장음표시 사용
61쪽
nini munditia & castitate vitς, ut Dei prehensione , &adiutorio, digni inueniamur. Sed&D. Chrvsostomus exponens secundς ad Corinthios Epistole illum locum:
Obsecramus ne in vacuum Duriam Dei recipiatis, ait: Charitas, i quis, Dei, constrangu nos,hoc empremit, piant, urget. Ne ergo tempus S opportunitatem prodamus, sed ea gratia, par studium,& diligentiam adseramus; nec repellamus tantum donum. Non enim Q-la fides nos Deo reconciliat, sed eo amplius,uitam honestam prae nobis ferre oportet: id i. quod iustum, accum omni virtute coniunctum est, sequi A peccatis c-nim liberatum , amicumq. Dei factum, iterum ij silcm sagitiis contaminari 3 hoc quidem est , in priores inimicitias relabi, ac in vacuum gratiam Dei, iuxta vitqverbum accipere. Non modo enim ea gratia quam accepimus, si impure, si incontinenter vivemus, nihil iuvamur ; sed longe maiorem etiam inde acquirimus damnationem : quod post tantum cognitionis lumen , post tantum coeleste donum, scientes & prudentes in eadem relabamur mala. Quandiu igitur ad calcem non peruenimus : quandiu in vinea Domini operamur :quandiu undecima non clabitur hora ue Opus promo
ueamus: Vitam rectam. cum omni q. Virtute coniun
ctam, exerceamus ; Vt qternis illis perfluamur bonis. Si enim nos tum , cum adhuc omnibus malis onusti c- ramus , apprehendit, ab omni q. flagitiorum onere releuauit : quanto magis iam ab his omnibus liberatos, bonaq. nostra qualiacunque,prompte,& ex animo conferentes, non repudiabit 8 Nam si in codem peccatorii luto haerebimus : vel haec ipsa, incredulitatem in nobis parient. Nam ut defectus fidei, vitς est caussa pessimς ι sic item animus, vitiis contaminatus, 'bi in profundum
malorum venerit, contemnit. Vbi autem omnia contempserit , ne credere quidem vult amplius: illudque Dauidi -
62쪽
Dauidicum semper occinit: Non videlit Dominis,nec Psal intesidet Deus Iacob. Et. Labra nos a a nobissunt, n is noster eis Dominus es Ad extremum autem: Dicet em in cordesuo; non eis Deus: omnis enim qui mala pst facit, ait Dominus , ossit lucem, I non venit ad lucem. Quandiu igitur largitatis de munificentiae tempus cst, nemo animum despondeat. Tunc autem demum desperationis tempus erit,ubi thalamus nuptialis claudetur :vbi illi, qui pie& sancte vixerunt, Abrahq potientur
sinu. Nunc autem tempus hoc nondum aduenit: necdum enim theatrum solutum est , necdum stadium Sccursus confectus: adhuc certamen feruet: nondum praemia certaminis sublata. Intendamus igitur vires, excitemus studium, cursu opus est,& eo Vchementi: ipsa enim perfectio quaeritur. Eam ergo Vitam, quq sit optima, complectamur ; recti; fidei, vitam honestam, & eam, qui cum Dei mandatis coniuncta sit, ciemus. Si enim quis fidem se habere dicit, vivit autem turpiter; hic, vel eam ipsam fidem, de doctrinam suam quam dicit se habere, graui contumelia afficit, ac stultus pucr l. merito habetur. Neque enim conuenit virum, semper circa clementa versari, neque sapientem in solis fundamentis iaciendis , omne tempus consiimere , sed ad reliquas etiam i dificii partes, sese aliquando transferre oportet, ipsamque summitatem ac perfectionem, toti dificio imponere. Si enim semper circa elementa versamur , si in solis fundamentis consistimus , sic quidem nihil unquam proficiemus : sic plenum salutis aedificium construemus nunquam. Neque, si ut sapientes aedificatores, fundamentum ponemus,Vt iterum in co cum D. Paulo super aedificemus, ita ne sapientes quidem iudicabimur unquam. Si ergo CHristum amamus, uti quidem merito amare debemus ι virtutis ingrediamus
iter : et si in aliquo delinquimus; ipsi ex nobis poenam
63쪽
sumamus. Neque gehennam metuamUS tantum, quantum illud, ne Deum offendamus, neve eX amico,inimicum nobis faciamus. Hoc enim omni gehenna grauius est, quando ille iratus sitium benignum a nobis auertit vultum : in quo , quantum insit mali, paucis recognoscamus. Si quis , latronem . aut alium quempiam maleficum , ad supplicium duci videns, Rex praesertim ipse misericordia Sc pietate permotus,in redemptionem illius perditi hominis , non vulgare aliquod precium , sed ex se natum unigenitum flium, quem charissimum habeat, ut illius Occidatur loco , tradat: neque solum eius caussa occidi illum patiatur; sed etiam omne crimen ab ipso nocent c, in filium innocentcna transferat; quo illum, qui iam ad ultimum supplicium ducebatur, seruet,ac ab omni infamia vindicet.Deinde post haec omnia, ubi ad summu dignitatis gradum illum evexerit; poli eam salutem , post eam gloriam, que nulla oratione digne explicari potest, aliqua contumelia, ab illo, in quem tot contulerit beneficia ille ipse Rex afficiatur: an non plures mortes hic potius,siquidem aliquid mentis sanς haberet, eligeret, quam ut tam ingrati animi criminis obnoxius esse videatur 3 Atqui mutato nomine de nobis fabula narratur. Hoc igitur nobiscum&i- Isi reputemus: summum l. dolorem ob ea flagitia quius tam benignum , δ clementem dominum, offendimus , corde animo concipiamus. Neque ideo, quod tanta toties a nobis iniuria asse etias, summa sua patientia, ac longanimitate, nos perfert, animis efferamur: imo hoc ipsum maxime nos moueat, atque terreat. Si
enim quis, iuxta Domini praeceptum, in dextram maxillam percussus, porrigat oc sinistram; plus sua profecto patientia, & moderatione, inimicum percellit. quam siFIexcentos illi referat pugnos: aut si maledictis quis proscissus, non modo vicem non reddat, sed etiam homi ni ini-
64쪽
ni inimico bona precetur , plus certe hominis petulantis impudentiam confundit, quam si multis probris illi
vicem retulisset. Quod si in humanis,nostram insolentiam, patientia, dctollerantia aliena, maxime confundit ;quanto magis Dei patientia, & longanimitas, nothram improbitatem ac in lentiam percellere debet , quantoque magis metuendum est,si quotidie peccantes, nul-Ia nos sequitur diuina vindicta sed potius eius benignitas ac humanitas ubique fouet: ne, ea patientia, carbones congerantur in caput nostrum; neve in diem iri & ultionis,omnis haec quq nulla oratione explicari potest, reponatur poena. Haec nobiscum recte expenden- S,ante omnia peccata metuamus. In his enim est summa vitio: in his gehenna: in his infinita mala.Nec metuamus tantum , sed omni etiam studio , & diligentia fugiamus, Deoq. assidue, in omnibus placere,contendamus. In hoc enim situm est coeleste regnum: in hoc vita aeterna : in hoc mille bona. Hac enim ratione eamque solam ob caussam, & regno coelesti potiri, & bona futura consequi poterimus , quibus Vtinam , gratia & misericordia eius , potiamur omnes. Etsi enim prouocat nos ipse, etsi vult salvos fieri omnes; tamen& nos ipsi supplices illi simus i reconciliemur Deo: neque ab illo resiliamus unquam , sed potius spe , SI animo toto, ad eum erigamur. Ne, inquis Taulus, in Canum gratiam accipiamin. Non enim, quis ot cris, ait 'Chrysostomus : non, quia legatossupplices mittit spropterea negligentes esse debemus: sed opter Agud ipsum, magis etiam contendamus s ut aceamus illi , se spiritualem mercem congemmuae. Eis enim Jalutis no rae princeps causa gratia ea stamen et Age eiusdem fatalis auctor efficitur, qui multis praeclare gessis , multis su rihuy, eam i cos ut, ac quas manibus prehendit. Si autem quis, ultra haec, quq dicta sunt, haec ita interpretari ve-
65쪽
lit , se non in vacuum gratiam Dei accepisse, hoc est, nulla ex parte se in ea spirituali gratia ostendisse , nulloq. modo illa abusium esse ue ne hic quidem plane aucro huius loci sensu aberrabit: cum dc illi, qui donum
linguarum acceperant, aliquando eo se superbius esterentes,vehementer reprehensi sint. Contingit enim saepius donis spiritualibus, non ita ut par est uti. Nos igitur in charismatibus , iuxta praeceptum Pauli, irreprehensibiles simus ut nulla detur ostensio cuiquam,ut non vituperetur ministerium nostrum : in laboribus multis, in vigiliis, in ieiuniis, in castitate, dumq. sit persumus,quq spiritus sitiat operemur ue omneq. hoc peregrinationis nostrae reliquum tempus , in timore es veritates, in virtute Dei, sancte, dc pie, transigamus : Omnia nostra, in DEum omnium bonorum auctorem locupletissimum, reterentes; omniaque pr.eclare gesta, ita uti aequum est , dc uti decet, illi adscribentes.
oportere quidem Christianum hominem in bonis operibus sese exercere ι neque tamen in illis nimium confidendum esse. Dicit enim David: intres in iuricium cumseruo tuo Domis' Cui respondentes illud dicimus: Fidem principalem quidem esse, ac fundamenti instar: opera autem veluti id,quod natura sua fidem consequi debet. Necessaria autem ad salutem cadem
66쪽
adem opera esse dicimus, propter domini praeceptum;
mercedem, aeternaeq. viti praemium, reportantibuS Omnibus iis, qui se ita, uti oportet, in illis exercuerint. Illa item vere bona opera esse iudicamus; quq a vera & recta fide seiuncta non sint. Dicimus item, neminem debere in solis bonis operibus confidere , aut ex illis sese nimis , more Pharis aico cfferre: sed etsi omnia fecerimus, iuxta tamen praeceptum Domini, seruos nos inu f., h, tiles dicere debemias. omnia siquide nos iustitiς illi,quq ex Deo est,primo,& principaliter accepta,referre oportet : cum id, quod nos ipsi conferimus , paruum quid, aut plane, si cum diuina munificentia conferatur, nihil sit. Quod quidem pulchre a saneto Chrysostomo in hunc explicatur modum : Ice inqui ocisses nos intro-iduo, in regnum caelesti dixit: Deus superbis resii Ahumilibus autem disputiam. Non igitur nos de bonis operibus superbe aut magnifice se efferre oportet ue explere autem illa maxime est necessarium : sine enim bonis operibus, saluari omnino impossibile est. Si enim Christo Domino nos illis verbis monenti ; Si haec, inquit, scitis . beati eritis si feceritis ca) parebimus: magnam profecto utilitatem inde percipiemus . oportet enim post coeleste donum, ac benignissimi parentis munificentiam , nostra item qualiacunque sequi bona Opera. Nam si solam infirmitatem nostram praeteximus, si ipsam bonitatem Dei laetamus, ea autem que in nobis sint praetermittimus, hac quidem ratione nullam
ex ea opinione consequemur utilitatem. Quomodo enim Deo nulla ex parte placato; eius, ad curandas peccatorum nostrorum cicatrices, opem & misericordiam
implorabimus. Audiamus , quaeso , diuum Chrysosto- ρ ρ mum, illa Psalmi verba interpretantem : De profundis clamaui ad te Domine, Domine exaudi vocem meam.
Huc ait, duo Hscimus: Trimum, non posis nos plici-G st ter quid-
67쪽
ter quidquam a Deo imperarere s nise ipsa no m , primo
in merium Metulerimus. Primo enim Hest, clamaui, tum, demum infert , by exaudi i me. Secundum aut perse- ueniantem onutionem , lachrym plenam , adflectendum coelestem patrem , ut votis no ris annuae , magnam vim halere. Ne autem dicar quis,peccatore e se, acs
centis inquinatum sordibus , s ideo nec posie, nec audere ad Deum accedere, ab eog sus ex veniam petere, eiula
mensa Is um inuocare: eam excusationem consequenti aufert oratione: Si iniquitates, inquit, si eruau ris domine , domine quis sustinebit fiscis diserere nemo. Non enim quisquam mortalium potest, non,si AB acta totius vir gesorum metisset referenda , ante Deum con, ere: non Senia, s beneuolentia eius, iugum inuentra. L enim msericordiam ah eius iustitia seiunxeris, et Diapse iustas iudex iusam in manus ceperit causae nostrae lancem , ut in ea poenas peccatis nos is debitas reponis squis eris , qui se huic sententii credar qui eam δε inere post di qui non potius certum contrase expecter δε-
cretum , certum interitum Z Haec autem eo dicimus , non
quo ignauit refocordis fenes in aperiamin s sed eos consolantes, qui cadunt in destemnonem. Quis enim gloriari pote se mundu e cor habere r Aut quis pote se libe prosteri, se absque peccato se focam quid de aliis Elaam, simia ipsum Taulum in messium adduxero,ce eorum quae fecis rationem ummo iure at eo postero is non profectu. vi α poteriis fisere, non tantae rationi par se. Quid enim poterit dicere r Trophetis legit ahundantius caeteris; ut qui legis patrum diligens esu aemulator e signa vidit quae flebant , neque tamen prius credidit, quam ilia ipsa hor renda visone, in ternum deiectuae, sprostatus eis, vo ceg mimbili cartitus delata, perculpus. Quod priusquam ferre, tanquam torrens quidam agens ue vertens misi eo lar re confundebat omnia. Quid cori xyilsum in o-
68쪽
-etionem s an non ob triplacem Ham abnegationis lapsum argura osti cur magnis illi iudex misericordis spi- M V λ etate sua potius , quam exacta censum, nobiscum examen facere voluerit s nemo certe erit, γέ iudicium riuae se inere posiat: nemo qui debitor non remanear. Vnde Paulis Hoel, UUmihi confrinysum , neque tamen Etam
in eo iustificatis sum. Et Tropheta. Si iniquamira obser--i,,uaueris domine, domine qui ustinebit c equestu a aut super e, bis idem repetit verbum , Domine ; sed ex
summa quadam admistione , s Eupore, immensae rimclementi infinitae malogatis,et si pelagi bonitatis eiuri Sciebar enim renu, scieba quam in multis Offendimur omnes, by quod etiam ea, quae nobis rua delicta videmtur,apud illius is um Trduna magnam mereantur nam. uoniamin is,apud te propulatis ect,hoc en Non psal bis nωru recra factis, sed in tua bonitare stum e nys vetantam effugiamus damnationem: nis enim tui lenigni pietatu participes facti fuerimus ; no ri certe tires si
merita, nunquam a tua sutum im nos eripere poterunt
uamuis enim nunc par t misericordia I iuintia tua,
ac utraque ex aequo abundes s tamen ilia magis, quam
hac, et Voles. Hoc enim ipse Uteris: Ego sum, qui δε ileo iniquitates, id eis, hoc eumeum proprium , hoc meae bonitatis peculiare opus. Sis quantumuis iustus, abundes meritis s nunquam tamen ilia , nificum mea misericordiast humanitate coniungantur, erunt tantis ut ne ab aeter na damnatione tindicarepositis. Et alio loco. Ego sufero vos: veri enim apud Dominum misericordia, vem apud eum est propitiatio s ideo in accipienda ratione eis munificus, y liberalis. Tropter nomen tuum inquit, sustinuite domine: quasi diceret: Tropter nomen tuum humanitatis spietatis, expectauisalutem, siredemptis , i G iij ouem me-
69쪽
onem meam: nams ad mea rest fem ; iam olim dest
xnsem , 'iam Ham omnem Muciam abieci mr nunc autem legi tuae adhaerens, m mandata tua amplens, meliorem concipio stem. Tu enim duiui: Quantum Huin re tam a ternu,tantum consilia mea a consaliis Osris i imm sunt f st viae meae, a viis me is remotae. Et iterum. - 16L Secundum altitudinem coeli a term confirmauit dominus misericordia uam , super timentes se um: hoc e se , non eos tantum seruaui, quise rectMaserunt,ine peccatoribus enam peperci, ac inter eorum quotidiana desita meam in eos disinam cunum, si rum gubernationem , magni re offendi. Et apud Mechielem dicit: Non propter
mos ego facis , sed opter nomen meum, ne prophanetur inter gentes. I os enim, inquat Trophem, non sumis d gni , ut seruemur sineque nobis virtuae no m magnam Dem potncetur: propter autem ipsum nomen tuum, spmmm expectauimus salutem. Haeri unica nobis, em re
risima, relicta est salutis s incolumismis spes ; st quas
saran anchomo poenitet in s Dei emtem sis humani talem nos consecuturos. Si enim auteritis, inquit script m s lona teres comedetis , sanct promisia, haeredi mearire poteritis. Neque omnino deflemndum e se, neque unquam animo concidendum , si excentae tu mime , si
sexcenti terrores , qui nos in despenutionem adducere vehu ς certifima, mortem nobis ob oculos ponam: --nia enim summo sis Tarenti, seu facilia, s experim ; ac ea, me hominibus plerum impos ibilia se et Mentur, abe acillime explicamur. Apud eum enim eis fons vitae, erredemptionis, pelagin salutis, perpetuo secaturiens , inem hau N benigniretis thesauris. Ubi enim eis misericor Ha s Ussu eu etiam redemptio. Ne impliciter redemptio; sed mulo, T copiose ;sed imum immensum clementis pelagus. Eris ergo simus a peccatis procli, non tamen ν-ατ animo concidere , nec des eniare. In eo enim tribunali in quo
70쪽
in quo vera piems s benignitas prae re, non omnia ex
acte compumntur , non omnia ad hiationem rcuocantur s
isice, opter magna uam misericordism,ssy ad par cenaeum facilitatem, mulo praetermittente, mulo condo nante. Huiuscemod euam est Deus: nempe qui assidia miseretur, semper condonae: misericors enim, y wj-tor eu ,-qui omibus poenitentibus, ac pro viri ae suisis bonis operibi se exercentibus , praesentem confert μ' lutem. Cum igitur taliae s tantus si, ac ubique i usa euclementiae eius magnitudo, a eum vem eumfericor dia , copiose redemptio s.corum e u eum populum suum
fruatum Nec SNquam aeterna damnatone uuisurum. Conferamus igitur,cum omni studio ac prudentia, ca,
qui nostra sunt de ille vicissim perbenigne & munifice, sua in nos impendet, ut pote cuius est immensa misericordia, ineffabilis bonitas. Vera enim sapientia est, vita laudabilis, in oculisque Dei casta, & munda, seseque humilians tk de ij ciens. Illi autem qui sine omni poenitentia in peccatis persistunt: qui terram Ventremq. solum aspiciunt: qui in foedo voluptatum Volutantur coeno : qui coelum asipiciunt nunquam : qui misericordiam DPi non quaerunt, aegri sunt: cumque grauissime infirmentur, ne hoc quidem persentiunt; sed omnino sanosse esse putant. Cum melius sit, in quovis foedissimo volutari luto; quam coeno peccatorum inuolui: nam illi quidem facile lauari possunt; his autem,qui se peccatis
in eum modum contaminant, nisi eam foeditatem, non
hac sensibili aqua, sed multi laboris & temporis poenitentia. multis lachrymis, multo sudore, & similibus spiritualibus expiationibus emundet , certissimum est propositum exitium. Quam quidem nos veram poenitentiam, atque satisfactionem esse putamus; & non eam,
ut dicitis, que peccata pecunia redimat. Nam qui se tali quaestu contaminat, hic quidem diuinam iram grauissime