Joh. Henrici Heideggeri ... seu In divi Johannis theologi Apocalypseos prophetiam de Babylone Magna, diatribae. Pars prior posterior

발행: 1687년

분량: 933페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

BABYLONIS MAGNAE. 8s

ade6que communia esse possent, jam in cultu talem externo inter Venerationem Dei & creaturae nulla pro-

Eio differentia statui posses. quod quantum honori & Majestati supremae Dei qeroget, pii omnes

judicent. ' ' .

XXXI. Propria porro religiosi cultus, soli Deo, ad infinitam ejus Majestatem recosnoscendam, debiti signa haud dubie ea sunt, quae Divina declaratio, accedente vel omnium' gentium consensu, vel partieul rium consuetudine, vel ipsius rei naturali significatione, religioso Dei cultui vendicat. Sacrificia quidem Iibamina & finias Divini cultus signa propria esse, gentium consensus esse Voluit. Quae tamen proprie dicta cum pridem exoleverint, neque , apu1 Chri stianos unquam obtinuerint, reliqua signa tanto ar tius uni solique Deo devincient evehentque altius. Iuramenta soli Deo praestanda esse, tum ex Deut. VI.

I3. X. 2 . Esai. LXV. I . I s. Jerem. IV. 2. V. I. tum ex

gentium consensu constat. parem esse votorum , ut& invocationis, adorationis, petitionisque adeo Spiritus S. remissionis peccatorum, & vitae aeternae, rationem supra ostendimus. Sicut enim ex eo . quod Deus solus author & largitor est beneficiorum spiritualium universorum , is, qui res adeo sublimes a creatura poscit, Virtutes Dei εξαιρετους in ea creatura agnoscit: ita etiam is , qui absentem Angelum vel Saniniminvocat, in utroque omniscientiam & omni praesentiam, Deo soli eximias proprietates, agnoscit. Addo etiam petitionem earum rerum , quas creaturae largiri possunt, si in Templo & apud altare, vel a Sanctis de Angelis absentibus, atque in vota vocatis, deposcantur, Hololatriae crimine non vacaturam, quia& Uivina & humana jura Templorum atque altarium erectionem pro precibus, votis & sacrificiis , Divini Tom. II. m cultus

92쪽

Iulo hul communis signum tamen 'Dprium reli, lassi up Mutus patest. Putilii dirigatue olivaessu spiritum' uenipiam mvisibilem, in invisibilis est, qdia sic ubiquitas, incommunicabilisnei excellentia; in illoago ceretur ubique enim'eo incurvare nos possumusn aliam rab caustim, quam quia tibiquepremensaest) i vel versus imaonem cuiria eris' tuis, in thraim in Templo, Vel vper aliare, erec in sex sententia infallibilis iaci, velamis l. incurvare imos imagini , tamque colere 3 nec nota' gentium uti iniquando incurvatio fit Spiritus,allausus invisibilis repraestn-1entatiqni vitiatu is magme, vel simulachro. Inn ique&6mni, seu GD tis in honoremi rei domistam sic composita inuti epitheta, incommunicalni, Dei , ex-ccilentias significantia inserantur, eultu amini signa

A XXII. Neque quicquam hic refert, qua αἰσει signa haec religioli M Divini cultus aereariaris applice turi inombdo Hierar ci idololatriam. syam hac fere cerussa incrustare sesent quod no uti in V nerem . Neptunum, Martem ι sed amicos Dei μ' stam, St. Petrum , S. Paulum colant. id nidus' An BilhahJacobi uxor adulterii & incestus rea non fuit , quia non cum inimico quopiam Jacobi, shd ciun filio ejus Rubene, i qui Parris imago viva fuit, rem 'Mniit, Genes

XXv. 22. i Aniccirco Jacobus tommoniugalem non profanatum esse censuit 8 Aliter ipsi vivim esse, ex Genes. XLIX. . plane Constat. Ponamu' etiam,potentem

Principem De iam adversus adulterium MVeram legem sanariue , atPeadulterii reum sic 'apud Principem defendere m. aettis te Princeps , fateor . me adulterio mepolta4se. Caeteram expendas rogo , quam excusate peccaverimc No. -m mu' Uigarapudoris

93쪽

ρ ostibulo rem habui , sedcum Filia , Sorore, nepte tua. Annon defensio ejusmodi animum Principis ad majorem indignationem adversus insignitam adeo impuden tiam accenderet' Sed de eis quicquid sit, religiosum cultum nulli omnino creaturae, qualiscunque ea sit, citra laesae gloriae & Majestatis Divinae crimen praestari

posse demonstravimus l .

XXX III. Neque etiam Hierarchicos a foeda idololatriae labe purgat pervulgatus ille, M vere Babylonicus λως 1 Nicaenis & Tridentinis Patribus, icono. latriam statumitiintibus ἰ obdumis quod omnis crea. turae cultus ad Dei, & Prototypi honorem referatur iadeoque illi cultu creaturarum non ab ruto Ac termina. tiis , sed relativo & rra siet hoc enim peregrinoidioniste peregrina mulieraoqui amat derungantur. Haec quidem. fensio cultum imaginum Dei&Christi tangit , ad cultum Sanctoriam adeoque etiam imaginum eorum non tangit. Manebit ergo saltem in Sanaorum 8c imaginuni, rei uiam1mque.eorum cultu idololatria. Sed judicent etiam omnes sena ratione prediti ex communi sensit & per ulgata hominum omitium intelligentia an cultus pesse illicitus, verbo Dei interdictus, &objeeto indebito praestitus, ob solam relationem ad . objectum debitum & congruum excusari possit 8 Quid quaes, indignum magis riam cultum Divinum , etiam qui latriae est ἱ stipiti lapidique, qui imago vel idblum vulgo vocatur, tribuere ' Q latria imagini vel idolo mihibita maxime proprie Alolatria vocatur. Si ergo Ilatria idolor, objecto adeo imi naincongruo, cum relatione ad objemim congruum, ri-re Edilberi Diest se laevoiatria vel iconaatria rela-rioa Iies 1 emti . Quod perinde est, ac si quis diceret, homicidium vel 'adulterium relativum licitum esse. Jam ergo fas piumque fuerit innocentem occidere eo

94쪽

si I MYSTERIUM

. consilio, ut iram adversus nocentem, qui mortem me

ruerat, C vomas: cum muliere aliena consuescere, ut

absentis conjugis suavem scilicet memoriam recolas. An hoc homicidium, adulterivim relativum crassum&nefarium homicidium, adulterium esse desinet ' An de stinata ejusmodi relatio specificam facti turpitudinem tollit, quominus 'dolo latita γ πιος committatur

XXXIV. Addo ne quidem latriam in ςultu tali ad

Nere em prototypon transire, sed in idolo terminari, adeoque plane absolutam estis. quia latria ultra transire vere ac realiter nequit, sed illic sinitur, in relatione ad Deum .i latria esse desinit, speciemque cultus mutat, &contu- meliae, inobedientiae, ignominiaeque adversus Deum, , qui coram imagine incurvari, eamque colere vetuit, mitiis evadit. Neque potest intentio. colentis naturam actus vetiti murare, quo minus actus si ignominiae adversus Dcum. licet evitari nequeat, quin Deus actus

illius brie hum sit, sed sub ignominiae specificatione, quod Gunt. Perinde ut in Medico fit, qui propinata .

potione lethifera aegrotum curare intendit, at revera perimit. ubi aegrotus, quicquid etiam Medicus intenderit, Medici quidem objectum est. at perimentis, non curantis. Unus nempe idemque assiis contrarias respectu diversorum objectorum specificationes, adeoque etiam terminationes contrarias habea s potetst. Quomodo idem rosae odor uni suavis, insuavis at teri contingere potest. ubi unus astiis est, diversum objectiam, contraria terminatio. Praeterea cultum vitulorum Aharonis MIeroboami, ncc non Teraphim Michae relativum, non absolutum fuisse constat. Nam in vitulis de Teraphim unum verumqueJehovam Deum Israelusroluerunt.

quidem non obhante idololatriae reos eos Spiritus Dei peragit, quia symbola cultus, '& specialiter praesentis cum iisdem Numinis solus Deus constituere Potest.

95쪽

BABYLONIS MAGNAE.

Constituta autem ab homine ut per eadem religiose Deus colatur, cum non recipiat Deus, idola sunt, & qui per ea Deum religiose colit, idololatra est. Atque gemtilium plurium cultum relatum fuisse ad Supremum Numen, ceu Prototypon, supra probavimus t Neque tamen ideo cram idololatriae culpa illi vacarust.. XXXV. Accedit, quod cui tus ille relativus imaginibus proprius esse debet. Nam prototypicerte cultus juxta adversarios ipsos non est relativus, sed absolutus. Atque cultum relativum ejusmodi si imaginibus non dcputassent, sed eo solo cultu, qui iis ad prototypon non relatis debitus est , afficiendas statuissent, quam quaeso cultus ille exilis vilisque, ludicrus, imo ,

nullus iret 8 Non potuerunt non ergo iconolatrae relativum imaginibus cultum decernere. Sed non potest non etiam is cultus relativus imaginum esse proprius.

Cumque sic & religiosus, & Divinus statuatur, idololatria pura atque puta est. quippe cultus Divinus, religio-

ωS , relatiVus, creaturis appropriatus.

XXXVI. Denique Theologi Scholastici de cultu

imaginum disputant.Quorum alii,Velut Alexander Duranaus, Alphonius,Castrensis&c. non imagines,sed coram imaginibus exemplar s alii, Thomas Cajetanus, naventura,Marsiius, Capreolus,&c. crassius eodem, 'Io prototypon, cultu imaines colendas sciscunt. Ho-ie plerique, Bellarminum secuti, cultum imaginum proprium paulo minosem esse, quam exemplaris, Hunmodi ramen, qui analogice reductive ad cultum exemplaris referatur. Nulli horum ab idololatriae crimine se purgaverint unquam. Nonprimi, quia contra inte di m Divinum coram imaginibus se incurvant tamen,& Sanctos saltem coram imagine prostratos exaudire, adeoque omniscios vel omnipraesentes esse suppin

96쪽

prosequi, palpabilis idololatria est. Non tertii, quia

qualiscunque ille cultus inferior & analogicus imaginum statuitur, opinione ipsa colentium non civilis,lidreligiostis adeoque Divinus semper est. Atqui cultus religiosus & Divinus imaginum idololatria est. . . Ar- -- X X XV II. Jam ergo Hierarchicos creaturis qui- ῶ. z busdam Divinum cultum exhibere , quod assumptio

primisur. nostra statuit, generali argumento, hactenus deducto, plane ad liquidum perduximus. Fatentur enim, ut nervum argumenti colligam, Hierarchici, cultum illum , quem creaturis nonnullis, Papae, Eucharistiae, Sanctis, reliquiis , rebus consecratis exhibent. non civilem, sed religiosum esse. Cultum porro religiosum eundem Divinum , solique Deo debitum esse, atque insuper externa cultus illius signa ceremoniasque cultus Divini, quo soIus Deus prosequendus est, proprias este , argumentis irrefragabilibus firmavimus s aeni-' que suum etiam meretrici peregrinae fucum abstersimus. Q sergo cultum ab Hierarchicis creaturis nonnullis exhibitum Divinum esse , inficias ire amplius ausi Cum proin omnem cultum Divinum creaturis exhibitum idololatriam esic. firmissimis quoque rationibus praeoccupaverimus , Hierarchiam idololatriam committere, populum sibi obnoxium ad eandem seducere, Jubare meridiano clariuS est. i a

4 oz X λX VIII. Poteramus sane in generali demonstratione Assumptionis nostrae, RNOte omni exceptio-mmιῶν ne majore, &lconvincendae Hierarchicorum idolol triae emcacissima, acquiescere. Lubet tamen abundan latria ααja tioris certitudinis gratia , ad .species idololatriae Hie-θη ' rarchicorum descendore, atque easdem strictim exponete. Et tanta quidem est Hierarchicorum idololatria,

ora ta- ut omnes idolomanias in Ecclesia Romana vigere , V

rissime assirmemus. Non quod ei vel portentorum 2D gypti,

97쪽

BABYLONIS MAGNAE. 9 f

gypti, vel idolorum omnium, quae olim hodiequeJu- μο--daei&gentes coluerunt, cultum attribuamus. Hoc unice contendimus merito, nullanes esse idololatriae speciem . qua se Ecclesia Romana non polluat foedissime. Is en 1midololatridus cultuS est, vel quo Deus verus in imagine colitur , quomodo 'Judaei in deserto, &Jeroboam cum astoclis suis Deum verum in vitulis coluerunt: Az2,. . vel quo falsus colitur Deus; quomodo peccato Jeroboami etiam Baalis cultum populus adjecit, & veteres pagani sidera Coeli coluerunt: Vel quo falsus Deus insuper in imagine colitur ; qui cultus fuit statuae Nebu-cad negaris Omnes hae idololatriae species apud Hicrarchicos in usu sunt. Dcum in imaginibus colunt: falsos colunt Deos, panem Eucharisticum, crucem, Papam, Sanctos, qui verus Deus non sunt: denique crucem in imaginibus crucis, Sanctos in statuis adorant. Nos juxta species creaturarum in Assumptione expressas, puta Papam, Eucharisiam , Sane Ios , imagines , reliquias Sanctorum lc res consecratas , Hierarchicorum idololatriam commode in Papolatriam, Ariolatriam, Hagiolatriam , Iconolatriam , Lipsanolatriam & Hierolatriam partimur. De Papolatria satis superque supra nobis actum. Reliquas species paucis pcrstringere juvabit.

XXXIX Artolatriam, seu adorationem Panacei z. -

Numinis in Eucharistia, ejusmodi idololatriam esse, ruamve'. inquam, ceu Mare quoddam mortuum, omnes superinstitiones Pontificiae sese exonerant, scite AngluS Du- d nitio

delinensis Episcopus quondam dixit. Est enim cultus Pontificii emterni apex, prora dc puppis. De quo Comeilii Didentini Patres xx I I cap. f. sic loquuntur, definiuntque : Nullus dubitandi lorius reliquitur , quinemves Chrsi deles , pro more in Catholica Ecclesia per recepto, atriae eultum, qui vero Deo disetur, huic

98쪽

ri aeneratis

nervus M.

prosequi, palpabilis idololatria est. Non tertii, quia

qualiscunque ille cultus inferior & analogicus imaginum statuitur, opinione ipsa colentium non civilis, indreligiosus adcoque Divinus semper est. Atqui cultus religiosus&Divinus imaginum idololatria est. . - . XXXVII. Jam ergo Hierarchicos creaturis MLbusdam Divinum cultum exhibere , quod assumptio

nostra statuit, generali argumento, hactenus deducto, plane ad liquidum perduximus. Fatentur enim, ut nervum argumenti colligam , Hierarchici, cultum illum, quem creaturis nonnullis, Papae s Eucharistiae, Sanctis, reliquiis, rebus consecratis exhibent. non civilem, sed rei giosum esse. Cultum porro religiosum eundem Divinum, solique Deo debitum esse, atque insuper externa cultus illius signa ceremon uecultus Divini, quo soIus Deus prosequendus est, proprias esIe , argumentis irrefragabilibus firmavimus 3 denique tuum ctiam meretrici peregrinae fucum abstersimus. Quis ergo cultum ab Hierarchicis creaturis nonnullis exhibitum Divinum esse , inficias ire amplius ausit Cum proin omnem cultum Divinum creaturis exhibitum idololatriam esse, firmissimis quoque rationibus praeoccupaverimus , Hierarchiam idololatriam committere, de populum sibi obnoxium ad eandem seducere, Jubare meridiano clariuS est. XXXVIII. Poteramus sane in generali demonstratione Assumptionis nostrae, Ripote onini exceptio- ne majore, &'convincendae inerarchicorum idoIolatriae enicacissima, acquiescere. Lubet tamen abundantioris certitudinis gratia, ad species idololatriae Hierarchicorum descendere, atque easdem strictim exponere. Et tanta quidem est Hierarchicorum idololatria, ut omnes idolomanias in Ecclesia Romana vigere , V

rissime assirmemus. Non quod ei vel portentorum gypti,

99쪽

gypti, vel idolorum Omnium, quae olim hodiequeJu. -σποι exi& gentes coluerunt, cultum attribuamus. Hoc unice contendimus merito, nulla es esse idololatriae spe- Iumila

elem quale Ecclesia Romana non polluat foedissime. Is enim idol6latrihus cultus est, vel duo Deus verus in imagine colitur , quomodo Judaei in deserto, & Jeroboam cum asseclis suis Deum verum in vitulis coluerunt: vel quo falsus colitur Deus; quomodo peccato Jeroboami etiam Baalis cultum populus adjecit, & veteres pagani sidera Coeli coluerunt: Vel quo falsus Deus in-1uper in imagine colitur; qui cultus fuit statuae Nebu-ead negaris Omnes hae idololatriae species apud Hierarchicos in usu sunt. Deum in imaginibus colunt: falsos colunt Deos, patrem Eucharisticum, crucem, Papam, Sanctos, qui verus Deus non sunt: denique crucem in imaginibus crucis, Sanctos in itatuis adorant. Nos juxta species creaturarum in Asiumptione expressas, puta Papam, Eucharisiam , Sane Ios , imagines , reliquias Sane torum Sc res consecratas , Hierarchicorum idololatriam commode in Papolatriam, Ariolatriam, Hagiolatriam , Iconolatriam', Lipsanolatriam & Hierolatriam partimur. De Papolatria fatis superque supra nobis actum. Reliquas species paucis pcrstringere ju

vabit.

XXXIX Artolatriam , seu adorationem Panacei Numinis in Hucharistia, ejusmodi idololatriam esse,

inquam, ceu triare quoddam mortuum, omnes superstitiones Pontificiae sese exonerant, scite Anglus Du- d. inanelmensis Episcopus quondam dixit. Est enim cultus Pontificii externi apex. prora & puppis. De quo Comcilii Di dentini Patres bH xi II cap. s. sic loquuntur, ' er Vini' definiuntque: Nullus dubitandi Deus relinquitur, quin omnes Christi deles, pro more in Catholica Ecclesiaster recepto, larriae cultum, qui vero Deo disetur, huic

100쪽

Sandrius o Sacramento in veneratione adhibeatnt.. stea CanoM VL Si quis diserit ,-in Sancto Eucharisiae Sacramento, unigenitum mei lium non

esse cultu latriae etiam externo adorandum, o c. ., ejus adoratores esse idololatras , anathemasit. Quae duo non sonant idem. Non enim idem est, Sacramentum e adorandum , &Chrsum in Sacramento esse adorandum acum cap. V. Synodus Sacramentum adorandum a Christo distinguat. Asserit enim, in Sacramento illo cultu i triae velacrando, Christum Dominum ac Deum nostrum praesentem adesse. Atqui in quo quid praesens est, non potest idem esse cum eo , quod in ipsopraesens ades.Cum igitur si a Christo discesseris, ex Hierarchicorum hypothesi non aliud sit in Eucharistiae Sacramento, quam visibilia panis & vini accidentia, tam tenui videlicet & l vi rei, qua vix quicquam in tota rerum universitate Iongius a Deo distat, imo quae, si recte rem putemus, nihil

est accidentia enim a subjecto separata nihil sunt) Divinissimum illum latriae cultum decernunt. Neque satis Synodum purgat Pallavicinus His. Conc.Tri lib. x. II 6. asserens, Corsum in Sacramento esse dici, non ut aquam in vasculo, sed ut partem in toto cujus Fars G. Quia dynodus Christum in Sacramento non esse simpliciter, sedpraesentem adesse diciti; vae verba non partis in toto, sed contenti in continente , locati in loco existen- 'tiam sonant. Si ergo verba capitis quinti, uti manifeste sonant, accipiantur, non aliud Synodus decreverit, quam ut dacramentum Eucharistiae, quatenus a Christo, qui in eo praesens adesse dicitur, illud distinguitur, hoc est, accidentia panis & vini, quae ipsa etiam formalem Sacramenti hujus rationem facere, VasqueZ, Solo, Fi-einus, alii pertendunt 3 latriae cultu adorentur . a id lolatria tetrior foediorque nulla excogitari potest.

X L. Sed consistat sane Sacramentum Eucharistiae

is ia

SEARCH

MENU NAVIGATION