장음표시 사용
411쪽
est , ut tantum ausim mutare , etiam
ideo , quod tantia nihil commune haheat cum balneo & theatro, quae mox sequuntur. Samuel Petitus ad II.
lib. 4. tit. 2. p. 3I5. s ervat vineam, &Cujacio emendanti sese opponit . a UD, nea idem esse ratus ac vindemiarum semispore . Sed nemo, opinor , praeter Petitum , has locutiones easdem esse dicet. Quin vel ita nihil quicquam extricaret , cum Gajus aiat , a vinea in jus vocari posse , quod tamen vindemiarum tempore non licet ι. I. pr. F. de feriis. De loco hie est omnis sermo , non de tempore, & de loco, nisi fallor, qui bal. neo & theatro conveniat , Dionysius Glossator conjicit , Gajum fortasse sentire de vinea , domo alicus adhaerente.
Sed ita vinea censebitur jure domus , non . secus atque horrus in i. str. 3 s. F. de legat. 3. neque ab ejusmodi vinea magis in jus licebit vocare , quam ab ipsa domo, cujus pars est . Agit autem Gajus in b. ι. io. de vinea, a qua licet
in jus vocare. Sic Me non mirer, Di nysium hujus conjecturae mox poenituis.
se , vinea in cauponam mutata . Non
ita scilicet poterat vineae , seu potius vini oblivisci, quin ad cauponam mox diverteret , & benignam simul loctorisobrio ridendi materiem praeberet.
Fuit , cum putarem , vineam , utp
te potissimam S praecipuam agri sp ciem, pro omni agro hic esse positam,
nam de . omnibus agris vinea es prima, ut Cato dixit de re νώβ. in princ. &apud Varronem de re rus. lib. I. sap. I. alius ager alio dicitur mel ον in novem
discrimiuibus , Ο quod si primus , ubi
vineae possint esse bono vino multo, se- eundus ubi hortus ἐrr guus, & sc porro. -Atque ita per figuram Rhetorices, nea
scio quam , existimabam , Gajum partem pro toto dixisse , de vinea, id est,
de agro . Sed ea sententia nune non utor , quia , praeter duram , certe in
JCto , , ineptum plane eLiet admonere , ex agro quem in ius vocari posse , nam cur non addidisset, etiam ex Urbe licitam esse. in jus. v cationem Τ & quae similitudo inter agrum& balneum δέ theatrum 8 8c tamen id aliis omni bas , quas supra dixi , explicationibus & emendationibus putavi obstare. Poterat nonnulla dubitatio incidere , an quis a loco publico , ubi
voluptatis vel valetudinis gratia moratur , in jus vocari possit λ hanc remo. vel Gajus, & ait posse, ex meaeio forte
coetu plurium una Iavantium vel spectanistium , puta e balineo publico mel 3bea. νο , verba sunt Cujacii d. lib. 2I. o serv. cap. 38. quae Dionysius in Notam, quasi suam, transcripsit . Indignor autem , quod eam proxima Nota , vere sua , conspurcaverit , de theatro quaedam Sarriens , quae ab hoc loco aliena
Quare , ut , quod nunc sentio , di-
eam , leve mendum opinor occupasse
Gaji scripturam , & pro a ianea videri reicribendum a linea. Librarius , sorte ignarus , quid rei hic linea esset , vianeam , magis sibi notari & dilectam, elegit . Largior, lineam labrilem , illi
fortasse solum notam , huic loco non convenire . Alia quaerenda est , &quidem ea , quae publico usui serviat , ut serviunt blanea 3c theatra. Hanc inveni in Romanorum circo. Sed tamen nolim intelligi lineam albam, quam circo adscribit Cassiodorus I b.
3. vari s I. nam haec , ut ait , non
longe ab ostiis ἰn utrumque podium , quas regula directa producitur , uti quadrigis progredientis nde eertamen oriretur , atque adeo ad quadrigas pertinet , non ad spectatores , sive alios
412쪽
In jus vocatione sermo est. Intelligo potius lineam, quae spectantium sedilia in circo distinguebat . Bis ejus linea meminit Ovidius , semel amor. Id.
id frusra refugis p eogis nos linea
me, in lege Ioel , commoda circus
. Iterum de arte amand; Isb. h. ivis. I I. , I 42. his verbis:
suod sibi tangenda es lege puella
Quod lInea est Ovidio; Tertulsano estimes eireἰ eo, loco , quem Salinas indicavit dis Sotinum p. 64s. Scio de hae linea varie disputari , aliis existimantibus , fuisse ipsum sedile , quasi ad lineam fabrilem constructum, aliis, fuisse funiculiun , quo sedilia alia ab
aliis in circo distineta suere, aliis, nem ab uno extremo ad alterum protensum , qui alias transenna di itur , aliis; intervallum an ustum , quo hinter sedilia vacuum relinquebatur, ut transeuntibus commodior esset locus,
aliis, lineam dici rectum & perpetuum sedilium ordinem ligno forte post terga distinctum, sed quid attinet hanc litem nostram facere , & scaligeri ,
Lipsi , Salmasi . Micylli , Douetae ,
Heinsiti & Burmanni ea de re sententias referre , & singulis excussis in sus. fragium ire λ .sufficit utique in . remnaestram, si sciamus, de quo inter omnes convenit , lineam in circo suisse , quae spectatores jungebat , ne antrorsum , vel retrorsum, declinare possent ,' atque adeo a linea in ius vocare idem esse , - nLT. I. atque a circo , usitata loquutione , sed . librario in h. I. χα non intellecta . later circum autem, balneum. &rrum , tria loca juris publici, sic op- . time conveniet in b. I. ΣΟ. inter ol. neam , quae privati usus est , 5c reli qua, quae dixi, mon conveniet. . Sunt & qui tineam theatro tribuunt, quos inter est He1nsius V ad ovidit d.
o media subsellia, LINEis suis siυisa,
cunei enim ad theatrum pertinent, non ad cireum , sed Salmasius ad Glinum p. 6 q. . seqq. a theatro lineia abesse jubet , & longo , ue solet , sermone expedit, quae sibi videntur adversarier. Fer me etiam licet , ne a IInea hiest a rheatro, rram sic bis idem diceret Gajus , mox addens , & a tbeatro injus vocari licere.
Sed - quid si & hic ἡe stadio eogi,
remus λ in eo certe notissimus ι-earum usus . Mane primae , unde cursus inci. piebam, eranr extremae , quae cursum
finiebant. De his lineis &. translatis inde loquuti mibus prolixe egit Salin. masius ad Solinum p. 647. crseqq. pivlixe alii aliis Iocis . An igitur a circo ad Badium , a circensibus quadrigis 'ad cursores transibimus λ sane stadium non minus locus iuris, publici, quam cireus , sed nolim ultra lineam circi
vagari . Ecce enim Gajus me eme dante ; dixisset a linea, unius numero, non a lineis, in eἱreo autem una linea in stadis plures . Nemo inique Vel rum , quod sciam , plures lineas circo tribuit . Verum alia quoque & sortior ratio me movet, quod nempo lineae
in stadio solis eursoribus inservierint ad incipiendam , dirigendum , absolvendumque' cursum. Spectantium usui nutatae In stadio destinatae lineae, & tamen , Α a a cum Diuili by Oste
413쪽
37o . CORNELII VAN. cum de in jus vocatione agatur , decurtaribus vocandis vel non vocandis nihil, opinor . praecipitur, sed de vocandis vel non vocandis quibuslibet epopulo I quae ratio etiam supra me movebat contra lineam albam Circensium . Praeterquam ' quod linea alba nunqvam simpliciter linea dicatur , ut dicitur illa, quae ipsos spectatores coercebati quamque hic Gajus commodum praemisit balneo dc theatro. v.
I. O α. flatuli beio in libertatem evicto , an contra venditorem. agi pqssit, si is aliam conditionem exprelini erit , quam qua liber esse. jussus, erat:
nam si senditor eandem conditionem
expresserit , qua libertas data fuit, constat de evictione non teneri , dixit enim, . quod res est , nec est , quod em or queratur , existente conditione 3 statuli berum in libertatem esse evictum . Sed
uid si ex pretarit conditionem salsam,ve sciens , sive ignorans λ ne tunc quidem venditor semper & ubique tenebitur , .sed ita demum , si falsa conditio damnum aliquod emtori attulerit. . Si nihil quippiam attulerit , de
evictione venditor non tenebitur, quia duplae stipulatio committitur tunc , cum res restituta est pesitori , vel damnatus es litis aestimatione l. I 6. de eviction. Si igitur mendax conditio existat, nec tamen statvliber evincatur in libertatem,
priusquam &' vera conditio , libertati φdscripta, exstiterit , emtori nihil plane nocuit mendax conditio , neque adeo de .evictione tenebitur venditoris Si vis
exemplum , Africanum in d. i. 46. ε a.
in haec verba praeeuntem audi: Ciam his. Stiebum venderem , dixἱ, eum statuΠbe. rum -s e , Db hac conditione manumis
RIT , manumissus erat. suaerebatur , sprius naυis ex qsa veneris , ae pvi Titius Consul fat, atquo ita. in libertatem eυictus si , an evictionis nomina tenea btur In utroque ΜS. meo , ut & in
quibusdam editionibus est , .n libertate evicitur si , forte quia mox in ψ 3. scriptum est, in libertate eυincatur, utique Florentiae. Sed sensus eodem reditis Scutraque loquutio non caret exemplis, non intercedo tamen , quominus Asricanus utrobique eodem modo loquutus
fuersi, & tunc u libertatem praetulerim. Sed hoc leve est . Animadvertis' autem in specie . ab Africano proposita , Sticho libertatem a testatore esse
datam . s Titius C μι, factus fueris ,
animadvertis, ab herede venditore aliam libertatis conditionem esse expressam,s nempe navis εκ . a veneris. Ex
facto accidit, ut prius' navis ex Asia venerit, ac post Titius Consili fiat , , atque ita in libertatem evictus s3 Stichus , & in ea specie quaerit Aselcanus, an qua adversus venditorem sit actio evidi ionis nomine 7 Respondis . non te
neri eum c etenim. dolo malo emtorem Dincere , cum prius eas terit ea conditis , quam missionis nomine Mesolverar Ap dAccursum notatum vidi , alias ExsoLVERIT , vel , quod peripde est Exo VERIT , atque si scilicet repraesentata suisset alia lectio, & tamen aliam non reperi in omnihus libris, MSS. 3c ediris , quos ipse consului. Attamen Cuin jacius tract. 6. ad friean. in b. t. q. 6 g I. non legit, exsolverit. sed exceperis, ut ea vox quoque est in ι. 69. pr. gr. a. f. bo: 1 t. Prius moneo , iri ipsis Glons Accursi etiam notari ex-
414쪽
aeperis, a ue si . varians esset Iemo . Exemplo manifesto, magnis Viris saepe ea incidisse , quae apud antiquos exstahant, & eos latebant , ut alio & magis insigni exemplo ,mox ostendam in ipso illo Cujacto . Deinde non video , magis perspicuum esse exceperis , quam exsolwris . Africanus neg)t , venditorem reneri, & rationem addit, quod scilicet ea conditio , quae icitamento erat adscripta libertati, & de qua proxime dixerat , prius 'exstiterit , quam emtor evictionis nomine ' satisfecerit, sive exsolverit : Evictus est in liberatatem Stichus.per sententiam judicis , huic parendum est , sed priusquam emtor solverit vel exsolveris, quod evictionis nomine debebat, exstitit ea con. ditio, sib qua . Stichus liber esse jussus erat. Dolo igitur facid emtor , si propter saliam' coiulitionem , emtione exinpressam , venditorem urgeat, nihil qui γρο ex ea damni sensit , tunc demum lenIurus, si vera conditio prior exstitis.set, & mox in libertatem evictus esset servus , sequuta deinde , per tractum temporis , conditione sessa Titius Consul factus est , ea conditione expleta ad libertatem proclamat Stichus,& recte , sic enim testator jusserat , eripitur servus emtori , sed eripitur, postquam exstiterat alia conditio, quam in lege venditionis expresserat vendi. tor , postquam nempe gravis. ex Asa
venerat; si Titius factus fuisset Con. sui , atque ita libertas competiisset
antea adventum navis , omnino tunc
evictionis nomine teneretur venditor, quia laesus esset emtor ex venditotis
mendacio , & ideo laesus , quod citius carere debuerit servo , quam debuisset, si exspectanca & implenda quoque suisset mendax conditio e At si vera conditio evictionem pretices rit , quae species est apud Alricanum, nihil em.
tori nocet, . falsam suisse adjectam. Igitur & Iurisprudentia & verba Africanihene se habent οῦ ' . Sequitur apud . eundem alia species '
in 3 3. Item , inquit, δε post biennium
Metumia fore dixi, quἰ pose annu=ia Me ratem acceperis , . post biennium tamertate evincatur , veι decem dare jussum , di erim quinque , O his deeem
datis ad libertatem pervenerit , magis aes , ut iis quoque easibus non , tenea Non morabor lectionum aliquot minuatas , quas hic observavi , quia sensum non turbant. Sive enim legas . acceptis rit ves acceperat , - in libertate vel in libertatem teneaν vel teneatur , nihil magnopere interest . Pro bis autem ,
quod Florentiae est, malim is, ut sere habent omnes libri , 'scripti 3c editi ,& malim . quia nulla fere mutatio est, alioquin intercederem:& defenderem , etiam cum his sensum subsistere . . Ceaterum manifestus error est , quod Hugo a Porta edidit pia alienum . non possannum , nec de eo nos oportet esse
sollicitox, Magis mihi cordi curaeque est. , . quod ' Cuiacius L eras. o. ad
inriean. - h. I. 46. ε 3. legi jubet: item se pin. annum liberum fore dixi, qui pose biennium Iibertatem acceperit is& quae sequuntur . Idque ait esse 'peris spicuum, certissima ratione juris , nam si dixerit venditor , flatulibero possannum relictam esse libertatem , quae erat relicta ρω-uc ipse legie, ideo, inquit, de evictione cessat actio, quia statvliber diutius apud emtorem
mansit , quam . dixerit venditor , atque eo etiam minoris γ vum redemit en tor. Sin suem dixerit pose hiennium , cum libertas esset relicta pose annum ,
ut Florentiae, & plus semel alibi legitur , omnino putat Cujacius , VN-ditorem teneri, quia ex mendacio ejus laeditur emtor , qui eo, pluris servum Αaa a emit,
415쪽
emit , quod speraret , eum apud se diutius permansurum . Haec ille pro
emendatione sua , si tamen emendatio dicenda st varia lectio , quam ante Cujacium plurimi Editores exhibuerunt, eadem serte moti ratione . Plane , ut
Cujacius emendat , jam ediderant Haloander , Vintimillius & Fratres Senisnetonii , Sc ea ipsa lectio est in ΜS. meo Glossato. Adeo scilicet magnis no. ninibus saepe fraudi stat , inconsultis libris antiquis, de emendationibus pronunciare . Sed quicquid ejus rei sit,
ego ramen Florentinam scripturam non una ratione Haloandrinae praetulerim , quod enim Cujacius putabat, venditorem de evictione teneri, si post bien. araum -libertatem competere dixerit , quae competebat post annum , ita deis anum obtinet , si statim post annum strinliber protractus fuerit in liber. talem atque Ita emtori ereptus . At vero alia Africani mens est, alius serismo , agit enim palam de eo , qui demum posι biennium in Abertatem evis.citur. Quamvis igitur post annum liberesset ex testamento , per biennium tamen integrum eo , .nondum ' in liberistatem evicto , usus erat . emtor. Unde apparet, biennii conditionem . in lege venditionis expressam , emtori nihil detrimenti, attulisse , neque adeo ejus
aestimationem in actionem deduci posse,& simul apparet , recte Glossam ad h. , 3. superdixisse : non punitur
quis pyopter mendacium, cum axium non asse at damno. Nulla itaque ratio est , cur trans Mnamus verba d. 3. ut transponunt
nonnulli Editores, & ut tandem Cuja. eius emendans . Quin ει alia ratio
est, quae id fieri vetat. In 6 2. Asric nus tractaverat speciem , in qua primum impleta erat mendax conditio , deinde vera, & negat venditorem tene ri , quia vera conditio evictionem praeis cesserat . In hoe 9 3. orditur aliam novamque speciem , ubi vera conditio primum impleta fuit . deinde mendax, nam venditor hiennium' libertati ad
scripserat , testator annum , R. ante biennium annus labitur . Et tamen ne eo quidem easu venditorem teneri auctor est Africanus , quia biennium es. fluxerat, antequam in libertatem evinisceretur servus. Si in h. f 3 annum dixisset venditor , biennium testator . Asricanus alio exemplo eandem speciem retractasset, quam tractaverat in a. Nunc, ut Florentiae est , non bis idem
dixit , sed dictinctam speciem proposuit, & ex eadem ratione juris definivit . Ne igitur vel ideo trajectioni
indulgeamus. Superesset, ut excuterem aliud exenis plum Africani, cur nempe non tenear,
si statvliberum , decem dare jussum . dixerim quinque debere , sed quicquid ejus ar umenti est , absolvit Cujacius
ad Afri danum ae loc. nec verbum am
SI cui, inquit Ulpianus in d. l. Ist.
β II. escariam argentum legatum
sit, id suum debebitur , quod ad epulandum in mini eris habuit , id es, a Uum potum . Ulpiano haec verba adscripsi, sequqtus auctoritatem Codicia Florentini , quamvis sciam , in libris Vulgatis duntaxat priora d. l.. 19. tribui Ulpiano , nempe ad usque βs. in verbis, oe s non sunt elavi, &inde novum caput incipere, di reliqua omnia tribui Pomponio , non alia Icilicet ratione , quam quod Pomponit .
416쪽
ab Ulpiano laudari . mentio occurrat in verbis proxime praecedentibus , idem Pomponius ibris i Epistolarum . Idem dicit , quia adhue semel in Pomponium laudaverat Ulmanus . Sed id nihil quicquam turbat, ut nec alia
lectio in d. I. I p. h Ia. quae & ipsa libris Vulgatis debetur , δε cui FORTE
Uearium . argentum legatum si, pro eo,
quod Florentiae est , fi mi essarium is gentum &c. Demus hoc librorum optimo , ut in pari causa ejus auctoritas vincat. Magis turbat ipsa Vppiani sen. gentia , constanter , ut Uupra exhibui, expressa in omnibus , quod ipse vidi, libris , tam ΜSS. . quam editis . Quid enim ' Ait Ulpianus , Uearis argemo lagato, id Iesum deberi, quod σε mu-ιandum in miniserio ba it . Hactenus
bene, sed quod addit, id ess, ad esumo potum , ideo non subsistere dixeris , quia argemum escarium P de quo hic agit, differt a potoris , de quo est l. 2I.
adeo argento eseario ea tantaxat videam tur cedere, quae ad esum, non quae adpotum pertinent Auget dissicultatem,
quod Paulus in L rL ε Me ipse tit. in specie , qua Primipilaris uxori suae
argentum escariam legaverat, non' omnia
vas, legato conti peri scribat . quae vel ad enim vel ad potum pertinebant, sed tantum vasa promiscui usus , quibus oepuabat m edebat ; si iis potastet duntaxat , contra responsurus erat , quam
nunc respondet Scaevola , a Paulo in
Ne haec frontibus. adversis pugnent, Cujacius ferro medicinam quaerit . nam
o' potum adulterina, arque adeo 'ejicienda esse censet , sim minus , legendum , item ad esum potum , nempe ad esum
di potum simul , quemadmodum in d. i. 32. 6 3. boe sit. Sed alterum nimis
truculentum , alterum nec necessarium
est, nec etiam satisfacie p nisi semul suppleas , quod expressum non est. Ex riamur , an non salva seriptura , salva res esse possit . Quemadmodum autem alimentis legatis ,- procul clabio non tauri tum cibus , sed & potus legato contianetur, quia & -alendi eausa bibitur, ut ait Paulus in i. s. pri J de pen. ugari sic λ argento escario ιegato , Id omne debebitur , quod, ut praemittit Ulpianus, ad epulandum in ministerio habuit paterfamilias . In epulis vero cum non Cereri semper . litetur , sed & Baccho, recte , interpretationis gratia , addit id es, ad esum porum. In f II. etiam usus est Ulpianus eadem formula λω νευNκῆ , id ses. Hano ipsam repetis .in
λ β iri ut scilicet ex ficaret , qui quid epulis se viat , legato contineri , vasa argentea , quibus Ditur , qui iaque bibitur. Aliud juris esse putem, si
vasa argentea solis serviant potationibus -sive compotationibus , hae L eniri non debebuntur argento escario legato, quia inter-epulandum nullus eorum est usus . De his verum est non deberi,
nisi & alteri usui ea destinaverit pater familias , hoe est . nisi iis potaba σ edebat k ut est in d. ι. 32. 33. Ait quidem Ulpianus in b. ι. ap. 4 Ia. αβ potum ι sed ex a8jecto es. apparer,' verba fieri. de potu, qui in epulis adhibetur . Ex his omnibus emcio , argen-ro escario legato . id omne legato cedere , quod ad esum potumque adhibetur d. l. Tq. 6I2. non quod duntaxat adhibetur ad potandum, nisi tamen mamnifestum sit , testatorem promiscuo usu
hujusmodi vasis argenteis & potasse &edisse simul . Fuisse enim ejusmodi v sa promiscui usus , ipse Cujacius docuerit lib. II. observi. 7. Atque ita ejus spongia tuto carebisnus in d. I. I9. ρ Iz.
417쪽
Sequitur apud Ulpianum ind. h Ia. Unde de aquiminario dubitatum es, o puto
contineric nam hoc propter esciDu para.ι- . uim inartim eii pelvis, ad aquam inanibus lavandis subministrandam . Varie ea vox t cribitur . . Duiminarium diis
sentent. tit. 5. 9 56. . uimamie . in Glossis Philoxeni. Forte & aquamande, nam ita recte ecorrectum. eli distinct.
Σ3. can. I. pro aquam, manite . Cuj cio vel aquimanile flacet gib. IO. obisse . cap. I 3. Vel aquimanariam aquiminario lib. Io. obse . cap. II. De
etymologia non minus disputatur, quam de scriptura. Loca veterum Grammaetiis corum nemo non dixit & .exscripsit . Maec mitto, & quaero potius , cur de aquiminario dubitatum suerit , an est rio legato cedat λ quia nempe ad aescam paratum non 'est , attamen quia propter escam paratur , escaoo contineri putat Ulpianus, nec minus Cassius apud Pomponium in d. l. 21. h MD. nam & is consultus respondit, cum alteri argen-rum potorium , at reri escarium legatum esset , aquiminarium .escario sedere .
Dixi . quam ob rem ; quia nempe ad
comi potandum .mδnus Iavari non solent, sed ad comedendum . De usu antiquo 'aquae coenaturis porrectae plura habet Cujacius d. lib. IO. observ. cap. 13. &etuam nunc antiquum obtinemus. . Tandem Ulpianus in . d. β Iz. certe si caecabos argenteos habebat , vel mi. ιiarium argenteum , via sartaginem , vel aliud vas ad coeumdum , dubitari pote in , an escario contineatur Z haee magis eocinatoνii instrumenti sunt . Quid sit eaecabus, quid miliarium, qmd D tago, stes fortasse, quamvis cocus non sis, si nescias . Interpretes habes ., qui te docere po erunt ; de caccabo & -- liario , quod satis est, docuit . Cujacius
lib. 2. observ. cap. 6. nec itanti est , ut addas Constantium Landum exercit. ad d. I. Ist. β IM- Sententia . autem hujus loci omnino pollulat, ut per in- 'umentuim cocinatorium intelligamus vasa , quibus coquitur . Atque haec vasain. anductis Florentinis in. I. pen. θde penu leg. vocantur cocitatoria , non
sMinatoris , ut hic est in iisdem Pandectis . Alterutra lectio videtur me dola A Cujacius d. Iib. a. cap. 6. co LNMoro Vmem praefert eamque reponitia d. t. pen. sed rationem nullam exinpedit . Sunt Editores , qui utrobique
habent vocem concinnatorii , vel conennatorii, alii Editores eo u tutorii , alii
coquinatorii. Haloander ustobique coqui narii. Si a veteri eooina originem ver bi repetas , quinarium potius dicendum videbatur, quam eoquinatorium Vel cocinatorium l, nam duo haec postrema sunt paria , quia dicimus. eoquus & e cus . Sane & vasorum eoquinariorum ex
argento meminit Plinius lib. D. bisere. Nat. cap. II. & cutiri coquinarii vario apud Nonium in Culter.', nisi turbet - , quod nonnesii ibi edane, cutiro coquia nari, non coquinario. Sed mi vel magnis auctoritatibus , se, aueri posset lectio H Joandrina ., nimis tamen a Florentina
abit . Concinni tortam, Nel concinatoνium
nec etymologia i nec auctoritate ulla se tuetur ' has igitur scripturas, ut vutiosas, rejicimus ... Si legere malis Uasa cocitoria , vel quod perinde est, coquiatoria , non aequidem intercederem , si vel sic non desceret auctoritas, & tantum a librorum optimo recedere religioni ducerem . Quare ego sep rem vasa cocitator a , nullatenus fracta aut rupta, Ni exstanti in L L pen. Ac ita quoque , una litera uata , rescribe. rem cocitatorii in b. ρ iet. Nam ut a lege-
est Iectitare a scobere scriptitare. sic
418쪽
a e re est coquitare , frequentativasgnincatione, quae vel maxime propria est vasis , quae usui cottidiano serviunt.
Si auctorem delideres , dabo Festum in
verb. coquitare . Coquitare inquit , proractitare , id es , , frequenter coquere Plautus posuis . Quamvis autem Plauti Iocus hodie bon exstet, nemo ' tamen propterea fidem abrogabie Festo . A es. quitare per analogiam habemus copiata.
quu , equulu , quum, quuν antiqui scribe.bant , ut ex Pri lciano observae Vossius et=moug. in coquσ . Posteriores pro qupraeserebant e , quemadmodum & Floren. tiae est eoeitatorium in d. pen. J δε
res Rhetores. ηUT inter omnes artes, atque scien tias est cognatio quaedam , qua sibi invicem mutuam operam praestant νsic olim . optima maxima suit inter a rem oratoriam & artem boni & a mn. Noli tamen putare, apud Romanos , temporibus liberae Reipublicae . utriusque artis terminos fuisse consulos. Eloaquentia tune sola, stabat a partibus Oratorum , illi caulax agebant . . & si quid majoris momenti . incideret , ICtos interrogabant . ICti vero vel domi sedebant, vel transverso sero ambulabant, non solum ut de iure civili -ad eos, veis rem etiam de filia eollocanda , de fundo
emendo, de agro eolentas, in omni deniaque negotio incis νeferretur, ut est
apud Ciceronem de Oratore 3- De filia collocanda nunc Theologi cum ICris' facile posient contendere laverim uti
p detis. De omnibus-- autem his nunc fere ICti adeuntur , cum jacta est alea, non . ut olim, cum jacienda erat. Hinc tantus litium numerus , quo hodie laboramus. Possem plura addere de distincta, olim presessione oratoris JCti sed se repetenda essent , quae prolixe in hane rem disputavi praeteν-anss. ad i. a. β 46. T. ae orii jur Plus scire attinet . artem oratoriam, unicum libertatis semitem , sensim sine sensu exolevisse , postquam placui, per unum Reipublicae comuli. Frustra runcerae apud Senatum . Dustra apud P pulum dicere, gliscente adulatione. Ex eo rempore ICti , in partes vocati .
ipsi causas orare coeperunt, . non , ut
ante , apud Senatum PopuIumque, sed , apud Magistratus , a Principe constitu
tos . Ex eo etiam tempore eloquentia -
Ctis tributa . Unde Advocati apud. Claudium Principem , ne lex Cincia
in usum revocaretur, inter cetera ajunt eloquentiam gratu νο non contingere i us haec memorat Tacitus Iib. II. annalis
cop. 7. - Et, Symmachus inrinianum C tum , ut secum rusti ari vellet , ro
ad disendum promtior reverteris. Inde
disertissmi et obum, veteribus JCeis pas sim adscriptum . Iulianus disera mur Iurisperitus inλι. s. C cie bonis quae Ii. ber. Ulpianus & Papinianus visi ἀρν-r Umi in I. uis. C. de insitura. sa/Rit. Lampridius in Auxandro Severo cap. - Io. neque tillam Mnsitutionem sane vis
e viginti iuri peritis Getissmis ac sapientibus miris , iisdemque DasERTISSIΜIs mu minur quinquaginta. Inde quoque, est gloris vocis munimen inencomio Advocatorum , quod est in cI4. C. de adme. divers. judicior. -- . Ex eo autem , quod posterior aetas
Oratoris re JCti ossicium conjunxerit ut hodieque conjunctum. est , satis a P
419쪽
paret, qua mente Iustinianus in Constitutione quae incipit, omnem Re data' ad Antecessores juris illv. strea & disertissimos h 2. auguretur , eos , qui juris periti erant , sore Pi-θrii vias Legum oratores, & 4 6.Gλιrtores maximos, & qua mente ipse ille Iustianianus in Constitutione Graeca, quae in-eipit Δεδ ρκεν ημῖν f 9. Advocat ., qui eum adiis praefuerunt Pandectis comis ponendis , simpliciter appellet Paulus quoque aegineta in. Praefat one , causarum patronos , de quibus solis. ibi agit vocat Ρητορας ι Et cum Iuvena. lis sa r. 6. mpG. 43. Celsi ICti memi. nisset , vetus Scholiastes Celsum es rdicit Oratorem Iliuo temporis. Atque haee promiscua ICtorum .di Rhetorum appellatici lucem dabit Plutarcho duobus locis , quorum alter est quaestione Roman. 8M alter Paestione Roman. 1 3. Priore, loco dicit: Tῶν λ τδρων ἔνιοι τῆν παραγραφην ου βάλοντMiἰκην του ναν rἰον τῆ δικη δρωσαν. η μὲν γαρ ἐισαγει c πο- άρισιν , ηta αναρεῖ vertit Xylander : , OraAres nonnulli exceptionem negant esse judicii genus . cum contraν um
eius , quod iudicii est . praestet, iudieio
enim sententia fertur , excepi one infr nisguun aboletin .' Fere eodem modo
vertit Grotius flor: spars ad rit. Ins. de except On -Aliter vero AE rperam Sigonius apud λanum Gulielmium de
Magiserat. Pop. Rom. cap I'. In eo tam nes conveniunt. quod ibi dicitur , de . Rhesori vis dici, se enim Vmunt omnes.
Sed ego ad JCem resero , qui passim
tradunt , excepti e quaeeunque domum su ., id agi, ut actio excludatur, neve adeo de ea seratur sententia. Ericeptis , inquit Ulpianus in I. a. pr. si de exception. praescript.. praeiud. dista es quasi quaedam exclusio , quae opponi actioni .cus seue rei solet ad ςludendum.
ue est Florentiae , ,el exeludendum id,
quod in intentionem condemnationemvr
deductum est: M id igitur comparata est exceptio , ut iudicium aboleatur, quia nihil interest, . ipso jure quis actio
nem non habeat , an per exceptionem infirmetur l. Da. F. de res. jur. Η
definiunt ICti, non Rhetores, proprie se dicti . Quare apud Plutarchum P τορας verto ICtos . vel , si Rhesores utique ICtos intelligo Idem puto de posteriore loco Plutarchi , ubi ait, verum non esse, quod de Hymologia spuriorum λέφασιν οἱ Ρητορες ἐν ταῖς - δι- , συμπορπῶ s κοινῆ ' σειρμογγεγονασιν , Riatores disum in orandis causis . A dictor , quod p omiscuo semiane sens uati Rhetoras iterum vertit Xylander , ut 8c Menasus amoensi. jur. τλ. cap. 39. verbo Durius , sed Joosam vertendum aut intelligendum est . Quid Rhetoribus in caularum actioni. bus cum etymologia spurii Φ pertinet ea res ad ICros , qRorum de proprietate & origine. verborum etiam propria notta suit. Μodestinus certe in I. aD F. de sat. homin. sequitur etymon spurii , a Plutarcho explosum , seruntur& Institutiones h I 2. de impl. Sic ICt
Si ad haec animum suum advertisset
Menagius, non, opinor , negasset caps. amoenis. Jur. civit. Tusci uti tum
Pomponio memoratum in * Q. F. Marii jur. ideo non esse Tuscisnum. --jus apud Suidam .est menrio , quod Suidas eius meminerit sub nomine Rhe. toris .. Τουσνι ἁνO . Pλωρ δωματει , Tusciantis,' maximus Rhetor. IV I ainia quit Menagius, Abetor sile ad ICtum imo vero magnopere , ex promiscua
olim quidem distIncti, sed post conjunacti utriusque muneris appellatione- Igitur non ea ratio Menagii me moveriri Et tamen facile erediderim . alium sui L. se
420쪽
se Tuscianum Pomponii , alium Sui. - . Tuscianus Pomponii Tixit ante Iulianum ICtum , si Pomponius rati nem temporis & successionis sequutus sit in a. β 47. ut sequutum esse pluia quam .prolabile est . Tuicianum Suidae
luso suisse Tuscianum Phrygem , cel rem illum Rhetorem sub Iuliano Principe , Libanii Sophistae aequalem & aemulum, cujus & i pie ille Suidas meminitIn Λιβαν . De Toseiano Pomponii plura dixi in praeterm , ad α β 47. Eadem
ethim ratione, quam supra . expedivi, , neque accesserim eidem Menagio , exi. stimanti ov. 3I. amaenis. iuri civ. Fron
tonem ICtum don suisse eundem, cujuvmemoria superest .apud Suidam in ve . Φροντων, quia nempe Suidas ejus meminit, qua Oratoris sive Rhetoris. Beristrandus in PapIris Frontone eundam esse credidit , cui rescriptum est in M. Os etide 3 ranum. testam. Ego nescid , sed
nolim diverIum dici ob rationem . quae
Da quare . Fastidiae vel retinenda vel repetessita
Si ultra dodrantem legatis exhausta
sit hereditas , quartam heredi tribuit Falcidist , sed alio atque alio ju-ete , pro valla, minor, quae olim Obtinuerunt, legatorum differentiis. Tempore veterum JCtofum , ex quorum fragmentis Pandectae constant, legatorum varias species & formulas super. suisse , nemo est, qui nescit , ullus.
Illis primum a Constani o , deinde a Ji liniano sublatis, sublata quoque sere um mentio est in Pandectis, sed te. ges , ibi relatas , plus semel interpretari oporvi ex alio atque alim generelegandi. Quod non animadve m et '
nebras perit , & Interpretibus saepe crucem fixit . Quod ad Iegem Falerudiam attinet. puto quadrantem , qui ex ea debebatur, ipse, jure ad heredem per tinuisse, sed hon aliter .. quam: si per vindicandi sermulam legatum fuisset . Ait secundum capitulum legis Falcidiae, ut id exhibet Paulus. In I. I. pG fad ιδ. Fautae suisia ur . eisis Roma-
nur pose bane legem ν ina testame tum faciet, is . quantam ci ue civi Romano pecuniam iure pubilis dare, legare
volet , ius potesasque e um ita δε-tur legatum , Me minu , quam partem quartam , hereditatis , eo testamento bere
id est, Cisili , nam ex XII. Tabulis j uti quisque legas et siue rei , ita juserat ι. I Io. sue de verbor fgn f & loquitur , ut mihi quidem videtur , det tis per vindicationem relictis , nam allia, dare legare , quibus verbis vindi-χationis sormulam exprimi auctor est Ulpianus' fragment. . it. 24. β 2. Cum itur lex sanciat , ne heredes minus.
quam partem quartam hereditatis ea-piant, aliud capiant non interpretor I re retentionis , ut interpretatus est Cu-jacius lib. 8. obse . eap. a. sed ipso iure. ut dominium quadrantis recta in her dem transverit . Et qui potest aliter , cum ipsa auctoritate iuris nullaint legara , ultra dodrantem relicta λ Non aliter dare legare permittit primum Capi*lum , 'uam Me Falcidia licebit , &per secundum opitulum non licet, nisi
usque ad dodrantem d. r. I. pr.F. ad Iem Falcia. Tres igitur uncias per aditionem in heredis dominio esse constar, qui adita hereditala , etiam. absque naturali apprehensione , omnia juia in heredem transeunt L 23. pr. 6. acquiri vel amitt. pus . sic ut eas vindicare possit I. g. F. sesam. quemadmori aperianis nee aliter hereditas heredis