Tractatus de exemptione regularium tam ex iure antiquo, quam ex nouo desumptus. In quo omnes fere quaestiones, & controuersiae, quae inter episcopos, & regulares oriri solent, doctorum auctoritate, & rationibus breuiter resoluuntur. Auctore P.D. Fran

발행: 1647년

분량: 676페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

tractat. voti . I 3.fo 399 mer.2s I. bus nullo modo colligitur, Epise, sed iam illa doctor inter antiquos pum habere auctoritatem aliquam reputandus est. Unde consideranda circa talem acceptationem maxim non est eius opinio; maximE in hac Ioquendo de Regularibus viris.

materia, circa quam nouae semper eonstitutiones, & decreta aeduntur aquae omnia mutant.

3 Primo ergo,non subsistere mihi videtur tal, opinio; Quia caput urucian de flatu regularium,ex quo dictus M teius colligit suam sententiam,vt patet consideranti loquitur de conuem sis fiminis, ec de non mendicantibus ordinibus . Verba sunt haec, saia, ut Mesalutare furatum eo odias υψα obseruari districtius inbibemus, nem Μ

nacteriss ordinum non menricantium ai, qua recipiantur de caetero in sorores, rusi

αρρις ηι de inorum mo steriorum, flia prouentibus susentari ; si mus

rem factum fuerit, irritum dereme res. Viae Glossa sic habet. Hoespecimis dictum videt in latibus monasteriis faminarum Deus puto inmo seriis vir rem, & citat Ioannem, Monacum, &3 Archidiaconum. Secundo non video,

An episcopi habeant iurisdictionem

in nouitiosRegulares,m casibus,in

quibus habent potestatem in alios regulares professos. Dub. XXVI. x Naxitii in fauorabilibus gaudent priuia

legus religiosorum, m ocoses autem non veniunt nomine Religiosi.a In odiosis eammcι non veniunt nom ne clericorum, steus in fauoratii bus . Sic etiam cardinales.s Nouitis non includuntur in Bulla cie mentis V III. de largitione mundi

rum.

4 Nouiris nisum eo teri eum omnibus essessari s approbatis ab Ordisario. Nec ligantur casibus reseruatis Prat

quomodo ex hoc textu colligat Bom o Nouitiis Regularia beneficia nequeunt retus Epistopi auctoritatem ad tam consem, quia id expresu prati, das huiusinodi licentias, & ad hoc, ut φων p.r amnes. oossit statuto sinodali hoc prohibere . .- Re laribus; in illo enim nulla fit 1 Egraue respondent Ioannes mentio Episcopi,& sic puto,nec cum LN Maria Nouarius rusvis variu6Iicentia Episeopi posse recipi huiu9 risi bus dec .8 .Sancher lib.6 in D modi conuerses, & Brores, si non caluum, ubi multos alios citat, Ric- suppetat monasteriis sic Itas eos sin eius, Tom. . Praxis resoLa39. qui stentandi, & licentia illa superioris, etiam alios plures congerit, & Ratio

quam ibi requirit dictum caput, est est;quia Nouith in tauorabilibus gai, tum ad egrediendum E monasterio dent priuilegiis prusvirumn odio-

respectu monialium, non autem ad sS autem non veniunt nomine Resse intrandum; ut legenti patet. giosi.Probatur autem in odiosis non Adsunt demum circa hoc modo comprehendi nomine Relariosorum multae constitutiones, & Clementis Novitios multis exemplis similibus;

62쪽

M Muitior. cap. II. 3 r

nomine Clerieorum, secus in fauor, bilibus : sic Cardinales in fauorabit,bus veniunt nomine Clericorum, seiseus in odiosis. Ira Barbata in tractam de nassaraia carianasium, GomeE , de

Mandos aliique apud Riccium loco

citatos

3 Collige obiter ex posita doctrina

multa utilia. Primo. Novitios non imcludi in Bulla Clementis VIII. de laris

time munerum, ut notauit Sordurum

compressio prinilegiorum, & Barthol ni us a S. Fausto in Thesauro Religiomam. 8.quasia 4 Secundo Nouitim posse cimsitericum omnibus consessoribus approbatis ab ordinario; ut docent plures Doctores; quidquid dicant Megalius

lib. I 'Maeonscientia lib. I. cap. g. m. a . et Uecchius in praxi mutitorum d 'M. I ub. 3. Ita Riccius citatus, et

apud ipsum HenriqueZ, RodriqueΣ, Homo bonus, et alii.s Tertio. Novitios non ligari eas,hus reseruatis Praelatorum Religi nis . Ira Grassus, Emanuel Sa, Nabdus apud eiundemRiccium resoLaqI. Nouiti spar. 4. Prois Sed obiaciet aliquis contra prid, ctam doctrinam. Si nouitii in seu rabilibus veniunt nomine Regulariu .

Ergo eis conserti potest beneficium Regulare; Sed hoc est falsum. ergo, ruisti 6 Respondeo,non posse conferri beneficia Regularia Nouitiis; quia hoc

expresse prohibetur. ex cap. lius de electionein clementina prima de supplemia negligentia Pralatorum, & aliis etiatexitibus. At cum eis expressὸ non

prohibetur aliquid semper in fac rabilibus veniunt nomine Religios.

Quinam sit ordinarius multu. Dub. XXVII.

et sententia varia referuntur. a Authoris omis ponituri errationibus eonfirmat F.

3 Regularer qui suam profisonem uia

iam vol-s ratificare, Me debent facere coro Episcopo laci, in quo sitam es Nonassem m.

Prima sententia docet, esse Epiis scopum propriς habitationis. Ita

Secuta docet,esse Episcopii Diecinsis, in qua est in pmbatione nouitius. Ira ipse Sanchra loeo citato est ergo Conclusio; ordinarius Novitii est episcopus ille, in cuius Dioecesi est

monasterium probationis. Prob.Quia Nouitius , cum habeat animum Ruperpetuo commorandi, iam mutauit prius domicilium, & sic non est iu ditus episicopo habitationis. Seeum

do. Quia dedicatio Novitii Religioni

est pura, & non condicionalis, quamuis commutabilis. Ergo habet an, mum perpetuae habitationis, & siemutauit domicilium, & cum hac ratione, iam solutum remanet fundamentum contrariae sententis. Sic tiam videmus nouitios illos, qui ob suam professionem nullam debent i, lam ratificare , subdi ordinariis locorum , in quibus sita sunt monasteria. Sic ex decreto Sanctiss. urbani VIII. quod incipit Sanctissimus Dominus u Fer, habentur haec verba. cate qaeordinarus locorum . in quibus eorumdem

63쪽

An Novitii incidant in casus reseruulos ab Episcopo. Dub. XXVIII.

tionibus Religionis. 2 Homobonus proponit dubium, sed nonre1oluit. 3 Non incidit nouitius in easus reseruatos Episcopi, o Fundamenta huius sententus ponuntur. x π N terminis dubium mouet Η I. inobonus , sed non resolliit, nam cum in titulo ponat s an Nouitius timcidat in casus reseruatos, tum ab episcopo, tum a Religione, clare,& expresse dicit non incidere in eastis r seruatos Relieioni; quia nouitius in odiosis , constitutionibus, & casibus reseruatis non ligatur. per caput de Religio I. de electione in 6. de sustinent Vml inus de vicio Episcopi par. a. cap.

3s Rodericus rom. I. M. q. a. an. II. Miranda in IVanuae. Praelatorum tom.

z. qμU. 3 q. πω. I 6. Sa in verb. caseus Coriolanus de easibus reseruatis, et alii plures apud dictiim Homobonum par. a. circa 6. praceptum Responsio III. et Sed postea dum quaerit; an incidat nouitius in casum reseruatum episcopo non satisfacit, sed tantum respondet casui ab ipso posito; an scit cet si pollutio voluntaria esset pec

catum contra naturam, esset reserudi

ta in ea Dioecesi,in qua episcopuS r seruat peccatum contra naturam dicit ergo abi, non esse peccatum resemiratum pollutionem, licet sit peccatucotra naturam ; quia ex recepta praxi non censetur peccatum reseruatua et hoc, ne animabus laqueus iniici tur cum occasio proxima incidendi m tale peccatum semper nobiscum lis eat. Hoc habet homo nus, sed non satisfacit; dato, quod esset talopeccatum reseruatum ab episcopo; an incidat nouitius in reseruationem. Respondeo ergo, non incideres na . si a legibus, et statutis suorum Prelatorum nouitii Iiberi sunt, multo mugis ab eis, que sunt ab epistopo, cum tempore nouitiatus gaudeant priui-Ieqiis Religionis, et eximantur a Iurisdictione episcopi. Deinde semiliares , et serui Religiosorum per albqnos Doctoresnon incidunt in casus reseruatos episcopi. sic tradit Petrinist m. I. priuilegio. in constitui. I. Inu, g. IS. num. I . ergo a sertiori, nec sit,

lecti erunt nouitii casibus reseruatis episcopi. An si Nouitius degens extra claustra delinquat possit ab episcopo putabri sicut alii professi. Dub. XXIX. SUMMA RIVN.

I Eiusdem eonditionis esse Nouitios, ac profisos dum delinquunt ccκm liqui Doctores. et Authoris opinio explicatur.3 Cum rancilium subdit nouitios Episc po, hoc solet exprimere. cum excommunicatio non detur pro pter delicta praeterita;bine sequitur,

quia nouiti, nequeunt ab Episcopo

excommunicari.

AFfirmative Respondet Laur tus de Franchis pag. mιhi 36s.ci Fundamentiam ipsius est Conculium

64쪽

quo ad Nouitios . cap. D.

lium Tridentinum, per quod statutitur Regulares debere puniri ab Episcopo, dum extra claultra degunt, &delinquunt. Unde cum non debeant esse melioris conditionis, quam alia Regulares prosussi , Iam subdentur Episcopis. Et sic in hac sententia , idem etiam est dicendum de nou tiis, qui degunt intra claustra, & cxtra ea ita notorie delinquunt, ut populo scandalo sint; nam tunc etiam Episcopus pollet procedere in nouitios , sicuti in alios Regulares pro se

a Attamen dubium mihi contra hac sententiam venit stando alibi a me dictis, nam licet verum sit, pares esse nouitios cum aliis Regularibus, attamen in odiosis non videtur idem de eis dicendum, ac de professis; ut saepe in aliis multis casibus dicimus; sed tantum in fauorabilibus videtur hoc

verum, cum ergo exemptioni Rcontarium sit odiosum subdi scilicet Epistopo, quo ad delicta, hinc est, quod possit dubitari: an nouitii Episcopo quoad delicta iubdantur: maxime clipossint puniri a sitis sit perioribus: inuare si dicamus, esse melioris conitionis nouitios, quam alii pro sessi sint, non video inconueniens .

3 Quod si dicas per Concilium Episeopo in aliquibus sit bduntur nouitii, in quibus alii Regulares professi , ut in renunciatione facienda, &c. Respondeo, hoc ibi exprimi a Concilio, quod cum non dicat expresse subdi nouitios quo ad delicta; sed Regulares tantum , hinc est, quod nouitii non videantur comprchendi.

4 Sed quaeres hic; an nouitii possint cxcommunicari ab Episcopo proprio Assirmative res,ondet Hemiqueetuli 3. de Paenitentiae .r6. n. t. v Comment. siti. T. Negative vero Sancher, libro 9. Operum Moralium cap. 9.dub. I.num. 3 3. S hoc magis mihi placet ; quia excommunicatio non est

punitio delicti praeteriti, nec potest pro delicto prς terito imponi, sed profuturo. Unde concludendum est,non posse cxcommunicari nouitium;qilia siciit no potest aliquid ei imponi sub obedientia, sic nec sub excommunicatione. Sed habes circa hoc resolutionem in hoc tractatu cap. quoad censuras, circa finem.

A quo Episcopo debeant ordinarino uitii. Dub. XXX.sVNNARIUM.1 Novitii ordinari non debent tempore

nomitatus, nec etiam prima tonsura initiari, ut habetur per Canones. 2 Si tamen ordinentur, ordinandi sunt ab

Episcopo loci, in quo sitnm es monasterium.

LIcet iure cautum sit, ne novitii

Regulares ordinentur, nec etiainitientur prima tonsura; ut habcturin cap. monastertis per haec verba Ionasseri' omnibus fraternitas vestra H Lir citus interdicat, ut eos, qtios ad conuem sonem susceperint priusquam biennium in conuersatione compleant, nullo modo audeant tonsurare, sed hoc spatio vita, moresque eorum Iolhcite comprobentur, ne quis eorum, aut non sit contentus es, qnod voluit, aut ratum non babeat, quod elegit. Nam dum gratie sit inexpertos h mιnum sociari obstqu3s : Pιs post i re, quam pigrauiuI ad Dribomium ι- pr

65쪽

probator applicari. Attamen si casus daretur, in quo ordinandi essent nouitii,dubj positi solutio utilis erit. Respondent ergo communiter Doctores, ordinandum esse ab Episto loci, in quo degit nouitiatus.

Ita Homo nus tom. 3. de examine trac. I s.c. 9. . refol. 3 .confecta.Sanchezlib. . de praeceptis decalog. cap. 3 9. n. I9. Molsesius tradi. II. cap. I s. m. I 3 O. dc

ratio est;quia per illam habitationem in loco nouitiatus, lain prius habit, culum desertum est,& regulares omnes ad dieceianum in quo est mon serium debent recurrere in omnibus , in quibus subduntur Episcopo: pro hoc facit superius dictum, dum

quaerebamus qui nam sit ordinatius nouitio. An illi, qui admittuntur a Regularibus ante pubertatis armum gaudeat priuilegijs nouitiorum. Idem de hospitibus nostrae congregati nis quaeritur. Dub.XXXI. SUI II ARIUM. I Gaudent tales pueri priuilegio canonis si cum scentia admittantur. di omnibuspiuilegi,s Religionis gaudere hos pueros probalale est. 3 Etiam illi, qui ingredi υolunt Religi nem intra paucos dies gaudent in multis privilegris Nointiorum, Dams non sint induti habitu religionis. x Α tarma tia respondet Laure o. rus de Franchis; expresic tamen loquitur solum de praui legio canonis . Unde si quis percuteret hos pueros iam incideret in excommutadicationem cap. Religioso de sententia emcommunicas. limitat tamen, & dicit, hoc esse verum, dum regulares cum

licentia hos pueros educandos suscipiunt, secus si sine tali facultate:quia iam talis admissio cst irrita , & coi sequenter nullo priuilegio gaudebunt dicti pueri, & idem dicendum putat de his pueris , qui ante usum rationis a parentibus offeruntur Rci, gioni, quia illa oblatio nihil operatur Ita dictus de Franchis pag. mibi 3 66. Sed uniuersaliter puto, hOS pueros admissos a Regu aribus gavdcre phiuilegi;s omnibus nouitiorum ,& rei, gionis, sicut diximus de familiaribus,& hospitibus: imino a sortiori, & m

xime in materia Sacramentorum, de priuiIegio autem canonis hoc non

audeo allirinare absolute scilicet i quendo de iIlis,qui offeruntur,& sine licentia admittuntur sicut nec hospites gaudent dicto priuilegio, citat diactus Lauretius de Franchis pro se

Sanchez in opere morali libr. s. capιt. . num. 25. locum tamen inuenire non

potui, quia in dicto lib. s.caput qua tum non actis. Nota hic quod dicunt aliqui Doctores non issum actualiterno uitios sed etiam alios,qui ingredi volunt religionem gaudere priuilegiis nouitiorum, etiam si non sint induti habitu religionis. Vide Laeranam, verb.nouis

De hospitibus autem nostrae reli gionis pol liam seripta vidi agentes

qualiquin in dees- detis a . Diana putat gaudere omnibus priuilegiis e Pa qualigus negat: utraque opinio probabilis est.

66쪽

4tio ad Nouitios. cap. II. 3 3

An soli Episcopi, vel etiam Praelati Regulares possint facultatem

concedere nouitiis renunciationem faciendi. Dub. XXXII. i mod possint etiam Praelati Regul

rium dare hanc facultarem Nou ijs suadere ridentur ahqua ratio

2 Decretum concilii Tridentini solum tribuit hane facultatem viis pis a 3 Non tollitur a Praelatis regularium facultas pro inIressu Noniatium. 4 Haec facultas renunciationem faciendi non debet necessario dari in ser, piis.1 Α Liquibus sorte videbitur, posse

Regulares praelatos hanc facultatem suis nouita3s concedere; max me cum exempti sunt dicti Praelati, &Monasteria, hocque argumentando a pari, sicut licentia ingrediendi

Monasteria Montalium exempta setiam debet esse a Praelato, ut Vult Nouarius, c-ment. . de regularibus, mer. 6Ο. dum consuetudo talis est.

Secundo, quia in Monasteria exempta nulla iurisdictione potiuntur Episcopi, sed soli Praelati hanc habent , his tamen non obstant

a Respondeo, nullo pacto posse se in hoc ingerere Praelatos Regulares, di hoc per decretum Concili),ubi sit tuitur , hanc licentiam selum ab Epilcopo esse dandam, vel ab eius v

cario, re ita expresse docent communiter DoctoreS, praecipue Laure

ius de Franchis, qui dubium mouet, pag. bi r I 9. Nec obitat doctrina Nauarri, ianon valet paritas, cum non tollatur talis facultas aprietatis pro ingressu in Monalteria Monialium, sicut tollitur in casu nostro. Nec etiam facit contra nos, quod nouiti; sint exempti , nec subdantur consequenter Episcopo. nam

Respondeo , non subdi in eis in quibus Concilium eos non subiecit', sicut subdit in casu vostro. Quaeres; an hec licentia debeat dari in scriptis. Negative respondeo,dcita etiam respondet Lauretius de Franchis: pag. mihi 337. tum quia mentionem nullam fecit de licentia in scriptis Tridentinum, si . 1 f. de regularibus , sicut vult expre Ee lice tiam in scriptis ad ingrcdiendum monasteria Monialium; Secundo, quia omnis dispositio potest fieri vembo nisi lex requirat ad valorem actus scripturam. Notat tamen idem de Franchis, i, cet non requiritur talis licentia, as huc tamen fore utilem, si concedatur in scriptis, ne sorte lis supra eius vin

iorem moueatur. ν

Secundo, notat, non solum debere esse licentiam petitam, sed etiam obtentam, & impetratam; tum quia non dicitur adesse licentiam, dum tantum est pctita; tum, quia etiam quando ius vult tantum licentiam patitam explicat. Tertio notat, hanc licentiam prae D a cedere Disitirco by Corale

67쪽

36 Tract. de Exempl. Regul.

cedere debere; nam licet valde controuersum sit; suificiat licentia su sequens, hic tamen de hoc non est

dubitandum , cum haec renunciatio non sit actus vltimae voluntatis reuOcabilis , sed statim firmus omnino, &validus, ad quem non sufficit licentia sublequens; sed requiritur praecedens. Si tamen haec renunciatio fiat cum hac conditione;si mitea Episcopus approbet, erit approbatio sit bsequens, di scias hic secundii. n aliquos

doctores, quos citat FayundeZ lib. I. de contractibus cap. I9 num Ia. Conculium I ridenti non a 3 . cap. t 6. de regularisubdere Episcopis in hoc novicios tantum sexdecim annorum; rcprobatur tamen haec sententia commi

niter.

An aliquando donatio nouith intra duos menses facta sine conse su Episcopi sit valida. Dub. XXXII s V N N A R. I U N. I Adducitur , quid fatuit conribum

Tridenti m icta . 23. cap. I 6. de Regulari et In illis religionibus in quibus Uus est contrarius, non debet obseruari r latum deeretum Co iij. 3 Insocietate Iesu, etiam praesa part cula , qtiae eius Religio os emunt in hoc, ad me non habet locum praesens demtum, hoc per coniseIudinem

in contrarιum.

4 Non babet locum Tridentis.in ultimis voluntatibus.

oncilium Tridentinum sespa s.

cap. I 6.de regularibus Statuit, ut intra duos menses ante professi nem, si velit nouitius renunciare sua bona debeat hoc facere cum facultate Episcopi. Nulla quoque renunciatιο, aut obtigatio antea facta etiam eum tur

mento, vel in auorem cuiuycumque casesae pia ualeat, musi eum licentia Episcopi, vel eius Vicaru fiat intra duos menses proximos ante professionem, est non alias intelligιtur sectumsuum sortiri, nisi secuta prosi1 ne, ocat. hoc tamen sic

extante.

Aliqui, quos citat LeZana tomo

driqueZ a. tom. qui1bon. quast. 67, putant, hoc decretum Concilii hobere locum in illis Religionibus , in quibus usus non fuerit contrarius ; aflirmantes in aliquibus esse

consuetudinem in contratium , ,

quae habet vim legis , & per quam possunt abrosari leges positiuae , & talis consuetudo est in societate Iesu, per quam valide professuri renunciant bona , etiam praecita illa particula Concitat , in qua eximit ab obligatione talis decreti Patres societatis; nam etiam si circa illam posset quis mouere dubium dicendo , tantum velle Concilium in hoc ex mere societatem, quod scilicet non poli annum omittant professi mem , attamen adhuc per consuetudinem non habet in eis vim praesens decretum. Ita SancheZ tib 7. in decalta. p. s. Et scias hic circa praesens dubium, Farinacium , relatum a Villato sadducere declarationem Cardinalium Dissiligod by Coos

68쪽

lium, quae statuit habere locum dictum decretum , etiam in testame iis, & alin ultimis voluntatibus. Sed nihil resert cum sit alia declaratio contraria, quam adducit idem Villa-lobos tradi. 3 s .disseul. I p. de la enre da de la Religion. Unde concludit sic dicens, γ no obsta contra esto la declara- ponde Cardenales, por que la prime declara clon es muF confome a rason, Festa en υμ, 3 esta no lo Ula. Qui autem praeter Episcopii pol sint bare hanc facultatem , vide Barisbosam in bunc locum Tridentini, & Lcetanam , verta Epistopus, quo ad Mylares, qui alios plures citant.

Quando Episcopus possit compellere Regulares per poenas, ut restituant bona accepta a Nouiths.

compellere νegulares, ut restituant bona accepta a nouit Vs, dum ante

inessone d religione egrediuntur. a Res donara tanta et debet ut nouitius ob ipsam habeat docuitatem discendendi e Religione. 3 Quid inteluat Concilium Trident. rb aliquid explicatur.

a Ertum est ex Concilio Trident,no, posse ab Episcopo compelli

Regulares, ut restituant bona accepta a nouiti3s, qui ante professionem egrediuntur a Religione his verbis, Quod ut rem stat Episcopus enam percemuras recte incas si opus fuerit compellat. Omnes Doctores in hoc comveniunt,vide LeZanam vetb.Dilcopus quo ad regulares. Tamburinum de iure Abbatum tom. I. disputat. Is . quaesit.7.nu. 29. Ioannem Mariam Nouarium, Villatobos in Summ. trarado 33. de la Profison. Sed non explicant bene, nec quantitatem rei donatae ,quae hoc

ius tribuere possit Episcopo in Regulares exemptos, nec modum , quores possit acci pi absque eo, quod postea subdantur Episcopo in restiti

tione. ex quo

Ad primum res donata tanta esse debet, ut nouitius ob ipsam habeat difficultatem discedendi. Vnde magna pars suae substantiae esse debet. Uerba Concilii hoc clare dicunt. Ne hac occasione discedere nequeat, quod i tam , vel maiorem partem flubstantiae sua monasterium ρο eat.

Nec obstant Verba antecedentia excepto victu, oe vestitu nouiti, quocumque praetextu a parentibus, vel propi quis , aut curatoribus aliquid ex bonis Giusdem tribuatur. Nam postea motbuum legis explicatur, & quid pro lyaliquid intelligatur, quod non vidi

consideratum a Doctoribus.

Quo ad secundum autem patebit ex sequenti dubio. An quod nouitius dat in ingressu Relicionis debeat restitui, & possit ad hoc Episcopus cogere Regulares. Dub. XXXV.sUMNARIVN.

I Pro Hrmativa sententia sunt Doctois res O rationes isquae . a Dum Tridentin. iubet omnia restitui uitio abeunti a Religione inteli gendum est de rebus, quas donauitiam existens in nouitiam . .

69쪽

3 s Trua. de Exempl. Regia.

3 Doctores, qui seu explicant Concilium

asseruntur.

4 Oppositum tamen docent aliquι D

ctores.

s Quomodo intelligendus sit Vilialobos, ut sibi ipsi contrarius videtur in

I A Fhrmative videtur primo aspectu respondendunt. Primo videtur probari ex Concilio Tridentino:sese. ab .cap. I 6.de Regul. ubi loquitur absolute,& de Nouitias masculis,& etiam de seminis. Praecipit Sancta Sinodus ut abeuntibus ante professionem omnia restituantur, quae sua erant, erSO etiam data in ingredit Religionis debent restitui. Secundo ex eodem capite concilii in principio, ubi ait, q uod

nulla donatio , vel renunciatio , vel obligatio facta per nouitium valeat, nisi facta fuerit per duos menses prinximos ante professionem , idque delicentia Episcopi; ergo cum haec donatio facta suerit multo ante duos proximos menses habet locum , &c. . Plis tamen non obstantibus. a Respondeo nullo pacto posse Episcopum cogere, & cui. & probatur, soluendo argumenta in contrarium adducta ad primum argumentum; Respondeo, verba illa Tridentini iubentis nouitio abeunti omnia restitui non intelligenda esse de illis rebus,quas donauit ante ingressium, vel in ingressit, sed quas donauit iam ex stens in nouitiatu ex verbis eiusdem Concilii capite citato: in medis nametque dicti capitis labet Concilium , ne parentes nouiti), quamdiu ille fuerit in nouitiatu per haec verba, Illius temporis in multiatu sisterilaonent at quid coni niui quocumque titulo.

i Ad secundum Respondeo, quod licet ista donatio facta sit sine licentia Episcopi, nihil refert; quia per Coi cilium haec licentia Episcopi requiritur pro validitate donationis 1 ciendae a nouitio, dum iam est in nouitiatu: habet casum in terminis Portet. paria .casuum eas Io 3.Sc idem sustinet Uiltalobos in sua summa part.2.tr rado 3 .dificult. I 7. m. . habet. Lotersero, que esse decreto no time lugar enlas donasiones,ὰ renunciaelovesque se ha- Ren antes de tomo es baiato,aunque Ivesse en tiempo, que trat e de resebuis , 'ruuiesse auimo de ser Religioseo e ui eadmitido como declaran los Carinales por estas palabras. An dispositis huius capitis in principio comprebendas illum, qui habet ammum ingrediendi religionem adhuc in saeculo existens , sed tamen acceptatus licet habitum nondum susceperit donauit bona sua monasterio non adhibitis

solemnitatibus. Congregatio cenisi non habere locum in renunciatione facta ante

susceptionem ha&tus. Oppositum tamen sustinentFrater Manuel in sum. I .par cap. o. qui citat pro se Nauarrum. Fundamentum

ipsorum est; quia etiam sic tollitur libertas nouitia postea habitu suscepto. Sed respondet dictus Uiltalobos loco supra A lo quia se responde sapimenteque et concilio no dispone de los bienes delos segulares, que ellos meden ba re desu bacenda hisemente lo que quι silerent. Addit tamen Villatobos multa , per quae videtur esse sibi contrariu s; de affert quasdam declarationes Sacra: Congregationis oppositas primae ab ipso adductae. Fundamentum est , quia id quod datura nouitio Intuitu ingrcitus sine debitis solamnitatibus videtur dare in fraudem canonis. Vide Disiligod by Corale

70쪽

aquo aa Nouitios. cap. II. 39

de omnino dictum Uiltalobos; qui

hoc ultimum, quod dicit sorte diue suin, & oppositum non est prius dbs cto;cum dicat donationem factam a nouitio in ipsa susceptione habitus non esse validam; & ante asserat esse validam donationem factam nondum suscepto habitu,qui casus diuersi sunt. An non Obstante nouitiatu possit Regularis institui ad beneficium iuris patronatus ad quod filii praesentatus Dub. XVI.sUNNARIUM. a multis potest beneficium conferri, eo latio etiam beneficis facta adstricto voto Religionis valida G. x Valida, sedilticita est collatio bene ej facta nouitio secundum abfuos. 3 Nasia es prohibitio facta Episcopo, a

rure, perquam nequeas conferre beneficium nouitio.

4 Beneficium must , , alteri non debet conferri sine ipsius eo en*.s Absurdum es dicere muttium hared talis incapacem esse.

I Xy Idetur primo aspectu posse in-V stitui ab Episcopo dictum nouitium; quia nouitio potest beneficium

conferri, ut docent Franc.TiraqueII. AZOrius rem. I anstitui.Noratium tib I a. cap. 3. quaest. I. Nauarrus lib. a. consit titide voto in aedit. a. eοUI. vltimo. ubi docet , collationem beneficii factam votoReligionis adstricto esse validam si sit ante professionem; Ergo a foditiori etiam Nouitio facta collatio erit valida; Franc.& Tiraqueil.dicunt ninuitiuin acceptantem beneficium simplex renunciareReligioni non autem si acceptet beneficium curatum , quod istare pote it cum Religioso ita- tu , quam limitationem negat Riccius; quia etiam si acceptet utrumque beneficium, numquam dum n uitius est censetur renunciare Rel

gioni, quia neutrum beneficium est cum flatu nouitis incompatibile: &magis placet. Alia docent, non debere Episcopum conferre tale beneficium, & illicite facere si conferat, & instituat ad tale beneficium nouitiuin, validam tamen esse collationem. Ita T biena Antonius Cucus, Tapia, Lelius Zechius, Lancellotus, & alii apud Riccium pari. . decis decis3 3 s. qui etiam in hac sententia videtur esse; l, cet clare se non explicet. Quod autem nequeat licite Episcopus instituere nouitium, & caei.prob. quia sic datur ansa regularibus nouiti3s xeundi a Religione. Sed hoc non o

stantes

Respondeo, nullam esse prohibitionem factam Episcopo ex iure , vel constitutionibus Pontifici)s, per

quam nequeat conferre nouitio beneficium aliquod, dum agit nouiti tum, nam licet nouitius veniat noni

ne Religiosi ex cap. Religiosi de sentent.

excommMnis. attamen hoc est verum in fauorabilibus, non autem in odiosis. Ita Rodriqii tom. I .qq. quaest. 37. art. I. & sic in casu nostro non debet nouitius fraudari iure suo; unde ad huius sententiae confirmationem Bonifacius octauus statuit, ut beneficium illius, qui religionem ingreditur, alteri ne conseratur ante an

SEARCH

MENU NAVIGATION