장음표시 사용
91쪽
Severum, Eliae Aquileiensis Patriarchae su cessorem, ac plures Episcopos infecisset; D-
genuinus tamen una cum paucis quibusdam orthodoxis, non modo adduci non potvir, conisuriret, verum etiam Marianam ρο-
nodum praesentia re auctoritate sua laudabiliter condecor is, in Severus Patriarcha revocato errore, receptus fuit iugremium Catholicae Ecclesiae. Iam verbis opus non est, ut quisque intelligat ex quo sonte haec hausta fuerint. Prodit sese tandem veritas ipsa per se iam Va omni detracta. Iam Brixinenses ipsi fatentur, Paullum Diaconum sanctitatis Imgenuini sui unicum testem esse, quo auctore quantum illis gloriari liceat ex superius dictis satis superque constat. Ergo is Marianam Sinnodum praesentia re auctoristate sua laudabiliter condecoraverit, qui
eam una cum reliquis schismaticis coegerat, ut Severum, qui Ravennae ad Romanam accesserat Ecclesiam, ad schisma denuo revocaretὶ Qui alii etiam Pseudosynodo intersuit, in qua statutum, ne quis Romam proficisceretur ad Synodum, quam S. Gregorius Papa pacis & concordia: st, tuendae gratia indixerat λ Qui denique Apostolicae Sed is judicium declinans, & a Pontifice ad Caesarem provocans, haec Mauritio Imperatori una cum refractariis coli
92쪽
xis scribere non est veritus: Conrriti, atque Iuctu graυissimo sauciari, ad ultimam defperatiouem pervenimus , ut ad illius S. Gregorii Papae) judicium Metropolita no-
per cogeretur occurrere , cum quo caussas
ipsa e se dinoscitur, o cujus communionem ab initio motionis caussae hujus usque nunc dece fores nosDi, o nos cum omni populo evitamus P Ergo Severus receptus fuit in gremium Catholicae Ecclesiae, quum Cath lica Ecclesia relicta, ad Schisma rediit J Itu nunc, Roscii manne, & te jacta Brixi.
nensium documenta quamquam recentiora, sincera tamen esse, & antiquitati persecte consona, atque adeo temerarium, Remotae mentis voca eum, qui illis aquiescere nolit. Tolerabile certe ac Venia dignum
videri potuit , ex eo Paulli testimonio quamquam fallaci, Brixinensis Ecclesiae historiam luculentiorem ornatioremque reddere. Forojulienses Historiographi, ut sὰ-pe laudato Norisio adnotatum , tradunt Schismaticos Episcopos omnes pie in Domino obdormiisse. De Severo Schismaticorum pessimo Palladius Par. I. Lib. I. ad annum DCV. auctor est, morti proximum errorem esse aversatum. Joannes Candidus
Lib. III. Antiquit. Aquile/ens ait re ta per annos XV. Ecclesia, sanctissme obit se. De Elia ad annum DLXXXVI. scribit idem
93쪽
Palladius, approbasse in synodo Constanti,nopolitanum Concilium, & diem in Do mino obiisse. Paullinum quoque Apostolicae Sedi conciliatum ajunt, & Beati titu ito, Paulio Diacono praeeunte, insigniunt, qui inter Schismaticos pervicacissimus fuit,& a Pelagio Summo Pontifice exsecratus. Ita receptus sere recentiorum Historiographorum mos est, ut minus decora aut invertere, aut silentio praeterire squasi pessimorum facinorum inon scriptores dumtaxat, sed auctores haberi a suis lectoribus debeant) ita splendida & gloriosa undecumque corradere, quo patriae res ampliores illustrioresque fiant. Quare si vulgari consuetudini, licet improbandae , aliquid etiam a Brixinensibus datum fuisset, errantium multitudo aliquod sorte errori patrocinium parere potuisset. Nunc quum adeo falsa, adeo absurda, & quae merito piorum aures offendant, inter sacra precum ossicia Deo etiam offerre Voluerint , mirum id
certe videatur cordatis omnibus: num Umro insuper diutius tolerandum, Ecclesiasticae disciplinae Magistri, ac Summi rei Christianae moderatores profecto viderint pmihi enim privato homini quicquam definire neutiquam licet. sane veterum male actorum commemoratio ad justissimi Numinis iram potius nisi ignoratio interce,
94쪽
dat) quam ad misericordiam provocandam slonge aptior esse videtur. Gelasius L Summus Pontifex in Concilio LXX. Episcopo rum Romae habito, haec ait apud Gratim num Dist. XU. Can. ΙΙΙ. Gesta Sandiorum Mart rum, qui multiplicibus tormentorum cruciatibus , o mirabilibus confessonum triumphis irradiant , ideo secundum antiquam consuetudinem sngulari cautela in Sancta Romana Ecclesa non leguntur, quia ρο eorum, qui conscripsere, nomina penitus ignorantur, o ab infidelibus, aut idiotis iupersua, aut minus apta, quam rei ordo fuerit , scripta esse putautur. Propter quod, ut dictum es, ne υel leυis subsannandi oris retur occaso, in Sancta Romana Ecclesa non loquntur. Si tam caute, ac sollicite se gessit Romana Ecclesia ne Sanctorum Actaanonyma, & interpolata, palam in sacris Christianorum conventibus recitarentur , quippe quae aut nullius, aut dubiae essent
1idei ; quid , quaeso , egisset circa Acta non tantum supposititia, R imperite scrupta , sed absona, turpia, & quae omnem
saaereticis subsannandi occasionem nedum non tollant, verum etiam certissime praebeant λXXIII. Sed pergit Bollandus Ingenuini
caussam omni conatu propugnare, aitque
in Offficio Brixinensi scriptum esse, Episco-
95쪽
puni illum, Urbem re Ecclesam rabionen-jem, Theodonis III. Bavariae Ducis bene centia resauros; quibus verbis ita ipse subdito Si tamen Theodo ΙΙΙ. sumtum ad illius Ecclesae res rationem contulit, D. genuinum oportet jam ante ab schismate restiisse. Neque enim Ecclesae hostem The do, qui recens Chrso adjunctus ab S. Ruperri constiis totus pendebat, eo esset favore ac munificentia dignatus; sed illud Hio succurrisset, quod ad Ioannem Ramennarem scripst S. Gregorius Lib. II. Epim XXXII. Misericordia prius fidelibus, ac posea E
Respondeo primo, negare alios Sabionam, postquam ab Hunnis & Attila eversa est, unquam instauratam suisse, Verum ei Clusum oppidum ad pedem montis Smbionae a um, successsse, quae Christophori
Gemuoldi sententia est in Additionibus ad Hunii Metropolim Salisburgensem . Sane Ioannes Aventinus, Marcus Vel ferus , --dreas Brunnerus , Ioannes ademitterus , Matthaeus Raderas, Marcus Hansi ius, aliique rerum Boicarum scriptores, nullam lacti hujus mentionem faciunt. IuvaViam quidem,' hoc est Salisburgum, summa liberalitate S. Ruperto donasse Theodonem, urbisque illius Pontificatum pluribus redulibus locupletasse, tradunt universi: deSabi D
96쪽
inonensis vero Civitatis, & Ecclesiae reastauratione omnes silent. Sed demus Bollando, ea omnia:certis lima esse; quid mirum Theodonem virum Catholicum, & a S. Ruperti consiliis pen. dentem, aere proprio instaurasse tum Ur- hem, tum Ecclesiam Sabionentem, licet ejusdem Episcopus Schismaticus esset λ Si Ingenuinus Schismaticus erat, erat; tamen Christianus , erat Episcopus , spes etiam sortasse affulgebat eum tandem una cum sociis ad Ecclesiae unitatem reversurum, cur Theodo si ad Urbem restaurandam sumtum contulerat, id Ecclesiae denegasset δBasilica illa Templum Dei erat, etsi ejus Episcopus Templum Diaboli esset; neque enim Sacra JEdes rectoris pravitate infici polluique potest. S. Gregorii effatum prae. Ier rem adducitur, non enim tradit . tium Brixinense Ingenuinum ipsum Theo donis munificentiam suisse expertum, sed hunc ad Basilicam Sabionensem instaurandam aes contulisse, quod prosecto non erat
Ecclesiae hostibus misericordiam facere, sed Dei Templum ad ejus gloriam propriis
sumtibus renovare; neque Ingenuinus, qui in captivis redimendis magnam pecuniam irrogaverat, misericordia Theodonis ege
Haec reponerem, si facti illius veritas
97쪽
constaret: at ea labante, tota Bollandi ratiocinatio in sumum nebulasque resolvitur. Teodo ille Bavariae Dux, qui Secundus, non Tertius fuit, S. Rupertum in
Boicam regionem non accersivit ante annum DCXCVI. Anno DCCXVI. idem Sanctus Vir Episcopatum Salisburgensem constituit. Circa annum vero DCCXVIII. Theodo ad Superos evolavit. Haec quum Ecclesiasticae Bojorum historiae studiosis notissima sint, longiorem non desiderant Orationem , qua de re constilendus Marcus Hans etius Tom. ΙΙ. Germaniae Sacrae in Vita S. Ruperti Bojorum Apostoli, Sc in Adnotationibus ad eamdem . Nisi igitur Ingenuinum Nestorea stirpe progenitum suisse dicamus, qui ab anno DXC. quo jam inter Episcopos florebat, usque ad annum DCC. & ultra vitam produxerit , Theodonis liberalitatem experiri non pq-tuisse evidentissimum est. En aliud sinceritatis Brixinensium traditionum luculentissisimum specimen. At quando sanctitatis Ingenuini vindices
tam anxie demonstrare nituntur, eum a Schismate tandem recessisse, & Catholicae fidei agnovisse veritatem, age vero id totum , quod numquam tamen probarunt , iis liberaliter concedamus . Quid tum JSanctus ne ideo dicendus eriti Sed ubi
98쪽
egregia facinora, ubi actiones heroicae . ubi animi virtus, & in his usque ad vitae finem perseverentia, quae Sanctum fuisse evincant λ Neque enim qui Schismaticus non est continuo Sanctus appellari potest, si aliunde factis, certisve monumemtis vitae ejusdem sanctitas non demonstretur, quae facta, & monumenta, quod ad Ingenuinum nostrum attinet, nisi fabellis locus detur, nulla propemodum nobis o
XXIV. Uerum hic instat Matthaeus Ra-derus, & sanctitatis insuper Ingenuini non levia indicia nobis ostendere conatur B mariae Sanctae Vol. III. in ejusdem Vita,
in qua ait : Ingenuinum virum ex eo quoque Sandium videri potuisse, quod ipse ultima passus, tamen in captiυorum I reum magnam vim pecuniae Francis expenderit, quum in singula virorum capita sexcentos Solidos adnumerarit, ut Paulius Diaconus Lib. III. Cap. XXXII. docet. Quod repetit Ge oldus in Additionibus ad Hundium. At quum Ingenui nus Sanctus a nobis fuisse negatur, non tamen contendimus eum neque Christianum, neque adeo Virum probum fuisse. Facinus a Paullo Diacono memoratum eum aliquid honi egisse probat, Sanctum fuisse non probat, prae-
99쪽
sertim si a Romanae Ecclesiae communione separatus Schismati usque ad mortem constanter adhaeserit . Non enim verba
sunt BENEDICTI XIV. Summi Pontificis in Litteris Apostolicis de nova MartFrol gii Romani editione 3. XXVI.) in una vel altera bonorum operum specie Sanctitas , de qua his loquimur sita est; sed virtutibus in gradu heroico assidue exercitis, atque ad obitum usque productis, probatur. Sane S. Gregorius Magnus, testis omni exceptione major , Lib. VII. Epist. LXVII. de Schismaticis Aquilejae Episcopis ita scribit: Ep dum neque in fide recti sunt, neque in bonis operibus intenti, student ut certare pro fide videantur οῦ scque f. ut quotidie deteriores fiant, dum in eis culpa grossescir, quae qua fide etesi femoris υid
νi etiam laudabilis appetit. Idem S. Pontifex Epist. LXVI. Lib. VII. Anatolio Diacono , qui Constantinopoli versabatur, commendat nonnullos, qui ab Schismate recesserant, & multa de pravitate Episcoporum qui in illis partibus sunt, conquerobantur. Haec tamen minime urgeo; gendi
ratim enim dicta sunt, nec sorte ad Ingenuinum spectabant: illud urgeo, uno atque altero Ingenuini recte facto admisso, sanctitatem ejusdem perperam inde inserri; si enim illa argumentandi ratione quicquam G consi.
100쪽
conficeretur, etiam Agnellus Tridentinue Episcopus Sanctus dici deberet, quum, ut ex laudato Pausii Diaconi loco patet, ejusdem & ipse ac Ingenuinus lacinoris particeps fuerit: & tamen Agnellus ut Schismaticus quidem a nobis agnoscitur, ut Sanctus vero non item. Sanctum tu quiadem auctoritate tua satis liberaliter pro inuntias spag. 64. 6s. II 3.) At obstat Tri-, dentina Ecclesia, a qua nullo unquam cultu veneratus fuit et obstant Martyrologi
omnes, quorum nullus eum Sanctorum albo adscripsit; quare ne expectes, quaeso, ut pro tua hac in nos liberalitate a nobis, qui commentitiis falsisque honoribus non delectamur , grates tibi reddantur. Potius disce vel tuo exemplo quam facilest Sanctorum Catalogum perperam amgere.
Ceterum & Radero, .&Boliando, & aliis quoque doctis viris venia utique danda est, quod conjecturis hujuscemodi quamquam infirmioribus , aliquantulum indulserint is
Quum enim cultum Ingenuino a Brixinensibus exhibitum firmissimo iundamento innixum esse existimarent, neque tamen quodnam illud esset, detegere potuissent, ad eas hariolationes delapsi sunt, ut aliquam saltem veteris erga illum Episcopum a suis habitae venerationis rationem redde