Tractatus de exemptione regularium tam ex iure antiquo, quam ex nouo desumptus. In quo omnes fere quaestiones, & controuersiae, quae inter episcopos, & regulares oriri solent, doctorum auctoritate, & rationibus breuiter resoluuntur. Auctore P.D. Fran

발행: 1647년

분량: 676페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

611쪽

βυο ad Varia.

rem Delesiae num. 42. N apud Fili luci

Ergo si non requiritur cosensus Politi ficis,cur Episcopi e gratis certe hoefficitur, & maxime quo ad Regularis,qui no debet subdi Episcopo abG 4que necessi ate, ut inquit Diana, &optime,nec rationes adductae a contrari;s vrgent,& maxime illae, quas habes apud Sanchez. Tom. t. de matrimonio lib. 2. Disput. qO. num. 3.1 Sed potet stringi magis dissicultas

in casu,quo Episcopus haberet priuilegium,ut concedere posset alienati nem bonorii Ecclesiartim in sua die-ces an scilicet stante hoc priuilegio Regulares ad illum debeant recurrere pro licentia alienationis in casu neces.statis &c. dixi;an debeant,nam quod possint docet Bordonus, resol. 2 7. qu

res 27. priuilegiu enim Episcopi et iapro Regularibus esse debet, nam alia etiam priuilegia Episcopi si sint fati rabilia faciunt pro Regularibus; &Fundamentum est, quia licet Regulares sint ex epti a iurisdictione Episco-i,attamen hoc intelligitur in praeli icialibus,no autem in fauorabilibus. Deinde licet Religiosi dicatur exempti a iurisdictione ordinaria Episcopi, non tamen sunt exepti a iurisdictione delegata Papali, cuilismodi est illa, qua habet in casu posito ad conced dam sacultate alienandi res Ecclesiasticas,sicut enim in odiosis subduntur dii delegatur ita etia a sortiori in f, norabilibus.Ex hoc igitur videtur di cendum prima sacie debere tunc II gulares licentiam Episcopi habere,ut Ialienare possint res ecclesiastica es

unc hac licentia opus esse,nam reali

cap. XXIIII. s si

legium quod.habent Episcopi tile est

pro alienandis rebus Ecclesiasticis,ad quarum alienationem requiritur co- sensus Summi Pontificis , sed in casi posito non requiritur ut diximus, Ergo superflue talis licentia requirenda est;si autem priuilegium esset ad dandam facultatem tunc quado expectari non potest consensus Sti mi Pontificis, iam tunc Regulares etiam ad eum deberent recurrere,nam tunc videtur delegari Episcopus a Pontificarati hoc casu.

An Episcopus possit Cogere ad ingressum Religionis , in casibus in quibus,quis tenetur ingredi. Dub. CCC LXXXVII.

Coneil. Tridentin. Sessi a s. cap. I g. de Regularib.quidieat circa hoc. 1 Casus excepti ιn hoc easu qui sint. ξ3 Episcopus nequit cogere ad ingressum, Religionis, quivontὸ νοωι ingredi, ετ quare e coniux manens in faetulo cum periculo, Erc.potes rogi ab Episcopo ingredi religionem. 3 Quando ob crimen, quis debet intrudi in Nonasterium non semper spectat ad uiseopum ad hoc cogere. 6 multi doctores docent, voventem θατὰ religionem posse non solam cogi

ad ingressum,sed etiam ad proselsi

nem sed non dant rationem.

I Icet Concilium Trident. Sely. I S.

de Regular. cap. I g. anathematIS

612쪽

culam, vel Regulares qualibet dignitatc sulgentes; qui coegerint aliquam Virginem vel viduam, aut quamcumque mulierem Inuitam ad ingredie dum Monasterium; attamen cum ibia dicat exceptis eafibus in iure exceptis. Hinc est quod cum casus incepti sint tres ut communiter tradunt Doctores. Primus quando quis religionem uouet. Secundus Quando coniux conscius de dispens atione iuris consentit alterum ingredi religionem, vi in ea profiteatur. & ipse remanet in seculo cum periculo incontinentiae terχus. Quando quis delictum commisit,propter quod necesse est in Monasterium detrudi, ut est adulterium Ihemitas statim dubitatio insurgit ad quem nam spectet in his casibus cogere ad Religionem, An ad Episco Pum, an vero ad alium,& licet de hoc dubio expresse agentes non viderim Doctores. attamen hic breuiter, didistincte exponam quid sentiam. 3 Dico ergo Primo In illo priori casu de vovente sponte Religionem Episcopus nequit cogere ad ingressum. Probatur. Quia votum Religi nix est re veritatum nec circa ipsi . dispensationem aliquam habet Episcopus auctoritatem ergo nec habebit auctoritatem ad cogedum ad talis

voti obseruantia Deinde neque capi ζ.hcra de roto ex quo colligunt Dinctores esse cogedum voventem ad impresum, quod caput inquitur solum de vovete peregrinatione.Terre Sact. er modi uri subsidii; nec caput illudicit cogendii esse voventem ab Episcop sed a Sum. Pontifi. Ergo & caeri Dico secondo In casu secondo de manente in saeculo. Potest. illum Epia scopus compellere ad ingreuum clare colligitur ex eas sim auit ubi habentur haec verba. Idem meamas qui gerebat vires tune Areti scopi Sen nenses postfactam professio e a iurona dicto in monasterio in quo habuum assum reat monachale asservit ipsam debereia religionem intrare quamquam id prima non expressi ut eidem,s' hoe expreJo illi licentiam non dedisseι. Quo circa mandamus , quatenus si est ita , Cr est talis aetatis, de qua suspicio haberi non possit, usam

votum continentia obseruantem intrare monasterium non periinita, inuitam ex quibus a contrario, ut patet consideranti colligitur coactionem ine faciaendam ab Episcopo. Dico terzo in tertio Casu in quo ob crimen quis debet intrudi in Monasterio non semper spectat ad Epia scopum cogere ad talem ingressum aliquando spectabit utique, ut expresse in casu qui ponitur. Dist. I s. una'. 6. de Clericis lapsis in aliquibus

autem non,Vtin casu adulterii uxoris,& similibus in quibus ad viros potius& maritos hanc coactionem facere spectabit,licet postea in aceeptatione a Monasterio Episcopi consensus re quiratur modo tamen iam ad sacram Congregationem est recurrenda via de Portet. in addicia dub. Regulari MPelliciar. cap. 3. de Nomalibus.

Sed scias hic in pr. casu de vovente ReIlione. multos Doctores docem posse vovente cogi no solvad ingressum,sed etiam ad pro ius ita Tamb

rinus de Iure Abbatissaru.Ques. 2.d. a.di sequi vide tur etiam hanc sentent. Petri s.cap. 29.Quir. Uers.noto φ .sed nullam adducunt ration. in ali)s autet

casibus aduerte non posse cogi ut gestent liabitum,sed solum posse cogi ad ingressum Liuiusteri . .

613쪽

quo ad varia. Tap. XXIV.

An Episcopus possit prohibere hae

redibus, ne soluant legata R Maribus antequam dent i i V Parrocho quartam ii canonicam .

r Alfirmativi respondent aliqui. a Nodo tamen negatiMὸ est respondG-- dum stando in priuilegiis Resula

rium

3 Privilegium amplissimum concessum

carmelitu adducιtur. Praecisis etiam priuileg s iam Regula res non leo tur Druere hanc qua

; Ffirmative respondet Belletius

I insuis isquisit. de favore Clericor. ReaLS. I . m. o .citat Glossam in Ct mens. duom de Sepulsur. &.Αobatem ibi num. 4. Federicum consilia o. Ol-Idraduin consit. 2 87. 5c:quide in Gloiasa loco citato ita liabet. Per boe dicebant ιροι Fratres, quod haeredes debebam ei soluere integra legata qaeorum quartam curatι de maribus suu recipere debebant sed declarat praeaιcta commιssio , quod siseeutfatiιvia est in bonis baredis ,sic ilia quarta in bovis Ecclesiarum noctialisi, quare curatι eam venicare possunt,-- labere haeredιbus, υel per fidei commisesum grauatu, ne illam soluant Fratribus praecipud, cum illos susspectos habere possint, quodsiia non soluant eamdem. Ita

a Sed modo scias lector, & haec est praxis,quae seruatur in iam lianc qua ta non solui a Reginaribus ex priuilo

gi,'uae habent. Id constat praecipue

ex priuilegio Innoc. IU.i Alexan. IV.& Clementis IV.qur priuilegia habes apud Cassurubium verb Cariorica por- tio. Iulius etiam II. concedic hoc mi-nhuis apud Petrinum m l .lom.priuIle 3 grorum in Constitutionem a. Iuli, II. &quia amplissimum eli priuilegium , quod concedit Nicolaus U. Carmes

iis teste Legana tom. 3. verta canonica portio, hoe adducam ad Uerbum. U bis, Lcto ordim vectro perpetuo eonc dimas , ut de Illιs , quae vobis pro subrica Ecclesiarum, o Conventuum vestrorum, Ecclesia'cis ornameatis, luminaribus,mmiue arris, septimo,trigesimo , vigemmo, O a s diuims cultιbas pitant f in dumentis, culceamentis,emendis celebrau Hs, er habenis in risdem , nee non a nuis cevsbvs redimendιs ad quorum so lutione aliqua domus praedιaq; cu bortis, altis locis ordinis eiu dem obtigata no scuntur per Christifideles eleemo ratis intuιtu , siue in funeratibus, oblatio rubus sepultum, ritimis Doluntatibus, i gatu, aut alias quoquomndo etiam abs lute ιam erogata sunι, σ posterum forasan erogentur bonis etiam absolutet ela staritur nulli Canonicam auquam porti nem teneamim ea hibere, aut ad ιd υale tu coarctari ἰ ne quu vobis, υel ULtimarum executoribus voluntatum , seu decedentium haeredibus despi-ι sis bonis aliquid extorquere, vel ergere praesumat districtius bibemus, non obstantibus pia memoria Clementu Papa I V. Praedecessoru nostri in Concilio Uimonensi aedita ἀquae incipιt Dudum, O alas constitutionia

g s, O comessis bus. Quod priuilegium confirmauit Sixtus iV. iii Bulla quael incipit Dum attentd . Insuperaddit declaratio Sacrae Congregatio.

614쪽

nis Epistoporum apud Barbosam in

collectaneis Baliarum, ubi expresse ha-.betur Episcopuin exigere non posse. quartana Legatorum piorum a Regularibus msi ea soluere soliti sitit auquadraginta annis iuxta disposita inem Sacri Concilii Tridentini. 4 Deinde ut optime notat LeZana Deo supra etiam si Regulares non habeant huiusmodi priuilegia, attamen non tenentur soluere, & hoc ratione consuetuditiis praescriptae de illa notissiluenda esst enim valida dicta praescriptio Ex dictis ergo constat solutionem positi dubi; datam a Belletto, Se aliis non considerare priuilegia, quae ii hent Regulares , habes de hoc alibi

hoc capite. .

Λn Regularis ad beneficium sareul re translatus cum debitis requia sitis uti possit priuilegiis sugReligionis, de conteis i ra

1 Pars negativa multis suadetuν rati i-

3 Qua nam sint Religionis obligationes,

6 Argumenris, in rationibus pro parte negatiua factis salis'. e

REmissiue mustis in locis huius

tractatus tetigi praesentem disia cultate,quq cu grauis sit,ut par est nosuit a Doctoribus pertractata, atque examinata . Unde praeter morem

fusius quid ipse sentiam exponam. Pars negans suaderi potetLPomo, quia quando quis potitur aliquo priuilegio ratione dignitatis, aut officio, quo fungitur, si ad aliam dignitatem promoueatur non potest amplius uti eo priuilegio tradunt Tamburinus de

priuilegia Regularibus concedi videtur ratione professionis, ex eo videlicet , quod Regulares sunt, ergo cessante Regularitate cessat prinili:gium eius intuitu concessum . Secundo, quia priuilegia Abbati saeculari eoncessa ad Commendatarium non extinduntur,Salas1ὸff.8.num. I 8. Roderic. qq.Regia raom. 3.f. I. an. s. ubi th fine subdit , nec priuilegi)s eiusdem Religionis gaudere posse, Tamburinus dιαε δηρ. 16. q. q. m. I. σ3. qui alios qnam plurimos citat, & ratio est, quia priuilegium, etiam ob rati nis similitudinem de una ad alia pe sona extendi no debet c. San8 de priuil.

mlegium de Regut. iuris lib. 6. Se mei reS communiter, Sc ratione potissimum, quia Gommendatarij non mite Religiosi , nec regulam Monachalem profitentur, ergo sic a pari. Tertio, quia Religiosi is essectus Episcopus Religionis priuilegi)s priuariir ce sante quippe causa, que eli Religio effectus, qui sunt priuilegia cessare

615쪽

I resert priuilegium Sixti IV. ord,

nis Minorum , di Praedicatorum coincessum , quo Episcopis aliasque ex praefatis Religiosis inhibetur usus privilegiorum dictarum Religionu,

quod etiam priuilegium per extellaunn resert Laurentius de Petrinis i primIήΜ mori rom. I .con'.q. Stati IV. 2 Pars autem affirmans suaderi potest, Primo , quia per mutationem status non amittitur priuilegium , quod est eoinpatibile cum statu nouiterassumpto, Cohicr deminivium.

Etelligitur enhn tras latici faeta risus sic stantibus. Secundo, quia non est tanta vis, & pote stas translationis,ut-rei & translati laci priuilegia adunat, sed rem, Se locum in eadem condiatione relinquit. Ita per lego Ude m uilegiis credit. leg. Tempus de Iudae. per Felin. c. quia indicanda sub sine den scription. Tertio, quia pensio conces

sa iii per collegiata si ea postea in C,

thedrale erigatur no exta et Iitur,oti Rom.coram Seraph. decis 24 q. n. s. tergo sic in casu nolim priuilegia, dcc.

Valet enim argumentum a re ad pedisonam, prout aliis quam plurimis re censitis tradit Barbosa argument. loco are. Quarto probatur ex re Ia illa,

qui sentit onus,sentire debet & commodum, desumpta ex leg. 1 ff. de Imμα Amon. & ex innumeris Docto m

Religiosus tenetur ad onera Religi

nis, etiam dum ei translatus, Eccarr.

ergo eius etiam priuilegiis debet raudere:minor probatur auc oritate 3 D. Thomae a. 2.2.18 . t.8. ubi secu-

dum Caietanum 'tria religionis one ra, seu obligationes distinguit, quae dam sunt, q uae Pontificale osticiti nnon impediunt, sed magis valent ad perfectionis custodiam, citiusmodi sunt castitas, paupertas, Sc alia hum Lmodi, & per consequens obligatio portandi habitum . Quaedam sunt, quae officio Pontificali repugnat, cuiusmodi sunt Glitudo silentiuin, & Gmilia. Quaedam alia sunt neutra, ut dicit Caietanus , quae modo impediunt, di modo etiam non impediunt cuiusmodi sunt carnium abstinentia, di similia, ad prioris generis obse uantias obligatur adhuc Regularis factus Episcopus, ad secundi nequaquam , ad tertii ex parte non, & ex parte sic. Cum ergo haec onera sentiat hic Regularis translatus ad Episcopatum, etiam commoda Religi

nis debet sentire. Idem hic in casu nostro de Regulari translato beneficio saeculari. Quinto, quia in cap. de Nonachis I 6. qua L i .statuitur, quod si postea ad Clericatus ordinem peruenerint non debeant a priori proposito discedere, ubi Gloss. verb. e scedere, quantum ad ea , inquit , quae sunt de substantia Monachatus , ut de habitu seruando, & continentia&de non habendo propria in his enim non absoluitur, licet transeat ad Ecclesiam saecularem, sicuti absoluiatur a ieiunio, vigiliis , dc silentio, ex quibus elicitur, quod si dictus Reli- qiosus non absoluitur ab obseruanti

Regularibus, nec etiam priuandus γrit Religionis priuilegi)s. Sexto demum , quia Ecelesia Regularis ad saecularem statum redacta non amittit

exemptiones, di priuilestia sibi anteat concessa. ndi expresse sint sublata,

616쪽

enim a re, & loco ad personam, ut diaximus validuὐ est ars mentum, ob has rationes hiiit parti xdhfirmi&iit ad argumenta sit contrarnim respon

6 Ad primam respondoo, priuilegia

de quibus nobis est serino nos sunt Privilegia, quae conceduntur Regula.

ribus ratione d inisse se diis finita dimitate absque dubioeetam,

sed unu , qfiseoni ediantur Regular, hus , ut Regulares sunr, di Buore re, laritatis, regula stas autem non est dignitas, sicut nec Clericatus,' dignutas quippe Ecclesialtica , secundum Petrum do Ancharan. clement. st d, vitatem D praebend. quem sequuntur

multi alη, εst adusinistratio rerum Ecclesiastisarum cum iurisdictione etiam inmodicis causis. Igitur his re dignitatem est habere inrisdicti,nem in λω contentiis, quam dite noti habent Regulares, aut Cleriaci ratio in regularitatis a Cleric

tus praee d quo sit . ve Regularis ille non debeat amittere priuilegion nisi

η ualentis statui nouiter agi pio fini pugnantia, sicuti Regularis esse

non desinit.

Ad secundum esse diuersam rationem dei Abbate titulari, atque de Commendatario hic enim, ut ben Probat argumentum, numquam fuit Monachus, neque Regularis, ac prininde priuilegiis Regularibus conces- :sis gaudere non debet, hic autem - Sacerdos, & cst , & fuit Regularis . Praeterea non improbabiliter diui potan otiam Commendatarium m .pω- aptare pri egiis mur sesinis et Abbas titularis, ces icito garus est, tinn qtria subrogatum si pit naturam subrogantis, tum quia priuilegia ooncessa ratione dignitatis perpetua sunt, & sic per mutati -nem petibnae non sunt ablata . Tum quiadtinum, ut diximus per mut monem status non amittitur priuilein gium, quod ei compatibile cum i

io statu . .

s. rid tertium priuilegia sunt in di 1MiE differentia, quaedam enim sunt, reipugriant crura statu nouiter asdumpto , &3eorum usus redundat talpanameri Religionis quaedam, quq non pugnant, nec eorum usus fit

rauis eidem Religioni pugnantiant ea, de quibus in priuilegio Sixti

de de his priuileghs nos 'b non loquimur, sunt enim cum grauam ne ReligionIX ; Vnde consensus Pra latorunti Religionis requiritur, sed lo mimnr derimn s pugnantibus , ac de ratiis a Summis Pontificibus v

viis temporibus d eligiosorum ordianibus

617쪽

nibus coneessis in quibus nullum est

gravamen Religionis . ..i Q

. . Abbatia saeculari subdatur i, - . . t. Episcopo vel Prael tis sus Religio' M i

I Subdi Episcopo talem Abbatem sant

qui doceam caa . C trarium tamen tenendum est. , i, 3 Fundamentis in o Darium xespoia

t Q Vbdi Episcopo talem Abbatein,

o qui vel depositus suit, vel renu clauit Abhatiam saecularem, quam habebat docent Ioannes Andrea tu Cap. Cum ad Nonasti m de satu Ne mchor Ioanues de Lignano m clemes . cap. ne in agro, α rationes sunt qui inon habet dictus Abbassus iam amplius in Monasterilim., quod habent alia Rogulares, de Monachi, i quibus obligatur Monastetium ut filisospe- cium autem Abbatum iam non oblia gatur ut siliis . Ius prgo prius, quod habebat iam extingititur, nec testreuiuiscere nisi ea di nouo ponantur, per quae possit iterum reviviscere Caput auaras de consecras . Di

Σ - ut rium tamen docent, subdiscilicet talem Abbarem suo Monast rio, N. Praelatas suae Relisionis,Panor γmitan. Hostiensis,Felinus, Brixiensis, Grassius quos omnes refert, & sequitur Pasqualigus noster in suis doctis eisionibus. heris 37. dc mouentur, quia talis Abbas non eximitur a iurisi dictione moliasterh, de sitae religionis nisi intuitu administrationis Abbatia , nomautem desinit esse Regulatis. Vim de nec plene extrahitur a iure Monse

Nec obstat sui damentum opposLtum a contraria sententia nam respo-

detur. Quando Monachus fit, Abbas tune non ammittit ius Monachi respectu Monasterii , sed superuenit aliud nobilius ius , nempe Patris, quod ex eo pater, quia cum rem neant vota quae sunt fundamentum .

iuris 'quot habet ud filius respectit MonasteriJ, remanet etiam ius in ipsis fundatum licet enim hyperior fiat ii6 tamen seluitur a voto obedientiae,sed per accidens est, quod non obediat, quia videlicet superior est. Sic illi quilunt ad tempus superiores,no Obed undper accidens. Vide omnino Pa qualimna qui per aliquas deessiones materiam hanc de Abbate Regulari adAbbatiam 'cularem instituto

. de Regulari Parrocho Parro. r. chios saecularis cum dia ospensatione, re caed. amoto a Parrin

618쪽

--,--- 3 Ego cum Bordono puto de iumcommuni Episcopos nullam habe M Regulares de iure communi iam potet talem in Regulares non so-sintexet upti a iurisdicti tum quo ad leges Diae sanas ι sed .

ne Epsscopi. - etiam quo ad legem iurisdicti .iis. Dub. CCCLXXXXI. Fundamentum est,&caput illud n, vis iniqua de excesilaus Praelator. & c SVNNARIV Μ. put, rumis praua: in multis enun ibi videmus exemptos Regulares, quae et competit hae exemptio Regularitat pertinent acl begem Iurisdictio in , α

de ιvre eommum. 1 patet ex verbis talium canonum, ii

3 Non istam quo ad legem Dia sanare, tra regulam a sede Apostolica approbata sed etiam quod ad legem iurisdi O μι ordinia inllisa inis invitis eorumctioris Restilares sunt exempti ab eonfessiones audire, ct eis iniungere ρ

Episcopo, nitentias, σ Eucharistiam exbιbere, nee 4 Hac priuilegia exemptionis variantur volunt quod corpus Christi m eorum or μ' simσ i . t toriss reseruetur, & post paucat Volum 3 Quando nam incapit baec exemptio. quoque in domιbis eorum certum numersi

x C Vpposita exemptione Regulariu Laicorum nee non cereorμm, lampadarua D a iurisdactione Episcopi itatina o ornamentorum pro voluntate flua tax occurrit quaerere qualiter eis conuin re, nee permittunt quod nosti sacerdotes niat talis exemptio; in quo nis Omnes eorum, abbi quam in Eccles iis suis cel Doctores conueniunt. Hent primas mi Sas,Quapropter mand Bordonus i de Gemptione , Olf- mus quatenus Umuersi. singuli pran biecti in suis Consiti Regular. rebol. 7. aς tatis graua ηιbus d si statis subctos ista firmat absolute, iam competere Re- stros ab huιέ-vi arctius eo escendo. gularibus talem exemptionem delim Ecce quomodo etiam a lege iurisdia, re communi; nam haec conuelut Re- etionis sint exempti Regulares de ii gularibus per multa priuilegia r quae re etiam communi.

inserta sunt in corpore iuris,citat pro Sed quia haec exemptio, cum ortu hac sententia multos doctores Bar- hisnerit a priuilesiit et , S priuilegia

hosam,Rodericum ,& alios, adducit varientur saepissimὰ ob voluntatem etiam textus Caput di Nimit iniqua , concedentis,uel ob abusus priuilegi & ni spraua de Excessib. Praelator. torum; Ηme est, quod in dies de m a Thomas Sanchea,tib.6.Concti. ev. diotollantur, aut saltem restringan-9. Dub. I. quem sequitur Leaana, in tiir talia privilegia. Unde iam in indu Sumna. Uerb. Exemptio Regularium, uiduo coguntur quaerere Doctores

procedit cum distinctione ,& dicit an in tali , & tali casu Restulares se Regulares esse exemptos de iure cin dantur Episcopo, vel ab euis iurisdi- et muni a lege diaetesiana Episcopi , non et ione eximantur.

vero a lege iurisdictionis. 3 Quod si quiras quando nam ine

619쪽

aeuo ad Varia .

pit haec exemptio Regularium ante illam enim subdebantur Episcopis, &ordinaria locorum asserit RodriqueZincaepisse a tempore Gregori; primi

Summi Pontificis , toma. quas. 2. art. 6. nam tunc electio Praelatorum, &Abbatum a Monasterio fieri incaepit. Deinde processu temporis plenitis sunt exempti, &ob multa gravamina, qui Regularibus fiebant ab ord nariis,qtis si videre,& stire cupis qua lis essenti Uide Lauretium de Frachisinyris eo virouersis, imer πιθορ. σ R gulam. Valerus in differentias veta. Regularis disserent. s. dicit semper fuisse Regulares, etiam ante priuilegia exe-ptionis illis concessa Summis Pont ficibus , subiectos suis Pr latis, & superioribus, no aute Episcopis,& hoc priuatiue, licet per viam appellati nisin quereIae in certis casibus pol

rant aci eos recurrere sicut faciunt

subditi Episcoportim , quantum ad Archiepiscopum,& hoc probat innumeris relati doctodibus vide illum,

non pigebit. ..

An Episcopi consensius requiratur, ut Religiosi decimas recipere possint de manu Iai-:

Dub. CCCLXXXXIL

- ; et . . . . . . . I

cuntur .

3 Dtim laetus habet Delmas iri studum, Cr υμθ illas Ecclesia resiluere

cap. XXIV. s 8

quid dicendum , an requiratur

consecus Episcopi. Atarmative respondent Docto

cap. yo. quaest. I 3. & SuareZ de decimis tom. I .de Religione eap. a o lib. Ita nu.7. textus caput scilicet cum, O plantare sic habet. Melesias igitur, O decimas de ma Laicorum sine consensu vis p rum tam illos, quam etiam quoscumque alios Retigiosos recipere probibemus, dimissis quibuscumque, quas contra ten rem istum aliquo tempore receperunt. H Et tus, quae ne confusionem patiam legenti sciendum eis, non esse quaestionem, an Religiosi, qui ob seuda Mliqiia, quae ab antiquo tempore habent, & ab Ecclesia ipsa decimas percipiunt: possint illas peruipera a colonis,& Vastallis,&emam de hoc nu, Ium est dubium, sed dissicultaesellian Laicus, qui studum Ecclesiasticum habet cum decimis possit illas alicuit Religioso loco concedere, & dare transserendo ius,quod ip2 habeat sine consensu Epikopi, hoc ergo pin

Respondet Suarer, Uel laicus,qui habet decimis hi seudum vult illas restituere illi Ecclesiae cuius ethri Alliis, & a qua habuit, di tunc non est necessarius consensus Episcopi, qtiistuc nihi subtrahitur velli Eet ID Diuili eo by Cooste

620쪽

sae, sed aequititur, vel alteri Ecclesiae,& tunc requiritur talis cosensus, quia tunc fit alienatio de una Ecclesia ad aliam, ideo merito consensus P uumstulatur. Insuper, vel iuste iam ille detinet, & possidet illas decimas,&c. vel iniuste, si primum omnes co- Isentiunt valere consensum, & licet tiam Episcopi, ut cessio illa facta resi-gioso loco sit valida. Si secundum docent plures ad nihil valere consem sem Episcopi ; nam iniuriam , facit priori Ecclesiae a qua habuit, & sit s perfluus est consensus Episcopi. Sed docet etiam in tali casii consensum Episcopi validare talem cessionem,

cum Apostobca questio proposita dimat de decimis detentis a laicis diacuntur autem detineri, quae tui se non a possidentur, alia etiam congerit, ex quibus concludit, dum laicus polidet iniuste has decimas, &c. posse iselas concedere alicui Religiois loco eum consensu Episcopi, quem consensum etia si haberet non posset talalao valide illas concedere sietat pos-K. Quin mite illas possideret. Vide Sua E, nam hic tantum attigisse dii scultatem suffciat ad complementum institutae materiae.

Epascopus possit dare Regulares

Dub. CCC LXXXXIII.

a Fetutini ιamn est rem dendum . 3 Respondetur obiectionibus in eoNT rium, oe rationi dubitandi. Si deessent, qui istorei esse possentitunc

foria possent ab Epi copo exempti

V Idutur prima iacie, quod sic.

Primo ex cap Peruenit ad Sase

Hduarum quε indefensa sunι Ere. Ergo videtur posse Episeopu ri tutelaSinis serabilium Regularious demandare videtur etiam tauere cap. hcet dict.86. Sed hoc non obitandei, lNegatnte cit respondeodum re spectu Re talamum exeMPLOTum, ita respondet Co ki tr par. I. de Iuri

in quae bombus -- in.M Uri . faciunt protrac sententia caput licet, vistinct. 87. cap. Cyprianw1 2 t. q. I.&ali) pi res te ius in quibus om imo videtur prohiberi haec civ ela Reeniosis viris,& etiam clericis ri i e . Ad rationena diibitangi resp-lei dum textum loqui de subditis Episcop, ciuitatis non ustro de ex mytts, vitae habet Cohier Restringendum t men ι demn mttarabitibus per ovis la cis eis enim viscopus iussi M iutores dare potest, verumtamen non ahos', quam

sua iurisdemovi subiectos. i, Sed aduerte, intelligendam esse positam doctrinam, dum alis , quam exempti

SEARCH

MENU NAVIGATION