D. Io. Georgii Rosenmülleri Scholia in Novum Testamentum. Tomus 1. 5. .. Tomus 3. continens Acta Apostolorum et Epistolam Pauli ad Romanos post auctoris obitum curavit et praefatus est d. Ern. Frid. Car. Rosenmullerus, litterar. oo. in univers. Lips.

411쪽

IN ACTA APOSTOLORUΜ. CAP. XX. 407

16. Pro εκρινa cum praestantissimis Codd. Iegendum videtur κεκρίκει. Saepius Plusquamperfecti augmentum in N. T. omissum est. scit. OccaεiO. Praeternavigare voluit Ephesum, ne diutius morari cogeretur in Asia. Indubie id accidisset, quia incola auctis, in qua tam diu degerat, vix eum statim dimi. sisse existimandi sunt. πεντηκοστῆς Per septem ergo hebdomadum intervallum absolvere voluit cursum Phi

lippis Vs. 60 Hierosolyma.

17. Τους πρεσβυτέρους, r. ἐκ. Vocantur iidem et Episcopi, Us. 28. nempe quia inspectores erant gregis. Notant Graeci, quod consuetudine di. T. iidem vocentur Episcopi et Presbyteri, quum contra Romanae ecclesiae doctores, et Episcopales Angliae discrimen inter Episeopos et Presbyteros iam Apostolico aevo Iocum

habuisse statuant.

18. Πως - ἐγενόμ εν Quomodo me erga UOS ge serim; quanta fide munus Apostolicum apud vos obierim. Ex his verbis, Coll. Us. 25. υαεχ παντες ἐν Oh διῆλθον, probabiliter concluditur, alios quoque Asiae s. Ioniae presbyteros adfuisse. Vid. I uinoer. ad h. l. Conser cum hoc et trihus proxime sequentibus versiculis 1 Thess. II, 1 - 12 19. Αουλευων- 'Ιουδα ν 9 Colens Dominum cum summa humilitate, et multis Iacrymis et calamitatibus, quae mihi eυenerant per insidias a Iudaeis struisitas. Verbum δουλευων h. I haud dubie de functione moneris Apostolici intelligendum est. Ταπεινοφροσυνη, ianimi demialis, modestia, h. I. videtur esse promtitudo

412쪽

molestias suscipiendi; nam addit Paulus se lanctum esse

tis lacrymis, propter pertinaciam et malitiam Iudaeorum fugis, et inter peraecutiones. Bene BreuchneDderus in Lex. explicat: in omnibus obsequutus Deo, me et Iihenter subiiciens, mala ab ipso mihi immissa Perserens; quum ταπεινος ratione animi, et quidem ratione Dei et obedientiae huic debitae, sit: Deum re-υerens, Deo se modeste εubiiciens, pius in Deum. Πειρασμοὶ, Peraecution G, calamitatra, quibus vires hominis, virtus et constantia tentantur. 20. Ως ουδεν υπεστειλαμην - υμας ut nihil ce- ἰαυerim Dei disgimulaυerim Me, wie, respicit ad υμεῖο ἐπι στασθε , eorum nempe, quae Rd salutem Festram conducere arbitrabar, quo minua exponerem vobis doceremque. Nam υποστέλλεσθα hic est dissimulare,

celare, ut apud ioseph. de B. I. I, 20. 1. ιι δεν τῆς

αληθείας υ ποστειλα μενος, αντικρυο εἶπεν, nihil de Deritate lubducenda, libere dicebat. Et 26. 2. μηδὲν υ πο στελλosta νος. του μ. ita ut non, ita ut me avocari sinerem. 21. Διαμαρτυρόμενος - Xριστον ) Docens Iudaeos et Graecos, quomodo convertendo se qd Deum morex mentemque emendare, et religionem Christianam ampIecti deberent. μετανοια non ad solos gentiles reserendum. Heiorichalus recte interpretatur: Gentibus commendavit conversionem ab idolorum vanitate ad verum Deum; Iudaeis autem conversionem a Pharisaeismo ad Iesu veri Μessiae doctrinam. Διαμαρτυρεσθαι, do cere. Πίστις ri ερ τ. κ. it. I. X. religio Christiana.

413쪽

IN ACTA APOSTOLORUΜ. CAP. XX. 409

Trieb . nach Ierusalem tu relaen. Πνευμα h. L est animus. Δέειν interdum eleganter ponitur Pro cogere, impellere, constringere, ut apud Pind. Pyth. v. v. 96. αλλα κέρδει M0 σοφία δέδaτω, at Iucro etiam sapientia impelli solet. Vid. ius ad h. I. Sic et Camerarius, Beza et Pricaeus, qui conserri iubet Μatth. IV, 1- Luc. II, 27. Grotiua πνεύματι δεσμευε σθω ex Ponit, spiritu υincula praesentire. Sed hanc explicationem contextus non admittere videtur. Paulus magno desiderio flagrabat Hierosolyma proficiseendi Us. 16o, haud dubie eam ob caussam, quia sperabat, se in diebus sesiis, ob multitudinem hominum ibi confluentium, multo cum fructu traditurum esse Evangelium.

2I. Πλν - μένουσιν Nisi quod spiritus sanctus in Omnibua urbibus mone', vincula et calamitates manere me. Sunt qui το πνευuα σο στιον, intelligant de hominibus spiritu disino afflatis, qui sutura proesentiendi iacultate se praeditos esse profitebantur, coli. XXI, 10. 11. Sane hoc sensu ista phrasia aderat supra V, 3. XIII, 2. Malim tamen h. I. cum minrichsio ita interpretarit Ex iis quae in omnibus per Asiam Eur pamque dispersis urbibus, ubi evangelium promulga

erat, erat expertus, rectissime concludit Paulus, multo graviora se in Hierosolymorum urbe, Iudaismi sede et arce experturum. Iam autem ad quae cogitatione et mente delabitur ipse, ea, quia ad tem christianam gpectabant, a Spir. S., rei christ. summo praeside et tutore, sibi suggesta exprimit. Μένειν, ut Latinorum m

414쪽

nere est Exvectare. Noverat igitur Paulus vincula sibi esse parata Hierosolymis, quum tamen Vs. 22. dixisset se nescire, quae sibi essent eventura. Sed utrumque dicere poterat Paulus Quanquam enim monitus erat de calamitatibus sibi imminentibus, tamen non norat, Per quem, quomodo illae essent eventurae, et quem habiturae essent exitum. Putavit autem sui muneris esse, Propter Evangelium quaevis, etiam vitae pericula adire, ut in sequentibus verbis declaravit.

24. 'Aλλ' οὐδενος λογον ποιουμM J Sed nullius rei adversae) rationem habeo. Nam λογον ποιεῖσθου est, rationem habere, curare, aestimare. Demosth. Oc2. in Philipp. ἀλλἀ κώ του δικαίου λογον ποιουμενοι. Οὐδὲ - με- χιΠeque υila mea mihi ipsi cara est, ita ut laeto animo cursum meum ci OIυam. ωο pro ωστε. ἐμαυτῆ) Quasi dicat: neque enim mihi ipsi, sed Iesu Christo sacra est anima, Gal. II, 20. Phil. 1e 21., Δρομος metaphorice est munus, quod alicui obeundum et persciendum demandatur. Quare e Plicationis caussa additur: τὴν διακονίαν etc. ΔιαμαρτύρεσΘ - του Θεού, docendi Evangelium de benignitate divina, s. quod debemus benignitati divinae. 25. ' sci πάντες - του Θερα Vos Omnes, inter quos itinerihua faciendis versalus sum, doctrinac de regno Dei tradendas caussa. Non do Ephesinis tantum , sed Atiam de aliis presbyteris loquitur, qui praesentes aderant. Cf. ad Vs. 18. 'Η βασιλεία σου Θεου est doctrina de regno Dei, quae Us. 24. dicitur re auaer

Lov τῆς χαριτος του Θεμ eLUs. 27, ε βουλῆ του Θωυ. Negotium laeessit hio Iocus iis interpretibus, qui Pau-

415쪽

-iN ACTA APOSTOLORUM. CAP. XX. 41 I

Ium e prima captivitate Romana Iiberatum esse et vera in Asiam rediisse contendunt. Sed verissime observat minrichεiust, Fac, eum rediisse, etiamsi de satis Pauli post Romana vincula omnia vaga et ambigua sunt, nil inde sequitur, quam illud, vanum hic et inanem timorem ab Apostolo exprimi. Neque enim Paulus, de morte sua verba faciens, prophetam egit. Verbum autem οἰδα non semper significat absolutam rei certitudinem, sed etiam opinionem animique persuasionem. Vid.

Matth. XXII, 1 g. Act. III, 17. XXVI, 27.

26. ' ι - παννιου me insontem erae a Pernicis omnium. Si qui sorte in posterum praecepta mea ne gligendo falsisque eootoribus obediendo in exitium i current, nolite mihi illud crimini vertere. Τα αιμα per metaphoram quamυis miseriam et perniciem significat, ut Egein. III. 18. aliisqua locis. Cf. supra XVIII, G. Καθαρος, innocenS. expers culpae. Est formula profitendi innocentiam suam, Matth. XXVII, 24. pr. ου ναρ - βουλὴν σου Θέος Non enim destiti υobis tradere omnem doctrinam de benigna Dei Noluntate. Ουκ ὐπεστειλαμην, non destiti aut tergi-υersatus sum, aut impediri me passus sum, quo sensu occurrit apud Ioseph. Αnt. II. 5, 5. UI. 5, 5. Vid. not. ad Vs. 20. H βουλή σου benigna voluntaS, consilium Dei de saIute hominum, doctrina christiana. Cf. Vs. 24. 25. 28. φουνέχετε - αιματος Prospicite igitur υobis, atque toti gregi, cui Deus Dos constituit curatorea ut doceatia coetum Dei Domini , quem morte ma

416쪽

Prospicite saluti vestrae ita, ut de veritatis via nunquam deflectatis, et doctrinae puritatem cum vitae sanctitate coniuragatis, ne faIsa doctrina, vita et moribus alios ossendatis. ΤΟ ποίμνιον esse coetum christianum, saeiIe patet. Non potest saIutem curare aliorum, qui sui ipsius curam non gerit. Ποιμα νειν, metaphorice est custodire, instituere, et regere. 'Επίσκοτοι h. I. sunt praeseeli coetui christiano, qui Us. 17. πρεσβυτεροι nominantur. Μunus eorum erat docere coetum; aut alia negotia ad externa commoda societatis pertinentia administrare. Dicuntur h. I. constituti esse a Spiritu sancto, quia eonstituti erant ab Apostolis, Spiritu sancto plenis, quanquam approbante plebe. Sensu eodem riuiis noeliust non sine nutu ac voluntate Dei, divina providentia dirigente ac moderante constituti estis eccle- iae curatores. Pro ἐκκλησίαν του Θεου alti legunt vel ἐκκλησίαν του κυρίου, vel του Θεου κυρίου. Vera lectio videtur esse του κυρίου. Hanc enim Iectionem exhibent eodices omnium antiquissimi, praestantissimi, Bdiversia recensionibus oriundi; versio latina antiquior apud Sabatierum, cum aliis versionibus non Paucis; tum etiam Patres graeci et Iatini plures, qui hunc Io- eum Iaudant. In controversia etiam Nestoriana multi monuerunt, nuspiam in Sacra Scriptura Iegi αῖμα σου Θεου. Lectio Θεου nititur potissimum testimonio Iati. nae UuIgatae. Auctor versionis Syriacae antiquae Iegit του χριστου. Codices, in quibus reperitur lectio λου u κυρ=υ sunt recentes, et exigui admodum pretii. Videtur Iectio utraque suecessu temporis conflata esse in unam, et ne quidem pro Ieotione variante haberi

potest. Vid. omnino Gri bachius ad h. I., Ruinoesius

417쪽

iN ACTA APOSTOLORUM. CAP. XX. 413

ad h. l. et minrichsti Excur1. 9. περιεποι σατο - αυ- σα J Quam acquisiυit sanguine 4MO, i. e. morte truemis. Nam per mortem cruentam Christus illam potestatem colligendae sibi ecclesiae adeptus est; et Ecclesia ei subeat. Quo acrius presbyteros illos Apostolus excitet, ut ecclesiae saluti prospiciant, in memoriam iis revocat, Christum morte sua eccIesiam sibi acquisivisis adeoque declarat, graviter eos in Deum. qui ipsis euram ecclesiae commiserit, et Christum Peccaturos esse, si eius mancipium negligant. riuinoeli .

20. Μετα την ἄφιξίν μου Post discessum meum. αφιες Plerumque est adventu ; sed rariore discessus significatione etiam apud classicos occurrit Dionysius ΗM. Ant. L. V. Ut multi his beneficiis deuincti. μη- κέπι της Οικαδε ἀφίξεως πόθον εχειν , domum abeundi desiderio non ampIius tenerentur. Herodotus IX, 76. με rα δὲ την αὐιἔιν τῆς γυναικὸς. λυκοι βαρε ) Lupi fami atque in Sti, i. e. lupis saevis similes. Sio Doctores perversi hio vocantur. Apud Polybium L. I. c. 10. veriti dicuntur Romani, ne Poeni, occupata Sis

ποιμνίου Mείωσις, i. e. perniciOSuεimi gregi. Quales isti fuerint, docet nos Ioannes in epistola prima. Consetiam 1 Tim. IV. 1 - d. 50. 'Εε υμ ων 9 Ex υobis tylis, e vestra ecclesia, vestrae urbis incolis. λαλουντες διεστραμμένα θ Docem tea Pe eraa, falsa, i e. errores, qui, ut eo iacilius animis se insinuent, veritatibus immiscentur, et into quentur. Proprie διεστραμμένον est aliquid incurvatum,

418쪽

SCHOLIA

στρεβλον, σκοDον; veritatem enim Graeci ut viam re 4 Mam , errores ut cumiam aliquid sibi fingunt. σου ἀποστῶν Subauditur Κνaκοι. Ideo docent cami placentia, ut discipulos ab ecclesia abductos sibi faciant sectatores. 'An σπαν, aBStrahere, perauagionibuε aυellere. Quae a Christo de venturia aliquando 'ρευδοπροφῆταις, h. e. doctoribus afflatum divinum mentientibus praediola aliquoties erant Matth. UlI, 16. XXIV. 11. 24. Marc. XIII. 22. 25. , ea Apostoli subinde in orationi. hus scriptisque suis repetierunt. Nam et memineruntiIlius vocis Christi Μaro. XlΙI, 23.)r Prospicitet era, praedixi υobis omnia; et perversitas eorum, qui in ipsis rerum christianarum primordiis falsa et impia d oebant, admonere de praedictorum eventu videbatur. Iam quum iis in partibus Asiae, ubi Paulus docebat, prodiissent, qui errores exitiabiles vel palam, vel f .creto propagarent, muItam is operam in eo consumsit, ut disciplinae suae addictos contra istorum insidias et fraudes muniret; idque et coram fecit, et absens per epistolas. Uerem in his praesentibus malis vidit quandam quasi prolusionem suturorum Ionge atrosiorum; etsi de temporis articulo, quando haec essent e bntura,

parum ipsi constaret. Vid. I Tim. IV. 1. 2 Tim. III, I. sqq. IV, 5. 2 Thess. II, 3 - 12. Ao de iisdem futuri periculi praesagiis, quae tum quidem in coetibus Christianorum cognita erant et pervulgata, etiam alii doet res post Pauli ex istis regionibus discessum crebro admonuerunt, veluti Petrus, 2 Peis. IlI, 2. I. Iudas G. 17. 18. Cf. Knapyii ORMSc. P. 156. sq.

I1. Διο υνγυεpra 9 Cavete vobis, et iacite, ut et alii sibi caveant. σμενειν Numerus rotundus. Omne

419쪽

IN ACTA APOSTOLORUΜ. CAP. XX. 41 s

tempus complectitur Paulus, quod Ephesi exagit. Igitue hiennio illi XIX, 1 in annumerandi sunt tres menses

XIX, 8. et tempus illud, quo Ephesi docuit, quum pruinum illuc venisset, XUlIl, 18. νύκτα MM ημέραν i. e. quavis occasione', etiam cum mole tia mea. Oυκ- εκα στον 9 Non cleati . cum Iacrymis hortari unum quemlibet, so. ne Pereat laborum meorum fructus.. 32. rLeρατίθεuω - χαριτος αυτου Commendo υοε Deo et doctrinae de gratia eiuS. Commendo υOε Deo, i. e. providentiae divinae. Tω λογιο τῆς χαριτος αυτου, doctrinas da eius fatiore. Nonnullis inusiatata videtur phrasist commendare aliquem doctrinae christianae. Quare haec coniungenda opinantur cum sequentibus, δυναμένω ἐποικο&μῆτα, ut sensus sit: Commendo υOε Deo, qui per doctrinam potest Dos aediscare. Cui tamen constructioni verborum nexus

minimo favet. Ceterum minrichsius monet: Quidni doctrina christi henignae matri, aut hic λογος patri h nevolo possit comparari, qui tutela sua nos suscipit, et quasi sinu fovet p ἐ-ποιαοδομῆσ Aed care, i. e. efficere ut in scientia, fide et honis operibus crescatis, si ut domus, quae Paullatim surgit. Eph. II, 20. I. II, 7. οἰκοδομaῖν, facere ut res melior et perfectior evadat. κληρονομίαν Beneficia Μessiaa et Ditam a ternam, quia firma est eorum possessio. Est nimirum; bria proprie occupatio PalaeStinae et felicitas, qua in hac terra sua fruebantur Iudaei, deinde vero transfertur ad omnis generis felicitatem, maxima eam, quam Iudaei in re O Meraiae Olim exspectabant. Ps. XXXVII, 18. Eph. I, 14. ἐν τοῖς ἐπασμώνοις πῶ nya Inter omnes υσε Christianos. 'Eν ut hebe.

420쪽

SCHOLIA

inter, eum. In societate omnium, qui per fidem consecrati Sunt Domino; nam hi sunt ξγιασμνοι.

34. Ad finem orationis properans id quoque agit

Paulus, ut auditorum animum a nimis proprii lucri studio absterreat. Ταχ χρεδεις - αἰ χ. α. Gibua meis, et eorum qui erant mecum, miniεtrarunt hae manus, i. e. ipse mihi necessaria ad victum et amictum s ministravi. Sio Xenoph. Socr. II. α δὲ αἰ χειρae στω υπηρετουσι. Paravit nempe sibi victum opera manuaria, ne a Christianis victum flagitare cogeretur, atque tantum sibi acquisivit, ut adeo collegas interdum adiuvare Posset. II. Πα,τα - λαμβανεινὰ omnino υobis demo atraυi, gic Iaborando, Oportere nos iuNare in moε, et memores esse dicti Christi: beatiorem esse qui det, quam qui accipiat. Ante παντα subaudiendum est κατα , Omni ex parte. Ἀντιλαμβανεσθα Proprie est apprehendere, tropice suscipere in se curam Hiaeuius rei vel personae, opitulari homini. Οἰ g σθενου σεο h. l. possunt esse afficti, pauperes, possunt etiam homines rudioris ingenii, qui facile offensionem capiunt. Ambigue igitur haec vectar αντ λαμβανεσθαι τιυνασθενουντων exprimenda sunt, oporter hos opitulari

infrmis, inopibuS, quales erant COIIegae Apostoli; etae accommodare ad imbecissilitatem rudiorum Rom. XV, 1. , qui suspicari poterant, Paulum commodi sui et Iucri caussa comminisci doctrinam Evangelii, si me eedem pro institutione postulasset. Dictum Christi, quod Paulus hie Iaudat, his ipsis verbis conceptum ita Evangeliis non legitur. Nonnulli Paesum respexisse P

라틴어 텍스트