장음표시 사용
251쪽
commendat autem charitatem suam Deus in nobis. quoniam cum adhuc peceatores
essemus secundum rem s, Christus pro
nobis mortuus es, multo igitur magis
nune justificati in sanguine ipsius, farei
erimus ab ira per ipsum. Ex his locis& aliis similibus, quae numero infinita leguntur in sacris litteris, patet sic a Christo pendere sanit ;ficationem nostram , ut aecelsum habere non possimus ad divinitatem nisi per ipsum qui testatus est expressis verbis se esse viam, veritatem & vitam; adeoque fictilium esse illum perfectionis gradum, quo quisjiustus & perfectus totus in divinis attributis absorptus esset de Christo eiusque Cruce & Morte nunquam cogitaret. In hune errorem expresse invehitur S. Paulus ad Galatas cap. 3. O insensatι Galata, inquit, quis vox fasein ιυit non obedire veritati , ante quσrumo.ulos Iesus Chrisus praescriptus est, in
Omitto plura alia urgere & oravissima quidem errata quae manifeste sequuntur aut involvuntur in illo Syste- mater sequitur exempli gratia ad pe fectionem justorum & a moris puri augendam plane inutile esse virtutum exercitium; sequitur fidem etiam valde imminui in perfectis , quo quis enim est persectior, i niuiunt isti recentiores Mystici, eo obscurius videx fidei nostrae objecta &e. Sed ista haec omnia prae termitto; quae huc usque addesta sunt, abunde ut puto sufficiunt. Sureuntur Objectioms.
OBiicies posse quandoque perfectos
per sanctam quandam indifferentiRm, propriae salut: s abne aticinem s gere, duo manifeste ostendunt insignia Scripturae exempla, unum ex Moyse , ait crum ex S. Pau , suctum . Exod. 33. Moy lcs ait a I. rilinum: Obsecra, pccι aiat populus Vte m. catum ma imum sfeceruntque sibi deos aureos , aut dimitteris hanc noxam, avi si non facis, deleme de libra suo quem scripsisti. Et S. Paulus ad Romanos 9. cap. Optabam enim ego ipse anathema esse a Chris pro fratribus meis qui sume cognati mei s
Respondeo ex neutro hoc Scfipturae testimonio eolligendum licitam esse cuivis propriae salutis aeternae abnegati nem, quia nec Moyses nee S. Paulus loquuntur de morte sua pro futuro se culo, sed solum de morte temporali, quae est corporis. Egregie hoe explicat S. Hieronymus Epist. ad Algasiam cap. 9. ubi primum observat eodem modo exponendum esse utrumque Moysis, &S. Pauli affectum d Si consideremus, i quit , mos vocem rogantis Deum pro populo Juisorum , atque direntis .' Sissimistis eis precatiam suum, dimitte; si autem non vis , dele me de Iibro tuo
quem scri sit perspiciemus eundem σμγsis o Pauli erga creditam sbir em assectum . Et postea Mopositam di De uitatem se istuli: Ceme Apostolum quanta charitatis in Chrisam sit , ut pro
illo eviat mori o solus perire, dummodo omne in illum eredat hominum Renus. Perire autem non in perpetuam, sed -- praesentiaram. Qui enim perdiderit an
puinem fundere , ut mitorum anima in serventur. Quod autem anathema inter dum ouisionem sonet, mulctis veteris --
idem eodem sensu i iam Ps tatur Com ment. in Zachariae cap. I . his Verdis aB pro fratrum salute anariama esse empit Apostolus , imitari volens mininum suum , qui σ ipse, q-m non esses m ιιdictio, pro -bis facias est' maleiaiciis. Ubi S. Hieronymus docet anathema in istis uti & aliis smilibus Scripturae locissumendum pro morte temporali, nequaquam vero de poenis aeternis, de aeter
252쪽
na damnatione ἔ quatenus nempe testabantur Moyses & b. Paulus paratos se vitam suam pro fratrum salute plusum dere, lol etiam ad exemplum ipsius Christi Domini, qui cum non esset maledictio, lubenter tamen videri voluit maledictio in Cruce pro salute omnium
hominum S. Gregorius Naaianetenus eodem modo explicat hoc divi Pauli effatum orat. I. pag. 24. Quin etiam, inquit, nisissuliquid pro suis secundum carnem fratri bus ausus est. S. Paulus, eos ad Chri tum Deo suo i troduci mo sua charitate optat. O ingentem animi praefantiam l O imgentem Diritus servorem, Chri tam gainostra ea a maressistam Deus es , qui infirmitates nosseas suscepit, morbor'νισυit, imitatur aut, ut moderatius dicam , prim s msi Christum eorum causa, Ni im tauquam impius aliquid perpeti non recusat , modo UMDiatem consequam tur . Non ait Gregorius , perire in aeternum non recusat, sed aliquid perpeti , tum vero ad instar Christi Domini qui causa nostra maledictum iactus est. Item Cassianus, collatione nona νCap. 18. Denique vas elestionis , inquit, hoc repletus Uectu, etiam anathema feri optat a Chriso , dummodo ei familia multiplex aequum tir, O ad gloriam sui Patris saltis totius Israelitica plebis a
crescat. Securus enim optat interire pro
Christo, qui notat neminem mori posse pro visa ia Ubi & laudat postea Cassianus exemplum Micheae Prothetae qui volebat mendacem se fieri & haberi, dummodo
Captivitatic exitia quae praedixerat, plebs Iudaicae nati onix e Maderet . Tum vero exemplum Moysis r in praetermisi
mus, inquit, illam' legislatoris lectum qui cum fratribus seras periistis non re-
Deinde satis communis est Theol gorum responsio consentanee ad M. Patrum interpretationem, iα illis locis Moy lem & S. P.ulum Ioeutos per hyperbolen ex pio quodam allecta , quς R I T A T E. a ruitio vertet nemo qui legerit Davidemin Psalm. III. canentem. Ego dixi in excessu meo. Et Paulum ipsum dicentem a. ad Corintia cap. I. sis mente exre.
dimas i Deo. Scilicet uterque loquitur lub conditione impossibili secutus se propter talem actum, non delendum re de libro vitae, & neuter vero sacrificio propriam salutem abnesabat. A diatur super ea re S. Augustinus quaest. x 47. in Exodum; ubi loquens de Moyse, in illa verba, Dele me, haec disserit,
Securus iae dixit : ut in consequentibus ratisciuatio concludatur, ut quia Deus Moysen non deleret de libro suo, populo peccatum illud remitteret. Ei sermone 88. de verbis Evang. num 2q. Cum Deus minaretur sacrilego populo, pia
Mosi viscera tremuerunt j apposuit se pro illis iracundiae Dei t Domine . inquit, si dimittis ei peccatum , dimιtte sin auorem , dele me de libro quem scripsi li ,
quam laternis maternis a visceribur ,
am securtis Me dixis , alienaens susisitam oe misericordiam Dei, ut ia --sus est non perderet iustum , quia misericors es ignosceret peccatoribus. Certe sciebat optime S. Paulus se non propterea suturum anathema . nec Dei se tentia periturum in aeternum , qui via delicet noverat Deum non esse iniustum. Hebr.ε. enim infusius Deus , in obliviscatur operis sejiri P Neque vero statim a Christo tam facile divelli optabat, qui paulo ante dixerat. Cerintus sum quod ualla ereatura poterit me separare a charitate Dei qua est in Cis Neque est quod obiiciantur haec S.Chrysostomi verba ex Homi l. in Ep. ad Rom. Haec autem dicebat Paulus, non quia vel Angeli ipsi mi reliqua potestates id tentare aggredique vellent, absit hoe , sed quod qtiem amorem erga Christum ra-
ferret, eum omni cum excellentia ope lare vellet. Neque enιm Christus propter
Christi opera, sed muter illum illius ope amatat, atque ad istam unum respicio, Ii a tar,
253쪽
232hat, Mnum tantum veritus, ne ab eo amore excialeres. me enim vel gehenna illi tolerabilius erot, quemadmodum min eo amore persisere vel coelorum regno desiderabilius .... Et illo quidem Ob Chri-δει amorem vel in gehennam decidere libens admittit, paratusque es vela caelorum regno excidere, si utrumque i me proponatur, nos autem ne praesentem qui-
em vitam despicimus. Tametsi enim hoc S. Pauli anathema de poenis interni explicet S. Chrysolimus, tamen nunquam existimavit revera & sincere S. Paulum sacrificio absoluto suam sa- autem & regni coelorum possessionem abnegasse, ut expresse tellatur Homilia .sequenti ad initium, ubi his adductis S. Pauli verbis: Optarim enim ego Ipse σπa-sίema esse a Chrisο, sic loquitur: Quid, o Paule P a Christo, illo inquam Chriylo, qui a te desideratur, a quo te
nec coelorum regnum , nec gehenna separabat, neque ea quae videri, neque ea
quae cogitari possunt, neque alia totidem , ab Loc nune precaris anathema esse ' quid accidis P Num desiderium illud excussi ae depostiisi ρ haud quaqtiam , ι riuit , ne vereare , nam ct illud iu-Mndi magis . Certe eam salutis indi serentiam , quam tantopere extollunt Mystici recentiores, divo Paulo non tribuit Chrysostomus, quandoquidem sit Ponia hunc Apostolum tali anathemate sese ale UOVentem, non amittere sesutis & regni Asaelorum desiderium. Praeterquam quod di supponeretur hanc revera suisse Chrysostomi opinionem, ipsi opponerem m. Gregorium Na Zian Zenum , Hieronymum & Augustinum, & insuper Ca Liqanum. ac cinnes sere Theologos & Scrupteιrae interpretes.
Instaebis: Ejusmodi abnegatio salutis
Per amarem purum non est nisi apparens desperatio, quatenus anima in volunta-
rarie turbatur ad instar Christi, cum in cruce pendens dixit: Deus, Deus meus, Euare me dereliqksi P Igitur. . Nego ant. Ut enim ostendimuς, vera
est desperatio , ubi est formalis spei
Chri ilianae exclusio, ubi non licet adhibere motivum spei, quod sane eonis tingit ici hoe statu persectorum juxta Mysticos. Blasphemaret autem quicunque diceret Christum involuntarie turistatum fuisse per aliquod desperationis genus, ut enim docet fides: Oblatis.1 quia ipse voluit, o nemo poterat ejus animam tollere , nisi lubens voluisset
objicies: Non infrequenter legitur apud SS. Patres Deo adhaerendum eique serviendum propter ipsum , non propter mercedem obventuram, S. Augustinus in Psal. 13. Nos ergo, inquit, amemus, fratres , pure ea te. Noues casum cor, s Deum ad mercedem colit, qMid ergo P Mercedem de Dei cultu non habebimus P Habebimus plane , sed ipsum Deum quem colimus, ι e nobis merces erit. In quem sensum loquuntur plerique alii Patres. Responsio facilis est, horum enim textus legenti perspicuum maxime est,
Patres, cum dicunt Deum non esse e
tendum propter mercedem , id in relligere de mercede quae omnino sit alia ab ipsius Dei possessione, ut colligitur ex praesa io S. Augusti testimonio, tum ex isto S. Leonis, sermone 9o. Diligenti Deum Discit ei placere quem diligit, quia nulla major expetenda es remuneratis, quam ipsis dilestis . Sis enim charitas ex Deo es, ut Deus ipse sit charitas Quo utique piaso rasus animus ita gaudet impleri , ut nulla re extra ipsum cuiat delectari . . sed cum multa snt genera divitiarum , tanquam dissmiles materiae gaudiorum , thesaurus cuique es suae cupiditatis alli eius, qui si de appetitu es rerrenorum , non beatos facit sui participatione, Ied miseros. Hi vero qui ea quae sursum sunt , sapiunt, non quae Iuper terram, mec perituris intentii sunt, sed aetervis, in illa habent in- . corruptibiles reconditas facultates . . Uidetur prima fronte sanctus Leo sentire non aliam dilcestionis divinae remuneratis.
254쪽
nam quaerendam, quam quae habet ut ex ipsa charitate sed addit itati in hane charitatem esse ipsum Deum, cujus possessionem debemus cupere, quia charitas non quae tit terrena , sed coelestia
Certe docent e contra M. Patres omnibus & bonis & malis velut innatum esse cupere suam beatitudinem; Quis poterit inveniri, inquit S. Aug. in Ps. I 18.serm. I. qui nolit esse beatus . . . beatum
esse tam magnum est bonum , ut hoc σboni velint mali. objicies: Ex S. Bernardo serm. 83. in Cantica, mercenarius non purus est amor filii qui amat patrem suum propter venturam haereditatem r Amant filii inquit, sed de haereditate cogitant, suspectus es mihi amor , cui aliud quid arsipisci spes suffagari videtur ι . . purusam r mercenarius non est. Igitur persecti non amant Deum propter beatitudinem , nisi amore mercenario, & eatenus non sunt persecti.
Nego conseq. & paritatem, ratio discriminis est quia quando filius amat propter haereditatem , aliud quid a patre amat, nempe ejus divitias, unde iure diei potest eiusmodi amorem esse mercenarium, sed justi qui Deum diligunt quatenus beatificum & remuneratorem , Deum amant propter ipsum , cupiunt esse eum illo, eo frui, ejus possessione gaudere. Instabis: Saltem eonstat salutis desideria haberi a Patribus velut impersecta, quae persectis nec imperantur nec suadentur; quost quidem manifestum est ex S. Chrysostomo Homil. 76. in Ioari.
Boni enim, inquit, o stadios etiam sne praemii respectu, ipsius Dichritudinem mtuentur, o propterea eam complectuntur , oe ut Deo placeant, non propter mercedem recte agunt, o magnifaciunt continentiam, non ne puniantur, sed ne, Hendant Deum . Quod s quis imbecillior sν, etiam in praemium spectet. Et H mil. I 3. in Epist. ad Hebraeos: Nemo
tanquam mercenarius , nemo tanquam inis gratus ad virtutem accedat , nemo eam agerediatur tanquam rem graυem moin
issam. Ad eam ergo accedamus alacri animo laeti. Nam etiamsi merces non esse: proposita, oporteret esse bonum. Sed tamen etiam cum mercede simus boni .
Et quomodo non est so probrum re maximωm dede s P Si mihi inquit non δε- deris , non sum modestus oe temperaus. Audeo itaque Hiquia dicere, nunquam fueris temperans m . Odesus etiam quando es ejusmodi, s Me faeis mercede. Vir tutem nihil existimas, si eam non amas. Sed Deus propter nostram imbellicitatem, eam etiam mercede voluit feri. Idem sentiebat S. Ambrosius qui lib. a. de Abraham cap. 8. n. 47. sic t quitur; Propositum piae mentis mercedem non expetit; sed pro mercede habet boni facti conscientiam, o iusti operis assectum. Angusta mentes invitentur promisis , eriagantur speratis mercedibus, hona meus quae sue responsi coelesis ongrapha ce tamen arripuit , gemina laussis fructum
acquirit sibi , ut dentisimae se titudinis, o plenissmae demitonis gratiam locet.
Respondeo, ex neutro hoe testim nio iuvari adversariorum Systema .
Ac primo quidem nihil effieiunt Io- ei a S. Chrysostomo laudati; ihi enim
concio natoris personam agens, homines ad virtutum exercitium , ex ipsius virtutis amandae propter ipsam motivo, independenter ab ulla mercede hortatur& eompellit, ut patet ex istis verbis rNon etiamsi merces non eset proposita, Oportere' esse bonum: sed istam quaesti
nem, quam versamus, ne minimum.
attingit, an scilicet ad solos infirmos pertineat desiderio salutis aeternae&pou sessionis Dei exeitari ad Deum diligendum, quod dicit Deum propter infi
mrtatem nostram voluisse virtutem exe
ceri ex intuitu mercedis propositae , utuque verum est, sed inde non sequitur justos etiam & persectos non posse e dem
255쪽
dem vitae aeternae motivo exeitari, quineorum charitatis persectio hoc ipso imminuatur . Certum est aliunde hane constantem fuisse Chrysostomi doctrinam omnium etiam persectorum esse ad aeternae beatitudinis adeptionem, ad Christi pose sessionem aspirare, ut constat ex ipsa Homilia super Ioannem quae obiicitur, ubi primum docet dilectionem qua diligendus est Deus, positam iα observatione mandatorum: Perseverantia a dilictisne , dilesio a mandatorum olerυatione provenit. Deinde ait Deum ut ad salvanda mandata obligaret homines
proposuisse beatitudinis motivum di Hieuerum eos beatitudinis admonet gaudere ρο exultate quia mercec etesim copiosa es. in corbs Et paulo poli. Οον- ut enim in rebus graυitas mclesiis non labores sed praemia considerare Quae quidem omnia quae ubique passim reperias in scriptis S. Chrysostomi Myitiacorum Systemati neutiquam savent. Secundo appositus ad rem non eii Sia Ambrosii locus , ibi enim non loquitur de mercede coelesti de possessione Dei . quam si quis desideret, contendimus.
eum non egi: propterea mercenarium 3.
putat solum angustae mentis, esse huma-nk remuneratione imitari ut ibidem seri Lit,. mi inquit, in rem ι- atur iustitia qui remunerationem piis mentibus non ex hiscessitate promis , sed εκ Muitatis μή contemplatione largitur ,
is dicans dignum sera quod hi qui mis
tam sne athua mercedis humana remu viratione Npostum habeant praemium in
eicis bonitate ia Legi potest insuper quod siribit S. Ambrosus lita. de Iacob &
itλ beata , cap. 7. n. 3 . ubi docet aam ita nobis debere esse charitatemni nunquam a Christo separemur, sed. sempcr eum desderemus et Bona, insuit, virtutum amussia , summi bona charitas .. Nihil itaque alisu quaerit perfectos ille, . nisi Iolum o paria re bonum δε m dieis: Unam petii a Domιnο, .ham resimis , os inhasuam in domo. Domini omnes dies vitae mea , σ videamialectatisrem Domini . N que υero eum tanquam ant fium i emque s sidias . . . Abiandat erum M M ai υuo ad beatit Gnem re ad possessonem boni , Er ideo .ihil
aliud issideratia Haec porro merces quam unam petebat David. non eit imperfectorum sed omnium Chri ilianorum. Obi: cies: Persectici eis in charitate quod non velimus nisi quoU Deus vult et ergo si Deus. velit ut quis pereat in aeternum, is debet subiicere sdi volu
Nego conseq. nam eo ipso quod tenemur velle quod Deus vult,. debemus uelle & summo affectu, desiderare nostram salutem . nostram. Matitudinem ἔDeus. enim absolute vult omnium salutem ut aliquid bonum & nolirum ultimum finem ad quem nos. ordinavit Fictitia eth, ut diximuς, & Cathcilico dogmati plane contraris, haec ,. ut aiunt ,.sancta indifferentia salutis ,. quam tant-pere commendist Mystici quae videis licet spem Christianam penitus. destruit, desperationem Pro. Per Letis. introdu
Obiicies 2 Charitas verae & persecta debet habere Deum pro obiector: sed actus quo diligitur Deus tanquam: Matitudo, non habet pro, objecto saltem primario Deum ; quia per eiusmodi
actum reserimus Deum ad: nos, illum enim diligimus propter nos quia nostrum erit lummum bonum ,. nos rabe titudo: igitur ille amor non vit purus ,. noni est pei sectorum Nego, min.. tam et se enim, diligatur Deus tanquam iummum. bonum & beatitudo se tamea Dcus est u 'timus finis& primarium alius amoris objectim . Scilicet adversarii conficiat mi obiectum cum l . biccto . dum putant Deum, nomiore amplius primari uin coilri. am aris obiectam , si Deum amemus. ut nobis bonum ἔ. tunc enim non sumus cibi e um,.sed subj ctum illius amoris ἱ ille rii obie-Hum piunarium amoris. nostri, nec 31 aliud. Digil red
256쪽
aliud refertur, extra quem nullum aliud obiectum ; sed amor is quo diligitur Deus tanquam beatitudo, non est aliud obiectum quam Deus ipse, Semale utique hie amor dicitur reserti ad nos, quia non sumus obieehim bea- aitudinis nostrae r igitur illius amoris puri quidem & easti obiectum solus est Deus, non aliud extra Deum . Ego m ms tua, inquit Deus Abrahamo, Genes. cap. 13. mam nimis, ambuia πη- - , ar se' esto perfectus. Et s. Augustiam libro. Confess. c. 22. a es binaiau, propter is, ipsae CT non es altera. quibus adde S. Beris nardum sia de diligendo Deo eap. τVacua eharitas esse non potes, inquis
257쪽
INNOCENTIUS EPISCOPUSsERVUS SERVORUM DEI,
CNivsvis passor CHaisTus D ' Cum igitur ad Apostolatum nostrum
minus, ut iacentem in tenebris relatum tuisset quemdam Michaelem de mundum , variisque Gentium Molinos prava dogmata tum verbo, tum erroribus involutum a potestate Diaboli, scripto docuisse , & in praxim deduxisse, sub qua misere post lapsum primi Pa- tuae praetextu orationis quietis contrado ventis tenebatur, sua inessabili misi ratis Arinam, R usum a sanctis Patribus ab ne liberaret, carnem sumere, & in ligno ipsis nascentis Ecclesiae primordiis rece- Crucis chirographo Redemptionis non rae pium , Fideles a vera Religione , & aasfixo in testimonium suae in nos chariis Christianae pietatis puritate in maximostatis sese Hostiam viventem Deo prono- errores, & turpissima quaeque inducetrant.bis offerre dignatus est , mox Qiturus Nos, cui cordi semper fuit, ut fidelium in coelum Ecclesiam Catholicam Spon- animae nobis ex alto commissae purgatis
sam suam tanquam novam civitatem san- pravarum opinionum erroribus ad opta
ctam Hierusalem des condentem de coelo, tum salutis portum tuto pervenire munon habentem rugam, neque maculam, sint , legitimis praecedentibus indiciis , unam sanctamque in terris relinquens am praedictum Mic lem de Molinos , carmis potentiae suae . contra portas inseri ceribus mancipari mandavimus , ὸeinde
circumvallatam, PETRO Apostolorum coram Nobis, & Venerabilibus Fratribus Principi, & succetari elux regendam . nostiis S. E. Cardinalibus in tota tradidit, ut Doctrinam ab ipsim ore hau- Republica Christiana Generalibus Inquinam sartam terumque custodirent ne' sitfiribus Apostolica auctoritate specialiter oves precioso suo sanguine redemptae pra- deputatis, auditis pluribus in Sacra Theo-varum opinionum pabulo in antiquos logia N agistris, eorumque suffragiis tum errores reciderent , quod praecipue Bea- voce , tum scripto susceptis, maturequeto PETRO mandasse sacrae Litterae do- perpensis, implorata etiam S. Spiritus ascent; cui enim Apostolorum nisi P Ε- sillantia, cum praedictorum Fratrum no-TRo dixit , Paste oves meas ; & rum strorum unanimi voto, ad damnationem ius, Ego rogavi pro te, ut non deficiat infrascriptarum Propositionum eiuscemfdes tua , & tu aliquando conversus eon. Michnetis de Molinos, a quo fuerunt pro firma fratres tuos Quare nobis, qui non suis reoognitae , & de quibus Propositi nostris meritis, sed inserutabili Dei om- nibus tanquam a se dictatis , scriptis , nipotentis comitio in eiusdem PsTar communicatis & creditis, ipse convictus, Cathedra pari potestate sedemus, semper & respective consessus fuerat , ut latius fixum in animo fuit , ut Populus Chri- in processit, & Decreto de mandato nostianus eam sectaretur Fidem , quae a stro lato die 28. Augusti praetentis anni CHRISTO Domino per Apostolos I 687. devenire, ut infra, decrevimus. suos perpetua , & nunquam interrupta traditione praedicata fuit , quamque ipse usque ad saeeuli consummationem permansuram esse promist. - PRO. '
258쪽
II. Velle operari as,e, es Deum offendere, qu vati esse ipse solus Mens, e ideo opus est , he inum in Deo ro- tum , ct totaliter iurelinquere, o postea
permanere υelut talpus exanime.
III. rita de aliquo faciendo sunt perfectionis impediti- . IV. Atimitas naturalis es Gratiae Hiamua, impeditque Dei operationes, o veram perfectionem , quia Dreu operari vom uobis sine nobis. V. Mhil operando anima se annihila, adsuum priae tum redis ad Ammoriginem, qua es essentia Dei , in qua transformata remanet ac divinisata, O Deus tune A seipso remano ς quis tuis non sunt amplius dua res unita, sed una tantum d er hae ratione Deus vivit , errvnat in vobis , er anima se ipsam anni- Liat in esse σperativo. UI. Via interna es illa , in qua non
gnositur nec lumen, nec amor, nec re
Anario: er non oportet Deum cognosi re; hoc modo recte moeedisur. VII. Non debet anima eVirme , me de ramis , nee de punitione . nec de P missa , nee de inferno , nec de Morre , nee de AEtemitate. VIII. Non debet velle scire an gradiatur exm is antate Dei , an cum ea dem v timaeo resignara maneat, necne ἰnec opus es, ut velit cognossere suum s rum nec propriam nihιὶ, sed debet ut com
IX. Non debet anima reminisci ure fui, nec Dei, nee cujuscunqua rei, o invia imma omnis reflexio es nocivae, e tam rem his ad suas humanas actiones , o M propriss Usectus . . X. Si pro iis risectibus alios standat et, non es Deressarium refletiere , Δm--δε hen adsit volunων seundalismi p
se procedatur necne , non σpus es ref
XH. Qui suum liberum arbitrium Dea donaiat de nulla re debet caram habere, nee de inferno, nee de Paracio. ς nee δε- het desiderium habere propria perfectionis , me virturum , nee propria sanctisaris , nec propria salutis , --s spem purgare debet a XIII. Refiguam Deo libero arbitrio , eidem Deo relinquenda es cogitatis , eura de omni re 'a , O' relinquere , ut Iariar in notis sine nobis Dam disia
XIV. Qui ditans voluntari re uatus es, non convenit, ut a Deo rem aliquam petat; quia petere es imperfectis , eumst actus propria voluntatis , oe eiectionis , re es velle, quod diυina voluntas nostrae eonformetur , er ustu quois nosmivinae . Et illud Evangelii Q Petite &aecipietis , non es dictum a Chri pra
imabus internis . quae nolunt habere ista Mntatem . Imo hummodi anima eo peremnium, at non possint a Deo rem aliquam petere. XV. Sicut non debent a Deo rem aliis quam stetere , ita nec illi ob rem aliquam gratias utere debent; quia utrumque esuctus proprna voluntatis. XVI. Non convenit Indulgentio purirere pro poena propriis p catis debita ; quiam liti est dii, justitiae satisfacere, quam
diυ nam misericordiam quaerere; quoniam istud ex pura Dei arsto restroredis, istia ah am re nostri interessato , nec es res Des grata nec meritoris , quia es velle Crucem fugere . XVII. Tindito Des tibem arbitrio, o eidem relicta ora, eognitione animanos ae , mn es amplius habenda ratio temtatim m , nee eis alia res entia feri δε-bet , nis negativa, natis adhibita induis His o s natura remmmetur , oportet semere, ut commoveatur ἰ quia est natura.
259쪽
. XIX. Qui amat Deum eo modo, qMrmio areumentatur , aut intellestis comprehendit, non amat et erum Deum. XX. Asserere , quia in oratione opus
per cogitationes , quando Dos anim non alloquitur , ignoranιιa est, Deus nunquam loquitur , ejus is iis es operatio p hemper ,in auima operatur , quando hie suis discuobus , cogitationibus , 'croperationibus eum non impedit. XXI. I. oratioue opus est .mauere hase obscura , o universali, cum quiere, oblivione cuiuscumque cogitationis pamtici laris, ne distinctae Atti ibutoriam Dei, ac Trinitatu . sic in Dei praesentia
manere ad illum adoramdam , er aman
dum , inique inserviendum, sed absque yr ductione actuum , quia Deias in his sibi
XX ll. Cognitis hae per sdem nou es
actus a ereatura productiιs, sed es c un
tio a Deo ereatura tradita , quam crea
tuea se labere non cognoscit , nec posea cognoscit ιι.am se habui se , idem di
XXIII. NUisi eum S. Bernardo in Stala Claustralium , disinguunt quatuor gradus, Lectionem, Meditationem , Grais risnem , o Contemptationem .infusam . Qui semper in primo sistit, nunquam ad secundum pertransit . cui semper in s
eundo perssit, nunquam ad tertium peris venit , quι es nosia contemplatio acqui-sta , in qua per totam vitam pers. seudum est , aummodo Detis anim non trabat , absque eo quod ipsa id expectet , ad comemplationem infusam, o hae cessante anιma regressi debet ad te t/um grauiam , o in imo permanere , aboque eo quod i a id expecter, ad contemplatiovem infusam, er hac cessauis anima regredi debet ad tertium gradum, o in tuo permanere , absque eo quod amplius redeat ad secundum , aut primum.
oratione Oecuri aut , etiam impurae , etiam eontra Deum, Sanctos, Urim , O Sacra. . menta, s voluntarie non nutriantur, nee voluntarie expellantur , sed eum .inisserentia , Ο remnatisne toleremuT , non impediunt orationem Fideι ; imo eammifectiorem siciunt e quia anima itinem is divina volvatati resignata remanet.
XXV. Etiam superientat somnus , o dormiatur nihilominas fi Oratio σμntem alio actualisὐ quia .aratis reis Anatio , resignatis o oratio Mem Ant ;dum resignatis perdurat, perdurat o
XXVI. Tres illae Oia, Purgativa, ID luminatiυa, ET Unitiis , sunt absutatim maximum , quod iuctum fuerit in sica; eum non D nis unica via, scili-
XXVII. Gui desiderat , ct amplectitur deistionem δε milem , non demerat, nec quaerit Deum , sed se ipsam , o
male agit , cum eam de erat, eam habere conatur , qui per viam internam incedit tam in .locis sacris, quam in. hks solemnibus.
XXVIII. Taediim rerum spiritualiam bonum es , Muidem per illud purgasuramor proprius.
XXIX. Dum anima interna fasidis discursus de Deo mututes , o frigiada remanet , nudum in se ipsa sentiens fervorem, tintim Anum es. AXX. Tvium sensibile , quod experiamur in vita spirituali, es abominabile
spurcum, o immandum . XXXI. Nullus Medietati s viras vir tutes exercet internas , qua non debenta sens s cognosci . Opus es amittere
XXXII. Nec ante, nec ps Comm setionem alia requiritur praepararis , sutgratiarum actis c pro ibis animatas internis quam permanentia in solita res- gnatione passis , quia modo perfectιores pist omnes aesus vinutum , qui pose. μαι , Funt in via ordinaria . Et shac occasione Communionis iusti unt' -- rus humiliationis , petitionis , ans graria
260쪽
νι- assionis , reprimendi sunt , quoιies Mn dignoscatur eos esse ex impulsu speciali Dei s. alias sutis impulsus natara
XXXII L. Male agis anima . qua yr redit per hanc viam internam , , in diebus Ρlemnibuν vult aliquo renatu particulari exeitare in se demtum aliquem sensum se quoniam anima interna omnes dies sunt aequales, omnes fessui . Et idem dieiturcie locis faenis.,Zquιa hujusmodi animabas omnia loca aequaita sunt . . XXXIV. Verbis σlingua gratias agere Deo non es pro an/mabus intrems , qua in flentio manere debene , . nulium Deo 'impedimentum apponendo, quod ρε- retur m illis quo magis Deo, se respuant, evertuntur se non posse orationem Dominicam , seu Patet nollet recia
XXXV. Non conisuis animabus hujus 'vii interna , quod faciant operacionest ,
etiam virtuosis exmmi σί--- ω altivitate , alias, non essent montis; nec debent elisere actur amistar erga B. Hi
XXXVII. In occasone teneatio Num. ,. etiam furioserum, non debes anima etic re intis explieitos virtutum oppositarum';
actus per se peccaminosos , iis quo casu non sunt peccata; quia in his nou ad. δε
XLII. Potest dari e us quod hujus
moda - violenua ad actus earnales co-- gant. eiacm tempore ax parte duarum ραν
sonartim ,, scilicet marix foeminae , ex parte utri que fastuatur actus.. XLIII.. praeterhis saeculis Sanctos eqsciebat T/ω-orum ministerio ν -nc vero eos e scit Sanctos ministeria damo num, qui causando in eis pnadietas violentias . facis , Mi tui se fias .magis de . Diciam atque annitiunt se Deo
XLI U.. Job blasphemaυit o tamen nom. peccavit tibiis suis, quia fuit ex da--
XLV. Sanctus Paulus My moi --vis violentias in sua corpore passus est, unde Ieri it . . Non quod volo oonum , hoc ago , sed quod.niaci malam , disc
XLVI. misymodi violentia sunt me. tum magis proportionatum ad annihil-dam animam , ad eam ad veram ιrans formationem , o unionem perducendam, --ε alia superest vita. Ex Laec. a via fa-