장음표시 사용
101쪽
etiam sunt comprehendimus , quid de eo quod scriptam non es, curiosi sumtis 'Caleehesi II. Per Dei gratiam de passione nonnulla producemus tesimonia .
Omnia enim de Chrso scripta sunt ,
nihil os ambiguum, nihil non testatum. Omnia in eorumnis prophetieis inseripta sunt, non in tabulis lapideis , sed ex Spiritu Sancto manifeste descripta. Igitur existimabat S. Cyrillus in solis Scripturis sacris contineri totam & integram fidei
nostrae materiam, adeoque nulla extare dogmata non scripta, nullas Traditiones divinas a
Respondeo in istis omnibus loeis Meunum contendere S. Cyrillum, Script rae saerae, utpote lassicienter fidem inte-hram plerumque tradenti , standum eun ; eo tantum sensu quod euriosnis , quam par est, mysteria non sunt inda.
anda , & quod in multis ae fere in sustulis fidei Catholi eae punctis abundes ciat, quod tamen intelligi debet citra exclutionem dogmatum non scriptorum ἶ quia nimirum in his duobus potissimum capitibus errare solent haeretici , primo quidem in eo quod multa in dubium revocant fidei dogmata quae clare & manifeste leguntur in Script eis r Secundo , quia easdem Scripturas non ad sensum Ecclesiae & Traditionis, sed privata mente & prout aflecti sunt, explicare solent. Si ad praelata loca po litus attendatur , profecto manifestum est non aliam esse S. Cyrilli mentem rNam Catechesi 4. quae obiicitur, totus est ut Catholicam Ecclesiae fidem propugnet , uti putat integram contineri in Symbolo & in Scripturis eum ea cautione quod a nemine traduci & s mi debet ad libitum . Catechesi II. Cur igitur, inquit , curiose inquiris ea qua Spiritus non scripsit in Scripturis 'Ubi non nisi euriosas inquisitiones imp gnat. Catechesi i 3. probat solum omnia quae ad Christi Passionem spectant, contineri in Scripturis , Omnia , inquit ,
is Chrso seripta sunt , nihil ess
ambiguum , nihil non resarum , m. euiusmodi sunt alia quae opponunt Calvinissae ex Catechesi 16. ubi se habetur, diremtis dae Disitu Saneis ea tantum qua
seripia sunt, se quid autem scriptum non
es, non scrutabimar curiose . Tum ex Catethes i . cujus haee sunt verba , Ingenue fatemαν nos non humanis rati cinationibus usuros , inutile es enim , verum ea tamam qua sunt in sacris Ser uris commemoraturos. Quorum quidem gitimus ad mentem nostram sensus
iacile ab omnibus perspicitur . Scilicet impugnat solum eos qui prae nimia curiositate multa non scripta fingebant &ad fidem suam accommodabant. Certe S. Cyrillum adversus Traditio nes non scripsisse in citatis Catechesibus ex eo manifeste liquet , quos easdem Traditiones non scriptas ibidem satis aperte astriti t. Cateches 4. titulo Seriptura sacra sic habet, Disce quoque sudisse ab Ecclesia uinam sint veteris Tesamenti libri , qui vero navi. Hoc unum rosecto & quidem praecipuum est ex is fidei capitibus quae per Traditionem cognoscuntur, quinam videlicet sint libri Canonici ; unde statim addit Cyrillus rHorum libros lege duos atque viginti , hos suos studisse meditare , quos in
Ecclesia secure tutoque recisamas . Multo prudentiores te eram Apostoli, veteresque
ilii Episcopi Ecelesiae antisses , qui hos
traduerunt. Tu ergo filius Ecclesia cum H, ne leges insitutaque Patmm eserta
Insigne est quod scribit idem S. Cyrilliis laudata Cateches s. Cum, inquit,
non omnes pupini Scripturas legere , σαlios quidem inscitia , alios isto sua patio quadam impediat a cognitione, ne ob inscitiam animam perdas , in paucis verstas universam fidei d binam comprehenssimus , quod in ima lestione meminisse υos vola, oe apud vis ipsos sudiosa
recolere , non in chartis inscribendo sauin corde memoriam inhiannis , σ in
102쪽
messitarisne eultidiendo, nec ubi Cartihmmenus ea q- vobis tradita sum, examiliat . Et postea , Videte itaque fratres,
ut servetis Traditiones quas muc accepiytis, in latitudιne cordis eas descriabile, o cum pietate illas custodiatis. objicies autoritatem S. Athanasii qui multis in locis docet Scripturam sacram per se solam sufficere ad fidem, sic v. g. oratione contra gentes, fusciunt per se facta disinitus inspiratae Scriptura ad veritatis annuntiationem. Libro de Incaris natione Christi contra Apollinarium , Si diseipuli estis Evangeliorum ne loqua--ini eontra Deum iniquitatem , sed per Scripturas incedite ς quod s diseris a
Scripturis loqui vultis, cur nobiscum com certatis . . . qua es dia vesra immodesta vecordia ut loquamini quae scripta non sunt' Io Epistola de Synodis Arimini & Seleuciae : Hora , inquit ,
circumcursitantes praetexunt Ariani , ob
fidem S Odos sese mylulare , eum sit
stola ad Serapionem: Ne igitur, inquit, interroges , sed solum ex sacris litteris condiIcas . fusciant enim quae in illis
reperius docamenta. Igitur rejicit Tradiistiones divinas . Dii . ant. ut supra , Scriptu'm per se solam sufficere plerumque & ad eerta
fidei capita probanda, C. simpliciter ad fidem integram stabiliendam, N. Scilicet S. Athanasius, uti & multi alii Patres, contendit satis esse si consulantur Seripturae , ad probanda scilicet ea fidei capita de quibus in illis locis disputat
verius haereti eos ; non autem eo sensu quod dogmata omnia non scripta reiiciat , idque patet hoc momento quod in illis ipsis locis Traditiones non scriptas manifeste astruit ; nam in laudata ad Serapionem Epistola , postquam ex
Scripturis probavit Spiritum Sanctum non esse creaturam , haec addit, tamen adhae illam ipsam ab init o Traditιonem doctrinam , O fidem Catholicae Ecclesi quam cisius quidem dedit,
Apostoli vero praedicaverunt ρο servo rant: in hau enim Acissa fundamur qui inde exeidit, Christianus non poteris diei . . . atque ita aenisas Triuitatis Iervatur , ita unus Deus in Ecclesia praedia μων . Et in fine Epistolae r Ego enim secundum Anseoticam a Parribus aereiaptam fiam isa tradidi nihil morsis
aliuηde adjiciens , sed sicuti didιceram ea scripsi qua cum Iacris Seripturis com
Quamobrem in primo testimonio vult S. Athanasius sufficere Scripturas ad ueritatis manifestationem, ad probandum se ilicet adversus gentes idola non esse deos & unum esse verum Deum . In secundo sufficere Scripturas ad refellendum Apollinarium , quia revera Christum esse persectum hnminem ex antisma & corpore comp'situm ubique &expresse legitur in Scripturis. In tertio demum ait lassicere Scripturam ad rein uincendas Arianorum ineptias quibus
aiebant , si Spiritus sanctus esset Deus& procederet a Patre, suturum ut Filius & Spiritus sanctus essent germani fratres, vel si Spiritus a filio procedit, Deum Patrem Spiritus sancti avum esse dicendum i re,ndet autem S. Athais nasius standum esse in his rebus Seripturae declaranti Spiritum sanctum proocedere a Patre , neque tamen ait eundem Spiritum esse Filii fratrem , uti nec Patrem appellat eius avum : Ne igitur inter ges , inquit, sed solum ex βινis litteris condiscas, sussciunt enim qua in illis reperias iucumenta . obiicies e S. Baslius: in regulis brevioribus ad quaeitionem 93. docet in rebus ad salutem necessariis satis esse si confugiamus ad Scripturas, Et ho ipsa
quaesis ex his quae superius jam disia
sunt explicetur . Qua ad afum namquapertinentia sunt , ea ut unusquisque ex
divinis ιitteris ediscat o rectum es σnecesserium, cum ad maiorem ammi ex pletionem in pietate , tum etiam My ne
103쪽
stione 98. antistes , quod ad Deum a rimi , tanquam miniser sit Chiisi odispensator seriorum Dei, metuens ne quid praeter voluntatem Dei qua ex conis
sese eerta in famosanctis Scripturis si , diem saluatve, exi latque aut falsus te-sis Dei aut sacrilegus, ex eo quod aliis quid alienum a doctrina intaeat , aut
estntra eorum qua grata sunt Dra ρω- termittar . Igitur S. Basilius Traditi num necessitatem non agnoscit. Nego ant. In neutro enim hoc loeo
seribit S. Basilius sufficientes esse Scripturas, in priori quidem ait solum expedire ut novitii sacras Scripturas quamprimum ediscant, ne humanis constitutionibus assuefiant. In posteriori autem monet cavere multum debere ani stitem seu praepositum ne quid praeter aut
contra voluntatem Dei praecipiat , inconstitutionibus scilicet monasti eis , sed de Traditionibus divinis ei rea fidei dogmata non scripta ibi ne minimum habetur verbum.
Instabis r Idem S. Basilius in Asceticis cap. De vera ac pia fide, sic ha hei r Manifesιssimum Me infidelitatis argumentum fuerit o 'num superbiaceriissemum , si quis eorum quae scripta
sint aliqviid velit rejicere , aut eorum quae non scripta introducere. Igitur Traditiones non scriptas rejicit.
Nego cons. In illo enim opere si tamen S. Basilii est , quod multi Critici negant eas solum reiicit Traditi
nes quae Scripturis contrariae sunt , ut manifeste liquet ex verbis sequentibus: Cum Dominus , inquit dixerit, Oves mea vocem meam audiunt ; oe paula ante dixisset , alienum autem non sequentur , sed fugient ab eo , quia nommoverunt vocem alienorum , Apostolusque sumpto ex hominibus exemplo vehemen- rissme interdicat, ne quid eorum qua in diuinis litteris habeantur, dematur , Gut, Mod absit, addatur. Sic enim es apud illum , tamen hominis confirmatum δε-
flamentum nemo Demit , aut superordinat. Θιamobrem nos quoque , cum ante hae semper illud animo ratum habueriamtis, ut omnem amominica d bina ali
nam ct vocem oesententiam fugeremus. Instabis i Epistola So. docet S. Batalius standum esse Scripturae , nullam que habendam esse rationem Traditi num . Milicet quFstio tunc erat num tres dicendae essent in Deo hypostases vel una tantum hypostasis e volebanthi duos impugnat S. Basilius unam e Lis hypostasim , idque hoc tuebantur momento quod eiusmodi doctrinam approbat Traditio & Ecclesiarum consuetudo. Contra vero sic loquitur Basilius, ut aperte significet ad istam controversiam dirimendam standum esse Script rae , non Traditioni, Quid ergo, inquit, ad fDe dicimus P Non putamus aequumnse, ut quae apud ipsos obtinuit loquen.
di consuetudo , pro lege ac canone habeatur reela doctrina . Si enim ad Wohandam doctrinam rectam valet consuetudo , Iiret nobis omnino prae lentem apud nos eo uetudinem ex adversa ormnere . Quod si nos ram hane consuetudinem ipsi refigent, nobis plane licet illas imitari. Stemus itaque actitratui ininspirata a Deo Scripturae , o apud quos inis natur dogmata ditanis oraculis consona , illis omnino veritatis adjudicetur sententia. Igitur S. Basilius rejicit Tr ditiones non scriptas. Dist. ant. Docet S. Basilius standum esse Scripturae , quando Traditio est obseura & incerta , C. quando clara est & certa , N. In hac autem occasione dubia prorsus erat Traditio , in hae nimirum controversia quae tunc inter Catholicos agitabatur de numero
hypostaseon in Deo ; in quibusdam enim Ecclesiis una dicebatur hypostasis , ici
aliis autem tres dicebantur , quilibet ex utraque parte veterem & usitatam obtendebant consuetudinem, quo fit ut merito dicat S. Basilius hac in causa consuetudinem Ecclesiarum non esse audiendam , cum praesertim controversia. dirimi
104쪽
dirimi posset ex scriptura, quod certe
non impedit quominus ad Traditionem recurratur quando certa est & veras habet Traditionis divinae notas , puta quando id de quo agitur, ab omnibus, semper & ubique tenetur. Obiietes autoritatem S. Hieronymi qui multis in locis vim & necessit tem Traditionum non scriptarum evertit : Sic v. g. in Psal. 86. in hunc verse ulum , Dominus narrabit in Scriptura populorum , scribit: Quamodo narrabit pNon verbo sed Scriptura. In cuius Scriptura Z In populorum . Non suffrit in populorum , sed etiam principum dicis , o quorum principum ρ Qui sunt in ea, non dicit hoc , sed qui fuerunt in ea . Videte ergo quomodo Scriptum sansia S cramentis plena es . Legimvis Amsolum Paulum , legimus Petrum . . videte quid dicat , qui fuerunt non qui sunt , ut exceptis Apostolis quodcunque aliud p sea dicetur, abscindatar, non habeat pο
Gommentario in cap. Micheae Pro phetae tom. 3. pag. I 3 3. sic habet :Ecclesia autem Christi qua habitas hemo in toto orbe Ecclesias possidet, Spiritus unitate conjuncta es , o habet ar. bes legis Prophetarum , E NAιi , σApostolorum , non es enusa de finibus suis , id es , de Scripturis Iaeris, sed
coeptam retinet posessionem. Item in cap. I. Aggaei prophetae ibidem pag. I 69o. Sed o aliae qua abseque autoritate o tesimoniis Scripturarum quas Tradisione Apostolica sponte
reperiunt atque confingunt , per tit .adias Dei. Et rursus comment. in cap. 23. Ma
thaei : Gia da Scripturis, inquit, habet autoritatem , eadem facilitate contemnitur qua probratur.
Denique libro adversus Helvidium
tom. q. pag. I i. secundae partis et Sed ut, inquit , quae scripta sunt non negamus , 1ta e . qua non sunt scripta renu,
m s. Igitur ex S. Hieronymo in reli-I D E. I lsione Christi assa opus non est Tradistionibus non scriptis, sed sufficiunt dogmata in Scripturis contenta. Respondeo adversus hoc nostrum de Traditionibus non scriptis di*ma neminimam quidem ideam injicere San-dhinn Hieronymum in allatis locis, iaquibus videlicet eas solum damnat Traditiones quae salsae sunt, contrariae Scripturis, & induet solebant ab haeretic s, non aliam esse S. Doctoris mentem manifeste constabit cuilibet prae sata i ea penitus expendenti. . In primo quidem loco ait solum diis vus Hieronymus id quod annuntiaretur nunc ab aliquo tametsi Sancto , post Apostolorum tempora , non habere ita Ecclesia autoritatem, dogmatis scilicet revelati, quod utique confitemur , neque enim fiunt in Milesia novae reve
lationes , sed nihil omnino istud essicit
adversus Traditiones non scriptas. In secundo loco agit obiter S. Hi ronymus adversus haereticos , qui dogmmata Scripturis contraria introducunt . Ait enim verbis sequentibus , Vos vero
qui habitatis iuxta Sennem , ides, juxta abandantem Ecclesiam, ν haeretici, o contraria dogmata plangite vos. -Praeterquamquod adversus Traditioires non scribit eo loci sanctus Doctor , Ecclesia enim non egreditur e finibus suis , id est de Scripturis , cum dogma Traditionum asserit, quae nimirum ipsae iam apertis Scripturarum testimoniis obfi
in tertio S. Hieronymi testimonio - nulla occurrit dissicultas ; perspicuum est enim illum disserere adversus salsas Triditiones & malas quorumdam haereticorum consuetudines, qui tribus Qua- is inmis per annum jejunantes o minrophagiis humiliantes animam suam m. intelligit Montanistas. Quartus qui obiicitur locus ad Traditiones non scriptas neutiquam spectat , sed ad solam quaestionem quam ibi examinat S. Hieronymus ; refellens enim
105쪽
enim quorumdam sententiam qui Z, ehariam illum , de quo loquitur Samctus inithaeus, esse patrem Ioannis exqui suam , ut ait , προσγυ-m δε- mniis , addit, hoc quia de Scripturis non
habet autπitatem , eadem facilitare conis remnitur qua probatur. Quod certe non respicit aliam materiam.
Eiusmodi est quod sexto toto obiicis
eur, cum enim ait Hieronymus, se ea quae scripta non sunt tenuere, id intelligit solum de iis quae licet non scripta &aliunde salsa, propugnabat tamen Helvidius ; addit enim verbis immediate sequentibus : Natum Deum esse de Vise
psisse 'pos partum non credimus , quia
objicies r S. Chrysostomus ait ho- mil. in Psal. 93. nihil esse dicendumsbsque testimonio Scripturae: Quis est, inquit, qui ista promittit 8 Paulus ἰ neque
'um oportet quicquam dicera sne resia .us , δει ue animi meitatione : nam sqaiu dicitur absque Seriptura, audirorum
gitatio clavissicat nunc annuens , nunc
haestans , o interdiam sermonem ut frivolum mersans, interdum ur probabilem recstens . Verum ubi e Seriptura divina meis prodita testimonium , o is orta sermonem σ audientis animism consim
Homil. 49. in Matth. se habet r que refuριum potes esse Chrsiainum
Denique homil. 33. in Epis . ad Co
rinthios , Idque eum exactam rerum mniam lancem ae normam omni mlabeamus, nempe divinarum legum sententiam. Quocirea vos omnes rogo atque
obsecro , ωt quid his avi ille de his r bus sentiat, nihil morantes scripturas sacras de iis consulatis . Igitur ex Sancto
Chrysostomo necesse non est recurrere ad Traditiones non scriptas.
Respondeo in his testimoniis nihil ine quo significetur S. Chrysostomum non amisisse vim 3c necessitatem Trais ditionum non scriptariam . In primo quidem verum est quod ait , nihil esse dicendum sine Scripturae testimonio, si nimirum sola animi rogitatione sis
resibus Grmetur, quales certe non sunt Traditiones divinae non scriptae, ut per se patet.
iacundus locus nihil eisicit quia
mens autoris est solummodo confugieri dum esse ad Scripturas, eum advenerit
tempus Antichristi: Cum videritis , inquit , haeresim impiam qua es exercitus Antichrisi , santem in Deis foctis ει- clesiae , in illa tempore qui in Iudaea sunt , fugiant ad monser , id es , qui sunt in Chrisianitate , conferam se ad
Scripturas . Sed non eontendit lassicere Scripturas ad omnem fidei Catholicae veritatem cognoscendam . Praeterquam quod Me opus non esse S. Chrysost mi fatentur omnes Critici. In tertio loeo docet Chrysostomus Scripturam sacram esse rerum omnium
lancem & normam secundum quid , hoe diximus supra , hoe est in ordine ad materiam de qua ibi disserit, ostendens non ex vulgi opinionibus, sed ex lege & verbo Dei iudicandum , an melior apud Deum si pauperis quam diuitis conditio; non autem simpliciter, quasi sola Seriptura sine Traditionibus omne fidei dogma contineat. Obiicies autoritatem Sancti Augustini ui multis in locis scribit adversus Trainitiones non scriptas. - I. Enim lib. a. de Doctrina Christiana capit. s. docet sufficientem esse Seripturam sacram In iis enim, inquit, quae Verte is Scripturis posita sunt in- veniuntur illa omuia qua continent fidem moresque υivendi , spem fritiere ρο cha. ritatem. Ubi & affirmat non per Traditionem sed per Scripturam ipsam explieanda esse Scripturarum loca obscuriora: Tum vero, inquit, facta quet iam familiaritate eum ima lingua divinartim Scripturarum , in ea qua obseurata funa
106쪽
ns ad obscurisres locutiones itasirimias demanis imbus sumantur exempla , ρο adam certarum sententiaram resimonia dubitationem in ceriis adistrant . a. Lib. de bono viduitatis cap. I.
Quid ego , inquit, amplius te doceam , quam id q-d ανὼ Anseoluis leg-us RSancta enim Scripsina nostrae do bina regulam figit , ne odeamus sapere plus
quam oportet sapere . . . . Non si ergo
mihi Hiud re docere nis verba tibi D Moris exponere, de iis quia Dominus d deris , di putare.
3. Epist. I 67. mini. 4. Si diυinarum Scripta rarum ἱ inquit, earum scilicet qua Canonica in Ecclesa nomInantur , pedispicua firmatar avictoritate, sine ulla δε- litaιione credendum es ; aliis viro resistitis vel resimoniis quitas aliquid eredemiam esse suadetur , tibi credere vel non credere licear , quantum ea momenti ad faciendam fidem vel habere via non hahere perpenderis. Igilux non sunt admi tendae Traditiones non scriptae . Respondeo haee S. Augustini testim nia non adversari Traditionibus non scriptis.
Ac primum quidem quod petitur e libro de Doctrina Christiana , probat solum reperiri sufficienter in Seripturis quae credenda sunt explicite ab omnibus Christianis , quaeque ad eorum mores infirmandos sunt necessaria, qualia sunt ae ad fidem, spem & charitatem speliant , quod verissimum est , quamvis praeter illa fidei dogmata quae in his diuinis litteris continentur , quaedam alia sint paris auctoritatis 3c necessitatisae ipsima verbum Dei scriptum, ut enim
ait Sanctus Dialar, lib. s. de Baptismo
cap. 23. in probationibus laudato : Sant mralia quae universa tenet Ecclesa, σοι Me ab Apostolis praecepta bene cre- Auntur , q-mquam scripta non repe
Cum autem ait S. August. obseuriores Scripturae locutiones per manifestiores
I DE. 1 3 esse explicandas , eerte intelligit se agendum esse plerumque , & quando
revera quaedam clariora suppetunt loca, quorum beneficio sufficienter elucidari possint obscuriora ; non autem ita ut nunquam liceat confugere ad Traditi nes, contrarium enim ex eodem sancto Doctore mox' ostendemus in sequenti articulo .
In secundo loeo qui objicitur ex libro
de bono viduitatis nulla omnino oecu rit difficultas , haec enim propositio , Sancta Scriptura doctrina nostra regulammis , non debet intelligi pro quolibet
universm fidei dogmate , sed pro ea solum doctrina suam ibi tradit Sinctus Doctor dc quam putat abunde stabilitam apud. s. Paulum ; Quid igitur , inquit, te doceam , quam id quod apud Anso tum legimus ' Isque idem sensus est ejusmodi propostionum quae passim l
guntur apud sanctos Patres. Tertium denique testimonium nullius momenii est adversus Traditionea non seriptas ; verum est enim aliis testibus 8c testimoniis aliis a Scriptura sacra non esse credendum , nisi . quantum ipsa fidem faciunt, qua posta regula verbum Dei non scriptum paris debet esse auctoritatis ac scriptum, quandoquidem verbum est Dei perinde ae si scriptum
Certe eiusmodi praeeonia quibus commendari solet ab autoribus Eccles astietet Seriptura sacra tanquam persecta , &sola sufficiens ad fidem fundandam, nihil quiequam detrahere Traditionibus non scriptis , constat ex eo quod qui dubio procul vim & necessitatem Traditionum admiserunt , non aliter tamen de Scriptura sacra plerumque loquuntur , sic v. g. Bellarminus concione 4. de Dominica secunda Adventus, Scriptura disina, inquit , propterea quod Deum lauctorem habet , euius persesta sunt opera , 6 modi es, ut nihil penitus habeat imper
festi , nihil enim detrahi , nihil addi ,mbia in ea represendi , nihil considerari
107쪽
possit , --μμm perfectissima , m
etiam utitissma est er omne genus eruditionis continet . Perperam igitur innumera nobis obiiciuntur loca & Patrum& Theologorum qui sie de Scripturae plenitudine & sufficientia loquuntur, ut aliud quodcunque verbum Dei reiicere videantur . Quandoquidem & iisdem
plane praeconiis Scripturam extollunt , qui aliunde Traditiones non scriptas totis viribus propugnarunt, ut patet ex Bellarmini exemplo , quo nullus unquam pro Traditionibus non scriptis fortius dimicavit. Solvuntur Objectiones e ratione petita.
OBi ieies: Si Traditiones non scriptae
sunt necessariae & paris cum Scriptura sacra auctoritatis , sequitur inde Scripturam saeram non esse regulam fidei; omnis enim regula fidei continet singula religionis dogmata: sed Scriptura saera est regula & norma fidei , ex eo enim appellptur Canoniea & totum ejus corpus Canon, ut docet S. Thomas in o. cap. I. Epis . ad Corinthios tm irise, inquit, Apostolorum o Pripheran m . diiscitur Canonica , quia est quasi repulaintellectus nosri . Igitur non est recurrendum ad Traditiones non scriptas. Huie argumento ut elare & nitide respondeatur , observandum est totam hane difficultatem pendere ex notione regulae fidei; ut video enim, plurimi e nostris cum haereticis super hoc negotio acriter disputant , ita ut tota quaestio
ex eo pendeat quid sit fidei regula . Nihi quidem non probatur Bellar nisententia dicentis Scripturam Sacram
non esse fidei regulam , quia , inquit ille Theologus , regula fidei nec plura
nec pauciora continet quam quae sunt fidei, quod non competit Scripturae sacrae, quae plura continet, nimirum hist rias quae non ideo scriptae sunt, ut necessario credantur; pauciora vero, quia
non continet Traditiones divinas non seriptas. Addit Bellarminus ideirco Seri.
pturam sacram non esse regulam fidei, quia non est unum opus continuum , sed continet varia opera , historias, coninciones , vaticinia, Epistolas .
Sed mihi, inquam , haee Bellarmini
sententia non placet , quia iuxta communem omnium Theologorum isquendi rationem , Scriptura saera, uti & Traditio . est fidei nostrae regula : neque enim id solum reputari deget fidei regula quod nec plura nec pauciora conistinet quam quae sunt fidei , sicuti nee quod est opus continuum . Sed regi landei hic diei debet quod fidei obiectum
continet , ita ut tamen aliud quoque
possit esse fidei objectum, adeoque alia fidei tegula. Quo semel posito Scriptura sacra est regula fidei, & Traditio quoque est regula fidei ; Scriptura quidem
continet verbum Dei scriptum, Traditio autem verbum Dei non scriptum, quod utrumque ex eo praecise quod Dei ve
hum est, paris omnino est auctoritatis,& utrinque verum fidei Catholicae objectum complectitur . Respondeo itaque dist. mai. si admittantur Traditiones non scriptae, sequitur Seripturam Sacram non esse regulam
fidei totalem & adaequatam , C partialem & in adaequatam, N. Nimirum regula fidei censeri debet , ut puto , locus qui exhibet vel eontinet aliquod fidei nostrae objinum , quo sensu quilibet liber canonicus est regula fidei ,& ipsa quoque Ecclesia est regula fidei
suo modo , quia in suis sanctioni hus nonnulla exhibet ae proponit fide a capita.
Porro si regula ficet est ille iccus , in quo continetur aliquod fidei divinae obj ctum , sequitur in nostris principiis supra probatis , Scripturam sacram non esse nisi regulam partialem fidei , quia
nimirum praeter Scripturam lacram mulista insuper fidei dogmata continentur in Traditionibus non scriptis; quc madmodum & dici potest novum Testamen tum esse regulam fidei, quanquam non
108쪽
omitia & singula Catholicae fidei eom.
plectatur etiam fitentibus adversariis , quia datur insuper vetus Testamentum, quod similiter continet varia fidei nostrae obiecta ; unde nihil essicit adversus hoc nostrum d 1gma de Traditionibus uoti scriptis , quod scriptura sacra vulgo dicatur regula fidei.
Obj ei es: omnia dogi nata quae incertum eis proditi se a Spiritu landi, ad mitti non debent tanquam fidei Catholicae obiccta, a Deo scilicet revelata; sed omnia dogmata non scri pia incertum est prodi illa a Spiritu sancto , a Dio sui se revelata . quicqhi id enim adduci potetiad probandum ejus m. di dogmata non scri ipta, fuisse a Deo revelata, valde dubium & fallax est, quaecunque ad eorum originem probandam usurpari possunt, omnia sunt infirma & titubantia , utpote mere humana quae fidem omni- nn indubitatam non iaciunt e igitur itandum eli soli Scripturae sacrae, quae sola fidei nostrae articulos contineat solaquelagitimum Dei verbum exhibeat, ademque nul la debent admitti dogmata non scripta.
certum non esse, sed imo certissimum , ea dogmata quantumvis non scripta prodiisse, Spiritu lancto M a Deo revelata , quae quidem talia esse docent Catholici lubnomine Traditionum non scriptarum; si nimirum ratio habeatur regularum
quibus uti solent ad veras illas Traditiones a falsis dignoscendas: eiusmodi sunt enim illae regulae, ut si alicui do qmati singulae bona fide applicent ir, de huius doctrinae veritate nemo sani iudicii compos cum ullo sundamento dubitare possit. Hae sunt autem regulae prout adhiberi solent a Theologis . Quinque profert Bellarminus lib. 4. de uerbo Dei non
scripto cap. 9 Prima regula haec est, quando univem x Ecclesia aliquid tanqu m fidei dogma amplectitur quod non invenitur in divitiis litteras, neeesse est dicere ex Apostolorum traditione id haberi; quia nem-
pe, eum Eeclesia univerta errare non
pol sit, quod de fide esse cresit, sine dubio de fide est , ni nil autem eth de fide nisi quod
Deus per Prophetas aut per A pol solos revelavit : non enim novis revelationibus regitur Ecclesia, sed in iis permanet quae tradiderunt illi qui m niliri fuerunt sermo. nis ; unde dicitur Ephes. 2. eap. aedif-eata supra fu/vla meatum Apostoloram σPiophetarum. Igitur illa omnia quae Ee-elesia fide tenet, tradita sunt ab Apostolis aut prophetis , scripto aut verbo. Quam secundo loco regulam profert Pellarminus , eadem est eum prima. Quando, inquit, universa Ecclesia aliis quid servat quod nemo constituere potuit nisi Deus, quod tamen nusquam invenitur scriptum, necesse est dicere ab ipso Christo & Apostolis eius traditum, quia videlicet Ecclesia universa non potest errare in operando uti nec in creden
Tertia regula est, id quod in universa Ecclesia M omnibus retro temporibus servatum est, merito ab Apollolis creditur institutum , etiamsi illud tale fit ut potuerit ab Ecclesia inii tui .
Qu. rta regula est, cum omne . DOActi, res Ecclesiae communi consen v d ,dent aliquid ex Apoll. die a Traditione descendere , sive in Concilio generali congregati , sive saribentes seorsum in libris , illud credendum est ad Apostolicam Tr
Quinta demum regula est. id sine du.hio credendum et se ex Aloostolica Traditione descendi re , qti .H pro tali habetur in illis Ecclesiis , ubi est intrgrati eontinua successio ab c I p istolis as nos
usque Easde ra regulas qu hos verae Traditiones a falsis, divitiae ab humans certo secernamur, i mori dem rx prelis tradiderant Veteres. S. retiaeus lib. a verissus haercs s c. 3. iic loquitur : Trou risisnem - ρῆι oti rum ιu toto mundo inmise- satam , ιn omne Ecclesia adeγι ρe. Ist rere Ommbus qui vera vel/nt aussire, ha b. mus annumerare eos quι ab Astobiotis min
109쪽
cessores eo m D que ad nox. Tertullianus lib. de praescriptionibus haeretico ri cap. 2 r. SI Me ita Iunt, inquit, consat moinde omnem do binamgr ae eum illis Ecclesis Apostolicis matri-ribus Orimatibtis fidei conspuet veritati deytitandam , sine dubio tenentem ρυod Ecclesiae ab Apostolis, Amsoli α iso, Chrsus a Deo acrepit, omnem
vero doctrinam de mendacio praeiudicamdam quae sapiat eontra veritatem Eccle-
Ait c. 33. Id esse Dominicum ve, timqu&i si prius traditum , id autem extraneum o falsum, quod si myterius -- misi oItem S. Augustinus lib. 4. de Papti Lmo cap. 24. Quod universa tenet Ee-He nec Conciliis iusitAtum sed semper
retentκm est, non nisi autoritate Ams lica tradistim rectis me ei editur.
Et Uincentius Lirinensis in Commo. nitorio jam laudato cap. 3. rem brevi inter sed pr-lare omnino exprimit. In ipsa , inquit , Creth. ω Ecclesa magnopere curandum es, ut id teneamus, quod ubique , quod semper , quod ab Omnibus creditum es. Ut illud, inquam, teneamus tanquam divinum a Deo revelatum, non ab hominibus adinventum, & ita pro vero ac legitimo fidei nostrae objecto non minus habeatur quam verbum Dei
scriptum Huc itaque redit tota ratiocinatio qua Traditiones non scriptas, seu dogmata non scripta vere a Deo fuisse revelata , vere a Spiritu Sancto Irodiis leprobamus ex regulis mox allatis . Impossibile est non fuiste a Ro revelatum, illud dogma quod videtraxis ubique , temper & ob omnibus credit Um, cluta Christo & Apostolis olim traditum,& cujus tamen nulla apparet institutio, nullum initium, quod , ut ait S. Augustinus, non vidimus a Conciliis institutum Neque enim tam stirpidi unquam fuere homines ut pro divino βc diuinitus inspirato acciperent , quod i pii v:dibant ab
hominibus inventum & institutum t sed
talia sunt dogmata non scripta , de quibus nunc quaestio est, ea nimirum semper ubique, & ah omnibus fuere tradita , e rum nulla apparet institutio, nullum initium: igitur certo creduntur a Deo revelata; aderive dubium & incertum non est eiusmodi dogmata a Spiritu sancto
prodi ille. Et eerte tanta est vis, tantum pondus in hoc ratiocinio, ut eo uti adversarios necesse si ad asserendam Scripturarum veritatem , nimirum ut hunc vel illum librum demonstrent divinum & canoni eum : s quis enim v. g. ne i Evangelium S. Matth esse unum ex libris canonicis, quod olim revera negabant Marineionitae, qui solum S. Lucae Evangelium
agnoscebant, quo tandem argumento ostendent Calvinissae illud Evangelium esse Matthaei, certe nussum aliud ipsis sum petit ratiocinium praeter istud, quotanquam divinum & ab Apostolis seu Evangelistis stris ium illud sine ulla dubitati ne caeditur, quod semper , ubique , &ab omnibus ita esse traditum est. Quod enim librum aliquem canonicum ab alio minime canonico ex sola ipsus libri inspectione discernunt, res est tam absilrda uam quod absurdissimum, uti postea mendemus , cum de iudice controversi rum agetur. Stet igitur firmum illud ratiocinium , quo probamus nonnulla ella dogmata non scripta quae vere a Deo sunt revelata, ideoque non minus ad fidem Catholicam pert nent quam dogmata leripta .
Instabis: Nullum re ipsa pri serri potest ejusmodi doma Catholicum , quod non
contineatur in Scripturis, si nimirum quem dam excipias, de quibus non consentiunt Calvinissae , quaeque renciuiit tanquam nova & salla Romanae Ecclesiae commen. ta ; qualia sunt v. g. Purgatorium , Trans- subitantiatio, cultus anctorum & imaginum, dcc. quae quicem dOpmata in exemplum asterri non debent hac in disse ta-t: one , q='m tota potissimum inliti uitur ad ei us istos Haeret cos: igitur nullae sunt
110쪽
Nego ant. Omissis enim multis dogma tibus dubio procul ad fidem &doctrinam Christianorum pertinentibus , quae quidem hic commemoro adversus Calvinillas propter rationem mox adductam 4 certum
est & alia quoque admitti fidei divinae
objecta quae elare & aperte non continentur in Scripturis ', eiusmodi eis dogma, quo creditur Baptisma Christi eiu verum Peccati originalis remedium , id quippe non legitur in sacris litteris , quanquam ibidem ejus necessitas aperte declaretur. Sic etiam v. gr. nullo in loco eiusd mScripturae legitur, baptizandos esse infantes , unde multi existimarunt, vel in primis Ecelesiae saeculis solos adultos ut doctrinae ita & Baptismi capaces propteri ita Christi Domini verba: Ite docere
Patris O' Filii. e. Praeterea nec in Scripturis legitur validum esse Baptisma ab Haereticis collatum, quamobrem Stephanus summus Pontifex robur Traditi nis opposuisse dicitur , eum super ea re disputavir adversus S.Cyprianum. Scilicet haec & alia eiusmodi quae in Evangeliis non reperiuntur , sola Traditione perpetua & constanti innotuerunt in Ecclesia,
in & libros canonicos tum veteristum novi Testamenti a non eanonicis aliter giscernere nemo potest quam per Traditionem, ut modo diximus . Nam
plane fictilium est , quod hic proserunt Novatores , eetias divinae inspirationis notas prae se serre libros canonicos prae aliis qui non sunt canonici ; cui enim vel perspicacissimo apparent ejusmodi notae. in libris Iudi eum, Rui h& aliis quosta thuam canonicos admittunt illi Haere ici, quae non conveniant libris Iudith,
Tobiae , Esther & aliis quos rejiciunt i
Nonne 3e eosdem reperias divinae inspirationis caracteres in Epist. ad Hebraeos, ae in illa quae est ad Romanos Nimirum aliter discerni certo non possunt libri canonici a non eanonicis, quam per
Traditionem di .lom & Apostolicam , docet illos a Prophtiis vel Apostolis,
SI DE. ' I TDeo in pirante, suisse seriptos, secus vero illos qui ex albo canonicorum expuncti sunt ubique semper & ab omnibus. Deinde alia quoque Traditionum non scriptarum exempla merito hic proferre licet, quanquam inter fidei divinae obiecta non reponantur a Novatoribus; cum videlicet ab omni ratione alienum sit careticere divinae fidei dogmata , quae quidem a Deo suisse revelata nemo uaquain negaverit, si praefatas Traditionis divinae& Apostolicae regulas illis applicare uolue rit . Eiusmodi sunt numerus septenarius
Sacramentorum, eorum materia & fomma , Transsubstantiatio quae fit in Eucharistia, perpetua B. Mariae virginitas, &alia id genus , quae docentibus primum Apostolis tanquam vera Christi doctrina semper & in omnibus Ecclesis retenta sunt ; proindeque manifeste falsum est, quod obiiciunt Calvinistae nullum re ipsa extare exemplum dogmatis Catholici &fide divina credendi quod non contineatur in Scripturis. Instabis: Tam certo credi non debet eiusmodi dogmata non scripta , veram Christi & Apostolorum doctrinam exhibere , ad ue paris esse autoritatis cum verbo Dei scripto, quae quidem dogmata probabiliter corrupta , aut saltem insigniter immutata suerunt: sed verisimile eit , dogmata non scripta quae ab Episcopis, aut etiam fidelibus unius saeculi ad lio
sequentis nonnisi verbo , sermone , aut fama quadam transmissa sunt , non parum fuisse adulterata atque immutata ;nemo enim nescit quantae mutationi o
noxium si id omne quod per rumorem& famam solet praedicari ab hominibus& ab uno saeculo ad aliud transmitti , . qua de cauta in more positum fuit apud veteres Haereticos, ut falsis Traditionibus velut divinis & Apostolicis suos errores audacter confirmarent: igitur Traditiones: non scriptae eandem non merentur fidem ac ipsa Scriptura. Nego min. & dico, certissimum esse isthaee dogmata non scripta quae tan quam a Deo revelata , & ipsum Dei