장음표시 사용
151쪽
sa NADII ET LOMB. N A R I S T. L I B. niens dicere.quo d sicuti quod est Ce ναπν. id ei quod facile oculis cerni po test,conuenientem habeat magnitudinem oportet: ita quod est si μνημόγωπν. id est quod memoria facile teneri potest coucia lente logitudine ut melius memoria teneatur,habere oporteat. nam res magna melius faciliusqi uidetur, qua inparila quoniam uisut facultaex patiens est. quae a ualidiore agonte citius. & molius immutabitur. ueritin quae memoria coprehenduntur. iuό minora sent.eo facilius retinentur. similitudo isitur discors est, nec congrua. Respondctur. breuia quidem facilius memoria retineri posse. uerum Aristotelcs cum prius dixi siet oportere fabulam magnitudinem, quae partibus constet.habere, si eas diistincte bene concipere uelimus. carum unam quanque magnitudinem ali quam habere necessarium est: alioqui speculatio confunderctur. nec quid principium.quid medium.& quid extremum esset, commode perciperetur . nec nimis prolixam fabulam esse oportet: quoniam eam bene mem oria retinere.totum* simul contemplari non possemus. Aristoteles igitur non uult, quod is bulae logitudo sit causa ut facilius perspiciatur. sed quod magnitudo tanta esse debet.ut faciter percipi possit. Similem quoque sententiam in tertio de me- ,. torica libro profert. Periodum ueror circunductam oratione, quae per se prin. cipium habet.& finem, & quae circuitum sui spectata amplitudine. atq; orbis.., facile serit audientium animos. Sciendum,quod cum rem admodum uasta intuemur in illius partium inspectione totius.& unius nos ratio fugit. illam Gnim,ut unam.& persectam comprehedere no valemus . nam una eius parte ita magna inspecta cum ad aliam itidem magnam comprehendenda accingimur. prior elabitur: & ita nuquam.ut unum ab aliis sejuctum ex omnibus u is partibus compositum ob magnitudinem conspici potest.
Longitudinis autem prasinum , quantum ad ipsos ludos, planet ad fonsum nectat, minime artis eri. Etenim ,si in ludis haberi centum Train, dius opus ferit, utique ad Cle factum, vi obm non semel Iuctitarum di
cunt, haberi poterunt. Quae vero Fecundum actionis narinam ferit, illa quidem Jemper, quae longius protrahetur, donec tota simul in apertost, in magnitudine quidem decentior erit. t M autem 'pliciter pro majus, quantam esse Abulum uel deceat, vesnecesse sit: tunc sane dicimus legitimuhuic fore magnitudinis terminum, cum siue ad comodam 'tunam ex incommodasue ex comoda ad incomodam perpetua frie mutata ferit.
Distinctius magis Tragoediar longitudinem praefinire uolens admonet primo terminu ei statutum, cum in ludis tragici poetae Tr,
152쪽
goediis certabant, arte poni non posse. quoniam,s centum Tragoe, diae octo exempli causa dierum spatio erant recitandae, unicuique temporis tantundem horologio ex aqua consecto sensu perceptibile stituebatur. quocirca huiusmodi longitudo caret arte . nam si plures, quam cetum fui issent, minori tempore singulas uti opus fuisset alioqui omnes recitari non potuissent. Cum igitur inquit L o N G D
nsτ: sensus est, quod longitudo Tragoediae, quae ratione certaminum est, id est, cum plurcs successivis teporibus fieri debent, ut quae fuerit praestantior uincat,& ad sensum, id est,ad temporis determi, natam mensuram, quae sensu percipi potest, ut cum ponimus horo logia, uel ex puluere, uel ex aqua confecta, arte determinari non potest. Et rationem asser t. nam si opus erat in ludis centum habere Tragoedias,ut olim no semel factitatum dicunt. ad Clepsydram certabant hoc est unicuiq; aequa temporis portio dabatur. are cum ostenderit Tragoediae longitudinem, dum certarent, aric praefiniri non posse, stitim subiungit, Tragoediae magnitudinem secundum
propriam eius naturam, re inquit: QUAE LONGivs PROTRAHETVR, DONEc TOTA SIMUL IN APERTO SIT, IN MAGNI TUDINE QUIDEM DEcENTIOR1ERiT: quantum scilicet ad
magnitudinem spectat. laudat igitur Aristoteles in Tragoedia ma gnitudinem, dummodo metam non excedat, hoc est, ut memoriae mandari possit. Et quoniam supra comparatione utens dixerat longiorem 1 ragoediam squae tamen conspici possit) pulchriorem exi. 1lare, nunc absolute rem praefinire constituit, ut non pulcherrimas tantum qui, ad magnitudinem Tragoedias, uerlini etiam alias, quae a sumino pulchritudinis deficiunt, neque tamen reprehenden)am
magnitudinem habent, agnoscamus . et inquit: UT AUTEM SIMPLi cITER PRAEFINIAM v s: hoc est generatim in quanta magnitudine secudum uerisimile uel necessarium rebus deinceps factis,cotingit in selicitatem ex infelicitate, uel contra mutari, idoneus est ipsus magnitudinis terminus . Ex quibus apparet, qualisnam esse debeat rerum nexus in Tragoedia fari rum: una quippe post aliam, aut necessario, aut ueris militer sequi debet. Hoc igitur ordine ser uato,Tragoedia idoneam,conSruamque magnitudinem habebit, si ex selicitate in infelicitatem,uel contrΙ mutabitur.
' G τὰ αἰγωνας ista etlia auιλαν Dic sorte alicui uideri posset.quod & nobis alias in uisum,Aristotelem dicere Tragoedia no habere propria magnitudine. L i i i arte
153쪽
arte praefinitam ad certamina.& ad sensum eorum scilicct. qui poematum recitationem audiunt. Quord mihi tamen non probatur. na ctim in asserenda dicti ratione utatur Aristoteles clepsydra quae quidcin uas est, per quod sciatu percipere possumus quato temporis spatio sit actio duratura sid enim clepsydra metitur) ideo uerba illa ad sensum ce clepsydra intelligenda sunt. non autem adsensum audientium sunt rescreda. idcm enim significat ad certamina. & ad sensum, hoc est ad escpsydram. Clcpsydra uero uaserat, quo per aquae destilla.
tionem ueteres horas dinumerabant. Cum igitur olim Tragoediis certarcnt in. uiccm tragici clepsydris.certantium poetarum tempus ueteres dimetiebantur.& praescribebant. Unde Cicero libro. I L Tusculanarum quaestionum Cras ergo ad clepsydram dicemus. Idem etiam mos in urbium Rcgina, ac maris domina. prudelioribus quam olim Roma.legibus instituta.nostris icin poribus in dice dis causis seruatur,eo duntaxat immutato, quoid in aquae locu puluis suffectus est. ὁ δίκας etia etia is opsi . In aliquibus codicibus in maris sine tamen, ncc eadem manu qua liser est scriptuso reperitur ὀρ-ατ si loco uerbi . . quam lectionem Paccius sequitur. Utraque lectio seruari potest. aptior tamen est.si dicat δρώπιος. t hos A 'ας δορ φιεπις ei ειν,εν σω μεγἐ
M I N U S. Mirabitur aliquis quomodo Philosophus in Tragoediis aliquid esse necessarium affirmet.cum in eis ad poetae libitum omnia fiant. Pro quo sciendum.in Tragoedi ix quidem non esse simpliciter necessarium . nihil tamen pro. hibere necessariu in eis ex positione repcriri.Id autem ex positione necessarium dicitur,cdm uno posito,necesse est aliud sequi. Exempli gratia, inducit poeta aliquem adolescentem, qui cum puellam quandam perdite amaret eam ciam patre in uxorem duxit.deinde patrem introducit qui nonnihil de hoc amore praesenserit. Si igitur filiu inducat poeta qui patrem reformidet. ut primum pater filium de nuptiis tentat. necessarium est.ut poeta filium effingatiqui uultu qui dem praeseserat uelle se patri obtemperare, lam uero lapidem omne moueat. ne fiant nuptiae: id sane dicitur esse necessarium,ut sequatur. constitutis enim il
esset. Quomodo praeterea uerisimile reperiatur in Poes . est explicandum. Et ne desistamus ab exemplo prius posito.fac esse,ut pater filium de nuptiis tent rit.uerisimile sane est filium confisere seruum domesticum. uel amicum. qu modo possit patrem eludere. Si igitur poeta filium consulentem seruum inducit.uerisimili tuc innititur. & quoniam ueris mile est seruum magis opitulari domino adolescenti.quini seni statim facit, ut seruus adolescenti opem ex animo serat. Quord si pater inducatur ar poeta.qui ut ad exitum nuptias filii deducat serui opera uti uelit,hoc statim exoritur necessarium ut scilicet seruus necessarior senena eludat. Et hoc est.quod Philasophus in hoc contextu dicit is fideliter uertatur,quod Paccius n5 praesti it S E cvNDvM VERISIMILE. AUT NE cESSA RivM REBUS DEIN cEPS F A c T I S. Hic itaque locus ar po ta summopere animaduertendus.& obseruadu ς est. Dubitatur cur maior Tragoedia . quae tamen conspici queat quod ad magnitudinem pertinet.pulchrior
154쪽
medius habitus in cunctis laudatur. An,eam p seri Philosophus.quod ad magnitudinem pertinet,Tragoediam,quae inter mediocres quantitate alias excet lit. Non igitur absolute maiorem.Tragoediam minori praetulit Aristoteles. sed earum ratione.quae ab extremis,in quibus est uiti una recedunt. Ex hoc de Tra,ecediae magnitudine documento.idcm est colligendum in soluta oratione : ni intrum quae maior fuerit cita tamen ut recte conspici possit illampulchriore. quod ad magnitudine pertinet,esie futura. item oc in aliis scriptoru generibus.
t ma nanque erisAula; non autem cui nonnulli puram Vi circa v a liquem sit. Multa enim, minime S determinata gene re accidunt: ex quibus sane quaedam nullum constituunt in . simili rasione unius multae a bones stati ex quibus una nunquam actio fet. Quapropter omnes hi peccaste videntur poetae, quicunque uel Heraclesia, vel Theseida, caeterat id genus poemata confinxere: ut qui, unus cumsit Hercules, unam tuoque ipsius de/bere 'Abulam exi timauerunt.
Dixit de magnitudine, nunc deinceps aliud subiungit. id autem
est unitas fabulae, cui Tragoedia, caeteraque poemata, quod tota,atoque persecta sint,acceptum referre debent. Vt uero commodius id
nat, ostendit primo quid non sit una fabula, deinde quid sit. opposi
ta enim inter se, iuxta se posta magis elucet. Dicit igitur, quod non una sabula dicitur,quoniam circa unum hominem uersetur: quod nonnulli ita esse putarunt. Causam deinde subdit,cur fabula non dicatur una,etiam si circa unu ni hominem uersetur. sicut enim mul. ta,minimeque genere determinata uni contingere possunt, ex qui
bus singulis nihil fit quod unum sit, hoc est quas corpus unum: nem
pe quaedam adeb disiuncta sunt, ut in unum coire non possint: si, mili ratione inquid hominis unius actiones multae sunt, ex quibus nu quam una fiet actio. Qui igitur crediderunt actionem unius esse, quod una sit longe decepti sunt. in quem tame errorem poetas eos lapsos esse dicit, qui actiones Herculis, ct Thesei,st eius generis po mata literis mandauerunt . putarunt enim hi tinquit in quonia unus est Hercules,unam quoq; Herculis fabulam esse oportere. hoc auteest falsiim. Herculis nanq; labores,& actiones plures sunt,ex quibus una tantum actio fieri non potest, cum una aliam non relpiciat .
155쪽
Mθῖγ δ'εm Ep. Paccius uertit: v N A NAN QS E FABULA. quod mihi non probaturmam si graeca uerba sic uertantur. ut Paccius hic fecit . uid bitur Ariistoteles hoc loco probare uelle, cur dicta magnitudo fabulis satisfaciat: ouod tamen minime fit. siquide uox N A N QS E. antedictae rei probatione in Gicare uidetur. Plana autem admodu est lectio si ad uerbu liare particula uerta tur hunc in modo V NA AUTEM FABvLA EST. nam uox A U T E M. in hac uerborum serie aliud quid per se con syderatum. fabulam scilicet.indicare uide tur. Cur autem fabula una este debeat, ex Aucroe in paraphrasi habetur. Opor tet deniq; inquitAit ars ipsa imitetur natura. ut scilicet quicquid agat, propter unum sibi propositu unicum tinem. id agat. In Tragoedia igitur cfficiendum est, ut actio.& imitatio unum respiciat finem.id eli. ut per ea unum tantummo do quod sibi sit propositum efficere studeat. Sciendum preterea ell, Aristotelsi cogruum seruasse ordinem dum de fabula pertractat.prinid enim eam ex principio, medio ac extremo constarc dicit. & quoniam ex partibus quantitatem habentibus resultat quantitas ipsius totius.quod ex illis partibus est constitutum, iccirco quanta debeat esse fabula declarauit. sed quoniam multi circa fabuli unitatem peccauerunt ostendit quae fabula si una.
Idomerum uero, qui ut in uili' etiam excellit, ita in hoc quoique sue id artis, siue naturae sucrit, oculatifimum fisse apparet : quandoquidem conflagens, non sane cuncta, quae P*xi acciderunt, in cum compegit: uerbigratia: socium fuisse in P naso, in ducum collectione sit, mul si ibania . quorum cum alterum euenerit, minime necessarium fit, ues risimile , eueniste alterum: quippe qui unam duntaxas adtionem, quilem dicimus, OGqstam videlicet, items Iliadem con lituit. Decet igitur,
quemadmodum una unius imitatio est in a s imitatricibus artibus: ita
ulam, uidelicet, quae iationis imitatio sit, unius eiu denis inte in esse, siccs rerum inters partes cohaerere , ut ne ulla quidem vel transferri , velfUtrali queat, quin totum illud varietur, planeis immutetur. Quod enim
uel aditum, vel subtractum, totum non immulame videtur, nulla quoque eius erit para.
Hac in particula laudat Aristoteles Homerum; ct eius testimo.
156쪽
nio suam confirmat opinionem. quoniam Homerus non omnes uonius actiones complectitur, sed eas tantum, quae illi actioni contule,runt. &inquit: HOMER UM VERS, QV I UT IN ALIIS ETIAM EX cELLIT, ITA IN Hoc πιο VE, SIUE ID ARTII, SIVE NATURAE FUERIT, O cvLATISSIMUM FUISSE APPARET.
Dixit,sue arte, sue natura, hoc est,uel quod ex aliis didicerit,uel proprio ingenio inuenerit. cuius postea causam reddit:QN AN DO QUIDEM ODYSSEAM coNFlNGEN S,N O N sANe c v N c T A,QI AEU LYSSI A cIDERUNT, IN EAM c o Μ P E G I T . Et dicit quae sint ista: vERBI GRAT i A, SA Uc I UM FUISSE IN PARNASSO, ET IN DUCUM COLLEcTIONE SIMULASSE INsANIAM.& causam subiungit: QNORVM cum ALTERUM EVENERIT, Mi NIME NEC EIS ARIVM F U l T, V E L VERIS IMILE, E VE NIS sE ALTERUM. nam illa nexum nec necessarium, nec ut in multis Inter se habet. Q VIPPE QUI UNAM DUNTAXAT ACTIONEM, V A L E M DI cIΜvs ODYss EAM: errores uidelicet Vlysiis do mum red cuntis: ITEM QUE I Li ADEM coNSTITUIT: id est,actionem aduersus Troiani. ex quibus, interposta prius aliarum ar/tium imitantium smilitudine,ut per eam, quod propos rum est ma/gis declaret,atque confirmet, infert,quemadmodum in caeteris imitatricibus artibus, sicut in Pictura, Sculptura, ct reliquis huiusmodi una imitatio unius est,ut hominis huius,uel equi huius nam pluriu, diuersa cum sint, una eademque imitatio esse non potest) sc ct fabulam,quoniam actionis imitatio est,unius atq; huius integrae esse conuenit;& fabulae partes ita constitui debent, ut transposta,uel muta ta parte, differre, & moueri totum necesse sit. Per haec nos docet Philosophus,quomodo poeta scire possit,unam se duntaxat actio/nem inutatum . nam si parte aliqua transposta,uel separata, totum a1e ipso disser re,ac turbari uideatur, nihil est praeter rem interiectum.
Q.VE EIUS ERIT PAR s. hoc est,quod in sabula manifestam immutationem non facit, neque pars est: unde reiici debet. contra uero legitima pars erit, qua immutata, totum etiam immutatur.
ANNOTATIONES. De simulata Ulysiit insania in ducum collectione nihil apud Homerum legitur. De uulnere ueror ei illato. dum uenaretur in Parnasso. in Odysseae decimo nono breuissimis uerbis meminit. Sciendum est. pichiram unam actionis unius imitationem esse: quae si persecta est,exigua sit oportet si autem actio longa sit. pictura una particula quidem,sed no tota poterit exprimere. quo)d si tota exprimere uelimus.pluribus singularibus figuris ea cxprimere oportet.poe
157쪽
ra A DII ET LOMB. IN ARIST. L IB.ta uero dictionibus.ueluti quibusdam lingularibuς picti iris. totam actionem. magnitudinem integram habentem exprimet continodissitne . Est praetercalcieiadum quod totum, quatenus ex partibus est coniti tutum.duobus tantum modis,de quibus in contextu meminit Philosophus immutari poteti: nempe uel ex partium tras positione.uel ex earum ablatione. Illud etiam obseria amdum.Arii totelem hic de fabulae partibus loqui. non autem dc cpi diis, aut e gressionibus: de quibus infra loco suo dicetur.nam cum extra fabulam ea sint, nil mirum uideri debet.si quandoque modico negotio transponi .adimit pos sunt, aliat i poeta in eorum locum reponi qucant. PARTI cVLA . LII. Φ-ρον si ἐκ em ἐρημένων, ψ οπς ν τὶ γνο αενοι λεγ ν, - rei ru ἔργν ωπ '. α''o α γένοιτο , ' η - δματι κοιτά v oκου. af αναγκeum. ὁ γαρ ἰπρικὰ, κὶ ὀπιιητής evil a ha ha ετρα λεγειν,ε αροτρα δα τερπαν. ea γαλ ἄν --, ἐς μετρα αε-.4 ν
Sane conrint ex supradictis, non puxtin esse, Iudia ipsa propria nar rares quemadmodum uel Aeri quiuerint, uel uerisimile uel omnino necessarium fuerit. Haud enim his oricum, atque poetam carmen, Cr Ioluta ora
tio designant. quippe quod alioqui Iacile sucissit si Pserodoti hi Poria
carminibus pan gatur, aeque nihilominus, ac prius sine carmine, erit birio/
ria sed hoc di ferunt, quod bic quidem res gerias, ille ut geri potuerant, exponit. Quos , ut sapientius atque praeriantius posis birioria his ub
iam illa circa ipsim universale plurimum versatur: haec verosngularesectu tur. Eri autem uniuersiae, quae cui convenias, dicere, uel acere, uerisimi
liter quidem,su necessorio: id quod spectat poesis, cum nomina imponat. Contra ingulare, quUt lcibiades 'cerit, tulerit ue.
Cum superius dictum est, fabulam esse unam, quoniam unius est. nam uni multa contingunt,ex quibus non fit unum)ex his nunc imfert Philosophus, poetae munus non esse facta narrare: quoniam , ut diximus, uni multa contingui: item inchoata actione una multa inintermedia fiunt, neque secundum uerismile, neque necessarib depem det, cum diuersa penitus stat. sed poeta actiones eiusmodi exprime/re debet, quarum partes inuicem se con sequatur,au t necessario, aut uerismiliter. Probat autem poetam scribere debere non facta , sed qualia uerisimiliter, aut necessario fieri deberent; cum historicus a poeta non disserat , quoniam hic quidem carmine, ille uerb soluta
158쪽
oratione utatur . nam Herodoti Historia metris itide scribi posset, aeque tamen siue metris siue sine metris scripta si,uistoria nihilo mi, nus erit sed hoc inter te disserui, qu bd historicus,quae secta sunt scribit,pocta uero qualia fieri possent. Quo fit ut sapientius, atque priv- stantius Poesis, quam Historia sit. quoniam Poessid quod uniuerasile est, Historia uerb quod singulare est proponit. Quid aute sit circa uniuersale uersari, declarat δiccs: EST AUTEM UNIVERSALE,
POEsis, cuM NOMINA IMPONAT . sensus est,poetam circa v
niuersiale uersari. quoniam s regem quidpiam, aut dicentem, aut fa/cientem inducit, debet id ex iis esse, quae regibus ut plurimum, aut necessario contingunt, ad quod uniuersale respiciens poeta, no
mina imponit: ut apua Aristophanem Philippides nomen ,ct huius, modi . Circa singulare uerae uersari est. cum de quopiam singulari scribimus quid fecerit Alcibiades, exempli gratia,uel pallas sit.
ANNOTATIONES. Quanquam supra sit dictum poetam oportere unam tantum actionem exaprimere id tamen quomodo fieri debeat hoc loco docet: ut scilicet secundum id quod uerisimile. aut necessariu est exprimatur, posthabita ueritatis ratione. idq; in omni poematum genere seruanssum. Posset & alicui uideri Aristotelem hic praeceptu tradere quo nos admoneat eo modo rex, quo factae sunt. scri bendas non esse cid enim historici munus est sed quo fieri recter deberent.quo prodo tamen id intelligi debeat inferius declarabimus. Sciendum praeterea est. poetas multa,quae nec uerisimilia,nec necessaria sunt, sed prorsus quae fieri ne queunt scribere: ueluti quae de Diis ab eis dicuntur. hoc tamen Aristoteli non aduersaturmam id genus falsa quae a poetis dicuntur,quoniam in uulgi opinionem sunt recepta, pro uerisimilibus ac ueris habentur. Quord si quispiam poe. ta nouum aliquid finxerit id etiam uulgi opinione receptum dicetur.quonia si similia & quae longe minus fieri nequeunt.tanquam uera uu Igus admittit etiaquod recenter est lictum,tanquam uerum recipiet.Qui ueror illarum opinionii fuerint auctores.quoue consilio falsa illa confinxerint, praesentis instituti non est explicarc. Quanquam autem Homerus circa unam Vlyssis actionem in Odysseauersetur, nihilominus circa uniuersale uersari dicetur: quoniam illam dionem expressit secundum uerisimile, aut necessarium, non autem ut geossalint. Exprimere autem rex secundum uerisimile & necessarium . nil aliud
est quam eas exprimere habita ratione illaru rerum naturae . natura uero quid pia uniuersale est. ν γένοridoti mi δι-m καπι Ῥέκος,η F ανα καιον. MihIuuidem uidetur κοαπιδ ατα abundare. unde neque Paccius in uersione huius
particulae meminit, quod si non redundat particulam illam esse prioris expli cat nem dicemus.& uox δ αρά. fuse latet hic accipietur ; ut non tam de his. Quae esse possunt.quam etiam de necessariis dicatur; ut in secundo de Interpretatione docemur Praeterea in ea particula ν τα δε καθ εκαπν, uox in quid signi licet non intelligo. si ueror legatur F si, omnia plana sunt. p ARTICULA .LIΙ L E AG - - ,δa 6 δῆλον γέγνω. ρος---ων vita
159쪽
Lot uero, cir apud comicos id mam csIum, ut qui mulas ex verisimili Dis con tituentes, nomina interim Pro arbitrio comminiscantur non quid ima singularia,quemadmodum iambora compositores Iucere flent . in Tragoe)a autem vera nomina retinentur: cutus ratio eri, quoniam credibile
quidem illud erib, quodsieri poterit: quae vero nondum si fiste scimus, fert quidem posse parum credimus: quae vero ficta, feri creto potuisse ambigit nemo. nam si geri nequiuissim, nunquam prost V extitistoet.
Poesim Aristoteles, quoniam circa id, quod uniuersale est, uersa tiar,i istoria,quae singulare tantum amplectitur, praestantiorem asses ruit: propterea poetas etiam nomina fingere,ac eadem personis imponere, quo magis actionem in uniuersum fgnificent, affirmauit. Nunc subiungit, id in Comoedia usu manifestum euassse: quoniam qui fabulas comicas componunt, ubi eas ex uerismilibus confinxe/rc,sc tandem quo communem personarum coditionem ostendat, illis iuxta morum qualitatem nomina imponui. ut apud Aristophanem Philippides apud Terentium Thraso . ct reliqua id genus : in quo plurimum a iambicis poetis distant, qui nominatim uitia cara
puni. unde nomina componere non coguntur,cum aliquorum peccata carpere uelint. In Tragoedia uero inquit)non perinde fit,ut in Comoedia fieri solet. non enim poemate iam absoluto nomina perasonis affigunt: sed nominibus an id factis utuntur. idque fieri dicit, no quod etia Tragoedia uniuersale no sectetur, ted quo fabula malo. rem probabilitatem adipiscatur. quod enim potuit fieri, credibile quidem illud est, fieri posse. Inseri postea quae nam fieri posse creda
rcos poetas, qub eorum fabulae maiorem haberent credulitatem , bulas confingebant,a maximis aliquorum heroum calamitatibus desumptas: propterea nominibus illorum utebantur, quom ea fuit calamitas. Nihil igitur obstat Tragoediam uniuersale respicere, usi tamen nominibus iam factis ob causam iam antea dictam. si in
160쪽
DE POETic A co MME NTARII. ANNOTATIONES. si in Comoediis Aristophanem nominatim aliquos maledictis incessere ui demus.ut in Nephelis Socratem,quem proprio etiam nomine appellat, quoin modo uerum erit Comoediam circa uniuersale . iambicam uero Poesim circa
singulare uersari ρ Respondetur.Aristotelem quidem ad Comoediae naturam inspexisse: ea enim talis est.ut uniuersale respiciat. quo d si quis eam de sua natu ra deflecta id per accidens.& raro contingit. quod ueror raro . & per accidens fit.id a mentiis & con syderatione seiungitur. Id autem esse uerum. Comoediamquam,uniuersale respicere, hinc deprehenditur . nam & apud Aristophanem ipsum sunt plures Comoediae.quae uniuersale respici uti item in Nebulis histrionum nomina. Socrate dempto,habent sua nomina ar poeta facta. Quoniam igitur ab co quod per se est. unuquodque appellari iustum est. recter Pllilosophus dixit Comoedia uniuersale respicere;quia per se uniuersale respicit.&ut in plurimis. t ταμνο- ροὶ γενο rim.&quae sequuntur. Paccius uertit QTAE UE RO NONDUM FAcTA FUISSE S c I M v S. mea sententia non recter mentem Ari stotelis expressit. na in hac parte Philosophus declarare proponit quae nobis posse fieri,& quae non uideatur . et quoniam proxime dixerat,quod neri potest.id nobis esse credibile.ideo ucrbis his.τα-Mis uii γενομενα, & quae sequutur,quae sint illa,quae nos fieri posse credamus explanat. Cum itaque particula
Cum tamen Tragoediarum aliquae sine ex notis nominibus, uno vel duobus ad Νmmum assumptis, reliqua deinceps conflagant: aliquae rursu, quemadmodum fgathonis flos . plane omnia, in quo, tametsi cum nominυbus res ipse pariter confingantur, nihilominus dege ctarit. Quare non omni.no quaerendum est,ue uulgatae fibulae, in quibus Tragoediae sunt, ad vii Suem retineantur. idem quaerere ridiculum est: quandoquidem illae etiam sic nota, paucis quidem cum notae sint, i iuxta tamcn cunctos delectant.
Animaduertit Aristoteles id, quod est dictu, non esse adeo in Tragoedia perpetuu, quin aliter etiam fieri cotingat. In aliquibus enim
inquit)unum aut duo tantum nota nomina usurpantur,rcliqua ue ro lunt a poeta facta. in aliquibus nullum iam notum nomen accipi
tur,sed omnia finguntur : quemadmodum in Agathonis Tragoedia quae Flos inscribitur,cuius S res, ct nomina personarum aeque finguntur: nec ob id tamen inquid nos minus delectat. st quoniam