장음표시 사용
501쪽
IN ACTA APOSTOLOR . CAP. XXVII. 4set
hao voco. Sed quo minus h. I. de ancoris cogitemus, vetant verba ουτως ἐφέροWro. Etenim naris ancoris adstricta non φέρεται. Aliis τὸ σκευσο h. I. est Delum. Sed vela indubio statim post exortam procellam demiserant, coli. Us. 15.
18. Σφοδρῶς ti χειμαζομένων ημῶν Ouum Vehe-hementi tempestate fluctibusque maris huc illuc iactaremur. Sio apud optimum quemque, Iosephum etiam A. XIl, 8, 3. ἐκβολῆν ἐποιουντο) Detum fecere, nautae scilicet. 'Εκβαλ iactus, iactura. Fit id levandae navis gratia. Solet autem hic ordo servari, quem et in hac historia habemus. Primum iaciuntur merces, ut hoc loco; deinde utensilia ut statim aequitur, postremo et cibaria, ut infra Us. 38. 19. Aυτοχειρες τήν σκευῆν του πλοίου ἐφραμευθsimet garcinas riOStraa e naυi Proiecimus. Τούπλοχυ pro ἐκ s. ἀπο του πλοίου. Per σκευην intellige Dasa, utentilia, omnemque GPParatum, qui viatorum erat, in hao navi proficiscentium. Eustachius in Od. 3. Ορα, ora carta κανταυθα λέγει τῆν νεώς - ἰστον βαθμοῖς.
20. Xειμωνος τε eυκ ολίγου ἐπικειμένου Quum tempestas haud exigua incumberet, s. NOS urgeret. Plui. Symp. M. ἐν τοῖς μεγάλοις χειμῶσι. λοιαον - ρμῶσὰ Iam spes omnis saIulia nobis erat demta, Des amputata. Λοιπον h. I. ponitur Pro ηδ , iam; quod non infrequens auctoribus. περιαιρεῖν, undiqus, ab
502쪽
sat multa a cibo abstinentia. Non quod alimenta deessent, ut mox videbimus, sed quod ingens illa lautatio adimat omnem appetitum, ac contra cibi fastidium Pariati κερδῆσαί τε - Eυitare hanc tempe-εfatem atque damnum, supra Us. 10. Κερδεῖν hic est Iucrifacere f. mitare; Sich etwas eraparen. Themistius orat. 8. quinquen. Non quem Paεtorem corastituisti, eum εi pro paStote Se lupum ostendae κερ- θων την προσηκουσαν δίκην ἐας, Poenam promeritam effugere pateris. Sic etiam Ioseph. A. II, 3. 2. Zη-nis hio est mercium et rerum Pretiosarum damnum. Υβριο autem tempestatis incommoda et iniurias hic
22. 'Aποβολή - του πλοίου Nullius Nitae iactura fiet, s. nemo bratrum amittet Uitam, sed naυis tantum amittetur; i. e. μονου του πλοίου ἔσται αποβολη. Nempe, si mo audietis, quae conditio ex superiori ora. itona satis inteIligitur. Αποβολῆ autem ψwχῆς eleganter hic pro iactura s. amiεεione Ditae dictum. Sic Ioseph. A. II, 6, 9. παίδων αποβολῆ, liberorum iacitura. XIV, 14, 3. φορτίων ἀποβολὴ, iactura oneris. 25. Παρέστη - λατρευω Adstitit enim mihi hac nocte angelus Dei, cuiuS ego lum minister et cutitor. Τοῖ Θεου, ου εἰμὶ Post verba ου εἰμὶ subaudis. δουλος, cuiuS Peculium, s. SerUUS Sum. Eadem ellipsi utitur Demosthenel pro Phormion. ἔδωκε Σατυρω τὴν ἐαυτου γυναῖλα, εαυτου ποτa γενομένω dedisse uxorem εuam Satyro, qui quondam Se uε
illius fuerat. Dissert tamen οδ ιι vi a sequenti ψ λα-
503쪽
IN ACTA APOSTOLOR . CAP. XXVII. Oss
πευω. Per hoc enim indicar Paesus, se etiam servi ossicio strenua ac graviter defungi, et non-esse αχρεῖον δουλον. Eichhornius in Biblioth. universali 1iterat. bibl. Tom. III. p. 40TQ opinatur, Paulum somniasse,
se cum sociis suis terram continentem appulsurum esse, atque hoc somnium, dispensante ita rem providentia, eventum habuisse, ut multa somnia, quibus interdum eventus respondeat. Huiusmodi somnia ab amgelis offerri Iudaei credebant. Storrius autem sin dissert. exeget. in N. T. Parte II. P. 93. evincere studet,
hanc nocturnam angeli visionem non naturale somnium,
sed divinum, quod Ι'aulum fallere non potuerit, suisse. 24. Κεχαρισται - μετα σου Condonaυit tibi Deus, i. e. tui gratia in υita conse abit singulos itineris tui socios. Sic Dionisius Hal. Ant. L. V. Dum consul Brutus in filios capitalem sententiam protulisset, ab omnibus dicit reclamatum esse, addens: Indignum quippe iudicabant, talem Dirum mulctari stiis, καὶ χα ρῖζεσ θαι τας υ χ ἀ c τῶν μειρακίων ἐβουλοντο τω πατρὶ, et Uitam adolescentum donare patri Dolebant. Sicuti improbus homo cum aliis idem navigium ingressus, atque ex istius aevi opἱnione, naufragio Poenas luens, et aliis auctor sit exitii; ita homo Prae aliis probus piusque, peculiari numinis tutela sua.
oeptus, eripitur imminenti naufragio, et eius causa eripiuntur et ceteri omnes.
26. 'Κκπεσεῖν ὰ impingere. ut Us. 1 . Herodotus VIII, 13. φλυομενοι τιν πνευματι, καὶ ουκ 'εἰδότες τῆ ἐφέροντο, ἐμπιπτον προς τας πέτρας.
504쪽
ctaremur in mari Adriatico. Διαφέρaσθαι est iactari. itari, incerto curata huci illuc ferri. Plutarch με in Arator ωσπερ ἐπὶ ναυαγίου τῆς πατρίδος ἐν τοσουτωσάχω και κινδυνω διαφερομενος, υeluti in Patriae nain fragio in tantis undis et periculo iactabatur. Ceterum hic non intelligitur alnus Adriaticus, sed potius mare Adriaticum, quod etiam senium dicitur. Hesrchius: 'Iονιον πέλαγος ο νυν 'Aδρίας. υπενοουν οἰ ναυται - προσαγειν τινοὶ αυτορ χωραν Suspicabantur nautae oppropinquare εibi regionem aliquam. Lucas optice loquitur nautarum more. Sic Achilles Tatius L. II. diciti Portus relinquebatur γῆν γαρ ἐωρῶμεν απο τῆς
νηος κατα νιικρον ἀναχωρουσαν ώς αυτην πλέουσαν. Arn.
III, TI. Proυehimur portu, terraeque urbeSque recedunt. Lucretius IV, 300. et fugere ad puppim cobles campique υidentur.
cum plumbo, quo deiecto, nautae maris altitudinem explorant. Senkblen οργυιὰς PG4SUS. 'Oργυια est, quantum patent Passae manus, unde Passui nomen, s. memsura inter ambas manus expansas contenta, eine ritas ter. ElymOI. οργυια Mπιαίνει Thν ἔκτασιν των χειρῶν, συν τω πλατει του στηθους. Eudiathiuεἰ oργυια, τρίπηχυ μέτρον. 29. Εἰς τραχεῖς τόπους δ Aspera Ioca Focantur ammosa, ut hio recte explicat Syrus, qualia multa esse Circa insulas solent. ἐκ πρυμνης - τέσσαρας Iactis de puppi quatuor ancoris. Sic Virgilius: Ancora da prora iacitur. Plurihus autem opus ancoris, ubi me
505쪽
vit mare. Caes. B. C. I. 26. naυα quaternis ancoris destinabat, ne fuctibus moυerentur. ηυχοντο ημέραν γενέσθαι Optabant ut lucesceret. Curtius V, 4, 26. exspectata lux omnia quae terribiliora nox fecerat, minuit. 30. X αλα ταντων την σκίφην εἰς την ἱν Θαλασσαν)Demitterentque scapham in mare. Nimirum ut in eam delapsi, derelicta navi, saluti finae consulerent. Ad Herenn. I. Magnitudine tempestatis omnes perterriti navim reliquerunt, et in scapham conscenderunt. προφα τει - ἐκτείνειν Sub FRecie, quasi ex prora ancoras Nellent extendere. Μελλοντων est geniti rufi consequentiae, post quem 'supplendum est αυτων ut Luc. XII, 36. αυτου subauditur. Non insolens post voculam ως haec constructio. Sio Arian. Dissert. Epiet. L. IV, o. 8. I unc quum ipse Sobrius es, propter ea, quas male facere tibi υidetur, dicis: ecce philosophum reuς π ρέποντος λέγειν τον ταυτα ποιουνταἰ φιλόσοφον,
quasi illum, qui haec facit, philosophum υociare
31. 32. σωθῆναι οὐ δυνασθε) Quum milites et viatores navem gubernare nescirent. Εσασαν MSiDerunt 'scapham in undas dilabi. II. Axpo Priusquam, antequam. Sic Appianus heII. Parth. Et quum ductore'. urgerent, ut Pergeret: αχρι ν σεληνη παραλλαεν τον σκόρπιον priudquam
Iuria tranεeat εcorpium. τεσσαρεσκαιδεκατην - προ
λαβομενοι θ Dira hic decimus quartus eSe, quod expectando ieiuni mansistis, neque cibo iusto usi estis.
506쪽
Verba haec non ad vivum resecanda, sed ita capienda sunt, ut hi homines per illos dies non ordinario modo, et ad satietatem usque cibum potumque sumsisse dicantur; more loquendi Omnibus sere Scriptoribus communi. Ioseph. Ant. VI, 14, 8. VII, 7, q. 54. Παρακαλω - τροφῆο Nempa ut firmiores essent ad perserendos labores, quibus erat opus. Pro προσλαβ ειν optimi Codd. exhibent uarαλαβsiis. Πρ oc
hialis locutio, sicut Iatine dici posset: Ne hilum quidem vobis nocebitur. Intellige hoc rursus sub conditione, si consilia mea sequamini. Pro πεσεῖται GrieSb. et Schoit. in ordinem receperunt: ἀπολειrαι. 58. 'Κκουφιζον το πλοῖον Lebarunt naυem, iactando nimirum cibaria, ut statim sequitur, ἐκβαλλο αενοι τὸν σχον. Sciebant enim terram esse propinquam. 39. γ iv ουκ ἐπεγisa 'κουθ Terram non agnoε-cebant ; nempe nec quae e88et, nec quo nomine appellaretur. Cf. c. XXVIII, 1. κολπον δέ τινα κατενοουν ἔχοντα αἰγιαλοM J Recte monet riuinoelius, haec verba ita esse construenda: κατενοου αἰγιαλον ἔχοντα κολπον τινα, εἰς ου scit. κολπον : Animadvertebant Iitus hiabens 4inum quendam seu εinum in litore animadυertebant, in quem sinum) dem erunt. εi feri posset, appeliere. Sinum vocant Latini quoque mare intra terras, ut Adriaticum, Persicum, Arabicum. ἐεωσαι τοπλοιον Appellere naυem. Sic etiam Latini loquuntur. Caesar B. C. III, 28. gubernatorem Naυem in terram eiicere cogunt. Livius XLIV, 28. υelis datis
507쪽
ad Chium naυes eiecere. Alias milites et nautae di,
cuntur ἐξωθεῖν non navem, qua ipsi vehuntur, sed hostilem, quam Persequuntur. Thucydides VII, 62. ταρπασας ναυς ηδν των 'A'ηναίων κατεδίωκον τa και. θουν τὴν γῆν. 40. Καὶ ταο αγκυρας περιελοντες ) Ancoris Undiaque sublatis. Absciderunt nimirin senes, ancoris in mari reiectis. Volebant vento uti, quod non poterant nisi sublatis ancoris ειων εἰς την . αλασσαν Est brevis Iocutio: Pro: εἰ-.το πλοῖον uναι εἰς τήν Θαλασσαν. Siυerunt ri αυem ire in mare, illud scilicet, quod inter Iocum, in quo defixa fuerat navis, et littus intererat. Alii verba είων εἰς τῆν Θαλχσσαν referunt ad ancoras , vertuntque: ancoraε absciSSas reliquerunt in mari. ἄμα - πηδαλιων Laxantes vincula gubernaculorum. Naves Veterum, maiores praecipue, duo habebant gubernacula, unum in prora, alterum in PuPpi. . Apuleius de Asino II. Naυis ipsa qua Uehebamur, utroque regimine amiSSo, Praecipitio demersa est. Ea gubernacula vinculis quibusdam annectebantur navi, quas hic graece Lucas ζευκτηρεις vocat, Latinus iuncturos. Quum Iax.ntur ea vincula, tunc gubernacula multum in aquas descendunt, et Pondere suo navem retinent, quo minus a ventis evertatur. καὶ ἐπαραντες 'τον αρτέριονα ry πνεουσν Ee oblato vel expansob artemone flanti aurae, i. e quum direxissent artemonem secundum ventum spirantem. πνεουσy, so.
αυρν s. πνον. Papias: Artemo Delum naυis brme. Velum artemonis hodienum ita υocatur, εiυe verum . Latinum, forma triangulari, sulpensum de malo artemonia, qui ele in puppe. Eo uti soIent nautae,
508쪽
ubi metuunt, ne vela maiora plus satis venti concipiant, navemque nimis urgeant. κατεῖχον εἰς τον αἰροκλόν
Tendebant ad littus. Sic Antipho de caede Herodis rὐψλ' ου χειμωνοe ηναγκάσθημεν κατασχεῖν εἰς Mηθυμναίας τι Per quam tempestatem ad locum quendam Methymnaeae tendere coacti εumus, ubi κατέχειν ab ὀρμεῖν, appellere distinguitur. 41. Εἷς τοπον διθαλασσονJ Codices. Latinit in lo
-αλασσος Proprie est Iocus, qui utrinque mari alluitur, isthmus. Hoc loco autem significat breυia, loca vadosa tisse , vel aggerem Oblongum ex arena congestum SandbankJ, qui in ipso sinus, quem Petebant, aditu obiectus erat. ἐπωκειλαν τ/ν ναυν pulerunt, vel impegerunt nauem. Significat autem verbum hoc appulsionem vehementem. PoIybius I. ἡτο ς βραχεσι περιπίπτων ἐκαθιζε κατα πρώραν, ἡ προς τη φερομενον ἐπώκελλε, navigium) aut incidens in br ia subsidebat ad puppim, aut quum deferebatur terram Ueraug apputium haerebat. Verbum est οκέλλω, quod Grammatici ducunt a verbo altero κέλλω, cuius significatio accedit ad eam, quae est Iatini verbi cello, unde percello. Hesychius: ἐποκειλαι, το δερον ἐλθεῖν, allidere. 8 μὲν πρωρα - ασαλευrοί Hora haerens manate inconcussa. Aen. V, 206. illi-εaque prora pependit. Pars sedet una ratis, pars altera pendet in undis. ii ti πρυμνα- κυματων Dis-εoIuta est y pis a fluctibus, quia in terram subvehi non potuerit. Sio verbo εolui utitur Virgilius: navis atque Diros mediis exponit in undis.
509쪽
IN ACTA APOSTOLORUΜ. CAP. XXVII. 505
tando euaderet. 'Εκκολυμβῶν est enatare, natando adera et in tutum pereenire.
q3. 'Εκελευσα - ἐειέναι I sit, eos qui natare possent, εe primOg in mare proiicere , ut in terram maderent. Post απο ριγαντας subaudiendum est ἔα σου Ρlene Lucianus in Toxari dicit: ρ ι ἔαυτον εἰς τήν Θαλασσαν, eum grae in mare conieciεεα Iis qui natare non poterant fragmina et reliquiae navis praesidio erant. 44. Καὶ τους λοιπους - του πλοίου Ceteros autem supra tabuIas, aut aliquo fragmento naυis, go. Eradere in terram; posito verbo ἐξιέναι, ἀπο κοινου.
Est alia etiam insula, quae Μeleta nuncupatur, ubi hodio est Bosnia et Dalmatia; sed in hanc ne potuerunt quidem venire. 2. ΒαρβαροG Sio vocantur hi InsuIani. ob barbaram linguam, qua utebantur, africanam nempe et ar
hicam. Ovid. Trist. U, 10. II. Barbarus hic egogum, quia non intelligor uuta ου την τυ νῖσαν CL ad XIX, 11. Δια - ἐφεστωτα Propter pluυiam ingruentem. 'Εφίστασθαι hio est quod supra XXVll, 20. ἐ-ιεῖσθαι. Polybius: ωστε δια τον ἐφ a στωτα θέλον μηδὲ τους ἐν ποσὶ ὀυνασθαι βλέπειν. I. Συσυ αντος - πλῆθος) Quum autem Paulus
510쪽
sicca Dirgulta in fasciculum contorSiSset, constrinxisset. φρυγανα Hieronymo in Hos II. sunt aridae herbae, siccaque virgulta, quae camino et incendio praeparantur. ἔχιδνα ἐκ τῆς θέρμης ἐξελθουσα Viperα quae Perreperido prodierat, eliciente calore. 'Εκ h. I. propter. Fuit nimirum vipera cum festucis a Paulo
comprehensa, et quum sarmenta ab ipso imponerentur in rogum, effugere volebat vipera, ignis calorem ut senserat. τηρ χειρος αυτοῖ) Adhaesit ad manum eius, manui eius se alligavit.
. q. Ti Θηρον Sio solent vocari bestiae, quae veneno nocent, in quibus expellunt viperae, unde Θηριακήαντίδοτος nomen habet. παντωρ φονευς ἐστιν ὁ ανθρω- sto: Putabant per id ipsum, quod modo evenerat, Ρau Inm esse convictum insignis cuiusdam sceleris. διασωθέντα - εἴασεν Naufragium, inquiunt, mortis genus honis iuxta et malis commune, evaεit, ut rariore et insigniore exemplo eius scelera puniantur. 'H ὀικν, di- Dina ultio, vel κατ' εἰθωλο οσαν iugilatae numen. He
6. 8. κην, se κατακρυπτyς, ως ουδενος ανδρος ορωντος, o μμ α δ Iκη ς καθορα παντα τῶ γιγνομενα. 6. ΟΙ Ω - παπρασθαι) Exspectabant autem dum eriiret, ut intumeSceret. veneno So. Μedium πίμπρασθαι denotat intumescere. Tumor sequitur inflammationem. - καταπίπτειν ἄφνω νεκρόν aut concideret εtatim mortuus; venenum enim viperae quibusdam in locis valde rapidum est. ἐπὶ πολυ J Diu. Epictetus in Enchirid. e. 63. signum hebetis ingenii esse