Joh. Henrici Heideggeri ... seu In divi Johannis theologi Apocalypseos prophetiam de Babylone Magna, diatribae. Pars prior posterior

발행: 1687년

분량: 933페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

BABYLONIS MAGNAE.

prototypa nihil venerabile & excellens habent a tums ictquia potissima Prototypi Irara, mens, sola venerabilis

in imagine non repraesentatur: &Pontificiae imagines ne quidem Prototyporum formas habent. Crux enim νι- , υ-- Christi, dc Christus ipse usque ad Concilium vi. Ge- - -

nerale non imagine aliqua, sed symbolo&typo, uti

ex Paulino Cassander probat, exprimebantur. Et Christus quidem Agni, crux vero coronae floribus undique textae specie figurari consuevit. Unde ergo illa, quae post Concilium Generale circumfertur Christi &crucis imago deprompta est ξ Quae similitudinis cultum religiosum fund uitis nota indubitabilis p Par ratio imaginum Deiparae, Apostolorum , Sanctorum Veterum squaS exactam prototyporum formam referre, nemo ficiem faciet. Pleraeque imagines non aliam quam barbae , insignium , habitus differentiam habent. Quin similes saepe imagines sunt hominibus notis, heri & nudius tertius natis, 'quandoque insignite improbis. quos sic honor & cultus ille continget. Quid quod imagines statuuntur Sanctis Coclitibus , c esti visione fruentibus 8 Illi vero in Coeso non corpore, sed anima tenus degunt. Quomodo ergo imagineS corporeae eorum a corpore separatorum similitudinem gerunt ' Et quae tandem Divinitatis , juxta quam solam Christus adorationis objectum est, essigies exsculpi potest Z Neci 'aeposterius iconolatras expediet felicius, tum quia similis intentio necJudarus vitulum, nec P ganos idola seu imagines supremi Numinis colentes ab idololatriae culpa liberavit a tum quia incurvatio Versis imagines Deiparae & Sanctorum, ceu eorundem praesentium symbola,& vetita planὰ est, & omnipraesentiae Omniscientiaeque .excessentiam Deiparae& Sanctis eximiam facit,adeoque honorem Dei nonotis impertitur.

132쪽

L XIX. Iconolatriae specics haud infima est Mauro-latna, seu cultus imaginis crucis & crucifixi Christi. MAE- - quo cultu vix aliud Hierarchia sistennius habet. Et quidem latriae summum in hoc genere cultum, totius-α-ιest, que religionis apicem Cruci Thomas Aquinas 3. . 2F. . Vindicat.Quae sententia publica fere Ecclesiae Ro I,ολιαι, manae authoritate constituitur. Nam Pontificale, pu-μie - - blicum atque authenticum volumen, a Papa non uno confirmatum Parte 3 ρ. 8o Crux Legati, inquit, quia debetur ei iatria, erit a dextris. Qui n & crucem, statim atque consecrata est, uti ibidem par. habetur, se iis , Pontifex flexis ante eam genibus devote adoratinosa- latur. Idem faciunt , quicunque alii voluerint. Solennis maxj me Mus adoratio fit laria scxta Parasceve ante- Paschali. Ritus adorationis ejus in Missisti Romano r.

6. in Parasc. ρ. χχ f. 226. lcgere est. Completis orationibus Sacerdos primo crucem jam in altari praeparatam accipit a Diacono . Ubi ad locum ventum est , quo chorus cantat, Vmite, adoremus; tum omnes 1 e prosternunt, excepto celebrante, qui disco operit brachium deXtrum crucis, ac elevanSCam tertio, altius incipit: Ecce lignum crucis s aliis cantantii bus 8c adoramibus:

Ecce lignum crucis, in quo salus mundipependit, c horus respondet: Heniιe adoremus. Postea Sacerdos selus Portat cruccm ad locum ante altare praeparariam, & genu flexus ibidem eam locat s mox depositis calceamentis accedit ad adorandam crucem, ter genua flectens, antequam eam Osculetur. i Hoc facto revertitur, & recipit calceamenta & casulam. Haec Sacerdos. Viri quaestiorem &iunctiorem adorationis cultum ipsi Christo ςxhibitor ,si in tenus esset. Demum ministriaItaris,dein alii clerici M.tricthinies bini ter gembus flexi crurem

adorant. Inde cantatur communiter Antiana: Crucem saam Moram- , Domine , o sanctam resurrectionem

133쪽

BABYLONIS MAGNAE. Ias

tuam laudamus is glorificamus. Ecce enim propter Il-num venit gaudium in universo mundo. Post cantatu r: Crux istis, inter omnes arbores una nobilis, Nulla o a ratemprofert. fronde ore ,germine, dulces clavos, dulce

pondusi sinet. sed & die Septcmbris 1 in solennibus

Missae Sacris, ea parte, quae offertorium vocatur, sic Deum precari mos est: Protege, Domine, plebem tuam persignum sanctae crucis ab insidiis inimicorum omnium,oc.In secreto rogant, ut cui illud crucis vexillumbadorare meruerunt. isa perenniter ejus gloriae salutaris potiantur essectu. In Missa de Sancta crucer Tuam crucem adoramus, momine. Mensis Maii die tertio, quo crucem ab Helena inventam credunt, inter coetera sacra oratio dicitur, qua crucem, ceu vivum Numen sic invocant:

Ocruxsplendidior eunctis astris, mundo celebris, hominibvsmultum amabilis . fanditior universs, quae solafui- si digna portare talentum mundis dulce lignum, diaces clavos, dulcia ferens pondera, SALVA praesentem tervam in tuis hodie laudibus congregatam. Oratio in Breviario Rom. feso Maii extat. Christi ipsius, & imaginis crucis ejus adorationi disserentiam nullam relinqui , liquet. Unde Guilhelmus Philander Annot. in Vitruυ. de architect. lib. I v. 8. crucifixi Christi imaginem Chrisi in cruce pendentis pellatione insignit. Et in solennitate ParasceveS Paschae supra memorata , Presbyter imaginem crucifixi ex sepulchro recipiens , templum circuit, & Portas ejusdem clausas pulsat, dicens: Attollite portas principes vesras, elevamini portae aeternales, introibit Rex Ruriae. Interrogante eo, qui in portis excubat : de uis es se Rex gloriae t Presbyter respondet: Dominus fortis ci potens in proelio , Dominus

virtutum, ipse es Rex gloriae. Simulachrum ergo cru cis e-Rex gDriae. . m. II. - r LXX.

134쪽

L X X. Quae vero, quantaque a crucibus suis Stauro- latrae expectent, ne ignoremus, Pontifex inter coetera, quibus crucem novam dedicar, uti Pontis Rom. p. 3 3 9. & Ritua recitatur, a Domino Sancto Pa tre Omnipotente Deo sempiternoposcit , ut dignetur benedicere hocsignum cruci uae, uist, inquit, remedium

salutare generi humano, si siliditas fidei, profectus bo

norum operum, redemptio animarum, sit solamen se protectio ac tutela contra saeva jacula inimicoruo. Non majora sunt, quae Christiani non dico a Christi Sacramentis, sed ab ipso Christo expectant. Sequitiir dein longum carmen, in ovo, praeeunte Pontifice, multa

de ligni mysteriis apua Deum philosophati, inter alia sic orant: Sit ei plebib crux fidei fundamentum, ori suffragium, inaaverss defensio , in pro eris alu

men. Sit ei in hoses victoria. in civitate custodia, in campis protectio , in domo fultura. Postremo carmine sic consecratur crux: Sanctificetur lignum istud in nomine

Patris, ct Filii, ω Spiritus S. Et benedictio id in ligni, in quo membra sancta Samatoris fuspensa sunt, sin so

liguo s ut orantes inclinantesque se propter Deum antesam erucem inveniant corporis se animaesalutem. Atque illud singulare est, quod Christum rogant, ut crucem itus manibus accipiat, quibus tuam amplexus est. Mesanctitate illius, inquiunt, hanc sanctifica 3 9sι- cutiper iliam mundus expiatus es areatur ita ineremtium famulorum tuorum animae de voti mae Hujus crucis MERITO omni careant perpetrato peccato, ω ruae verae

crucis obtectu enitescant fuccessibus assiduis triumphatores. Radiet his unigeniti Filii tui Domini nosri splendor Divinitatis in auro: emicet gloria monis ejus in Ie : in eruce rutilet nostrae mortis redemptio, in cr palli spondore vitae nosrae purificatio. Sit eorum pro

iectio ι spei certa Mucia eos Amus eum gente O plebe

135쪽

BABYLONIS MAGNAE. I 3IMe eonfirmet a spe ct pace consciet; augeat triumphis

a li et in fecundis s proiciat eis ad perpetuitatem temporis , ad vitam aeternitatis , ut eos temporali florentes gloria muniat , is ad perpetuam redemptos coronam ad regna caelesta potenti virtute perducat.' Crux proficiscentium in subsidium terrae San , sic ibid. p. 38 I. consecratur, ut Pontifex haec a Deo poscat: Te supplieiter exoramus , ut digneris hanc crucem paterna

pietate benedicere, o EI VIR TUTEM ET GRATIRM impertiri , ut quieunque eam in passionis , o crucis Unigeniti tui signum ad tutelam eorporis O animae super se gesaverat ,

Caelestis iratiae in ea plenitudinem , O munimen valeat tuae bene inimis accipere. Qujs non videt, insimulachrum crucis virtutem crucis, in qua Christus pependit cui abstitutum latriae cultum illi deputant θmeritum , Coelestem virtutem & gratiam, aliaque mere Divina ολω effundi, atque illud qua ta- Ie , adorari LXXI. Ad Lipsanolatriam, seu Reliquiarum cuL De L a-

tum venimus. in quo non minus εἰδωλολῶ μοι

nefaria idololiatria , ut cum S. Petro loquar, grassatur. I ridentini iidem Ses . xxv. sic de reliciuiarum honore loquuntur: Sanctorum Martyrum, o aliorum cum Chri- ὰ - - μ viventium Sancta corpora , quae viva mems fue- se M.

rκnt Christ, ct templum Spiritus S ab im ad aeter-ηam vita usitanda γ glorificanda , a fidelibus ven randa esse: per quae multa beneficia. Deo hominibuου

praestantur: ita ut as*rmantes , Sanctorum reliquiis venerationem atque honorem non deberi s vel MN aliaque sacra monumenta a fidelibus inutiliter honoraris atque eorum opis impetrandae causa Sanctorum memoriaΥΡupra frequentari s omnino damnandos esse, prout jampridem eos damnaυit , o nune etiam damnas Ecclesia. r 2 Pu-

136쪽

eano II.

Puduit Tridentinos dicore , quod res est. Non e go palam Ecclesiae suae sententiam describunt, sed tec te ac modum M versute. Non enim de vencratio ne , honore reliquiarum , sed de specie honoris &venerationis illius disceptari probe noverant ; an vi delicet religiosa iis adoratio competat. Competere equidem Synodus crcdidit, sed verbis exprimere eruiabuit, quia crudele nimis videbatur, a Synodo Christi nomen professa damnari quenquam eo nomine, ubd hominum mortuosum Corpora adorare palam re-ugiat.

L X XII. Adorandas esse Sanctorum reliquias, summo consensu Ecclesia Romana docet. Nititiirque carum adoratio authoritate Concilii Nicaeni II cujusAEI. . haec verba sunt: Ossa, cineres , pannos, sanguinem, sepulchra denique adorantes , istis tamen non ore camus. Catechesis Tridentina in praecepi. 3. probat juramenta per reliquias: Ad faciendam, fidem , per res creatas juramus , ut per sacra Dei Evangelia, per crucem , per Sanctorum reliquias se nomen. oei honor ad latriae cultum pertinet. Per quem enim IuramuS, eum testem conscientiae invocamus, & ultorem imprecamur, si fefellerimus. Quae potestas & scientia solius Dei est. In Pontificali Romano lege sancitur, ne usium altare absque reliquiis consecretur. Ideo capite de consc- crat. ali. altare sepulchrum vocatur, dicitiirque altare dedicari in honorem is nomen danditi, cujus reliquiae alimri includuntur. Pertinet id ad Missae integritatem & dignitatem. Nam in ea Sacerdos prona facie altari in- Cumbens has voces submurmurat: Oramus re Domine , per mer ta Sanctorum, quorum reliqui Biciunt. θomnium Sane Iorum, ut indulgere dogneris omni eccata mea. VasqueZ ingenue magis, quam alii, togentes ist- hoc dedecus, sicin 3. Nom. q. a F. disp. III. c. a. in ipso limb

137쪽

BABYLONIS MAGNAE. a 33

limine scribit : Apud Catholicos veritas indubitanda est, reliquias Sane forum, sive fuerint partes ipsorum, si ossa, carnes ω oneres. sive res aliae , quae usos tetigerunt , vel ad ipsos pertineant, ADORANDASω in Boe honore sacro habendas esse. Niox. diis. II 3.einctoria & sudaria ait adorationis cultu fuisse veneranda. Disputatione absoluta perorat, se contra haereticos constituisse , reliqui, esse adorandas. Atque ita passim loquitur. Thomas Waldensis Doctr. pari. 3. Tit. I 3. cap. Izo. Cx Damasceno definit, non modo lignum crucis Domini , sed etiam sepulchrum , praesepe , clavos , lanceam , vestes, Sion, & Golgothaese adorandas eosque , qui sic adorare detrectant , VClut haereticos refutat, qui Deum quidem in his locis aut rebus adorari concedunt, res vero ipsas aut loca adoranda negant. Mox cap. III. dicit, omnes

Dei Sanctos sis eorum reliquias esse fuis gradi ae ado- randas. Ibidem dictum quoddam Ambrosii ab Adversario objectum expendens Vehementer contendit, Helenam Constantini matrem Regcm Christum sic adoravisse, ut etiam lignum adoraverit propter Regem. Barcinius A. 8a I I dicit se a Clemen te missum, licet tanto munere indignissimum , ut exploraret is adoraret venerandum Caecιliae corpus Praedicare Evangelium res est in Cardinali sordida , at adorare Coeciliae olla res est, quam longe supra dignitatem Cardinalis esse Baronius agnoscit. LXXIII. Sed nunc res, non verba spectemuS. maxi-Quscunque enim nomine reliquiarum cultum appellcnt, sive adorationis , quod simplicius , & ipsi rei Ἀν. consentaneum est , sive venerationis , quod tortasse callidius , ad Sophisticen potius pertinet, P rum equidem laboramus , dum constet , rem ipsam

non aliud, quam Divinum & religiosum cultum pro-r 3 dereo

138쪽

dere. Jam vero apertum est , Hierarchicos & iisdem obnoxios corpora, cineres, ossa & Sanctorum ex sepulchris jam diu quietis eruta eleVares quandoque supra altare collocare s auro, argento, serico exornare sin supplicationibus de processionibus, a populo Christiano spectanda, tangenda , osculanda circumferre scoram semesis illis piorum monumentis gestibus M animo suppi ices 8c adorabundos procidere , ab ituratiam& beneficia Dei exposcere iis pretiosa dona oflarre ; ad loca, ubi reliquiae esse putantur, peregrinationes religiosas instituere , easdem altari, ad sanctitatem Eucharistiae conciliandam includere s in collo ex devotione &fiducia ad Deum & Sanctos gestare, tactis iis juramenta praestares denique tali reliquiarum venerationi gratiam, beneficia Dei, efficaciam precum apud Cas fusarum, remissionem peccatorum polliceri. Atque sic, quod alicubi Erasmus, queritur, aequELipsanolatrae illi Francisci cucullam, Annae pestinem , caligam Josephi, Thomae calceum, ac ipsum Dei filium suspiciunt ouod nullo piaculo luent. LXXIV. Frustra ergo Centuriat ibus & Calvino , reliquias a Latinis adorari 2 Divisu honoribus affici scribentibus, Bellarminus Sanq. cap. a. succensens, reliquias a se Divino honore affici, vel Christi loco adorari, negat. Nos enim , inquit , reliquias honoramus is osculamur. αt sacra Ain

rapatronorum nosrorum , sed nec adoramus , ut Deum,

nec invocamus ut sanctos. Hac scilicet stropha probe sese defunctum arbitratur, si se id, quod praeter Deum

adorant, ut Deum adorare negaverit. quasi ulla religiosa adoratio sit, quae alterius sit, quam Dei. Et quidpr'dest protestatio eontraria facto p Neque etiam adorationis duiauticae, absolutae, relativae duL ferentiam, a Sophistis hic decantari ad ravim usque soli-

139쪽

n ABYLONIS MAGNAE. I 3s

solitam, non semel supra profligatam, moramur quicquam. Dei judicium erit secundum Veritatem, non seia eundum ingeniosas illas praecisiones & intentiones ho minum praevaricantium & προφαπαζοντων Etiam qui Baalem osculati tantum sunt, eum adorasse dicuntur. I. Reg. XIX. 8. & propter religiosum illud osculum ido lolatriae rei peraguntur. LXXV. Lipsanolatria cujusmodi adoratio, ab - Exari Iuta an relativa sit, ipsae adurationis reliquiarum formulae produnt. Paucas exponamus. In hymno sit per

ferro i anceae haec habciatur: Ave ferrum triumphale Ac. Felix hasa nos amore per te Misaucia. An haec Christo dici possunt Z Lignum crucis sic alloqui mos est: mmcad ri-O crux , ave spes unιca , hoc passionis tempore , --ge piis jusitiam , Rei que dona veniam. Ac ne qui S aeon relγυι- putet, haec Christo dici metonymice , vel relative ad Christum, eidem cruci dicuntur, quae Christo di- 'ci non possunt : Sola digna fuisti ferre Saecli pretium,

Crux Melis inter omnes Arbores una nobilis. Nec tantum haec ligno crucis, sed ejus etiam imagini dicuntur. In aede S. Petri Romae asservatur sudario impressa effgies vultus Christi , quam Veronicam Vocant, nomine mulieris , a qua , ita Baronius A. 34. habet, sudarium traditur faciei Christi sanguine &sudore aspersae admotum esse, & vultus ejus emgiem in se retinuisse. Est & urbs Hispaniae, quae eodem

sudario gloriatur , neque immerito , si Regio Hist riographo Marinaeo Siculo de rebus Hio. Lib. s. credimus : aeque sane merito, ut ego credo, ac Roma.

Ad utrum horum sudariorum dicenda st oratio, quam

Johannes XXII. edidit, nescio. Sed ab illo Papa libro orationum, qui anima inscribitur, Concessa memorantur decem millia dierum indulgentiarum devote dicentibus orationem certam, & inter

140쪽

quia quale

dicendum Veronicam inspicientibus. Orationis for mula haec est: Sare ana acies nostri Redemptoris, In qua nitet species Divini olendoris, Impre a panniculo nivei candoru, Dataque Heronicae num ob amoris. Salse decus Seculi, speculum Sanctorum, uod sidere cupiuntspiritur Caesorum ; Nos ab omni macula purga vitiorum, Atque nos consortio junge beatorum. Salve Cultus Domini imago beata,

Ex aererno munere mire decorata eLumen funde cordibus exfide tibi data, Et a nostris sensibus totis calligata. Salse robur ei nostrae Chrisianae, Nesruens haereticos qui ni mentis vanae Horum auge meritum. qui te creduntIane, Illius erile, qui Rex sit ex pane. Salve nostrumgaudium in hac vita dura,

Labili ct fragili cito peritura Nos adhuc adpropria , O FELIX FIGURA, Ad υidendam faciem quae es Chrisi pura.

Parentem , nisi fallor. Durandum Foetus ille insignis habet. An non sic Divina & maxima quaeque apio a&ficti acie Redemptoris , specie Divini splendoris panniculo impressa, imagine vultus Domini, felice illa Figura supplices imploranti Nam quomodo orationem illam sic Lipsanolatrae fingere vel refingere, ut ipsi Christo quadret, poterunt ρL X X I. Ad Lipsanolatriae foeditatem pertinet, , quod qui hodie reliquias colunt, fere Venerantur id, quod quale sit, ignorant. Tot enim imposturae detectae pauim olim & nuper, universas suspectas resdunt. Mitto ocreas Martini, Georgii vaginam,

SEARCH

MENU NAVIGATION