장음표시 사용
391쪽
videtur opportuna , nam ecce hoe loco explieandum vel repetendum non erat, per quem heres detrectans , vel repudians cogeretur restituere, tum initio hujus tractatus id fieri debuerit, &factum quoque sit ab Ulpiano in I. I 3. 4. F ad SCt. Trebei I. quin si explicandum & repetendum esset , 6 r. id melius conveniret , ubi ICtus hanc
materiam suerat orsus . Nimium qu que differunt Praeeeptor & Praetor, cum scriptura , tum sono , quam ut pu-' tem alterum verbum in alterius locum 'migrasse.' Quapropter ego malim pro praeceptorem minori motu reschibere retept
'rem , 8c intelligere 'deicommissarium ,
ea, quam mox dicam, Tatione. Deinde restisuendi vocabulum , quod sic se. quitur non acceperim de restitutione in integrum , ut video quoque accepisse Accursum . Atque ita sensus erit , post repudiatam non duntaxat , sed & distractam hereditatem , fideicommissarium non esse audiendum , si implora. 'ra restitutione in integrum hane, sibi. 'ex testamento restitui postulaverit. Quia fiduciarius nequit restituere hereditatem,.quam non habet, utpote distractam, inprimis requirebatur causae redintegratio.
Hanc negar ICtus fideicommissario . 'quia res integra esse desit , postquam creditores vel heredes legitimi bona jam occupaverint & distraxerint; qui tune postulat in integrum se rellitui , sero nimis postulat . Ipse minor , qui hereditatem repudiavit, sequidem αmnia in ἰntegro stat, omn modo audiendus es, se vera iam d fracta hereditate , O neis mitis finitis , ad 'pararam reuniam lais horibus subflisaei veniat, repellendus est,
ut ex Scaevola Paulus observat in I. 24.
6 2. F. de minori Et inde inrelligimus, quamobrem JCtus in L 16 faddiderie, ne quidem pupillum , hoe est,
usque adeo Praetor non debet in integrum restituere fideicommissarium , ut& id in pupillo obtineat, qui ali
quin restituendus videbatur ob aetatem pupillarem , tot privilegiis munitam . Vis rationem ὶ non aliam dabo , quam ex Scaevola dedit Paulus .in d. l. 24.fas
Sed quid audio , inquies, an recein ptorem dixit JCtus pro fideicomm Driseputor dixisse , & verbum insolentius seis sellisse librarium Florentinum , atque
inde Praeceptoris vocem , magis noram, & quum haec non conveniret, Praetoris esse natam . Dicetur autem receptor fio
dei commissarius , quod hereditatem ab herede susceptam. ipse recipiat: quemadmodum enim . heres dicitur heredita.
tem Iuscipere ι. 77. ε 7. f. de Iegaria. -& ι. I 6 6 Io. β. ad SCr. Trebell. ita reeipere dicitur fideicommissarius LMIt. F de transact. ι. 44. ρν. er . I. ι. 4s. 9 I. 67. 3 i. F. ad So. heu. Si ipsa reeeptoris vox, quae utique satis Latina est , tIbi sorte in hane se rentiam lecta non sit, memineris in Glolsis Philoxeni esse , υποδοχεύς , re ceptor . nec quicquam impedire , quominus ea ibi si ejus verbi significatio. Memineris quoque, si Hermogeniani sit d. ι. l . ut Florentiae superscribitur , eum plus semei novis & insoli fiavocabulis suisse usum Exempla addeis rem . nisi praevenisset diligentia Iacob Gothosredi prelegom. ad Cod. Theodoscag. I. ex quo animadverti alios sua
392쪽
CAPUT XXII. Explieatur L. 6 I. is de inreta.
ΡResidem deportare no posse , nulla dubitatu es , inquit Ulpianus in L β r. F. de paen. & tamen Fran.
eiscus Hotomanus ιib. 3. observ. cap. 12. non tantum dubitat , sed & palam contradicit . Uellem , ne id fecisset in re tam liquida . Praeles , si quem deportandum putet , Imperatorem adit , causam exponit , sententiam suam adis scribit , & hane si comprobet Princeps, deportatio est , ante non est . Totidem
sere verbis id est expressum in I. o. q7. ff. de ἰniusti rupto ire. facto testam. ι. I. 6 3. 1s de legat. 3. i. s. pr. F. quando appeti. sis, & perspicue in d. ι. 6. I. F. de interae σ-Hos
omnes locos , qui generaliter loquuntur . intelligere de Praesidibus, qui se iectas sibi insulas non habent, ut intellexit Hotomanus, & praeivit Areu sius ad d. t. o. h r. id vero est ludificari jurisprudentiam Romanam . In relegarione , fateor, ea distinctio adhibetur , ut Praeses in insulam, si quam sub se habeat , releget, si non habeat,
ut Princeps adsisner L 7. 6 1 ff. de
ἐntenae elem sed relegare Prielis p test , deportare non potest . Nec Ηο-
tomanum in contrarium movere debuit , quod hic illic , etiam in nostra I. o. h I. sententia Praesidis commemoretur , quando de deportatione se mo est, nam quo sensu id accipiendumst , mox apparebit'. Postquam autem Ulpianus in L LS A I. ut rem certam praemisisset , deportandi in insulam ius Prodibus
Provincia non ege datam, quamvis Praefectis Urbi datum sit ex epistola D. M.
veri ad Fabium CiIonem , mox Praeli des instruit, quemadmodum eos veri a ri oporteat in causa deportationis . Prie. Iides itaque μου ne , sic pergit , quo tiens aliquem ἰn, insulam deportandiam purent , hoc ipsum adnotare debent; n men vero ejus scribendum Principi . ut in ins*Iam deportetur , se deinde Primcipi scrioere , missa plena opinione , ut Princeps aestimet , an sequenda st ejus seu entia , deportarique in insuIam G. oeae. Medio autem tempore , dum scri bitur , itioere eum debet in earcere esse . Ait adnotare debent. Hoc ipso verbo , in eodem argumento , utitur idem ULpianus in L L I. pr. Is quando v peti. st . Deinde obtervat , non duci taxat nomen esse scribendum Principi, sed scribendum , missa plena opinione . Rusiarcus & Boudora ad margines sua. rum editionum adscribunt pene pro pie na . atque si haec varia esset lectio . at eam ego nullibi offendi , omnes
libri, , quos ipse consului etiam ΜS. meus sine Glossis , habent plena opinione . Unum Robertum Si
phanum excipio , qui exhibet , missa PαN, opinione , unde. sorte manavit vitiosum pene, sine ullo plane sensu. Sed & poenae opinio nihil hie significaret, cum jam admonuerit Ulpianus , de eo verba, fieri , quem Praeses deportandum .puret, expressa sic poenae opinione. Ne quidem haec verba , missa plena op nione , sic acceperim , ut significent , oportere Praesidem integre ad Principem perscribere, quid sbi de poena videatur statuendum , nam & haec praecedentium esset repetitio , sed potius per plenam opinionem intelligo integram & in scri
pto habitam commemorationem eorum,
quae ad probationem delicti poenaeque pertinent. Ut jubeatur Praeses omnium eorum , quae ipse cognovit, synopsin
transmittere . Atque id , ni fallor , si-Disiligod by Cooste
393쪽
gnificat Opisua in Glossiis, quas Salmasius
produxit eo . ad Trebellii Pollionis 3 . t onos, in Victorino cap. opinio
, isnopsis enim est ejusmodi seriis
pia commemoratio , quae totam rem ,
de qua agitur , simul conspectui exhibet , di ita ea vox usurpatur in I. s.
II. reb. eor. qui sub sutei. vel cur. sunt , fine decret. non alim. si
nempe ibi legamus θη sin bonorum pupillarium , ut Florentiae legitur , u que legendum esse Antonius Augustinus
animadvertit lib. emend. cap. 3. Plena opinio sis esset integra narratio e
rum omnium, quae ad litem judicandam pertinent, quo tensu sorte opinio a sen-ιentia distinguitur in I. 8. 9. II. σ.16. C. Theod. de appellat. Ab ejusmodi opinione , id est, confripta formo, puto dictos esse opinatores , qui annonam
militarem exigebant , quorumque men. tio est in I. 7. C. de exactori trIoui. ι. II. C. de erogat. militi annon. &alibi in Codiae . non enim illi opina. bantur aut aestimabant, quant m cuique esset conserendum , ted species , ad annonam militarem pertinentes, exigebant secundum formam sibi praetcriptam , quilis, quod ad vestem militarem, praescripta est an l. a. C. de milit. υes, Scio, aliam appellationis rationem redodi ab Alciato lib. 8. parerg. Iuri cap. 12. rursus aliam a Cujacio ad A. LII. C. de erogati mult. ann. & iterum aliam a Salmatio d. loe. sed ausim praestare , nullam earum honam , aliam alia pej rem esse, at non est, ut tantum digrediar. Revertor igitur ad nostram l. o. gr. & , si eam recte interpretor , duo desiderat Ulpianus, alterum, ut Praeses suam ipsus sententiam transcribat , alterum , ut addat totius causae synops n. Utrumque etiam expresserunt Basilici . quos hic ad partes voco, lib. oo. tit.
sq. cv. o. g I. cum aiunt, Praesides. si quem deportandum putent , - περὶ αυτοῦ , την ὀικεἰαν γνώW1ναν' ἐρουσι Βασιλει, integre qua a/ ip spertinent , m suam sententiam referunt ad Principem . Illa πλώος τά περὶ ἀυτοῦ fgnificantur plena opinione , neque enimalia sunt, quo reserri possint, haec aurem α' τὸν οἶκεἰαν γνώμην pertinent ad praecedentia d. 9 I. quotiens aliquem is insulam deportandum putent. Sc ad sequentia , an sequenda sit eius sententia. Quapropter vulgata opiniosis significatio huic loco non convenit , ut scilicet his uerbis, missa plena opinione , dicamus Praesdem juberi plene perscribere , quid sibi videatur non tantum, ut modo dicebam, quod haec esset in pta praecedentium repetitio, sed 3c quod
mox addatur . illam plenam opinionem esse mittendam , ut Princeps insimet, an sequenda st ejus θntentia. Plane enim ex sententia , quam Praeses arbitrio suo conjecit , aestimaro non poterat Imperator , damnari , an absolvi deberetis , de quo agebatur . Id uniee aestumare poterat & debebat ex. commem ratione eorum, quae ad delictum pertinebant . Priuiquam vero sententiam Praesidis sua auctoritate confirmasset Imperator , ipsa nihil valebat , nam dein portarus a Praesde deportatus non intelligitur , ideoque integrum statum re tinet, &, si interim decedat. eivis decedit d. i. a. 6 3. sue de tegat. 3. quia, ut ibi significatur, illa comprotans se tentia Principis deportat , non sententia Praesidis . Moritur igitur reus , sed non damnatus quale exemplum &
Valerius commemorat lib. g. cap. I 2. num. P.
Ex his omnibus intelligimus . minime accuratum esse , quod Pachymeres adnotavit ad Dio si epist. vitim. Os δύναται , inquit , o τον νητον
394쪽
ὀνοα-a μη o Bωτιλενς , non potest, de deportatione loquitur , P- υἰne AE Uulam nominare , sed so-hu . Imperator . Quia non duntaxae inissulam , in quam fiat deportatio , nequid nominare Praeses . sed nec deporistare , si enim deportaret, & insul tantum adsignaret Princeps, inanis esset
Ulpiani disputatio in d. t. I. ε 3. de legati q. ut palam liquet ex k 4. mox subsequenti . Habet se sententia Praesidis , in hae specie . ad instar semientiae iudicis , a Magistratu eum sola
notione dati , quae nulla a ictoritate censebatur, nisi Magistratus eam habuisset ratam ι. 28. F. δε νε iudie. Si Judex quem damnandum putasset , id , ejusque rationes, qliat in notione indagaverat, significabar Magistratui, ut is pro suo arbitrio sententiam reiiceret , vel probaret δέ executioni daret. Idem juris est in Praei,de , quod ad depor.
arionem , ea , quam exposuimus , rationes
EX iis, quae modo dicebam de senistentia judicis; evi sola notio como petebat, satis apparet, ab ejusmodi judice appellari non potuisse , nam ejus sententia ante confirmationem ei is, qui judicem dederae , vim sententiae non habebat , post confirmationem a dante erat appellandum . Id probat sola ratio, eum fidem utriusque fuerit auditorium,& nemo ab eodem ad i. ipsum appetilare possit, ut in causa simili iure Pontificio constitutum est eap. 2. X. de con. Detud. 3c eap. R. pr. X. de appellat ou.
utrobique in sexto. Sed si judex datus sit, ut ipse litein defin. at , is , qui dedit , appellabitur , & inde a judice, quem Consules dederunt, at ipsos Consules est provocatio ι. I. 6 3. dea' pellat. 8e ita in omni eo, qui judicem dedit . definit Ulpianus in L I. pr. δε Modestinus in ι. q. F. quis a quo a peii. Ejul modi judex , qui causam te minabat , sere dicebatur Iudex specimiis, δc is, qui eum dederat , censebam tur retinuisse , nee alienasse jurisdim nem. Si staretur sen entiae ejusmodi j dicis , ipse, qui dederat, poterat iudicandi opera supersedere , si non star tur , a delegata ad delegantem super rae provocatio . Ex his nullo negotio intelligimus . cur Praetor non possit ipse se dare speiaalem iudicem I. 4. F. de osse. Praetori ut neque Praeses i. s. FG osse. Pν-d. perabsurdum quippo est ι ut a se ipso contra se ipsum apis Iare possit.
Aliud est in eo , qui iurisdictionem .
mandavit , ab ejusmodi enim mandat rio non mandans . sed mandante lup rior appellandus est . Id Ulpianus sugnificat in I. I. 9 I. F. quis a quo appeti. Ab eo , inquit , cui quis mandavit iurisdictionem , non ipse provocabitur: nam generaliter is erit pνovocandus ab eo , cui mandata es iurisdictio ι qui
provocaretur ab eo , qui mandavis I
ν sdictionem . Ad hune β Ir multae nugae sunt , & nihil quicquam bonae
rugis in Eoanetio resis. eap. s. has rugas tamen , pro more , tianscripsit Iacobus Gallus apic. u. p. I73. 176. Zoanetrum emendare d. 6 I. ait Gothoo fredus in κερ. sed prolixe fallitur, nihil omnino murat, perperam explicare conis tentus . Nolim has des purgare ;pei spicua est Ulpiant ..utentia , nee minus perspicua ejus ratio: mandatarius enim mandantis loco est, Ac ejus partibus sirgitur I. g. '. de osse. eius cuἐmand. es juν Id. Qui mandat jurindictionem , eam in aliud transfert , Se
395쪽
mandararius ejus, qui mandavit, utitur juniuictione l. I. s I. eod. ιit. Manis
dans , per cellionem , sua iurisdictione se q odammodo abdicavit , & ejus OL icium in mandatario impletum est &finitum . Atque his conlequens est , amandatario non elle appellandum i sum mandantem , sed eum , qui manis dante proxime est luperior. - Αt quid dicemus de Legato Proconissulis, qui & iple utitur mandata juris. dictione λ Legatum enim , quicquid contradicat Cujacius lib. 7. observ. cap. a I. nihil proprii habere etiam post delegatam jurii dictionem , argumento est I. I. I . ver1. Verius f de osse. ejus eui mand. ενι iuri . nam ecce Papinianus a ceteris mandatariis argumentatur ad Legatum Proconsulis , ceteri nihil habent proprium , ex mandato omnia d. 91. ex mandato autem transit jurisdictio, non imperium ' quare , inquit , nemo dicet . animadυersonem Leis gatum Proeensulis habere mandata iurisaeitctione . Et Paulus in ι. II. I. λ udis. exemplum datur ues ejus , cui mandata est jurii dictio , - , -inquit , μην Legati Proconsulum . Unde , quod ejusmodi mandatariis licet , licet &Legato , & quod huic, vicissim illis I. 4. pr. F. de sic. ejus cui maud. ess
eor. Neque prodest Cujacio. ad quam adpellat, I. I 3: F de osse. Procons σLegat. clina hoc duntaxat ait Pomponius,
em ipso . quod quis datus est Proconsili Legatus , nullam jurisdictionem habere, sed habere ex mandato detestatam, postquam mandavit Proconsul. Quod addit jacius, cogi Proconsulem mandare, nub
eula est , quam discussisset Ulpianus iaι. 6. 6 L. F. de lic. Procons. Leg.
cum ait , in arbitrio Proconsulis esse . mandare , jurisdictionem , vel non inanis
dare . Scio & alios , qui cum Cujacio
idem sentiunt . advocasse 'Rescriptum
Severi & Antonini in L q. pr. F de osse. ejus cui manae es iurisd. sed iis
occurrit Elbertus Leoninus emend.
cap. uti. qui totum id , qua patet . argumentum sic satis feliciter exsequutus est . Verum, inquies, si post mandatam jurisdictionem Legatus utatur alieona, non sua jurisdictione, a Legato non Proconsul , sed Proconsule superior es.set appellandus , quemadmodum a reliis quis mendatariis, & tamen appellari a Legatis Proconsui potest, s -Ita dixerit , potes de iniquitate ejus Pro. consui cognoscere , , quod optimum putaυerit Baiserae I Venulejum Saturis ninum Ioquentem audis in i. a. F. quisa quo appeti. Hoc est . absurdum , ait Culacius d. lib. 7. cap. 2I. nisi Legatus proprium aliquid habeat . videtur
enim idem a se ipso appellari . Qui
Cujacii sententiae iverunt obviam, hanc difficultatem fere dissimularunt. Et ristum Leoninum excipio , qui , ne sibi obstet . rejecit lectionem Florentinam in L L. 2. praefertque hanc, quae antiquiorum Editorum est , appellari a Le. gaio Proeonsulis potes . Sed illud ad.
monere vix erat necesse , neque enim
Legatus ad instar Principis vel Senatus judicabat , quid ne quidem vice sacra. Admonendum erat , quis a quo appellatur , adeoque quis a Legato appetilaretur , Proconsul nempe . Si legas a Legato Proconjulis , ne quidem salva res est . cum mox ajat, de iniquitate Legati , in multae dictione , Proconsulem cognoscere, & ex arbitrio statuere. Ecappellatione autem cognoscit & statuit, quod prioribus est consequens, nam sine appellatione de iniquitate Legati frustra
quaereretur . Florentinam . eamque OP-timam scripturam etiam Basilici repraesentarunt lib. tis. I. cap. 3I. Eιδε
396쪽
appeI ationem recipis o Igitur largior C facio lectionem Florentinam, sed & Frequens Ioterpretum Senatus ad imul existimo, in Proconsule . qui juris. re dictionem Legato mandavit , singulare esse , ut non . quemadmodum reliqui mandantes , videatur se abdicasse juris. dictione, sed hanc duntaxa cum rivio
Sisicula sunt, ex quibus Interpretum,
o Gra: rum Latinorumque , indu communicasse ut .opera sua ipsi praesto striam occupavit d. L ulti Priusquam
esset. Unde Legatus nihil niu Procom p . sententias rogem , .& quid ipse sillis adjutor, in ut sentiam superdicam , integruCelsi v eo. Appianus ait eo loco, aluem Cujacius in- ba ad cribam . nam , si mihi credas, dicavit d. lib. 7. cap. ar. plane ut hic in primis incrisiis est, nisi tota lege Praetor, ut alius Magistratus, qui spe. perspecta , de mente Celsi judicare .cialem judicem dedit, jurisdi ionem Verba ejus haec simi : DEvi Tigi' PE. non exuit, sed retinet, ita di Proco CUNIAM , UT MIHI STICHUM DA M , sul ; utque judicium solvitur vetanse utrum id Iontractus genus pro porti φeo , qui judicare jusserar L s8. Is de emtionis venditionis in , an nulla bis iudie. se & Proconsilli lices revocare alia obligatio est , quam ob rem dati mmandatam jurisdictionem, licet ob lim non mutat in quia proclivior sam . Esnorem Legati id non debeat facere im ideo, si mortuus est Diebus , repetere pose consulto Principe l. s. r. J..da Osse. sum , quod. taro dedi ut mihi Stictam Procons. oe Lag. Quamvis igitur Legatus dares. Finga, alienum esse Stichum, sidsit mandatarius Proconsulis, non tamen te tamen eum tradidisse, repetere a. te pe- Proconsule major , sed ipse Proconsal cuniam potero, quia hominem accipientis appellabitur , similis- oi , qui delegavit non feceris . Et rursus Vs tuus es, DAspecialiter, non cessa , Ri communieata chus , m pro ευ ctione Hus promistere duntaxat jurisdictione . sic mihi vide. non vis . non liberaberis, quominus a Iur. Quae si placeant, placere non po- φι pecuniam reperiere possim . Quaerit terunt , quae disputavit Amonatis Go- Celsus , an id contractus genus, quodueanus lib. Σ. Hari te L cap. . 46. proposuit , pro partisne emtionis Uendta vel Petrus Pantoja de Ajala ad i. I, iknia. s. Petinde accipit hanc locuri F de aleatori vel Caesar Costa ι.. a.' nem Gerardus Nooti lib. I. observivariari ambisuis, iuri cap. 8. Vel Pe- cap. II. atque si dixisset ICtus, an . id trus Perrenonius lib. I. anima m eu,s contractus genus emtio venditio sit, pradi p'xtione nempe, quam in ordine e vllium, . . tactio m babet οῦ ratus , se geminam . . in . tionem ἱn Plauto.repetisse sed ' ν ' etiamsi Plauti locua non esset dubiae
397쪽
vulgari significatione commodum senissum praebere, mox apparebit. Ipsa vero quaestio, quam proponit, valde inera spectata est . Si alter pecuniam dederit , tir alter Stichum daret, quaerit , ecquod id genus contractus si sere est , ut ad hanc quaestionem Celso reis spondeamns , quod ipse ad quaestionem, aeque apertam , Domitio Labeoni re. spondebat in I. 17. sue qui tessam. Dc. pus aut non intelligo, novisti cetera . Si convenerit, ut pro pecunia, quam ipse dedi tu Stichum des , utique habemus consensum . habemus pretium , habemus mercem & adhue dubitabimus, quin haec si vera emtio venditio λ non
dubitat sane Paulus in l. s. g r. F. de
praeserjt. veis. Siquidem, inquit, pecuniam dem , ut rem aeeipiam . emtio eruenditio es . Uno ore ut ajunt omnes
Cti quid isitur haec principia turbat Celsus, opinatus, nullam bis aliam obligat onem esse . quam ob rem dat; renon secuta 3 subsisto . Et substiterunt , qui me longe sapientiores sunt . Inter Celsum & reliquos JCtos dissensionem
admittere in re quotidiana dc trita . quaeque tirea μμ ν emtionis versatur , omnino durum est. Ea tamen placuit, etiam iis temporibus, quibus antin mias statuere nefas habebatur. Certe
desperare iubet vigilus Zuichem ad L2. F. de reb. ered. num. 46. jubent alii, quos ipse laudat. Exploremus potius , quemadmodum alii sese extricaverint . Basilici lib. 24. tis. I. cap. I s. proposta iam specie ,
λαγου , non est venditis, sed permutario, 3c deinde addunt reliquam Celsi disputationem. His convenit Cyrillus, Grae-eus Interpres ad d. eap. I 6. sit. N. Alius Interpres iit. , translato se Ldominio, συνετη περWsτατων, contractas permutatio. Sed nemo eorum expibeat, qua ratione esse possit permutatio. si convenerit, ut pro pecunia res de tur , tune esse emtionem & venditio. nem non tantum Paulus dixit in P. I.
s. 6 r. sed & addit , autem rem
do , ut rem accipiam , quia non placo permutationem rerum emtionem eo , --,Ium non es , nasci eisitem - gati nem . Et sie omnino habendum est . postquam pecunia , serma publica percussa . usum dominiumque non tam ex substantia praebet , quam ex quantitatet. I. pr. F. de contrab. emi. Quin idem sederit Celso , dubitares non licet, vel ideo utiam , quod Proculejanum suisse a Pomponio accepimus in ι. 2. 6 47. F. de orig. νur. Proculus autem diligenister distinguebat inter emtionem & pe mutationem , id est , utrum res detur pro pecunia , an res pro re L I. ρ I. 6 de eontrah. emt. Atqui sermo Celsi est de pecunia. Latini Interpretes, qui
non minus quam Graeci de permutati ne cogitant, ut Celso bene sit, varia comminiscuntur . Signum extulit Ioannes vetus Glossator, qui ait, pecuniam
apud Celsum datam suisse is specie, ut fieri potest L. 3o. β o. F. de legat. I.
non in quant tare, ut apud Paulum in
loquuntur de pecunia legata , quae in area erat , non simpliciter de pecunia , ut hie Celsus in prine. & mox iterum,
repetere a te pecuniam potero . De pecunia , quam quis manu , sacco vel arca
tenet, nihil ibi quicquam est , & , si
vel esset , constituto pretio , quantum in area babeo, nihilominus venditionem
esse Ulpianus scribit in I. 7. g I. F.
de c niν. emi. Pecunia , simpliciter siedicta , sempet est quantitas sive aestumatio rei, non res ipsa, non corpus . Et tamen Ioannem , non laudatum, se quutus est Cujacius lib. 23. cap. 2st.
398쪽
OBIERVATIONUΜ JURIS ROMANI LIB. VI. C. XXIV. 3II
8c aliis quam plurimis locis . quos in- tantundem esse . ae si scriptum fuisser, dicavit Merillius lib. I. variant. ex dedi tibi peregrinam pecuniam, ut mihi Cisiacio eap. Iy. Sibi ipsi nihilominus me. Sic existimat Gerardus Noodi lib. diffidit Cujacius , nam priori interpre- 4. probabit. jur. eivss. cap. 4. & simultationi mox aliam subjicit d. lib. 23. librario objicit ignorantiam ejus notae. cap. 29. quin alio loco de priori palam Sed ego inter notas Veterum nullam addubitat. & rursus aliis incis priorem reperi , qine huic conjecturae causam plane rejecit, amplexus posteriorem. de praebere possit . Notas ejusmodi sole- qua mox erit dicendum . Omnes hos mnes fingere , ut illi S aliis saepe in locos habes apud inrtillam d. eap. Im more est, secta nostra non patitur.
& iis componendis operam lusit Osius Quinimo, si quid ejusmodi liceret ,
ad ΛDrilitam a Dunct. Ist. Ioannis senis utique contractus, de quo agitur, tunctentiam etiam suam secit Hotomanus incideret in permutationem . Et tamen epitom. ad tis. F. de eo dict. eausa da. permutationem hie non fuisse contrata causa non secuta num. 7. nisi quod E am ipse Celsus probavit, & ex Cel- de animo contrahentium quaedam adji. se probat Μerillius d. cap. Ist. in fuisciat, & inde quoque definiat . an in omnes quidem Merillii rationes nolim
emtionem venditionem res incidat . an meas sacere , sed duae rem absolvunr. in articulum do ut des , quae & alio- Altera est, quod ex hoc genere contrarum sententia est, cui proprium locum nus Celsus ajat, nullam hie aliam oblia destinavimus. gatisnem esse, quam ob rem disti re non
Sunt , qui quod Ioannes dixerat , secuta. Quod si sit. nulla etiam actio nonnihil interpolarunt. Illi quidem ex est , quam condictio causa data causa Augustino didicerant eaus r. ques. 3. non secuta. Atqui in permutatione Velcan. o. cuicquid homines possident, pris ea condictio datur, vel actio praescri-CUN ΙΑΜ vocari, servus D, vas , ager, ptis verbis ad id . quod interest l. s. arbor, pecus, m quisquia borum est, sed 4 I. F. de praeserjt. veta. i. I. 3 4.& pr e erant gnari . ICtos , cum de F 3c I. 9. C. de rer . permutat. pecunia loquuntur, de signata & per- & hane Celsus omnino exclusisset, quic-cussa loqui . Etiam hane intelligunt quid dicat Osius d. dispunct. Ist. Altera apud Celium , sed movent , de pere. ratio est , quod Celsus mox innuat ,
grina forte pecunia sermonem fieri , ex hoc συναλλαγματε oportere rem fieri quia haec corporis , atque adeo δc per- aecipientis , hoe est , praestandum esse mutationis vice langi possit . Ctim pe- ipsius rei dominium , quod ut in m. regrini nummi, inquit Merillius A. eap. tione venditione verum non est , ita 19. dantur ob mercem , puta , Poeni , nee in permutatione , ut recte dixitn immi iastici, non ess emtis , sed peris Merillius d. cap. Ist. & plena manu mutatio Volusus me antis is libr. de probavit II. a. obse . integro cap. I 3. e . Alii , ultra progressi, etiam peis Addo tertiam rationem, quod nempe specuniam lectori x obtrudunt, ut in emtione venditione res est em- nam eodem Volusiii Μaeciani loco prius toris periculo , ita di in permutatione in Partes Vocato, existimant, apud Celis periculo est dantis. Aperte Paulus ire
sum scriptum fuisse dedi tibi ρα me. d. I. s. h I. in M. F. de prinscrip vel dedi tibi per me. ut α;b; Silebum veta. Π β6sbos tibi dedi , ut subum
rex, & utrumque, ex notis veterum, mihi dares , periculo meo Sticbus erit ,
399쪽
ια tu δ ntaxat culpam praesare debes.
Atqui mox Cessus: Si mortutis es Sti. cbus , repetere possum , quod ideo deditit mihi Stiebum dares , contra naturam
scilicet permutationis , quae , ut dixi , rem jubet esse periculo dantis . Scio ,
quemadmodum Interpretes rumpant d.
L s. h I. & quemadmodum alias ad
eam tumultuentur , ut ebertant juritia
prudentiam Pauli , sed eam pisce esse saniorem aus m praestare , & nunc praestarem , si tantum digredi liceret . Scio, dc Corasium lib. 2. misceri. iuri cap. 9.quod Celius dixit de repetitione non aliter intelligere , quam si praecesserit culpa vel mora ejus , qui Stichum dare debuit , sed cum id expressum non si , tale quid affingere exemplo Srave est. Igitur a permutatione oculos & an iis mos avocemus , di audiamus aliorum sententias . Bariolus ad h. l. titt. plu- . rimum interesse putat, utrum conven
rit., ut Stichus detur , an ut Stichus acciperetur , illo verbo uti Celsum ind. I. ult. hoc Paulum in d. l. s. I. de praescript. verb. sed hoc est tricari , , cum alter eontrahentium accipiat ex alterius traditione . Paulus de Castro non aliter emtionem venditionem
esse dicit , quam si pecunia nominatim detur loco pretii . ita enim resert Vi-glius ad d. l. 2. 1 de reb. cred. num. Λ6. Utque posteriores saepe legunt vestigia priorum , haec ipsa mihi esse viis detur Duateni sententia ad iit. a. F de
eond R eaura data causa non secuta cap. a. cum ait, ex animo contrahentium
pendere , pecunia detur tanquam pretium rei, nec ne ' si prius , & id appareat , emtionem venditionem esse , si posterius contractum in nominatum do ut 'des . Ites quoque sapit Ant. Faberration. ad d. I. ult. 3c tib. o. co, dies . Iur. civ. cv. IO. causatus etiam , in specie d. I. ult. emtionem venditionem non esse , quia contractus incipit a-datione , non a consensu contrahentiam . Supra monui, etiam Hotomano aliquid ejusinodi .sedisse . Sed nec ea sententia utimur, quia eo ipso , quo inter contrahentes placuit, ut alter pecuniam e ret , alter rem , emtio venditio conistracta intelligitur d. i. s. 9 r. ff. de
praescript. verb. atque Ita sit emtio ex re ipla , sine expressa quoque ejus mentione I. Io. 6 s. - & I. I s. J. de jur. dot. quemadmodum & in ceteris bonae fidei contractunis I. I. ρ ρ. J deposti, &. t. I 3. h 2. F. commis. Nec licet intelligere , contractum a datione coepisse, nisi animus dandi & accipiendi utrimque praecesserit , nam de hominibus agimus, non de brutis . . Possem & alius aliorum sententias addere , sed quid moror eas , quae minorum Gentium sunt λ dicam potius , facem hie nobis praetulisse Aetonem , cum apud Accursum ait , pactum hiesuisse δε dando Dieba , ta est, de transeserenda Proprietate Stichi , idque incide.
re in contractum innominatum , quia contra naturam emtionis venditionis est, est enim, inquit, D ARE aeeipientis facere 6 Iuss. de action. quod venditor
Deere non tenetur l. II. h I. 2.
F. de action. emti. Quidam ex Veteriis bus , quos recensere nihil attinet, AZonem sequuti sunt. Sed & Cujacius lib.
23. observ. eap. 29. nec AZone , nec
ullo alio laudato, hanc sententiam priori , quae de permutatione erat , ad j cit, & in ea tandem acquievit . Taedet adscribere loca, quia adlcripsit Μerillius d. lib. I. Variant. ex Culac. cv.
Ist. Franciscus Connanus , cujus judicio plurimum tribuo, idem censet comiment. juri eis. lib. 7. cap. IS. num.
I. R aecedit Merillius d. Ioe. & lib. a. obser , cap. 14. Ridet hanc sententiam
400쪽
OBIERVATIONUM JURIS ROMANI LIB. VI. Q XXIV. 337
tiam Gerardus Noodi d. lib. q. probab. sequuta non est. Habet ea jurii pruden- eap. 4. sed valde intempestive, est enim tia simplicitatem naturalem , a Grotio verissima , non tantum quod hic ne- perperam , ut videtur , damnatam lib. queat esse permutatio, ut ille putabist, 3. de jure belli pacis cap. 2I. num. sed & quod omnis Celsi disputatio . 3O. dominii in eo negotio pu- quae eius responsionem excipit , Ni m tanda est quasi eonditio, ob quam ipse ostendat , id actum esse inter contra- dedi, ea igitur deficiente eorruit ipsum hentes, ut Stichus omnino fieret acci- negotium ; quo fit, ut non tilia sup r-pientis. Haec stipulatis , FUNDUM TU- sit obligatio, quam ob rem dati re non SCULANUM DARI , continet , ut omni- sequuta , & sic disputat Vlplanus in I. modo rimimum essetatur Ripulatoris quo- s. pr. F. de condict. causa data ea a quo modo I. 7s. β IO. F. is veta. oblig. non secuta , & rescribunt Imperatores 1ed ea res notissimos emtionis Venditio- in I. 8. C. eod. t t. In emtione vendinis terminos excedit, nam qui vendidis, tione tralatilium est , venditorem ni neeesse non habet D ndum emtoris facere, hil quicquam praestare , quam vacuam ut cog tur , qui fundum stipulanti sp rei possessionem , & porro cavere, eam pondit I. 2s.fI. si de contrab. t. vend. sine interpellatione habere & obtinere Quia tamen intervenit consensus, quia res, licere, dolumque malum abesse abstitu- quia pretium, dubitat Celsus, an pro par rumque esse , ut Chi jacius recte dixit te sit emtio venditio , & pro parte , quae dationem , id est , dominii translationem desderat , alius contractus λ .&magis est, si Celsum audiamus, ut nul in& probavit d. lib. 23. observ. cap. 29. Quicquid ultra est , ex emtione habere non licet , sed vel ex stipulatione, vel ex contractu in nominato , ut hic estia hic sit emtio, sed . unus contractus, apud Celsum . Si integer ejus locus In nominatus nempe , quo hoc agitur, exstaret , ex praecedentibus sorte proli- ut Stichus quoquo modo fiat accipien- xius constaret de transserendo rei domi.
tis . Enumerat mox tres ei sectus ejus nio suisse actum, nunc satis constat ex conventionis , quorum ne unus quidςm sequentibus , & simul constat , nihil in emtionem venditIOnem cadit , nec cauta esse , cur ICtorum aud toria inplerique etiam In permurationem , 1mo posterum turbet d. ι. ultinultus . si credas Merillio d. lib. 2. μcap. I . sed quia hos ipse explicavit , ego ea opera supersedebo . Ita autem , ut dixi , explicandam esse H I. ult. aris gumento est ipse titulus , in quem digesta est. Agitur ibi de condicendo eo, quod datum est , si vicissim non prae-
J VI publie. vectig. ait servos , stetur id , quod ob causam dati pro- qui in fuga sunt , in commissiim non
missum est , data hic erat pecunia, eadere, e , moluntate domini fines ut praestaretur Stichus , si igitur non egress Dnt . Cujacius lib. I 4. Observ. praestetur , vel quia praestare noluit eap. 3. mavult ingressi sunt . Margini promissor vel quia non poturi, editionis, quam Boudora curavit . eanis fato Stichi impeditus , Vel quod dem lectionem , quasi antiquam, ad- hominem alienum promiserIr , condi- scriptam video, quamvis fatear, mecam , quod ob eam causam dedP, quae eam non reperisse in libris antiquis , qui. Disiligod by Corale