장음표시 사용
101쪽
in compositione quadam ex speciebus & corpore Chri--,sti, uti quidem SuareZ, Becanus, Bellarminus,&plerique hodie pertendunt , ne sic tamen ossicietur, ut totum Sacramentum sit Christus3 Deus , qui solus adorandus, 3clatriae cultu prosequendus cst. Nam Gabrielem Biel,)qui Sacramentum per Synecdochenso- eor reolum Christum esse, seclusis speciebus, statuit, omnes hodie repudiant. Frustra vero nuper retiarius meus, Abbas vicinus A. Redingius, consuetis praecisionibus su1s, species, humanitatem seu corpus Christi, &Divinitatem ejusdem sic distinxit, uispecies adorari nonger se dqua conjunctas ei corpore Christi, verbo Divino hypo-satice unito: humanitatem seu corpus Chrisi reariter in Sacramentosus sens, adorationem in Sacramento terminare, se ejus motivum non esse: denique Divinitatem si Iamper seprsmo adorabilem esse,per modum objecti forma- sis motiυi,o latreaticae adorationi pecificativi,portaen dat. Has certe subtilitates Tridentini Patres vel ignorarunt, Vel pensi non habuerunt, simpliciter Sacramenis rum, etiam prout a Christo distinctum est, adorandum proponentes definientesque. Cumque species Eucharisticae a subjecto separatae nihil sint;& humanitas Christi, qua talis, unita licet hypostatice verbo, sit c- crem rura s quisquis species sive propter se, sive propter aliud adorat, is idolum fictilium . non entia Deificata scilicet adorat: 8c quisquis humanitatem Christi, sive ut motivum,sive ut objectum terminans adorationis, ac rat, ab idololatriae crimine absolvi nequit. Et quocunque se a
tolatrae vertant. certe Sacramentum adorantes, verum, mis eri f
latum, summum Deum non adorant, adeoque idololatriae commissae manifesti sunt. Fuit enim verus solus, si V
summus Deus, antequam Sacramentum esset. ω,ο --ο
XLL Artolatria omnis transsubstantiatione nititur. Hac enim panem Lucharisticum Deificant scilicet. P-Si igitur transiudstantiatio panis nulla contingit, idolo- Tom. II. n latriam
102쪽
latriam omnium maximam a se eommitti, Aierarchici omnes fateantur oportet. Fassias est ingenue Francisi eus Costerus Jesulta Enchir. Controv. rv. I a. ubi se ille: Tolerabilior es error eorum, qui pro Deo colunt
tuam auream. aut argenteam, aut aueriuc materiae ima
ginem , quomodo Gentiles Deos suos venerabantur, vel pannum rubrum in hastam elevatum, quod narrat de Lupis 3 vel viva animalia, uti quondam e raptii: quam eorum , qui frusum panu , su hactenus per universum' orbem tot annis fecere Cnrisiani, nisi vera sit doctrina transfussantiationis. Sic profecto est , nec pro merito fatis crimen exaggerari potest. Nam ne panem quidem verum, nutriendi facultate praeditum, sed spumam panis, rem poene nihil, adorabunt. Αtqui , audi Costere, vera doctrina Transsubstantiationis non est: dogma est monstrosum, verbo Dei & sanae rationis principiis universis contrarium, piae antiquitati prorsus increnitum.
X LII. Transsubstantiationem illam his sere verbis Tridentini Sess. x Ii I. definiverunt α iam Christus Redemptor noser eo usisum, idquo I serie -nδε offferebat, vere esse dixit , ideo persuasu emper in Melesia Dei fuit , idque nune denuo a Iahaec Synodus declarat, per consecrationem panis is vini conversione eri totius subsantiae panis insubstantiam corporis Christi Domini nosri, ct totius obstantiae vini in sub antiam sanguinis ejus. Auae eonversio convenienter is pryrie is Sannia Catholica Ecclesia Transsubstantiatio es iappetiata. Ubi vero corpus suum subuecie panis Christum obtulisse Scriptura testatur ξ obtulit in
Crue pendens, non sub specie panis latens. Obtulit, postquam verba illa: Hoc enim est corpus meum, Pronuntiavit. Hoc vero, quod corpus suum esse dixit, panis erat, uti series textus, evin
103쪽
eit. Aliud certe longe est dicere: me es corpus meum istud dicere: Sub serie panis vere es corpus meum. Exadversariorum hypothesi verbis, H. E C. M. pronunciatis demum fit transsubstantiatio. Quomodo ig: tur verbum Hoc speciem panis notare potest, quae talis, subjecto suo exuto, demum per transsiibstantiationem
contingere putatur Z Cumque in omni conversione, qualem esse transsubstantiationem fingunt, sint duo te mini, unus a quo, ster adsuem, de terminus ad quem
in praedicato propositionis illius existat, terminus a quo, qui non pecies duntaxat, sed ipsa substantia panis est, in subjecto sit oportet. ergo Qbstantiam panis significabit. Addo, verba illa ne quidem conve si esse, tum quia non dixit Christiis, me fiat corpus meum, sed me es eorpus meum: tum quia clici iupponit esse; adeoque Hoc dici corpus Christi non potuit, nisi ante fuit. Quale ctiam fuit corpus, in quod sib- stantiam panis conversam asserunt, integrum, an fra tum Z Cum corpus illud pro nobis datum Christus ipse dixerit, integrum esse nequit. Fr: m igitur erit. At in gloria Christi ejus corpus ameθες frangi proprie dici non potest. Neutrum ergo est. Taceo,quod transsubstantiariorum pugnat cum institutione Coenae&praeeipuis fidei aristulis: tum Coenae Dominicae e tiam penitus destruit, perimendo quia panis &vini sibstantiam abolet retustis speciebus, quae siue proprio sit ecto spectra potius fallacia, quam rerum Divinarum infestibilia testim nata simi; & rem si natam, Pria corpus Christi spoliat sua quantitate&ῶ- mensionibus, prouno rinytiplex stirituumpropriet res mentiens. inducit, & pro nucleo Euciliaristiae sib-stituit lusinodi carnem, quam Christus ipse vel prodesse , vel vivificare negat a & analogiam Sacramentalem, quia relationis Sacramentalis fundamentum
104쪽
tollit, & ubi signum in rem signatam convertitur, omisnis inter illa similitudo desinit. XLIII. Quomodo quaeso induci Christianum nomen professi potuerunt, ut crederent, Christum suum ipsius comus altera manu gestasse,porrexisse deglutiendum sanctis hospitibus, qui illum & inter manducandum, & post sacrum illud frustulum pie devoratum,pra, sentem intuiti sunt,alloquentem audiveruntρ Christum se totum simul devorasse, integrum tamen & incolumem praeterea discubuisse t Glorioium c hristi corpus in
rancidulos ventriculorum meatuS migrasse;ut vel in codiporis nostri substantiam inibi domum convertatur, vel Imtredinem sentiat,vel in nihilum evanescat vel in codium illud,in quo erat,antequam rediit,dum rediit reve latur ξ Quae haee ineptiarum portenta sunt, Christianam
religionem universam probris &s annis infidelium objicientia ρXLIV. Ad principia sanae rationis & scientiarum
omnium exactum isthoc dogma monstrosum pariter ap- , parebit. Etenim pr1nc1pium Posces eii: Internum Farium, quod corpus uno tempore occupat, corporii doc--h. quarisi igitur unum idemque corpus duo istiusmodi loca & spatia interna eodem tempore occupet corpus autem Christi occupabit plurimab corpus his duobus spatiis illis erit aequale,utpote quod utraque eo dem tempore replet, quae tamen alterutrius spatiorum sunt duplum. Quam ob rem & corpus illius corporis in spatio alterutro siti duplum est, ac proinde unum id-que corpus duplum sui ipsius.Quae manifesta contradictio est. Me p sices principium est: Ut umquo is indivisum es in se, O aivisum ab omni alio. CorpuS autem Christi unum, cum sit tum in Coelo, tum etiam sine ulla ejusdem corporis continuatione simul in terra, totum corpus dividetur a toto corpore,ac proin unum & plura erit. Mathematices principium Euclideum est: Totum majus
105쪽
majus es ua parte. Tridentini vero sanxerunt una
quaque perte , vel sub singulis cujusque oeciei partibus,
separationefacta totum Chrisum contineri. Cum vero corpus Christi eodem tempore sibi aequale sit, annon sic pars aequabitur toti, neque totum majus erit parte 8 Logices principium est: Partes cum toto consentiunt. Ointer se dissentiunt. In hostiae autem seu Sacramenti divisione partes adeo inter se consentiunt, ut una omnino eademque res sint. Cumque divisio quaevis sive Logica, sive physica sit divisio unius alicujus in multa, haec divisio est unius in uniun, idque se ipsiam. Denique principium Catholicum est: Unumquodque es, vel non es: Memnon potest esse simulis non Posita autem μενουαα dcm- λυσαρουπια corporis Christi idem erit & non erit eodem tempore. Res enim individua quaevis permanens, nec, postquam ex titerit, unquam desitura,quae fieri potest,&turumque est,ut fiat ex re aliqua,illa nondum existit. In- dividuum vero Christi corpus incorruptibile fieri potest, futurumque est, ut fiat ex pane consecrato, quippe qui in corpus ejus individuum convertitur. COIPus autem ejus individuum & incorruptibile in detinenter erat an te hanc consecrationem. Erat ergo, & non erat, eodem tempore. Pluresῖροι πλομαι alibi a me fusius disicussas, manifestasque contradictiones omitto. Quid est non fidei duntaxat, sed rationi etiam omni, Coelo indignante, ridentibus Ethnicis, reluctante tamdiu vera Ecclesia, bellum indicere, & humanitatem exuere, si
XLV. Neque veterum quisquam dogma isthoc credi- ο -iadit; nisi forte Eutychiant,qui apud Theodoretum vim logo II qui ασυγχυπς inscribitur,atransmutatione panis & vini in corpus de sanguinem Dominicum, argumentantur ad mutationem corporis Domini in Divinam ensentiam Sed negat ille Pater Orthodoxus,Symbola mystica propriam naturam amittere.Nec manere duntaxatn 3 Prio'
106쪽
priorem sp'ciem & formam , sed etiam substantiam
priorem auerit. Ita enim libro primo, qui dicitur , Christus, inquit, visibiliasigna appetatione υνο-ris is favuisis honoravit, ύ - φυ-
φυσει-, non transmutans stust Iorum naturam, sed naturae symbolorum adjiciens is riam. Idem Gelasius Papa tib. de duabus in Chriso naturis , panem & vinum ita transire in corporis &: sanguinis Christi substantiam dieit, ut tamen substantia panis de vini esse non desinat. Et clamat omnis P trum Senatus, in Coena panem & vinum esse s ymbola, ανωτο - , Ana , exemplar, 'litudinem, juras corporis & sanguinis Domini. Docuerunt sane iidem κών με τρο ν, transmutatisnem 3e ---sionem
quandam symbolorum, sed relativam illam, non eD1entialem; ossicii & usus , non substantiae vel naturae respeetii s ut quae ante in sedanda fame & siti usum communem habuerunt, accedente verbo corporti εc sanguinis Dominici Sacramenta fiant. Constat enim, res quoad substantiam non mutari. Neque fando auditum
est unquam, relatum esse correlatum. Demum a Concilio Lateranensi, obstetricante barbarie & ignorantia, horrendum seu transsii nitationis alii συνουάας potius autumant) monstrum in ipsa naturae principia, rerum ordinem, Servatoris humanitatem, Sacramenti veritatem, constantem Scriptiua sententiam, Τheologiae fit an enta omnia arietans s e Iu- sum, & a Monachis mendicantibus, novis itidem naturae monibis, avidissime exceptum fuit: ex quo cum aliae haereses ingruere, tum ἀρ-λαγώαν, seu Panis adorationem . ab Honorio III. primum stacitam, & ab Urbano IV. instituto festo corporis Christi auctam,
XLV I. inae cum ita fine, atque omnino prodigi 'ium
107쪽
sum illud transsubstantiationis drema, uti non frustra. asseruit , unum tot in se absurdos errores contineat, quot momenta temporis ab ejus ρrima nativitate,
id est, a Concilio Lateranensi , unde dogmatis istius aera auspicanda est, ad hanc usque horam intercesserunt smso utique Jesulta Costero , Iudice, Pontificii idololatriae adeo turpis de detestabilis rei sunt, . . ut illa longe tolerabilior omnis Gentilium idololatria fuerit. Adorant enim maxime solenniter Se devote non tam panem, quam spumam panis a & quod sic adorant, mox horribile dictu i devorant. Quibus proin jam olim salse admodum Averroes obiecisse fertur, satius esse ut permaneat animas a cum Philosophis, quam cum iEis Christianis, qui adorant quod comedunt, is com dunt, quod adorant. Quod merito Theodoretus ἐσα.
X L VII. Neque profecto artolatras persuasio, quod sub specie panis & vini corpus &sanguis Christi, adeo-Ze totus Christus λάνθρωπας praesto sit, atque ei, ceu PC,--
egi suo praesenti, honor adorationis omnino exhibendus si , ab idololatriae culpa absolvit. In cultu enim is ιρ-υ. Dei non falsa persuasio, sed vera fides regnat. Stultorum est putare: sapientum M prudentum scire, & teste Deo credere. Si praetextus talis juvaret, jam omnem fere gentium idololatriam nitrum lomentumque facere
liceret. Potior longe ratio erat, ut Gentiles Solem ve- .rum illum aeternumque Deum, creatorem ac gubernatorem omnium esse, uti in Liturgiis eorum habetur. crederent, Quam ut Christianus panis, seu spumae comsecratae, Dunulum supremum Numen eme, ut creda
inducatur. Neque dubitare licet, quin rigani aeque firmiter crediderint , Sol em Deum esse, qam Christianus quivis credere possat, Panem Eucharisticum corpus Christi. Cui tamen sano in mentem veni
108쪽
propterea Solis cultores Verissimos idololatras non esse Aecedit, ouod erronea haeC Persuasio&canoris vocibus, & scr1ptis irrefragabilibus ex Dei verbo & siuia
ratione toties conVicta est, plurimis ad ravim usque elamantibus, imo sanguinem proprium expuentibus, ut veritati contra palpabilem adeo idololatriam fidem' facerent. Unde verbo Dei ubique exposito. &ex eodem clarissime demonstrata veritate,errori explosissimo Προψα nς nulla amplius esse potest. X L VIII. Frustra ergo Hierarchici inclamant, se artolatras, seu panis adoratoreS non esse, eo quod panem adcsse, ne quidem agnoscunt. Sussicit enim, nil
nisi panem, Vel panis potius spumam adesse. in
etiam gravior idololatria fuerit, si cassa accidentia. quae a subjecto avulsa nihil sunt, & adesse, & a se adorari agnoverint. Praeterea Pa 'ni, qui Solem adorabant, non eam rem, quae non aliud quam Sol rcs inanimis, sensus & intelligentiae expers erat, illic adesse , sed Supremum potius Numen in Sole mundo praesidere au-
. tumabant. Neque tamen opinio falsa iciololatriae labem a fama eorum abstergere potuit. XLIX. Sed esto sane, fidem nonnullam transsu bis stantiationis dogma mereatur, ut consecratione legitime facta, praesens sit in Eucharistia corpus & sanguis Christi. Ne sic quidem idololatriae crimine sese Hierarchici exsolverint. Tridentini enim, uti supra ostendimus, Eucharistiam a Christo distini' am adorandam sanxerunt. Tum qui adorat Christum in fallibili fide
statuat oportet, Deum essse, quem ut Deum&Christum adorat. Papita autem infallibiliter certi esse ne-oueunt, Christum esse . quem adorant. Quippe domestica illorum principia sunt ut trunmibstantiatio fiat. --ὰμ triticeum, non corruptum esse debere panem: vinum ex uvis maturis expressum : Pronuntiationem conse-
109쪽
erativam fieri debere, nec addendo, nec detrahendo, nec mutando, nec transponendo: Sacerdotem consecrantem oportere rite esse baptizatum & ordinatum: eundem Sacramentum non aliter conficere, quam si adsit intentio faciendi,quod facit Ecclesia. De conditionis bus autem istis alterutram in partem quotusquisque πλη- certus esse potest' Qui autem nescit quid ad ret, & tamen adorat perinde ac si sciret, verum Deum esse, quod adorat, purus criminis idololatriae haberi nequit. Produnt anceps periculum disputationes perplexae Pontificiorum, quorum proin multi hoc veluti pharmaco idololatriae suae senium sopientes, ad adorationem requirunt conditionem expressam vel tacitam : ' A oro te, si Deuae es. Adorant interim absolute, hoc est, id quod vero Deo debetur,objectio illi, veluti Θιῶ ἀγνώς- Deo incognito impendunt, iatamen cum conditione si Deus sit. Hoc scilicet est juxta viam illam adulterae Prov. XIX. 2o. comedere,
O tergere. 's suum, O dicere: Non fuim operata iniquitatem.'
L. Succedit Hariolatria , seu Sanctorum Angelorum & Hominum Coelitum cultus. Tridentini quidem Seg. xxv. simpliciter Sanctorum invocationem commendant. Sed cultus eorundem tam varius, tam multiplex est,ut in eo narrando non copia,sed modus dicendi quPrendus sit. Honorantur nempe Sancti aris, imaginibus, iradiatis capitibus, Templis, Missis, cereis, festis, juramentis , Votis. quorum nonnulla ad cultum latriae referri solent.Invocantur imo adorantur.uti Catechesis Tridentina in praeceptum I. aliique plures , alibi a nobis producti loquuntur. Et id sunt Orationes ad Sanctos aliud quam Moratio Sanctorum 8 Ante imagines Sanctos rum quorundam procumbentibus mos est orare, Pater noster. probante etiam Catechesi Tridentina capite de
110쪽
oratione: Cum ad imaginem Sancti luti orationemaeo minisam momentiat, ita tum semio, se ab iiDρrrere ut Deum oret CosterusJelarta Enchir. de Venero. Sane
tori sic seri bir: In orem SaQEorum recitamus orarion m aeo in cam. Miseron in I. T . I r. Dio. 7. eo impietatis processit , ut diceret, orationcmfusam per Sanctos meliorem esse ea, quae Deo uritur. non adgLbita intercessione. Creduntur Mediatores Sc intercessores apud Deum, utpote magis ε omni, ut sic pergradus & via obliqua ad Deum veniatur: cordium Inspectores, omniseri, omni praesentcs. sine quibus dotibus Omnes omnium orationes carumque integritatem dijudicare non possent. Nec tantum creduntur pro nobis
1 upplicare, sed etiam pro nobis satisfacere, & aliis I lutem mercri. Nam quod Deo supererc verunt, creditur aliis cedere in solutioncm, Papa nc dispensante. quomodo Clcmcns VI. Extravet. dicit, adcumulum the Dari eleectorum merita adminiculum praestare. In Missa Sacerdos petit remissionem peccatorum & salutem non tantum per preces Sanctorum, sed etiam per eorum merita. Unde Bellarminus de Indust. I b. I. x non dubitavit dicere , Sanctos aliquo mocio esse Redemptores nostros. Denique co ui e silperstitio excrevit; ut rudis picbecula vix Christum a
Sanctis distinguat, & in mis Missa Maria Christo
praeponatur. Ibi enim Missa instituta dicitur inprimis ad commemorationem Virginis Mariis , Christo inferiorem in locum projecto. Et Sacerdos peccata sua confitetur Michaeli&Sanctis, Christo insiper habito.
LI. Quis ste Sanctis religiosum ti Divitium cultum
prypstari, negare ausit ' Quisquis enim invocatur, ado- :ratur, pro Mediatore & intercessionis & satisfactionis habetur s Omniscius, omni praesens Per invocationem