장음표시 사용
361쪽
quam, eam ipsam sententiam laudavit, his ipsis verbis in duplism , quae Omonium librorum constans Iectio est, nisi quod in edit. Aurelian. quam Fabro tus repraesentavit in operibus Cujacii , legatur in dubium , ut obtervavit CLSchultingius ad ρ , qui tamen eam lectionem vulgatae & receptae praesert ,& in reliquos qui de dupli revocatione agunt, dc in i plum Rescriptum Alexandri inducit , abolita se omni
memoria in dupium revocationis . V rum ea sententia ego non utor, certa
praeserens dubiis. Si hic legeretur, eon. sessionem suam reus ἰn dubium revocare non potes , vix intelligerem , quid sibi vellet Paulus . Quid enim si confessus
erraverit, an confessionem suam in dubium revocare non erit integrum uti. que non fatetur, qui errat I. 2. F. de eo Q. Videor autem Paulum intelis ligere , cum ait, reum consessionem suam in duplum revocare non posse, ut enim consessus non appellat , ita nee in duplum revocat, de . quo erat, cur magis dubitaretur . . Dixit autem confessonem pro sententia in reum conis sessum lata , nisi quis malit legere ,emfessione sua reus in duplum revocare non potest . At illud non usquequaque urgeo . s. Ut consessus non appellat, nec In duplum revocat, ita neque contuma Quare mox Paulus: quoties ineomumaaeens fuerit iudicatum , ab ea sententia ,
que appellari , neque in duplum remeari test. Quod totidem sere verbis repetitum exstat in Rescripto Alexandri. Unde miror, Cujacium existimasse, illa priora , quoties in eontumacem fuerit iudicatum, ab ea sententia, qu .adet e fas edintumaces data est , neque appeniari , interpretationem potius esse φω-
etdentis 6, ubi hoc ipsum erat dictum,
quam sententiam Pauli . & illa post
riora , neque in duplum revoeari potes, desumta esse ex proxima sententia rmitor , inquam , haec dici , & totam hane Pauli sententiam expungi, contra
omnem veterum librorum auctoritatem, & miror hoc probasse Cl. Schul- tingium ,- cum ipse Cujacius . sui ipsius oblitus , ad θ seq. haec ipia verba
referat, tanquam vera & germana Ρauli. Utuntur quidem ea ratione , quod
Paulus in j praeced. qui incipit Trinisilieris, de appellatione contumaci deneganda id ipsum jam dixerat, quod hie
repeteret, sed non dixerat, quod nune dicit,& cui priora serviunt, neque in duplum revocari potest', quae etiam importune Interpres ex sequenti sententia huc reis vocasset. Addo, in interpretatione , quae praecedit 6 quotlis , Anianum quoque dixisse de appellatione eontumaci deneo sanda , & nihil causae esse , cur id ipsum alia interpretatione repeteret , sed malunt scilicet Anianum , quam
Paulum vapulare. Rursiis moneo, omnes editiones, excepta Aurelian. , constanter habere A. duplum , plane ut est in Rescripto Alexandri , quod utrumque Q. Schultingius herum revocat in duis hium , nescio quo sensu , nisi valde diluto , ab ea nempe sententia neque apopellark, neque in dubium revocari potest.
Quid sit revocatio in dubium , ab appellatione distincta , minus intelligo ἰ tuam quae sit revocatio in duplum. Eti appellationem & in dubium revoeationem rem unam eamdemque esse dixeris , ineptam habebis tot locis τα υλογιαν . Nescio etiam , an satis Latine dicarur, ab ea sententia is dubiam revocari nequis, alia tune vox addenda fuisset ad sustentandam orationem , vel repetendum ea sententia, omita ab. Sequitur ultimus locus , res olim iu--ata , supra exhibitus, & vel in pri-
362쪽
mis vexatus. Si me interpretem sequaris , plana erunt omnia. Dixisset qui pe Paulus : rem olim iudicaram , post longum rei damnati silentium , plane amplius in iudicism deduci , vel si mavis , reduci non posse, neque per modum appellationis, cujus tempus jam praeteriit, neque per modum revocati vis in duplum, si vel condemnatus duis plum offerat , nisi vicerit , his enim duntaxat modis, excepta restitutione in integrum , res judicata in judicium reis ducebatur . Quid autem , in hoc argumento , sit Iongum tempus, mox Paulus definit , decenn i, inqui , inter pr- sentes , m inter absentes vicennii . Ex hoc jure , per decennii praescriptionem, a retractanda sententia videtur repulsus ille de quo Dositheus agit in sente liis c D. driani num. ρ. hoc superdicto τ αυτος σαπῆ , ipse tibi defui ἰ. Sie mihi videtur de illa senistentia Pauli. Aliis aliud sedet. Vetus quidem Interpres nihil extricat , simpliciter ira notans : eausa ἱnter praeseri. res judicata post deeenniam revolvi non potes , nec inur absentes pose vicennium.
Vox revolvi utrumque modum retracta.
Eonis comprehendit, sed quod ignor rit , interpretari non potuit. Cujacius hunc Paulo senium tribuit, ut pose longum flentium non possi insilui actio judicati , -I is, qui rem iudicatam insciatur, in duplum damnari . Sed huic interpretationi mox diffidit ipse Cuja. Lius , ob rationes, quas ipse ille ena rat , quibusque alias , ad utramque
sententiam , cum veteris Interpretis ,rum Cujacii , . refutandam , addidit CLSchultinuus ad d. f. Μox iterum C jacius a vel iis duplum . id es , inata dupli Uimatione . ni jure vicerit, Aut
venditor, aliquando oblato duplo rescindi enditio=ιε-- ..esida'V I. s. C. de resinae
vendi Etiam hoc improbat Schultim
3Iipsus , quia nihil habet , quo nitatur . Ego non improbarem, modo , ut dixi, revoc tioni in duplum non tribuamus locum ubi siperest appellatio vel restitutio in integrum ' nemo enim , re rum tuarum non prodigus, tunc in du-- plum iret . Habet autem revocatio in duplum, quo nitatur , non tantum ex pressas auctoritates iis locis , quos attuli ex Paulo & Constitutione Alexan
dri , sed & ex Tullio & aliis , quae
praemisi , nee hic repeto. Ianus a CO-sta , a Cl. Scultingio quoque hic Iaudatus , summario ad tit. Io. F. de in
integri resituri agnoscit revocationem in duplum, non ausus obviam ire tot auctoritatibus . sed eam intelligit de restitutione in integrum , seu iteratione judicii. quae hoc nomine petitur,obi ta dupli aestimatione , eo pertinere ramius i. Is de re iudie. Uerum ea sententia non utimur , cum restitutio in integrum omnem dupli poenam respuat, nec de ea quicquam ulli hi exis stet, quin palam ei contradicat locus Tullii , qui restitutionem in integrum,
ex causa metus , separat ab alio rem
dio , quo in duplum itur . Cl. Schul- tingius etiam in bω h legit, in dubium
vocari , observans , etiam eam lecti nem exstare ad marginem editionis Lugdunensis anni Issy. Sed, si mihi credas . servanda est revocatio in duplum,& sane e dignitate veteris Iuri rudentiae est . ut ea servemus , quae tot testimoniis plenam sui fidem laciunt, utoque ea qualitercunque explicemus , si
res salva esse possit. Si ipsa in duplum
revocatio abrogata non esset . ut ex si.
lentio posterioris jurisprudentiae abrogatam esse constat, plus de ea scire lic ret, quod nunc non licet, sed exemplo
grave est . ut ignorantiae nostrae succu ramus, tot & tanta veterum Auctorum
363쪽
suemadmodum restituendus videatur redo verborum, nonnihil turbatus in L. 29. T comm. divid.
LAtet vitium , vulgo non animad
versum in A. I. 29. Videamus . Actio communi dividundo non tantum competit ad rem communem divide
dam , sed & ad refundendas i inpensas , in rem communem factas i. q. ε 3. q. M I. II. F. b. rit. Unde quaebium, quid juris . si quis putans sibi cum
Titio sunὸum communem esse, sumtum fecerit, cum tamen esset cum alio comis
munis Τ & rursus , si quis impenderit
in rem communem , quam putat esse
suam has species explicat Ulpianus in . o. pr. & Paulus in ι. r4. 6 I. &in h. l. 29. F. eommuni disiae Eorum omnium summam expresserunt Basilici lib. I 2. tit. a. in d. l. 29. mque hue redit : Qui scit rem eommunem esse , sed errat in persona socii . communi dividundo actione impensas repetit. Qui autem in rem communem, quasi in propriam impendit, actionem non habet , at retentionem duntaxat , παρακατά χεσιν ut recte Interpres Basilieo.
m , explicationis gratia, ibi addit . De priori specie, errore nempe in perissona socii, tractat Ulpianus in P. I. 6. pr. & ait , hune non obesse , quominus impensae amone communi dividundo serventur a socio, errante in persomna socii. De utraque specie Paulus Lubro 3. - Plautiam , in a. i. I 4. 9 I.& libro a. quaesionum , in h. l. 29. , Scio , quid Cujacius & Antonius Faber moliantur adversus d. i. I 4. h I. sed hoc jam non ago : unice aὸ rem pra semem pertinet verse. Diversum ess . iii quo ita Paulus: Diwrsum es enim,
cum quas in rem meam Nevdo , quin sit aliena aut communis , hoe enim caser, ubi quasi in rem meam Impendo , tantum retentionam habeo , quia neminem mihi obligare volui. cum puto, rem
Titii esse , quae si Maevii , aut esse mihi communem eum alio , quam es , id ago , ut alium mihi obligem , feui
negotiorum gestorum actio datur adversus
eum, cuius negotia curaυi,. cum putarem
alterius ea esse, ita or in proposito. Ecce in utraque specie aliam atque aliam
definitionem juris , & utriusque distinis
ctam rationem . Cum error est in re ,
ut si quis impendat in rem, quam putat esse propriam , cum tamen sit plane aliena , vel partim aliena , id est , communis , quia is , qui ita impendit, Mon eo animo impendit, ut alium sibi obliget , cessat communi dividundo, &superest sola retentio, per exceptionem doli mali , quod & in aliis juris artiaculis obtinet, ut in specie I. 4. l . desi mali ρο mei. except. Id quod agitur , ex animo agentium aestimatur, &ex eo solo interpretationem capit , ut exempla suggerunt in L I8. & I. Impr. F. de reb. eria. Qui existimat , se in re propria versari , non constituit alium sibi debitorem facere , 3c tamen obligatio non quaeritur ignoranti vel invito. Alia causa est ejus , qui impendit in rem k quam stit esse communem , nescit autem , eum quo si communis . Quod ille impendit , impendit animo repetendi, & alium sibi obligandi sive ille alius si Titius, sive Maevius , neque enim quod fecit, fecit
contemplatione hominis , sed contemplatione rei, quae Imsen, a desiderabat. Plane ut est ita negotiorum gestione , quod exemplum Paulus opportune addit : nam si quis eum putaret Titii negotia esse, cum essent Sempronii , ea sesserit., solus Sempronius ei actione
364쪽
R dilorum gestorum tenetur L F. de mi. ge' quia habuit animum . alium nes obligandi , 'Tros Tyri ut e
iseret , nihiι quicquam interest . . Ha-ς ni haec rationem ibit da in & elegas' stm . hac juris prudentia enarranda non' est cur diutius occuper , cum plena manu eam exlequutus sit Cujacius 2. quaeston. Pauli in d. I. 29. - Ouum do. eo jure . ni fallor, interia
nes, . conste , videamuis, an eadem
vestisea prema apis ille Paulus in d. f.
Ita autem ibi iiisic : Si quis . eum .erebi maυerit fundΛm eammunem Mi ιδ saevis esse . quem cuma Πι. communem. habebat , impendisset , recte dicitur , mi communi. disiaululo Iudisium ei sincererire enim es ses hiam rem communem . , lanorem amem .in tujus socii . Hactenus .Paulus Paulo eonvenu . Valde autem inexspectata est ratio , quae additur: neque rarim negotia solii gera , θῶ pr
priam rem tueor. Imo vero qui in rem communem impendit, non tuetur pro-T priam , sed communem , dc utique g
rit negotia secti, quamvis ignoret , cuin . ius . Haeccine erit ratio cur comperat communi dividundo i quin potius ratio est , cur non competat, nam Paulus dixit in . d. i. Iq. f I. remn idnem tantum habete, qui in rem . quasi suanti Τω pendit, ignarus, ine allanant aut comm mem . Quod. ipsum Paulus laox repetit in b. I. 29. 'Diversa in ruit , cacla est. ejus , qui puta se in rειν ρηοpriam impendere , eum sit cossimunis, buis en mnee eom ni dis undo iud clam eo Orit , nee utile dandum es . Huius di.
- veriae causae, si rationem quaeras , non. filiam habebis . quam quod ille sibinor, videatur negotia sorii ' gerere , s propriam rem tueri. Apta igitur ea mistio erget posterim i loco, non vis prio. dii, Accursus , ut sese extricaret , pr priam interpretatue communem . O -
p νω , nec enim Aropria. es 'in assem piae O' alterisaies Sed ego non didi- .ci , rem . moria- ctri, quae ' ζωώnatinis, vel, quod perinde est quae ex parre . 'propria est . Ad haec negaτ Paulus , eum, qui in. rem commu* impendi negotia solii gerere, cum utique gerae & quia gerit cinani o , ut ut in pe, . . dona erret, secium sibi- obligat . Anisis nius/Faber Waιum. λ t. ast.' i' - . pervertit sensum huius versiculi, ut M.
na Die dubitem , an quae scripsit, ipse
intellexerit, ego sane non intelligo.
Ut tandem . quod ipse sentio , di- ,
eam opinor , in b- vers turbatumine verborum ordinem ει pro neque
ιηs Megesia fiat garo , sed premiam rem tueor , aestititendum videri , neque Ferim proptiam rem tueor , fer ueg iasorii gero. Haec est magi- ratio, qu- . re is , qui in rem communem imperse ', .dit, impendia repetat actione comm ni dixikndo , quod nempe non tuta 'tur cena propria mihoc eri , quod non. impendat, tanquam in rem propriam
sed quod negotia si ii gerar , qua Vm
ignarus, cujus. Rem scit esse commuis nem, & Iane ruerur, in societate non erra Uit, ted in socio Undet Paulus Ulix iubjicit, magis ex re, n quam impenditur . quam e peryona' stat actio :uabiatur . In omnibus. quidem libris , , M M. A editis , quos ego in consitum adhibui, constons est scriptura , quam primum exhibui , sed , ut mihi vide. . tur , constans 'ubique mendum, ex tra jectione verborum , ut alia plurima , ortum . Atque .ita, credam , donec sit , qui receptae .lictionis -interpretationem adserat magis idopeam. 'Sic postem dimittere Taulum , nἱ si me moreretur mese. illa enim . Postin P . ' Ss quami OOste
365쪽
dixisset , eum , qui putat se in rem 'propriam impendere, cum sit com- munis , communi dividundo impensas non re tere ,. ejus iuris rationem non
expedis, sed hanc licet inrelligere ex alia specie quam praemiserat , & sierepetit et uis emm ., qui scit . . em esse communem in1 Hiena negotia eo an nis
persona Iabitar . De re ipsa satis conobat, sussicit adminere, ς- , qui i Vivo testatore , mrix additis' non
ostquam Ulpianus dixerat , condi. tionem si nupserit , etiam implerirem Communem impendis, hie dieisliena neotia gerere 3 & tamen, ex re- tepea linione W ante negaverat , eum neaotia seel; gore e. mare , ut sibi constet Paulus , tr. sponethda sunt, ut dixi , verba pνioris verseuli. Hic autem -rsc. ut eum exhibu, , editur Vorentiae. Cui acius vero ae lari ita legendum censet: Ille enses, Di scis rem com-
xerit &t. Cave putes hanc esse isi is
jacii emendationem , nam omnes , qua4 ego consului, edui es, ante Fl rentinam . constanixe, ita exhibe , - satis sensu. Sed quum uterque MS. meus Florentinam' scripturam. tum ur , inhil causae video , cur ab ea receden- alii in sit. Qui scit rem esse eommunem,
vulgari, etiam apud JCros , significa tione . Hoc est, non sua tantum , sed di aliena negotia eo animo gerit 3cci servamus , si servari potest , scripturam Codicis utimi , sed si res aliter . alva ..esse non possit, modesta crisi caus in transgimus, omnes conjunctiones ita lere coaditi nem , puta enim , inquit, nondum uis Hlis anatis in Minum marisi deducta ,
non paruit condisoni : sed θ A et eo juncta st, . cujus xinpiis ei interdictum sit, idem disemus. Ninde quaerἱr, an P stea nubendo: possit parere conditioni , quasi noet nupserit & putat defecisse conditionem , si de primis, nuptiis. testator senserit . hoe superdicto : ben ne tamen disendtim es , uondum ἰ lemmeonditionem defectam Sie legitur in omnibus libris mS., & editis , nisi . quod inloander ει UIntimillius exhia huerint , nondum. eonditionem impletam defectam Q Quod eodem redit ; sed se sum ejus sententiae desidero idoneum'. 'Conditio nuptiis adscripta , non impi geri , ut rur , nisi justae' suerint nuptiae, si inju--Ε nro etiam . modirio suspenditur , donee justae sequantur . Exemplum est in dote proismissa apud Papinianum in L 68. f δε iure rit. & lue apud Ulpianum. in m ditione, testamento adscripta. Suspendt- 'tur, inquam .'& differtur conditio , non autem detecta est, nam quae semel - desecit , amplius reviviscere non potest. Quid igitur si semella minor XIL- an nis se marito dederi λ non cen inurnupsisse , quia nondum i subacta serre iugum. Valet cervice , vel . si valet , lex nuptiis impedimento est A Sed quid dicemus, si , quasi non nupserit , p ha, annis major, conditioni pa-
366쪽
ν rastrisy Ulfanus desectam putat eondi. tionem ., si testator δε pνim -pt alicui adhue impar erat , senserit . Sta mox missa ina sententia , quae nec
aequitate, nec yoluntate testatoris coni. mendab .itur , hen ne tamen , inquit - , . dicendum es , nondum Impletam ω-1tionem cisseium. Atqui, ut dixi . desecta non est , alioquin frustra denuo 'impὸi Aur , & quae , scire velim . M. nignitas , si defeeisset , ' . - Ruum eorum verborum fefisus nomst , nisi pessimus; ipsa Glossa jam videtur serro medicinam quaesivisse. Sis,
TI NEΜ IMPLETAM sciliret de saeto NON DdM DEFECTAM , in se adhue, turpisri potest. Addit deinde aliam scripturae, non mutarie o interpretationem. V. dis , eonditionem defectam nondum .mpletam de iure , di ita adhuc potest implexἰ in alterius persona. Sed, ut di- , conditio dςsecta nunquam impleri .. potest. Cuiacius I 3.- cap. ult. quia Ulpianus adfirmat , quod negare , - constituerat negationem addit , hoc
modo P dicendum est , nondum 'impletam εonditisnem NON defectam . Sed quum Secta: nostra obhore t ab ejul modi vi maiori, θ' amen scrip ura , quae nunc legitur , proculdubio si 'vitthia . pru 'mum succurrit, an non pro defecta reis stribi posset , refecta , id est, reparata, in quam sententiam rem-e occurrir saepi iis . Ita dixisset Ulpianum, s , quae primum injuste nupseras , postea juste
nubat , 3c se condirioni pareat , n-dum ἰmplatam conditionem, refectam, Hest, reparatam esse . Ceteroquin , quod magis placet , utor transpositione, non ea. , qua utitur Glossa , quia infiditimatem statuit impletam , . quae non ierat, sed is alia , eaque . levissima , in. hunc modum e benUM tamen disendum G, nondum defectam eonditionem . impletam.
Hoc est, conditionem , quae non des cera. per priores . easque ibjustas nu- .rtias in esse implenam, per secundas , eas-q- justas.. si utra coniectura plaeeat , acch exrtiam , sensu non minus Midoneo. Puto, inquit Ulpianus . si deprimis appliis senserit testat'r , filiam defet am 'conditione deinde ita lege rhen nm tamen - diceηdum es , nondum .impleta e ditione defectam . . Quod alii sol te pratui Mnt A quasi . literi 'm ias 'male reperita ex proximis utrinque tabulis. Sic dicerer, Pae line per im . . maturam conjunctionem no, defiat conditione , s poli , matura Viro , eam impleverit. Forte & trajectio Glos. s. defendi posset, sed aliter explicata , atqua ibi explicatam video , impuram conditionem , nongam defectam , id est , , per secundas nuptias fuisse in pleta in conditionem . quae nondum defecerat sed ad id tempus fuerat dilata'. Elige, quod placet omnibus his modis obest, qui abesse debet . major motus . Duae voculae duntaxat restituuntur , quarum 'ai mr ici alterius locum fravi eiunas Quaeve literae, proclivi vitio , mutantus vel expunguntur , ut bene .lacra, alioquis deIperueto. . .
. Sic absolvimus , quocr vel maxime agendum erat . Sed aliud superest mox in prisε pis, quod nonnihil tui bare posisse; vema se habent: Hee eonditis,
qui resalus es , ἰmpieri sol miso conis ditionem voluerit, Non Iar, egerit. γαν do . Si legas , ut Floretitiae & ubique reperi , fitae meae , subaudiendum est do lego tot wia est ' . absque eb eiam senissus se tueri non potest , Quum Nero id ast duri ustulum . malim legere , filio mea cum nuner i r nam ' ex sequenis
ibus apparet . agi de nuptiis issus 'M liae Illud , ncti Iotis egerit, quod mox 'sequisur , di Florentiae vivoque legitur a
367쪽
I . dubito, an satis latine dicatur , neni- est. 8. & Hilliger DoneIL e- I A. Ia. pe Ignificatione , quam sistis postulat. p. 3. 6. . . in Sca siem aliud ' Unde pleraeque ediriones, ante Floren. . pactuni 0bligae, si caulam habeata in tinam, exhibent , - satis exegeris. pollicitario si a. m s. est .. vel , non etiam istis exigi, puis I9. pr. Aia senat. si nqii habeat, contra d. ii. eoque resem , qu04 Vlpiairus ait in I. s. F. de pellicisat. ad editionem muncris gladiatorii ann te- . ii, qui epistsam muneris eddidi gratia' emisir, nullam enim ea lex auiam edendi m morat . Ineptum est , quod Alciatus lib. 22. parerg. Tvo mit X lectam fuisse . atque ideo scissam ri . eo Russardus ad ii. ι s. aiunt, proin tu i , quod praecedit. Sed quomodocumque legas , semper incommogam. erit το saris. iid s eredamus , veram aseimanam inpiani, seripturam .suisse ,
non sategerit, eamque vocem, licet hie aptam & propriam , .lamen , qida insolention erat L a librariis minus : intel- muratan. in satis egeris id quidem mi.
sorem in P. I. non obligari , quia turpe. est inhonestum munus 1:ladiatois Trum , quum constet , non duntaxat gl*diatores suisse permissos , sed & sorti
DT votis est risuras Pandectarum peram , absentis pollicitatio in .nidio .
Aa poli use tionibus , vota enῖm esse . ex illier in hanc rem sapiatiτ vela .rct emipentiam pollicitat ones appellari bis apud Rempublicam. quae exsta ins 'obtinuit . Unde Varro τριι κερκ νεε , t P. F. eod. Nec enim alia ratione 3 . . fragment. p. m. Majores solitos G. in sentis mentio fit i d. l. s. quam quo Mιmam n. - ere , ve decem aries promissio facta suerit' per epistolam Inrermittere , quis . LIUCLRENT p pu- Scd causam 'non desderari diceres ex . , Iumque αγμῆολον eum torona ψatir de. ' l. q. U. νώ. si non, savore decoris pu-
mitterent. De decimis , Herculi iblici, calamitas ibi causae loeo esset, selliis , plurx habeti Rusiardus ad L 2: Vel potius ipsa causa, Sipe causa tamen 's a. d. th. ex quo Gothostedus notam vaser promissio, si promissor promissum suam instruxit . Lmnii. omnibus Diis opus jam coeperit . facere I. I. ε & I.
decimas vovebant , excepta selit Vene. 3. pr. eι i. quemadmodum rire cano' .re ,.ut est apud Lactano iam ad Stat. nico , qui ecclesam fecerit consecrare, THLud. id. s. veis 29. Pollicitatis tenetur eam talaret ea . 8. in consein genus est, ac fit tam Deo, quam Rei-' trat. Eceles vel altar. ' Qui fi etsi non publicae, votum est specio , nam quod cinperit , modo qnsin rara st donatio, s Deb pollicitum est , magis oeotum dici. renetur donator ex QConstiturione Grae- tur l. z. Im k a. d. ni. Ut autem ea an . I S. C. de Sr Ecens si nempe simplex actum, obliρationem non pro- is piam causian sueris donatum . . . . ducit, ita nec millicitatio, quae & ipsa . . Ex pollicitatione Orstur personalis. pactim est, nisi quod, is uiae plerum- obligatio , etiam cum . o fit. l. 2. p . . - & 2. E. de pollui, at. neque enirnipis to res si nacta/sed demum 'uando addita dcaco ecrata. est , iterum planes
que espressus accipiemis tonsenses desit ' l. 3. pr. F. ecii. quod plenius exsequu-. Ius est Connanus commHur. ast. lib. 5.
368쪽
dii traditio ifficit fundum miraesiasticuo floridite patris non bbbgUtur I. a. h I.
ap. I. X. de consueti . in quo, ut hoc y. t . . Id IpHm obseevavit scholiastes in transitu moneam legendum Uetur, a Virgilii , qui Servius dicitur , cum aiuria bona rael iuitisin mu)ΩGK , non α illa verba , ipsi pater famulam voveo , bo Calegiae M ult q. vomi te i , Quae AEneid. lib. I. vers. s37. Eam in reo e Dacias , de qui ibi agi- ste inquit bene , IpsE PATER 'tur , Urumates ultimas non siste ad. -ctorit inmemti δtestatim uisi patres non missas, Innocentii LII. epistola de- haben . Nolsin tamen ex eo. efficias, ein M. Etiam insci Apris ei uti mutam ut quidarmessicere , polliceri non posseda est , meque enim missa in epistora sui similias , quiae non sui juris, sed Arct epa UM Capitulo Lobtinensi, parentis est , quum utique, personaliter, ut hunc legitur , sed Qvisensi , ut le- eb getur l. 57. F. ia uiae. i. 39. f. O
gelidum. est i consuetudineturhninis voventis , sed per i traditionem. alienam Hedicans utique nihil agat . nisicio illum, qui orationem habuit pro 'hil quiem habet filivssimilias. omnia . dono Phaaridie ins emplum. Dc enim pati la Ilint, eique donare Did est, cum recipiendo , apud Perdς pM missuma non est L 7 pr. de Phalari K Iecini δε tinnia . sine donaribu. Sic nec agnato hui furioso an agit, ad si mare , etiam re n5ndo datus est, iscet dedicaro rem furiosi dicatae iacrilegium,seri, modb Medicar quia . agnato non competit rerum ejustioni. fuerit dest; qata , sed ICti, Roma. alienatio I. 12. si de curatori fur. o ni, aliter lapiunt, tam in his , quae 'ai. ρ s. ex . min. Mand. In Do Igi- . Iazaeratoribus , quam quae Diis dedita, tum familias , quia res patris agitur , hantiir, De Principuns futuis res certa quod ad Vorum , requiritur interposituest ex L s. β 2. 3 Lo. F. id teg. Iul. patris auctoritas d. I. 22 6 I. ex quo Majest. Idemque de Diis constat, tunc opparet, ipsam oditionem , filii 1 ut im demum humri sorum sunt, cum 'quidam nugantur , vota non impedire. consecratio accesserit . Neque etians e mare etiam , cre de eastrensibus , avit . alius rei extius. esse potest , dubitare jure Justinianeo pleno jura adHentitiis, aliud in liceret, an sola cogitatione v VOVere nequeat, nihil Scaus video. De . ventis re eficeretur sacra, an veru co- filialamilia buoVente , absque consenita, .s tatione declarata λ δ. Giὶ artifici, an patris. idem juris est 1an. 2. aus 3 a. 4 pontifici λ Recte igitur Minucius Felix 2. quod capitulum. traiisaiptum. ιn Ommis , ex Theolona Gentilium, em ex Numerorum cap. 3O. ubi de ux de Deo' se insit hie nocitu ξ re , quae Iine auctore marito vovet, ide a funditur, I dbneatur, scalpitur non ipsum statuitur . quia nempe iure Iu- .dum Deus est . Ecce plumba ιιν, cons L daico uxor est in potestate maritr, &tur, erigitur nec talis Deus es ν Ee- nihil tabet Iroprium M . ce Ox tar , in se a ur oi itur I tunc In L R. ε 3. ff. d. tit. ita porro stris pUr et Deus est , crum δοαο illum prum est : Si decimam qtiis hono/um -- luit , dia eavit. . . mi , & quae sequuntur . pestuson DG Ex voto. obligantur patres αilias , cima ait : Pecima quinque veteres iii,
369쪽
eum Heris ly bee 'ebor. Sed vereor , ne Festo tv'. Ppulo iniquior sit Maliger , quam oportet . Ue enim Moses Judaeis decimas praestare jussit ita & quandoque extra orditiem aliae . G cntes Diis suis decimas vox erunt, Herculi quidem maxime lectri aliis Diis ; Apollini& Dianae apud Xenophontem de extreiis. CFri lib. s. p. 349. rursus Are .lIni apud eundem biytor. Graec. lib. 3. p.
Romanos etiam decimam Ap'llini votam nlirrat- Livius tἰb. s. ca . 2I. De Lemniis , omnibus Diis decjmas vove. re solitis , jam occupavj dicere . Adde.
rem exempla de Iove , de asiis , sed haec, ut ajebot ille , pertinent ad edictum Praetoris. Voti obligatio transit ad heredem d. La. 6 2. quae scilicet versa Mar ' circa. prae stationes pecuniarias , quae enim circa personalia , non transit , nisi heres v . tum susceperit eo. E. 'x de voto redenti. Quamvas autem jure civili
ad illud , a , defunctus , utique
eriam hereν teneatue , in pollicitatione . tamen id nonnunquam fallit Si ob honorem pollicitatio siserit facta . quasi debitum exigitur I. g. m. d. tit. etiam ab herede , absque ulla diminu ione L o. pr. si eod. Sed id de pecunia promissa inteli endum esse , auctor mihi est Modestinus in I. q. ff.. eod. nam ob
si bona liberalitati Ialvendo non fuerint, extraneum heredem ἰn Diniam partem patrimonsi defuncti , Iiberet in decimam vener , ex Rescripto Severi & Antoninni respondit , quamvis scilicet ob honorem quis fueris pollicitus. , nam x in ea specie ibi occupatur Modestinus . . Addit & aliam diminutionem , ex ev
dem causa pr illi & - . operis . . ipsum puta donatorem , pauperem .ctum, non debere, nisi quintam patrimonii sui Ni tem . Sed ἡiminutionem non patitair pomponius in I 4. eod. Si quia inquit , Isti alsenise honoris cauis opus. acturum se in aliqua Ciυ tare promiserit, μου perficiendum Dm ipse, quam heres ex Conjtitutione o Trajani obligarus es . Adsentior Pomponio Vsi promistar ejusve hereditas sit solvendo, nam quod Modestinus . de diministione dixit in Z t. p. flixit , s Iona, liberalia 1Mi solistuo non fuerint, & de . ea quoque specie intelligo sequentia Pomponii in veris sed si quis , ubi heredem , si
nolit opus coeptum perficete , . libet ri- ait quinta parte . patrimonii ren-cti , si extraneus 'st , decima , si siten liberis , , adducto eodem Antonini
RescriptΡ , quod addueit Modestinus Jo d. s p. quodque i plum argu n.
to est , de eadem specie utrobiqueas . Sin aliter dicas , non duntaxat Pomponius Modestino non conveniet , sed nec sibi ipsi , nam .diminutionem Pin principis negaret, quam mox largiretur . Sic ' mihi videtur dicendum de obligatione heredis ex pollicitatione defuncti, 3c sq. nq,lus inter veter JCtos dissensus o Ulerique Interpreres ne attingunt quidem dissi ulta res, undiquaque heie obstantes, nec susu defityre, an inna fide securius transmittaait , an mala fide dissimulent . Q ut 'amen ali. quid cohati sunt, perfecte mihi viden tur nugas egisse. Vis id enarrem' λ non vacat; qui nuus curar, ipse agit.
370쪽
tium omnino obli Pr cumque emtio sit juris Gentium, inde rine
effecit ΡMus in l. 2. d. de conistrahi, emt. σ vend. γ ideo consensu aeragitur. Quum aut consentim excludat error l. II. st . de juris . a. quin, qui errant , dissentire dicantur in I. p. pr. σ g siue eod. editio m , . quo cunque eri re contractam , non valere dixeris . Id tamen ut simpliciter dica- mus, leges moresque repugnant, aIque, ipsa utilitas , justi prope mater aequi: Videamus de eo errore, qui ver satur etrea materiam vel substantiam re venditae . Audi sententiam Marcels
rore non erratur, sed in substantia πων si, ut puta Rγcetum pro Uno lenisι, aes pro au'. plumbum pro argento, vel
in materia Ist erratum. Ego in vino quiadem eo entis , quia eadem prope ουσίαο , δε modo vinum aeuis et ceterum svinum non acuis , sed ab Aisis zeetum fuit , ut embamma , alit, pro alio--nisse videtuν. In ceteris autem, inquit, nullam esse eteπή---em pato , quoii FIn materia erratur. Nota res ut, aceri duplex esse genus , alterum , quod ab, initio acetum fuit. &'hic embamma Vocatur, alterum , quod fit ex ae inocorrupto & acido. Quod ad hoc, Maracello concedit Ulpianus. , aceto pro Vis.
ROMANI LIB. VI. C. XIV. t . 327no v Nilo.subiis lare vendi lanem c quia eadent prope tibiae est , utque ira dici non Dilito materia erratum sutia
se, in ceteris omnibus Μ reello contra, dicit. palam pronuncians , mul: ess xmtionem , . quotiens in materia erin tu . . Ne videm qwd Ulpianua Marincello largitur , obtineret posse arbitratur
cap. 6. num. s. qvia , Noat substantia non differant vinum non acidum & vionum acidum, differant tamen uiu. Adsentior Connano , quae usu differunt evitiare contractum , dc inde 'quoque
esse Tinor , quod nullam emtio , si in sexu terratum sit L. Ir. 9 vi
minis ουσἰἁ prope eadem sti ; masculus tamen Se femelia usu differunt . Sed vini,.quq l in acetum degeneravit; idem quoque usus fuit apud Vetςres , qui kterius vini : acetum quippe bibere antiquis placuit , uti constat vel ex L I. & I. 9. pr. er 6 I. sue de
.rrit. vino vel otio legati adeo etiam ,
ut & illis, quibus ob paenitentiam usus vini erat interdictus , aceti v que esset interdictus, ut lego apud
nem Carnotensem pari. I 4. cap. 33,
Verum quum hodie aceti non idem usus sit , moribus obtinere non 'poterit
Marcoli Iuri sudentia , ali Ulpiano
Igitur: si aes pro auro veneat, nulla
libro 28. . ad Sabinum . semel in λ. . s. i. ea. iterum in Ase I . eod. utraqsse lex est e et i lina ad no Unum - Sed quid s aes inauratum Ve-ineat pro a q8 adhuc puto idem dicendum , nullam. scilicet esse venditionem, 'quia aurum, quod supersiculi cillitum est , neque usum mutat neque substantiam ejus , quod latra superficiem est, Aliud est salua aurea , aliud fatua