장음표시 사용
541쪽
definitur; gratia habitualis, annexum
habens ius ad gratias actuales neces sarias ad assequendum finem proprium euiusque sacramenti. Singulavera Sacramenta praeter sanctificantem gratiam peculiarem aliquam, quae sacrui inulatis dieitur, conferre, gravia argumenta evincunt. Christus enim, eum septem saeram era a instituit, unumquodque ad peculiarem e laetum ordinavit; ergo necesse est,
ut quodlibet suos habeat peculiares essectus, seu gratiam sibi speciatim
annexam , quam Sacramentalem v
eamus. Nam nisi saeramenta ad quo dam peculiares sines ex sua institutione reserantur, nulla potest ratio assignari, cur septem sacramenta institula sint a Christo, quae cum omnia eundem finem haberent, non aliter inter se disserrent, nisi externo ritu. Certe sufficeret, ut unum sacramentum esset, quod gratiam daret. Et aliud, quo data augeretur. Sed non
ita res se habet, cum Tridentinum l expresso definiat: Si quis diaeerit,
sacramenta novae legis non esse ad salutem necenaria, sed Supersiua....tieeι omnia singulis necessaria non sitis: anathema su . Haee constanter
Εeelesiae doririna fuit, quae in eo semper singularem divinae providemtiae dispositionem agnovit, quod diversis hominum necessitatibus div rsa quoque remedia praeparaverit. Varios istos spirituales sacramentorum esseclus M. Patres agnoverunt.
tur, ut anima emaculetur; caro ungitur, ut anima consecretur; caro
manus impositione adumbratur, ut anima spiritu illuminetur; caro corpore christi vescitur, ut anima de Deo saginetur. γ S. Bemardus iri inquit: e Divisiones gratiarum di-
Am. m. Miversis traditae sunt sacramentis. ν
genius IV in deerelo haee habet:
Per baptismum spiritualiser renases mur: per consimalionem austemur in gratia, ri roboramur in stra: r nati autem eι roboravit nutrimur divina eueharistiae alimonia. 0uod si per precatum incurrimus aegriιudMuem animae, per poenirentiam spiritualuer sanamur: spirituaIiter esiam et eorporaliter, prout animae ery diι, per σι remam unctionem: per ordinem vero Melesia gubernatur, et multiplicatur spiritualiter, per matrimonium augetur eorporaliter. Porro ad fines istos varios et distinctos assequendos necessaria ubdetur propria et specialis gratia saeratnen talis, esseetus quippo saer menti induit rationem medii respectu sinis eiusdem sacramenti, ac nisi effectus ille varius foret ae distinctus, vix aliter disserrent inter se sacramenta, quam externo ritu neque unum alio maioris foret necessitatis. Verisimilius autem est gratiam sacramentalem non esse habitum distin-elum a gratia sanetificante, quia superfluus omnino videtur latis habitus distinetus a gratia sanctificante , siquidem haec una id omne praestat, quod praestaret distinetus ille habi-ius; animam quippe eiusque saeuitates perficit et complet in ordine ad
exercendos supernaturales aetus proprios cuiusque sacramenti: ergo Sacramentalis gratia supra habitualem sanctitatem adiicit solummodo ius aliquod eertum, ae landatum in divina promissione, qua se gratuito obstri xit Deus, ut dignae satramentorum perceptioni et gratiam sanctificantem annecteret, et ius tribueret obtinendi actualia gratiae auxilia ad finem uniuscuiusque sacramenti proprium assequendum. Neque porro est, quod
542쪽
M2 PARS Iv. reformident nonnulli ius illud admittere, ne sorte gratia desinat esse gratuita, ad quam ius habetur. Quis nim non videat. ius illud non in nostris meritis, sed in liberali. et plane gratuita Dei promissione, ae benevolentia landatum esse, nee alio litulo esse debitum, quam fidelitatis Dei, qui fidelis est in promissis, et in necessariis nunquam deest' 4. Quaerunt demum theologi. quam tam sacramenta gratiam conserant, et an in omnibus semper aequalem' - Quaestio autem hie est de eodem sacramento in se consideralo, non comparate ad aliud; nam certum est, sacramenta specie distincta ex se inadi
qualem conferre gratiam, quia iuxta contilium Tridentinum it sacramenta novaa legis non sunt inter se paria, sed unum esι altero dignius: et hoc manifestum est in eueharistia, quae realiter in se continet sontem omnis gratias: causa autem nobilior et dignior ex se nobiliorem producit essectum. Sed idem specie sacramem sum aequalem semper stratiae esseerum conferι iis, qui aequaliter pra parati illud preeipiunι, quia ubi causa est eadem et eodem modo applieata, et dispositio ex parte suscipientis ea.dem, essectus idem plane esse debet. Nam sacramenta, ut ex inserius di-eendis clarius apparebit, operantur ad instar eausarum naturalium; duae
autem caurae naturales, solo numero
distinctast, ex. gr. duo ignes, ex Se aequalem omnino calorem producunt: ergo et duo sacramenta solo numero
distincta, ex. gr. duo baptismata, ex se abstrahendo a dispositione subieeti aequalem gratiam producunt. Neque, ut nonnulli opinati sunt, ex parteministri maior esseelus repeti potest. Nam, ut iam probatum est, maior Sa-
eramentorum ericius a probital mi.
nistri non pendet I 501 . Ideo S.
mentorum non datur melior per meliorem ministrum. Aliquid tamen annexum impetrari potest recipienti sacramentum per devotionem ministri: nee lamen minister illud operatur, sed impetrat operandum a DRO; vunde maior essectus annexus non iam
sacramento collato, quam potius pro ei bus susis adscribendus est. - Αt- lenta vero dispositione recipientium, idem specie sacramentum aequalem gratiam aequaliter dispositis consertex Opere operato, inaequalem inaequabiliter dispositis, ita ut quo melior
dispositio fuerit, eo maior sequatur enetus. Id expresse docet S. νυ- mas i 3 dicens de haptismo: et Quidam tum maiori, quidam cum minori devotione ad baptismum ae epdunt et ideo quidam plus, quidam minus de gratia novitatis accipiunt: sicut etiam ab eodem igno accipit plus caloris, qui plus ei adpropinquat, licet
ignis, quantum est de se, aequaliter ad omnes suum calorem diffundat.
tandem doctrinam tradit concilium Tridentinum i4 docens , haptizatos
reeipere iustitiam secundum men guram, quam Spiritus sanetus partitur singulis, prout vult, et se undum prinniam euiusque dispositionem eι eo perationem. Ratio theologica a S. Thoma indigitata petitur ex eo, quia
sacramenta operantur ut causae naim rates: istas autem operantur prop0
lio nata ad dispositionem subiecti; sie idem ignis plus ealedicit proximum, minus remolum; maiorem ea.
lorem produeit in ligno Siceo, min rem in viridi; aequalem in aequaliter siceo et proximo. Ergo etiain sv
543쪽
cramenta operantur proportionate ad
B. De modo, quo saeramenta straliam eonferunt.
I 509. Magnum nobis eum Novacoribus dimidium est circa modum, quo Sacramenta N. L. gratiam conserunt. Ut autem status quaestionis rite intelligatur, primum dotiri nameailiolicam exponere, ac dein aberrationes Protestanuum ostendero oportet. - Duplicem theologi eatho
liei modum distinguunt producendi
gratiam: unum eae opere operantia: alterum eae opere operato. M opere
operantis ea producitur gratia, quae a deo coneeditur intuitu fidei ac pietatis, seu meriti illius, qui saera mentum suseipit aut ministrat. Ex opere operato ea gratia produci dicitur, quae vi et efiicaeia ipsius operis externi sacramentalis, a Christo Domino instituti ac debite subiecto applicali
producitur ultra omne meritum ministrantis vel recipientis saeramentum, quamquam non sine praeviis ex parte subiecit sacramentum suscipientis fidei et pietatis dispositionibus, quae non equidem causae sunt essectrices gratiae, neque ipsis sacramentis vim et esse iam tribuunt, quam habent ab ipso Christo deriva. lam. sed removent dumtaxat obstacula, quibus impediri, aut retardari posset vis et efficacia sacramentorum. Ut autem recte intelligatur, quid sit producere gratiam eae opera προ
rato. doetrina Coneilii Tridentini dolusti scalione recolenda est. Docet nempe C niciltim 2 , plures ad iustificationem causas eoo currere: tinalem, quas est gloria Dei et Christi, aevita aeterna euiciensem , quae est Deus misericors, qui gratuito abluit
et sanctifieat; meritoriam, id est, Unigenitum Filium Dei, qui nobis iusti,ficationem promeruit, et pro nobis Deo Patri satisfecit; insfrumenιalem, scilieet sacramenta; formalem deni. que, nimirum iuptitiam Dei, non qua ipse iustus est, sed qua nos iustos saeeit. Praeter has eausas eadem S. nodus l3 exigit in adultis dispositiones sidet, qua credentes vera rase, quae divinitus revelata et promissa sunt, libere moventur in Deum : t moris, quo utiliter concutiuntur; spei, qua se in Deum erigunt sidentes , ipsu in Deum sibi propter Christum propitium sora; amoris, quo ipsum Deum tanquam omnis iustitiae sontem diligere incipiant: detestationis peccati eum proposito inchoandi novam vi. lam, et suscipiendi baptismum vel poenitentiam. Harum vero dispositi num necessitas ex iis, quae alibi
dicta sunt, aperte dignoscitur; nam cum peccatis homo adhaereat libere, perversa cupiditata et voluntaria malitia, necessum est, ut divina gratia ex ei latus libero arbitrii motu ad iustiliam accedat. - Sacramenta itaque sunt instrumenta gratiarum; in quorum instrumentorum usu duas aeti nes distinguimus: una emerna est, qua materiam a Deo praescriptam, certisque verbis consecratam exhibot dispensator aut probus, aut improbus, eamque applicat subiecto aut praedietis dispositioni hus exornato, aut iis destitulo; altera aetio est intima et occulta, qua Deus non intuitu probi talis ministri, aut dispositionis suscipientium , sed vi institutionis, in qua relucet Dei miserie ordia et Christi
meritum, per signa sensibilia largitur gratiam, quae, modo pravae V luntatis obicem non inveniat lut autem non inveniat, sae iunt dispositio.
544쪽
5M PARS IV. nes praedictae ,suscipientes mundat sanctificat, innovat, corroborat. Est itaque produci gratiam ex opere προrvio, illain produci per sacramenta tanquam per causam instrumentalem, non vi exterioris aetionis tantum, sed etiam intimae, qua Deus gratiam seu
dona spiritualia elargitur, ob dignitatem institutionis et applicationem meritorum Christi signis sensibilibus divina voluntate et institulo Christi alligata: sicut e contrario produci gratiam eae opere operantis est illam produci non ob rei exhibitae institutionem, non ob dignitatem signorum, non ob merita Christi visibilibus signis alligata, sed intuitu probitatis ministrantium et fidei suscipientium,
quemadmodum duo minuta a muliere pauperrima in gazophylacium proiecta , ex opere operantis habuerunt meritum singularis insignisque eleemosynae. Ex hac declaratione patet discrimen, quod inter essectum, qui ex opere operato, et inter essectum, qui ex opere operantis producitur, intereedit; et exinde etiam clare per- spieitur, in doctrina catholica, iuxta
quam Sacramenta gratiam ex opere operato conserunt, vim et efficaciam, adeoque etiam dignitatem ac excellemtiam sacramentorum in clarissima luce collocari. - Ast a doctrina catholica longe discesserunt Novatores. Praecipue Ambaptistae et Sociniani
rectam sacramentorum notionem penitus evertunt, quia omnem Sacramentorum usum et fructum in eo collocant, ut nuda et sterilia sint signa lum externae professionis si dei christianae, tum distinctionis fidelium ab insidelibus. Hanc Anabaptistarum sui temporis opinionem acriter perstri gunt Lus herus et Calvinus, Vocantque Sacramenta non tantum gigna-
cula, sigilla et pignora divinarum promissionum, sed etiam Dei instrui ii taet organa gratiae; at nonnisi vocibus ah Ana baptissis discrepant; siquidem
Lutherus et Calvinus sacramenta vocant gratiae instrumenta mediat lantum, quatenus scilicet fidem alunt et excitant, qua sola homo iustus fit, et sine qua nullum et vacuum est sacramentum. Ιla Lutherus ili scribit: et Baptismus neminem iustificat. nee ulli prodest, sed fides in verbum promissionis, cui additur bapti Sinus... Ideo sunt signa seu sacramenta iust ficationis, quia sunt saeramenta iust sieantis fidei et non operis; unde tota eorum emcacia est ipsa fides, non
Verum esse potest, sacramentis inesse vim esticacem iusti sieationis, seu ESSE signa ellicacia gratiae. Haec enim omnia dicuntur in laeturam fidei ex ignorantia promissionis divinae. Nisi hoc modo emeaeia dixeris, quod si adsii fides indubitata, certissime Et esseatissime gratiam conserunt. BIdem sentit Melanchthon i3ὶ seribens de sacramentis: c Fidei exellandae gratia signa sunt proposita. - P habilis et illi voluntatis sunt, qui ΕΥ- bolis, seu tesseris militaribus haec
Signa comparaverunt, quod essent notae tanIum, quibus com Sceretur,
ad quos perlinerent promissiones divinae s Calvinus ιὶ docet, et hoe un,
cum esSe sacramentorum officium , ut Dei promissiones oeulis nostris spectandas subiiciant, et eorum nobis sint pignora. x Kt ibid. tb ait.
c alias non esse sacramentorum,
quam verbi Dei paries, quae sunt, o serre nobis, ae proponere Christum et in eo coelestis gratiae thesauros. REquidem Protestantes in sua doctrina constantes non fuerunt, sed animad
545쪽
vertentes,in ista emeaeiam Sacramentorum nimis deprimi, aut potius penitus e medio tolli, ad doctrinam catholieam propius accedere, imo, ut observat cl. Meliter is , in consessioue Augustana notionem operis Opera i reeipere visi sunt. Αst non possunt Protestantes de meramentorum efficacia rectos sensus habere, quamdiu amrmaverint solam fidem iustifieare. Si enim sola fides est iustificationis causa. legitime insertur, sacramenta se solis, praescindendo a fide, nihil posse, sed inertia esse et sterilia signa, adeoque gratiam ex opere operato non produci. - Contra Pro testantes ergo probandum est dogma catholicum, quod cum ei. Perrone ita aptissime proponitur: Sacramenta N. L. non sunt instituta ad solam s-dem nutriendam, sed continent gratiam, quam significant, eamque non ponontibus obieem conserunt ex opere operato.
q. S. Seriptura essectus saeramen. torum spirituales, nempe gratiam, remissionem peccatorum, hominis innovationem, regenerationem, Sanctificationem ele. non fidei per signa externa excitatae, sed ipsis ritibus ossiciisque exterioribus, qui hus sacramenta conseruntur, tribuit, ex quo patet, Sacramenta ex virtute sibi divini ius insita et propria, seu ex opere
operato essectus Suo, producere. FDeillimo id ostenditur circa duo sacramenta, quae nobiscum venerantur
Protestantes, nempe circa baptismum
et eueharistiam. Etenim Christus de baptismo loquens ait: Nisi quis renatus fuerit eae aqua eι Spiritu sancto, non potesι introire in regnum Dei 2ὶ: ergo vis regenerandi eompetit aquae baptismali tanquam instrumento , et Spiritui saneto tan-
Instil. Theol. τοι. IV. ART. VI. 5nquam causae principali, alias frustrael salso diceretur: Nisi quis renatus fuerit eae aqua eι Spiritu sancto ele.
Eandem veritatem eonfirmat Apostolus dicens: Christus dilexiι Ecel
xium, eι seipsum tradidit pro ea, ut illam suntlificaret, mundans Iuraeronquae in verbo vitae 33: quibus ve his homines mundari et sanetisseari dicuntur, non per fidem elici lana, sed per ipsum lavacrum, Seu baptismum legitime collatum. Idem repetit ad Tit. scribens: Satros nos fecit per Iaraerum regenerationis es renorationis Spiritus saneti 43. Petrus quoque lan-
quam medium, seu instrumentum, quo obtinetur remissio peccatorum , et accipiuntur dona Spiritus sancti, non fidem, sed baptismum comm morat dicens: Baptizetur unusquisque vestrum in nomine Iesu Christi. in remissionem peccatorum Pestrorum: et accipietis disum spiritus soneti 5 . Saulum a Christo Iesu mirabiliter voealum, et certe iam fido repletum , ita alloculus est Ananias :0uid moraris' murge eι baptizare M ablue petere a tua 63: siculi ergo aqua sordes corporales detergit, ita b iptismus abluit peceata non per fidem quam excitat, sed propria divinitus sibi insita virtute. Quod optime
confirmatur per verba Praecursorisdieentis apud Mailli .: Go boptizo vos in aqua in poenitentiam: qui autem
post me renturus est, fortior me esι, cuius non sum dignus ealceamenta
portarer ipse ros baptizabit in spiritu sancto et igni 7 3; quibus verbis apertissime baptismus Christi quoad
vim et efficaciam longe praeponitur baptismo Ioannis, imo tantum discrimen inter hunc et illum ponitur, quantum est inter aquam et Spiritum sanetum. Constat autem, baptismum
546쪽
5M, PARS IV. SECTIO N. eum nempe de unoquoque saeramen
to singillatim iraelabitur. Sed qua ex Ss. Bibliis allata sunt, satis ostendunt, sacramenta minime esse signa. nuda omni effigientia destituta, quaa nonnisi fidem disinis promissionibus habendam excitent, aut nos discipulos Christi esse demonstrent, sed eis vim effectricem gratiae divinae ine se, quam per Semel ipsa, vi ipsius Metionis, virtute Domini, seu Spiritu
Sancto per eam operante, nobiscum communicant. 2. M. Patres, quamvis nulli hi as- Serant, Sacramenta gratiam conferre eae opere operato, quoniam hic modus loquendi post aevum Patrum introductus suit, idem lamen, quod per praelatam locutionem designatur, anus super illos, es aeripiebant Spiri-iliis verbis tradiderunt. Constanter tum santium 1 . De eucharistia chri- nim docuerunt, ipsam actionem S xtus ipse dicit: 0ui manducat hune tramentalem esseelus producere L panem, vires in aeternum i 2 . Deilutares. Tertullianus i6 inquii: εο- poenitentia inquii: 0uorum remise- mnes aquae sacramentum sanetisca- ratis peccata, remittuntur eis. De ex-itionis consequuntur, invocato Deo. trema unctione Iacobus ita loquitur: Supervenit enim statim Spiritus de orent Presbyteri Ecclesiael superieoelis, et aquis superest, Sanetificans eum linfirmum) ungentes eum oleo inieas de semetipso, et ita sanctificatae nomine Domini, et oratio fidei salva- vim sanctificandi combibunt. , Et debit insirmum, et alteriabit eum Do-iresur. carnis scribit: e Caro ablui. minus, eι si in peceas is sit, remiι-itur, ut anima emaculetur. Caro un- tensur ei 33. De ordine Paulus scri-igitur, ut anima consperetur. Caros bii: Noli negligere gratiam, quaeignatur, ut anima muniatur. Caro m&data esι tibi - eum impositione ma-inus impositione adumbratur, ut ani- nutιm presbyterii 4 ; et iterum: Re-ima Spiritu illuminetur. Caro corpore instites gratiam Dei, quae est iniet sanguine Christi vescitur, ut et a- te per impositionem manuum mea-inima de Deo saginetur. v Clemens rum 5). Matrimonii denique gratiam Aleae. t 8 dicit: Baptismus voratur commendat et insinuat Christus, tum e lavacrum, per quod peecata abste nuptias in Cana Galilaeae praesentiaigimus, gratia autem, qua rem illuntur sua cohonestavit et sanctificavit. Etspoenae, quae peccatis debentur; it haec quidem ex Scripturis ducta pro- luminatio autem, per quam sanctam batio sussiciat, plenior enim et accu- illam et salutarem lucem intuemur.3 ratior propriis locis servanda est,sS. Cyprianus is haee habet: Calethumenos et plene sanctificari et esse
Ioannis non iustificasse homines propria virtute, sed exeitasse fidem inventurum Messiam, per quam homines iustificabantur: ne ergo dieatur, baptismum Christi quoad efficaciam non disserre a baptismo Ioannis, et hune Praeeursorem Domini salsum
asseruisse, netessario dicendum est,
baptismum Christi alio modo gratiam
producere, quam excitando fidem, nimirum conserendo propria virtute Spiritum sanetum, sctu ex Dp rct Operato. Eodem modo eliam easelera Sacramenta gratiam conferre dicuntur, essectus enim illorum salutaris non
fidei exeilalae. sed ipsis ritibus iuxta institutionem Christi celebratis in S. Seriptura attribuuntur. De confirmatione lepitur: Tunc imponebgni ma-
547쪽
filiox Dei, v eum sacramento baptismi renascuntur. Origenesul inquit: e Perbaptismi sacramentum nativitatis somdes deponuntur, propterea baptigantur et parvuli., S. Cyrillus Hier. 12 adhortatur Catechii me nos, ut spectentc ad gratiam sancti Spiritus, quae una cum aqua datur. 3 S. optatus Misen. t 3 ait: ε Baptisma Christianorum. Trinitate consecratum, confert gratiam : si repetatur, facit vitae iacturam. x S. Bnsilius sol affirmat. per baptisma c animam regenerari, et ad verum iuventutis storem reverti; a et paulo post addit: e Baptismus est mors peccati, regeneratio animae, adoptionis donum. v S. Gregorii u Mssenus, Drat. in Christi baptisma, non solum ipsum vocat et expiationem pec- ealorum, remissionem d lielorum, renovationis et regenerationis eausam; a Sed praeterea subdit: et Aqua, eum nihil aliud sit quam aqua, Superna gratia benedicente ei, in eam, quae mente pereipitur, hominum renovat regenerationem. Quod si quis mihi rursum dubitando et ambigendo negotium exhibeat, continenter interrogans et Sciscitans, qua ratione aqua regenerei Τ-dieam optimo iure ad eum: Ostende mihi modum nati-xi latis. quae fit secundum carnem, ei ego tibi vim regenerationis, quae
secundum animam sit, exponam. 3S. chrysostomus ibi inquit: Id, quod illic operatur circumcisio in depositione carnis, id agit hic baptismus in depositione peccatorum. 3 Et alibi is prolixe docet, esse credendum verbis Christi asserentis, aquam vim habere regenerandi, quamvis modus superet rationem. S. Hieronymus i i ad 0ee, num seribit: et Quantam vim habeat
T. MIb iptisma, et aqua in Christo sayclit steato gratiam, paulo post doeeboia pet infra, allatis multis testimoniis et figuris, addit: a Dies me deficiet, si euncta, quae ad polentiam baptismi
pertinent, de scripturis sanctis v luero digerere. 3 S. Augustinus tract.
80 in Ioan. 8i baptismi emeat iam ast mirans, interrogat: et Unde ista tantal virtus aquae, ut corpus tangat, et cor abluat' a Contr. Cresco n. 9ὶ ait: a Non Porum meritis, a quibus mini Stratur, nec eorum, quibus ministratur, conflat baptismus, Sed propria sanctitate, et veritate propter eum, a quo institutus est, male utentibus ad perniciem, bene utentibus ad salutem. Et contr. Faustum 10 scribit: e Sacramen lorum vis inenarrabiliter v let plurimum, et ideo contempla Sacrilegos facit. Impie quippe contemnitur, sine qua non potest persei pie'las. x Porro si Sacramenta obiective dumtaxat agerent, movendo et exciatando fidem; nihil profecto iam 8tue pendum et ad explicandum disseile
occurreret: ergo iuxta S. Augus inum alia, quam pure externa et ob lectiva, in sacramentis agnoscenda vis
est et emetentia. S. Imbrosius l11 exemplo Naamani, qui initio lepram
suam per aquam mundari posse non eredidit, demonstrat verissimum es se, quod nonnullis e impossibile videbatur, ut peccatum ablustret aqua.
S. Cyrillus Aleae. 12ὶ inquit: ε Quemadmodum viribus ignis intensius aqua calefacta non aliter urit, quam ipse ignis; sic Spiritus sancti ope ratione aqua, qua baptizati corpus aspergitur, reformatur ad divinam viris tutem et potentiam. 3 S. Leo M. 13 ita loquitur: et omni homini rena-
548쪽
518 riss vi. Menti aqua baptismalis est instar uteri virginalis, eodem Spititu sancte replente sontem qui replevit et Virginem, ut peccatum, quod ibi vacum it sacra conceptio, hic inrstica tollat ablutio. x S. Dan. Damuscenus s ita praeclare de sacramentis disseri lc Cum Deo explorata sit imbecillitas
humana, quae ut plurimum ea aver- Satur, quae usu minime trita Sunt,
hine fit, ut pro solita sua erga nos indulgentia per ea, quae Nasurae familiariu sunt, res natura sublimiores estitia . Et sicut in haptismo, quoniam in more hominum positum est, ut aqua laventur et ungantur oleo, Spiritus gratiam cum aqua eι oleo copulurit, ut lavacrum illud regeneralionis saceret: eonsimili modo quia hominum consuetudo est, ut panein edant, vinumque et aquam bibunt, idcireo coniuncta cum illis sua Divinitate, haec corpus et sanguinem suum fecit, ut per usitata et naturae
consentanea assurgamus ad ea, quae supra naturam sunt. 23. Contilia dogma catholicum definierunt. Constantinopolitarium I hunc articulum si dei credendum proponit. Confiteor unum baptisma in remi,sionem peccatorum, salsa autem esset lalis professio, si baptisma propria virtute remissionem peccatorum non conferret, sed sola fides iustificaret. ui laritanum II ean. 2 dicit: Parruli qui nihil pereulorum in seipsis adhue committere potuerunt, ideo in remissionem peccatorum veraciter baptizantur, uι in iis resteneratione mundetur, Wwd generatione tr erunι. Etiam ab initio anathema dicit illis, qui negant, per baptismum in parvulis originalem culpam deleri, aut qui dicunt, formam baptismi in remissi nem peccatorum in iisdem non veriscari. Arousicanum II caii. 25 ita lo-
l quitur: me etiam secundum fidemia, tholicam eredimus, quod accepta per baptismum gratia, omnes baptizati, Chris o auriliante es cooperante, quae ad salutem animae pertinent, possint, et debeant, si Meliter laborare voluerint, adimplere. Florentinum in decreto pro Armenis ait: Norae lagis
tum a sacramentis disserunι antiquae legis. Illa enim non cauεabant str lium, sed eam solum per passionem Christi dandam esse sigurabant: haec rero nostra Hι continent gratium, eι ipsam digne suscipiensibus e ferunt. Pridentinum Sess. In doctrinam e tholicam variis canonibus contra Novatores clarissime definivit; ait enim can. 5: Si quis diserit, haec sacra-l menta propter solam Dem nutriendam ins itula fuisse: anathema sit. Can. 6: Si quis diaeerit, sacramenta novae legis non continere gratiam, quum signistrant, aut gratiam ipsam
non ponentibus Dbicem non cunferre, quasi signa tantum referna sint acceptae per fidem gratiae rei iustitiae, ι Nolae quaedam christianae profes- sionis, quibus apud homines discernunιur Adeles ab insidelibus : anath ma sit. Can. 7: Si quis diseris, non dari gratiam per huiusmodi sacramenta semper et omnibus, quantum esι eae parιe Dei, etiamsi rite ea suscipiant, sed aliquando et aliquibus: anathema sit. Can. 8: Si quis dis ris, per ipsa novae legis sacramenta essi opere operato non conferri gratium, sed solam sidem disinue promissionis ad gratiam consequendum sufficere: anathema sis. 4. Ratione theologica sic veritas iam firmata patescit. Nemo sane infici abi, ur. tribus tantum causis tribui posse gratiam, quae in Sacramentis conse tur, scilicet vel sanetitati et fidei ministri, vel merito subiecti, vel ritui
549쪽
demum exteriori, quo sacramentum ad fidem mellandam ordinari, et per eonfieitur. Sed huiusmodi gratiae cau- hanc iusti sicare. - Quantum autem sa non est sanctitas et fides ministri, Novatores in hac sua sententia a vero eum salentibus etiam Protestantibus, aberrent, patet ex argumentis allatis, valeat sacramentum, quamvis ab im-iquibus probatum est, sacramenta N. probo et infideli celebratum; eausa L. straliam eae opere operato conferre. non est meritum suscipientis, cum Nullatenus autem hoc idem de sacra- baptismus, quod etiam Lutherani et mentis veteris legis propugnari potest, Caiviniani contra Anabaptistas propu-iquae non solum extrinsece, ut Nova-gnant, iustificet insantes, qui actualis lores contendunt, sed etiam intrinse- fidei et meriti non sunt capaces. Ergo ce et quoad emeaeiam a sacramentis hilui tantum exteriori sacramenti vis novae legis disserunt. Siculi enim lex conserendae gratiae adiudicari debet. nova legem veterem longe antecel- sed gratiam conferre vi actionis ex-ilit 31, ita necesse erat. ut etiam Saer ternae sacramentalis a Christo insti- menta in noxa lego persectiora sti em- tutae, ac rile subiecto applicatae, il- caciora essent, quam in veteri lege.
lud apprime significat, quod a Caiho-luuamvis autem theologi in deiermitieis intelligitur per verba eae opere o, nanda emeaei a sacrameniorum V. T. perato I ergo sacramenta N. L. gra- non consentiant, communiter tamentiam eae opere operato producunt. adhaserent S. Thomae, qui omnino de Nota 1. Inter Novatoriam errores negat sacramentis Mosaicis, imo et ipsi iste quoque recensendus est, quod as- circumcisioni, virtutem iustificandi eae Serere non erubuerint, Sacramenta opere operato, concedit tamen hanc veteris legis quoad internam estic ivirtutem eae opere operansis. Solidisciam, seu quoad modum producenditelenim argumentis probatur, sacra- gratiam a sacramenus novae legis di- menta veteris legis gratiam non constincta non fuisse. Lu herus seri- tulisse ex propria virtute, sed solumbit: et Error est, Sacramenta novae ex fide in Iesum Christum venturum.
Iegis disserre a sacramentis veleris le- David poenitens ita Deum allatur: Sigis penes efficaciam significationis, id νοIuisses fueriticium, dedissem utiqus, est, quod nostra efficaciter significent holocaustis non delectaberis: saeriselaciendo quod si gurant, non illa. λοι- rium Deo spiritus contribulatus ι et sinus vero 2) ait: c Quidquid ergo ubi lotam suae iustificationis causam
nobis hodie in sacramentis exhibetur, ab interna cordis contritione, non amid in suis olim recipiebant Iudaei item ah exlurna sacrificiorum oblati Christum scilicet eum spiritualibus ne repetit. Paulus Gal. IV, 9 saera- suis divitiis. Quam habent nostra vim menta I. L. voeat infirma et egenam tu tem, eam quoque in suis sentiebant;stem uιa, non alia de causa, nisi quia ut scilicet essent illis divinae erga se gratiam et sanctitatem ex se minimcthenevolentiae sigilla in spem aeternae conserebant, sod solum ex operantis salutis. 3 Haec porro dictitarunt hae- fide et pietate. Ηebr. VII, 18 etc. eo m-resiarchae, non ut virtutem sacramen- parationem inter veterem et novam
torum I. L. extollant, sed ut emea- legem instituens ait: Reprobatio qui-ciam Sacramentorum N. L. deprimant idem sit praecedentis mandati propter et ostendant, haec sicut illa, nonnisi infirmitatem eius, et inutilitatem :Π L. de rapi. h byl. e. do bapti nihil iud perseetum nouitilam
550쪽
id est, reiicitur Aaronicum sacerdolium et lex Mosaica, non quod mala sint, sed quia imperfectiora et insu seientia ad iussis candos homines :nullum enim hominem lex potuit ad vera in iustitiam perducere. Hebr. IX, s dieii: Munera et hostia offeruntur, quae non possunt tuata conscientiam perfectum facere ferrientem. Et Hebr. X, 1 etc. inquit: Umbram enim haberis leae fusurorum bonorum non ipsam imaginem rerum, per singulos annos eisdem ipsis hostiis, quas osse runt indesinenter, numquam potessaccedentes perfectos facere; et postea Impossibile enim est, sanguine saurorum eι hircorum auferri peccata. - Cum testimoniis biblicis consentiunt Ss. Patres, qui inter sacramenta veleris et novae lρgis ratione em eaciae maximum discrimen agnoverunt. S. Basilius is 3 ait: . Quid igitur eonfers baptismala uiri usque testamenti in quorum sola communis appellatio. rerum autem lanta disserentia, quanta somnii a veritate ac umbrae et imaginum ab his, quae revera
ubsistunt' , S. Ambrosius in lib. de saeramentis 12ὶ inquit: ε Diviniora
et priora sunt sacramenta Christi norum . quam Iudaeorum: a et in
na in deserto cum sacroSancta eueharistia seribit: c Panem illum, qui
manduca erunt, omnes mortui sunt in deserio, ista autem esca, quam a
cipis, iste panis vivus, qui de eostio descendit, vitae aeternae substantiam suhministrat. S. Chrysostomus ait: e Iudaica expiatio nequaquam a peccatis liberabat, sed a corporeis sordi-hus lan lum, nostra vero talis non est: sed multo maior, ae mulla gratia reserta, nam et a peccatis liberat, et a-
nil nam emundat, et spiritus gratiam largitur. 3 S. Augustinus Enarr. in Ps. 53 inquit: et Sacramenta non eadem sin utroque testamento , quia alia sunt sacramenta dantia salutem, alia promittentia Salvatorem. Sacramenta novi Testamenti dant salutem, Sacramenta veteris Testamenti promiserunt
Salvatorem. - Mutata sunt sacramenta, facta sunt faciliora, pauciora, Sublimiora, selieiora a Contr. Faustum 6 seribit: c Proinde prima Sacramenta, quae observabantur et celebrabantur, ex lege praenuntiativa erant Christi venturi, quae, cum suo adventu Christus implevisset, ablata Sunt .... et alia sunt instituta virtute maiora, utilitate meliora, actu faciliora, numero pauciora. v Et quaest. 25 in lib. Numerorum ait: e Si per se allendantur saeramenta vel erat, nullo pacto possunt mederi; si autem res ipSae, quarum haec sacramenta sunt, inquirantur, in eis inveniri poterit purgatio peccatorum ; v quibus verbis S. Do-etor clare adseverat, quod eontendimus, nempe vetera sacramenta ex SP, seu ex opere operato non iustis casse.
sed ex fide dumtaxat, seu ex opere operantis. - Testimoniis S. Scripturae ei Ss. Patrum accedunt desinitiones Conciliorum. Eugenius IV in do-creto pro Armenis dicit: Norae legis
septem sunt sacramenta ,- quae multum a sacramentis disserunt antiquae legis. Illa enim non causabant gratiam, sed eam soIum per passionem Christi dandum esse ligurabant: haec rero nostra eι continent gralium, et ipsam digne suseipientibus tonserunt. Et concilium Tridentinum i 7 haec habet: Si quis dixeriι, ea ipsa novae legis sacramenta a sacramentis an liquae legis non disserre, nisi quia cum remoniae sunι aliae et alii runs em