Institutiones fundamentales linguae Arabicae, in usum juventutis academicae editae ab Hermanno Zschokke,..

51쪽

I 2. B. De regulis Conver ioni A litorarum

Omnes regulao Conversionis, quas Subeunt literne a Dib, ad duplicem reduci possunt classom; depondent enim istarum literarum mutationes aut a vocalibus Aolis, quae influunt in istas litoriis, aut a litoris infirmis ipsis connexis, quo sub respectu duae tantum Conversionis regulae sunt notandae P . I. Regula. Litura infirma, cui ost annexa vocalis aliqua heterogenea, mutatur in aliam litoram infirmam huic vocali homogeneam. Applicatur haec regula in sequentibus casibus: a) Si litora infirma sest vacua et praecedit vocalis - volin, quae sequenti literae ins. est heterogenea, haec mutatur in alteram literam infirmam vocali illi homο-

abit in s ob -): Occurrente autem Fallia non raro litbra infirma immutata manet ot cum vocali praecedenti diphthongescit, v. g. dia et o dii; nonnunquam litora infirma hoc in casu convertitur in i homogeneam vocali Fatha, v. g. pro fit ignis. b) Si in medio non vero in lino) vocum litera infirma est mota vocali brevi et praecedit litora vacua, litera in- firma vocalem prasimittit in litoram proxime praeceden-

tem vacuam fitque ipsi homogenea, v. g. pro desti tit

c) Si utraque litera tum infirma, tum proxime pr-- cedens) est mota per vocalem, istarum literarum vocales ponderari debent pro sua gravitate; hinc, α) si litera proxime praecedens mota est vocali α, litera infirma ammissa sua vocali mutatur in aliam lit0ram

s. 4

52쪽

26 Ι. Pars. De Elementis. II. cap. De Conson. et vocat. permutat. infirmam, quae est homogenea praecedenti vocali

i. e. Elis, v. g. ex desi fit oci; sex fit ta;

δ) quando litora pra0cedens mota est vo Alliet litera infirma vocali - , haec Kesra praemittitur in literAmproxime Praecedentem, cujus vocalis talia abjicitur, quo tacto litera infirmn illi si homogenest, V. g. eX

I) si litera ins mota est vocali et praecodit litora cum-, litura infirma fit homogenea vocali - remanente tamen Fallia vocali, v. g. ex fit contentus sui t);

δ) si literae infirmae a vel l non radicales motae sunt vocali et praecedit in praecedente litera, nonnunquam exserit litera infirma a vim suam in vocalem infirmiorem, quase mutatur in in aut Damina exserit vim in subsequontes literas a vel l non radi cales, quae in , mutantur in media voce, V. g. pro optatio; ε) litera , mota vocali Damina, cui altera Damina praecedit, nonnunquam in a mutatur, V. g. baculi

Not. b. Literae is et di, quae sunt conversas in literam i, non semper scribuntur charactere seu signo lit0rae i, sed figuram suam non raro rstinent. Locum habet in litora ν regulariter autem in litera in verbis; si desectu signi Gazma in tali litem cognoscitur, literam a Vel esse p0sitam pro l, v. g. pro jecit. Accedento Auf-

fixo autem litera haee auι manet, v. g. aut in i mutatur, V. g. ta, jecit eum.

53쪽

g l3. e. De regulis Ariectionis literarum S et O. 27N o t. c. Si duas lit0ras infirmas subs0quuntur in eadem Voce, regula conversionis semper posteri0ri literas applieatur, V. g. ex

fit superior suit, sad mansit satis bibit. 2. Regula. Litera infirma, quae dependet ab alia litera infirma sibi annexa, mutatur in aliam infirmam eum in finem, ut literae hasi facilius aut confluant aut a se invicem di Acernantur : hinc convertitur litera infirma in aliam, quae est eadem cum proxime praceedonte Rut subsequento litora set quidem α) , mutatur in sive hoc praecedat, Sive SubSequRtur, V. g.

δ) si priorem litoram infirmam proxime prste edit 4, mutatur qua vocalis infirmissima in sortiorem Kesra, quae est laomogenea literae a ortae ex es V. g. ex sitiae r rejectus; I) si Fatha in voco est prolongata per Elis, sequens litera infirma sive . , sive a) mutatur in Hamga et secundum

regulas Hamgae est tractanda, v. g. ex rita sit diata

dicens. Not. N0nnunquam duo a concurrentia, quorum prius quiescit, eonvertuntur in a duplicatum conversa simul Damma in KeSra, v. g.

ex diso fit situlae. 13. C. De regulis Abjectionis literarum a et MI. Regula. Litora infirma abjicitur, quotiescunque per hanc abjectionem gratior procuratur pronunciatio; hinc abjiciuntur literae infirmae es et , in verbis, in quibus istas literas qua tertiam radicalem sequitur sttia litora infirma vela 'ρὶ quiescens. In hujus regulae applicatione respici debet vocalis, qua

mota est socunda radicalis; si haec insignita est cum Fatha, Diqi tred by Cooste

54쪽

28 I. Pars. Do Elementis. II. cap. De Cons. et Vocat. permutat.

vocalis inta qua sortissima manet, tertia radicali A autem infirma una cum vocali sua abjicitur, v. g. ex fit lesb jecerunt ; si vero vocalis secundae radicalis est vol ' , vocalis litorno infirmae, Alvo taurit - sive ' , praemittitur in litoram proximo prauoodontom, cujus vocalis ost abjicienda,

2. Regulis. In nonnullis cimihus omittitur in scriptura illa litora infirma, quase in pronunciatione non perci Pitur,. quod locum habui: a) in media voce, si Hyllaba est clausa, in qua apparet litera infirma protractionis causa; nam syllabae elaus -

amant vocales breves, v. g. ex Surge sit iἰs; ex vende sit di. In syllaba aperta, in qua literam infirmam quiescentoni proxime sequitur alia litera infirma vacua,

haec posterior abjicitur, v. g. ex si da fit bara occiderunt eum. Nnt. a. Abjiciuntur a et in fine v0cis, quando juxta anal0giam vocum persectarum' istas litorae essent vacuas ut in imperativo st

Not. b. Regulae has saeps neglectae inveniuntur, prasprimis quando eo grati0r apparet pronunciatio.

l4. De regulis IInm Zae. His servile subjacet omnibus mutationibus, quae sunt enumeratae de literis infirmis s et , ; otiam Elis radicalis seu ΙIamgae regulae magnis ex parte illustrantur regillis demutationibus literstrum s et ,, nonnunquam Hamga in ipsas litoras a vel mutata qua talis tractatur, hinc theoria regularum Uamgae subsequitur doctrinam M litoris infirmisa et . propORitam. Diuitigod by Coosic

55쪽

14. De regulis Hamllae.

Sunt autem duae regulao de mutationibus Hamgae, quae proxime accedunt ad duas regulas Conversionis literarum a

1. Regula. Litera Hamga influxum patitur a vocalilieturogenea, cui sit homogenea; mutatur itaque figura litorauhamgatae in aliam lituram infirmam, quae est homogenea illi vocali, sive haec vocalis sit inscripta ipsi Hamgae, sive imposita literae proxime praecedenti. Applicatur haec regula in vocibus, quarum IIamga est vel in medio, vel in fine et quidem: a) si litora Hamga est vacua et vocalis heterogenea praecedit, mutatur Hamga in literam infirmam vocali isti h0mogeneam; quo facto signum Hamgao in suo loco re-

remanet, V. g. EX ta lit puteus, ex lit Insortunium ἰb) si tum Haiuga, tum litera proxime praecedenS Sunt motae et vocalis heterogonea aut praecedit Hamgae aut ipsi est imposita, litura hamgata abit in literam infirmam, quae heterogeneae vocali eSt homogenea, Semper tamen vocali sua servata; hinc pro sta fit RG agmen,

Not. a. Prima radicatis IIumga nominum praefiga aliqua e parti

tibus suffixis pro mediana habesur, ut 3 aqua eju8.2. Regula. Litera Hamga influxum putitur a litera infirma annexa Sub duplici respectu, aut ut Hamga magis appareat in pronunciatione, aut ut sese magis accommodet literao infirmae sibi annexae. να) Sub priori respectu mutatur Hamga proxime Suhsequente

l Protractionis in literam x v. g. ex fit dira interrogatio ;

56쪽

b, sub secundo respectu, si litera Hamga magis Sego Meommodat litorae infirmae sibi annexae, est notandum: αὶ Elis hamgatum nonnunquam mutatur in a vel , si sequitur regulas in his literis applicandas; hinc cum a vel b praecedente aut subsequento confluit per Τes-did, vocalis autem istam literam proxime praecedens aut mutatur, aut immutata vim suam Oxserit in literas has infirmus, v. g. ex fit vel ex iis

Si litera Hameta aut praecedit aut sequitur aliquam literam vacuam vel quiescentem, Scribitur saepius Solum signum Hamgue una cum Vocati, SuppreSSO Elis tum in medio, tum in fine vocis, V. g. Pro

scribitur pro IIIIllum . . Not. Litora hamga radicalis una cum signo auo excidit post arti

57쪽

Formarum d00 trina.

g Ib. Praemonenda. l. Voces linguae omnes ex elementis brevioribus, quae radices Vocantur, prodierunt. Radices primitivae duabus tantum consonantibus constitisse, ergo biliterae fuisse a pluribus eruditis merito creduntur, quae dein ex linguae perpetua lege ad trium consonantium ambitum excreverunt, triliterae ergo tactae sunt. Ε radice excreverunt Stirpes, quibus solis lingua nunc utitur.

N o t. Radix si stirps saepissima inter so confunduntur, Sunt tamen bene distinguendas: radices enim non plus existunt in lingua, nisi in abstructo, quia excreverunt in vocum stirpes, sicut plantarum semina progignunt stirpes arborum.

2. Stirps rursus pro diversis vocalibus, quibus induta est radix, species quaedam esso debet aut verbi aut nominis; utrumque enim eodem juro a radice descendit, ita tamen, ut verbum potius et proprius sit judicandum, quam nomen, quia mulino nominum formae inde originem ducunt. Ad formas sonorum se stirpibus derivandas duo inserviunt media: aut formatio fit uotis seu litoris praffixis vel postpositis sormatio extrinseca , aut interna vocalium tantum mutatiov intrinseca). Multo major formationis pars vocalium mutatione intra radicem nititur, est enim haec virtus dialecto arabicae, quae vocalium ubertate et volubilitate maxim

58쪽

II. Pars. De Formarum doctrina. I. Cap. De Pronominibus.

gaudet, prae ceteris dialectis cognatis longe familior. Ratio formandi formas extrinseca locum habet in formatione per-SOnarum verbi, et in genere numeroque verbi et nominia sormandis.

3. Praeter has stirpes triliteras aliae Ortae sunt pluriliterae additis noviA augmentis eadem lege, qua triliterae obiliteris; nam una eadumque est stirpium formandarum propagatio e linguao officina formatrice prodiens. Ad hane classem praeprimis pertinent vocabula peregrina in Arabismum recupta. 4. Partum linguae potissimam constituunt verba et nomina, quibus succedunt particulae; cum autem pronomina praeprimis personalia, e linguae Retate antiquiori servata, Rd voces verbales sunt adhibitae, hic prius ea describero juvat. In hac ergo secunda parte exponendis Sunt: I. Pron Omina, II. Verba, III. Nomina et IV. Particulae.

l6. I. De Pronominibus personalibus. Pronomon personRle arabice rinis nomen occultum dictum, quia pro proprio nomine Occultuto in oration substituitur) est vel l) separatum, vel inseparabile fou23 suffixum. Illud pro nominativo adhibetur, hoc casibus obliquis exprimendis inserVit; ceterum omnia pronomina perAonalia sunt indeclinabilia. A. Pronomina personalia Separata.

59쪽

g 16. l. De Pronom. A. Separatis, B. Sumris.

N o t. Ipsa pronominum etyma ex antiquissima sunt lingua. Antiqua jam somitica lingua in genere secundae personae distinguendae diligens est; in primo autem nunquam ejusmodi distinctio invaluit, haud dubie, quia prima persona qua loquens cogitatur praesens. Arabibus Dualis quoque, qui in antiqua lingua parcius usitabatur, las-quens factus et ad vorbum ac pronomen translatus est, nec tamen nisi in secunda et tertia persona. B. Pronomina suffixa. Pronomina personalia substantivorum modo et ratione cum formis conjungi possunt, cujus juncturae ineundae causa voculae hae ad vocabula, quibus affigendae erant, adeo se applicuerunt, ut cum his accentu, pronunciatione et scriptione perpetuo coaluerint; hinc enata sunt pronomina decurtata seu suffixst, quae cum nominibus conjuncta Genitivum seu possessionem pronomina Dossessiva), verbis autem postposita Accusativum nec non Dativum significant. Sunt autem sequentia: sing.

60쪽

34 II. Pars. De Formarum doctrina. I. Cap. De Pronominibus.

N o t. a. Pronomina 3. per8. plur. integra sunt servata; pronom.

Separatum 3. yers. ma8c. Sing. abiit in lamin. sing. .se in inultima scilicst syllaba altissime prominciata. Quoad permnam secundam ax antiquissima lege mansit, ut pro uia pronunciaretur eo, quo simul pronomina suffixa a Separatis distinguerentur. Suffixum pors. primas ging. a nominibus affigitur, , autem verbis.

b. Sumxa 3. pers. : A, dis, et L,m mutant Damma in Kegra proximo praecedents aut Kesra aut a vel quiesconto vel stiphthonge-sosnto in Fatha, v. g. in e0; super eos. e. Nota Dativi d mutat Κsfra in Fallia eum omnibus sumetis excepta prima persona singulari; hinc As tibi ast I mihi. d. Uni vorbo duo ipterdum anneetuntur pronomina amxa diversae personae, v. g. a LEU dedit mihi eum; si suffixorum prius est inter utrumque suffixum inseritur a praecedent0 DRmma, V. g.

ostendet vobis 60S. s. Suiuxa in Accusativo ponenda possunt et verbis soparatim

. . svi