장음표시 사용
371쪽
eundem Religioseum N. grauiter deliquisse
compererimus ex nostrari. Constitutionum praescripto carceribus per annum ma cipandum sore , iudicauimus, ac re i Ia damnauimus,amua,σpassua vocibus per biennium etiam priuantes, evius quiadem nostra definitionis, acsententia, ut Apostolicispareremus modatis,Illustrifisimam Dominationem vestram titteris censuimus, commonendam. ι etiam fausa cuncta a Deo precamur. Dat Haec et formula, & Optima certe, qua secundum currentes casus debent certiorem facere Episcopum Prslati R gulares de punitione Delinquentis. An Praelati Regulares propria auctoritate possint suos subditos captos ab Episcopis recuperare. Dub. CCXXXXVI. s UTINARI VII. I communiter a manuZ respondent
Doctores. a Ad praxim tamen non sine multis i conuementibus poterum Praelati Regulares reducere hanc sente
nus, in constitutionem septima
τη U. g. 2 o. σα I.&in constitutionem I 3. Leonis X. num.7. & hoc de iure tenet Nauarrus, Commenti tertio de R gularib. numer. I Q. Suared etiam lom. . de Religione trac. I .lib. 3. cap. a. dub. a. num. 16. & Fundamentum est;
quia obedientiam perpetuam debent religiosi, di sic pollunt ad obedie tiam seinper qualibet via reduci. Sic Imaritus uxorem, Dominus seruum
semper recuperare possunt, N hoc
non solum quando Religiosus fugit
sine licentia, sed etiam cum licentia, quando ultra terminum concessum a non vult redire ad obedientiam. Sed ad praxim sine multis inconuenientiabus vix reducere poterunt Praelati Regulares hanc facultatem; ut patet consideranti. An Regulares transgressores Sacrorum Canonum possint ab Episcopis generaliter coerce
re,quibus Sacri canones obstructuria No potes tame Episcopus ad tale obstruantia cogere Regulares, o quare. 3 Becretum Concili, Tridentis. Seis. Iq. cap.6. de Resor. non habet locum eum Regularibus. η Episcopi per Tridemis. Sess. 7.cap.8.
de Resormatione possunt tantum visitare Ecclesiassecularium exemptas ilio autem Ecclesiar Regulanii.
3 circa Regularem obstruantiam se i . gerere non debet Episcopus. 6 Nee potes Episcopus tollere prauas consuetudines Regularium in eis, in quibus non subduntκr. 7 Regulares licet sint in Diaces non tamen sunt de Discor.
8 Castrum exemptum a tiarisidione ciuitatis am non regitur dictae ciuitatis consuetudinibus.
Grtu est ad Episcopaen pertinere
per Clementi. p. dum transgredi sacros Canones videt,debita remedia circa Diuili do by Cooste
372쪽
eirea hoe adhibere, ne violentur tr dunt hoc Doctores communiter , pricipue inter recentiores doctus, Chartarius, Decf.2O. . Io7. & Marc. ton. Gennensis in prax. Archiepiscop. Neapol. cap. 3 2. 8e sic dicunt c muniter Doctores posse eos ab Episcopo puniri,qui dies sestos operibus
seruilinus violant; quia obseruatio sessorum a sacris canonibus praecipitur. Sed dissicultas est circa exemptos , an possit etiam punire exemptos,& consequenter Regulares vi
a Respondeo ergo negativi, nam quando datur Episcopis facultas in Regulares solet in iure exprimi. D indevitas dicat posse Episcopum se, ditos alterius Episcopi si violent sacros canones coercere Ergo idem
de Regularibus dicendum , qui ob exemptionem non subditis aequiparantur. Immo adde; etiam si in iure exprimeretur; quod Episcopus pos- . sit in exemptos procedere , qui vi lant sacros canones, non per hoc posset in Regulares procedere,nis exprimerentur, & iuxta hoc
3 Collige solutionem alterius dubij;Αn Episcopus possit procedere, &coercere Regulares, qui habitu indecenti suo statui incedunt. Ratio dubitandi dessumitur a Concilio Trident. Sess. I . eap. 6. de reformatione ubi h bentur haec verba: Propterea omnes E etesiastica persona quariisemcumq. exempta, qua aut in sacris fueris aut dignis res, personatas incia, aut beneficia qua liacum; Melesiasua obtinumnisi po quam ab Episcoposis etiam per edictum publuum moniti Derint honestum babitu Heraealem illorum ordim, dignitati congraenum Iuxta ipsius Πιscopi or
dinationemo mandatum non detuleri persuspensionem ab ordinibus, ae ostio 'o beneficio ae fructibus reditibus, oe Merceri poni, ex quibus verbis, cum generalia sint videtur dicetam etiam Regulares comprehendi. Sed hoc
Negative respondeo, & dico non habere locum cum Regularibus diactum decretum Tridentini, Quod probo primo; Quia Doctores, qui
hunc textum cosiderant nec verbum
quidem dicunt de Regularibus. Ita
V lualdus, in codelabro Parte 3. ad Innem in explicatione Mila cini V. de habitu, o tonsura num. 9.wrs Tertia assem G, Rondan. in promptuario receptarum Sententiar. t m. I. tit. I7. IScaccia in Tract. de Iussic. I. parte cap. I I. . 84.
Camillus Borest. in additi ad Beslug. in speculo Principum rubris. II. g. vide mus littera Rin Summ. Omnium Dec si . to m. ruit. II. de vita, o bonestate clericor. Zerola inpram Episeopor.parte I. vemb. clericus. Reginaldus in praxi fori parulentiat. lib. 3.Trac. 3. yrum. I O i s. Cenedus in prae. canonicari quaestio m tib. I. quaest. .nμm. I. Bebletius in Di asimo clericor. parte I. vita de disciplina.Clericali S. I 6. m. I . Sanc heχ, in opuscul lib. 7. cap. I. dAb. 49. m. a. Sperellus deris i T. num.qI.& ali plures. a. ex doctrina RodrkqueZ M. Regular .lom. I .PH. 36. arti 3. per Concilium Tridentinuit si .eap. 8. de Reformatione habetur, lac rum ordinari, Ecclesias quaschmque quomodolibet exemptas auctoritate μγMoca singutis annis υφuare teneantur
per quae verba quis sorte dubitabit, an Episcopus etiam debeat visitare Ecclesias Regularium exemptasstamen, νι ιιι e risitatione diximus, d
373쪽
3. a Traiar. de Exempl. Regul.
bent tantum intelligi de aliis Ecclesiis Saecularium exemptis , quod in hoc casu clare constat, dum Ecclesiae Regularium habent pinulegium ne posisint ab Episcopo visitari dum citra Mnilnarum carent, quod priuilegium pluribus in locis confirmatur a Tridentino. Ergo sic in casu nothro, ibcet exemptς persone nominentur,a tamen non veniunt ibI nomine exemptarum perionarum Regularcs, sed debent intelligi Clerici saeculares dixempti , qui non habent Superioreme quo possint coerceri, non autere Regulares, qui habent suos Superi res. Deinde hoc potius pertinet ad Regularem obseruantiam, circa qua non se debet ingerere Episcopus. Uerum quidem est, quod si Regularis arliquis ita inhoneste incederet in hab,
Populo esset, tunc Episcopus posset procedere, sicut procedere potest in delinquentes Regulares notorie , &λα superius diximus. 6 Hinc etiam colligere secundo P tes, non posse Episcopum tollere Prauas consiletudines Regularium in eis scilicet, in quibus non subduntur Regulares Episcopis, ut tenet Co kier De Imrisdictione ordinam in excptos p. q. lib. I. quaes. I S. & Fundamentum est, preter rationem adductam;quia licci I Regulares sint in Diaecesi , non sunt tamen de Diaecesi. Vnde alia etiam exempla dat dictus Coliter sic licet exempti Regulares habeant prauam consuetudinem vendendi sepulturas , attamen hanc non potest auferreEp, scopuS ex cap. Abolendae, & nos dix, muS tit. quo ad Sepulturas, sic etiam si castrum aliquod si texeptum ab omni iurisdictione, non amplius tunc rem getur Ciuitatis consuetudinibus ob exemptionem,quam habet, nec coe ceri poterat in hoc a Superiori Ciublatis , ut tradunt Roman. Soccin. &Alciatus relati a Cokier loco citato. Idem dicendum crgo in casu posito.
An Episcopus possit procedere in
RegulareS,quando committunt crimina depositione digna.
et Non sunt inter se auctores emcurdes massignando crimina, qua depositionessigna sunt .la Aliqui dant in dictis casibus facult tem Episeopo in R egulares. 3 Negatiue tamen respondet auctor, ct
4 Capitulum generale nostra Congregationis, er etiam Generalis cum consultoribus possunt earcerara perpetuo, aut per tempus ad triremes danare subditos Regulares, qui de i re ad mortem possent damnare. 3 Etiam praecisis privilegiis nequeunt de iure Episcopi procedere in Regia
6 Tridentinum dum dat viscopis sum talem in Regulares bolet exprim π.
CRimina, quae merentur depositionem inulta sunt, ut norant, Scdocent Doctores, Alphonsus Uiualdus tract. de Depositione, o Degrada tione numer. II. qui enumerat Io9. casus in quibus delinquetis de positaΟ-ncm maeretur; Sed ut dicit Satrus decenoris lib. . cap. H.ὰ num. 6. mutra
374쪽
aeso ad melicta. cap. XVI. 3 3
ibi enumerat Vmaldus sine fundanaeto, di sine textu, quod in paenatibus absurdum eth. Ipse ergo Salaus loco supra min. 7. viginti quinque casus recenset iii quibus eth quis depositione dignus, re pro singulas textus, ex quibus colligitur talis paena debita delinquenti, vide ipsem nolo enim a pr posita materia recedere. sa Sententia ergo amrmativa, quod Episcopus possit procedere in Regu- Iares ob delicta ab eis commissa, quae depositione digna sunt, sustineturninter alios a nostro celebri Duardo In
Bullam Cana cap. I . quas . I. inmer. I 28.
ubi dicit, Secundus casus est, ut Episc pus possit procedere contra Regulares inommb eramιnιbus,qua sim d positioneῶ-gna,msi quo ad hoc reperiatu riuilegisti. 3 Dico tamen Regulares nequeunt spuniri ab Episcopo ob crimina depositione digna non solum quia sunt priuilegiati circa hoc specialiter, sed praeciso omni priuilegio cum solo priuilegio exemptionis, quod iam de iure communi est: Quod autemRegulares sint priuilegiati quoad hoc, quod est dicere. Regulares debere iam per priuilegia ob quael bet delicta uniuersaliter loquendo asius Prauatis puniri, patet per priuilegium Pii V. concessiim Ordini S. Hie- nymi I s6 s. re per alia quae resere
Cappucinus in suis annotation. ad Compendium primi torum Minorataru tit. excipere . Unde noster Peregrin. In Compendio Privilegiorum nostra Congrega- tionis verb. conectio S. . dicit Capitulum Generale nostrae Congregati nis, dc etiam Generalem cum consilio Consultorum posse delinquentes O
dinis nostri in casibus, in quibus de iure communi ad mortem damnari
possunt, perpetuo incarcerare, aue ad triremes ad tempus relegare , ex condemnare, re in alis delictis grauibus , & enormibus, veluti Inobediciariae, contumaciae, seu incorrigibilitatis, eos etiam usque ad priuationem habitus inclusiue punire, dccastigare, & hoc intellige per communicationem priuilegroram. Quod vero etiam praeciso priuilegio nequeant Episcopi in Regulares procedere de iure, negatim ego probo; nam aduersarii nullo pacto, ut vidi probant, sed supponunt,quae suppositio est sorte certa,& vera de Reguloribus non exemptis, de quibus puto loqui Rota Romanam apud Farinac- ciuin pari. I.decis I s. ubi amplissime videtur concedi haec facultas Epist pis. Deinde videmus Tridentis assignare semper casus, in quibus p teli Episcopus procedere in Regul res. Quod cum non faciat in his criminibus depositione dignis, cur gratis hanc concedemus facultatemEpias opis in exemptos:adducant textum aliquem aduersarii, & eorum sente tiae acquiescam , fauet huic sententiae
contra Ioannem de Lignam, Abbatem, Cohier, & Barbosam , quos ipso citat eodem loco.
An Episcopus possit punire, & medicere Regulares illicitas negoci
exemptos illicitas vetoeiationes exercentes.
375쪽
α si de Regularibus fit sermo omnino te nendum est non posse in dicto casu ab Episcopo puniri. 3 Quod β eum populi se andati hoe fac
rent Regulares, idem dicendum, ac diximus de delinquente notorid cum scandalo,ocata. 2 Amburinus tom. I. de Iure Abb I tum diripui. I . quaest.T. numer. 13. qui citat Cardinat. α Glossam inci memin. I .de Utta, O Honestate Clarisor. docet posse in hoc Episcopum coercere exemptos, quae autem sint illic in negociationes,Vide Maiarique Fe
ro pari. I. qq. Uicarialium quaest. 3 8. per totam, ubi multa habet scitu di
α Sed si sit sermo de Regularibus res
aliter resoluenda est , & pars negati mordicus sustiuenda. Immo in exemptis etiam si stemus in verbis textus, negarem hanc facultatem competere Episcopis . Uerba sunt haec. Diaeesaras Deorum Mim pracipimus, H Clericos nocum, stis macellariorum, aut tabemaeariorum Uicium publicd, σ personabire
exercentes nomιnatim, O ter moneant, M
ye ab hiausemodi ossiciis canuenientem temminum assignando ipsorum arbitrio moderandam; desuam, O quod ipsa nullo ν tuam ιempore re assumat. Ecce quom onec verbum quidem dicit textus de exemptis: cum tamen ius, cum vult comprehendere exemptos s leat hoc exprimere. Verum quidem est Glossam hic habere talia verba, ra quod includas etiam exemptos, qui delinquum is loco nou exempto cum per id subsint Diaresam. Ubi vero delinquerint in loco exempto non ridetur, quod ad illas
extendatur hac costitutio. Sed quidquid sit de alijs exςmptis. Quo ad Regulo res certum est, etiam si illicitas negociationes exerceant no posse puniri ab Episcopo, quia sunt ab eius iurisdictione exempti ratione loci, personae contractus, & delicti, & caei. Sed aduerte hic studiose lector has
illicitas negociationes Regulares xercere frequenter cum scandalo p puli notorie, & caeci &tunc Epist pus eamdem absque dubio factat,tem habebit in Regulares, ac habet, ut diximus, dum extra ciaustra deli quunt notorie cum scandalo , & caeci aduertant maxime Regulares, de sua animaduersione tollant, ne animaduertat Episcopus.
Regularis, qui habet aliquod omcium ab Epitcopo possit ab illo puniri si delinquat m tali
r Negative respondetur. a clericus admissus a Principe ad ali
quod osticium si in ipso delinqκat
non potest a Principe puniri. 3 Nee vim facis contra dicta, etiam si
sit consuetudo in contrarium. considerat auctor disserentiam, inter exemptionem Clarius a iudice saeculari, O exemptionem ' gularis ab Ordinvrio , unde d uersimode est in utroque casu pr
s Ostendentes Birruarios allemus curia debent per eamdem curiam pinnin a
376쪽
6 Nullim est ius, nulla eonsuetudo, quadet facultatem Episcopis puniendi iactos Regulares deputatos ab eis ad Ucium. I r Egative est respondendum, &m ita consequenter si velit loqui, 3
debet respondere Riccius in pram 8
livosorum ordinum tom .deris. I 8 2. ubi
quaerit; an Milites Hierosolyniitani delinquentes in ossicio eis dato a
Principe Rculari possint ab illo puniri, vel sint remittendi ad ministros propriae Religionis; & respondet non
debere puniri a Principe a quo h
bent ossicium. Ratio est quia tales milites sunt Ecclesiastici, & exempti ab omni iurisdictione Acularituri, est ergo dicendum proportionaliter de Regularibus respectu Episcoporum adum ab eis habent aliquod ossicium, & in ipso delinquunt, cum sint exem-a pti ab eorum iuri silictione, adest etiam paritas de Clerico, qui si sit admissus a Principe saeculari ad aliquod cium, & in ipso delinquat non potest ab ipso Principe puniri, ut tenent inulti Doctores, & praecipue Cou ruuias citatus ab ipso Riccio locos na,qui dicit esse communem opini
nem , licet apud Gallos minime receptam, apud quos si aliquis Clericussit deputatus ad aliquod ossicium, de in ipso delinquat priuatur a Principe tali ossicio, & ali)s etiam pqniis pecu niari)s punitur ad arbitriu ipsius Principis; & proportionaliter, quod dici tur de Clericis, & Ecclesiasticis r spectu sori saecularis dicendum est de exemptis Regularibus respectu Episcoporum, ut in vari)s locis argumentatur Cokier de Iurifrictione in exemptospart. I. & praecipue β. 36. ubi quaerit; an exempti possint cogi ab ordinario ad testimonium, & sic respondet, in hac materia fori, clerici, in exempti is pari procedunt. Vnde idenistitas hae ratiociis pro lege habenda est exleg. Acire oportet. Imo addit Riccius, nec vim face. re contra hanc doctrinam consu
tudinem in contrarium in casu ab illo posito, quia esset irrationabilis, contra ius Diuinum; & etiam si esset
praescripta tanto tempore de cuius initio memoria non extatet ex Deciano, & etiam si Pontifex eoulatu esset de tali consuetudine, & nihil dixisset, quia licet iura, quae Praescribi non possunt sciente Principe spraescribantur, hoc tamen verum est data capacitate praescribentis, secussi sit incapax. Quae omnia, licet in casu posito de Iudice, & Principe saeculari respc-ctu Ecclesiastici vera sint, tamen vicasu nostro non procedunt meo
iudicio, quia exemptio, quam habetit Regulares ab Episcopo de iure Diuino non est, sed tantum de iure positivo, & consequenter nec Episcopus cst incapax praescriptionis. Hinc est, quod si Regulares detenti in carceribus Episcopi ad instantiain suorum Superiorum in eis delinquat
possint ab eodem Episcopo puniri,
ut tradunt sere communiter Doctores, nec contrarium vidi ab aliquo assertum . Ita Ioannes Antonius Novarius in Summa Bullarum De Regularibtis Delinquentibus numero a is verritus decis. 39. Riccius a. parte decis 276. & non alia ration ,
nisi quia per leg. nullum, C. doe testibus, prouisum est , delinquont mcoram aliquo Iudice, licet alias illo Iudex
377쪽
la lex non esset competens delii.-quentis Iu dcx , ellici tamen de s
ro ipsius , N posse per ipsum p s niri. Sic offendcntes Birruarios all- cuius Curiae exeq uentes suum osticiudebent per eamdem Curiam puniri. Quod quidem respectu omnium c-xemplorum in ordine ad Episcopuin nrum puto non alia ratione nisi quia exemptio eorum de iure humano est, unde non est mirum si idem rus p tuit eos iterum in multis casibus Episcopo subdere si autem sit sermo de Clericis delinquentibus coram Pri cipe, & Iudice laico, ab eo nullo modo poterunt puniri, ut communiter dicunt Doctores, quia eorum exemptio est de iure Diuino. Ita late &docte probat Am.ctus decis 23 O. Odecis a I9.6 Concludo ergo & dico in casu posito supra licet non repugnet, quod
Regulares in ossicio illo ὸeputati ab Episcopo, si in eo delinquant, possint
ab eo puniri,attamen nullum vidi ius, quod tolleret hanc exemptionem a IRegularibus, & sic negative est respondendum, ut respoudent Doetc res citati supra . Nec etiam video co- suetudinem, quae det talem facultate
Episcopis, quae si adesset opinio Ricci; quo ad Regulares scilicet)
esset reprobanda . Sed ob ea, que obiter in hoc dubio posuimus sit sequens dubium. 2An Regulares, qui delinquunt coram Episcopo, & ordinario possint ab eo puniri.
et Variὰ circa hoc eafus potest accidere . a Fallum coram Episcopo deponente ρ test ab eo beeundum aliquos puniri etiam si sit exemptus. 3 Regulares, dum inferunt imariam npιβονο rurigimonem exerrenti pU- se ab eo punirι sunt Doctores, quia Frmant. 4 Exempti Diace sis Leoriensis delinque
res coram officiali, nequeant ab eo puniri.
3 Regularis si delinquat in palatis v sevi potest ab Episcopo puniri, is
probant variis modis aliqvi Doct
5 Oynio authoris negatiua; usque ratio.
V Arii sunt casus ; qui circa hoc
possunt accidere, potest Regularis aliquando interrogatus ab Episcopo iuridice falsum deponere potest in Palatio Episcopi, re sic saltem moraliter coram ipso aliquod delictu
committere interficere aliquem,& similia facere. Dubitatur ergo; an in
his casibus possit dictus Regularis puniri ab Episcopo. Quo ad primam dissicultatem, de Regulari salsum coram Episcopo deponente habet illam in terminis Co-kier par. a. qu. s. Iurisdictione in xemptos, sed generaliter loquitur de exemptis. Habe hic Lector eius verriba, auctor enim doctissimus est. Cl ricum fassum deponentem coram laico non Dissilireo by Cooste
378쪽
pose ab eo puviri, sed relegandum esse
ad tuum Iudicem commumori Doctorum Iealculo receptum es. Abter tamen in
xemptis dopositum videtur idque per auctoritarem Anarua, qui sic loquitur, m. Confirmatur primo. Quia Forensis puniri potes 2 Iutae non suo si coram eo falsum deposuerit, ergo ab Analogra idem in xemptis. Secundo, Quia deprenendo fabsum infertur iniuria Iudici potest autemI dex iniuriam sibi illatam vendaeare, quὶ admodum pose cateros compendiose, erdocte eum quadam distinctιone rearidit
Gallius. Qua tamen coaeclusio ex tenore priuilegιorum refringenda es. Ita C hier.
re reali clericor. F. s. num. 22. in term
ms habet restitutionem de Regulatibus, & dicit Regulares,dum iniuriana inserunt Epistopo, vel eius Uicario
Iurisdictionein exercenti posse puniri ab eodem Episcopo, & eius Vicario; quilibet enim iudex punire delictu potest, quod videt comitti diu sedet pro Tribunali, seu alioquin stat in actu iustitiam administrandi, & ossicium suum exercendi,& iudex poteli punire excessus commissos contra suum ossicium. Ita pic. deris I 37. nu. 1. 3 8.Zanchinus,&alia apud eumdem Miletium. Fundamentum eth, quia . ratione offense iurisdict.onis , quia-- lias non est competens iudex essicitur competens perleg. Nullum C. de testibus . :
Sed nota hic, quod affertur a C ehier exemptos quosdam Dia cesis Leodiensis coram ossiciali delinquentes , etiam si id contingat in officio, ab eo puniri non posse. Ita procedunt Doctores, quo ad hunc primum CD sum positum, & nota hoc vitiuum de exemptis Discess Leodiensis. auo ad secundum verum. De Rc-gularibus delinquentibus in Palatio Episcopi, COIier, qui illum in termi
tive, scillaci posse Regularem delinquentem in Palatio Episcopi ab eo
puniri, varie probat. Pruno,quia sicut Episcopus posset punire extrane ,&subditos alterius Episcopi, si delictum committerent in suo Palatio,sica sortiori posset punire exemptos, &Regulares, cum ordinarius multo plus iuris habeat in exemptOS, quam in extraneos, exempti enim licet non
siit de Diaecesi, sunt tamen in Diaeces extranei autem nec sunt in Diaece- si, nec de Diaecesi. Quod autem posset tunc Epistopus procedere in extraneos probatur illa recula.k bi te iuvenio ibι te iudico, & adducit Gloss. &Iulium Clarum. Secundo, dato etiam quod Episcopus nequeat hoc facere potestate ordinaria, tamen hoc posset facere potestate delegata scilicet sic ordinante Pontifice. Tertio, quia delictum est notorium. Vnde stante Concilio Tridentino sess. 1 . cap. II .de reformatione habet Episcopus potestatem puniendi exemptos Regulares notorie, & cm. delinquentes . Se per tamen limitat dictusCokier suam sentcntiam si priuilegia exemptionis hac in specie repugnent semper enim dicta priuilegia consideranda sunt. Dico ergo simul utrique dissicultati satisfaciens, Regulares exempti delinquentes coram Episcopo ex eo preciso, quod coram eo delinquaut, non possivit ab eo puniri. Ratio est, quia sunt priuilegiati in hoc , ut tan
tum a suis perioribus possint puniri
379쪽
& quando subduntur in punitione ει ti priuilegio. Primo, Quando utime
piscopo, Blet semper ius hoc expr, priuilegio concesso ultra limites pri- .mere,& sicTridentinum multis in ca- uilegii . Secundo, Faciendo aliquidsbus exprimit,si autem committeret iniquum,spe, vel occasione, seu licem delictum notorie coram Episcopo, ita arrepta a priuilegior ut si liberius cum scandalo, & t. iam tunc Epia delinquat ipse impunitatis concessae. scopus idem seruare deberet, quod Tertio, Utendo tali priuilegio tem statuit Concilium ,dumRegularis de- pore, & Ioco,quo non est concessum, linquit extra claustra notovi, nec D sed hoc potius dicitur non usus,quam liquod maius ius sibi arrogare debe- abusus per Tamburinum loco Iupra. ret ex eo, quod coram se deliquerit Quarto, Faciendo contra finem p
Regularis. uilegii; ut si Religio habeat priuilegiti
decimas colligendi ad Dei cultiim, de postea expedat in varios usiis his Om.
An Episcopus possit punire Regula- nibus modis potest priuilegiatus dici, res abutentes priuilegios, quae quod priuilegi)s abutatur; Cum ergo habent. per abusum,sit regula generalis priu, Dub. CCLII. legia ammitti. Hinc est dicit Tamburinus, quod exemptus Regularis ,s U Iu Iu-R I U N. iam non sit exemptus 3 & conseque ter Iudici ordinario subdatur-x Sententia assimativa. 3 Ego tamen cum distinctione puto a Quando quis dicitur abuti priuilegio. omnino in hac re procedendum; vel iaboris opinio quo ad hoc singula- abuttitur Regulares priuilegio, quod
ris. erat in ordine ad exemptionem, dc4 Ante sententiam Iudicis nullusisti non subiectionem Episcopi, vel aliocet paris . priuilegio indisserenti, quod nullo modo tangebat iurisdictionem ordix R Ffirmatiuε respondet Tambin narij. Si abusus sit primo modo, storinus tom. I. de Iure abbat-ν eum Tamburino iam tunc Regularisdiaput. Is . quas7. num. 3 3. N apud il' perdit priuilegium exemptionis; αlum Zabarella res tamen melius con- subditur ordinario, si abusus fit seci sideranda est, & primo. di generis nulla habet talem abusum Supponendum est tamquam cer coercendi facultatem Episcopus. R tum, priuilegia minitti per abusum. tio est, quia per abusum illa tantum . Ita communiter Doctores; quorum particularia ammittuntur priuilegia, magnam seriem refert Leetana verb. quibus priuilegiatus abutitur, Ergo si . Triuilegιa, & Tamburinus ipse disput. abutatur priuilegio indisserenti, non
I 6. quas I tum 2 3. tomo eodem cu per hoc ammittis priuilegium exem-
ω, εe colligitur ex cap. Ubi, in quo ptionis; Immo dum abutitur Reg Simplicius Papa dicit priuilegium uin latis aliquo partaculari priuilegis ,retur ammittere,qui concesia sibi abutitur quod respiciat exemptionem in certa
potestare. Dicitur autem aliquia λω quadam particulari materiaciam sola
380쪽
αuo adae essita. cap. XVI. 349
ammittet exemptionem in illo certo casu; Se illa in ali)s casibus fruetur adhuc . IImmo s&aduerte, quod sorte, nec ammittet Regularis priuilegiuin, quo abutitur ante sententiam Iudicis, cum paenalibus quis non soleat subiacere ante sententiam ; & etiam in ps nis negativis in sententia multorum; Iudex autem, qui debebit hoc a declarare erit Iudex concedens dicta priuilegia, non autem Episcopus, &sic vide quantas limitationes patiatur sententia Tamburini addu
Intellige tamen positam doctrina, dum tota Religio, vel ordo abutitur priuilegio, nam si aliquis Religiosus particularis sine cosensu totius Relisionis aliquo priuilegio abutat luciuxta doctrinam Doctorum non perditur priuilegium. Ita Petrus Ancharmus in caput cum explantare de Priauileg. m. 8. ubi habet:Nor. quod priuia legium concesium certo Ordini non perdi- 3tur per abusum aliquorum dicti ordinis, O quo ad ipsos abutentes, licet aliter pu
An Episcopus ex vi dispositionis Concilii possit etiam punire Equiates Sancti Ioannis Hierosoly
et infirm.itiuὸ plures alii respondent,
a Quid sentiat Author exponitur. NEgative respondentAZOrius I .
Institui.lib. I 3.c M.q. 3 9. Mone ta in tractat. de Conseruatoribus cap. num. 393. Fundamentum est, quia
Concilium soluin loquitur de Clericis ; Sed Equites, ut plurimum non sunt Clerici. Affirmative nihilominus respondent Ioannes Antonius Novarius De Regulari delinquentib. in Suthm. Bu lar.nu. I7.Riccius in collectrio; . Idem De Cappellanis appellatis Fra semeti Sperellus decis 2 I .num. 3I . Ratio alia non est, nisi quia hi quoque dicuntur Religiosi, ut sustinet innumera Doct rum caterva. Vide etiam Sperellum decis38. Fori Ecclesiastici, ubi plures lios citat idem sentientes, nec solum de Clericis loquitur Concilium, Sed de omnibus Regularibus, siue Clerici sint, siue non, ut probat idem Spe rellus loco supra decisa I. Ego magis adhaereo primς sententiae, quia non videtur cadem ratio de istis Regularibus, ac de alijs, qui o dinarie intra claustra degunt,Equites enim S.Ioannis ordinarie non degunt intra claustra, unde ut tradit Cohier de Iurisdictionein exemptos pari. a. qua suo Ioa .vum. IO. decreta Concilio quoad punitionem non procedunt in mulitibus . Ioannis Hierosolymitani, qui subsunt in hoc corum magno
Magistro perBullam Pij Quinti,& per
declarationem Sacm Conraegati nis teste ipso Cohier loco eitato habet Nauarrus in suis Consiliis libr. 3. de Degularib. Consil. 2I. casum docte decisum. Vide ipsiuυ.