장음표시 사용
91쪽
Aitributa absoluta inter se is ab essentia ι
intor attributa relativa ab eadem usentia, diastinguuntur , disinctione rationis ratiorenata ';
non tamen per a , fed imperfecta. Prob. I. pars: I. EX Scriptura , quae Deo , licet simplicissimo, multas proprietateS, nempe bonitatem, sapientiam, &c. tribuit; atqui ubi est multitudo, ibi est distinctio, alias omnes illae voces essent synon imae, ut evenit , cum Simonem ais Patrum, Θ Cepham , eundem hominem die . mus , ait D. Basl. h quod ut Vidlaulum' sugillat .. ergo attributa divina inter se , & abessentia vere distinguuntur ; atqui non distinguuntur realiter, nec formaliter ex natura rei ;ergo restat ut distinguantur distini hione rationis ratiocinatae, hoc est, virtualiter ex natura rei.& actualiter per mentis operationem. Rrob. ratione : Ea distinguuntur ratione ratiocinata , quae per mentem distinguuntur cum fundamento in re; atqui essentia divina ab a tributis, dc tu ibuta a se invicem distinguuntur per mentem cum fundamento in res ergo. Prob. min. Ea distinguuntur per mentem cum fundamento in re, quae sunt virtualiter multiplicia ; atqui essentia & attributa divina sunt virtualiter multiplicia; ergo . Proh. minor. Ea sunt virtualiter multiplicia, quae aequivalent diaversis perfectionibus , quae actu in creatis distinguuntur; atqui tum essentia, tum attributa,
sitat hujusmodi; ergo, &c. hine, patet iund
92쪽
mentum istius distinistionis, esse , tum Dei exta cellentiam, qua infinitis extra se distinctis se- . qui valet , tum mentis humanae tenuitatem , quae, cum immensum illud perfectionum pelagus uno actu metiri non possit, unam ab ali ra , saltem imperfecte , abstractam, appresaendit, ut recte exponit Gregorius Mea ιs contra.
ob. secunda para: Distinctio rationis rati cinatae imperfecta, est ea , qua illa distinguuntur, quorum unum non potest ab alio ita perfecte praescindi, quin in eo saltem implicite&confuse contineri intelligatur ; atqui attributa divina, nec ab essentia , nec a se iuvicem , ita perfecte praescindi possunt, quin sese mutuo implicite saltem & confuse includere intelligau tur; ergo, M. Prob. min. Quodlibet attributum, quantumcumque ab alio distinctum concipiatur, semper tamen debet concipi ut actus purus & simpliciter perfectus ; atqui nullum attributum potest concipi ut actus purus Sisimpliciter infinitus, quin concipiatur ut includensae u , saltem implicite , omnem perfectionem simpliciter simplicems ergo.
ObJectiones contra primam partem is
obiiciss r. eum Eunomio: Ens simplicissimum, omnem a se amovet distinctionem ; atqui Deus est ens simplicissimum; ergo. Resp. 4M. mai. Amovet a se omnem distinis chionem a parte rei, Et 4n se, eunc. formalem in mente, nego mai. & sic ad consequens. Ratio est, quia distinctis pedi mentem nihil ponit in re; ergo non ossicit simplicitati rei. Inst. r. Atqui distinctio per mentem incit summae Dei simplicitari; ergo. Prob. min. Compositio. etiam rationis, ossie'
93쪽
72 in 'atus summae Dei Vsimplicitati; atqui 'distinino, ratio nis, importat compositionem rationis. in Deo .seIgo. . . t Prob. min. Compositio est distinctorum unio,. qualicumque modo distincta snt, sive actu sive per mentem tantum; atqui si essentia Dei&attributa distinguantur. per mentem , aerit in Deo unio distinctorum i ergo. - Resp. . . nia . 'Compsitio est unio distinct -xum, sele invicem /excludentium, eone. sese in vicem includentium, nego Inaj. . atqui s. . erit in Deo unio distinctorum sese anuicem in.
. cludentium, eooe. excludentium, negovis enim 'men, attributa sine tessentia concipiat,
eam tamen non . excludit ab eis , sed ab illa tantummodo abstrahit ., per diversos conceptus rem attingendo sub diversis notionibus . Inst. 2. Diutas a Ia parte , rei objecta sese i vicem excludunt; atqui si mens distinguat essentiam .ab attributis , essentiae Ee attributa erunt diverta .a parte rei objectab; ergo , &c. Resia
min. Varii sconceptus formales, vario
conceptus objectivos , id est , varias in Deo rationes objecti vas,' supponunt; ergo si adsint
diversi .cooceptus per mentem , erunt ae Parte rei diversa objecta . . Resp. dise. maj. Supponunt varios conceptus,objectivos, adaequatos, vel .inAdaequatOS, concoadaequatos semper, conceptus adaequaistus comprehendit et0tam rem, inadaequatus vero
comprehendit rem sub vino tantum respectu ;potest autem esse .conceptus formalis de una & ' ieadem re sub baliquo tantum respectu considerata , v. s. entitas divina sub conceptu jus milae, non sub conceptu misericordiae. Inst. 3. Conceptus objectivus rei inadaequatus, est falsus; ergo conceptus objectiνus , reta
94쪽
pondens conceptui formali , est semper adri
Resp. di ant. Conceptus objectivus rei inadia aequatus, qui fit Per Judicium, est falsus, contiqui fit per simplicein apprehensionem abstrabia vam, nego ant. Equidem di inter distinguendum accederet judicium assirman* essentiam divinam
ese in re distinctam ab attributis conceptus esset falsus ; verum concepsus inadaequatus fit tantum per simplicem abiiractionem, qua unum fine alio concipitur, nihil assirmando, vel negando ; a trahentium Rutem: non est mendacium , ut fert vulgare adagium Ins. q. Falsa est appretieasio .quae non est conformis obIecto suo; atqui apprehensio justitiae abstrahens a milericoraia , non est consoriamis oblecto suo, quia Iuliatia in Deo est mi sericordia; ergo nequidom per praecisionem unum attributum poteli apprehendι sine alio. Re p. urgo minor. Haec enim apprehelisio est consormis obsecto suo inviaequato, hoc est, objecto secundum eam racionem, quae menti Otajicitur, spectato; nec caim , ut iustitiae divinae apprehensio conformis sic obJecto suo , necesse est ut explicite re auaequatae reptalentet quid quid cum justitia realiter & formaliter est unum , sed sussicit quod justiciam apprehendat
praecise ut est Iustitia. objIetes 2. In Concit. Rhemo contra Gilberiatum haec habentur : Is Theologia inter esentiam persuum , rHrio nou distinguat s ergo
nulla prorsus distinctio , nequidem rationis, a mittenda est inter essentiam & attributa . R p. diss. ant. Inter essentiam S attributa , i ve relativa, sive absoluta , ratio Theologica non debet distinguere, couc. ratio Mathematica , nego ant. Porro Gilbertus distinguebat duisplicem sationem, unam Masrimaticam , quae:
95쪽
non sunt in re distincta, hancque non sufficere docebat Gilbertus s aliam Theologicam quae distingtiebat ea solum quae etiam in re distincta sunt, hancque inter essentiam & personas admittebat; ut ergo Concilium hunc errorem pro scriberet, & hanc rationis Theolutea distinitioia' nem excluderet, statuit ne ratio Theologica inter naturam & personas distingueret.
Obheses eum Nominalibus , nussum est fundamentum reale di stinguendi menta liter , aut essentiam ab attrὶbutis , aut attributa a se invicem; ergo inter ea debet admitti sola disti ctio rationis ratiocinaentis. .. R. p. nego ant. Nam illud fundamentum , est summa & infinita Dei persectio, quam mens, propter sui tenuitatem, uno conceptu exhaurire non potest. Prob. ant. Non est fundamentum reale diastinguendi per mentem ea quae sese realiter i cludunt; atqui essentia de attributa realiter sese includunt; ergo. RUp. dist. man Si non snt tirtualiter multiplicia, eone. si sint virtualiter multiplicia, negamaj. atqui essentia & attributa sunt virtualiter multiplicia, proindeque praebent intellectui fundamentum ut sine se invicem concipiantur . . Inst. Quae de se invicem praedicantur , non distinguuntur per mentem cum fundamento in
re ; atqui essentia & attributa de se invicem
3 praedicantur , vere enim dicitur, essent in est bo. nitas s bonitas est essentia'; ergo.
R. p. dist. maj. Quae de se invicem praedicari. tur in sensu formali , non distinguuntur per
mentem cum fundamento in re, sone. in sensa reali tantum, nego maj. atqui essentia δe attria
buta de se invicem praedicantur in sensu reali , isone. in sensu formali , nQο mis, unde falsa
96쪽
s . Ratio est , quia in 'hac propria distinctio virtualis es sentiae a bonitate jam formaliter e ercetur, reduplicatur super. Proprium & e plicitum conceptum , hucque ireddit sensum , Essentia prout virtualiter . 'incta a bonitate s es ipfamet sonitas , quod .falsum est.
Objoctiones contra fecundam partem is
ob 1,eIes r. Distinctio quae Teperitur inter en sentiam Dei & attributa , Sc. est intrinseca ἔergo est perfecta. . Prob. ant. Ea distinctio intrinseca, cujus funadamentum est intrinsecum; atqui fundamentum - distinctionis 'essentiae ab attributis , est intrii lacum; ergo. Resp. di'. ma . Cujus fundamentum proxiamum, est intrinsecum, em e. fundamentum re motum , nego maj. atqui fundamentum dis inctionis essentiae ab attributis remotum , est in- , trinsecum, conc. Proximum , nego min. funda mentum 'remotum distinctionis attributorum 'diis
vinorum , est virtualis rei multiplicitas , seu multis Tealiter distinctis aequivalentia, haec est Deo intrinsecati Fundamentum proximum', sunt diversa connotata , seu diversi effectus a Deo producti, quod ipsi Deo est extrinsecum. Inst. Si inter essentiam & attributa non datur distinato realis perfecta & intrinseca, non potest salvari , quod ante intellectum crefitum , intellectus divinus generet, & voluntas non generet, ergo.
Resp. nego seq. maj. Ad hoc enim susscit quod intelletius de voluntas distinguantur a Parte rei virtualiter , nec requiritur ut distin guatitur formaliter & actualiter; nam sicut toti Titur coatradictio formalis per distinctionem fodi E α ma
97쪽
malem quae fit ab intellectit , ita tollitur contradictio fundamentalis per distinctionena fundamentalem , quae est a parte rei tante omnem Cmentis operationem.
obsietes t. Quod sequitur ad aliud, non potest realiter includi in illo alio; atqui attributa sequuntur ad essentiam , veluti ejus proprietates; ergo non possunt includi realiter in illa. Re p. dist. ma3. Quod sequitur ad aliud cum distinctione reali , potest realiter includi in illo, eouc. cum distinctione virtuali, obuire. non potest includi in illo explicite , eone. im- 'Plicite, nego. Nam proprietates entis virtualia ter ad ipsius essentiam sequuntur, & tamen in ea implieite includuntur ... Inst. Idem non potest simul esse prius & posterius, includens &inclusumi atqui in unum attributum includat essentiam, & vicissim, idem erit simul prius & posterius, includens & inclusum; ergo. Re p. dist. maj. Idem non potest simul esse prius & posterius, &c. sub eodem respectu , eone. sub diverso, nego . Atqui si unum attributum includit essentiam, & vice versa, idem erit simul prius & posteri ui , sub diverso reia pectu , cone. sub eodem , min. Itaque idem sub conceptu explicito , potest esse posterius seipso sub conceptu implicito spectato, ut patet in allato de proprietatibus entis exemplo.
Quaeres I. quomodo attributa, , sise abia
soluta , sis relativa essentiam , hae vieissim Attributa in suo conceptu essentiali in eludane Resp. SH. mutuo ineludunt in feno ideἀeiis eo, nora autem in sense formali , saltem evΠ-
ceptu essentiali includere in sensu identico, quae inter se nulla distinctione reali distinguuntur , Luntque uua simpli*issima eatitas i atqui , ex
98쪽
probatis, erentia & attributa sunt unacissima entitas , quae nullam' distini hionem ad mittit a parte rei; ergo, 3cc. Hinc D. August. ait : Singula fundi In singulis , singula iis omnibur , Θ omuia In omnibus , is unum omuia δProb. 2. pars. Illa dicuntur sese in suo conis ceptu formali includere explicite, quorum unum est de conceptu virtuali & formali alterius ἰ - atqui attributa non sunt de conceptu virtuali '& formali abstractivo essentiae , nec vice versa
ἰοεi x. Deus est ens simplicissimum I ergo ' quidquid est, ad eius efffetitiam pertinet. - Resp. dist. an . Est ens simplicissimum , re cone. virtute, nego. Est enim virtualiter multiplex. Unde P eo eq. hic agimus deessentia & attributis in sensu virtuali & formali rationis.
Diees a. Essentia divina est simpliciter infiὸ-nita; ergo omnia, quae Dei sunt, includit. Respond. ds. eon eq. Includit in sensu reali, ione. in sensu formali, subdiss. implicite, modo supra explicato, eone. eXplicite, nego conseq. Ratio est, quia sicut in sensu formali rationis distinguuntur , ita nec se invicem in eodem sensu includunt explicite. Quaeres a . An , quomodo essentia de altria butis; attributa de s invicem, ast de essenistra, pradicentur 'Reo. r. Attributa & essentia divina in concreto, de se invicem praedicantur, sic dicitur Deus est justus 3 iussus est Deui, misericors est jAstur, &c. Ratio est , quia ut concreta de se invicem praedicentur , sufficit ut habeant commune subjectum ; atqui essentiae & attribui D 3 rum
99쪽
ο8 Tractatus- rum unum. est commune subjectum aut quam
subjectum . ergo. . Resp. 2. Ini Deo , concretae de abstractis, abstracta de concretis, & abstracta de abstractis, de se invicem praedicantur in sensu reali ; sic recte dicitur Deus es justitia deitas essa , justitia est miserieordia . Ratio est quia uae sunt unum & idenh in sensu reali actua-i , de se invicem. in eodem sensu praedicari
sellant atqui attributa , sive cum essentia , sive secum invicem comparata , sunt quid prorsus idem in omni sensu reali actuali, ut ostendimus contrae Gualterum & Gilbertum Porrhetanum ergo.
Respia 3. In Deo , abstra sta de abstractis non possunt de se invicem praedicari in sensu λr- mali per mentem ; sic non potest dici in hoe sensu : dεitas est sapientia justitia est miseria sordia. Hae enim propositiones , licet verae in sensu identico , sunt falsae in sensu. formali ἀRatio est , quia distincta, ut distincta, de se invicem non dicuntur ; atqui abstracta secun adum sensum formalem sunt distincta, de ut distincta considerantur alius enim est conceptus misericordiae, alius justitiae; ergo Hinc , ad vitandam aequivocat tollem, ordina .rie, nota expedi dicerer j itia est missνicordia, sed dicendum justitim est idem ens reais. iter eum misericordia . Multo minus dici de
bet, in Deo intellectus vult , Ut , voluntas in--
rellinita, quia illa propositiones, in quibus agi tur de actibus, vitalibus.semper sumuntur iidi i sensu formali ..
100쪽
- De attributis speciatἰm . ta: T IT cum ordine procedamus, hancce . Dissertationem in tria capita diis stribuemus; Io r. agemus de attributis Dei negativis , quae aliquam a Deo imperfectionem removenta; In 2. de attributis positivis , quae aliquam perfectionem Deo tribuunt ii In .3. de attributis positivis , quae Deo , in ordine ad creaturas ipectato, tribuuntur.
' Dae attributIs Dei negat Ala. ' .acita: A Ttributae Dei negativa sex num a A. rantur, simplicitas , nimirum , infunitas , immutabilitas , incomprehensibilitas
inessibilitas , & invisibilitas , quibus sigilb
Nota: I. LImplicitas formaIiter' sumpta, nihiIo aliud est , quam negatio composiationis. Dixi formmaliter , quia sundamentaliter est ipsa Dei entitas, quae, cum sit actus
Purus, omnem potentiam, ac proinde compositionem omnem excludit . . . . . . Porro duplex vulgo distinguitur eompositio , realii nimirum , & rationis. Compositio realis, est plurium partium re Iiter distinctarum unio . Si sit unici partium physicarum, dicitur compositios s sit partium metaphysicarum, dicitur metap0sica . Compositio rationis , quae etiam logica dici-E 4 tur