장음표시 사용
71쪽
38 actatus reali , aut etiam formali ex natura rei distiniaguerentur: tunc enim, ut loquitur D. Bernata. I. y. ad Eugen. cap. 7. non quaternitatem, sed centenitatem habebimus. Ergo ex Script. Conciliis, & Patribus essentia de attributis , &attributa de se invicem praedicantur in abstracto. Confirmatu ν , quia in Conc. Rhem. damna tus fuit Gilbertus , eo quod inter essentiam & attributa aliquam distinctionem admitteret a pa
te rei; ergo, &c. in . Dicunt distinistionem realian majorem, quam admittebat Gilbertus, fuisse damn tam non vero mrmalem realem s ad Mod: Re p. Fatemur Scoti sententiam expresse non
fuisse damnatam , libere enim in scholis pro- PugnMur , non reclamante Ecclesia; nihilominus , arguendo , tenemus Scotum a Gilberti placitis non satis recessisse , ac ipsius opinio nem cum errore Gilberti, a Conciliis , maxi me Rhemens , fuisse rejectam; primo , quiae luce clarius est, Concilia damnasse omnem distinctionem quae sit a parte rei independenter ab intellectu : prohibet enim Concit. Rhemense ,. aliqua ratio Theologica inter naturamst paronam dividere di ; id est , ne quis realem 'in Deo distinistionem excogitaret Et Joanne Theologus in Conci I. Florent. nomine Latinois Tum , sacra approbante Concilio , declarat , sess. 18. obstantiam ct 'peronam , με - πο- stasim esse idem re , disrra autem nostro modin inralligendi ........ Secundo quia illam, distinctionem Concilium Rhemense damnavit , . quin admittebat. Gilbertus Porrhetanus; atqui non videtur admisisse distinistionem realem en litativam , quam, rejecit dicens : Batrem alia e Patrem , is alio D m , nee tamen eis hoc , hoc sed. duntaxat realem se, alem ant: Omnem mestis operationem, dicen : divistias
72쪽
Prob. specialiter eontra Seotistas. r. Ia Cone. Florent. convenerunt ontures Patres tum Graeci , tum Latini , omnia tu divinis esse unum se idem , ubi non obviat relat Ionis oppositis gatqui inter attributa absoluta ad invicem comis parata , & inter attributa tum absoluta , tum relativa , ad essentiam divinam comparata , nuΗa obviat relationis oppositio ἰ ergo interea nulla est distinctio actualis ante mentis operationem; sed distinctio Scotistica, est actualis
ante omnem mentis operationem, est enim ρυ redens Intellectum omnmodo , ut ait Scotus is 3. dist. 8. q. q. Ergo c Prob. χ. Ratione, qua D. Berna M. Serm. 8.in Cantica premit Gilbertum e si sapientia v. gr. ex natura rei, & ante omnem mentis ope
rationem , a Deo Deique essentia distingueretur, vel esset quid illa majus, vel minus, vel ei aequale atqui . r. Non potest esse divina natura major . nihil enim Deo majus esse, vel concipi potest. t. Non potest esse minor, alias formaliter esset creatura , omne enim Deo inferius , ereatum est , & sic Deus esset sapiens per creaturam, quod absurdissimum est . p. Non potest esse aeaualis , alias esset in Deo aliquida parte rei α actu distinctum a Deo , quod Deo aequaretur , ac proinde essent duo summa bona , quod repugnat restat ergo , quod sapientia Dei ante omnem mentis operationem , fit Deus , ac consequenter non distinguatur ex natura rei, a Deo.
Prob. 3. Moti sententia sui ae Der 'simplicitati adversatur; ergo rejici debet. Prob. ant supposta Scoti sententia , esset in Deo vera , realis , Atmalis compositio , atqui composi-1io realis. formesis summae Dei simplicitati C s adveς-
73쪽
co Tractatus: adversatur, ut docet D. Bernard dicens
tam non es' simplex , . quodi vel uni obnoxium , fuerit, forma, , quam virgo vel uni eonjuncta via
ro, ergo, AE c. I rob. Compositio: em distin ctorum unio atqui ,.supposita Scoti sententia , . erit in Deo unio distinctorum distinctione. realilarinalis ergo erit: compositio: reali, formalis. Respondent Scolsa , ex distinctione reali se mali non resultare compositionem; realem for-malem , quia' compositio fit ex iis quorum unum
habet: rationem actus , de aliud rationem po-tentiae ; atquii eo ipso quo essentia nox distinguatur ab attributis entitative, sed solum formaliter , non potest' comparari ad illa tanquam ιpotentia ad actum; ergo, &c. sed: Contra ast Id Quia, hoc ipso quod essentia divina ponitur ut formaliter. actu ab attributis distincta, , hoc: ipso ponitur, ut sol maliter ab illis actuabilis re perfect ibilis ergo hoc. ipso kessentiai divina. habet rationem potentiae, respe-ctu attributorum 3 .& attributa rationem actuum s. seu formarum: informantium respectu. es Sentiae . .
Contra est 2. Si attributa actu distinguantur-
ab essentia ,- noni faciunt1 unum cum essentia: per omnimodam identitatem ergo faciunt unum , vel 'per aggregationem vei pen compositionem ex . actu &-Potentia ir non primum , alias Deusi non esset. unum per se, sed per a .cidens; ergo restat udi faciant unum cum ea per .
compositionem ex asstu & potentia. . Respondent- Scotista , non omnem distinctorum multitudinem, lassicere ad compositionem , eum, pluralitast personarum in D. nullam an ferat: compositionem , Iicet realiter, inter se diastinguantur. Sedr
74쪽
rem N r. quia. hoc argumento aeque pro baretur etiam realem attributorum distincti ne me nihil officere. divinae; simplicitati ,. quod aperte, falsum est . . si Contra Quia 'omnis distinctorum mul. titudo facit compositionem ,. quando. illa; muttiu. inter se uniuntur, ut constituant, naturam si a qui illae multa , quae ponid Scotus , . intense uniuntur; & quidem vera, unione , cum ex, hypothesidisti ficta . sint , , nec sibi: invicem opponantur ergo ,. dcc.. E contrai personae divinae cum sib,
invicem opponantur', unionem. non habent sergo' non faciunt compositionem nec ex actu&, potentia , nec per aggregationem. Prob. q. Scoli ι sententia adversatur summae Dei per feeitoni , ergo.&c. Prodic antee. Sum ina. Dei persectio. talis est',. ut eo1 nihil melius
cogitari possit atqui supposita Scoti . sententia , aliquid Deo melius cogitari. posset ergo repugnati lammae Dei persectioni Ens, quod: habet; omnes suas perfectiones sibi omnino identificatas , melius est eo cujus perinfectiones sunt at se; aaui formaliteri diltinctae satqui , potest. cogitari. ensi quod habeat omnes suas 3 perfectiones. sibi omnino identificatas , &. in Scoti sententia omnes Dei ue perferemnes, sunt a b ipsa essentia divina actu, formaliter ν distin-ρ , ergo ini Scoti sententia aliquid Deo melius cogitari potest . Quod expendens: Div. Beris nard. supra cit. ait: es Deus λ qtio nihil melius cogitari potest , si approbas noni oportet assentiaris assa aliquid quo Deus si , , quod Deus non sit: hoc enim sine, dubio. melius. Prob. s. Ea sententia, debet, rejici quae pluribus erroribus. ab Ecclesia damnatis , favetaei qui sententia Scotti faveo ri Frrori. Gilberti Porrhetaui, 2 Favet errori Socinianorum, qui
ut ostendant Spiritum sanctum , qui in Scriptu
75쪽
ra υirtus Deἰ nominatur, non esse Deum, Om- menti sunt Dei virtutem , operationes , δέ alta itributa ab eo distingui; ergo est rejicienda ι & lde sal to.w3ecta a sacra facultate Paruiensi teste
Gersone hy damnata; est nuper, inquit , per ρ decesso res meos in Iaerm Theologia facultaee sub pluribus artisulis doctrina quam, nonnullε solum Impu IublIIem garriun ε . . . eum se mora insania Θ vanitas falsa . Unus artieu. Itis Inster ea peros est, quod aliquid sit Deus rea
'Iitar , quod non sit fora et aliter Deus obj Hianas Gualteri is Palama . Objieijs r. Multi Ecclesiae Doctores a firmanta Hem non esse naturam de personam in Deo ,
sic Div. Basil. l. t . eontra Eunomium, ait: qu modo ridientum non flereandi facultatem , o stantiam esse dicere ὸ aut etiam proυidentiam ,.
aut ρν eientiam rursus obstantiam esse , pua istare λ , D. Aug. p) Deo Patri , inquit, alfudem quod Deui sit , aliud quod Pater sit , qui Deus dicitur ad se , Pater ad alium s ergo di- .stinguuntur realiter . R p. nego cons q. Ad explicanda enim omnia PP: dicta, quae in speciem nobis 'adversari. vi .dentur, susscit distinctio virmatis; iidem profecto Doctores alibi omaem realem distinctio nem apertissime excludunt f itaque ne secum turpiter pugnare videantur, benigne exponendi sunt ex statu controversiae, quae illis erat cuiuhareticis sui temporis ut nullam in Deo dis in etionem, praeter virtualem x agnoscant..
76쪽
2 7. D. Chrysost. Homil. 73. in 'haec verba
Ioann. Domina ostende nobis Fat em : ait : vadeamus quidnam, Philippus ntueri velit his sapientiam PatrD ὸ an vesto bonitatem Θ minia
me , sed hoc ipsum quid sit Pater , 'fam , incquam , substantiam. Ergo aperte distinguit ata tributa ab essentia. R p. dim eo eq. Distinguit esentiam intuitiis, ve videndam ab attributis, bonitate & sapientia , quatenus iu ςreaturis relucent , eone. ut
sunt in se, nego, Itaque D. Chrysost. essentiam de attributa non spectat , ut sunt 'in se , sed Pro vario, quo a nobis cerni possunt , modo , docetque Philippum non postulasse ut bonitatem& sapientiam Patris conspiceret, quatenus in operi L manifestantur & videri s unt; sed eo usque assurrexisse, ut ipsam Patris essentiam intuitive contemplari voluerit. Κ.objicies 2. Div. Dionys. doe divinis nomini bus caput secundum instripsit, o . unDa-di instincta Theologia , quanam es divima unio dissimctio . Atqui nomine unita Theologia D. Dionysi non aliud intelligit , quam essentiam divinam, quae est unicas nomine vero diuincta Theologia . non aliud, quam operationes a tributa Dei , erga censuit ea distingui realiter ab essentia. ' x
Reo. nego min. Nam nomine unita Theolo. .gia , D. Dionysius sntellexit omnia quae abs lute Deo tribuuntur, ut sunt bonitas , sapientia & alia attributa Nomine vero disincta Fkeologia, intellexit divinas persenas, quae, ut fides docet, distinguuntur realiter a se invicem, hoc ex ipso contextu liquet . Inst. Palamitarum dogma , in quatuor syn dis fuit probatum , ut ex historiis fide dignis
fert Petavius, i. L. a Deo c. I 2. ergo non potest rejici . .
77쪽
. Resp. dist--ant. In quatuor synodis Schisma iaticorum, eoncedo s Catholicorurn, nego Graeci enim se post Schisma , in varias; haereses prolapsi sunt, atque insana Gregorii Palamas , . Episco-- pie Thessalonicensis commenta , amplexi sunt s quid mirum i cum Schisma. sit: omni uino mateli
Soliuntur Objectisner Scotistarum. . . Obilites Ic Attributa divina, sunt multa in-- dependenter ab intellectu ergo distinguuntur formaliter a parte rei Resp. GR. ant: Sunt multa ,. virtualiter, conc. actualiter, & entitative , . nego ' ante . Attributa Itaque sunt. ipsa. essentia divina', quae , licet a parte rei simplicissima , multis realiter disti istis aequivalet in , ordine ad ' diger si effectus e stirp)andos , & diversos conceptus terminandos atque propter illam suam aquivalentiam , praebet intellectui; nostro fundamentum: eam diversis & inadaequatis conceptibus , repraesen-iandi s ergo nota. distinguuntur, actu, ante mentis, operationem . . illa sunt multa a parte rei, quorum unum, non esst actu formaliter , . alterum ante omnem . mentis operationem, i atqui , justitia. ia
non est actst formaliter misericordia ergo. . Resp. . nuo. min. Nam. justitia &: misericordia, in , Deo. sunt. ipsamet' entitasi ἀivina, simplicis-- lsima: quae , , si spectetur. praecise quatenus, est principium, punitionum , dicitur 1ustitias, si qua- 'tenus est' principium iniserationum, dicit igi misericordia ; ideoque non distinguuntur , nisi pe-nes, esse stus. & con notata', seae cum fundamen to in ipsa re.
Inst. z. Si justitia, actu & a parte rei, esset
78쪽
inisericordia vera esse: ista pro s. iustitia est
Resp. dist. maj. - Uera essedi in i sensus reali , . actuali, & identico, concedo in sensu; virtuali, formali, & praecisi vo , nego e ma I. atqui . ista Prop. iustitia ast misericordia , non est vera, insensu. sormali & praecisivo,. eonee -- enim virtus , repraesentata, inadaequale ud est principium: punitionum . non est formaliter eadementitas repraesentata, inadaequale ud est ' princiis pium miserationum I sed. sic sumuntur prout substant diversis conceptibus, . propter multipliacitaten, virtualem ia Deo In sensu. reali &. identicos
IV. 3a Ergo potest dici , quod Deus puniat 'Per misericordiam, dc misereatur per justitiam;
absurdum: conseqr ergo. Re p. nego illatum: Ratio est, quia cum iro-- feruntur haec nomina , . iusilia , miserieordia , Sc. per illa: non intelligitur natura: absalute Nd in se sumpta , sed. cum. hoc addito , prout stigat , vel prout pareit natura autem divi- na 3 licet sit realitre actu. idem eum justitia & misericordia , non est tamen parcens proud pu-eniens ac proinde. non potest dici , quod permisericordiam puniat & parcat per justitiam. I 2 4. Ea distinguuntur ac ualiter formaliter , quae habent. di versam naturam : atqui justitia & misericordia habenti diversam nat
Prob. m'. Quae habent diversas definitiones, habent diversam naturam ; definitio enim est oratio explicans naturam rei r atquν justitia &misericordia. habent, diversas. definitiones er
Resp. dist. mij. Quari habent diversas defi-
mtione& adaequatas , . concessi. inadaequatas nego major. . atqui . . . . habent diversas deis fini
79쪽
vero, vicitur de eadem natura, non In se sumapta', sed prout est modificata per personalitatem , unde eadem entitas, quae , prout aequivalet absoluto , est communicabilis incommuni-cabilis est prout aequivalet relativo . Insab. I. Ante ullam mentis operationem verum est , quod natura divina absolute sumpta communicetur, noci Communicetur vero prout modificata per paternitatem ergo ante ullam mentis: operationem distinguuntur Re p. dist. eonfer. Distinguuntur virtualiter eone. actualiter nego' eo ego Cum autem distinctio virtualis nihil aliud sit quam fundavi meu tum distinctionis per mentem , quod quidem
fundamentum ae parte rei existit non mirum est; si ante ullam mentis operationem se res illa dicatur inde communicari & aliunde non communicari , sed distinctio- illa: virtualis , non fit
actualis, nisi per mentem . Inst.. Ante. ullam mentis cogitationem. essentia divina non est Filius, nec Spiritus sanctus ; ergo distinguuntur: formaliter, a parte
res Resp. nego ant: Prob. ant. Essentia divina ante' mentis ope--
rationem est ad se, non ad aliud , Filius vero Spiritus sanctus sunt ad aliud; ergo: R n Essentia, sumptae. inadaequare adaequate, nego antet Sic enim & est ad se,& ad aliud , cum in se adaequale sumpta , sit eminentissimo modo absoluta & relativa. Inst. 3. Produetio Filii est 'generatio , quia est ' per intellectum non per voluntatem econ ara productio, Spiritus sancti; nom est genera tio, quia est. per voluntatem , non per intellectum ergo intellectus. &. voluntas a parte hei distinguuntur saltem formaliter. Resp. dise. ant. Quia est pedi intellemim , ia est per entitatem quae a parte rei est iu-
80쪽
intellectus re voluntas, a qua tamen Filius non procederet, ,si 'on esset intellothus, sod solum voluntas , - eone. id est , Per entitaia, tem, quae a Marte rei sit distincta -a . voluntate, ant. Itaque Filius sic procedit entitate
divina, ut, supposita distinctione per praecisionem, intellectui postro det fundamentum vere ju-- dicandi procedere per intellei tum, non per volun tate in sed de his ubi de sanctistima Trinitate. Inst. q. Quod pater generet per intellectum ,: non per . voluntatem , cstaveritas. . realis I ergo
independens ab intellectu ; ergo intellectus &voluntas distinguuntur ba parte rei. Est xeritas independens ab iant lectu, quoad rem signi fi Iam, eoncis quoad . inodum. significandi, nego conseq. VPatet respon- . so, quia res significata, est quod .pater genereti Per eam Persectionem, quae ligni sicatur nomine, intellectus, quod Patri propriissime convenit ac Parte rei 4ndependenter ab omni conceptu praecisivo. Modus autem significandi, est quod pa-ἰ ter generet per illam perfectionem praecisam a perfectione quae uJgnificatur Oomine voluntati S, quod non c0nvenit patri a parte rei, indepen- denter ab intellectu . . Obsiteles 3. Si xelationes divinae ab essentia . non distinguantur reali te formaliter , , sequitur eas nec a se in vicem distingui s atqui falsum
conseq. Prob. seq. maj. ex hoc axiomater: fune eadem uni tertio, fune eadem inter ergo si
relationes sint Nuid idem cum essentia , erunt quid idem inter se, & sic pater erit fit ius. Resp. d . axioma: Quae sunt eadem uni tertio incommunicabilio, communicabili, nego. Porrs natura divina communicabilis est tribus personis; ratio .est, quia eo ipso quod terti Myollud, est immunicabile, debet esse comunicaatem