장음표시 사용
41쪽
omnipotentia, atque dominatione. Secundus articulus tradit, eam ipsam diuinitatem, tribus, non una contineri personis; quatumvis ipsa substantia diuina, una, de indiuidua sit: in quibus hoc quidem est ingenitum; aliud autem genitum , illud vero procedens. Pater, Filius , & Spiritus sanctus, a Sanctis Theologis dicta.
Tertius vero , hanc ipsam Trinitatem uniuersorum esse opificem; ex nihilo res omnes ad id, ut sint, producentem ; idque sub certo & definito tempore: tam ea,
que mente intelliguntur ι quam haec, quq sub sensum cadunt, visibilia simul & inuisibilia omnia.
Quartu S autem , propter eam curam & prouidentiam, quam circa nos hic ipse in Trinitate Deus benigne gerit, aeterni patris beneplacito, cooperante autem Spiritu sancto; Verbum Dei manens in si a diuina natura, ab omni alteratione & mutatione remotum, omnisque passionis expers, sineque omni fluxu, atque corruptione ; propter nos carnem faetum esse: plenamque & perfectam nostram naturam,in uno indiuiduo assumpsisse. Quintus autem , Verbum hoc ex incorrupta virgine natum esse: que eadem S ante partum , dc in partu, &post partum, diuina verbi omnipotentia virgo sit con
Sextus articulus tradit, eundem sponte δc voluntate sua, propter nos , nostramque salutem, carne passum esse, crucifixum item & mortuum, nulla in parte diuinitate eius diminutione aliquam patiente; Vt, inquam nulla assectio, nullus cadat intcritus. - Septimus docet hunc cundem Iesum Christum . ita passum, tertia die vi, & potentia sua, a mortuis surrexisse, suisque discipulis saepius apparuisse. Odiatius, post quadraginta dies magnifici; resuscitationis su , videntibus discipulis, eundem in coelos gloriose
42쪽
riose assumptum esse, atque ad dexteram patris consedisse; carnem & humanitatem suam, eiusdem gloriq& adorationis declarasse; ut, que nunquam ab ea diuinitate, a qua semel assumpta est, separetur; sed perpetuo unitatis vinculo, cum ea coniuncta ac plane deiticata, i '
Nonus, hunc eundem iterum de coelis in terram cum gloria patris venturum; ut reddat sempiternam quidem
regni sui haereditatem illis, qui ei san&e, & pie, seruierunt; imp ijs autem, & flagitiosis hominibus, perpetuam damnationem. Decimus hunc ipsiim uniuersam humanam naturam a morte excitaturum,animasque corporibus, in quibus prius vixerunt, redditurum ue in una, & eadem omnes aetate: ut in iisdem corporibus recipiat unusquisq. mercedem , prout in Vita gesserit: ipsaque corpora sine omni corruptione perpetuis temporibus duratura. Vndecimus, eam que consequitur vitani , sempiternam futuram: utpote iam Vtraque parte nostra ab omni interitu vindicata.
Vltimus & duodecimus hunc eundem Christum tam Viuos , quam mortuos iudicaturum : & impiis quidem ac perfidis aeternam damnationem ue piis autem, & his, qui in omnibus praeceptis & iustificationibus eius strenue sese exercuerunt sempiternam gloriam redditurum: In quorum Capitum, prima quasi parte, illud docetur; unum esse Deum , Vnum esse Dominum, Patrem, Filium, & Spiritum sanctum. Nam & Patrem, Deum confiteri audimus: & filium item Deum de Deo, lumen de lumine dici. Et Spiritum sanctum, Dominum, appellari sentimus; totamque sanctam Trinitatem, unius substantiς , aequalisque gloriς esse , patrem , & filium, cum sancto Spiritu ,aeternum, Omnipotentem opificem; quod & omnes sancti Prophetς uno ore confessi sunt:
43쪽
Deum,inquam Patrem, Verbum, & Spiritum sanctum, unum in Trinitate Deum, ubique caelebrantes. Et coe-
lastes illς, & diuinς mentes , apud li iam, interna illa
praepotentis Dei Veneratione, Vnum canunt, & confitenoer Dominum.
Secunda autem pars Symboli illud continet, hunc ipsum Deum trinum in personis, unum autem in Diuinitatis sui; natura, patrem esie, filium & Spiritum fanetum. Et patrem quidem ingenitum este, omnique
caussa & principio carentem; auctorem autem & principium omnium earum rerum,quq ex ipQ sunt, exist rei Filium autem genitum Deum ex Deo: Spiritum vero sanctum Dominum viviscantem , & ex patre selo procedentem. Vnam item esse illorum naturam,unam gloriam, unam potestatem, unam adorationem; idque ante omnia secula, illis verbis confitemur: Qui cum patre, ee filio, ut adoratur, re conglorificatur. Tertio vςro capite illud demonstratur, uniuersam sanctam Trinitatem esse rerum omnium creatricem, atque opificem; quς ex nihilo ea, quq sunt, omnipotenti sua virtute produxerit. Itaque & Patrem creatorem coeli terrς, omniumque aliarum rerum confitemur. Et filium item eum esse, per quem omnia facta sunt, agnoscimus. Et Spiritum lanctum Dominum omnia vivificantem celebramus.
Quarto autem capite, ipsa Incarnatio filij Dei an- nunciatur ι hoc ipsum scilicet verbum ex Spiritu sancto,& Maria virgine, carnem factum esse. Quinto demu eam ipsam Mariam matrem eius per-ἶetuam Virginem conseruatam esse; ex qua Dei verum, carnem nostram Vivam, anima rationis participe,' voluntateque ipsa praeditam acceperit: purusque, ac
simplex existens ι duplex quodammodo nostrς salutis caussa, fieri voluit unus; ex duabus persectis naturis, . Diuini-
44쪽
Diuinitate, inquam, & humanitate Sexto autem docetur, eundem Christum Deum, &hominem , in carne pro nobis crucitam, pasium, &sepultum cste. In reliquis autem ultimis Articulis illud continetur, hunc ipsum a mortuis resiirrexisse,ac in coelos assumptu esse, iterumque de coelis ad iudicandum vivos, & mortuos, venturum: futuram item mortuorum restirrectionem: poenam & silpplicium sempiternum: regnum item, & praemium codem modo. Haec igitur Capita Sacro continentur Symbolo, non
tum si Christianς Philosophi ς Theoriam spectets , v
rum etiam, si illud ad vitam & mores , aeternaeque salutis consequutionem, referre Velis. Ideo enim propter nos, nostramq. salutem, Verbum Dei de coelis descendisse docet; ut & nos ad formam & exemplum conuersitionis eius, Vitam, moresque nostros componentes, salvemur. Ideo passum, ideo mortuum,ideo retr- rexisse, ut & nos in spem salutis erecti & excitati, perlacte virtutis viam ingrediamur. Ideo adiudicium vivo rum & mortuorum venturum profitemur ue ut ad acceptationem, & praeparatione aduentus eius, excitemur. Ideo deniq. vitς quidem aeternς certistimam sipem, metum autem aeterni supplicij nobis idem symbolum proponit , ut inter spem & metum viventes, certam operemur salutem. Per quς omnia triplex illa anim nostr facultas, qua omnis eius natura continetur ; perfici, ac expurgari solet: mens quidem, dc rationalis Vis; pia aeternς Trinitatis contemplatione atque confessione: irqautem & vindicte impetus , Incarnationis memoria: appetitus vero, & cupiditas; futuri resiurrectionis praedicatione : ut in horum desiderium excitati, promptius curriculum mandatorum Dei decurramus.
Cum vero septem sint principales virtutes , quq coe-
45쪽
coeteras continent omnes , Humilitas , inanis gloriqcontemptus,paupertas,ieiunium, castitaS, patientia,.to ierantia. aequanimitas. Septem item contraria his vitia , superbia, vanς gloriς studium, amor pecunie, gula, Irostituta pudicitia , socordia , iracundia postrem b. dem sanctissimum fidei nostr ς Symbolum, ad eas quidem virtutes amplectendas nos studiose cohortatur, a viiijs autem quam maxime fieri potest, deterret. Et ad humilitatem quidem nos excitat tunc, cum nobiS proponit ipsum Dei Verbum, propter nos de coelis descendisse. Ad contemptum vero inanis gloriς, tumue cum Deum existentem, hominem factum esse docet. Ad
paupertatem autem,ieiunia, castitatem,ac reliquas virtutes Omnes; cum haec omnia nostra caussa, cum in se
recepit se confitetur. Ad tolerantiam item et patientia; cum eadem omnia patientissime illum pertulisse, & ad
extremum,crucem et mortem nostra caussa subiisse, nobis proponit. Singulis enim vitae et conuersationis suae partibus, singulos illicitos animi nostri motus, Saluator noster confutat,atque perimit. Humilitate quidem sua; superbiam nostram : unde incredulitas, ac in Deum blasphemi ς oriuntur. Deiectione autem ac demissione sua; vanς gloriς studium nostrum: unde inuidi ,ccedes, metis vesania profluunt. Paupertate sua s nostram auaritiam, quam furta, doli, mendatia, Dei &proximi dilectionis proditio, consequuntur. Ieiunijs suis, gulam nostram ι quam ebrietas, luAus, profusio , peruersitas, ac inconditus rerum status, omnisque praua consequitur cupiditas. Castitate & continentia siua, nostram impudentiam, pudorisque prostitutionem; ex qua omnis vitς impuritas, ac foeditas, ab ipsaque Dei purissima &mundissima mente aberratio promanat. Perseuerantia sua, nostram socordiam, animorumque inconstantiam; unde diffidentia, ingratitudo, mentis tenebre,animi pusillani-
46쪽
silanimitas oritur. Tollerantia denique & aequanimitate sua, nostrum impetum , ac iracundiam, in fraternumque exitium plane diabolicum furorem , unde inueteratum odium, inimicitiq, coedes, cupiditas vinditriumque primarum & summarum virtutum, Fidei Spei, & Charitatis peremptio, nascitur. Quς quidem virtutes , tanquam tres pulcherrimς in honorem
sanctissimς trinitatis dedicatς victimq; eos qui illas habent plene & integre , cum eodem trino , & Vno Deo, coniungunt & vniunt, ac quodammodo per gratiam deos nos e faciunt. Quare dc nos fratres charissimi omnes, recta in Deum fide, eam partem anime, quq rationis est particeps, emundemus , atque eXOrnemus: magis autem & alijs communibus virtutibus, fortitudine, inquam, temperantia, iustitia , atque prudentia , in quibus reliquq omnes, tanquam in suis primis radicibus continentur: sanctificantes nosmetipsos : quantumque homini licet, ab omni perturbatione liberi , vitam uniuersam ad exemplum δί imitatione Iesu Christi componamus , illiusque veram fidem , ciusque sanctissimam vitam, vita, moribusque nostris repraesentemus: diligamus eum eiusque praecepta impleamus: eLficiamur templa eius, ac bonus Dei odor, sanctificati in operibus bonis; ut & immortalis Vitς, atque gloriς. regnique coelestis ipsius, perpetuis temporibus participes efficiamur: idque non ea solum iustitia quet operum est; sed multo magis diuina,&coelesti eius gratia , ut ita demum eius verissimis
47쪽
32. Censurae Orientalis, ME FECCACO ORIGI IS,
TE, ET EORVM QVI A PT . . santur communione. ,
sionis vestri; illud docet; omnes homines peccato primi parentis nostri obligari: quod idem &nos vobiscuamrmamus. Dicit enim diuinus psaltes: Ecce enim in iniquitati in conce- . in M. P I sum , s m peccam concepit me mater mea. Et ipse Dominus in Evangelio testa ruri I bi quis renatus fuerit ex aqua, Spiritu sancto ; non potest in roire m regnum Dei. Non aliam certe ob causam, quam ut primorum parentum noXa, atque delictum expietur, atque emundetur. Vt autem in nac parte idem sentimus omnes , ita de regenerationis sancto baptismate : quod ite sacro profitemur syrn-bolo i confiteor et num baptisma, in remsionem peccatorum. Hoc inter nos & Latinos interest quod nos qui nem eos, qui baptisantur, triplici mersione baptisa mussLatini vero, non recte, una sola contenti sunt. Oportet enim vetustissimo Ecclesie more, tres personas in una diuinitate hae ipsa trina mersione praedicare, ac profiteri : & ita tres adhibere emersiones, atque immersiones, inuocato Patri & Fiiij. & Spiritus sancti, nominibus. Simul vero eadem terna, eius qui baptis a tur , emersione,& immersione ; illius, qui propter nos carne crucifixus est, atque a mortuis resurrexit, triduanam sepulturam atque resurrectionem repraestentari putamus. ωM Illud eti-
48쪽
Illud etiam simul profitemur, oportere statim eum qui baptissetur, diuino inungi chrysimate. Ea enim unctio, atque adeo chrysma ipsum, sigillum est atque obsigna tio Christi: nosque ex ipso in ea unctione gratiam accipientes , Christiani appellamur: Christique Dominiciscimur. Neque enim ille nos sitio dedignatur nomine , siquidem & filios Dei, adoptione quadam , atque adeo secundum gratiam & electionem, deos ipse nos,
vocare non erubescit. VngenS autem Sacerdos eum
qui bapti fatur sic dicit: sigillum & obsignatio doni Spi- apud Mmο- ritus sancti Amen. Vnde magna ratione Baptitauin b si 'sacra statim sequitur unctio , neque omnino in aliud
differtur,aut reiicitur tempus. Sed & illud consequens& consentaneum esse videtur, ut huic ipsi qui baptis a si ptitus est pars tremendi communionis corporis & sanguinis domini impartiatur: hic enim est finis & consumma-- tio omnis mysteri j. Vt sic ab omni errore liberi, abnani item inquinatione S sorde peccati mundati, Ω- - quod craque unctione obsignati, & communiti , corporis, &pς με se sanguinis eius, participes efficiamur, illique summeniamur: ut inambulet, de inhabitet in nobis Christus boe Aco h- dominus; nobiscumque sit omnibus diebus vit nostr . v m s rQuod nobis diuina eius gratia largiatur. NNO TIO NE R
Latini ver non reiste una sola contenti sunt. Oportet enim etc. Hu,1 E Non eundem semper in fac cerimonia seruauis Dei Ecclesia ritum. Primo enim flatim ab initio, ad inculcandum mnum Deum in tribus Hylindrispersonas I tam necesiariam eam trinam tmmcrson indicaute, quam ibam trinampersonarum prolationcm: extat sacia re so. e postia cus Canon. Si quis Episcopus au tPresbyter,non trinam mersionem unius mysterri celebret, sed semel mergat in baptismate, quod dari videtur in domini morte ; deponatur. Noeium dixit nobis Dominus: In morte mea baptisato: sed, euntes E docete
49쪽
docete omnes gentes; baptisantes eos,in nomine Patris & Fili j,S Spiritus sanisti. Docer soc tiam incinusitanus. Christus,inquit,no- Dissime mandauit discipulis,ut tingerent in Patrem,& Filium, &Spiritum sanistum ; non in unum: nam nec semel, nec ter ad singula nomina, in personas singulas tingimur. Docreu Basilius in Ebro de Spiritus Io: Iam, inquit, ter mergi hominem, Unde est traditum. Quin eo amplius praeceptum Euangelicum bo ui , docer Toletius P a s euhi inquis: Multi sunt, qui in nomine solummodo Christi,vim ea mersione sic afferunt baptisare. Euangelicum vero praeceptum, ipso Deo & domino Saluatore nostro IEsu Christo dicente, & tradente, nos admonet; in nomine Trinitatis rina etiam mersione, sanctum baptisma unicuique tribuere,diccte domino: Ite,baptisate omnes getes; In nomine Patris,& Filη,& Spiritus sancti. Das inter cor teras causus, cur Eunom, aut rebaptistretur; eam ponir 7. Canon 3. Consurinopolitaniae SVπο-
AF, suo in unam demersionem bapti serentur. Topea tam misi ortisunt ueretici illi, quisummam Tinis alem non 'rionis tamau, scd tum etiam,vsu famia, Hylinctu este docebant; fac . ccrimonia ad um cons mandum erroiem abuti cepi Aent: primc 2 H anicae, re Galli , Ecclesice, 'una mersione, ad inicandam Haim natur. nitarem, et F. t. et a de re confidius a Leandro 61 anir Episcopo, Grcgorius metum, sic resonit: De trina vero mersione baptismatis,nihil responderi verius potest ; quam quod ipsi sensistis : quia in una fide nihil efficiat sanctae Ecclesiae consuetudo diuersa. Nos autem , quod tertio mergimus ; triduanae sepulturae Sacramenta signamus. Et dum tertio infans ab aquis educitur resirrectio triduani temporis exprimitur. Quod si quis,& sorte pro summae Trinitatis veneratione existimet fieri: neq.
hoc aliquid obsistit baptisando , semel in aquis mergere : quia dum in tribus persenis una substantia est; reprehensibile esse nullatenus potest, infantem in baptismate,vel ter, vel semel immergere : quando, & in tribus mersionibus personarum Trinitatis, S in una,potest diuinitatis singularitas designari. Sed quod nunc
hucusque ab Haereticis infans in baptismate tertio mergebatur; fiendum apud nos esse non censeo: ne,dum mersones numerant,
diuinitatem dividant: dum l. quod iaciebant,faciunt; se morem nostrum vicisse glorientur. Cuius res onsumpostea Concilium c To-ktanam quartum cape s. secutum, lac ia re I in tunc ibum iacia
50쪽
uir modum. Propter vitandum autem schismatis scandalum, vel haeretici dogmatis usum ; simplam teneamus baptismi mersionem : ne videantur apud nos, qui tertio mergunt, haereticorum approbare assertionem , dum sequuntur & morem. Et ne sorte
cuiquam sit dubium,huius simpli mysterium Sacramenti; videat in eo mortem , & resurrectionem Christi significari. Nam in aquis mersio; quasi ad infernum descensio est: & rursiis ab aquis emersio ; resurrectio est. Item videat in eo unitatem diuinitatis, ct Trinitatem personarum ostendi unitatem ; dum semel mergimus: Trinitatem; dum in nomine Patris, & Fili j 8c Spiritus sancti, baptisamus. Romana tamen Ecclesia, mi Isio tempore, ita γ' nanc Irina riui fur mersione: quod non aliunia mehu parer, quam ex ipso Roman o Ecclesiae Sacerdotali: ex cuius forma, Rome Sacramenta administrari flent i miisic ratio baptfri instituitan Tunc Sacerdos accipiat puerum diligenter: & baptiset eum subtrina immersione , sanctissimam Trinitatem semel inuocans vel affundendo aquam super caput pueri, secundum consuetudinem loci illius,dicendo: Petre,ego te baptiso,in nomine Patris Φ, R semel immergat: & Filii φ, et secundo immergat: & Spiritus sanciti Amen Φ, & tertio immergat. Et cum surreNerit de fonte , Sacerdos facit signum crucis de chrysmate , in vertice illius Rc mem eundem plano ritum γαμ tempori Gus, restatur ias vem has Ambrosius. Interrogatus es: Credis in Deum patrem Omnipotentem ; Dixisti,credo: & mersisti,hoc est,sepultus es. Iterum interrogatus es: Credis in Dominum nostrum lestim Christum,& in crucem eius e Dixisti , Credo; ct mersisti: ideo & Christo es consepultus; qui enim Christo consepelitur,cum Christo resurget. Tertio interrogatus es: Credis & in Spiritum sanctum , Dixisti , Credo, tertio mersisti: ut multiplicem lapsum superioris statis, absolueret trina consessio. Damnant igitur ,h Atid, Tom Pris o i oram, quo figismaticorum atque Arreticorum estpropria is mum. Vt aurem in lac cerimonia, non eundem ritum persequuta Pe 'HI Ecclesiar ita nec in ido ; rerum mergi, an sergi tantum Illi, qui baptismur, debeant. Merrebantur pius: sergebantur ta--n etiam nonnunquam s 'ut eo tempore, quo ad mortem Arelatur Dium Laurentius, quendam, rvrceo algato, ab eodem baptistumesie legimus. 2Imodo item illi, qui Clinici disebatur bis seri l bant f qua de re si risu D. Carianus ΔΑ q. cap: 7. Existima-Ε ii mus, in