Spicilegium Romanum a cura di Angelo Mai Sedulii Scoti, Aug. Card. Valerii, Ant. M. Gratiani, Card. Ioh. Commen doni et P. Bembi, A. D. Sennazarii, Iul. Valerii, Ant. Galatei, Iul. Caesaris Capacii, Onuphrii Panvinii, Procli Lych, Sancti Augustini ep

발행: 1842년

분량: 757페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

bus pontis cum omnium Pontifex Christus Vicarios suos est alloquuturus 7 Hi autem huiusmodi fortasse praefation uti Potoriant: tu scis, supreme pontifex Christe, quod non ambiveram ipse aliissimam sedem Petri , sugeram ipse cathedram illam , ipse tuus esse Vicarius non ausus essem , nisi quodammodo tu me compulisses: crucem illam tuli, secutus sum te, Christe ς ignosce negligentiis meis, parce mihi, salva me Propter misericordiam tuam. Si qui .Potiti siees dicere Poterunt, ut non Pauci poterunt e sanctissimam fidem tuam, Christe, comprobavi; sanguine etiam meo imitatus sum caritatem tuam , quatenus infirmitas mea Passa est z in multis tamen desui et ostende mihi misericordiam tuam. Pontifices multi , martyres sancti,

Linus, Anacictus , Clemens , Eleutherius, Stephanus ἰsanctissimi etiam doctores Damasus , Lco, Gregorius . qui pontificatum minime appetierunt, sugerunt Potius , hac loquendi forma uti poterunt. Nec scribere , Nee cogitare audoo , quas voces horribili illo dio conum Vicarios suos, siqui extiterunt, qui in tanto ob eundo munere deliquorint, Prolaturus sit supremus rex

et pontifex Christus i Tantum periculum fugiendum sancti plurimi pontifices, cauti et pii homines, semper

Consueveriant.

isi. Verum cnim vero cum stellam unam decuplo maiorem universa terra, astror omi scripserint, totiisque orbis humanis subiectus oculis , si cum caelo conseratur, sit veluti Punctum; deploraverit etiam romanae eloquentiae princeps ille, dum somnium narrat Scipionis , insipientiam et levitatem humanam , quod homunculi tanti iaciant, quid iii minima torrae Porintiuncula de ipsis sentiant homines , et ut titulum aliquem assequantur, insaniant; et iure admiratus sit

172쪽

ille . qui suam levitatem tacite accusavit; nos christiani, quibus per sacrosanctam fidei revelationem beatissima illa patria cognita est, ct caelestis illa aula , in qua sanctissima praesidet Trinitas , adsunt varii

angelorum et archangelorum chori, super quos Omnes beatissima est mater Dei, regina caeli Et nostra, Maria semper virgo, et innumerabiles etiam sancti et sanctae Dei, mar irre 3 , Coti sessores , virgines , viduae,

reges, principes, privati homines, saccrdotes, laici, divites , pauperes , et Omnium generum , quibus caelestis inquam illa aula vivis coloribus descripta est, ad illainquo veluti peregrini aspiramus, si non desipimus et si honores noti sugimus , insipientes certe sumus. Prudens est, qui sacpe ita secum loquitur r cur in exilio desipio 7 Cur inter tot insidias et fraudes saeculi non lugeo Z Quieti non studeo Cur me si audibus et insidiis expono volens Cur magno pretio et sollicitudine animi miserias varias emo 7 Altissimus ille locus, ad quem tendimus, bonis omnibus abundans est, nullus timor, nullus labor, nulla aemulatio , nulla invidia , nulla detractio , nulla inopia , nulla aegritudo , nulla sallacia , nulla varietas beatissimas mentes Perturbat. Illic caritas , gaudium, exultatio, selicitas , gloria, cantus, et.harmonia Perpetuo CRnentium laudem Altissimo et illic , ut uno verbo dicam ,

Deus trinus et unus in maiestate sua conspicitur, Supremum et eminentissim uni lvinum, sons honorum omnium a quo bona omnia manant, caeli et terrae dominator, benigDissimus mortalium Parens, et munerum omnium largitor οῦ qui solem , lunam , stultus , clementa , Plantas, animalia omnia iubet servire nostris commodis ς qui cos , quos pretioso sanguine agni immaculati redimendos osse constituit, vocat altissimis

173쪽

voci tuas nil paratam ipsis hereditatem, ad regnum illud amplissimum et solicissimum. Insiguia honoris in huius vitae porogrinatione distribuit quibus ipsi magis

placet, nil excitandum interdum alios ad virtutem, ad Exercendam aliquorum patientiam et caritatem et interdum etiam smirabile dictui ad confundendos ipsos,

quos extollit. Quod etiam iacit, ut ostendat, honores ESse millima virtutum praemia , si cuni beatitudinis Praemio Conserantur. Fugam honorum suadet etiam maxime moditatio poenarum inferni et vehemens ille timor a prudentia prosectus damnationis aeternae et et verba illa r polentes potenter tormenta pati nitar. Timens ne tornam miseriam audet quis ambire, nud t amare Pericula , aeternos cruciatus non Extimescit Z Feli-

CPm variarum perturbationum exitum sibi pollicetur ΤΟ mis orabilis audacia i Utiliam non exitialis ambitiosorum hominum stultitia l

7. eria in Enimvoro , qui ambitiosorum partes tuentur , nomon mutant; moderatum honoris studium ,nmbitionem nominant et contemptum et fugam honorum variis modis vituperarit, et sic loquuntur: si fugiendos esse honores persuades , aufers industriam , otiosos hortes ossicis , mercedom pravclaris ingeniis adimis , rem .

publicam litterariam laedis, ros publicas confundis, regum et Principum aulas ignobiles facis: suga honorum cxccisos animos deiicit, nobilitatis est inimica ἔDihil sublimo cogitans, excellentia obscurat ingenia ,eallidis ingeniis relinquit locum , regibus et principitius auctoritatem adimit, nulicam vitam o mi diu tollit, ut uno verbo dicam, totum pervertit orbem. Νecessu est , Borromace , ut sophismata huiusmodi diluamus ἔ id autem faciemus breviter et dilucide. Pau-Pertas est mater industriae , liberales artes alunt iu-

174쪽

SINT HONORES.

dustriam , Parentes industria sua industrios faciunt si-lios; cupiditate honorum, ambitione, non est opus ad comparandam laudabilium rerum alum Dam industriam agri cultura, peregrinationes, liberalis mercatura, ars militaris , et prudentium hominum. Consuetudo. ad industriam excitant homines, fugant otium. Deus bone lQuid adulterina commentatur prudentia Z otiosos esse

homines, qui non sint ambitiosi Z Virtus igitur erit otiosa Tot religiosi viri cum Deo saepe loquentes, obsequia varia in monasteriis Deo Praestantes, innumerabiles homines piis operibus intenti, nulla honoris cupiditate incensi , nominandi ne sunt otiosi Z Homines contemplationi dediti , divitia beneficia medita 11-tes et commemorantes , dc bitum cultum Deo exhibentes , tu privatis domibus latitantes , in sacris templis totum sere suae vitae tempus consumetites, Otiosi

non sunt appellandi. Otiosos dixerimus potius, nihil praeclarum , nihil dignum homine agentes aut cogitantes , umbras secta utes , sumum attrectantes , quae

Tentos vanitatem , diligentes mendacium. Quid est illud quod quidam non mali homines dicere consueverunt, insigne nescio quod splendoris, virtutis mercedem esse Τ Sibi ipsi merces virtus est, aut Potius Seipsa Contenta est virtus. Mercedem nos, qui in christiana picta te enutriti sumus, expectamus a Deo ἰ merces nostra Deus ipse est et caeleste regnum, beatissima illa Hierusalem proposita est verae et non adumbratae virtutis praemium. Honores , qui sine ulla virtute dantur, Deo ita permittente, indigni etiam viri consequuntur. Captiosa igitur putanda est ambitionis Excusatio . Nec tamen negaverimus virtuti debitos honores tribuendos osse , eiusdemque virtutis Et doctrinae praemium interdiam honores extitisse. Hoc ossicere, distributiva in

175쪽

QUATENUS FUGIENDI

scrvare itistitiam, ad illos, penes quos distribuendamim

dignitatum potestas est, maxime pertinet. Funguntur ipsi interdum , ita disponente moderatore rerum Omnium Deo, munere suo. Erratur interdum ab ipsis, qui huius non minimi erroris dabunt aliquando poenas, cum adstabunt ante altissimi regis tribunal, a

ministrationis suae rationem reddituri.i8. Quod vero honorum fuga litterariae rei publicae dotrimentum asserat, absurdum est dicere, cum augeat potius, contemplationem litteratum otium alat; progressiones in scientiis et artibus iaciat. Miserrimum genus hominum dixerimus corum , qui studiis incumbunt litterarum ad nullum alium usum , nisi ut titulos nescio quos obtineant , ut ad honores Perveniant , scientias hac ratione ambitioni servire cogentes. Honorum fuga auget rem publicam litterariam. Praecipui in omni scientiarum genere scriptores, honores ut impedimenta doctrinae fugiendos censuerunt , Ut sanctus 'thomas aquinas nunquam satis laudatus vir, et

in eadem sancta religionc enutriti viri sancti , et quam plurimi alii et ut scriptores veteres graecos et lati nos omittamus. Quid adulterina et malitiosa prudentia cxcogitavit, honorum sugam conlaudere vos publicas3 Huiusinodi sophismate utuntur quidam e si viri boni et Prudentes, honores fugient, callidi et ambitiosi homines regnabunt, bonitas infructuosa erit, nulla erit recta ratio administrandae rei publicae. Bonam esse Venetam rem publicam , quis ausit negare 7 Fugam honorum nunquam in ea esse laudatam , eorumdem petitionem tolerabilem semper habitam, utilitatem etiam rei publicae asserre creditum est. Verisimilia sunt haec,

quae dicuntur non tamen vera. Multo secus res se habet

quod summus etiam philosophus Plato animadvertit,

176쪽

qui sita in re publica cogendos esse viros bonos ad magistratus suscipietidos censuit; cum bonorum fuga fuga re simul adulationes, mendacia, detractiones , periuria, invidias, odia, maledicentias, occasiones omnes Perturbandae reῖ publicae, virtuti savere, bonitatem extollere, publica commoda privatis ant ferro , distributivam iustitiam , in qua salus rei publicae constituta est, tueri videatur. Fuit aliquando tempus quo prisci Veneti bonoris insignia fugiebant, principatum etiam reiiciebant, concives suos sibi praesere hant. Ubi crevit ambitio, ubi honorum fuga e re publica fugata est, tolerandus non nego ambitus, verum quod tolerabile Putatur, esse laudabile, nemo prudens vir Puin verit.

39. Ambitus incommoda plurima commemorare non est necesse , ct nostra etiam acta te fuisse quosdam

qui bonores sugientes ad principatum pervenerint, POS' Sem Ostendere; et Romae quo lue, qua in urbe nou Plu rimos reperiemus, qui hanc sugam honorum probaudam censeant, reperiuntur semper aliqui, qui generosa hac suga ad amplissimos currunt honores , Et ad Episcopatum , ad Cardinatatum etiam , ita disponente Deo, romani Pontificis vicarii sui arbitrio et iudicio as- Sumuntur. Haec principuin , regum , Pontificis in primis, aiunt, aulas ignobiles honorum fuga efficit. Miseras potius ut detestandas saepe illas iacit ambitio. Audeo dicere , si roges , et principes , si Christi Vicarius ambitiosorum quorumdam petitio uibus et technis variis non porturbarentur, in honoribus distribuendis virtutem ante oculos habercnt, et commutiem utilitatem spectarent; doctrinae et virtutum omnium scholae, pietatis , modestiae , Cctura ruratilue virtutum Ossicinae , aulae principii m. romana in primis aula, appullarentur. Quam romana ui aulam , quis ausit ubii laudare, docto-

177쪽

rum et piorum liomitium copia norentem Z Fuga tamen honorum fieri posse nobiliorem , et florentiorem , pii et prudentes viri existimaverint et quam fugam Optandam potius quam sperandam multis de causis non

negaverimus.

o. Quae autem calumnia haec est, fugam honorum titabilitatem destruere 3 Nobilitat potitis nobilitat m et quia cum antiqua maiorum virtus sit nobilitas, ea vi tute, qua maiores sui contenti fuerunt, cum qui filiae sit coniciatus , illaque nitatur , honorum snga . quae moderati0nem animi , magnitudinem etiam coniunctam habet, solidum honorem, qui virtutem veluti umbra sequitur , sibi comparat. Qui honoros sugerunt in Veneta re Publica, Praestantiores ceteris habiti sunt, et nulla ratione aliis ignobiliores sunt existimati. Ita se res habet; tanta est vera nobilitas, quanta est virtus ἰ ad tantum unusquisque pervenit honorum , quantam Consecutus est virtutem. Nec honorum contemptus excellentia Obscurat ingenia , illustrat potius: Diogenem, Epictetum, Di plurimos stoicos, Socra-lcm , Platon ' in, et e Ianstris eremitas quam plurimos , et sanctos Omulum generum viros illustravit. Sine episcopn tu illustriores fuerunt sancti Bernardus , et Thomas , et alii plurimi praesta latissimi viri , et qui Ponti sientiam recusarunt. Praeter ituam quod fugientes honores, plerumque honoros, ipsos sequuntur, ut sanctis Basilio , Gregorio nati an Zeno , Iohantii ChrJsostomo ,

Gregorio summo Pontifici , et plerisque aliis , quos iam

commemoravimus , contigit.

vi. Qui aut in dicunt, honorum fugam principibus t regibus auctoritatem adimere , saliunt ipsi sese e Lalios ; eum Iaudabili hac ipsa fuga iidem principes et reges, Summus in primis romanus Pontifex, magnis li-

178쪽

laerentur molestiis , et favendi virtuti maiorem occasionem habeant; cum ambitiosorum quorumdam Postula.

ionibus, intimorum praesertim cubiculariorum qui

eorum iu animos illabutitur i in portianitatibus ita saepe amigantur, ut ea concedant, quae illos concessisse paenitet, cum in Plurimorum maledicentias incidant. Aulica vita mendaciis , adulationibus , sallaciis , technis, blanditiis saepe nititur, tempus in ea turitur, gravia studia intermittuntur, curiositas alitur. Si huiusmodi vitae ratio e christiano orbe tolleretur et et si . ne dolo et sallaciis ad oculum minime servientes, quicumque serviunt summo Pontifici , regibus , ut principibus , debita illis praesuirent ossicia et iustitia distributiva servaretur, virtuti haberetur honorς melius cuin Pontifice et principibus ageretur. Et si titillum in au licis esset artificium, multo minores in orbe 2nristiatio Extarent Perturbatores, multa vitia tol l . entiir , minus gravia esse ut Peccata multorum linmmum, iuculidiorem vitam illi qui in nulis vivun is, viverent. Quam vi in rationum fuga honorum si non tolleret, saltem valde corrigere te vix enim seri potest, ut nrtis illius prae-C Pta nou elitent aliqua , quae e Portiuncula quadam Philoso ob se, et illa quidem intima, prosiciscuntur, ni- '. min a virtutibus illis , de quibus Aristoteles scripsit, a modestia, Comitate, et maxime a Prudentia, eiusque filia perspicacitate manantia. II. Nec valent illa sancti apostoli vortia ad fugam bonorum ecclesiasticorum dissuadendam e ii ii episcopatum desiderat, bonum opus desiderat. Laborem, molestias , amictiones corporis , sollicitudinem animi potest desiderare quis . propter caritatem, horiorem su-gicias. Rei publicae quidem principatus exerceri, aut episcopatus geri laudabiliter potest, laudabiliter vel ci

179쪽

i44 quaTenus FUGIENDI appeti non potest. Hoc ipsum sugere, tutissimum est.

Quam sente utiam, nec sententia illa sancti Thomae aquiliatis enervat, qui in episcopali munere haec quatuor considerat, celsitudinem gradus , honorem et reverentiam quae episcopatui exhibetur, copiam rerum externarum nimirum divitiarum , item onus pascendarum animarum. Qua distinctione adhibita , sine avaritiae , sine ambitionis, sine arrogantiae vitio, appeti posse videtur existimare honores ecclesiasticos, gubernationes itidem, et regna, si ad communem utilitatem optentur. Tamen haec inter se adeo connexa sunt, ut vix hoc studium ab arrogantia seiungi queat; praesertim cum nemo sui ipsius. sit iudex sincerus , et nemo sciat,

gratia an odio sit dignus , possitque de se ipso pol licer , suturum se eum, quem cupit populo Dei uti-

Iem, et parem tanto oneri serendo. Fugam etiam hanc honorum , de qua scribimus, minime putaverimus gravissimorum quorumdam hominum argumentis reprehendi posse , qui sugilandos episcopatus non solum non laudant, scd permittunt e iam aliqua ratione illos RPPetendos esse, cum quis se virantibus illis praeditum cognoscit, quas sanctus in episcopis requirit Paulus. Dissicile huiusmodi iudicium di xorimus Dos, ctsi quis non saltatur et sibi polliceri perseverantiam , ni desti non esse ingenii et infirmitatem humanam agnoscentis , quispiam fortasse dixerit.

23. Quod autem sacrosanctum tride utinum concilium in Spiritu sancto congregatum edicta Publica, quibus ad parochiales ecclesias petendas sacerdotes iuvitantur proponens , sugam hanc , quam laudamus ,

minime probare videtur, ut quidam existimant ἰ cou siderandum est, quod eadem saucia synodus Sacerdotes illos ab Opiscopis examinatoribus examinari iubeat ;

180쪽

et qui se examin nititurri praseliet, cum sancto concilio

obedint, non petit , non ambit munus illud, quod quidem munus laborem potius filiam honorem dixerimus. Hanc eamdem honorum sugam, praefurtim ecclesiasti Corum, Commendavit sanctus Augustinus, cum illa verisba scripsit, nihil osse tu hac vita, ct maxime hoc tQmpore, tacilius et lactius et hominibus accoptabilius , episcopi , presbulcri . aut diaconi ossicio, si portanctorie et adulatorie res agatur et sed nihil apud Deum miserius , tristius , et damnabilius. Quamquam alio loco scripserit, nihil ossicio opiscopi esse beatius, si eo

modo militetur , quo noster imperator Iubest et eam lom tamen fugam , ut tutiorem videtur probare, quia Periculosum est admodum militare, ut imperator iubet immo Potius magnum periculum cst, De actum Christi deseramus. Et sanctus Gregorius Hazia Zenus Cum apologeticum scripsit, et sanctus Iolia nites chrysostomus de sacerdotio tractaris, magnus etiam Pontifex in egregio illo opore quod inscribitur pastorale, fugam tacites suadent honorum. 24. Explodere conantur quidam naturali iluodam impetu , et non recto , ut opinor, iudicio, hanc senten

tiam , Cum asserunt Contra Caritatem esse . honores su

gere, cum hac ratione pravis hominibus permittar tur, huno in natidum res publica deseratur; hoc minime ad prudentem et modestum hominem , s d adiuertem, et se ipsum nimis amantem, pertinere. Qua si vero timendum sit , ne totius Orbis terrae rei Publicae administrator Deus, ad orbem terrae gubernandum hominum ambitione indigeat, virtus ipsa per se non sit amabilis, sibi ipsi non saciat aditum. Insigniores illi suorunt opiscopi, quibus praeter Porum expectationem , ipsis etiam reluctantibus , opiscopatus sunt

SEARCH

MENU NAVIGATION