장음표시 사용
51쪽
non versentur amplius: Quotus quisque eorum prohibet Sanct os ceu Mediatores invocarit Quotusquisque Mediatores esse vi meritorum inficiaturi Qua vero fide preculae ad beatos spiritus nitentur ι nisi forte, quod Hosius concedit, credere etiam in sanctos de beamus p Qui fontem orationum, corda lustrare, qui simul semesque mille supplicum vota , locis totidem a se dissitorum , exaudire valet , omni scius omnino & omnipraesens sit oportet. Neque enim naturae celeritas , sed vera ubiquitas , Bel Iarmino etiam Beatitud. S. Lib. I. 2o. fatente, ad preces percipiendas omnium ubique precantium requiritur.
LVIII. Νefas illud Sacerdotalis Christi
pollutae auget non obscura . quam hic Hierarchia frausa est, fraus , & manifestium periculum homi- - Θυώ- num. Fraus in eo consistit, quod multiplicatis Mediatoribus oblationes cleri non parum accreseunt squando amplis pellecti largitionibus clientum suorum in Coelesti curia causam Fervidius acturi creduntur. Neque enim Babylonicus hic Sacerdos religioni ducit minori, vendere pecuniis ossicium Christi Mediatorium, quam ipsius pretiosae mortis ae passionis Christi effractam trapezitico faenori suo exponere. Fericulum vero ingens gliiscit , dum rudis plebecula ruenia hac soporifera lic delinita obdormit, ut Patroni coelestis arbitrio suo delecti opera & intercessione potenti freta pensi nil habeat, quomodo vitam instituat , dummodo satis Patrono Coelesti suo facere Videatur s atque adeo eius mentes non recta ad
Deum eleventur, sed in San toruo Templo, altaribus , Sacerdotibus, diebus festis, oblationibus, aliisque
inanibus ceremoniis colendo stupeant a denique om- nem suam devotionem, affectum pium, amorem, fidem, -
52쪽
a Christo& cruce ejua in tot rivulos devios, qui nullius . ad salutem & sanctimoniam hominum promovendam momenti sunt, detorqueant. perdantque. αδ- LIX. Restat cium Christi Regium, quod non inclementer minus Hierarchica tyrannis invasit. Αr- ω - gumentum irrefragabile praebent, quae Dissertaticinis ori'Re- Non:esectione Tertia integra de potestate spirituali, praetcxtu hujus etiam temporali suprema, quam sibi Papa, ille Rex Regum ,& Dominus dominantium,. - Vindicat, &nefarie Xercer, diximus. . I statur id i p., sum inde a Bonifacti III. aetate perpetua Sedis Roma nae, quam in Historia Papatus fusiliis paulo exposuimus,pra xjs; affirmant Canon istarum blasphemiaes contendunt Sophistarum inde sae argutiae. Christo enim Domino. Capito ac Rege Ecclesiae unico, sedente ad dom teram Patris, & lcgibus Regni ejus fundamentalibus, qtiae Scripturis facris continentur , ausu Cyclopico, . iprctis, Papam, velut in demortuum Christi locum, Rogem & Monarcham Ecclesin, cumque aeque ac Christum, infallibilem, judicio Mortalium nulli obnoxium, adeoque&ἀνυπευθ - , Constituunt,judicem supremum , dc supremi judicii normam faciunt. Arma insuper undiquaque compilata ostentant, quibus pudendum hunc Monarcham tegant f arma, inquam, ficulnea, quaeiaec ratio sana, nec secra di riptura, nec pia antiquitas nunistrat, sed furor arripit: veritas confundit. Aut enim ustirpationcs afferunt Pontificum, ab Optimis quibusque damnatas s aut mendacia aperitio xibus detecta&convicta solide. Sic nempe Abselones novi nefariis artibus hontinum animas sumirari student, ut clavim Davidis, hoc est, suprςmam in Ecclesia& Republica clinatem majore licςntia usurpent. L huc jus, quod Papae Hierarchia vcndicat, infestituliter interpretandi leges Christi funda.
53쪽
mentales 3 novas etiam prohibitusgonis , 3c conscien
tiis ipsis hominum obtrudendi 1 leges Christi lingua
peregrina velatas abstrudendi s nec non notoria impie tas illa, qua, uti supra ostendimus, legibus Christi robur, decus & pretium omne detrahit k arque minorem etiam transgressbribus suarum; quam ipsius Christi legum. poenam dictat 3 Legendas mendaces, & a ferreae frontis hominibus scriptas legi Divinae obscurandae inducendaeque substituit; contra ic S Divinas, periurium etiam, in tam , adulterium, perduellionem, parricidium, Sodomiam, aliaque atrocissima crimina prohibentes, perinde ac si non praecepta, sed consilia liberae hominum optioni relicta forent, liberὰ, rotis sui Piscatorii implendi gratia, & cum praesentissimo aeterno etiam stolidorum Mortalium, Spirituali Patri considentium , damno dispensat i, leges, pacta civilia, jurata etiam, quae juxta leges Dei &naturae univem oliter cognitas, obligant, prout libido & res ejus ferunt. rata vel irrita reddit, & qualibet occasione rescindit. Quae sngula in loco discussa nihil heic repetere juvat. Suis est intactae Regiae potestatis Christi non unum specimen indicasse. LXI. Accedit, quod Hierarchia Christi Regis gratiae infensam se gerens, quantum libero arbitrio, seu naturae in rebus fidei viribus tribuit , tantum Regno gratiae derogat. Jam olim quidem Concilium Araulicanum damnarit si perbam vocem dicentium, libere nos credere per vigorem naturae. Neque male S. Augustinus e Labere ue opus es nat arae': bene velis gratiae s. male Gelu corruptanus. Sed tam hic sunt aliuti Tridentini , quam linconstantes Iesultae. Illud pro more ludens verborum cothutnis S . VI. cap. s. anathemate subjicit dicentes , liberum Bominis arbitrium a Deo motum o excitatum nihil coo
54쪽
perari, assentiendo Deo excitanti asaue vocanti, quod ad
obtinendam justificationis eratiam Ie praeparet ac dy ponat. Potest etenim homo excitari a somno: potesta morte. Ibi vigor, hic vita restituitur. Sic pIane liberi in spiritualibus arbitrii vel dormientis Vigor . Vel moris tui vita excitatione & motu illo Divino restitubotest. Utrum vero hic contingat, Verbis non expressit, sed verborum lubricitate illusit potius, quam categorice definivit quicquam. Bellarminus de Gratia lib. v I. I s. e Ruardo suo affert, opus pium, quatenus opus, ab arbitrio esse, quatenus pium , a sola ueratia , quasenus opus pium, ab arbitrio Ogratia esse. Eousdem libri carp.6 con trasuos Catholico-velagianos docet, quae ad pietatem ct salutem pertinent , nihil posse voluntatem humanam absque auxilio gyatiae. Sed prodit sirum οπωλον cap. I s. ubi asserit conversionem esse inpotesate tiberiam bitrii, quoniam otest semper converti, quando voluerit. Addit, ante omnemgratiam habere nos liberum ambitrium etiam adope pietatis Osupernaturalia Si ante
Omn em, ergo etiam, ante praevenientem, excitantem,
moventem. Non ergo nunc, uti S. Augustinus ob de corrept. O Vatia , docuit, nos praevenit, ut velimus, sed nos Deum praevertimus, quia volumus. Sed, ne crasse nimis Bellarminus locutus videatur, sic mitigat , ut dicat , ligatam quidem esse libertatem , 8e sic se habere, ut potentia videndi absente specie bili. Sicut ergo libere videre possumus, absente O, jecto : sc libere velle , absente gratia. Certe ne ad malum quidem liberiores sumus , neque pejus Pelagius ipse deliravit. Quale insuper Dei auxilium, quatis gratia est, quam Christus Rex Coelestis miseris spiritu suo dispensat p. , Praevenire, inquiuntJesai-
dies inspirare, movere, excitare, vocare, aluVare
Dei est s voluntatem inclinare , hominis est. Quomodo
55쪽
modo nimc non plus sibi & libero arbitrio , quam Deo & gratiae homo debet 8 LXII. Profecto sub laudibus naturae & liberiam bitrii latent inimici gratiae. Tantum suffurantur
Christo, gratiar illud Regnum moderanti, quantum ε--α sibi, morticinam naturam hanc superbe decoraturi, tribuunt. Christus ipse, quicquid virtutum sit tum habet. refert ad Storiam Patris. Et homo, cujus suum nihil est , sibi vendicare, quod per Christum resurrexit, laboret 8 Modeste quonaam Tiberius , Xiphilino narrante , e multis , quae restituerat perfeceratque aedificiis, nullum sibi vendicavit, sed nomina illorum , a quibus aedificari coepta lapsi indidit. Hi vero sibi arrogant aedes, quibus ne tegulam quidem unam imposuerint. Deus de velleo facere in nobis ωργῶ operatur, non velle & fa,.cere excitat, Phil. II. 13. Operatur erso & quod primum est, velle, & quod ultimum, facere, perficere. Aufert cor lapideum , creat cor novum 3 aufert & creat non dispositis paratisque, sed non parum reluctante natura, carne , cujus
Οι 'ον sudium omne inimicitia es adversus Deum,
EZech. xl. 36. ROm. VIII. 7. Sunt inimicitiae que dam intestinae, quae nunquam in nervum erumpunt. Contra studium illud carnis ουχ υm-σεται legi non
subjicitur. At parebit forte aliquando. Neque illud, ου δυνα αι non potes, uti ibidem Apostolus. Ecce rebellem usque quaque Deo conditionem l Sacrificent ergo sibi Hierarchici, quod Sejanum olim solitum Xiphilinus scribit: immolent sitae sagenae: Vim stam Deum situm faciant: regnent ipsi, Regia pinestate exuto Christo. Sed ruat profecto Coelum s nunquam nobis arrogabimus, quod soli Deo & Christo R gi sacra quadam ἀκοινωνηπια cometit.
56쪽
uera - LXIII. Neque tandem silentio praetereundem est, quod Hierarchia iis, quibus se exornavit, potestaris It s- Regiae Christi spoliis, ad crudeles eorum, qui veri Christi Regis subditi sunt, eique uni solique adhaerere, ὰ, δε- institutis ejus sanctis & indispensabilibus morem gerere constitutum habent, neque aliam profecto ob cau- , sam, quam quia tales sunt, nulliu) de coetero criminis DexAENR comperti , caedes internecionesque abutitur. Cmus
si ' animi nullo crudelitatis genere exsatiari possunt, id unice in maximis votis habentes, ut, quod de Romano quondam populo tyrannus ille vovisse dicitur, fideles Christi subditi omnes unicum haberent collum, quo uno ictu feriri omnes possent. Atque id impietatem inprimis omnem superat, quod sic adversuS sincera Christi membra horribiliter grassantes, se ipsi Iesu Christo inservire, apud eos, quos nec Christi, nec
membrorum cjus veram notitiam habere probe no- , a runt, simulare non dubitant.
LXIV. inae cum ita sint, Hierarchiam Christum
totum , Christianάmque adeo religionem universam pridem sepelivisse, falsamque adeo , uti Meretricem Aiabιι-- illam Magnam Babylonicam, post Deum, Christum, Christianam religionem insatiabiliter scortantem maxime decebat, religionem invexisse,in propatulo Christus enim nomen ossicii est: & Dei veri verus cultus veri Christi cultu constat. Quisquis ergo Chri-βη. i-- sti ossieta oppugnat, is Christum imum, &Christia- religionem oppugnat, & contra utrumque ty-
LXV. In tam notoria turannide frustra mihi Hie- - ροαρ rarchia oggesserit, se Christum, ejusque incia palam profiteri, verbo sM., cruci Christi, merito de Regno
-.- ejusdem locum relinquere. Hic enim meretricius fu--ομ- , Babylonis cst, quam specie externa matrimonii &
57쪽
prosessionis societatis cum Christo Sponso , scortari eum incolis terra & Rcgibus mundi, nois Prophetia, uti Dissertatione secunda demonstravimus , docet. Quid enim rum posteδ, si Vςrbum D i, rux, moritum
gillentur,su plantentur, dcprimantur, & contra humanae inventiones ad0rnentur, peregrinum sacrificium introduc tur, & homo ille peccati supra Deum Chris iam esseratur, ut qui ex mysterio hoc so extricare ne sciunt. maximo in salutis discrimine, ersentur' An
non sic de Hierarchia illud Hilarii adversus Auxentium usurpabitur merito : Sub specie Evangelicae praedicationis Christi co trariu funt: o 'Dominus yeius nega --r, cym ab istrae νψtur. Etenim non in verbis, i edin stili fides est. Olim quoque Arius jussus a Constantino M. manu sua stribere, quid de iide sciatiret, ii-rim. sc Rufinus His 1 lib. I Ii . loquitur,verbi vosram , βο δι omnes h r ines , inquit Irenaeus libi I. 9. unum dicunt , fe per sententiam
immutaui. Neque nos male Gratianus Decr. 22. . F-
Humana docuit, Wυρ uemivi cμri esse debere, cum non intentio Merbis, fed verba intentioni inser Uire debeant. Bestia illa Apocalyptica cornua habet limitia cornibus
Agni. sed loquitur ut Draco, Apoc. XI II. l I. Baronii nota illa monstra variam multiplicemque habent naturam : sicut Cicero Catilinam monstrum vocat, e X contrariis diversisque inter se pugnantibus naturae studiis cupiditatibusque conflatum. S. Apostolus Antichristum in Templo Dei sessurum vaticinatur: cujuS regnum&doctrina mylterium sit iniquitatis. Per Templumini Ecclesiam intelligi, res ipsa loquitur. Non enim inter Diabolos, vel mere Ethnicos regnat Antichristus, sed ipsam occupat Ecclesiam : nec bona Ec- cICsiae eximia, orationem Dominicam, symbolum, Dc-
58쪽
calogum, invocationem Trinitatis in Baptismo, aliaque ejusmodi prorsus abolet , sed nefariis suis traditio nibus illa ita contaminat & corrumit, ut mysterium iniquitatis manibus palpare liceat. cianae enim doctrinae reliquiarum praetextu . iniquissimas suas constitutiones palliat, & obserVandaS misere. sedussis obtrudit. Neque enim aliter a plerisve qui principiis illis jam assueverunt, receptus fuisset, vel meditamenta sita fraudesque poriscisset. LXVI Neque tamen sine Numine factum, quod Hierarchicis quibusdam voces exciderunt, quibus interior animi corum notio clard satis patefacta est. Nota enim satis est vox Leonis X. literarum monumentis consignata , qui , teste Christiano Massaeo historico, Bembo dixit, muli, opes o egio eorum constriae esse jamdiu dicam molliter, quod Sathanicum illud os ef
flavit) posequam illa de Chriso pers o passimpervasit.
Quid enim est Christi personam & oiticium crude atque assa voce negare, si hoc non est ρ Licet ergo Hierarchia omnis disertis id verbis non profiteatur, tamen casu non evenit, ut infandum sedis illius caput ita non fentiret duntaxat, sed blaspheme etiam loqueretur. Crimine ab uno disce omneS. Ν
59쪽
Hierarchiam populum sibi obnoxium a - ra veri Dei cultu ad cultum creaturarum , s Iamque religionem seducere, ex erroribus ejusdem iduuatricis probatur. BREVIARIUM. I. Progressus aderrores Hierarchiae idololatricos. II. Idololatria ejus Θί eimo probata cujus propositio assumptiostrimm aseritur. III. Beliarmini ct Greg. de Valentia adversuspropositi
nem, quodidololatriasit cultus Divinus creaturae exinhibitus , exceptiones proponuntur.
N. Bellarmini exceptio , quod idololatria non si nisi cultus Disinus idolis, Ieusimulachris falsorum Numinum exhibitus , oppositis similistis, Sexti Roscii is parricidio, o DB annis XII Papae ab adulterio Lli ratione defense utriusque diluitur. V. VI. quid Mololatria sit, optime ex declaratione Dei ipsius cognoscitur. VII. Auicquid porro idololatriam esse meus Iudaeis declara vit , pro tali etiam Chrotianis habendum es. Tom. IL h VIII.
60쪽
VIII. Auicquid in Paganis idololatriae censu venit,aaud Christianos milia facientes eodem censu venire
IX. Bellaminiana vero idololatriae definitio nec ido Iolatriam Iudaeis smul o Christianis prohibitam,
nec in Ghntilibus damnatam exhaurat.
X. Iudaeis Deus prohibuit non supersitionem tantum
falsi, Ied etiam indebiti cultuae s illius quo falsem
Numen, hujus, quo verum Numen in imagine cotitur. Neutram idololatriam cultu idoli, seu uiarer a Num nis absolvi, probatur. XI. Idolum quandoque etiam veri Dei imago es , imo omne id, quodchm verus Deus nonsit, Divino cultu citur. XII. Sustiragantibus L. . Interpretibus. XIII. Et Dei ipsius idololatriam declarantis id omne, quo ad Zelum Deus provocatur, te monio. XIV. Heri Dei in imagine cultum idololatricum esse, tum ex sensu legis Divinae, XV. Tum exemptu vitulorum Maronis Or Ieroboami, , nec non Teraphin Michae cultorum liquido probatur. l. F.ganorum idololatria quandoquesuis cultus δε-- mi O veri Dei in imagine. XVII. de Valentia exceptio a emus propositionem majorem, quod idololatriasit non qui υμ cultus Divinus creaturae exhibitus, sed is demum, qui ei ut Deo exhibetar, discutitur. XVIII. Ratio. qua Valentianus Hierarchiam ab idololatria defendit, prodit, meretricem Romanam antiquas lupas Romanas , ct yesultas priscos causidicos impudentia ct ingenio superare multum. XIX. Alterutrum duorum . quae Valentia ad idololatriam requirιt. scortum Babylonico-Romanum idololatriae convincit.