장음표시 사용
71쪽
cum in eonsilium mittebant, Staienum judicem , cui pecuniam dederant , non requirebant Τ Oppianicus quaerebat Quintius sagitabat Sine Staieno ne in consilium iretur, tribunitia po-
teitate persectum est. At condemnavit. Hanc enim damnationem dederat obsdem Bulbo & caeteris, ut destitutus ab Oppianico videretur. Quare si istinc causa corrumpendi judicii, illinc pecunia, istinc
Staienus, istinc denique omnis fraus & audacia est : hinc pudor, honesta vita,& nulla suspicio pecuniae , nulla corrumpem di judicii causa : patimini , veritate patefacta , atque omni e
rore sublato , eo transire illius turpitudinis infamiam , ubi caetera maleficia consistant: ab eo invidiam discedere aliquando, ad quem nunquam accessisse culpam videtis .
XXXI. At enim pecuniam Staieno dedit oppianicus, non ad corrumpendum judicium , sed ad conciliationem gratiae . Tene hoc , Atti, dicere , tali prudentia , etiam usu atque exercitatione praeditum P Sapientissimum esse dicunt eum , cui quod opus iit, ipsi veniat in mentem: proxime accedere illum , qui alterius bene inventis obtemperet . In stultitia comtra est. Minus enim stultus est is , cui nihil in mentem v nit , quam ille , qui, quod stulte alteri venit in mentem ,
comprobat. Illam conciliationem gratiae Staienus tum recentire , cum faucibus premeretur , excogitavit, sive ut hominestum loquebantur, a P. Cethego admonitus, istam dedit conciliationis & gratiae sabulam . Nam fluisse hunc hominum se monem recordari potestis, Cethegum, quod hominem odi siet, ει quod eius improbitatem versari in re publica nollet, & quod videret , eum , qui se ab reo pecuniam , cum iudex esset,
clam , atque extra ordinem accepisse consessus esset, salvum esse non posse e minus ei fidele consilium dedisse . In hoc si improbus Cethegus suit , videtur mihi adversarium removere .voluisse . Sin erat eliis modi causa , ut Staienus nummos se accepisse negare non posset : nihil autem erat periculosius, nec turpius , quam , ad quam rem accepisset, confiteri e non est consilium Cethegi reprehendendum . Verum
o Ad conciliationem J Id est , ad sopis uismum I Hesiodi sentemia, lib. 3econciliaiulum Cluentium inpianico. tiam. ins riPto opera, ει απ.
72쪽
Uerum alia causa tum Staieni fuit , alia nunc , Atti, tua est. Ille, cum re premeretur, quodcunque diceret , honestius diceret, quam si, quod erat factum , fateretur. Te vero illud idem, quod tum explosum , & ejectum est, nunc retulisse demiror . Qui enim poterat tum in gratiam redire cum Oppiani co Cluentius ρ qui cum matre habebat simultates: haerebat in tabulis publicis reus, & accusator': condemnati erant Fabricii : nec elabi alio accusatore poterat Albius, nec sine ignominia calumniae relinquere acculationem Cluentius. XXXII. An ut praevaricaretur Τ Jam id quoque ad corrumpendum iudicium pertinet . Sed quid opus erat ad eam rem iudiace sequestre ρ & omnino quamobrem tota ista res per Stalenum potius, hominem ab utroque alienissimum , sordidissimum , turpissimum , quam per bonum aliquem virum ager tur , & amicum necessariumque communem P Sed quid ego haec pluribus , quasi de re obscura , disputo , cum ipsa pecunia, quae Staieno data est , numero ac summa sua non modo quanta suerit, sed etiam ad quam rem data fuerit ostendat Sex- decim dico iudices, ut Oppianicus absolveretur, corrumpendos fuisse et ad Staienum sexcenta & quadraginta millia nummum esse delata . Si, ut tu dicis , gratiae conciliandae causa, quadraginta istorum accessio millium quid valet P Si, ut nos dicimus , ut IOCxL millia nummum sexdecim judicibus darentur; non Archimedes melius potuit describere .
At enim judicia facta permulta sunt , a Cluentio judicium
esse corruptum . Immo vero ante hoc tempus omnino ista iis psa res suo nomine in iudicium nunquam est vocata . Ita
multum agitata, ita diu iactata ista res est, ut hodierno die primum causa illa defensa sit, hodierno die primum veritas vocem contra invidiam , his iudicibus freta , miterit . Verumtamen multa ista iudicia quae sunt 8 Ego enim me ad omnia
con gi Reus, ct aee atis I Reus Oppianieuxtaecusator, Cluentiu1: ut nec Oppianicus es. Figere posset , quin ab aliquo , vel si eum Cluentio in gratiam rediret , accusaretur rc elabi autem quovis accusante non poterat nee ipse Cluentius ab aeeusando desistere , quin calumnia subiret infamiam . Manue. 81 Alienusinum J Neque propinquum, ne que a inlaum. Sν tu. suo nomi-J Alii enim eriminibus illi iudices & aecusati . v d: nnati sunt; non
luod pecuniam in iudicio Oppianici accepis.
73쪽
το ORATIO eonfirmavi, & sic paravi , ut docerem , qtiae facta postea ii dicia de illo dicerentur, partim ruine similiora aut tempestati , quam iudicio & disceptationi fuisse : partim nihil contra
Avitum valere : partim etiam pro hoc esse: partim esse ejusmodi, ut neque appellata unquam judicia sint , neque existimata . Hic ego, magis ut conluetudinem servem , quam quod vos non veltra hoc sponte faciatis , pctam a vobis , ut me ,
dum de his singulis dispitio judiciis , attente audiatis. XXXIII. Condemnatus est C. Junius, qui ei quaestioni prinsuerat. Adde etiam illud , si placet et tum est condemnatus , cum esset judex quaestionis Non modo caulae , ted ne legi quidem quidquam per tribunum plebis laxamenti datum est. Quo tempore illum a quae ilione ad nultimi aliud rei publicae munus abduci licebat , eo tempore ad quae litonem ipse abreptus est . At quam quaestionem ξ Uultus enim vestri , Iudices, me invitant, ut , quae reticenda putaram , libeat jam libere
Quid ρ illa tandem quaestio, aut disceptatio , aut iudicium suit 8 Putabo fuisse . Dicat , qui vult hodie de illo populo
concitato , cui tum mos gestus eii et qua de re Iunius caulam dixerit. Quemcunque rogaris , hoc respondebit , quod pecuniam acceperit , quod innocentem circumvenerit. Est haec opinio . At , sit ita esset et hac lege accusatum esse oportuit , qua accusatur Avitus. At ipse ea lege quaerebat . Paucos dies expectasset Quintius . At neque privatus '' accusare , nec , sedata iam invidia, volebat. Videtis igitur non in causa , ted in tempore ac potestate spem omnem accusatoris sitisse. Multam petivit. Qua lege P quod in legem non jurasiet : quae res nemini unquam fraudi fuit : & quod C. Verres, praetor urbanus, homo sanctus Jc diligens, subfortitionem ejus in
eora modo est D J Tempuς aliquod po- dialom similis est, ut etiam respon lentis ad. scenti . versarii perlonam iiii ineat. Quae varietas,8s Ne toti J Quae iudicem quae- rara est, iucunda est. idem. Rionis abduci a suo. munere vetabat . . 88 Paucos dies 1 Doneia luuius quaerere de-86 Puta . suus. J Id condi nat advertain siiset. rio . ut ad Droxima gradum iaciat . Div. 89 Pravatur J IJ est, postquam e set per-Vict. & Lamia νuiato. sanctus tribunatu plebis. Idem .sI At ipse ea lege quaerebar I Hic locus
74쪽
eo eodice non haberet, qui tum interlitus γ' proserebatur His de causis C. Iunius condemnatus est, Iudices , levissimisia infirmissimis: quas omnino in judicium afferri non oportuit. Itaque oppressus elt non causa , sed tempore.. XXXI f. Hoc vos Cluentio iudicium putatis obesse oporte in re Qu1m ob causim λ Si ex lege subsortitus non erat Iunius, aut si in legem aliquin do non juraverat : idcirco illius damn
tione aliquid de Cluentio judicabatur Z Non , inquit : sed ille
idcirco his legibus condemnatus est, quod contra aliam legem commiserat . dii hoa confitentur ν , possunt, illud idem judicium fuisse , defendere . Ergo idcirco , inquit , in sellus tum praetor Iunio fuit , quod illa, iudicium corruptum per eum
Pitabatur. Num igitur lio a rempore causa mutata est Z Num alia res, alia ratio illias i adicii , alia natura totius negotii nunc eli , ac tum fuit Z Non opinor, ex iis rebus, quae gestae si int, rem ullam potuisse mutari . id ergo cit caulae , quod nunc nostra defensio audiatur tanto silentio , tune Junio delendendi sui potestas erepta sit 'Quia tum in causa nihil erat, praeter in vij iam , errorem , suspicionem , conciones quotidianas, seditiose ac populariter concitata . Accusabat tribunus plebis idem in concionibus, idem
ad sublellia : ad iudicium non modo de concione , sed etiam cum ipla concione veniebat. Gradus illi Aurelii, tum novi ,
. quasio , Interlitur J Tean seri a Iunio culpam in Verrem, qui coliceiri su in corrunerit, ut damnaret ite Juniri r qui alii seu eiu iam iudice ite o pianico tillisum, alii seri Atisent in suo codice . I.Iem. oi 2 ιi eo teuttio I Responso Cicero. ni : in qua verbum , iniquam rem si nificat , quod , quilius eri inmibu a Iunio Petita multa ea et , quod iii leae in sciliaet non ilitasset , quod ex leae subsortitus non esset, eor n criminum legibu damna ii quidem esset, verum non propter ipsa crimina, sed quia contra lenem aliam commisi set . Quod sui confitentur, iidem , iniuste d inna. tum esse Iuniuin , simul eonfitentur. Hoe quasi κατά pronunciatur. Si qui , inquit, ideo damnatum fatentur Iunium iis testibus,
non quod adversu eas, verum quia contra a
liam legem, id est, contra legem de corruptas ira ficiis , commiserit i iidem riuod nn diei. mu , po ant defendere, idem illud iudicium , da.nnatus est Iuniit , iudicium non suis.
quit, id est, licet ei defendere, it qa: d an bi, defenditur, iudicium illud n,n salse.
Item. Sed legebat Minutia , y sunt , HIM Hem νυ ieitim noa fuisse , deseadeje . Gravius tamen aliter censet. Neetanti, inquit, rarticulam primu intrusit victariet , an e T c
dice aliquo, ianoro,)valde dubito , qui.i in nullo libro, quoέ l..im',inus, Gruterus & ego inspeximus. invenitur . victorium secuti
sunt caeteri editoro omnes recenti res . Sed veterum codicum sertiri ura , et ii prima fronte aliter possit non attente rem cons deranti videri , omnino retii enda est stur co F-
75쪽
quasi pro theatro illi iudicio aedificati videbantur: quos ubi
acculator concitatis hominibus complerat , non modo dicendi ab reo , sed ne surgendi quidem potestas erat. Nuper apud C. Orchinium, collegam meum , locus ab iudicibus Faulto Syllae de pecuniis residuis non est conitiis tutus: non quo illi aut exlegem esse Syllam , aut causam p cuniae publicae contemptam atque abjectam putarent; sed quod, acculante tribuno plebis, conditione aequa disceptari posse non putaverunt . Quid ρ conseram Syllamne cum Junio 8 an hunc tribunum plebis cum Qtiintio an vero tempus cum tempore 3 Sylla maximis opibus , cognatis, affinibus, necessariis, clientibus plurimis : haec autem apud Iunium parva , & infirma , &ipsius Jabore quaesita atque collecta. Hic tribunus plebis, modestus, pudens, non modo non seditiosus, sed etiam sediti
sis adversarius: ille autem acerbus, criminosus, popularis homo ac turbulentus. Tempus hoc tranquillum ac pacatum : iulud omnibus invidiae tempestatibus concitatum . Quae cum ita essent, in Fausto tamen illi judices statuerunt, iniqua conditione reum causam dicere, cum adversario ejus ad jus accus tionis summa vis potestatis accederet.
XXXV. Quam quidem rationem vos, Iudices , diligenter pro vestra sapientia & humanitate cogitare , & penitus perspicere debetis, quid mali , quantum periculi unicuique nostrum inseris re possit vis tribunitia , conflata praesertim invidia , & conci nibus seditiose concitatis . optimis hercle temporibus , tum , cum homines se non iactatione populari , sed dignitate atque innocentia tuebantur, tamen nec P. Popillius , nec Q. M tellus , clarissimi atque amplissimi viri , vim tribunitiam sulfinere potuerunt: nedum his temporibus, his moribus, his magistratibus, sine vestra sapientia , ac judiciorum remediis , sativi esse possimus .
i Quasi ννο 1seatis I Cuius in gradibus duae, quihin accusari Faustum iudices nolue quamplurimi sedem . Idem . ruiit , erant , quas ex Dublica admini. o Fauti Di, J Syliae dictatoris filio , stratione XVllani homine,, ii,so Sylla latete Pompeii Maani genero. Idem . e te, in usuri 'rivatis in converter ni. Mem .p4 De pecωnias residuis I QMe ad pecula- os Nee P. νον ιιi εν, .ee G ΜeteIIvν 3 po tum spectant . Nam orchinium de peculatu pillium C. Gracch- , Mereri iam L. Saturni quaesisse , infra legitur . Pecuniae vero resi- nus, tribuni plebis, expulerunt. Irim.
76쪽
PRO A. CLUENTIO. 73Non fuit igitur illud judicium , iudicii simile , Iudices, non
suit: in quo non modus est adhibitus , non mos consuetudoinque servata , non causa defensa . Vis illa suit, & , ut saepe iam dixi, ruina quaedam , atque tempestas, & quidvis potius, quam judicium , aut disceptatio , aut quaestio . Quod si quis :
est , qui illud iudicium fuissis arbitretur , & qui his rebuς iu-
dicatis standum putet o is tamen hanc causam ab illa debet se- ijungere . Ab illo enim sive quod in legem non jurasset, sive quod ex lege subsortitus judicem non esset , multa petita esse dicitur. Cluentii autem ratio cum illis legibus, quibus ab I
nio multa petita est, nulla potest ex parte esse coniuncta . At etiam Bulbus est condemnatus . Adde majestatis: ut intelligas, hoc judicium cum illo non esse conjunctum . At est hoc illi crimen obiectum Fateor : sed etiam legionem esse ab eo sollicitatam in Illyrico , C. Cosconii literis & multorum testimoniis planum factum est : quod crimen erat proprium illius quaeitionis , & quae res lege majestatis tenebatur. At hoc obfuit ei maxime . Iam ista divinatio est : qua si uti licet, vide , ne mea coniectura multo sit verior . Ego enim sc arbitror , Bulbum , quod homo nequam , turpis , improbus, multis flagitiis contaminatus , in iudicium hi adductus, idcirco facilius esse damnatum . Tu mihi ex tota causa Bulbi , quod tibi commodum est, eligis, ut id esse secutos iudices dicas. XXXVI. Quapropter hoc Bulbi iudicium non plus obesse huic causae debet, quam illa, quae commemorata sunt ab accusatore, duo iudicia , P. Popilii, & T. Guttae r qui causam de ambitu dixerunt : qui accusati sunt ab iis , qui erant ipsi
ambitus condemnati : quos ego non idcirco esse arbitror in integrum rei titulos, quod planum fecerint , illos ob rem iudicandam pecuniam accepisse : sed quod iudicibus probarint, quod in eodem genere , in quo ipsi offendissent, alios reprehendi Lsent, se ad praemia legis venire oportere . Quapropter neminem dubitare existimo , quin illa damnatio ambitus nulla ex parte cum causa Cluentii, vestroque judicio conjuncta esse possit. m. V. K Quid,
- Praemis Date J Ut in integrum absolverentur, eonvictis eodem erimine , id tueremur : ut, quo crimine damnati suerant, est, ambitus, accusatoribus suis. Mens.
77쪽
Qii id , quod Staienus est condemnatus 8 Non dico hoc tem pore , Iudices, id quod nescio an dici oporteat, illum maie-liatis esse damnatum . Non recito teltimonia hominum honestissimorum , quae in Staienum sunt dista ab iis , qui M. AE- milio , clarissimo viro , legati , & praelecti , Sc tribuni militares fuerunt: quorum testi inoniis planum sadium eli , maxime ejus opera , cum quaestor esset , in exercitu teditionem esse conflatam . Ne illa quidem teli imonia recito , quae dicta lunt, de H-S i C; quae ille cum accepissset nomine judicit Sasaniani, sicut in Oppianici iudicio pollea , retinuit atque luppressit . Omitio di haec , & alia permulta , quae illo judicio in Staienum dicta sunt : hoc dico , eandem tum fuisse P. & L. Cominiis, equitibus Romanis, honultissimis hominibus & disertis,
controversiam cum Staieno , quem accusabant, quae nunc mihi est cum Attio . Cominii dicebant idem , quod ego dico :Staienum ab Oppianico pecuniam accepissse , ut judicium corrumperet : Staienus conciliandae gratiae causa se accepisse di
Irridebatur haec illius reconciliatio , & persona viri boni suscepta , sicut in statuis inauratis , quas politit ad Iuturnae '' :quibus subicripsit , Reges ab se in gratiam esse reductos . Exa-sitabantur omnes cius fraudes atque fallaciae a tota vita in eiusmodi ratione Verlata aperiebatur : egestas domestica , quaestus sorensis in medium proserebatur e nummarius interpres pacis Sc concordiae non probabatur . Itaque tum Staienus, cum idem defenderet, quod Attius , condemnatus est . Cominii cum hoc agerent, quod nos in tota causa egimus,
probaverunt . Quamobrem si Staieni damnatione , Oppianicum judicium corrumpere voluisse , Oppianicum iudici ad emendas sententias dedita' pecuniam , iudicatum est r cum ita constitutum sit , uti in illa culpa aut Cluentius sit, aut Oppianicus: Cluentii nummus nullus iudici datus ullo vestigio reperitur: Oppia-or vlaiestatis 3 Accusatus quidein est eor- Lepidiis , qui eum D. Bruto eousul fuit . Drupti iiiiiii ii nomine , sed ideo damnatus , dem. quia maiestatem laesuriet. Idem . oo AEl Intiastuo J Templum . io M. R ela ' simo viis. J Leetendum quendi genus. Hem. Nam. non M. existimo: ut Mam. fimilius
78쪽
PRO A. CLUENTIO. 73Oppianici pecunia post judicium factum a iudice ablata est:
potest esse dubium , quin illa damnatio Staieni, non modo .
non sit contra Cluentium , sed maxime nostram caulam defensionemque confirmet 8
XXXVII. Ergo adhuc Iunii iudicium video esse ejusmodi ,
ut incursonem potius seditionis, vim multitudinis, impetum tribunitium , quam judicium appellandum putem . Qiiod si quis illud iudicium appellet , tamen hoc confiteatur necesse est, nullo modo illam multam , quae a Iunio petita sit, cum Cluentii causa posse coniungi . Illud igitur Iunianum per vim factum est : Bulbi , & Popillii , & Guttae , contra Cluentium non est : Staieni, etiam pro Cluentio est . Videamus ecquod aliud iudicium , quod pro Cluentio sit, proferre possimus . Dixit ne tandem causam C. Fidiculanus Falcula , qui Oppianicum condemni arat, cum praesertim , id quod fuit in illo judicio invidiosissimum , paucos dies ex subsortitione sedisset Dixit, & bis quidem dixit . In summam enim L. Qiiintius invidiam concionibus eum quotidianis , seditiosis & turbulentis adduxerat. Uno judicio multa est ab eo petita , sicut ab It
nio , quod non suae decuriae munere , neque ex lege sedisset. Paulo sedatiore tempore ' est accusatus , quam Junius, sed eadem sere lege , Sc crimine . Qitia nulla in judicio seditio , neque vis , neque turba versita est , prima actione facillime est absolutus. Non numero hanc absolutionem . Nihilo - Κ et minus
roo Decuria I Decuria est album iudidum, in quilia eiusaein penetis . & census iudices
erant retati, ut dudum Casaii nus ad Suetonium docuit. Et, sicut in itia cum ex pluribu, ordinibu iudices terrerentur, alia erat decuria leuatoria, alia equestris , alia tribu-n rum aerarii , sic tum temporis p ure erant decuriat senatoriae . Itaque hie riuulae tribuit decuriam . His decurii iudicum suaqm, lue suerunt a I enata munera , ut non ad oimita iudi ia tecirentur ex omnibu deis euriit iudices , sed uita aut altera decuria hoc vel illo tempore elset immunis . Munus enim erat, hoc eit onus , tu licem sedere . Sueton. Aiacuit. 32. Pierisque 'valeondi mutius detrecta Mikut , υ,x eoueegit m si istulis decuriis , per vicer annua vacatio e ser . Quamvis vero rationem munerum & immunitatum , quae in decuriis senatoriis Ciceroni temporibus oblimiit , ignoremus , ut alia multa , esare tamen patet ex hoc loco, Falcutam sedisse', cum suae decuriae sedendi munus non emet titaque cum alienae decuriae munere se. eret , cupiditatem aut corru'tionem prae se serre videbatur. Hinc tanquam curatis, iii lici , de non ex lene sedenti, multa fuit ini δε ita .
r Ne se ex Di,e J Quae senten a se ii , nisi causa prius ei unita, vetab.it. 'Iatur. a Paulo 1 latiore tem ore I Cum trit, misplebi non esset L. minctiuψ . Nam paucis post Iunii condemnationem diebus e tribuna tu exivit. Idem.
79쪽
mimis enim potest , ut illam multam non commiserit ' , ac- . cepi illa tamen ob rem iudicandam , pecuniam , quam ' captam Musquam Staienus eadem lege dixit γ. Proprium crimen illud qua ilionis ejus non fuit . Fidiculanus quid fecisse dicebatur Z accepisse a Cluentio H-S CCCC. Cuius erat ordinis ξ senatorii . Qita lege in eo generea senatore ratio repeti solet , de pecuniis repetundis, ea lege accusatus, honestissime est absolutus. Acta est enim causa more majorum sine vi , sine metu, sine periculo e dicta , R exposita , & demonstrata sunt omnia : adducti judices sunt, non modo potuisse honeste ab eo reum condemnari , qui non per
petuo sedisset ' , sed , s aliud is judex nihil scisset , nisi ,
quae praejudicia 7 de eo facta esse constarent , audire praeterea nihil debuisse . XXXVIII. Tum etiam illi quinque , qui imperitorum hominum rumusculos aucupati ', tum illum ' absolverunt , iam suam clementiam laudari magnopere nolebant . A quibus si
qui quaereret , sedissentne iudices in C. Fabricium ; sedisse se
dicerent. Si interrogarentur , num quo crimine is esset accusatus , praeterquam veneni ejus , quod quaestum Avito diceretur ; negarent. Si deinde essent rogati, quid judicassent ; condemnasse se dicerent. Nemo cnim absolvit. Eodem modo quaestum si esset de Scamandro , certe idem responditant: tametsi lille una sententia est absolutus; sed illam unam nemo tum l
istorum suam dici vellet . lUter igitur facilius suae sententiae rationem redderet: isne , t
3 in illam natistam non commimis J Mai. νε- sti audam acolpere potuit i tam committere, est committere quod multa Stasenus, nub Nam acerasatus e i , quod pecu- , dignum sit . Idem . niam rem iudieandam areepisset . Lamia i4 Quam J Lege , , omisso accentu . 6 uui non perpertio sedes. r J Quod obii - Victorii enim, Micilinii , Gru eri editio- eiebatur Falculae. Supra: Cum praefinthu, ia . nes, si per typostraphum licuisset, erant hic quia fuit illa netsicio invidiossimum , paucos repraeseritandae. Lambinum tamen audiamus: dies ex fulsor: Dione sedi str. Manut. ne quid a nobis praetermittatur, quod Criti- prae udiris I Unum in Scamandro , cis arridere possit. alterum in Fabricio. Idem .s Staienur , qui causam nusquam ea- 8 Rumtiscuior aucupati J Ambitione addu- δι- ι e dixit J Sic restitui, scripturae vete- cti: ne corrupti, ut Buthus, Staienus, Gut ri. vciliata secutus . Sententia autem lixe ta, qui iam Oppianicum damnaveram , vi est di pisii numero inquit absolutionem derelitur. Idem . Fidictit. ni. Nam, quamvis absolutus sit, ni- s LIum J Oppianicum. Idem .hilominus tamen , quam sιolanus , pecuniam
80쪽
PRO A. CLUENTIO. 77 qui se & sibi & rei iudicatae constitisse dicit: an ille , qui se
in principem maleficii , lenem : in auditores ejus & comicios , vehementissimum esse relpondit ὶ Qtiorum ego de sententia non debeo disputare. Neque enim dubito , quin ii tales viri , suspicione aliqua perculsi repentina , de statu suo declinarint. Quare eorum , qui ablblverunt, misericordiam non reprehendo : eorum , qui in judicando superiora judicia secuti sunt fila sponte , non Staieni fraude , constantiam comprobo reorum vero, qui sibi non liquere dixerunt , sapientiam laudo : qui absolvere eum , quem nocentissimum cognorant , &quem ipsi bis iam antea condemnarant, nullo modo poterant; condemnare, cum tanta consilii infamia , 8c tam atrocis rei
suspicio esset injecta, paulo posterius patefacta re, maluerunt. Ac ne ex facto solum sapientes illos judicetis, sed etiam ex hominibus ipsis , quod ii secerint , rectissime ac sapientissime factum probetis : quis P. Octavio Balbo ingenio prudentior , jure peritior, fide , religione , officio diligentior, aut sanctior commemorari potest Z non absolvit. uis Q. Considio constantior quis judiciorum , atque ejus dignitatis , quae in imdiciis publicis versari debet, peritior quis virtute , consilio ,
auctoritate praestantior λ ne is quidem absolvit . Longum est de singulorum virtute ita dicere : quae , quia cognita sunt ab
omnibus, verborum ornamenta non quaerunt . Qualis vir M.
Iuventius Pedo suit ex vetere illa judicum disciplina 8 qualis L. Caulius Mergus 8 M. Baslus 8 C. Caudinus λ qui omnes in
iudiciis publieis, jam tum florente republica, floruerunt . Ex eodem numero L. Cassiuς, Cn. Hejus, pari S integritate, &prudentia : quorum nullius sententia est Oppianicus absolutus . Atque ex omnibus, natu minimus, ingenio, & diligentia, &religione par iis , quos antea commemoravi, P. Saturius , in eadem sententia fuit . O innocentiam Oppianici singularem rquo in reo, qui absolvit , ambitiosus . qui distulit, cautus :qui condemnavit, constans existimatur . XXXIX. Haec tum agitante Quintio , neque in concione,