장음표시 사용
461쪽
lia, , institutione , 4' maseria et forma, is ministro, ω esseelibus. Τ'
subiecto, 8' numero et M caerem nus disserendum est. Avia 1. Saeramenti nomen reprobare ausi fuerunt Novatores: Lutherus l. de capti v. hahyl. el lib. de abrog. Missae , Melaneiam in locis commvn., Zwingliam in lib. de vera et salsa Relig., Calvinus lib. IV Instit.
eap. 19, eo quod hoc nomen in divinis Seripturis expressum non inveniatur: at inepte prorsus; Sacramen-lum enim vox latina est, quam in primogenio Scripturarum textu graeco, vel hebraico frustra quaesieris. Cum autem in usu Leclesiae idem prorsus significet sacramentum apud Latinos, quod Mysterium apud Graecos, merito Sacramenti nomen reli-nuit Ecelesia. quemadmodum et mulla alia voeabula consecravit, quamvis in Scripturis non sint expreSSa, ut ex. gr. Trinitas, Incarnatio, Consubstantialis, etc. Quapropter . et ipsi Pro-t lantes eam vocem minus hodie sa-xtidire videntur, exceptis Sotinianis, qui ab ea velut a superstitione ab ho rent. Imo ipse Lutherus, eum vidisset Carlosladium et g nglium, quibuscum inimicitias gerebat, abhorrere a Voce sacramenti. mutavit cito sententiam, et nomen sacramenti ain
probavit in lib. contra coelestes prinphelas. Nola 2. Quamvis ritus sacri, gratiam significantes et producentes, eo m- muniter Sacramenta dicantur; aliis tamen quoque nominibus a M. Patribus, et ecclesiasticis scriptoribus insigniri eonsueverunt: interdum enim igna, signacula, interdum mysteria, Umbola suerunt vocata. hincinde fontes gratiarum, media salutis eis. sunt dicti.
3 488. In legitima tractatione an leomnia naturam rei, de qua agitur, indagandam et explicandam esAB, SMna ratio doeet. Quamobrem etiam intractatu de sacramentis primo horum naturam, seu essentiam inquirere et declarare oportet. In hae autem i quisitione sollicite eavendum est, ne
humanis ratiociniis, aut philosophicis speculationibus plus iusto indulgeatur. Sacramenta enim belleseia Sunt, ex liberrima voluntate, seu ex
gratuita honitate Dei promanantia,quao idcirco non ex principiis rationalibus inferri et determinari, sed ex sola Revelatione cognosci posSun Hane igitur sequi dehemus. ut ' ς nuinam Sarramenti desinitionem stutuentes, et 2' ex hac requisitu ad Smoramentum eonstituendum in rentes,
sacramentorum naturain Seu eSSeu
pius tradunt Catholici, alios ei sitisrunt Novatores. Facile autem in te illingitur, S. Scripturae et Traditioni eo sonas esse definitiones Catholicorum,
et mancas ae spurias esse definiti nes Gratorum.
. Apud mlholicos Doctores multae passim leguntur Sacramenti desiniti Des , quae, tametsi nonnullis verbis discrepent, unum lamen eundem qu Orthodoxum sensum habent. Quando. que hine lanium desinitionum di ver-igitas oritur, quod sacramentum inlatiori, aut strictiori significatione a cipiatur. Sic Magister senιentiarum primo sacramentum definit latissime,
prout omnium rerum Sacrarum Signa complectitur, dicens: et Meramen-lum est rei Sacrae signum; v quo Fensu iam S. Audusιinus iij uixerat:
462쪽
x Signa, eum ad res divinas perlinent, Sacramenta appellantur. 3 Deinde Lombardua tradii desinitionem eommunem Saeramentis veteris legis, quae Christi gratiam praesignabant, et sacramentis legis evangelicae, quae ipsam gratiam esse iunt, scribens :c Saeramentum est invisibilis gratiae visibilis forma; a quae desinitio etiam habetur in iure canonico 1 . et convenit cum dicto S. Augustini, qui 2
sacramenta vocat et signacula rerum
divinarum visibilia. a Denique idem sententiarum Magister 3ὶ sacramentum novae legis, quod est signum gratias e Tox. ad hunc modum desinit: et Sacramentum est, quod ita signum est gratiae Dei. et invisibilis gratiae forma, ut ipsius imaginem
erat et causa existat, v quam definitionem repetit et approbat S. Thomas in opust. I; aliamque eiusdem tenoris subiungens 3 p. q. 60. art. 2, saeramentum dieit esse, et signum rei sacrae, in quantum est saneti sicans homines. v Et iam S. Isidorus in p. l4ὶ ita sacramentum descripsit: e Saeramentum est illud. in quo sub tegumento rerum visibilium divina virtus secretius humanam Salutem operatur. v Hugo Victorinus ibi hane sacramenti desinitionem suppeditat: et Meramentum est materiale elementum soris sensibiliter propositum, ex similitudine repraesentans. Et ex inst, tutione significans. et Sanctificatione eontinens invisibilem gratiam. 3 Ηuie Doetorum catholi eorum consensui insistens Ecclesia, duas in Catechismo romano sacramenti des nitiones exhibet, quae in eundem Sensum recidunt. Prima habetur si his verbis: et Sacramentum est invisibilis gratiae visibile signum, ad nostram iusti siem
ART. I. Mulionem institulum. γ Altera i j ila sonat: a Sacramentum est res sensibus subie ela. quae ex Dei institutione sancti talis et iustitiae tum significandae tum essiciendae vim habet; v quam desinitionem reete Belluminus s8 pulcherrimam vocat, et Hon. Dur-nely, cum ambas Catechismi romani desinitiones adlegasset, subiungit:. Prior definitio optima quidem et
relinenda, cum de sacramentis novae
legis desiniendis agitur, posterior vero . cum de Sacramento generatim sumpto. Commendat porro hanc definitionem, quia penus proximum ei disserentiam specificam exprimit; ita enim prosequitur : et Dicitur res sensibus subiecιa, seu simum quoddam sensibile, quo nomine genus sacramenti aperitur ... et dieitur: γS. quae t non ex Se propriaque sua natura, sed, eae Dei institutione nim uber significandae, θι efficiendaesan eluati et it liliae: quae verba disserentiam specificam signi Sacramenialis ab aliis exprimunt. Sacramenti etenim proprium istud est et singulare, ut sanetitatem aliquam et iustutiam significet. et conserat, sive ea exterior tantum sit ae legalis, qualis a sacramentis veteribus eonferebatur, sive interior ac spiritualis, quae Sacramentorum novae legis propria est. γ- Quoniam autem, ut ex dictis patet , etiam ei tala Catechismi romani desinitio sacramentis lum veteris lumnovi Testamenti applicari potest, nomnulli theologi eonvenientissimum esse iudiearunt, ut praeter generalem, ebiam speciales definitiones sistantur, in quibus discrimina sacramentorum veteris et novae legis clara exponantur. Ita Thomas eae Charmes de Sa- eram. 9l dieit: ε Sacramentum g
463쪽
neri eo Sumptum, recta definitur: si, gnum sensibile, sacrum . a Deo permanenter institulum ad signifieandam et conserendam gratiam. 2 Et cum di, xiSSel, sacramenta vetera significare gratiam sanctificantem suturam, per Christi passionem dandam et per si-dem sibi applicandam, ex se aulem consurre lantum iustitiam legalem, quae est exterior consecratio ei initi,tio ad cultum divinum ; sacramenta vero novae legis significare gratiam sanctificantem praesentem, cum ipso actu externo ex institutione divina
coniunctam, eaque conferre ac ex se
producere gratiam interiorem, id est sanctificantem, per quam anima interius renovatur, ossiciturque iustaui Deo grala; sequentes speciales definitiones proponit: et Sacramentumneleris testis est signum sensibile, -- erum, a Deo permanenter institulum
ad signi scandam gratiam interiorem per passionem Christi dandam,
ei conserendam exteriorem et legalem. Sacramentum impae legis est signum Sensibile , sacrum, a Christo Domino permanenter institutum ad significandam et producendam per se, et ex Opere operato gratiam interioram. x in hac desinitione sacramentum novae legis distinguitur a signis externis, quae non ad animae Sanctificationem ordinantur, cum dicitur
signum sensibile suorum: distinguitur a rilibus saeris ab Ecclesia institutis, cum dicitur a Christo institulum ἰ distinguitur a signis externis, quibuscum pro aliquo tantum tempore et loco gratia coni uncta fuit, cum dicitur permunenser institulum: distinguitur a Sacramentis veteris legis, quae non erant iustituta ad significundum et producendum per Se et eos O
pere operato gratiam inDriorem: distinguitur demum per haec eadem ultima verba a sacrifieio , quod primario et immediate non ordinatur ad sanctis candum suscipientem, sed ad contestandum supremum Dei dom
2. Novatores iuxta salsos, quos desola fide iustificanto et de natura iusti fiealionis tenent conceptus , Spurias quoque et a doctrina revelationis ovanino alienas desinitiones tradunt. Lutherani contendunt, Satramenta esse testimonia voluntatis Dei erga noS, ae materialia quaedam signa ad excitandam et fovendam nobis fidem,
divinitus instituta; ita Lutherus 2
ait: c Omnia sacramenta ad fidem alendam sunt instilula; v et in Conseas. Augusι. iat habetur: et Sacramenta instituta sunt, non modo uisint notae professionis inter homines. Sed magis, ut sint signa et testimonia voluntatis Dei erga nos ad excitandam et confirmandam sidem in his, qui utuntur, proposita. x Iuxta Calpinum ): c Sacramentum est externum Symbolum, quo benevolentiae erganOS Suae promissiones conscientiis nostris Dominus obsignat. ad Suste tandam si dei nostrae imbecillitatem,
et nos vicissitu pietatem erga euiu nostram tam coram eo et Angelis , quam apud immines testamur. x Secundum Zwinylium sacramenta Sunt et Signa vel caeremoniae, quibus Sohomo Ecelesiae probat aut candidatum, aut militem esse Christi, redduntque, ut ait, Ecclesiam totain p0lius certiorem de tua side, quam lexib). Anab πι issae desiniunt Sacramenta et allegorias, Seu Signa quaedam vitae spiritualis, morum atque bonorum Operuul, quibus belliceι SI-
464쪽
gnis admonemur, bonis operibus nos exercere. 2 Socinianis et Arminianis
sacramenta Sunt caeremoniae, seu
nudi ritus exteriores , quibus Christiani ab aliarum religionum cultori bus distinguuntur. 0uakstris sacramenta sunt actus spirituales et interni esseelus caelestis luminis. Schweden-borgianis saeramenta sunt symbola, quibus Deus et homo invicem coniunguntur il . - Ita variae Novatorum Sectae non ex S. Scriptura et Traditione sacramentorum notion om hauriunt, sed istorum conceptus heterodoxis suis systemalibus acrommodant, atque ideo misere conto quent et corrumpunt. - Plura quidem non improbanda in allatis Novatorum desinitionibus reperiuntur. De sacramentis enim recte thidem a seritur. haec iuvare ad alendam fidem, ad pietatem fovendam; haec fore signa, quibus divinae confirmantur gratiae promissiones; per haec homines
Christo initiari; haec totidem esse
notas, quarum usu fideles veram Religionem professi luna a Iudaeis, tum ab Ethnicis diseri minantur. Hae tamen definitiones omnes, utpote dolosae, a viro catholico sunt reiiciendae. Nam quid est in sensu Novatorum alia, quae per sacramenta promittitur' non ceris gratia interne regenerans, saneli sicans et delens eulpam, Sed inane potius gratiaB commentum, in externa peccati non imputatione consistens. Praeterea lotam vim sacramenti novae legis in eo
sitam fingunt adversarii, ut illud in o. veat obiective fidem, a qua sola iustificationem deducunt. Igitur hoe alio communi vitio laborat eorum
doctrina, ut, quamvis ex uno capite nonnullas secundarias proprie iates
in Ct. Bellarmin. Tom. a. controFer. l. lib. I. cap. 13 et 1eq.
ART. I. 463 nostris eoneedat saeramentis , ipsis auferat ex altero. quod potissimum et essentialiter iisdem coetvstnit, vim scillesti, iis divinitus insitam, interioris gratiae non ponenti obieem tribuendae. Verum hac de re sustus ar-lieulo sexto agetur, ubi de virtute et
essectibus sacramentorum sermo instituetur 2 . Nota. Orthodoxi thoologi cum S. Thoma 33 communi suffragio docent,
signum esse genus Sacramenti, Seu Saeramentum esse in genere signi.
Signum enim definitur a s. Augustino li): et nos, quae praeter Speciem quam ingerit sensibus, aliud aliquid facit in cognitionem venire. v Sed ea,
quae in collatione sacramentorum sensibus subi ieiuntur, faciunt in cognitionem venire gratiam supernaturalem et invisibilem, quae conserturi ergo sacramentum est in genere si dini.- Signum autem varium et multiplex est. Nam ratione Suae causae
dividitur in naturale, quod ex natura
sua significat id quod signis eat, uti
sumus est signum naturale ignis, elin arbitrarium, quod ex institulo solum significat id, quod significat, uti
haedera appensa est signum arbitrarium vini venalis. Ratione suae virtutis dividitur in speculativum, quod non facit, quod significat; et in practicum, quod facit id, quod significat. Ratione rei significatae dividitur int me moralisum, quod significat rempra 'leritam, ut tropliaeuin significalvictoriam; in demonstratirum, quod significat rem praesentem, ut haedera signifieat vinum venale; et in prognosticon, quod significat rem suturam, ut vespere rub iis coetu in cras indicat esse serenum. Iam Si quaeratur, quale signum sit sacramentum
novae legis, theologi Sequentia re-
465쪽
spondent: Sacramentum est signum non naturale. sed ex instituto, euius tota vis et emicacia pendet a libera Dei institueniis voluntate. Praeterea sacramentum est Signum non mere speculativum. sed efficax, et practi- cum sanctitatis, quam efficit. Denique signum sacramentale significalpassionem Christi praeteritam, gratiam sanctificantem praesentem, et vitam aeternam futuram. Praeclare
tramentum proprie dicitur, quod ordinatur ad significandam nostram Sanctificationem; in qua tria eonsiderari possunt, videlicet ipsa causa Sancti-stealionis nostrae, quae est paSSio Christi, et forma nostrae sanctificationis, quae consistit in gratia et virtutibus, et ultimus sinis sancti scalionis nostrae, qui est vita aeterna. Unde
sacramentum est signum rememor
livum eius quod praecessit, scilicet passionis Christi; et demonstrativum eius quod in nobis essicitur per Christi passionem, scilicet gratiae; et prognosticum, id est praenuntiativum suturae gloriae. 3 2 .
I 490. In Eeelesia catholica variiritus sacri observantur, qui ad cultum divinum et animarum sanctificalionem reseruntur. Constat autem, non omnes ritus sacros, Sed aliquos tantum rationem sacramenti habere. Necesse igitur est, ut cognoscamus requisita, seu necessarias conditiones ad sacramentum novae legis. de quo nobis hic praecipue sermo eSt, eo n- stiluendum. Ista autem requisita ex definitionibus, quas Catholici de saeramentis tradunt. facile eruuntur. Quatuor nempe conditiones, ad Sa
tramentum tonstituendum requisitae, clare exprimuntur in definitione Catethisini romani, in qua Satramenium dicitur: Res subiecta sensibus, quae eae Dei institutione. iuxtitiae eι sanesitatis tum si Vcandue, tum effetendae rim habet. 1. Requiritur ergo primo res gubiecta sensibus, ritus eriemus, seu signum sensibile: nam si gratia supernaturalis modo prorsus invisihili animae eonseratur. huius quidem san-etificatio persi ei potest, sed ratio sacramenti non adest. Necesse igitur est, in re sensibili consistere sacramenta, ut per ea fideles in Dei euliuin vicem conveniant, atque ab insidelibus distinguantur. Necessitatem huius conditionis agnovit D. Augurii nus 3 ita scribsens: et In nullum nomen religionis seu verum seu salsum coagulari homines possunt, nisi aliquo signaculorum, aut sacramentorum visibilium consortio colligentur x Variis autem modis res sensibus subit ei possunt; nempe vel visui. lactui, oluetui etc., ut entia materialia ei actiones externae, vel auditui. ut verba ore prolata. Utroque vero modo in sacramentis res sensibus subiici debent; nam Catechismus romanusta docet: ε Rem sensibilem, quae supra in saera inenti desnilione hostia est,
non unam tantum esSe, quamvis u-
nuni signum constitui credendum sit. Duo enim sunt. ex quibus quodlibet saeramentum conficitur: quorum alterum materiae rationem habet . atque elementum dieitur; alis rum sormae vivi, et rerbum communi vocabulo appellatur: sic enim a Patribus accepimus. Qua in re nolum est, ul-que apud Omnes pervulgatum illud S. Auguslini testimonium ibi: A ece- dii robum ad elementum, eι βι --
466쪽
eramentum. Rei igitur sensibilis nomine tum materiam, sive elementum
intelligunt, ut in Sacramento baptismi aquam, confirmationis chrisma, et extremae unctionis oleum, quae omnia sub aspeelum cadunt; lum praeterea verba, quae formae rationem hahent, alque ait aurium sensum pertinent. Apostolus vero utrumque aperte indicavit, cum si inquit: Christus dii it Ecclesiam, et seipsum tradidit pro ea, ut illum sanes isteare , mundans eam lavacro aquae in rerbo visae: quo in loco materia et forma sacramenti exprimitur. 3 Iri hac doctrina omnes theologi catholici eonsentiunt.
2. Ad sacramentum novae legis constituendum secundo requiritur, ut signum sensi hi e sit a Christo Domino permanenter insti nium. Nam sacramenta novae lepis gratiam non solum signis eant, sed etiam ex opere operato producunt. Nullus autem hominum gratiam interiorem ita cum ritu externo eoniungere potest, ut hic illius non solum signum sit, s det causa existat. Id profecto solus Au-etor et Dominus gratiae, id est, solus Deus enicere potest . unde Apostolus ait: liuet autem omnia ope Iur unus.
a que idem spiritus, diridens singu- Iis prouι vult 2ὶ. Nisi ergo constet,
a Christo Domino signum sensibile. seu ritum externum ad significandam et producendam gratiam institulum fuisse, Sacramentum novae legis iuisio admitti non polrst. Hinc plane colligitur, signum crucis, aquam lustralem, benediciton 's, aliosque ritus bene plures Ecclesiae auctoritate institutus, qui Sacramentalium nomine veniunt, Sacramenta non eSSe.
Necesse porro est, ut signum sensibile ita divinitus institulum sit, ut non solum pro aliquo loco, vel tem
Iussit. Ira l. rol. IVART. i. 465pore, sed ut pro omnibus Eeclogiae locis et temporibus permanenter ad significandam et producendam gratiam destinatum sit. Sicut eni in Christus pro omnibus hominibus mortuus e Si, ita etiam pro omnibus omnium locorum et temporum hominibus media salutis praeparavit. Prael strea saeramenta praecipui sunt ritus Religionis christianae: stabilia ergo Sint oportet, prout ipsa II 'ligio stabilis est et perpetua. Praeterea Ecelesiam quin vis tempore sanetam prosteri l nemur: necesse igitur est, ut efficacia sanctitalis media . ad quae praecipue Sacramenta portinent, in ipsa quovis tempore inveniantur. Idcirco Paulus i3l Apostulos. eorumque SucceS- Sores, ut ministros Christi, eι dispen. satores mysferiorum Dei, seu Sacramentorum considerandos esse, dieii. Saeramenta autem continuo dispensari non possent, Si non pro Omnibus locis et temporibus in stiluta essent. Ex his aliis suo rationibus probant theologi catholici, ad sacramentum constitueri dum requiri, ut signum sensibile permanenter a Christia institutum sit, ad gratiam Significandam et producendam. 3. Ad sacra montum novae legis constituendum tertio requiritur, ut res subiecta sensibus ad siquisicandum gratiam intreiorem, seu iustitiam et sanctitatem ordinetur. Dehet proinde signum sensibile aliquam analogiam ha here cum esseelu spirituali, quem significal. Hanc analogiam absolute requirit in sacramento S. Augus inus fit dicens: ε Si sacramenta quamdam similitudinem earum rerum,
quarum Sacramenta sunt. non haberent, oinnino sacramenta non essent. γI, la autem analogia, quae in sacra mentis occurrit, non est icii, ut Signa
dici possint naturalia, sed manens
lal l Cor. 4. I. si Ep. M ad Boni lac. n. s.
467쪽
arbitraria, quast ex sola Dei voluntate gratiam invisibilem signi stant. Nam, ut observat S. Thomas 1 .eres sensibiles aptitudinem quamdam ha hent ad significandum spirituales eru eius ex sui natura: sed ista aptitudo detorminatur ad specialem signifieationem ex institutione divina. Et hoe
est, quod litigo de s. Uittore dieit,
quod sacramentum ex institutione signifieat. Praeelegit tam n Deus quasdam res aliis ad significationes saeramentales, non quia ad eas contrahatur eius esseelus, sed ut sit convenientior signifieatio. Talem convenientem significalionem in sacramentis adesse, ex iis apparebit, quae de sacramentis in specie dicentur. Sapientissime enim Christus lates ritus sacramentales instituit, qui adesseclus spirituales signifieandos aptissimi sunt. si e e. g. in haptismo
externa eorporis ablutio inistrnam et spiritualem animae emulationem signis eat. 4. Denique ad Sacramentum novae legis con tituendum requiritur, ut signum sensibile gratiam . quam significat producat. seu sanctitatem ei iustitiam efficiat. Quod cum Ss. Patrihus et theologis docet S. Thomas 2ὶ
ita disserens: e Necesse est dicer , Satramenta novae legis per aliquem
modum gratiam eausare. y D in ostendit. sacramenta tonsideranda esse non solum ut signa, sed vere pl- iam ut instrumenta, quae ex instilutione divina in se virtutem habent, gratiam non ponentibus obieein eo n- serendi. Quibus probatis, ita prosequitur: ε Et hoc modo sacramenta novae legis gratiam causant. Adhi-hentur enim ex divina ordinatione hominibus ad gratiam in eis causan
Haec omnia sellitet saeramentalia
fiunt et transeunt: virtus tamen, Stilicet Dei, quae per ista operatur, iugiter manet. Iloe autem proprie dieitur instrumentum , per quod aliquis operatur. Unde et Til. III dieitur: Salvos nos fetis per laratrum ρον
nerationis. 3 Iloe ultimum requisi-lum etiam praecipuum nobis diserimen manifestat, quod inter utriusquem deris sacramenta observatur. Nam
Eug nius IV in decreto pro Armenis, saero approbante constitio morentino, ita loquitur: Norae legis sacramenta
- multum a sacramentis antiquae
Nis disserunt. Illa enim non causabant gratiam, sed eam solum per possionem chrixti dandam esse, signiβ-eabant: haee r ro nostra et confinem gratiam et eum digne suscipientibus tonserunt.
IRTICULUS II. De existentia Sacramentorum.
I 40 l. Hominem non solum ad internum, Sed etiam ad externum Dei e ullum obligari atque ideo in vera religione signa sensibilia sacra, s u a- eius externos, quibus euilus Dei internus exprimatur et promoveatur, inveniri debere . ex ratione et revelatione constat. lin. Ast non in omni-hus signis sacris ratio saeramenti in sensu proprio accepti reperitur, sed in iis tantum, quae ad significandam et producendam gratiam divinitus instituta sunt. duoniam autem haec instituito a liherrima Dei voluntate dependet, qui solus gratiam cum signo externo conitangere potest, ad hoc autem nulla lege tenetur: manifestum est, sacramentorum Pxistentiam nullatenus a priori, seu per Siniam ratiun sem probari, sod per divinam dumtaxat Revelationem eoguosei pos-
468쪽
se. Testimonia erga S. Scripturae et traditionis investigare debemus, ut determinare possimus, an et quaenam sacramenta in tribus religionis revelatae periodis, nempe in periodo patriarchali, mosatea et christiana extiterint.
3 492. In periodo patriarchali triplex potest epocha distingui: prima
proloparentum innocentium in paradiso, altera a lapsu Adami usque ad Abrahamum, tertia ab Abrahamo usque ad myscn. 1. Num in statu innoeentiae, in quo proto parentes creati fuerant, sacramenta extiterint, certo desiniri non potest. Nonnulli cum Fulo. Bellelli aslirmativam sententiam tenent, quibus etiam S. Augustinus favere videtur. Rationem enim sacramenti S. Doctor agnoscit in ligno ritae 23 scribens: et Nec sine inrsteriis rerum spiritualium corporaliter praesentatis voluii hominem Deus in paradiso vivere. Erat ei ergo in lignis caeteris
alimentum , in illo autem ligno vitae Sacramentum. 3 Ei ibid. 3ὶ ait. poluisse per lignum, id est, per eorpoream creaturam, tanquam sacra
mento quodam significari sapientiam in paradiso corporali, s sapientiam utique, qua recte vivimus et de qua llegimus: Lignum vitae esι amplecten-ιibtus eam. Insuper S. Augustinus eodem capite 53 affirmat, lignu in vitae non solum fuisse sapientiae invisibilesImbflum, verum etiam immortalitatem primo homini contulisse occulta gratiae inspiratione, scribens: c Illud quoque addo, quamquam cor poralem cibum, talem tamen illam arborem praestitisse, quo corpus liO
T. Ii. 46 minis sanitate stabili firmaretur, non sicut ex alio cibo, sed nonnulla inspiratione salubritalis Oeeulla: a ae de
homine o paradiso ei deto ibid. 6ὶ inquit: et Separari utique debuit a ligno vitae, sive quod ex ipso illi subsisteret felix ille ipse status corporis ex re visibili virtute invisibilis, sive
quod in eo esset et sacramentum visibile invisibilis sapientiae; γ ex quibus omnibus constat, iuxta S. Doctorem lignum vitae et suisse corporale signum rei sacrae ei contulisse corpori immortalitatem; quam fuisse donum gratiae, non vero naturalem hominis innocentis conditionem, contra Baium definitum est iri. Quidam
etiam in coniugio pro parenιum, cui Deus benedixit, Sacramentum adfuisse autumant, seu signum rei saerae, quatenus per illud sutura Christi et Ecclesiae coniunctio mystice significabatur , quod etiam innuit S. Augustinus 8). Communior autem theologorum sententia est, in statu innocentiae nulla ex illisse veri nominis sacramenta. Hanc sententiam defendit etiam S. Thomas ibi dicens:
et In statu innocentiae ante peccatum Sacramenta necessaria non fuerunt: cuius ratio accipi potest ex rstetitudine status illius, in quo superiora inferioribus dominabantur, et nullo modo dependebant ab eis; sicut enim mens suberat Deo, ita menti su erant inferiores animae vires et ipsi animae corpus. Contra hunc autem ordinem esset, si anima perficeretur vel quantum ad scientiam , vel quantum ad gratiam per aliquid comporale , quod sit in sacramentis. Dideo in statu innocentiae homo Sa-eramentis non indigebat, non solum in quantum sacramenta ordinantur ad
469쪽
remedium peccati . sed etiam in quantum ipsa ordinantur ad animae persectionem. 2 Et sane - Sacramenta,
quae ei iniere Christi profluxerunt, ad oeconomiam Redemptionis pertinent. Sicut Ergo Filius Dei incarnalus non fuisset, si fidam non peccasset, ita etiam sacramenta non extilissent. Si homo in statu' innocentiae permansisset, dicente ipso Christo: Non est opus valentibus medicus, sed
male habentibus is l. Neque S. Au-quqtinus huic sententiae advsersatur.
Nam de Gon. ad liti. 'i appellat lignum vitast sacramensum, quatenus sacramentum tales acceptum rem arcanam designat. doeens, in ligno ritae liguratum esse Christum, qui vera Sapientia est, ut in petra de qua fluxerunt aquae, ait enim: et Erat ergo et lignum vitae, quemadmodum petra, Christus, nec sine in Isteriis rerum spiritualium etc. 3 At petraverum propriumque Sacramentum ,
prout hic accipitur, non fuit, ideoque
nec lignum vitae. Matrimonium in nova tantum lege ad sacramenti dignitatem elevatum esse. S. Augus1inus cum aliis Patribus docet. ut inserius ostendetur. Uude et lain S. Tho-mus 3ὶ dicit: e quod matrimonium
fuit institutum in statu innocentiae, non sΡcundum quod est sacramΡn-lum Sed secundum quod est in ota scium naturae; ex consequenti lamen
aliquid significabat futurum circa Christum et Ecclesiam , sicut et Omnia alia, quae in sigura Christi prae
2. Postquam proloparenti'S pneca Veruut . set non solum seipso sed etiam omnes suos posteros gratia divina privavoristit, mox iisdem Messias
seu Redemptor promissus suil 43; et
liun modo per fidom in Mpssiam venturum a culpa liberari et salvari potuisse. Id S. Scriptura contestatur.
Nam Aci. IV, 12 Petrus dicit: Mnest in alio aliquo salus inisi in D. N. Ι.
Christo . Nec enim aliud nomen est sub eo B dutum hominibus, in quo oporteat nos sali os fieri etc. Acl. XV.l 1 ait: Per gratium Domini Iesu Christi credimus sui ruri, qu mudin udum es illi, nempo Patres V. T. Paulus quoque seribit: Fundamentum aliud nemo potesι ponere praeter id, quod positum est, quod ess Christus Iesus 53; cuius sile in vos primus docui, ut Salutem consequi possitis.
Ni mo ergo neque in veteri tegiam eu-to. neque in novo alium modum adinvenire potest salutem obtinendi,
nisi fidem in Chri tum . Unde meritos. Augus inuq 6i ad Optatum inquit
c Illa est fide salva . qua credimu ' . nullum hominem sive maioris, si vuparvulae quamlibet et recenti S a la- iis , liberari a contagione mortis au-liquae et obligatione peccati, quod prima nativitate contraxit, nisi per unum mediatorem Dei et hominum , hominem legum Christum . . Et denupl. et concup. II i scribit: . Eadem si les mediatoris salvos iustos facie bal antiquos , pusillos cum magnis. Quia sicut credimuς nos, Christum in carne venisse, sic illi venturum: Si ut nos murtuum, sic illi moriturum. Ita oui uos Catholici prosi iuntur, in veteri li ge necessariam fuisse homi uibus fidem in Messiam ventu rum , ut iustificarentur ι i salvaren-lur. lmo non uulli Patres et theologi docent, solam iidem interiorem homines iustificasse et in hac ε'pochan ullum signum externum divinitus institutum fuisse ad fidem excit pndam Seu applicandam, aut ad iustifi-
470쪽
rationem concedendam. Ita Tertullianus lin aperte concedit, ante legem solam fidem ahsque ullis signis oxiserioribus sufficientem fuisse ad salutem, dicens: et Fuerit salus retro per fide in nudam anto Domini passimnem et resurrectionem , at vhi fides aucta est credendi in nativitatem, passionem et resurrectionem eius, addita est ampliatio sacramenti, obsignatio baptismi, vestimentum quodammodo fidei, quase retro erat nuda. 3 S. Gregorius v. s2ὶ ait: c quod
vero apud nos valet aqua baptisma
iis, hoc egit apud Veteres vel pro parvulis sola fides, vel pro maioribus virius sacrificii, vel pro his, qui ex
Abrahae stirpe prodierant, mySterium circum eisionis . , rin. Beda s3 sic loquitur: c qui vel ante tempora circumcisionis, vel etiam post datam circumcisionem de extoris gentibus Oxtitere fideles; ut exemplar patientiae Iob et amici liherique illius, sive
victimis hostiarum se Suosque ah 0riginali peccato, seu certo sola fide Salvahant, quia iustus ex si de vivit, et sine si de impossibile est placere Deo. sS. Bernurdus Ep. ad Hugonem 4 , postquam dixit Abrahamo eiusque
posteris datam esse ei reuincisionem in remedium peccati originalis, sic pergit: e In nationibus vero, quotquot inventi sunt fideles, ad ullos quidem side et sacrificiis credimus expiatos , parvuli S autem solam profuisse, imo et suffecisse parentum sidem. v S.
Thomas 5 inquit: et Sicut ante institutionem circumcisionis sola fides Christi suturi iustificabat tam pueros, quam adultos; ita etiam et cireum eisione data. Sed ante ea non requi-
L. de haptismo eap. II L. 4 Mor. e. a. lal L. I in Lue. e. s. si Epist. II. e. i. n. 4.
rebatur aliquod signnm prolestativum huius fidei, quia nondum homines fidelos seorsimal, infidelibus coeperant adunari ad euitum unius B i. x Ita etiam sentiunt Magister seni. 6 ,
non obstantibus, multis probabile videtur, fidem tu lis eantem in hac epocha Sulam et nudam non fuisse, sed aliquo signo seu actione Bxterna, cir- Cia investitam . Nam S. Augustinus l0 ait: ε Noe ideo credendum est, ante circumeisionem famulos Dei, quandoquidem eis instrat mediatoris fidos in
carne venturi, nullo sacramento eius
opitulatos fuisse parvulis suis, quamvis quid illud esset, aliqua necessaria causa Seri plura sacra latere vol uerit.
poribus nempe ante circumcisionem omnino laluit sacramentum iustificationis ex fide: , non ait S. Doctor, nullum fuisse, sed latuisse dim- taxat sacramentum , quod ex fide iustificaliat. S. Prosperi lii inquit: . Non irreligiose credi. neque inconvenien-ler intelligi. quod isti paucorum dierum homines ad illam pertineant
gratiae partem, quae Semper universis est impensa nationibus, qua utique si bene eorum uterentur parentes, etiam ipsi per eos iuvarentur; vquibus verbis innuit aliquod remedium externum, quod ad salutem parvulorum applicari poterat. Innocen
natim de parvulis cuiusque Statuqdicit: c Absit enim, ut universi parvuli pereant, quorum quotidie tanta multitudo moritur, quin et ipsis misericors Deus, qui neminem vult pe ire , aliquod remedium procurave