M. Tullii Ciceronis Opera additis commentariis ex recensione Christ. Godofr. Schutzii

발행: 1831년

분량: 550페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

formalionem quandam dei; et barbati quidem Iovis ,

gal en l aeque Minervae. Num igitur .esse taIes Putus8 Quanto melius haec vulgas imperitorum 2 qui non membra solum hominis deo tribuunt, sed usum etiam membrorum. Dant enim arcum , sagittas , hastam , clypeum, suscinam, sulmen : et si, actiones quae sint deorum, non vident, nihil agentem tam ondeum non queunt cogitare. Ipsi, qui irridentur, Ae

gyptii, nullum belluam , nisi ob aliquam utilitatem ,

quam ex ea Caperent, Consecraverunt; velut ibes :maximam enim vim serpentium a conficiunt, quum sint aves excelsae, cruribus rigidis, Corneo proce- Toque rostro; avertunt pestem ab Aegypto, quum volucres angues ex vastitate Libuae vento Africo invectas interssciunt atque consumunt. Ex quo sit, ut

illae nec morsu vivae noceant, nec odore mortune.

Possum de ichneumonum utilitate, de crocodilorum, de solium dicere: sed nolo esse longus. Ita concludam tamen, belluas a barbaris propter beneficium conse- Cratas ; vestrorum deorum non modo beneficium nullum exstare, sed ne factum quidem omnino. Nihil habet, inquit, negotii. Prosecto Epicurus, quasi pueri delicati, nihil cessatione melius existimat. At ipsi tamen pueri, etiam quum cesSant, exercitatione

Tantur, eur animalia e luerint Aegyptii. Eas recenset Diodorus Sieuia lus lib. l, pag. 77, et ex eo Euse-hius Praep. Evang. lib. li, cap. I. Primam langunt Liaeianus de Saeristoni. I, pag. 36s . et Artemidorus Oneir. lib. I, cap. s. Tertiam No

4) Cod. Glog. os nihil hia se . in it, negotii. Melior brevitate util-s ta . in qua post negotii intelligitiae detis, ausi sorte id ipsum hie eaeidit.

92쪽

aliqua ludicra delectantia D: deum sic seriatum volu-

mDs cessatione torpere, Ut, Si se Commo Verit, Ueroamur ne beatus esse non possit. Haec ratio 3 non

modo deos spoliat motu, et actione divina, sed etiam homines inertes efficit; si quidem agens aliquid ne deus quidem esse beatus potest. XXXVII. Verum sit sane, ut vultis, deus essigies

hominis et imago. Quod eius est domicilium 2 quae sedes' qui locus3 quae deinde 4 actio vitae2 quibus rebus, id quod vultis , beatus est y Vtatur enim suis

bonis oportet et fruatur, qui beatus futurus est. Nam locus quidem iis etiam naturis, quae sine animis sunt, suus est cuique proprius, ut terra insimum teneat, Iaanc inundet aqua; superior auri, 4 ignibus altissima

ora reddatur. BeStiarum autem terrenae sunt aline,

Partim aquatiles, aliae quasi ancipites , in utraque

) Ce,,alio dἱeilue varatio a Mhola, item seriae scholasticae. UYTT. a) Vulgo oratio. At Buberius legendum esse vidit ratio, quod in eod. Clog. alia mInu superseriptum reptistiit IIeindors. - Oratio h. l. et in sexeentis aliis Tullianis eodem redii, quo ratio. vid. GOereng. ad Aeadd. II. 3 , 4 , pag. 79. Argumentum loei autem iudicandum est ex his de Epieuro ap. Diog. Laert. X,

38. Alia pugna Epicureis in haeeatiis eiam Stoicis. Vid. Diog. l. VII, 404. et es Cie. de Finib. II, 0. Ca. 3 Quae demtim Heindors E eod. Glog. et Bed. - Cl. Bulierio placet

ratio Dilae; quod Epicuri sententia deos spolias motu et aetione ἀὐina. Inter se tamen his locis bene eoiiveia nil , nam actio inloesimpliciter vitam, vel, si mavis, rationem v Itae denotat ; ut agere Mitam est vivere. Videat, huiusea libri eap. 4. D v.

repererat superius hier, vel supremiam aer idqtie reeeperunt Lambin. IIeind. In eodd. aliquot Dauisius invenit suis remum aether . unde iue edidit stiperior aetheri, quod Ernesi ius retinuit. - Matiutius rectius leg; putatriorem aer, ut subaudiatur laetim teneor e vel etiam , superior aeri; quam quidem lectionem reeepit Lamia hinus. Sed Davisius ait: Manutii Lambinique eon ieeturam non admisi; nam Beg Lineolo. et Bonoti. 4 494. supremum aether: In eradd. autem Vietor. Pall. Eliens. et Med. leg; luesverior aesier, prout ediderat Grai te rus ; unde rescribendum . superior aetheri. Aether eerle pro aere nori

raro ponitur. Vide Lucretium. lib. II. pag. 275 ; virgilium Georg. I, 406; elantium, lib. I, e. 5. Pariter Graeci αθηρ pro πιγρ usurpant. Vide Homerum, Iliad. II, 364. In aliis

93쪽

DE NAT 'RA DEORUM sede viventes: sunt quaedam etiam, quae igno nasci x Ptitentur, appareantque in ardentibus sornacibus saepe volitantes. Quaero igitur, vester deus primum tibi habitet; deinde quae causa eum loco movctat, Simudo movetur aliquando; porro, quum hoc Proprium sit animantium, ut aliquid appetant , quod sit

ad quam denique Dem motu mentis ac ratione , utatur; postremo, quo modo beatus sit, quo modo neternus. Quidquid enim horum attigeris, ulcus est: ita male instituta ratio Exitum reperire non Potest.

Sic enim dicebas, speciem dei percipi cogitatione,

non Sensu , neC esse in ea ullam soliditatem, , neque eandem ad numerum permanere, eamque CSSO eius visionem, ut similitudine et transitione cernv

δε. Iher et earitim. At verbIs eam demi iesialem semper non subiiciunt ae- euialissimi scriptotes e quapropter si quenda vido Dir codicum sides. Ileindoctius aetherem sequenti v a-Lulo igniιι ι signisileari contendens, ideoque aeris mentionem neeessariam ducens, edidii su rior citari eum Manutici et Lamsino. in quo nos adsenlἰentes habet. Neque iamen spernendum , quod coniecti Wophen sius lib. II, 4, superior sit vire, nisi quod Ile Ind. scriptio minus a codd. reeedit. Ma. Davis. enn eeit in igne vel in ignin p. IIoe probarunt Ire itid. ei Seliuig. T. 2 Ita seribendum esse pro vulgato mataeemo bene monuit IIeind.- Emendationem probat Moser. Da visio plaeebat Post Mero. 39 Vulgo abest eortim, quod iurereeepit IIeind. e cod. Glog. 4ὶ Ru lotio eum IIeitid. res Him; quod reperit Davisius in eodd. Cati- tabe. et Eliens. idque proba, ii, etsi noti recepit. Vulgo risionis. i5 Expressa haee sunt ex Epietiro. noti Deile intelligenda, ni,i eum ipsiti verbis eonferas. quae a Diogene Laertio deseripia lib. X , e. ι 39, Petrus Gassendus emendavit, atque ila reddidit, tom. IV, pag. 5s: Ait Epi

ratri doctrinam neino. ut mihi quidem videtur. melius exposuit, quam S. Augustin. Epist. 4 8, n. 27 et a b

94쪽

tur, ' neque deficiat umquam ex infinitis corporibus similiam accessio; ex eoque sieri, ut in haec in

tenta mens nostra beatam illam naturam et sempiternam putet.

XXXVIII. IIoc, per ipsos deos, de quibus loqui

mur, quale tandem est 2 Nam si tantummodo ad cogitationem valent, nec ullam habent soliditatem nec eminentiam; quid interest, utrum de hippocentauro, an de deo cogitemus 3 Omnem enim talem Consor mationem animi ceteri philosophi motum inanem vocant: Vos autem adventum in animos et introitum imaginum dicitis. Vt igilii P Ti. Gracchum quom videor concionantem in Capitolio videre , de M. Octavi deserentem sitellam. β tum eum motum animi dico esse inanem : tu autem et Gracchi, et octavii imagines remanere, quae, in Capitolium quom pervenerim, 4 tum ad animum meum reserantur; hoc idem

sica, pag. 79. ad transitione intelligi vult imaginiam. oren E ad Cieer. Aeadd. II. s . p. 79. Ita loeum explieali Et hane esse dei videndi, i. e. cognoscendi rationem . ut ad similia ex similibus transeas, si claram eius nolἰonem informare lis; velis. Haee illa. Ego in eiusti, i loeci re ferre malo aliorum pericula, quam ipse periclitari. Cn.

a) C formalio animi, quam alibi

voeat informalionem , est idea. motus intinia animi. nam haec vos e pro ximo, ut saepe sit, membro repe

tenda est, ἱdea est sui ilia, cui nihil

respondet ira rerum natura. Dialeeliel ehim seram voeant. Adiox.

3 Da M. Oeriaino deferentem si i liam. ut ei iribunatum plebis sunstagio suci populus abrogaret, quod agrariae legi, quam tulit Gracchus, intereederet. Uistoriam narrant Plia tare hiis in Graechis, p. 829, ei Appiatius, Bell. Civ. lib. I, pag. 609sq. De sItella vero Veterum loca collegit Ilade. Turnebus, Ad vers. lib. XIlI, eap. 4 3. I v. - die rius post Oidera animadvertit eopulam et deesse. quia tion, duin conHOnabatur, des rebat sitellam, sed perae a demum eoueione; igitur vel hoe Hein dorso videtur recipiendum , vel vox tum transponenda, legendumque riam de

M. Oel. des. si . cum motum, etc. d. Clog. et noster Fa. tiamen Pr eum. Na. - Proximis uniee medetur codex meus G. qui eontionatum exhibet. Lege eonesonarum, nequo

magis desiderabis Buherii ea, quam transpositionem IIei dorsianam. De inarii modia animi es. Aeadd. II, 3 4, 34 , ibique interpretes. CR.

95쪽

quo esse beati atque aeterni intelligantur. Fac imagines esse, quibus pulsentur animi; species duntaxat obiicitur quaedam. Nuin etiam cur ea beata sit cur aeterna 2 Quae autem istae imagines vestrae, aut unde Τ Α Democrito omnino haec licentia. Sed et ille reprehensus est . a multis, nec vos exitum PepEritis; totaque res vacillat et claudicat. Nam quid est, quod minus probari possit, quam . omnium in me . incidere imagines, Homeri, Archilochi, Romuli, Numae, Pythagorae, Platonis, nec ea forma, δ qua illi fuerunt 2 quae ergo illae 76 et quorum imagines 7 Orpheum poetam docet Aristoteles numquam suisse, I et hoc Orphicum carmen Pythagorei serunt cu-Vulg. Wr, emeritii. Ei sie ena. Cling. A. singulari tiumero ad pluralem transiit. Sie Seneea de Provid. cap. Ir miraris a , si detis ille bonorum

amantissimtis .... fori vim illis , eum qua exerceanitiae, assignas 1 Ego Memnon miror, si Mando impetum capitis, Urerandi magnos υiros, estivi e vinica etim aliqua eatimitiale. Mn.

hensis est.

e iam in mo inridere imagines.

Mutti coniecerain evi pro eae, reperi

in eod. A. idemque placet Ern. et Ileindorso, qui cur non in textum Heeperit, non timidus alibi, non video. Reeiperem ego, si illud nobis

propositum esset, ut nouam textus recensionem ederemus potius, quam ei parandae apparatum loeupletἰsx;mum proferremus. vir quidam doctus coniecit idque ea forma, quo non opus e l, si sequimur nostrum eod. A. Eidem vim docto visa sunt verba quomo. ergo ... imagines 2 glossemata. Nihinihil minus, si eum IIeind. ex eod. Glog. legamus quae ergo iliae. Ma. 6) veram hane eod. Glog. lectionem eum Ηe Indorsio reeepi pro vulg. omodo ergo illi. 7 IIaee verba non signifieant mulis tum suisse Orphea. Volunt latitum poemata, quae sunt Orpheo tribula. salso nomen eius prae ae tulisse. Vide praestantias. I. A. Fabrie. Bibl. Graee. lib. I, eap. 48 p. 43, ed. Hari. Ca.). Aristololes cerie lib. I de Anima . e. 5 , p. 386 , non obseure d et, quae fuerit eius de Orpbieis earminibus sententia. Toύeo δὲ πεπουθευ, inquit. παι o tu mic in ivοις ΚΑΛΟΥMENOiginam ).όγος. Locus lamen . ad quem respexit Noster. iamdudum periit. D v. - De Orpheo quae plurima dis'

96쪽

iusdam fuisse Cercopis. At Orpheus, id est, imago

eius, ut vos Vultis, in animum meum saepe incurrit. Quid, quod eiusdem hominis in meum aliae, alia oin tuum 2 quid, quod earum rerum, quae nunquam omnino suerunt, neque esse potuerunt, ut Scyllae,

ut Chimaerae 7 quid , quod hominum , locorum , urbium earum, quas nunquam vidimus8 quid , quod simul ac mihi colli hi tum est, praesto est imago3 quid,

quod etiam ad dormientem veniunt invocatae 3 XXXlX. Τota res , Vellei, nugatoria est. Vos autem non modo oculis imagines, sed etiam antinis inculcatis. Tanta est impunitas garriendit At quam

putarunt VV. DD. eorum summam

exhibet Fabe. et Uartes. l. l. Quibus adde quae nuper protulerunt vir do is eius in Bibl. erit. Amstet. II, 6, p. 8 , et alter in Wielaiad. Mu,eo Aille. I, pag. 23 Fannius in Analecit. philoll. p. 64; Fe. Sehleget in Ili,t.grare. Poes. Termaeule scripta, p. 7; Lare her. ad Nerodol. II, 83, p. 345, et Valehenaee. de Aristobulo Iussaeo, p. 83 seqq. Eorum haud patiet etiam nostrum 1 eum attigerunt, eiusque aententiam vel interpretando vel eon- ieelando lemire studuerunt. Quodequiaem miser. Namque trihus quasi gradibus h. l. pe edit disputatio. Primo pontim tur ii, qui, quum suerint, nian amplius aἱnt; altero ii, qui nee umquam fuerunt; lertio, qui nee suerunt, neque esse possunt. In primis illis eensentur Homerus, Oelavius, Gracchus. alite in Meunis dis Orpheiasi in tertiis Mylla, Chimaera. Itaque dubitari nequit, quin h. l. dieatur eerte Aristoteles negasae, suisse iamquam Orpheum. Haud abis

virde igitur libratius eodicis G. in margine ila: Orpheum fetum esse Valde blanditiae Heindorsit emem

datior et Me Orphicum earmen Printho rei esse mimiam Ceremia. 23 De hae Epieuroorum senteni Iaeonsule Lambiti. ad Meret. IV, 782, qui etiam nostrum Ioeum adhibuit.

Proxime conieelaveram r garriendi. tiaram instor fueritium eontinente transitici se instontim. Nequedum me eius eoniecturae poenitet. - Ποτα-

1 ου δίκη v. Pluralis aquarum legitur Il. 46, ei in hoe ioco suam quamdam vim habet. Antoninus in simili re lib. v. 3 23 dieit Oiου ποταμος. Ad argi mentum vid. quae protulit Davisius. Adde Epieuri ipsius vertia in epist. ad Herodot. 3 48. CL Sext. Empir. Pyrrh. Hyp. ΠI, 5, et Na-erob. Saturn. VII, 44. E quibus loci, mutilatum papyrr. Nereuli. lneum Epieuri περι φυσεως ita supplevit edio

tor Neapolitanus, pag. 4r περαου suσυγε γ του ροῶν, et reapse huius vocis vestigia alia oecurrunt ibid. v.

97쪽

DE NATVn A DEORUM

li contori Fluentium Dequentor transitio sit visio

num, ut o multis una videatur. Puderet me dinere

non intelligero, si vos ipsi intelligeretis, qui ista de

fenditis. Quo modo Enim probas , Continenter imagines servi 2 aut, si continenter. quo modo aeternae8 Innumerabilitas, inquis, suppeditat atomorum. Num eadem ergo faciet , ut sint Omnia ista sempiterna 2 Confugis ad aequilibritatum : sic enim is num , si

Placet, appellemus; et ais, quoniam sit Dutura moP- alis, immortalem etiam esse oportere. Isto modo, qtioniam homines mortales sunt, sint aliqui immortales; et ' quoniam nascuntur in terra, nascuntur otiam in aqua. δ ci Et quia sunt quae interimant, sint quae Conservent. D Sint sane: Sed ea quae Conservent, quae sunt έ Deos istos esse non sentio.

cient , in sint omnia sempiterna. O l. Iled ing. Atim eisdem emo issa Deiri, tia lini omnia ista sempiterna, unde eam lectionem esseeit Ileiodorlius, quam vulgatae sub titui. 33 sie II eind. Vulgo et in vi G. - Deiridor sitis r nasciantur etiam in ama. Videlicet ex doctrina Laue. Vallae negantis, Ciceronem et i surpasse pro e irim. Εἰ obtemperant Πeu.

sitiger. ad Cie. Ossie. I. 20, a, et pas , m; Seligit. ad Cie. de Orator. Pag. 2s; Goereng. ad de Legg. pag. 30, ei ad Aeadd. pag. 42. nefragantur P. A. Wolfius, qui certe ἱn Tu euli. Ili, s. pag. MI, in aelum reliquitet. Mollitiger. autem diserte et Pluribus verbia ad de Divina . pag. 54.

Eis suffragatur Maguerus Pros Marti . V. C. in prolusione aea d. pag. 5. Ei saepissime sic usurpuri, Pro certo posuit Faeeionii in lol. Lal. Lex. li , pag. 99. ed. alter. Quoeirca equidem a mulando absit eo. Cn. - Faeci istatua quidem in tiniversum ossirmater pro striam Νικνη ustirpari i eu Cicerone vero via duo vel tria exempla asserti T. - ει quia fravd qtirae

in . sitit quae eona merae. I.eg. mequiae coris ment. Nam verba Velleii

sunt , et a superioribtis Perident Vide e p. 49. DAvis. - Ite indors.seribit mna, quae consere t. quia initia is Atua Epietiri sententia proseratur. Alterum anni etiam praestant edd. Nar i et Ascens. Na.

98쪽

LIBER PRIMVS , CAP. 39

Omnis tamen ista rerum estigies ex individuis quomodo corporibus oritur 7 quae etiam si essent, qua on ulla sunt, pellere se ipsa et agitari inter se con-

eatum suerat, nihil agere deos, uino eui ueniret in mentem, hἰe illo,

numerari inter conservantia. Num eis

Tarent nihilominus eruditi aliqui. Sed Gassendus, iit locum haberet puris gandi Epἰeurum, et impletatis crimine liberandi; Valhetias, Davisius sui iti verbis mularent aliquid ; haee enim illis summa boni. Porro ut inhoe capite non parum est obscurita. iis, totum enitar illuminaro quadam paraphrasi, ira quam multa ineludam, a S. Augustino, epist. 8 ad Di Morum de his ipsis rebus opporis lune an Imadversa. Eius verba diserimitia hii lii ierarum diversitas. Epieu rus deos esse arbitratus est imagines, ne de solidis corporihus fuerent,

iidne e ipsae non essent, easque Ia-

ut d ni in I deos cogitiare Possemus. cim quacri r ab Epicureis, quare tinia imago Midemur eorporis vitietissis a quo in me biliter imagines flatine; responderit, eo imo qtio frequenteritatini et trans ne imagines, quasi quadam Ortim constipatione et densitata Feri, tit ex multis tina Mid alti .

Haee, inquit Cotta Velleium allo. quens, de imaginibus, quas vultis

non modo in oculos, sed etiam in animos itit rate. deque earum frequentia ac stipatione vos impune

blateratis. At quam lieenler, quam

non pudenter abutimini e neessa vois

bis imputii late garriendi, hominumque polientiat Eien; m probandum

fuerat ante omnia, perpetuo sueregiusmodi imagines. ei in omnes ferri partes sine ulla intermissione, id

ara terri non prvibas. Deinde, si eo tinenler suunt ae seruntur, quomodo sunt aeternae quod enim aeternum est 'esse debet constans ae stabilo. Quis ergo non eo i mo Noges. o ter titim Aetim vestrum posse cogitari, quo

δil. late atomorram suom intrante feri formas deorum sempiternas; etim im disce inne quisedam eor Metilia de Ai-Mino corpore, alat quasi ecirpore, titialia me edant, ει Missoloi ilium nutu

ram eadem sti essione non sinarit.

Dieci Ogci eranseat Si res ita habet, titi numerabilitas atomorum, et conlinens frequensque transitio et assuenatia ad animos , sempii troas faciant formas deorum ; eur eadem ista non

saeieni, ut sint omnia sempiterna pNulla res interire debet, milia nulli deest ista . ad quam coniagilis, in in

riantis munde suppleat. Suh, idio adia voeas aequilibri latem, sive ut appellas, aequabilem iributionem , et ais irai matura mortalis aliqua ; ale enim exigit ratio aequilibri latis: si vero exissistit natura aliqua immortalia, exsislii natura diuina. At vide, quo du-

eat iste argumentandi modus. An me seras sie rati inantem p Exsistunt hcimine se ergo sunt ei iam homines immortales. In terra nascuntur homines t ergo homines etiam nascunω

99쪽

cursu fortasse possent; formare, si gurare, Colorare, animare non possent. Nullo igitur modo immortalem deum ess citis. XL. Videamus nunc de beato. Sine virtute Certo nullo modo. Virtus nutem actuosa; et deus vester

aaihil agens; expers virtutis igitur; ila, ne beatus quidem. Quae orgo vita 8 Suppeditatio, inquis, hono

rum , nullo malorum interventu. Quorum tandem bonorum 8 Voluptatum , credo ; nempe ad corpus pertinentium. Nullam enim novistis, nisi prosectamu corpore et Pedeuntem ad corpus animi voluptatem. Non arbitror te, Vellei, similem esse Epicureorum reliquorum: quos non pudeat earum Epicuri vo-

eo useulis atque atomis , quae, si v his eredimus, primord;a sunt rerum omnium t die tanti per et ex-rlica, quomodo ex illis oriatur omnis haee, quam videmus. rertim rari;veris allas, ae diversitas formarum. Nam atomi, de quibus tam multa sietti,, anne nullae sunt. Deinde si conces aero illas plures esse quam nihil. se concessero eliona conetirati fritillo se-mma pellere et agitare, non es riti fas est eomedere. in inter se atomi Ο - .lo incurrentes, rem ali am imeonseiant, ut eam forma modificem, tiria determinem, aequali ore Poliant, eo ore ititis Dent, Mintia Moselene. Nihil

igἰlur assIrtis, unde po1sit esset , deum , qualem singitis . esse immor

detve eoaleum ieetio. sint, inquit,

quae eonservente sed eae res conser vetit quae revera sunt et exsistunt docis istos in rerum natura esse non sentiri. Da .

Iia eorrexit Lambinus utilis palam φιos Ptidear ; eumque reeioseemus est Ileitidors. - Davixius ut in aqua. Si salsum est quod eon- eludo , vitiose in quoque colligis, elargumentalionem assera non probam, neque lus aequilibritas qDidquam ensteii. Dicis hoe quoque di sunt inter; mentia , ergo necesse est ut sint etinis servantiae eo quod sint quae de eis rant . consequeris est esse etiam quae reparent, alioqui non staret aequa Lili, tributio. Haee tua oratio est; laaee responsio mea. Iam ostendi ae quilibritatem istam merum esse ludi. rium. Tamen esici sane innumera. bilis, ut gregales tui volunt, alom

eum multiiud , quae res eranservet. et ruinas Perpetua successirine, ae

frequente affluentia sarciati . o. inquam, hoe tibi. At da vicissim milii, et e siere, conservari non posse nisi ea quae sutili dii igitur xestri eum non sint, nulla eos alom rem innumerabilitas eonservabit. Fae primum ut sentiam atque intelligam eos exsistere, iram ostendes quid eos conservet , eontineatque, ne dilabatitur a qtie ἱntereant. Sed tamen, ut

hoc quoque addam de lodi, iduis isti,

100쪽

cum, quibus ille testatur, se ne intelligere quidem

ullum bonum, quod sit seiunctum a delicatis et obscenis voluptatibus: quas quidem non erubescens, persequitur Omnes nominatim. Quem cibum igitur, aut quas potiones, aut quas vocum, aut norum Varietates , aut quos tactus , quos odores adhibebis ad deos, iit eos pellandas voluptatibus 2 Ac poetae quidem nectar ambrosiamque epulis comparant, ) et aut Iuventatem , aut Ganymedem pocula ministrantem : tu autem, Epicure, quid iacies' Neque enim, unde habeat ista deus tuus, video; nec, quo modo utatur. Locupletior igitur hominum natura ad beate

vivendum est, quam deorum , quod pluribus generibus fruitur voluptatum. At has leviores dicis 4 voluptates, quibus quasi titillatio Epicuri enim hoc verbum est sensibus adhibetur. Quousque ludis 3

Nam Philo etiam noster se Pre non poterat, aspernari Epicureos molles et delicatas voluptates: summa

non ante aristrae delet, et eandem partieulam ponit ante piaderi. Ego vero minori euna mutatione legerem Non artii or re, Vellei, similem esse Emeti oriam aliquorum quos Ptidear, ete. Bva κη. - Quid si verba haae , aes minat, ale aecipiantur, ut εἱgnificent , quos pudere vorteri Z in quihus si esset pudor, ut esse deberet, ha, Epieuei voees non audirent, non pateretitur. Atque ita olim aeeipie-ham, quum haee ipsa Gallire inlee-

odores.

3) vulgo am otiam, emias comparant. Heindorsus eptilis restiluit e eod. Bed. et edd. Narsi et Ase. iam Arosiamque ex eadem Ascens.

ellis.

SEARCH

MENU NAVIGATION