D. Io. Georgii Rosenmülleri Scholia in Novum Testamentum. Tomus 1. 5. .. Tomus 3. continens Acta Apostolorum et Epistolam Pauli ad Romanos post auctoris obitum curavit et praefatus est d. Ern. Frid. Car. Rosenmullerus, litterar. oo. in univers. Lips.

발행: 1829년

분량: 806페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

331쪽

IN ACTA APOSTOLORUΜ. CAP. XV. zar

Apud Hebraeos litera D propria valet V, nonnunquam ατο. ευ πραεετ a Verti Potest et recta agetis, veI finees f. beati eritis. Significatus recta faciendi hio praeferendus esse videtur. Formnlar hoc si facietis, recta facietis, soIemnia est Graecis in clausulis orationum et epistolarum. νέωσλ Valete. Usitata Graecis clausula litterarum, sicut exordium χαίρειν. Pertinent huc, quae Faesus commemorat Gad. II, et- s. II. Ἀναγνοντae δὲ b Christiani Antiochenses. ἐπι- ρησαν ἐπὶ τη παρακDiσει Πια institutione gaυisi gunt. Alii παρακλησις vertunt: εolatium, ut intelligatur, fuisse

eos antea dolore assectos turbidis aliorum sermonibus. Sed instituendi notio praeserenda est; eadem significatione verbum παρακαλεῖν statim M. sq. adhiuetur. Multum ipsis placebat. quod viderent, libertatem, qua ut hantur, ab Apostolis probari. Bene minrichaius: Sio Deuten sich der Belehong, dio go recht nacti threm mmche auriesialen Wari 'Ita Καὶ αυτοὶ προφῆτα οντες Qui et ipsi doctores erant, nempe ut Paulus et Barnabas. quibuscum missi erant Antiochiam. Προφητνς, saepe in unive sum est doctor. ut satis constat. Ceterum vid. ad XIII, I. XI, 27. δια λογου - ἐπεστηριεαν Cum copiosa oratione eohortati aurit et confrmarunt fratres. Est enim παρακαλεB et cohortari et consolari. Τους αδab φρυο, praecipue illos e Iudaeis Christianos, quibus scrupulos adimire non adeo iacile erat.

quod lamyua ibi commorati essent; Iudas nempe et

332쪽

32s ' SCHOLIA

Silas. Ποιεῖν pro διατρωειν cinfra XVIII, 25. Iae. IV. 13. alii etiam Scriptores habent. ἀπελυθησαν μετ vire ἀπο των ἀδελφῶν J A Melibus dimissi Eunt bonis

ominibus Notisque. Similes phrases sunt apud Iosephum et Philonem. πρῖο σοὐe 'Aποστόλουe J Legendum videtur et πρὸς τους ἀποστεΠαντας αυτους. Sic enim praeter optia mos codd. habent Copt. Aeth. Uulg. canti Euthia. Casinsiod. Beda. 54. Deest hoc comma in multis Codd. et Patribus. Alii addunt: μονος ὀὲ 'Dυδας ἐπορευθη. Recte nonnulli censent, temere haec esse illata, ab iis fortasse, qui comm. 22. Ita II. et 40. inter se pugnare crediderunti Sed potuerunt Si Ias et Iudas aliquamdiu Antiochiae reia manere, quamvis peractis negotiis dimissi essent ab Antiochenis. Potuit etiam Hierosolyma proficisci, et inde, a Paulo revocatus, Antiochiam reverti. 56. Hoc secundum Pauli iter ad gentes incidere via

detur ita a. Chr. 51. vel 52. κατα πῶσαν πολιν, ἐν ah πασα collective, Per omneI urbeS, in quibu3.37. Τον 'ΙωάνH1ν τον καλουμενον Μαρκον Ioannes, cognomine Marcus est is, cuius mentio facta est supra

c. XII, 26., qui c. XIII, 6. ubi vid. not.a dicitur minister Pauli et Barnabae, comes itinerum. Quum Rutem venἱssent in Pamphiliam Paulus et Barnabas, Ioannes eos deseruit, et Hierosolyma rediit. 58. Παύλοο δὲ ἐξίου - μῆ συμπαραλαβεῖν τοῖον Paulus nolebat hunc secum ducere, ε. comitem ili-neris habere. Ἀειαω enim, adiuncto is mi, Mepe est

333쪽

IN ACTA APOSTOLOR . CAP. XV. z2s

noro, ut apud Ioseph. A. I, I, 4. VII, 7, 5.- να- θόντα αὐτορ εχ εα ἔργον qui non profectus fuerat

cum iis ad hoc opus. Το ἔργον es8e munus et OccuPR-tionem tradendae religionis christianae, facile apparet. 59. Παροξυσμος Animorum incitatio, Des commotio. Sensus est, vehementer et acriter commoto fuisse eorum animos. ο Παῖue, ut Graeci hio non malo notant, ἐβτει το δίκαιον, ὀ Βαρναβας το ς ιλάνθρωπον Ceterum amoris et amicitiae vinculum non esse disruptum inter Paulum, Barnabam et Marcum, Patet ex ICor. IX, 6. Col. IV, 10. et Tim. IV, 11. Philem. Us. 24. Hieronymus vocat aedificatorium Ecclesiae iurgium, quia seorsim plura loca adire poterant eodem tempore, quam iunctim.

rendi significationem habet hoc verbum. 'Εκεν, nempe Lystrae γυναικος γνο. 'Iουδαίας πισπῆι Feminae ex illis, quae in Iudaea primae in Christum erediderant. Nomen ei Eunice, 2 Tim. I, 5. πατρις δὲ Ἐλληνος) Lex vel hat Iudaeis docere extraneas Iegi non subiectast semianis autem Iudaeis non vetabat nubere extraneo Pio, si ut Esther nupsit Ahasvero. CL Esra c. IX. X. I. Τουτον - ἐξελθaD Hunc Dolebat PauIus aecum proscisci. λαβων περιέraμεν αυτον Circumcidendum curauit eum. Non fuerat circumcisus, quia, ut Thalmudici tradunt, non erat ius inaui filium eis mei- Diqiti Cooste

334쪽

dere. Patre invito; Patris enim Potestas Praevalebat. δια τους - ἐκείνοις Sperabat ipsius opera mulios ex Iudaeis nondum conversos, ad Christum posse converti, quorum nonnulli rigidioribus illis sententiis occupati,

consuetudinem sermonemque eius declinaturi fuerant, si scissent incircumcisum. Paulus circumcisionis et usum et omissionem ex temporum Iocorumque utilitate metiri noverat. Illis, qui necessitatem circumcisionis ad aes tem aeternam consequendam defendebant, sortiter re

stitit ; ceterum sicilem se praebuit infirmis, si qua eos

Iucrandi spes esseti νδεισαν - ὐπῆρχεν I. e. ΠΟυerant omnes, ora o πατῆρ αυτου Ελλην υπῆρχεν, Patrem elua graecum fuisae. Similis constructio apud Demosthenem aliosque occurrit. Quum Graecum scirent Parentem Eius fuisse, non admissuri fuissent eius doctrinam et institutionem. Nesas enim putassent doceri ab homine, qui

haberet a patre aliquid impuritatis. Ea igitur indulgentia usus est Paulus in Iudaeos, ut Timotheum circumcideret, quoniam in ea erant opinione, hominem ex Patre impurum, circumcisione factum esse puriorem et ganorum.

q. Τα δογιια - 'Iερουσαλiu Decreta facta ab Apostolis et Presbyteris Hierosolymitariis. Δογματα h. I. non sunt doctrinae quae vulgo dogmata dicuntur , sed decreta de quatuor rebus fugiendis. e. XV, 20. 29. Graecia Senatusconsulta. Ieges, edicta dicuntur ταὀόγματα ΡOIyb. I, 18. , a verbo δοκεῖν, ut το δόγμα sit id, quod visum est hominibus. Nostro loco additur κεκριμένα, facta. εtabilita, sancita in Apostolis. Ceterum ex hoc loco intelligitur, in singulis nuno OPPUdia commendatum esse Christianis hoc edictum. Anti chenia scriptum.

335쪽

IN ACTA APOSTOLOR . CAP. XUL agi

s. Γαλατιιεν Galatia seu GaIlograecia, Asiae minoris regio, Phrygiae contermina. Κωλυθέντεο- σου λογον Vetiti viatia Spiritus sancti docere Eυan gelium; nam λογος h. I. κατ' ἐξοπην est doctrina Evangelii. Uetiti sunt Per quoddam dictamen internum, .

ius auctor Spiritus sanctus, animos et consilia eorum dirigens. Certo tamen non potest dici, utrum Per rein velationem Peculiarem, an per visum aliquod, an alio

modo hoc factum sit P Visi expressa sit mentio infra Us. s. ἐν τν Ασία In Asia, i. e. ulterius in tractus Asiae septentrioneses orientiaesque docendi causa haud progressi sunt. Primo in Asiam penetrare longius anumus iis suerati Videntur autem sub haec tempora COI- Iectae fuisse illae eccIesiae, ad quas scripta est Epist. ad Galatas. Paulum in Phrygia et GaIatia evangelium praedicasse. colligi potest ex XVIll, 23. , ubi per eundem, in secundo itinere per illas regiones, Christiani in Galatia et Phrygia confirmati in fide dicuntur. Socius quidam Pauli, CrescenS, ad Galatas missus, commemorabar 2 Tim. IV, 10. Haud dubie Petrus quoque in Galatia ecclesias collegerat, coli. 1 Petr. I, 1. Vid. die bibl. Alterthurnasi. Vol. I. P. II. p. 21q. z. 'Ελθοντες κατα νην νυσίαν ) Ouum υenissent ad fnes Mysiae. Μysiae incolae olim abiectissimae foditis habiti sunt, ita, ut proverbio: Mysorum ultimus, homo abiectissimus, et vilissimae sortia designaretur. Cicero pro Flacco o. 27.: DNamque, ut opinor. Asia vestra constat ex Phrygia, Mysia, Caria, Lydia. Utrum igitur nostrum est, an vestrum, hoc proverbium, Phrygem plagis fieri solere meliorem P Quid de tota Caria pnonne hoo vestra voce vulgatum est, si quid cum pei

336쪽

33a SCHOLIA

riculo experiri velis, in Care id potissimum esse iaciendum y Quid porro in Graeco sermone tam tritum atquacelebratum est, quam si quia despicatui ducitur, ut Mysorum ultimus esse dicatur Nam quid ego dicam de Lydia 2 quis unquam Graecus comoediam scripsit, in qua servus Primarum Partium non Lydus esset NΒιθυνίαν) Bithyniae incolae minus cuIti erant; Thracea suerunt, qui in hano Asiae Partem Prosecti Βιθυνοὶ dicti sunt Strabo XII. ; neo oppida habebant, sed vicos kωμοπολεις. Vid. Cessar. Notit. Ordi Antiq. III, 8. οὐκ

εἴασεν αὐτους το πνεύμα 'I σου 'D1σου addendum este Codd. antiquis et Uersa. permultis. Est autem πνευμα

Praetergressi Mysiam. κατέβησαν εἰς Τρωαδα Descenderunt Troadem, urbem maritimam, de qua cf. die interthumo. I. o. p. 174. Iam Paulus consilium in Europam proficiscendi exsequitur. Postea demum ita aliis Asiae regionibus doctrina Evangelica propagata est.

Vid. infra XIX, 10.

s. Mακεδων) Macedonem esse in somnii viso sibi conspectum, cognoscebat ex verbis r διαβας ale Μακεδονίαν. βο θησον χυαῖν Fer opem nobiS. Eoo Paulus reo-

te de praedicatione Evangelii intellexit; nec aliter imielligere poterat. 10. 'Εουσαι av His indicatur, Lucam, huius Ithri

auctorem fuisse et ipsum in illo comitatu, eo quod suam Personam commemoratione comprehendit. συμβιβαζο- τεσ3 Argumentum inde trahentes, nempe ex tuo viso

337쪽

IN ACTA APOSTOLORUM CARXUL sar

nocturno. Vid. de hoo verbo supra ad IX, 22. Animus συμβιβάζων est Plura invicem eoniungens et comparans. ut videat quid inde sequatur. Hio igitur omnes περιστάσεις comparantes concluserunt, Macedoniam esse adeundam.

11. Ἀναχθέντες Provecti a Troade. De ανάγωσθα vid. ad XIII, 1 I. ἐν δρομησαμεν εἰς Σαμοθρακην Secundo Dento naυigaυimus in Samothraciam. Proinspera navigatio fidem iacit, hene eos coniecisse et rem non sine numine geri. Graeci etiam dicunt ορθοπλοanti Samothracia, insula vieina Thraciae; olim Dardania a Dardano, hodie Samandrachi. Νεαπολ H Portum in ora Μacedoniae. Plinius H. N. IV, 18.: A meridie Aegeum mare, cuius in Ora a Strymone ApOIIonia, oesima,

Πeapolis, Datos. Intus Philippi colonia. 12. Ηmς ἐστὶ - πόλιο) Neo ordine neo dignitata prima fuit urba Maeedoniaa Philippi. Quare nonnulli πρώτης legendum putant pro πρωτη, alii τῆς μερίδος

omittunt, ut πρωτης Μακεδονεις πολιο κολωνια sit c Ionia in Macedonia prima. Vid. Boineri conieci. in h. I. Sed nihil mutandum videtur: nam πράτη πόλις non idem significat semper quod μητροπολις, sed inte dum significat unam ex nobilisSimis urbibus. Interis dum etiam urbes Graeciae nomen πράτη πολις in nummis usurpabant. Vid. Michaelia introductio in libros N. T. θ. 187. Alii πρώρον dictam esse Putant, quod ex viae ordine prima urbs fuerit in illa Μaeedonia parta interiora petentibus. Sed prima urbs erat Neapolis φ. 11. Alii dissicultatem sto tollunt, ut dicant, Maced niam tum in duas partea fuisse divisam; Hieram Pro-

338쪽

SCHOLIA

, consularem, quod a Proconsule regeretur; alteram Angustalem, quod esset pars Augusti; et in hae parto Philippos fuisse urbem primariam. Hura de hac urbe vidin Rosenmillieri Handb. d. bibl. Alterinumali. VolIII. p. 393. sqq. τῆς μερίδος Pro ταυτηe μερίδος. Καλανια est nomen Iatinum, significans Urbem, quam occupatam incolerent cives Romani. Paulus colonias maximi

sequebatur, quod ibi et Plus essent hominum Et gen

ies variae.

13. 'Εωθομεν - προσευχὴ εἴνου Ubi ex mori erat ProSeiacha. Pro ἔξω τῆύ πολεωe in aliis Ithris Iegitur ἔξω τῆς πυλης, extra Portam; quae Iectio verio esse videtur. Νοιι: Saepe est, in more esse, undi νονιισμένα apud Ioseph. Ant V, 4, 1. sunt solemnia quae ex more Peragenda sunt. Fuit moria apud Iudaeos, ut Proseuchas quam proxime ad fluvios exstruexent, quo commodius ipsis suPpeteret aqua ad manui Iavandas, Antequam preces sacerent. Insignis in hanixem egi Iosephi locus A. XIV, 10, 23. Philo synagogat vocat προσευχας, quia in illis et legebatur lex, et orahatur. Sed etiam quibus in locis synagogae non erant puta ob exiguum Iudaeorum numerum, aut quod magistratus non Permitterent, habebant Iudaei Ioca, orationibus destinata. Proseuchae s. Oratoria non semperfuerunt aedificia, sed interdum loci subdiales et solitarii, septo circumducti, silvulae, ubi praecandi caussi convenirent. Vid. Vitringa de Synagoga vetere p. 119 217. 1109. Cf. et das alte unu neue mmenrandP. VI p. 26. sq. 14. Πολεως Θυατείρων 9 Θυατείρα, urbs Lydiae. extrema Mysorum, inter Sardes et Pergamum. Vid. -

339쪽

iN ACTA APOSTOLORUM CAP. XVI. ars

terthumah. I. I. Ρ. IL I79. In istis regionibus limgendae purpurae artificium floruisse dicitur; et vestes eo colore insectas in alias terras divendebant incoIae. ονοματι Λυδία) Proprio nomine sto appellatam fuisse

mulierem istam, non est quod dubitemus, quum hoo nomen apud veteres haud insuetum esset. σεβομένη νον Θειω E gentibus ad Iudaeorum religionem conversat XIII, 16. Πορφυροπιμο) Purpurarum, Vestium ιP-pureo coIore tinctarum, Venditrix. Artem purpura tingendae etiam a Thyatirensibus exercitam fuisse, docet

inscriptio, Thyatiris inventa, apud Sponium in Miscess. Erud. Antiq. Sect. I. No. 93. 'He ο Κυριος διηνοιδε τὴν

καρδίαν Cuius animum convincebat Dominus, nimbrum per doctrinam Evangelii, quam Buenta mente Pe ceperat. Aperitur animus, si antea non intellecta imtelligit. Themist. Oxati II. de Constantio ImP. διανομτεταί μοι το στῆθος - η καρδία, η, διαυγεστέρα γίνε-

rimi et cor aperitur, et pellucidior se animus, ocu- Iique mentis perapicaciores; Uideo igitur, O beati,

quae antea non Poteram. Ex aliarum Etiam linguarum consuetudine Pectus dicitur apertum alicui rei, quod ad eam est paratum et Promtum, E. D. Pectus BPe tum virtuti, amicitiae. vitiis. Ergo animum aperira

simul includit hoc: reddere eum promptum et Proclisvem. Tota igitur vis Phraseos, Deus aperuit Lydias cor s. animum est haec: Deus eam reddidit intellige liorem et procliviorem. Deo antem hoc tribuitur, qu niam hoo totum est opus et beneficium Dei, quando hominem impertit hao doctrina. Unda intelligitur non immediata ratione, sed per doctrinam apertum esss

340쪽

SCHOLL

Lydiae animum. προσέχειν τοῖς λαλουαένοιο υ ro σου mes

λου) Ut fidem haberet Pauli dictis. Aequipollet enix

προσεχειν cum verbis πιστον ν τω Κυρίω εἶναs, Us. 15 Demost h. ad Leochar. ποτέρω προσεχειν ἰμ ων ως αληθῆ λέγονrra, cuinam Ueatrum ut υera dicenti fide habenda est ' Hinc saepe opponuntur ἀπιστεῖν et προσέχειν, quod multis exemplis probat Xyphe. 15. EI κεκρ&ατa - εἶν Siquidem me putatis ernnimo credere quod profiteor. Εἰ li. I. vertendum est atquidem, vel quandoquidem, ut Gal. V, 25. 1 Pete I, 17. Ita haud raro Latini etiam sumunt particulam ai. quod nonnullis locis probat Pricaeus ad h. L παρεβιωσατο si μῶe Ouodammodo vim nobis attulit, nimiruuvehementibus precibus; ut Mitio Terentianus, υis haec quidem egi, inquit, quum non sieret orandi finis.16. Εἰς προσευχὴν) Προσευχὴ hic quoque, ut suprεVs. 13. de loco saciendis precibus destinato, accipi de-het. 'Εχουσαν πνευμα-Fatidico syiritu prae ditam. α Πυθων nomen Apollinis, vel a πυνθάνεσθαηeu πυΘεσθω, vela dracono, qui ο Πυθων Genit. Πωθωνος, seu ὁ Πύθων, Genit. IIi,3Συο dicebatur. Fingunt nempe Veteres monstrum horrendum, quod draco δελφυν re, o pie μέγας, αινος οφις vocatur. Huno serpen tem terrae filium fuisse et LIυΘωνο: nomen habuisse tradunt. Addunt hoc monstrum praefuisse oracuIo cubdam in monte Parnassor Apollinem autem, Pythona interemio oraculo hoc potitum esse et successisse, velut

alterum praesidem, in locum interemti Pythonis. Iam quia Apollinis asilatu Pythia, vates illa, quae DeIphis erat, sutura canebat, 2 Omne daemonium, cuius asilatu

SEARCH

MENU NAVIGATION