Institutiones theologiae theoreticae seu dogmaticopolemicae ab auctore in compendium redactae fr. Alberti Knoll a Bulsano Pars quarta De Deo hominum sanctificatore, de gratia Christi et de sacramentis in genere

발행: 1863년

분량: 621페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

421쪽

420 PARS IV. SECTIO I. mi S Sionem peccatorum' - Deinde si omnia opera iustorum sunt peccata ,

qua fronte dicere potuit Apostolus: Nihil mihi conscius sum' Nullum nuopus bonum secerat' Aut vero an ignorabat. illa ipsa opera PSse peccata mortalia' - Praeterea in sententia adversariorum iniuria ingens Redemptori insertur, qui dedis semel ipsum pro nobis, uι nos redimeret ob omni iniquitate. et mundureι sibi populum

acceptabilem, seclutorem bonorum mperum is . Nam si omnia opera nostra non tantum ante, Sed et post iustificationem nostram mala essent a nulla nos iniquitate vere redemi et,

nec vere populum mundaSSel, nec Sectatores nos operum vere bon rum.

sed peccatorum esse eisset. Tandem quomodo possemus ad bona opera

obstringi. et in Ss. Litteris ubique exellari et ad monstri, si per illa nonnisi numerus peccatorum augeretur et prava indoles nostra accrescerei'-Νota. Disticultates ab adversariis nostrae doctrinae oppositae facile sol

vuntur.

Obi. I. S. Scriptura testatur, iustum in quolibet bono opere peccare. Nam Eeele. 2i dicitur: Non est enim homo ius us in terra, qui faciat bonum et non peccet. Et apud Isaiam lai legitur:

Facti sumus ut immundi omnes nos, es quasi pannus mens ructue unirersae iustitiae nostrae. Ergo iustitiae, seu bona opora hominum a Propheta peccatis pollula et inquinata dicun

tur.

Re p. Ecclesiastes nil aliud dicit, nisi quod etiam Catholici ad miliunt,

nempe iustum, qui bona opera perficit, quandoque in peccata venialia labi. Isaias vero non loquitur in genere de bonis operibus iustoriun, Sed de stetis iustitiis Iudaeorum, de eOrum Saerificiis, neomeniis et aliis o-

perilius ad cultum dirinum institulis, in quibus illi praecipue tu stilia inconstituebant, de agenda poenitentia nihil solliciti, sod Scelera sceleribus

cumulantes. Hinc eorum opera panno menstruatae a Propheta merito comparantur: atque idcirco urbs utero- Solyma eversa et populus in captivitatem abductu S eSt.

Obi. II. Id a Deo petimus, quod non

habemus. Sed, iubente Christo, omnes orare debemus: Sunciscetur nomen tuum ... stat roIunias tua . . . et dimi Ientibis debi a nostra. Ergo, ait Lut herus, Semper inhonoramus nomen Dei, repugnamus in omni opere voluntati Dei, et ubique necesse est, ut ad Deum clamemus: Dimitte n0bis debila nostra.

Resp. Id a Deo pellinus, quod a

nobismetipsis non habemus, sed, adiuvante gratia divina, con Sequi possumus. Certuita autem est, nOS non

ex propriis viribus, sed solummodo per gratiam Dei nomen Dei sanctificare, eius voluntatem adimplereoi bona opera perlicere posse. Ideo iusti, quamvis iam nomen Dei sanctificaverint, voluit talemque eiu S adimplentes bene operati fuerint, continuo tamen divinum auxilium implorare debent, ut pro suturo quoque in bono persistere possint. Alisonum igitur est, ex latibus petitionibus concludere, iustos semper inhonoriare nomen Dei. voluntati eiu S ubique ropugnare et in omni opere peccare. Comtrarium potius ex iisdem petilionibus inserendum est. Cortu enim Christus non iubet nos in Oratione petere, quae nunquam sumus impetraturi. Ergo per orationem possumuS a Deo obtinere, ut sanctificemus nomen eius eiusque praecepta impleamus. Obi. III. Ss. Patres latentur, o Innia opera nostra peccatis inquinata es .

422쪽

S. IIur nitimus Diata adv. Pelagianos dieit: et Tunc ergo iusti sumus, quando nos peccatores salemur et iustitia nostra non ex proprio merito, sed ex Dei consistit misericordia. x Et S. Gregorius M. ili ait: ε Omnis humana iustii iainiustitia esse convincitur si distri eleiudicetur. Prece ergo post iustitiam indiget, ut quae Suecum here discussa

poterat, ex sola Iudicis pietate convalescat. v Experientia ipsa testatur, omnia opera noStra esse imperseela, vanitate, prava intρntione, mentis evagatione et negligentia inquinata quae Deo placere nequeunt et displicere debent. Resp. Citalis Ss. Patrum locis Opponimus alia eorundem testimonia, quibus clare asserunt, DOS non SO-lum hona opera perseere p0SSe, Sed et debere, eademque meritoria esse pro vita aeterna, uti ex mox dicendis apparebit. S. Hieronymus contra Pelagianos pugnans non negat, nos bona opera perficere posse . sed Solum eo utendit, nobis ad illa perficienda gralia divina Opus eSSe, Sine qua peccatores Sumus, et quam ex sola Dei miseri eordia obtinemus. Ita pariter verba S. Gregorii hune sensum reserunt: Omnis humana iustitia est iniustitia, si iudicetur remotis beneficiis Dsei secundum ea, quae homo habet ex se. - Caeterum etiam Catholici concedunt, mulla spera , quae in se hona Sunt, vilio hominum vanagloria et c., inquinari: qua de re etiam Ss. Patres saepe lumen tantur, quin ideo negent, opera etiam perlaeta a iustis persei posse: imo ideo iustos admonent, ui a Viliis caveant, quibus opera bona contaminantur. Denique, quia sicut de oblenta iusti sieatione, ita de bonitale operum no-

ART. V. Mistrorum certi non sumus, Ss. Patres

humilitatem et confidentiam in Dei misericordiam commendant, quae virtutes vitae spiritualis sundamenta constituunt s2j.

I u. De bonorum operum neeessitate.

3 476. Simonem magum graviter

in Do etiam errasse, quod homines asseruerit per gratiam salvari, et non perhona opera leslatur S. Deu eust 3l;

ei Theodoresus de eodem Simona seribit: e Iubebat Si inon suos legis

minas non pertimescere, sed lamquam liboros sacere quae vellent; non enim per bonas actiones, sed per gratiam eos esse salutem consecuturOS.

Saeculo quarto Eunomius, homo pessimus, et inter Arianos facile impudentissimus, errorem hunc renova

et Fertur, usque adeo fuisse honis moribus inimicus, ut asseveraret, quod nihil cuiquam obesset quorumlibet perpetralio ac perseverantia pΡ calorum , si huius, quae ab illo docebatur, fidei particeps esset .s Ins niam hanc ab Aesio, itidem Ariano, quo ille magistro utebatur, hausisse ili eunt Philustrius et S. Augustinus. Quid de bonis operibus Luthe1 us senserit, arduum non ost in eius scriptis deprehendere. Si bona opera impossibilia declaravit. multo minuS eane cessaria repulare potuit. Ideo lib. doli hortate christ. scribit: et Bona opera non faciunt bonum virum, nec mala malum. . . Ut in s deli nullum bonum opus prodest ad salutem et iustitiam; sic o diverso nullum malum opus sa-cit malum et damnatum, sed sola incredulitas. Et serm. de piscatura Petri ait: et Erga Deum non operibu S, sed nuda fide indigemus: debemus enim eum solo Isaac venire, id est,

423쪽

422 PARS IV. in fide: servos et asinos, hoc eSt, opera deorsum dimittere oportet. Quanto sceleratior es, tanto citius Deus suam gratiam infundit. Eadem

doctrina habetur in Solid. Declar. 13,

ubi dicitur: et Interim tamen cavendum est in hoc negotio diligenter, ne bona opera articulo iustificationis ei salutis nostrae immisceantur. Propterea hae propositiones reiiciuntur: bona opera piorum esse necessaria ad salutem etc. Imo eo progressi sunt interdum Novatores. ut bona Opera declaraverint perniciosa et saluti contraria. In colloquio Allemburgensi rigidi quidam Lutherani dixerunt : c Opera bona et novam obedientiam non ad regnum Christi, sed ad mundum pertinere. . . Ad Satanam spectare Christianos cum operibus bonis ... Adeo non e SSe necessaria, ut etiam ad salutem incommodent, Sintque perniciosa. . . precarios o ere, ut in fide sine omnibus o petibus usque in sinem perseveremus. a Nicolaus de Amsdorf Lutheri

amicus, opus edidit suo notiti ne in- Seriptum, in quo propugnat: et Quod propositio: bona opera noxia sunt saluti, est propositio iusta, vera, christiana, praedicata a S. Paulo et a S. Luthero. v Et sane Limherus hanc

thesim proposuit: e Fides nisi sine ullis, etiam minimis operibus, non iustificat, imo non est fides v i 2 . sicuti autem ipse Lutherus sibi ipsi

non Semper consentiens , hine inde melius de honis operibus senserit, eaque necessario fidem sequi asseruerit; ita etiam inter ipsius discipulos multi bona opera ad salutem requiri contendebant. Constssio A usus ana saepius docet, bona operaeSSe necessaria; et art. 20 dicit, salso

a Catholicis accusari suos, quod hona opera negligant, vel prohibeant. Mi

pstra bona eSSe facienda, veramque fidem non esse quae opera bona nouparit et quae charitatem comitem non habet. Cum bis communiter sentiunt noStrorum temporum Protestantes , docentque. Opera hona ad salutem et iustitiam obtinendam esse necesSaria, non ratione efficientiae, sed sola necessitate praesentiae; id est, operat, Ona necessaria esse, non quod illa sint causae, conditiones ac merita S

lutis et iustitiae, sed quia sides, quae sola hominem iustificat et salvat, nec

viva nec vera esse potest sine operibus, quamvis opera nullam relationem

habeant ad salutem ; et quia Deus neminem iusti sicare et salvare deere vitalisque honis operibus, quamvis illa sint merum signum verae fidei, nihilque officiani ad salutem oblinendam.

Ita illi, ut imperitae plebi sucum s

ciant et capitalem errorem tueantur,

quod sola siles iustis cet. At quamdiu huic salso principio. aliisque Limlheri erroribus de peccato originali non deleto et de iustitia Christi exterius tantum imputata, ex quibus Se

quitur bona opera ne perfici quidem

posse, pertinaciter inhaerent, nunquam de bonorum operum neceSsitate recte sentire poSSunt; unde nomnulli ex Protestantium theologis ea ratione praecepti, Vel aliorum uioli Vorum , non autem ratione salutis

necessaria dicunt, quoniam haec per solam sidem obtinetur. - Εquidem haec salsa Protestantium doctrina iam satis refellitur per ea, quae ad

hus illa incumbit, dicta sunt, praecipue vero per ea, quibus ς 465

424쪽

stendimus, solam fidem sine operibus non iustificare. Sed quia de re summi momenti agitur, et quia etiam inter Catholicos dantur, qui praetice

saltem de necessitate bonorum Operum male sentiunt et observantiam mandatorum Dei et Ecclesiae parum curant, SuperVacaneum profecto non est, ut de necessitate honorum operum specialia quaedam argumenta

S. Scrip ura, eae Trudi ione et eae rationibus theolouisis proserantur. 2. In SA. Li feris bona opera non commendantur tantum, Sed pro adultis et usu rationis praeditis ad salutem npcessaria dicuntur. Christus Matth. VII, 19 cum homines arboribus et opera eorum fructibus comparasset, gravissimam hanc sent n-liam adiungit: omnis arbor . quae non faciι fructum bonum, eaecidetur et hi ignem milletur, id est, omnis homo. qui hona opera negligit, damnabitur. Quod declarans divinus

Redemplor in inquit: Mn omnis qui

dicit mihi: Domine, Domine, in rabit in regnum melorum: sed qui furit roluntatem Patris mei qui in comtis est, ipse intrabit in regnum coelorum: quid est autem sacere voluntatem Patris , nisi actiones logi divinae conformes reddere , seu bona opera persi ore' - In eodem capite Christus alia similitudine declarat. non solum in ipsum credendum, sed etiam eius doctrinam observandam esse, ut Salus aeterna obtineatur. Longum enim sermonem, quem in monte habuit et in quo praecepta evangeliea proposuit, his verbis concludit: Omnis ergo qui audit rerbumeu haec et furit eu . assimilabitur etro sopistuli, qui uedisi carit domum

Suam supra petram et c. : Ει omnis qui audit verba mea haec et non fucit ea, similis erit riso stulto, qui ae

ART. v. 423 disienniι domum suum supra arenam ... eι cecidit et futi ruina illius magna i2 . Huc eliam spectant verba Lue. XII, 47: Ille aulam serDM. qui cogi inriι voluntatem domini sui. et non praepararit, et non feris secundum rotunsulem eius, rapulabit multis: quomodo ergo legem divinam

non adimplens salutem con Sequetur.

cui Filius Dei gravissima supplicia minatur ' Ideo Christus quaerenti Mugister bone . quid boni faciam. ui

habeam ritum aeternam' reposuit: Si ris ad ritum ingredi. serva manduta 31. Et Virgines satuae non propter incredulitatem, sed ea de causa a sponso reiiciuntur, quia oleo charitalis privatae sunt i . Item de Servo, qui ex talonio nullum lucrum reportavit. digitur: Inutilem serrum eti- rite in tenebras eaeteriores: illic erit

fletus et stridor deutium 5 ; et illis,

qui hona opera neglexerunt, Supremus iudex acclamat: Dis edite a me. maledi ti. in ignem aeternum etc. 6 . Paulus quoquo diserte doeet, bona opera ad salutem necessaria esse. Ilom. VIII. 12 etc. ait: Fratres. δε-bitores sumus non carni, tis secundum earn m rirumus: si enim secundum curnem rixeritis, moriemini: si autem spiritu Dein carnis mortist a-reritis, riresis. Rom. X. 10 seribit: Corde enim ereditur ad iustitium: ore autem confessio sit ad salutem. Non ergo sufficit fides ad salutem. licet vera et integra in corde esse possit, nisi simul externa accesserit consessio, seu nisi quis ore ot opere ostendat se christianum. Col. I . 10 et e. fideles alloquitur, postulans: Γι ambuletis digne Deo. Per omnia placentes, in omni opere buno fruet sicantes es crescenses in stim tu Dei: in omni rirsute confortali secundum

425쪽

m PARS IV.

potentiam elaritatis ius, in omni patientia et longanimi ule eum quudio. Hebr. XII, 14 scribit: Patm sequimini eum omnibus et sanctimoniam, sine qua nemo ridebit Deum: sancti. moniam ergo, seu honorum operum exercitium tam necessarium iudicat, ut sine isto ne ino ad beatitudinem pervenire possit. I Tim. II, 14 inquit de

muliere: Sulrabifur autem . . . Si permanserit in side et dilectione et sane istensione eum sobrietate. Apostolus igitur bona opera necessaria declarat, non solum ut signa aut essecius fidei, sed ut conditiones ad salutem requisitas ot ut beatitudinis causas.

3. Ss. Patres necessitatem honorum Operum uno ore praedicant.

ligentia et animi alacritate omne opus bonum poragore sestinemus. . . et totis nostris viribus opus iustitiast operemur. Bonus operarius eum sidueia panem sid est, mercedemi operis sui accipit: Segnis vero et remissus locatorem suum non audet intueri. 3 S.

stiani orent, ut postquam veritatem agnovimus, per opera Di praeceptorum observationem ad salutem aete nam pervenire valeamus. γ Clemens II . t 31 ait: e Gratia eni in salvamur, sed non absque bonis opstribus. . . Quando audierimus. fides tua te Salvum fecit, non accipimus absolute eos salvos suturos, qui quomodocumque credidorini, nisi laeta quoque fuerint consecuta. x s. Hilarius dicit: κ Salus gentium omnis ex sideest, et in praeceptis Domini vita est universorum. h S. Chrysostonins i53 ita loquitur: e Si in Patrem 'l Filium et spiritum sanctum recte credideris. non autem recte vixeris, nulla tibi ad

salutem utilitas. Cum ergo dieit: Ipsa est rita aeterna, ut cognoscant te S lum verum Deum, nolimus hoc no- his ad salutem salis arbitrari. 0pus namque nobis est. et vitae et morum puritate pollere. x s. Hieronymus l6 exponens illud: Murus es antemur te ponetur in ea, scribit: e Murus bonorum operum et ante murale si- dei. Non enim sufficit. murum habere fidei, nisi ipsa fides bonis operihus confirmetur. 3 S. Imbrosius 7 ait: e Seri plura divina vitam heatam in cognitione posuit divinitatis et Ductu bonae operationis ... Habet ergo vitam aeternam fides, quia landa men-lum est bonum. Habent et hona sa-cia. quia vir iustus et dictis et rebus probatur. Nam etsi exercitatus sit in sermonibus et desidiosus in operibus, prudentiam suam saetis repellit et gravius est scire quid facias, nec se-eisse, quod faciendum cognoveris. γS. Augustinus 8, inquit: e Exceptis lihrorum veterum saeram nlis, quae sola signis candi ratione praecepta sunt. Caetera certe, quae ad pietatem bonosque mores pertinent, non ad , liqua in significationem ulla interpretatione reserenda , Sed prorsuS . ut sunt dieta, facienda sunt: profecto illam Dei legem non solum illi tunc p0pulo fIudaeoru in , verum etiamnunc nobis ad instituendam recte vitam necessariam nemo dubitaverit.

Quis est tam impius, qui dicat, ideo se ista legis sinosaicae) non custodire praeeepta, quia est ipse Christianus, nec sub lege, sed sub gratia constitutus ' , S. Cyrillus Aleae. 9i ita

inquitur: e Illud namque meminimuS, quod ah omnium nostrum Salvatore Deo dicitur: Sancti estote, quoniam ego Sanctus sum. Sanctifico mus ii,

426쪽

qne nos vitae laudabilis legisque prae-eeptis obsequentissime institutis, pulcherrimo nos velut indumento, ac festam celebritatem agentibus accommodato virtutum Splendore exornan-les; atque hoc pacto fiduciae plρ ni in eius conspectum , qui nobis celebri latem exhibet, prodeuntes. 3 S. Do M. iii haec habet: et Nemo de ullis si hi bonan vitae meritis blandiatur, si illi desuerint opera charitalis, nerde sui corporis puritate securus Sit, qui nulla eleemosynarum purissicalione mundatur. Eleemosynae enim peccata delent, mortem perimunt et poenam perpetui ignis extinguunt. Sed qui ab earum fructu fuerit vacuus , erit ab indulgentia retribuentis alienus. Haec virtus omnes facit utiles esse Virtutes, quae ipsam quoque fidem. ex qua iustitaririt, ei quae sine operibus mortua nominatur, sui admixtione vivificat, quia sicut insidee Si operuin ratio , ita in operibus fidei sortitudo. I S. Fulgen ius icti a serit: et Vita bona non veraciter dicitur. quae perversae credulitatis vitio depravatur: neque sufficit ad salutona fides recte credentis, si conversatio moribus atque operibus turpatur obscoenis. Propter quod , sicut mortuam sine oppribus fidem B. Iacobus praedicat, Sic o in ne quod non est ex fide peccatum esse Paulus sua praedicatione confirmat. 3 S. Di

rus Hisp. s3ὶ ita disserit: e Frustra li-hidinosus si hi de sola fide blanditur,

si bonis mori hus non ornatur: heatus est, qui recte credendo bene vivit et bene vivendo rectam fidem custodit. a S. Dan. Damascenus in

Histor. Barlaam et Iosaphat lo) interroganti losaphat, quid post susceptum baptisma observare debeat,

dixit Barlaam: c Audi quid tibi post

baptismum faciendum sit. Nempe ut ab omni peceato et ab omni vitiosa affectione abstineas, atque orthodoxae fidei landamento virtutum studium superetruas; quoniam fides sine πλribus mortua est, quemadmodum opera etiam sine fide etc. - Ηaec aliaque eiusdem generis bona opera, tanquam gradus et scalae inter se eo- haerentes, atque aliae ab aliis sussultae, animum in costium subvehunt. 2Constanti huic Traditioni insistens Conei lium Tridui linum Sess. VI. can.

19 desinit: Si quis diseris, nihil

praereptum esse in Evangelio praetersidem caelera esse indisserentia. neque praecepta neque prohibita, sed libera, aut decem praecepta nihiI pertinere ad Christianos. anathema sit. Et can. 20: Si quis hominem iussistenιum eι quantumlibet. perbe Ium, dixerit non teneri ad obserrantiam mandasorum Dei es Ecclesiae, sed tantum ad er dendum , quasi vero Erangelium siι nuda eι absoluta promissio vitae arternae siue condisione obserrationis mandatorum, anathemo sit 5ὶ.3. Balio ipsa per fidem illustrata, facile ostendit, hona opera ad Salutem necessaria esse. Ipsa enim cognoscit , quod fides docet, sinem hominis esse harmoniam moralitatis et seliei latis, innixam veritati, adeoque hominem per moralitatem tantum ad felicitatem pervenire posse l63. Iste sinis per Redemptionem Christi non mutatus, sed confirmatus suit T . Ideo Christus non solum tanquam RB- demptor pro peccatis nostris Satis secit, sed etiam tanquam Legislator non solum moralia V. T. praecepta confirmavit s8 , sed etiam novas in K-vangelio leges tulit 9 . Non sussicit

427쪽

ergo in divinum Rstdemplorom credere, sed necesse est etiam divino Legislatori obedire, sed neeesse eAt legem evangelicam observare, ut salus aeterna oblineatur. Ideo Christus

Matth. V, 3-11 beasos appellavit, qui

varios virtutum actus exercent; et

Lue. XI, 28 exclamat: Beati qui audiunt rerbum Dei et custodiunt illud.

Beatitudo ergo non per solam fidem obtinetur, sed bona opera, quae cumside coniunguntur,.sunt conditio Sine qua ad beatitudinem perveniri non potest. Denique ad dogma catholicum de necessitate bonorum operum probandum , possent etiam singillatim bona opera enumerari, quae frequentissime in Evangeliis praecipiuntur, ut oratio, charilas Dei et proximi, eleemoueFna, abnegalio sui psius ele.; haec autem vero praecepta esse christianis , ostendit theologia . moralis. Quantum autem haec opera ad Salu tem requirantur et quam tristis sit eoru in sors, qui bona opera negligunt,

aut non dubito modo perficiunt, tu in ex aliis locis, tum praecipue ex verbis Apoc. iii Angelo Laodiceae diciis eruitur, qui non de incredulitate, neque de aliis criminibus arguitur. Sodeui dicitur: Seio opera tuu . quia neque frigidus es, neque calidus e ulinum frigidus esses auι calidus; sed quia tepidus es, nec frigidus, nec calidus. inclytum te erυmere ea ore meo. Nota. Bona opera requiri non SO-lum ut signa et effectus verae silet, sed ut conditiones, sine quibus beatitudo non obtinetur, eaque esse he titudinis causas , clarius appar bit, ex mox dicendis de honorum operum merito. Quae autem ab adversariis dogmati catholi eo apponi solent, iam soluta sunt I 465, nota 2.-Provocant

quidem ad verba Christi: 0ui credideriι eι baptia usus fueriι, sulnus e-

ru 2 : ubi fidei et baptismo , non

autem bonis operibus salus promittitur: et ideo clamitant: salus sine operibus obtineri potest, uti patet in insantibus. bono latrone et aliis si ii in post baptismum deest dentibus, qui sine operibus salvati fuerunt. - Astiam alibi probatum fuit, per fidem intelligi illam . quae per charitatem mperatur. Adulti ergo statim post baptismum decedentes, solvantur per fidem seiunctam quidem ab operum

consummatione, non vero a bona voluntati et proposito mandata servandi et bona operandi, quod etiam de bono latrone observat S. Cyrillus liter. 3ὶ dicens: et Velle iuste agere latro, sed venit mors. 3 In insantibus operum incapacibus haec non requiruntur , quia Deus impossit, ilia non iubet, sed illis datur vita aeterna tanquam pura haereditas ob ad ptionem in filios in baptismo: imo insanies nec actum fidei elicere possunt : sicuti ergo ipsi Protestantes ex hoc non inserunt, etiam adultos Sine si de per baptismum salvari; ita etiam Catholici recte asserunt, bona opera non quidem insantibus, sed tamen adultis ad salutem necessaria esse, quoniam his vita aeterna datur non solum ut haereditas, sed etiam ut merces, quam per bona opera mereri debent.

IV. De bonorum operum merisO.

4 I. Praecipua quae inter Callim

lieos et Protestantes agitatur controversia versatur circa bonorum operum meritum. Lutherus negavit, dari opera vere bona ac meritoria aeternao beatitudinis, eoquod illa mera Sint peccata, apta potius de se ad provocandam Dei iracundiam. Culninus is veteres Patres pessime , ait, consuluisse sinceritali fidei, dum usi

428쪽

sunt vocabulis meriti et mercedis; sicque aperist fatetur, doctrinam suam Patrum traditioni esse contrariam. SO

passi in admittunt opera bona ius lorum meritoria esse, non quidem ipsius vitae ac salutis aeternae , ad

quam iuxta ipsos per solam si domperveniri potest, sed alicuius prae inii temporalis, aut etiam spiritualis, idque non ex dignitate operum, quae secundum ipsos sunt vera peccata; sed ex indulgentia Dei, tegentis eorum foeditatem. - Doctrinam Catholicam do merito bon0rum operum

his verbis proponit Concilium Triden inum l43: Bene operansibus usque in linem es in Deo sperantibus proponenda esι rita aeternu et tanquam

gratia liliis Dei per Christum Iesum

misericorditer promissa, eι tanquam merces eae ipsius Dei promissione bonis ipsorum operibus et meritis sideliter reddenda . . . Cum enim ille ipse Christus Iesus, tanquam caput in membra es tanquam risis in palmites, in ipsos iustificatos iugiter rirtutem influat, quae virtus bona eorum op ra Semper antecediι eι comitatur et subsequitur, et sine qua nullo pacto Deo grata et meritoria esse possenιοῦ nihil ipsis iustitiensis amplius deesse credendum esι, quominus plene illis quidem operibus, quae in Deo sunt

fucia, divinae legi pro huius risue

statu satisfecisse eι ritam aeternam suo etiam tempore, si tamen in gratia

decesserint, consequendum, rere promeruisse censeantur ... Ita neque prinpria nostra iustista tunquam eae nobis propria statuitur, neque ignoratur,aul repudiatur iustitia Dei. duae mnim iusι ilia nostra dicisur, quia per

logia. art. m.

eam nobis inhvμrentem iustititamur, illa eadem Dei est, quia a Deo nobis infunditur per Christi meritum. Neque raro illud omittendum est, quod Ileri bonis operibus in M. Litteris usque adeo tribuatur, ut es iam qui uni eae minimis suis potum aquae ' gidae dederiι, promitιat Chrissus,

eum non esse sua meroede cariturum,

et Apostolus testetur, id, quod in praesensi esι momentanstum, et Iere tribulationis nostrae, supra modum in sublimitate aeternum gloriae pondus operari in nobis: absit tamen, ut ehristianus homo in se ipso rei considat, rei gl0rietur, et non in Domino, cuius lauta est erga omnes homines bonitas, ut e0rum relit esse merita, quae sunt ipsius dona. Ex hac deci ratione patet: 1' Iustos per opera

bona vere mereri augmentum gratiae , vitam aeternam et augmentum

gloriae; 2' Hanc merendi virtutem inniti Dei misericordiae, qui nostris

bonis operibus aeternam retributionem promittere dignatus est, eum

potuisset illa a nobis exigere absque ulla retributionis spe . Quare optime S. Thomas i 5 adnotat, et Deum non esse factum simpliciter debitorem nobis, sed sibi ipsi, in quantum de-hilum psi, ut sua ordinatio impleatur; a , Hanc insuper promerendi virtutem inniti meritis Christi, a quibus iustorum opera tolum meritum trahunt; 4' Denique merita nostra esse dona Dei, quia a gratia tumaciuali tum sanctificante . seu habituali proin anant. Hinc optime S. Augustinus l6ὶ proseri: c cum Deus

coronat merita nostra, nihil aliud coronat quam munera sua. Ex quibus

etiam liquet, in doctrina catholica valde commendari humilitatem, mi-

429쪽

ι28 PARS lv.-nime vero pxcludi. ut clamant Pro testantes. His praemissis, eae S. Ser ptura et eae Traditione dorma ea tholicum probam ii, , quod dicit, iustos per opera bona ex Vatia facta , vere mereri beatitudinem aeternam. 1. Sacra Scriptura non solum mandata divina hominibus proponit, Sed

etiam ea observantibus, seu bona ο pera perficientibus vitam aeternam tanquam mercedem . seu praemium

promittit. Iam in V. Testamento, quamvis Isratuitis earnatilius praemia temporalia pro divinarum legum observantia sesequenter proposita sue rint, varia ta inen loca inveniuntur. in quibus recte oporantibus bseatitudo aeterna promittitur. Gon. XV, 1 : Deus ipse ad Abraham . qui promptam mandatis divinis obsedientiam exhiliuerat et multa iam hona opera perfecerat, dixit: Ego protector tuus sum eι merres tua magna nimis: quibus verbis ipsi protoclionem in hae ei per visionem beatificam summam felici latem in altera vita promittit: hanc vero Deus ipse mercedem pro fideli sorvilio retributam nominat.

Ps. XIV, 1 legitur: Domines quis

habitabit in tabernaculo tuo' aut quis requiescet in monte sancto tuo 'qui inpreditur sine macula et osteratur iustitiam. Ps. XVIII. 12: Serrus tuus custodit ea spraecepta lua : ineus odisendis illis retributio multa. Prov. XI, 18: Seminanti iustitiam mertes sidetis. Sap. V, 16 etc. sorti tristissimae impiorum in altera vita opponitur felicitas iustorum poSt mortem, his verbis: IusIi autem in perpetuum rirent et apud Dominum est merces eorum, ρι cogitatio illorum apud Altissimum. Ideo arcipient re-9uum decoris . et diadema speciei de manu Domini. Eeeli. XVIlI. 22: Aonimpediaris orare semper eι ne τ rearis usque ad mortem iustificuri

quoniam mereos Dei monρt in a fπ-num. - In N. T. frequentissime beatitudo aeterna opstrum bnnorum mer-

eos nominatur. Mallh. V, 10 ete. Christus ait: Besti. qui pers tutionem patiuntur pro 'fer iustitiam :quoniam ipsorum est regnum eo lorum. Beati ex is, eum mn ledis 1 in ιrobis et p rsetuli ros fuerint et dir

rint omne malum adrersum ros, mentienses propter me: stamiete et eruiatate, quoniam merces vestra copiosa

est in eoelis. Matth. X . 42 Christus inquit: 0uicunque poti m deseris unieae minimis istis eat irem siquae frigidae tunquam in nomine discipuli: amen, di eo robis, non p rdet mercedem suam. Mailli. XIX , 29: Omnis, qui

reliquerit domum, vel fra res, aut sorores, aut patrem, aut matrem, auturorem, aut filios, aut astros, pro 'sernnm v m um. centuplum accipiet etritam a frenam possidebit. Dantur etiam essala Christi, quas ita vitam aeternam reddi testantur bonis operibus. ut haec ipsa causa sint, ob quam illa concedatur. Christus enim ad servum, qui ex talentis conveniens lucrum retulit dicit: Euge, ferre bone et fidelis. quia super pauca fuisti fidelis, supra inuisa te confli- tuam e intra in gaudium Domini tui. Et ibid. s 23 electos ad aeternam gloriam volans ait: Venile , benedicti Patris mei. possidete paratum robis

regnum a constitutione mundi. Duriri enim et dedistis mihi mandurare etc. Paulus quoque clarissime docet, vitam aeternam praemium honorum operum esse . Rom. II, 6 etc.

loquens de iudicio Dei ait: Reddet

unicuique secundum opera eius: iis quidem,qui serundum patientiam boni operis gloriam el honorem et incorruptionem quuerunt, vitam aeternsem

I Cor. IX, 24: Neseliis , quod ii qui

430쪽

in stadio currunt, omnes quidem cum runs, sed unus accipit brarium, ideSt, praemium victoribus destinatum' - sic currite ui comprehendatis: comparat ergo boalitudinem aeternam bravio seu praemio, quod in via mandalorum divinorum currendo, Seu bona opera peragendo obtinetur. II Cor. IV, 1 et scribit: Id quod in praesenti est momen igneum et Iere tribu . Iasionis nostrae, supra modum in sublimita e aeternum gloriae pondus opera Iur in nobis. Idem Apostolus l de seipso dicit: Bonum certamen certari, cursum consummari, iidem xerrori. In reliquo reposita est mihi

corona iustitiae, quam reddet mihi Dominus in illa die iustus iudex: non solum sulem mihi, sed et iis qui diligunt adrentum eius: aeternam ergo beatitudinem corona in numinal, quam

ut praemium propter merita sibi debitum a iusto iudice accepturus erat. Col. III, 23 etc. scrib ι: 0undi ur que Dei is, eae animo operam tui sicut Domino et non hominibus, scientes, quod a Domino arripis is refributionem haeredi alis. Hebr. X. 35 etc. inquit: Nolite itaque cinistere considentium ΓP5trum, quae mugnum habes remunerationem. Patientiu enim robis v cessuria est us rotunsatem Dei furi utes reporIe is promissionem. Iac. I. 12: mufus rir qui fulseri tensationem, quovium eum probatus fuserit, octipiet cor ovum Tisae, quum repromisit Deus diligentibus se. Apoc. II, l0 Ioannes nomine Dei Angelo Smyrnae scribit: Glia fidelis usque ud mortem et dabo tibi coronum vi

tae. Ibid. 2ὶ logitur: Hi sunt, qui

reverunt de tribulatione mugna estut erunt stolus suus et dealbui eruuι eas in sanguine Igui. Ideo Sunt aute

ιhronum Dei ete. Denique ibidem s3 dicitur: 0ui iussus est, iustisicetur

adhuc, et qui sanctus est, sanctisicetur adhuc. Ecce reuis cito eι merces mea mecum est, reddere unicuique secundum opera sua. Constanter ergo S. Scriptura docet, gloriam coelestem bonorum esse operum merest dein, Seu praemium: vere ergo iusti per opera bona ex gratia facta, aeternam beati,tudinem merentur.

2. Ss. Patres eandem doctrinam proponunt. S. Ignalius M. iii seribit:. Sinite me litistiarum escam fieri, ut possim Deum mereri. 2 S. Iustinus II. 5 Christianorum silem his verbis palam profitetur: ε Κdocii a prophetis poenas ei supplicia, ac bonaS remunerationes pro meritis acti num cuiuSque irrogari, verum esse confirmamuS. - Fatum ineluctabile

illud esse dicimus, his qui bona eligunt, merita praemia tribui, his vero, qui contraria, debilam mercedem l poenam irrogari S. Cyprianus f 6 inquit: e Iustitia 0pus est, ut promereri quis possit Deum iudicem ; praeceptis eius et monitis obtemperandum est, ut accipiant merita nostra mercedem. v 0rigenes 73 ait: et Neputent Fideles , sibi hoc solutia su Diicere posse, quod credunt: sed Sciant, iustum iudicium Dei reddere unicui

que Secundum opera sua. 1 S. Irenaeus lib. IV, adv. haer. integro capi-io XXVII doctrinam de merito honorum operum egregie proponii, ei n. 7 dicit: et Pretiosam arbitremur coronam, videlicet, quae per agonem nobis acquiritur. s Tertulli inus i8, ita argumentatur: κ ordo non aliud, quam meritorum dispositor. Merita autem quum corpori quoque adscribantur, ordo quoque corporum dispo-

SEARCH

MENU NAVIGATION