Censura orientalis ecclesiae. De praecipuis nostri seculi haereticorum dogmatibus Hieremiae Constantinopolitano patriarchae, iudicij, & mutuae communionis caussa, ab orthodoxae doctrinae aduersarijs, non ita pridem oblatis. Ab eodem patriarcha Consta

발행: 1582년

분량: 244페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

in: Censurae Orientalis ,

ligata R in coelo :& quaecunque solueritis super terram, erunt soluta & in coelis. N e s nos confitemur, ducamusi, quod in com- Munc sos constremae magistros orbu rei rum, ta omnibus gurnamrribaupeream d mittens; quoniam morique adorta terminos i id inauis. Nccine enim emicos latere potest tem ba Ganri, δε- .cendi ne ricandi,ta omnibus gentibus aecens, quae opus esset Cor-σcrum enit mule, mespotius necessarium, los caput labere ς mi imur eos V re ordo, G caput: ne sine capite aservirent; ramis confuso mora oriretur, quam mmo: ex quo Holutio ου ordisispertum latio effre consecuta: quia ibi non ese ordo, ibi rifolutio ; nam omaenis porturbatio dissolutionas principium. Gregorius cognomcnta iaculeus id conmrmat: nam mundanos principatus Hiamus 'rtum

lari, ndi, atque a leni, quando inter se iuncti non sint: quo-Hiam si duo de piramina regna iacenent; mirum, exunguisur: loco uisur rixis: Omne, inquit, regnum in seipsum diuisuin, dc- solabitur, igitur in commune ad omnes foc Cbrisens dixis nc negabis hoc: bc so1 sim Perro: Tu es Petrus, S super tranc po

tram aedificabo Ecclesiam meam, π reliqua, ne oriretur inter eos

invisio, ut diximus, ac perturbatio. Si ergo ea vcmsῖnt, 'ore mdan Upotes res, quando ae si unctae sunt, intereunt, G d aluntur , quomodo ciristus debuit Ecclesiam fiam omittere sine capire e me confusi sequeretur, , ex confusione deserueretur. 9d tisimo mnem ordinem post Iust vis flens is, qui ordis con fuis , voluar re ordine iamstae rem, mollicer Ecclesiasicam, conu-neri: ου testu torris emi caput, Dominus, G magister disi ju-lorum, pater, repastor; sic cum decreuisu ad paternum Uronam scendere, Trarum pr. ccum ipsis consitui patrem, e ma limm rc t mno morbo dicam suum micarium a successorem. Ob lavdis rem, re alibi antcsamposionem se principatam, primarum GTetro trudiathe, rubi ricis: Petre, saepius expetiuit sathanas VOS ,

ut cribraret sicut triticum; ego autem rogaui pro te, ut non deficiat fides tua:& tu aliquando conuersus, confirma fratreS tuos.

Audi hoc,rgo rogauipro te, e, si de Tu aliquando conuersu com monitim tuos e quid tibi mictar filicet confirmare Irra e nias eum esse Ugorum princip-, et eos confirmare. Et alibi idem Osi=d racens: Simon vade ad maren mitte hamum,& eum piscem, qui primus ascenderit, tolle, & aperiens os eius, inuenies state-xem , illum suinens da pro me, S te: ex co cognoucrunt in 'IL . a Tra ,

132쪽

Caput XIII.

Petrum ipsi sprincipemρ fecisse. u. cinisius iis, antequam pareretur, en unci aure, Qui rictum AE THZ resurrectronem aurem Ioanni tonitrui filio mirior, qui ripsit Euangelium ) Trarus intuens in iucuns simum Domini multum, inquis: Domine, quid D-- :plaeet tibi, ut ego faciam s Iesia interrogaum hunc ter, Petre amas me, γ' In unaquaque interrogatione, pastorem illis designaum,Hcem: pasee oues meas: pasce agnos meos. 2 g rema sererro' Marci Myginione contri, tus, ais cluserti ens, Domine tu scis omnia: tu scis quia amo te. cuius domus tripides interrogatione, moluisti L ici a Mariom mederi. Postea terrae constitutri umpas irem, crmari rum: idi multu seniamus nutionibus N sepibus; praecipuo mero Dan Damasii oculus, in mira Tartiam, S IO AN, Odorum, testatur ira discns: Aufugit hostis diabolus ob Petri poenitentiam , pudore sui iustis: at ille rursus princeps eiecitus erat veluti terrς magister. G2 sapiens Leo imprantor in ex postigari

Hiar: Partim quidem post diuinam resurre si ionem,ter, I cIre amas me, interrogans Dominus, suarum ovium constituit pasto- rem : partim vero Simoni oueis tradidit ad pascendum ; ut charitatem mutuam rependeret, requirens ab eo curam pascendi: &ideo dixit: Petre si amas me, pasce agnos meos. Petrus verJ in

telligens, quod magnum est primatus, & multe virtutis egenS , vidensque Ioannem, quem valde Christus diligebat, qui seque- Dan: M. batur, ait: Hic autem quid c quasi vero dicens , me domine &magister designas caput discipulorum; hunc autem a te dilcistum, quid iubes esse s qui & petrit ab eo sedere a dextris suis; & ante--λς quam peteret, curauit a matre id fieri, ut vel dextris, vel a finistris collocaret iplum,in gloria saluatoris. Ex quius aperto col

minus, ut cum increpans: Petre si eum volo manere , donec rursus veniam,quid ad te tu sequere me. Namsi ere, HLIa

133쪽

1I8. Censurae Orientalis,

vilitur. Ex his uisursam mentem Osred si mi dictum is, am equam pater ur, o post resurrectionem. SECTio. 3. Cortem Uipatr*, ω ama umenicorum conciliorum m infestissimo idem comprobant. Quid igitur iure adiat o lotomissu merre e msti ire iriquod a multu audio praedicari; quod si se tam Petri non rituunt: nam Agepauper I si merosunt fauor Natta cluis genu3 nunc Papa ducte; -am Petrus : quomodo ectemtostreor eius e Duo ammaduerto uc reprelendi, P. om isti non posunt. Primum quod/Ωpauperemi, sic dia . Secundum, adiud

compactui ncqueper mim ab aliquo extorsit; ante multi inim

enam ct primam nodum, magnus Constantisin Impennior inuic,

in edicto t om vetur, ου in foris Canonum libris inurere r. At renos id ad merum Vponemus, ne aliud i camur inferre, quam propria eius Dorba annmesentim uum me iuditauimus, ina cum omni istiti, nostri , γ' titHi impera- niuei natu, vomatibu , ου cuncto populo imperio Rcmani roris, Cr JD-glori. uehiscenti; qui sicut sectus Terem, micarius ex pt s f j

eiu sanwm Romanam siam, men mer sonomi r decerni- mu t γ' amplius, quam nostrum imperium, terrenum. Uronom, A tuitisimam beati Petri, glorioso ex Bri. Sancimus uiam,mtprincipatum teneat, D Ucr quatuor ra, Alexanimam, Antioclenam, ui ν omitanam, Constantinopolitanam; quam etiamsuper omnra in mutaris orte tetrararum eciae si s Dei. Et pon

134쪽

Caput XIII. IN.

rus iussicio, quora cultum Dei, mel dem Gripianorum, mel si

nostra Lesu Gri liministeri s inserviamus ; mbi misimus iis gembo regi. Tissimus igitur ipsis snctis Apostolu, loris T i , NT. h. po I sos beato Silues, o, e, omnibussure orsius cius, qui fiae ad consummationem mons ascenseri ni ad dem leti Te iri, ab loc ce, palis iam imperi, nostri Laremnensi ia omnibus

sicut imperiatu res de comm militias ita chrumsn Romanae E c fr, adornari decernimuri Et quemadmodum imperialis poremtia, Aruersis o cise cubiculariorum, nec non π bosiariorum, atquc omnium excultroram; ira HLm Romanam Ecclesiam Accom-ri molamus. Et mi amplissime ponti cale decus pnefulgeat, iacer-mmus ut clerici ei iam Romanae Ecclesso linteaminiam, idesticancri firmo colore scomtos equos equitem: γ sicut noster inmcalceamentu itior, siue clys, alio ex linteamine ; im N comysia sicut ferrona, ad laudem Dei decorentur. Frae omnitus -- rem licentiam tribuimus, ta concedimus letato Siluestro, Nisi a Papae Eo

135쪽

I2O. Censurae Orientalis,

magnis N Apostolicii Messia; vulgus ex omnibus praesimi imp Hir. Praeterea decernimus , mitis religiosi simus pater Siluester magnus Epis opuleiussuccessores omnus Episcopi, ferunt Halma, siue coronam, quam ex caprae mino ipsi nudi mus ex auro simo, cypnectosis margaritis, mi ipsi adornarum capitis ri tantur ad laudem Dei. π sonore anctorum Apostolorum. Ibo mero h Hus Tapa S lucter,sub coro , si uepapaburra,quam bases 5 ad gloriam Dei oesnm Tetri, nolui erre coronam ex auro re mamgaruas s oe ideo quia iis nolum ex auro coronam, novi endia glorum, quo signi intuentatam resurrectionem, capiri tum eiur,no. si is manibus imp imus: ου tenentes .rnum equi sim, pro neu Mentia beati Tetri otatoris ossicium sili exhibuimus: statuenfra eo. iam loro,omnos eiu succcsonus singulariter fi inproces nitu' ad imitationem imperi, nos, i. Hude, Vonti calis apex non milesiis magis quam terreni impera' cInmus gloria, se potentia dccor

tur ; ecce tam palatium noserum, 'duimus, quam Romanism rhom, ρο omnes Itali ρο, siue occi cntalium regionumprouincias,

loca cmutares, casta, Dati, imo pontifici e patri nostro , ου int nefb Tapae Siluestra, im Sssimus,atque reliquimus ipsi, oesuccesfinibus eius potestistem, G robur firmum imperialis iussionis. Et per Ac d uinum iusium, oeph maticum con trutum .inctis patratus

Romanae Et cl .r, in i tuum decernimus permanenda. Vni congruum perserimu , nostrum Imperium, ta regni potes rem, ad orient os transferri regiones; re in Syeanti prouistic optimo A- ,nomini nostro Huitruem in X cari, S nostram illic imperio eomstituit quoniam mbi prisci mystcerdotum,' ristianae religio- nu caput, ab impraviore ca oti constitutum in , istam non es , mi

136쪽

Caput XIII.

te ς talemus omnia, quae sum ipta sunt i miser insicula OA

fruari indus, Popam inuictus imprimor, magnus diso Constantinus SECTIO Bou, qui elarguus is, quae nunc ab Ecclesi possidentur: quod A . ncque per mim accepι neque alicas extorsit; π quod cuncta ad sonorem oegloriam carissis regis terrenus con cmum; quod omni reuenentia N piet te adsib is librareb fimo Ecclesi e conauit. Ea accepis Siluester duas potissimum ob causi se nam quidem propter ei morem, e, impexutoru propositum, ne eius animi pretarem fanduli ror, si manas reiectu: alteram, mi Ecclosiae mucr=tiam apud omnes excitaret, quae e flare premebatur, N persecutioncmparissas uri ta contemnebatur,as Impiis tyrannis edi impe1π-toribus, qui Constantinum praeces m. Ad c,ri terrona potestat ruereor , quoniam complures tabcbist aduersarios, es tunc, Nin praefintia flaber θirituales et mundanos. Qui mentem latit intelligat: nam in egestate costi ruta denuos et ex Inam, risub Compuntino euentae; S uior consecuta esium curvo, quam tunsub quibusdam,qui palam qui Um cciri anisu profitebantur, Ham verro Graecam religionem amplectriantur: negamra pensos ciri ι in carne pnsntiam , sepiusq; tentamcs eam immis ere, admialum reddere. Tertiam quos reoonsioncm mcnuo adlangemus: quodpriami ad millessu ipontifices, multo antrprouiderunt, F omnium primus letatus Sigucser scilice quod in extremu Hebus apud so--osias Iminuendauererinec cunia eruonem G reueremiam salitum,quam iam inde a principio obtinebat inops et egens ciripi clesia: quod labent; pr. ab riforent, non habentes autem pronigilo futuros propterea decreuerunt,ut aliquid serua iam uafaciendos Ecclesia,ne ab rigo contemnere r. amcunqac enim Romanam Ecclesiam cori exerint, ut 'sc conecis, qu sem si reueremtiam terrae reges N princi s eos conferentes ipsi exsibent; θρω-

ferio mecum restabuntur,me rem ccere : nam si inops e re ; in vulgo prorsus bonore labereor apud eos qui inam glorIa tantu promouentur , Nper mim coli molunt. Quid ergo ' ideo non ea Enclesia eoe baec de causia non delemus ob Sentiam,s sonorem ei praepare, quo opulenta eLI, Npotestarum magnam labrae absit tota ab seditus e nam G cinistum metissimulabimus, qui menicus narus I, oe mens larem exercuit, π inopiam praedicauis: postea δε-

et, cuis

137쪽

121. Censurae Orientesis,

leuis este terrae regem piternum. Et rursis,data eL7misi omnis

M to. 3. pores s in coelo in terra. Et iterum, quando menter ius homi nu inpotest resua: num dura haec monu non me e minimo, pro

cto minimo. Itaque Ecclesine contiore, et spons eius cGripo sim cer inop me genuam ex infructuose Iudaeorum snagoga; Ραμlasim mero es coem diuitem, ex aqua mi liore oes ritu ; nunc aut m opulcntam, magnarus potentiam consecutam. Ad cundum, quo Mummiponti es inpr simia, Fctra Imm non iuunt, re sondendum: quamquam as erum alicui d)ctu συι Iuur, si praestiam, tres, Romanaestios incusuis; cur non γ incusetis orientis pontifico, qui meorum ponti cum es Apostolorum mirum non Duunt e lotias, Alconismum, Pi non musicuti Marcus: --rroclonum sicut Ignacius, cognomine De fere uero omitanam, sicut Iacobus, qui fuit Domini ter: Constantinopolitanum, sic Andrem proto tuus: sed Romanum tantum reprehendere multu e Muisnam id de causia e quia Latinus et barbam mst, atque quam rasteria γ pam eue oleum ac sera comedi ure igitur ni quae tarperes tris: auaritiam, ebri arem,moriam nostris carpere. Si peccator , , mos artinumini,sint Romani ponti ces; quida mos e non nostrum est di incre, se dum re nosmsprincipes, pro-ncta aperto clamanter Frincipi populi tui non maledices, sed nec insurgere aduers spastorem ovibus licer: aud mus enim discntem mominum: Super cathedram Moysis, sederunt scribe& pharisaei: omnia quaecunque dixerint vobis sacere, facite: secundurn vero opera eorum nolite facere. quoniam poterunt S illi Dominores oncire non tenemur pontificibus obedisci quamuis in Mosis caucri deam, qui mi peccatores: ut id non diserunt siegant e

stram, quo in cat Hre Mosis ere s ostendu eos potestatem Mosis

habe)τ, quanquam essent reatoreae, re Mosis miram non iuc-rent, quodpro cce inm non erunt, sicuti Moysis. Ira oe fibrati Terra vis regunt,potestatem. Egius labent: ac metutiprincipatumgerentra, oe domini, talent; nos mero subiicimur. Sin autem mirum Terra non iuunt; in muscationas dis, xntionem merso reddent: at nos pro His non redimus: quod enim eis nos clemus sagimus: π oberientiampro irrigi exsi mus: scatum Gr ortum nasoricentem: oues, pastores nolite pascere,neque ultra fines

vestros insurgere : satis est vobis si bene pascamini.

138쪽

Caput XIII. 123.

Sed enisus os mobis olFruam, ostendere vobis ex reflimonio SECriosnctorum doctorum Ecclesie incipiamus: quod Romana Ecclesiis

alias antecent,oe monariatam obtineat anquam mur ciet spotior, atque excessior: in rae Anactetus: Sacrosancta Romana, &Apostolica Ecclesia, non ab Apostolis, sed ab ipso domino S 1aluatore nostro , primatum obtinuit, sicut beato Petro Apostolo dixit: Tu es Petrus, & super hanc petram, aedificabo Ecclesiam meam, quam beatissimi Apostoli, Petrus, & Paulus, suo martyrio consecrarunt. D. Marcesius ita Arsis: Rogamus vos, ut non aliud doceatis & sentiatis; quam quod a beato Petro, & reliquis Apostolis, & patribus accepistis: ipse enim est caput totius Ecclesiς; cui ait Dominus: tu es Petrus, & super hanc petram aedificabo Ecclesiam meam: eius enim sedes,primitus apud Vos furiit: quae postea iubente Domino Romam translata est; cui adminiculante gratia diuina hodierna praesidemus die. Lum Teo -- pa ais: Cum beatisi inus Petrus Apostolus a Domino acceperit principatum, & Romana Ecclesia in eius remaneat institutis; nefas est credere,quod sanctus Episcopus,discipulus illius,Marcum, qui Alexandrinam primus gubernavit Ecclesiam, ali js regulis &traditionibus sua decreta firmauerit: cium sine dubio de eodem sente gratiς , unus spiritus discipuli fuerit & magistri: nec aliud ordinatus tradere potuit, qualia quod ab ordinatore suscepit Tincterea, soc iaci eo Constantini confirmatur, quo In Canonicuconstitutionibus legitur, in quo printer alia multa ta loc labeor a

Decernentes sancimus,ut sacrosancta Romana Ecclesia principatum teneat, tam super quatuor sedes Alexandrinam , Antioche, nam, Hierosolymitanam , Constantinopolitanam; quam etiam super omnes in uniuerso orbe terrarum Ecclesias Dei: ex quo colligerepossumus, eum Romanam Erelsam melutiprincipem omni impraeponere , cui non solίω Antiocliae Ecclcsta, merum ertiam Constantinopolitana, S reliquae, commendamur. Gregoram DL

aluus ira a te Constantinopolitana Ecclesia sedi Apostolicς

subiecta est. Item ex SVnodo Constantinopolitana: Constantinopolitanς , inquit, ciuitatis Episcopum habere oportet primatus honorem, post Romanum Episcopum. Adb ec Anacleos sciri Romana sedes primatu , Dei gratia exornatur , quς a Domino, non ab alio eum cepit: & sicut cardine ostium regitur ; sic huius

Apostolicς sanctς sedis auctoritate omnes Ecclxsis Domino di, inii sponente

139쪽

χ4. Censurae Orientalis,

sponente reguntur. Item Cassi v d cis: Non decet a capite membra discedere: sed iuxta scripturi: testimonium , omnia membra caput sequantur: nulli vero dubium est; quod Apostolica 1edes,

mater sit omnium Ecclesiarum I a cuius regulis, nullatenus nos conuenit deuiare. Item Gregorius aperte Hor : Nulli fas est, vel

velle, vel posse transgredi Apostolics sedis praecepta , nec nostrς dispositionis mynisterium. Sit ergo ruinς tui; dolore prostratus, quisquis Apostolicis voluerit contraire decretis, nec locum deinceps inter sacerdotes habeat; sed exors fiat a sancto mysterio. Dem Cyprranussandrissimus dicar: Quicunque Petri cathedram , in qua Ecclesia scindatur, dereliquerit; in ea ulterius elle non audeat. Item Nicolamsummus Pontifex inscribis: Romanam Ec clesiam solus Christuς hindauit,& supra petram fidei mox nascentiS erexit; qui beato Petro, aeterni; viti; clavigero , terreni simul S coelestis imperi j iura commisit. Non ergo qua libet terrena sapientia; sed illud verbum,quo constitutum est coelum S terra, per quod denique omnia condita sint elementa, Romanam fundauit Ecclesiam. Illius certe priuilegio fungitur , cuius auctoritate

sulcitur. Vnde non dubium est , quia quisquis cuilibet Ecclesie ius suum detrahit, initistitiam facit: qui autem Romani; Ecclesiς priuilegium ab ipso summo omnium Ecclesiarum capite tradi tum , auferre conatur; hic procul dubio in haeresim labitur: &cum ille vocetur iniustus, hic est dicendus haereticus; filcm quippe Violat, qui aduersus eam agit, qui: est mater fidei. II PHagius ad ir: Turpissimum esse schisma, quodque homineS eodcmmodo, ab alienigenis potestatibus conterentur, & canonicς scripturς auctoritas, & antiquorum canonum veritas, docet. Qui igitur ab Ecclesiastica sede scinditur; in schismate ipsum esse nemo ambigit: quodque aduersus Romanam & cecumenicam Ecclesiam conatur mensam erigere :& ut schismaticum est Romanam Ecclesiam pro capite non habere; sic & haereticum iura eius auferre: apertum est enim, quod quicunque ala unitate fidei, vel societate Petri Apostoli quolibet modo semetipsos separaue Tint; tales nec vinculis peccatorum absolui, nec ianuam post intregni coelestis ingredi. laec quidem occi cnta spatro doctorcs sne tergiversatione sic mari vides, re veracpronuntiant. Secundum hos orientales doctorcs, in testes adduc us f eoli inter se cou

sntire mam sissime comprobabimus.

140쪽

Caput XIII.

ω primus Damissi neclara lumen accedis: sic enim in om6- sΕCTio cone, in Domini num gurationem, ast confixi π, cuius principium GE Eia festum diem celebremus, o Deo cara societas, pola alia multa s sic de proposita P sione d Serv. Vt homo quidem inter rogationem proponit: ut vero Deus, latenter ostendit; qui proxime secuturus esti quem sua praecognitione praedestinauit dignum Ecclesii; praesidem, hunc tanquam Deus inspirat, & per eum loquitur. Qualis autem est interrogatio c quem me dicitis esse s at Petrus ardenti incensus zelo, & sancito actus spiritu, re spondit: Tu es Christus filius Dei vitii. O beatum os: o labia se Iicissima. & paulld post; haec est fides recta, & inconcussa ; super quam, ut super petram,Ecclesia est firmata, ex qua digne cognomen accepisti: hanc portae inseri, haereticorum ora, daemonum machinamenta incursionibus vexabunt; at non praeualebunt: armis oppugnabunt, at non vastabunt: tela infantium sunt, & erunt eorum vulnera: languescent illorum linguiς, & in ipsos conuertentur: sibi ipsi perniciem struit,qui se opponit veritati: hanc ipse suo redemit sanguine; tibi vero ut fidissimo seruo, in manus tradit: hanc inconcussain & mergi nesciam, tuis precibus serua quia nunquam subuertetur, nunquam vastabitur, secura fiducia Christus dixit, quo coelum firmatum est, terra standata, & manet inconcussa; nam verbo coeli firmati sunt. Et paulld post , Christum deprecare , qui te regni clavigerum praedicauit: qui peccata ligare, & soluere est elargitus. Et post alia quaedam rursus dicit. Sed cur Petrum, Ioannem, & Iacobum assumpsit c Petrum, ut vere ostenderet testimonium a patre testificatum: verbaque a se dicta comprobaret, quemadmodum .pater coelestis ei

reuelauit: & ut eum, qui princeps suturus erat, & totius Ecclesiet clauum suscepturus. Animaduertis 'Od Terri et prinyis, oetotius Ecclesi eprincipatam olimenti clauum inussi e profectos, doa lidi, ου aurei, Osruenti mi similes; qui neque auaere molunt, nec iidere. Nimirum inquiunt: at Petro tantum foc datum αι non eius succe oribus. Moc, mi a fatuis prolatum morbum, omnisi seu expertibin, plentispraeterire oportebat; quoniam nulti plano inaestu restonsione. Sed ingratiam eorum,qui volunt eos renue prope fere ; id ipsem mi innas infitiae 1

SEARCH

MENU NAVIGATION