque coelestem se vi dere putabat, et quae tunc cogitabat ipsi erant angeli voces. ΜSed ne vel sic. insigniora providi numinis indicia non sgnosces, quo moderante res ita sibi iunctae et aptas suerunt, cuiusque propiore vi haudquaquam indigna erat res, de qua agebatur, ut Petrus, tam insignis regni Ivlessiani vindex, opinionem, cui inde a
Materno Iacte innutritus erat, mitteret, atque et erga paganos Requum se et iustum praestaret si minrichεius. q. AI προσευχαί σου - του Θεοδ Preces tuae se eleemo3yriae GScanderunt in memoriale, in sacrificium, eoram Deo. Haec formula e mestorum In temp. sententia ducta est a sacrificiis, qua vel dicuntur ascendere, vel esse μνημοσυνον. Dum flamma, sumus coelum ver sua se elevabat, totum sacrificium veluti in flamma et fumo ad coelum scandere videbatur. NIνημοσυνον Per se
est id, quod admonet. Ubi igitur sacrificia dicuntur
μνηαοσυνα, sensus est, ea commonefacere, admonere
Deum, ne obliviscatur hominis, qui illud sacrificium
offert, Hinc suotus legalis dicebatur Quod
238쪽
IN ACTA APOSTOLOR . CAP. X. 233
vos. LXX. saepe reddunt per sis μοσυνον, Ler. II, 29. 16. VI, 15. Num. V, 26. Sacrificiis autem preces et aliis in locis conseruntur, e. o. Apoo. V, 8. Iam quia
fumus sacrificiorum et suffitua adscendit in coelum, et Preces, sacrificiis comparatae, ascendisse in eoelum dicuntur, ut et Apoo. Vt II, 3. q. 'Κνωπιον r. Θ. Praegnanter dictum est pro: ascenderunt in coelum et venexunt ante Deum. Sensus vero huius loci esti Preces tua gratae Deo et acceptae sunt; pietas tua probitasque Deo est cognita, Deus eam remuneraturus est summo
Beneficio, hoc nimirum, ut de Christi doctrina edoce ris. Huinoesius negat, metaphoram h. l. a sacrificiis petitam esse. Verbum ἀναβαίνειν adhibitum dicit, quoniam sermo est de precibus, quae in coelum, Dei so-dem, Pervenerunt, ut 1 Maro. I, 51. Exod. II, 2I.; voo.
μνημοσυνον autem vulgari significatione, memoria, r cordatio sumendum putat, ut verba simpliciter sonente precum tuarum liberalitatuque tuae recordatus eae Deus, i. e. Deus preces tuas exaudit, beneficia tua remunerari decrevit, coli. Vs. 31. Sensus idem est. Sunt
quoque, quibus h. I. respioi videtur ad opinionem I daeorum, quod hominum preees Deo ab angelis o xantur Tob. XII, 12 Sed, ut recte Storrius monuit, de angeli interventu h. l. nulla mentio facta est, sed preees Cornelii et misericordia penetrasse dicuntur ad
eoelum, ut Deus earum meminisset. Quae vero de pretio eleemosynarum dicuntur, cogitationes humanas potius quam divinum OracuIum prodere videntur.
6. 6. Pro ος ἐπικαλειται Γυτρος cum optimis quihusdam Codd. Iegendum est τον ἐπικαλουμενον Πέτρον. Vulgaris lectio e Us. 32. in hunc venit. Ουτος - βυρ-
239쪽
IN ACTA APOSTOLORUΜ. CAP. X. 556
9. Ἀνέβη - δωμα Ascenderat in tectum. G διῖμα, tectum domυε, quo sensu haec vox haud raro est apud losephum, e. g. Ant. VI, q, I. VII, 2, 1. Tectorum usus uti multiplex erat, sic et ibi, utpote ab omni perturbatione remoti, piis meditationibus dare se, precesque ad Deum fundere solebant veteres Hebraei. Us
10. 'Εγένετο δὲ προ-εινοο Valde autem esuriit. Particula πνος auget significalionem, ut sexe vertere Possis: er Juhite misshunger. Indubie ieiunaverat ante. ηθελε γευσασθου Cupiebat cibum. eukere,.comedere, absque Hebraismo, quum haec huius verbi notio sit satis frequens Graecis. Hesychius γευσασθου, πειράσω, αibai σθω. Ubi hene monet Ernesti, πήιράσω sorte ita dictum esse, uti apud nos Nerauchen., de cibis. πα-ρα σκευαζόντων Parantibu3 autem illis cibos, εα iis, quorum erat Parare. Παρασκευαζειν h. L. de parandis cibis est intelligendum. ἐπέπεσεν - ἔκσraeme 2 extra Seraptus est. ἐείστασθM h. l. est , ut in Apologia Apu Ieius) Dd obliυionem praesentium externari. Victori. nus de Contempl. Lib. V. Mentis alienatio est quando praegerit m memoria menti excidit. In eostasi itaque esse diuitur, qui repentino quodam animi furoroahreptus acrius exardescit, ita, ut, sensuum externorum usu Bliquamdiu eessante, rerum externarum sibi non sit
conscius, sed mersus Prolanda cogitatione imagines rarum absentium et spirituum species cernere sibi vide tur. Hoe Ioco sermo est de ecstasi animi a Deo essecta, sive de ea animi distractione, qua res, imagines et verba a Deo suggesta ei obversantur. Cf. infra XI, 5. XXII, 17. coss. 2 Cor. MI, 2. q. Omnis enim eiusmodi ἔκστα- Duili od by Cooste
240쪽
σις sistehatur ut vis proximo a numine illata, quaa n minis vis ἐπι-πτει, ingruit. In Petro caussa huius ἐκ στάσεως erat tum in ieiunando, tum in precando. Mem sus profunda cogitatione ita quasi descenderat in se, ut nesciret quid extra se gereretur. Ad esum proximis gpe labat ista visio, siquidem de edendo Apostolus cogit verat. ΜVidetur Petrus, antequam ei visum contingeret, de ciborum diserimina in Iege constituto cogitasse, sosecum reputasse, quanto facilius et Iativa doetrina Christi propagari Posset, et eam quoque gentilibus tradero, eosque, non circumcisos, in coetum christ. recipera liceret.α Huinoelius. 11. Κῶ Θεωρε, νον οπανον ἀνερυγμένον Ilaeo com Ioram apertura oum reliquis oonsequentibus in Petri im ginatione tantummodo exstitit, ut fieri solet 4n somniis, et visionibus Ecstaticis, in quibus non res ipsae sensia hus, sed rerum emblemata Phantasiae obiiciuntur. Vid.
misit Meletamata Leidensia, p. 211. Eichhornio in BibIioth. P. III. pag. 420 - 42q. Ueber das G ichedes Apostela Petrus visum, quod Petro obtigit, cum fame gravissima ita coniunctum suisse videtur, ut ea fessus, dum cibi apparabantur, inter preest, corpus amplius sagitantes, deliquium animi passus fuerit; humi
igitur prostratum, oculis clausis, vel etiam semispertis, sui vix compotem iacuisse. Durante hoo deliquio, Phantasiam ipsi illusisse, et obtulisse phantasma, utiaudiris Ocem: macta et Dracere coelitus sibi videretur. Duum autem caussas huius animi status ignorans, deliberaret secum, quid sibi hoc visum volteir providentia Dei moderanto factum esse, ut e tecto aedium duos Peregrinos advenientes conspiceret; et quia eorum missici