장음표시 사용
51쪽
mus, inquit,in nullo mutilari & debilitari posse, beneficia diuina : nec minus aliquid illic posse contingere; ubi plena, S tota fide , S dantis , & sumentis accipitur, quod diuinis muneribus
hauritur. Neq. enim sic in Sacramento salutari,deli storum contagia, ut in lauacro carnali & seculari, serdes cutis, & corporis abluuntur; ut & sapone,& nitris,& caeteris quoque adiumentis,
S dolio, & piscina opus sit, quibus ablui R inundari corpusculuna possit : aliter pectus credentis abluitur : aliter mens hominis, per fidei merita,mundatur. E ausio pose Vnde,inquit,ap- Paret,aspersionem quoque aquς, instar lauacri salutaris obtinere : & quando haec in Ecclesia fiunt , ubi sit & dantis S accipientis fides integra; stare omnia,& consummari, ac perfici eos fatu- taxi aqua, & fide legitima, Christi gratiam consecutos. Et sine factenus. Mura hac de re qui cognoscere lit, legat mal p/rcdam, SIrabonem Δ De Exortu, se incrementis rerum Ecclesiasticarum cape 26. Claudism dc Sanctu decimis' repetitionis cape Α, Sigillum & obsignatio etc. Formia hanc verborum Sacramenticonmrmationis, Himo e te tur Canon si imus Conci Con- Rantinopotitani. Signatos , inquit , siue vinctos , primum sancto chrysmate,& isontem, & oculos, & nares, S os, & aures, & eos signantes,dicimus; Signaculum doni Spiritus sanciti. Non d ἱ-Κ eruitem ea formula, qua nunc in Ecclosia et timur : Consigno te signo sancite Crucis,& chrysimo te oleo salutis: quam irem --
tur, cape 7- Signauit te Deus Pater: confirmauit te Christus Dominus, & dedit pignus Spiritus in cordibus tuis; sicut Apostolica lectione didicistis. Neque omnino in aliud differtur aut reiicitur lepus. etc. Tuis
manuum impositionem, confrmarentur, c acra Euctari a reicerentur : οὶ, ac eoiam plane temporcitria simul in 'unum conferebantur Sacnimenta s Baptismi, Confirmatio, atque Eucsa
sis. tis eam ob causam, quod nustum peiectum Grilianum me
iussicabant,quiper manuum impositionem Spiritum sanctum non accepi is nominem: Eucharistia dignum est epulabant,qui non id consi matus Gre: quin, ne inter consimatos qui m Gripianos, Alilocus crat, ροι nondumscro unguento debuisus cset. Tatu soc iupiramis
52쪽
primis ex Epipolis q. Clementis ad Iulium,ου Iulianum, ex istis versis r Omnibus ergo festinandum est sine mora renasci Deo, &demum consignari ab Episcopo, id est, septiformem gratiam
Spiritus sancti percipere: quia incertus est uniuscuiusque exitus vit . Cum autem regeneratus suerit per aquam; &postmodum septiformi spiritus gratia, ab Episcopo, Ut memoratum est, confirmatus ; quia aliter per citus Christianus nequaquam esse potuit, nec sedem habere inter perfectos; si non necessitate, sed incuria,aut voluntate remanserit: ut a B. Petro accepimus, & coeteri saneti Apostoli praecipiente Domino docuerunt. etc. Tricae
Ae idem ex stertianaeno in hk de re minime: Caro, inquit, abluitur, ut anima emaculetur: caro ungitur,vi anima consecretur: caro signatur , ut & anima muniatur: caro, manus impositione adumbratur,ut & anima spiritu illuminetur: caro,corpore& sanguine Christi vescitur, ut & anima de Deo saginetur; etc. bi tria simul Sacmmeum coniuncta aud ALDoncm, manuum impositionem , corporu atque sanguims Domini alimenIum. Et de procriptione uereticorum: Tingit & ipse quosdam utique credentes, ct fideles suos: signat&1lli in frontibus milites suos : celebrant & panis oblationem. Thi enim duis: In frontibus si gnat: claro sonis, non de baptisno, in quo meri signatur isdi confirmatione,in qua frons inungi soleta sagere. Deinde cum diar, milites suos, algadu ad sum conmrmationis, qui H, militem Gripi ira ivre. Et in b, de baptisno: Dehinc, inquit manus imponitur, id est, statim post baptismum etc. Tater boc idem ex in Ambrosio. Sequitur spiritale signaculu, quod alidistis hodie legi: 3- δε quia post sonte superest,ut perfectio fiat,quando ad inuocatione λ sacerdoti Spiritus sanctus infunditur: spiritus sapientiς,& intellectus : spiritus colitri atq. virtutis: spiritus cognitionis, atq. Pietatis : spiritus sancti timoris; septem quasi virtutes piritus. Et omnes quidem virtutes ad spiritu pertinet; sed isti: quasi Cardinales,sunt quasi principales. Quid enim tam principale,quam pietas Quid tam principale, quam cognitio Dei Quid tam principale,quam virtus Quid tam principale,quam consilium Dei Quid tam principale, quam timor Dei c Sicut timor seculi infirmitas ; ita timor Dei, magna est sortitudo. Iste sunt septem virtutes, quando consignaris. Hrbanus etiam in Epistola i generasse
53쪽
in causabir; qui e meteres Scriptores ira fere coniungant n-lmmentam confirmationis,cum Sacmmento baptisei: H Sacmmen- tu anguinis, cum Sacmmento corporis domini, coniungitur. Inis
in ivetusto libelli Romani ordinis legitur, Ponticem in dis Tincla egredi, a fonte insacmrium; ibi edere, G expectare, dum infantes, qui ba sensum mestiuntur, ac demum per eum confidimcntur. vi autem eum morem menerante metustatas, 'ut qui pro
temporibus rises nutionem probabilem habuir, praesens Ecclesia nondum te ita maxime inscm comunioneparuulu conferenda , ncs Auitur, neque nec arium cse putat. Non uisurpartimpropterini positioncm eorum, es periculum irreuerentiae , cuius rei maximam rationem habendam se diligenter praecepis ipsi D. Taulus. Ut enim exparte corporis, flidioris cibi ropter aetatis teneritarem, capacra paruuli nonsunt, lacteq sto restiuntur: ita musto minus fuim cibi long e stalaris capaces mepossunt:partim,quo sa haec probatione sui ipsius opus labeat; Hiaricatione item communis menis me os cni, π mstica referitione: tum ipse memoria, es annuntiatione mortis dominicie, sine qua omnino sumi ου manducari non de-
hre. Quae omnia cum in aetat paruulorum non cadan merito ib
lis Ecclesii cmm non porrigis communionem. Ut autem lis de causis, alijss multis, tunc morem ipse nonsiquior ; ira neque adflurem quidem necessarium csi epulis: si quidem per baptismi lauacrum regeneniti, S ciristo incorpo/mi, ad tam iam filiorum Dragratiam, in ilia aetate amittere non polum; neque isti sententiae eos sebiectos Ger Nisi manducaueritis carnem fili j hominis, & biberitis sanguinem eius,non habebitis vitam in vobis. Impartiυν, de illis ciniseus Dominus in hac etiam parte,eo modo, qui ibli soli coonitus ea: cum per aetatem commody sacramentaliter ia frui non postri ; tu Glirer cum cluniues Eccissa, cuius illi sunt
mcmbraero omnIbus riuiuas,oemortuu ufert, Smanductae soc Sacramentum. 2uod mel exso Nicolao caba a Graeci abundo H-Drcp unis qui, bi modum explicae, quo moram suius Sacra--ntiparticipes esciuntur, laec inquis. Ergo dixerit quispiam: si quis etiam vitiorum, bona quidem,quς dicta sunt in anima ha beat,ad mysteria autem non accedat; habebit illinc nihilo secius sanctificationem c Non quilibet: sed si quis non potest corporaliter accedere , sicut desunctorum animi; ; quales fuerunt xj, qui in desertis errabant montibus, de speluncis, & foraminibus ter-
54쪽
xς, qui ad altare sacerdotem, nullo modo videre poterant. Eogenim Christus ipse hac sanctificatione inuisibiliter sanctilicabat. Vnde nam potest hoc sciri r quὁd vitam in se habebant: non habituri; nisi huius essent Sacramenti participes. Ipse enim Christus dixit: Nisi comederitis carnem Uu hominis , & biberitis eius sanguinem;non habebitis vitam in vobis. Et ut hoc significaret, multis horum sanctorum misit Angelos dona serentes. Si quis autem citin posset, ad mensam non accesserit; fieri non potest , ut , qtiri ex eis prouenit, sanctificationem assequatur: non quod non accessit solummodo,sed quod cum posse non accessit.& propterea clarum est ; qudd bonis, quς debentur Sacramentis, Vacuam habet animam. Haec Age.
dum & rationem remissionis peccatorum continet; in quo, illud, omni studio obtinere vultis , per solam fidem nos proprie peccatorum remissionem consequi. Catholica
autem Ecclesia, fidem, illa quid inprimis requirit; tamen non quamcunque fidem, sed illam quς viva sit, que testimonium a bonis habeat operibus. Nam fides sine operibus ut inquit Iacobus mortua est. Vnde Magnus ille Basilius ait : eque inquit,s perna gratia tu eum, qui serio , siue Hudisse , virtutem complexus non Adescendere potest: sed utramque quasi
temperari sis consociari, oportu : tam conatum n rntem . novem humanam ς qua vernae eius, quae ex fide prouenit, grati praesens auxi um: ut ad Aerfectum et Irtu tis de sperueniatur. Itaque & ipsa dimittendi pecca
55쪽
ta potestas , non simpliciter, neque absolute concessa est, sed in resipiscentis obedientia, & consensit cum eo, cui animς poenitentis cura demandata est. Qua de re,sic scriptum est: Daco vobis: quia si duo ex volu consens rinisuper terram s de omni re quamcunque petierint Merillis a patre meo, qui in coelis est. In cuius autem vel qualis peccati remissione consentire debeat , non est quod rogetur: cum lex Euangelica, nullum in hac parte peccatorum faciat discrimen , sed omnium munificentis si mum illis omnibus,qui digne poenitentiam agunt,promittit veniam. Vere autem dc conuenienter poenitere
hic dicitur qui illius affectum induit,qui dixit: Iniquiatatem odis halui I Mominatissum. Et qui illa omnia facit, que in Psal. C. Et in alijs; de bonis operibus explicata sunt: quique praestanti sua virtute, bonorumque Operum exercitio, uberi is de prolixius omnia peccata& defectus suos, Zachaei exemplo,compensare studet: qui item in animo constanter proposuit suo, purum &immaculatum ante conspectum Dei se conseruare: Ο-ciosum non esse: virtutem sequi , lysiq. confessioni siti per omnia fatis facere. Quq enim a nobis requiruntur, illa sunt i future resurrectionis fides : venturς retributionis milleque bonorum, quς sanctis praeparata sint, firma spes, dc expectatio: ut item CHristum Iesum, verum Deum esse credamus: ut uniuersam Christianam fidem rectam, de salutarem esse profiteamur. Haec igitur confiteamur omnes, haec amplectamur: fidem nostram bonis operibus repraesentemus. Neque enim ea,
quς nostra sunt , iustum Dei effugiunt oculum. Quare pro viribus, bonis operibus incumbendum est : neque humanς imbecillitatis infirmitas praetexenda ; aut in cxcusationem ignauiς, & inertii; adferenda. Expertus cnim est in omnibus Pontifex noster, infirmitatem nostram , ideo & compati poterit, & condonare his, qui
56쪽
peccant. Si igitur peccauimus ; ad eius genua qui sine
omni peccato est per veram poenitentiam atq. confessinonem , prouoluamur : perfectam ab omni malo abstinentiam undiq. demonstremus: cum summa fiducia ad portum poenitentiq recurramus 3 ut inueniamus misericordiam,& ea omnia, quς nobis maxime salutaria quaerimus Neque enim est. vllum peccatum tantum, quod
bonitatem & misericordiam Dei vincere possit. In hoc enim magnificentiς de liberalitatis illius vis conspicitur: hoc vere regium, Deoq. dignum donum est; peccata Qntibus condonare, si modo poeniteant,si tempore opportuno exorent. Nam in fine mundi, non iam ad largiendum & condonandum , sed ad iudiciu consurget Dominus. Dum igitur tempus habemus,accedamus ad verς poenitentiς remedium : accedamus cum omni spe, & fiducia admisericordiam Iesii Christi: cxpurgemus conseientias nostras, omnemq. tergiversationem , ac diffidentiam procul ab animis nostris remoueamus: qui enim cunctatur, qui dubitat, cum fiducia accedere non potest i hoc enim dicit Scriptura :Tempore, inquit, acceptabili, exaudi te, in Hes .,
sis opem tuli DD. Relicta siquidem est nobiS , post pri- a. obr. s. mum salutaris lauacri naufragium, poenitentia, quasi secunda salutis tabula. Regnemus cupiditatibus nostris: vera poenitentia & confessione expugnemus illas. Reges simus potentiores longe his, qui purpura & auro induti magnifice incedunt: assectus, & cupiditates nostras in ordinem satelliiij mancipemus. Qui enim in peccatis persistunt , illis falutis,&veniς ut quidem in omnibus fere faciς stripturi; locis proclamatum,& denunciatum est, nulla bspes relicta esse
57쪽
gr. Censerae Orientalis, DE PIDE; ECO RITUS
fessionis vestrque non multum a proximo quod de poenitentia,atque remissione peccatorum institutum suit diuersum est. Docet enim,non per aliqua bona opera, aut satisfactiones,sed per solam fidem Deique gra-ides autem Catholica haec cst.Tunc unumquemquc suorum remissionem consequi peccatorum , cum per Veram poenitentiam, fidemq. vivam, per bona opera, sese prodentem atque commendante, ad Deu conuersus fuerit, uti iam superius diximus,nec dicere unquam desinemus. Dicit enim scriptura : Qui Deo eti facit maudata Dei. Et rursum: Non omneriit m 1. Ut I E HI DDU Domine, Domine s in nulit in egnum coe-λ I Arum: sed qui facit et Humatem patras meti cui in coelis ect se in ibis in regnum carior um. Et non accurra,
sed actores legis iustifcabuntur. Et alio loco. Hos amiaci mei estis, si feceritis omnia quae praecipio et folis. Qui- . -- bus senilia Magnus ille Basilius docet: Recordemur,seCὰρ a. Vir, C ditionis, qua nolis carisse regnum promissum s. eta Domini enim I in Christas ascendens m monum , suam. Sanctae doctrinae quas rima fundamenta εν principia iaciens s primam Ugam leatiturinem, promistionem hahentem regni corosis, orti denunciar: Teati pauperes Spiri u s quoniam ipsorum ere regnum caesorum. Beati qui lugent, quouiam stu consolabuntur: Etsc deinceps rei quarum virtutum refert labores,vpraemia. Et in alio loco,vltimi; retributionis compellationem, benedictionem l. in parabola Pastoris, segregantis oves ab hee- dis,m -
58쪽
dis, mundo praedicens, inquit: Menite lenedis atris v stic mei, possidete re Num, voris paratum ab origine mundi: esurivi enim, s dei is methi comedere recet. Et alio loco. Hendite praeposiritu , et date eleemosynam facise L volis sacculos,qui non veterascant, thesaurum non dejcientem in caesis, quo fur non auro ar, neg tinea corrumpat. Haec quidem, & talia opera scriptura facra, docet esse: per quae, quis regno coelesti dignus emciatur, de sine quibus impossibile sit, ut regnum coelorum quisquam ingrediatur. Sic enim apud Matthaeum decernit clare Dominus: nosi abundauerit m reis ve- Min: cstra, plusquam Scribarum, et Tharisaeorum s nonpos
sis ingre I in regnum coelorum. Et rursus. Γ se c-- M .
uer ueritis, et essesaminiscuti paruuli ; non mirabitis
in regnum coelorum. Et apud Ioannem ad Nicodemum.
i quis natis fuerit denud ; non pote I videre regnum Ibo. Dei. Quomodo & illud dixit: Nyiquis renatu uerit ex aqua ue Spiritusa Io. De quibus enim una est sententia liquet idem periculum este, si alterum illorum
praetermittatur. Si enim dominus dicit, unum iota auunum apicem legis non praeteriturum , priusquam Ο-mnia compleantur; quanto magis omnia illa, quae in lege Euangelij promittuntur, compleri necesse est,ipso Domino dicente: Coelum sis terra transebunt, verba aurem mea nou transibunt. Vnde Iacobus Apostolus, confidenter denunciauit dicens: uicunque autem m- Moeraia tam legem seruauerit,ufenderit autem in uno sfactus es omium rem. Hoc autem ex eo didicit, quod ipse Dominus, post tot diuinas promissiones post tot excellentia testimonia , post tot beatitudines Petro concessas , illud tamen ultimo illi comminatus est : Sinon lavero μ' d.
te, non habetis partem mecum. Paulus Vero, qui Chri- a. O . II.
stum in se loquentem habuit, clare docet, quid sit illud, quod nos a regno coelesti excludat: quodq. aeternς da-
59쪽
mnationi subiiciat : nunc quidem definite per par- Romam r. tes: Qui enim talia agunt, morte dii sunt. Nunc veroi. α ij c. in ipsis genere decernit: Ini Bregnum cci orum non Le- Lucae s. redita l. Et Dominus ipse: Nemo matrem manum suam ad anutrum,ct res ciens retro,aptus ese regno Dei.
Ex his igitur &similibus instruimur , sic demum Diuinis & qternis promissis dignos nos effici atque certa,&non fallaci spe, ea expectare posse; si illa omnia, quorum merito regni coelestis promissio facta est , & sine quibus eius gratia denegata est , plene & legitime per fecerimus : etsi ab omnibus illis rebus nos cohibuerimus,qui; eius acquisitionem impediunt. Oportet enim certamen hoc placendi Deo, non modo ab omni malo liberum esse, ted etiam in offeni, ac inculpabili pede, per uniuersum mandatorum Dei curriculum decurrere . Ita Diuo Paulo post summe illius & inenarrabilis in nos charitatis & dilestionis Dei & Christi ipsius com
a. tam s. mendationem, praecipiente: usiam, inquam, cuiquadantes ostensionem, ut non reprehendatur ministerium no rum s sed in omnibus exhibentes nosmeri os tanquam bς se Dei mmistros. Scriptum est enim : Vt exhibeat Uigloriosam Ecclesiam, non habentem maculam, aut rugam,
aut quid huius moi ; sed visit Sancta st immaculata.
Et alia multa in hanc sententiam dicuntur,quq diligens lector in omnibus Sacrq scripture partibus, facile inue-ic niet. Quale est de illud Pauli: Gratis,inquit,Se quod fui is quidem seripeccati s obediistis autem ex corde meam formam doctrim in qua raucti esse. Vt quemadmodum cera subiecta sigilli figure, cedit, atque in eandem ipsam speciem exacte formatur , sic &nos, praelo Euangelice doctrine sub ij cientes nosmetipsos, iuxta e-
ηο--ο ν undem Paulum, semodum interiorem hominem, figureolos: 3. mur: expoliantes veterem hominem cum ambisuis ; si rinduentes nouum, eum, qui renouatur in agnitionem Dei, secundum
60쪽
secundum imaginem eius,qui creauit eum. Hi quemadmodum excitatis e se Christas a mortuis ; A di nos in noui tale vitae ambulemus, ut ea qui debemus , quaeque ea
gratia quam accepimus digna sunt , & nos ipsi ex parte
nostra conferamus, in eoq. ι terni parentis,in nobis voluntas, ac beneplacitum compleatur. Certamine enim opus est,et eo magno et legitimo: ne talem S tantam
gratiam, eius, quq in Christo est, dilectionis, in vanum accepisse videamur. Ad quam quidem rem consequendam, vel inprimis nobis superno ac coesesti auxilio opus est , quod nos in omnem partem virtutis, & honesti, manu quasi deducat. Lubricam & praecipitem ingressi sumus viam: multum diuina gratia , ne huc vel illuc declinemus quasi amussi,atque libra quadam, nobis opus est. Neque omnino aut praesidio,aut ulli iustitie meritisq. nostris in tali cursu recte conficiendo confidendum nobis est , ut in coelum , sine omni deducamur errore: via enim praesens haec,vita nostra est . & ideo superna manu ductione opus habet. Si cnim in .vrbem aliquam , ubi antea nunquam fuimus, ingressuri, ducem & praemonstratorem Vix quaerimus : quanto magis in coelum usque peregrinatione suscepta , superna ope, & auxilio . indigebimus 3 quς & iter nobis demonstret: & pedes ii ostros, ne unquam in mortem prolabantur firmet: & ad portas quasi ipsas aeternς felicitatis nos deducat. Multς cnim sunt in hac via arduς calles, multa diuerticula; & ideo superno fulcimento, cui innitamur, cui adhaereamus, plurimum opus habemus. Et deducere quidem , atque iter monstrare diuini; opis est: dignos autem nos, Ut manu eius regamur,
atque gubernemur exhibere; nostri est studi j nostri meriti. Si enim impuri & inquinati fuerimus: nequaquam sanctam eius dexteram praehendere poterimus. Opus igitur est ex hac parte omni studio virtutis: opus est o