장음표시 사용
301쪽
,τ4 M AD It ET LON B. IN ARIST. LIB. μιαν. hoc est ut ita dicam impostibilitate. cum ueror de peccato per accides io quitur,dicit Giu; .innuens fortasse duplex esse.quod neri nequit, uel per se. quod αδ αμύω appellat: uel ratione modi quod αδ-απν: uocat,ut equum dextrum utrunque latrix promouentem.Aristotcles enim in libro de Animalium incessu .animalia.quae quaternis notis incedunt. posteriorem sinistrum pedem cum anteriori dextro mouere limul affirmat. ex ignorantia igitur modi motus animalium,quae quaternis notis incedunt, non autem Poetices. huiusmodi error contingit. similia quoque in aliis artibus errata contingere possunt.
Quo sit,ut obiectones in i prae Itonibus,siquis ad haec res exerit sal turus sit. t. Ac primum quidem amespeccemus semper in his, quae eco . dum artem sint i quaseri nequeunt, confingamus: recte tum id Iuctum se habebit, si propterea cius Anem assecuti ferimus. di lus e Iri enim eius finis: verbi cause: si hoc pacto uel id magis supenda fuerit,uel aliqua ipsius pars bufusenae reddatur. t Exemplum si illa in Hectorem permutuo. si ergo finem myis,minus,e assequi contigerit, peccaram vero in his, quae circa
artem sunt,lucrit nequaquam satis reicte i ct . quippe si feri potest, nullo
passio peccandum est. Printerea vel f in his peccasu, qvir secundum arte sunt vel quae fecundum aliquod accidens. huius enim fuerit Acervam cornua non habere ignoraueritiquams non bona imitatione defripserit.
Iecit sundamenta quaedam sibi usui futura ad defensiones inuesti,gadas, quibus, ctat accusantur poetae, qui aliqua culpa peccauerint, defendi possunt. ideo subiungit: quare obiectiones in quaestionibus, ad haec quae mox diximus respiciedo, soluere oportet. Primu enim
inquit)ί in arte quapiam impossibilia poeta scripserit,peccat defendi tamen potest id recte factum, si finem qui Poetices ipsus est, asse
quatur, hoc est, si ea ratione consternationem poeta audientibus co
paret . idque probat. finem enim inquit ut dictum est admirabilem esse opo fiet. dummodo igitur Poeticae fine potiamur, nihil refert, quδd falsa a poeta scripta sint. Declarat aut quid intelligat per hoc, quod dixit, si finem ipsius assequatur dices;v E R Bi c AVSA SI HOC
302쪽
p A c T O,laoc est ex peccato fine,aut partem aliam stuporis picna essiciat ut Hectoris persecutio, in qua peccatu est in arte militari. nam impossibile est uirum unum integru exercitum in fugam uertere: attamen cum Graecorum trictoriam,2 Achillis uirtutem admirabi liorem efficiat, id in Homero nequaquam erit peccatum , quoniam peccati illius interue tu auditores Homerus afficit stupore. Admo/net tamen, quod si citra peccatum artis alicuius poeta finem, aut magis, aut paulo minus assequi potest, ct tamen circa rerum earum, de quibus loquitur,artem peccet, non recte facit, nec exculari potest.
oportet enim inquit si fieri potest, nullo modo peccare. Alium hic Aristoteles defendendi modum assert eiusdem obiectionis. is autetalis est,qubd longe magis peccat poeta, cum aliquod peccam eo.
rum,quae ad Poenin per se spectant, committit, quam cum circa ea, quae sunt alterius negotii peccat. id uero probat exemplo. nam minus errat,s ob ignorantiam cerua habere cornua dicat quam si pra
ue suerit imitatus, quod Poeticae proprium est. sed leuiora peccata digna sunt uenia : igitur s poeta circa aliquod peccauerit per ac/
cidens,ueniam meretur. ANNOTATI ONES. Sciendum est.Aristotelem primam obiectionem soluere, quoniam per accidens peccatum est. nam si poeta per se peccat circa ea quae ad Poesim spectant, exculari nequit.Quod aurem Aristoteles in hoc contextu docere non propo/nat quomoao poeta,cui uitio uertitur in arte sua peccasse.defendi possit. patet per exemplum, quod ab Aristotele de persecutione Hectoris allatum est . in quo peccatum est in arte militari, & ita per accidens peccatum . nam Hectoris persecutio ea est.cum Graecos ipse solus in fugam uertebatiquonia ait: mcκτο, eo italic hoc est Hectoris pcrsecutio. quam partem male uertit Paccius . cum ait: t Ex EMPLUM SIT ILLA IN HEcTOREM PERSEc UTI Ο.quibus uerbis Hectorem pati. & non agere indicat. sed uerba graeca ad uerbum sonant. ut ego transtuli.& ipsum potius persequi alios quam cotra.docent aperte. etsi no me pinerit aliquas apud Graecos elocutiones reperiri. quae ta acti uer quam passiue explicari possunt haec mihi tamen actionem potius quam passionem significare uidetur.Si igitur contextus iste rectὰ intelligi debeat. inspicere oportet.an in hoc exemplo peccauerit Homerus.in Poesi per scian circa ea, quae alterius artis sunt. Mihi quidem uidetur quoid huiuscemodi peccatum sit in mili, tari arte.siue active. sucyassive cui ita dicam Hectoris persecutio explicetur. Paccius male cotextu huc uertitiqui ad uerbu latine: ita sonat P RIM UM au iDEM. s l AE FIERl NEQUEUNT IN IPSA ARTE FECERIT, PE coc AT v R. SED REc TE' SE HABERSI FINEM ASSE VITUR Ipsi v RFi Mis ENIM DIc TUM E S T. t reliqua recte uertit. praeter id. quod de Hoctore superius admonuimus. In hac contextus parteduo animaduerteda sunt.
Primum.Aristotelem addidi sie articulum quoci equo distinctionem ostendit, scuti,cum de articulo loquebamur admonuimus,ut Poeticae finem ab artis fine,circa quam per accidens peccare dixitidistingueret. Secundum.quod minime praetermittendum est, sunt uerba illam --. in quibus cum particula
303쪽
, τε M AD II ET L MB. IN ARIS T. L PR. particula γ contineatur.qua causam in ea parte reddi declaratur. 'uomodo uerbis his anica dicti ratio asseratur,neqtraquam constat. ea civin uerba sic lati. ne sonant. FINIS EM M DIc TUM E S T. quare quippiam in hac parte des derari censeo.uel saltem extrinsecus intelli Eedum. Cuin autem de fine loquet. ipsum etiam maximum dixerit.iccirco addudum puto οπ s scenim eius, quod antea dictum est optime redditur ratio quare scilicet dictum sit poetam circa artem quampiam peccantem excusatione dignum iudicari. si modo fine Poetis stupendum magi tessiciat quoniam inquit finis.dictum est quod est optimum . ideo in eius gratiam omnia conserenda sunt. Uerum quoniam subiungit ciον a kτως γε λεκταωπεῖον, η μγ,ἰάλω ποιῶ uidetur quod rectius suppleri debeat i ο επ fix δti εὐιν. Sed quispiam dubitare posset. cum Poeticae finem esse dixerimus,homines uirtutibus exornare. uidetur non esse dicen dum.Aristotelem uelle Poesis finem esse stuporem .admirationemve comparare.A .nihil vetat eiusdem plures esse fines.quorum tame alius alium respiciat. ut in Medica facultate. sanitas finis est,quae tame actiones respicit . nam ideo sanitatem optamus,ut actiones prompte agere ualeamus. ita quoque admiratio in uirtutcs respicit.nam poetae admirationem inducere student, ut ea homines ad uirtutes impellant. In aliquibus excusis codicibus legitur: . si ροιποι siti haec lectio alteri praeferenda vi. Item cum inquit ' ἔ κακομμωτω rectius sic legetur a d κMιομιγκτωρ. In codice Lampridii ita haec pars legitur: au uμ, s. sed in hac lectione. postrema dictio mihi non probatur. ετ προ νοῦς. Aliqui codi ces calamo exarati longe melius ita legunt: ετ Monta ον hoc est praeterea ab surdum magis. PARTI cvLA .cπL. reis si miscir. ἐα, ἐπ πμα du, O r ουκ ά θῆ, ara ciα- ρα Σικοκλῆς Hs ocis δει, 'rei b, Eue - ὸI ,o ei sei. si ς τώ -έ a μηδετέρως, οm krci ολίον mundi Θεαν. i Mur Em βελτρν ' ύτω λέγον,λ' e θῆ, ετ v-- ρ Σενο-
- 2 baec quis ex parum ueris arx tur, at certe qualia essi decet olutio sit, id quod Sophocles dixit, se quidem homines, quales esse oporteret effingere Euripides autem quales essent. Quod neutro fluendum sit --
At certe ita esse dicuntur: reipondendum erit, velut in Us, pue ad ipsis pertinent Deos. fortast enim sic dicere neque meliorem in modum, neque secundum ueritatem flerit : sed tamen ita contingit: ut Xenophanes atti
Alium defendendi modu ex tribus illis superius dictis petitu assi
gnat,cu poetae uitio uertitur,eu rem uera in poemate non expressisse. Est aute huiusinodi, ut illi obiectioni respondeamus,poctam non qu bd fuerit, sed quod expediret expressisse: quod aliis uerbis superius Philosophus dixit. Poesim uidelicet uniuersale sectari. Sophoclis autem testimonio hoc confirmat,qui inquit eum quidem homines quales expedit, Euripidem quales sunt,efiicere. hac igitur ratio- ne soluendum, si quis poet*s reprehendat,quod uiros praestatiores
304쪽
Juam fuerint, effingant. Tertium modum ponit, quod si neutro moo loluere possumus, hoc est, nec dicedo rem ita fuisse, nec ita expediisse, ad famam recurremus, ludis scilicet ita sertur : ut quae de Diis dicuntur, eos uerbi caula foedis amoribus cum mulieribus permisceri,aut homines odio intestino persequi, ct id genus alia. Per haec Philolophus refellit quae a Platone secundo, ct tertio libro de Legibus
aduersus Homerum scribuntur. Affert autem rationem Philosophus, cur ea, quae de Diis a poetis dicuntur, excusari debet penes rumore, qui de illis est. quom a inquit sorte melius no est dicere, Deos ita esse quales elic dicunt poetae, nec veru cse, sed ita contigisse, ut Xenophanes dixit. F E R I N T H AE c. per iraec innuit Xenophane eos
refellere, qui poetas carpebant. 'uod ipsi de Diis meliora,ct uera noscriberent: quibuslespondere solebat, homines de Diis haec non loqui, quae ipsi dicebat. id igitur non poetarum, sed rumoris, ac uulgi uitium estis quidem poetae sequi famam debent. Accidit igitur poetas de Diis nec meliora. nec uera dicere, quoniam uulgus de Diis nec meliora, nec uera dicit. Relposo igitur est penes hoc, quod accidit poetis id facere, quoniam non sua causa. sed uulgi id faciti t. quaed sensio pulcherrima esti quoniam id, quo da Platone pro maximo uitiq poetis obiicitur id tale eis accidere alterius causa docuimus.
ANNOTATIONES . . . Illud in hoc tontextu maxime animaduerti debet.cu ait Philosophus: FOR, TAssE ENIM SIC DI ERE. uocem illam ENIM poni.quae antea dicti causam in ea particula,in qua reperitur asserri demonstrat Quare costat aperter ge
nux aliud respondedi Aristotele hic non ponere. nam si per haec dicti superi uectusam reddi t.aliud ar praedicto respondendi tenus non assert. In aliquibus ex cusis codicibus ita legitum. i ς γαλ - ἐλπον,ουπε λέγον. quae lectio mihi no pro batur. unde I acciu ς recte uertit. quoniam graece: - hcro,no autem Uri legi debet. uerbum autem βέλτον ide ualet,quod supra οἰαem. Quoniam Philosophus de Diis loquebatur.usu est illa uoce istis, ne reprehendi posset. quod aliter ipse. ac communit hominum opinio de Diis sentiret. In ucrbis contextus in lati,na uersione uox TAM E N .expungi debet: quoniam sensum perturbat nec gricam uocem habet.quae illi respondeat. οἰμ' ς--τι Paccius haec itavcrtit: FERvNT HAE .ex qua uersione colligitur,Paccium existimasse uerba graeca esse deprauata.quae passim hoc loco circunseruntur: quoniam illas duas uoces praetermisit -ου.quia cu ante dictis bene cohaerere ei non uidebantur at nos in contextu omnia cosona esse docuimus. uerba igitur illa sic uertenda sunt: s E O
NON FERUNT HAE c. PARTICULA .c XLI.
iam non meliorem sorte' in modum tibi Limnus ita se habuere:
305쪽
, τε MADII ET LOMB. IN ARIST. LIB.
velut illariquod de armis perhibere. Rccte quam solo prasne bane. Sic
enim eo tempore moris erat ut nunc etiam apud librios. E XPLANATIO.
Alium hae in parte soluendi modum exponit, si dicamus poetam non qualia esse expediret, sed qualia fuerunt scripssse: ut quae dear,
Rationem autem affert, quoniam tunc id moris erat, scuti nunc Illyrii faciunt,ut arma humi fixa erecta starent.
ANNOTATIO NES. t smi κουβλπον φύν,α ουτως εχ M. Quoniam in hae parte Philosophus aliudefendendi mbdu m assignat.Paccius nec uerba,nec sensum Aristotelis suis uerbi x rescrdiiccirco silc ad uerbum uerti debent. FORT AssE v ERO' NON MELivs. SED SI c HABEBAT. Quod autem ad exemplum spectat. Homeruxili adia libro .x. describit Diomedem, eiusque milites. quo promptius arma capere possentio ita collocasse,ut erecta starent in hoc est in quo dain ferramento humi defixo. ne limo foedarentur.
nuero recte, vel non recte a quoquam siue dicatur ve siri,squisis, cuirere uehi, non modo id ipsim Actum, dictum ne considerare debet, utinlaudabile, an prauum sit: vcram etiam ad Mentem, dicentem ve respicere, ad quem indelaetines quo do, vel cui, vel aeraria cuius: uerbi causae boni maioris gratia vis te mali maiori nefas.
Quoniam poetae loquentes,st facientes personas inducunt, qu rum gratia carpi, morderique possunt, iccirco uiam subiungit, qua prompte eos defendere possimus. ea uerb est, non id tantum,quod iactum uel dictum est respiciendo, an bonum, uel malum st: uerum etiam in agentem,uel dicentem, aduersus quem,uel quando,uel quomodo,uel cuius gratia conlyderando: uerbi causa uel maioris boni gratia ut fiat: uel maioris mali, ne fiat. nam personarum, locorum, ac temporum circunstantiae, quod separatim con syderatum turpe uideri posset, saepenumero uenustum demonstrant.
ANNOTATIONES.R Gουδαῖον, ἰ Φάλον.Codices antiqui calamo exarati sic habe utraque f
306쪽
D E po E τ 1 e A cOMMENTA Ri I. , utraq; lectio itire potest.cii in sensum non uarieti mis Ohao ου ο . Hic mendusebelle putomam πως ον, & orsit idem esse prorsus uidetur: quoniam respicere ad quem dicatur. & cui dicatur idem penitus esse uidetur . quare si uerba ita ia .ceant bis Aristoteles idem diceret.& quod maximer necessarium est praetermitteret.circunstantiam inquam loci,de qua nihil omnino diceretur.quamobrem non οτιν, sed am,hoc est ubi .uel ut in codice Lampridit . . id est sic sub modo
Sunt etiam aliqua, quae si ad dictionem ipsum resspexeris, bcet fluere:
los,sed curioris signisicat. ac de Dolone: Turpis erat necte: non, quod esset corpore male compacto, uerum turpifcte. nam vocabulum λουδὰ sub chra fucie aliquid Cretensis uocant. illud ζαρο propinabant. haud enim ζωροα ον eo in loco pro mero, quo ebriosi gaudent Ied pro 'pen,
Postquam declarati sunt modi, penes quos poetae defendi ab in.
crepationibus possunt, alia nunc loca, cum accusantur circa di Oionem, tradere constituit, quibus eos prompte tueri possimus. Ac primo docet defendere quod ad linguas attinet eadem enim uox diuersis nationibus saepe non idem sisnificat. ut in Homero:
Si enim uox illa, scilicet uirus, mulos significaret, non recte a poeta dictum esse uideretur. sed aliqui populi non mulos, sed canes ad custodiam domus comparatos appellant. Homerus igitur in parte hac illorum lingua usus est ideo recte dixit. Aliud est exemplum de Dolone, sumptum ex Homero libro Iliados. κ .
V Peccasse uidetur Homerus, Dolonem mala habere formam dices, cum tamen haberet corpus recte commensuratum. Sed s oluitur ex lingua : quoniam Cretenses s δώς appellant, qui pulchra sunt facie. Homerus igitur usus Cretensi lingua, malam formam intelligit tur,pem faciem, non autem corporis commesurationem. quoniam cur su Dolonem ualere dicit: cursores autem habent commensurata mεbra.Tertium affert exemplum, dicens, ct illud, propinabant, sumptum ex Homero Iliados. I.
307쪽
Vox ζωροτρον apud aliquas nationes non uinum meracum, quo gau/dent ebriosi, sed celeriter significat: in quo sensu accepit Homerus. absurdum enim uidebatur Homerum secisse Uyssem meracius bi, bente,ac hospitibus uiris sapientissimis propinantem . si uero dicat ministros celeriter uinum propinare, nullum est in dicto uitium.
ANNOTATIONES. . Ουροῦ- μιτροῦ πν. Carmen est Homeri libro A. Iliados. Paccius ita uertit: PRlN cIPIO SANE ὐρῆ- . sed clarius: PRIMUM v I D E Mνν si κεραρε. κος δ' υνον ἐνιαSch. Plutarchus libro quinto Sympo.cap.quarto,de hoc Homeri uersu.ueterum sententias copioser explanat. Zoilus autem fuit,qui primus scrupulum inieci H merum carpens cum heroas id agere.quod ebriosi faciunt, inducat. Qui plura de hoc carmine scire cupit,Plutarchuin adeat. sat enim fuit. Aristotelem exemplis iis ostendisse.quomodo ex lingua solui possit obiectio. unde ζωρόπρον metaphorice: ab Homero dictum ex Aristotelis sententia hoc loco capi no debet: quoniam hic non de metaphora, sed de linguis agit.
Per translatione in insuperi ut amb Deos alio spernox, bo est tonebat Insignes galea somnus . tum illud quoque: Si quando Troiae ad ca- possia lumina uertant. vi etiam, tibiarum Italalarums uocem uarie pro multi omnes per tr iamlationem dicimus. Omne enim aliquod multum est. Creta δ' αμωρο- : id GFola exper linter per translationem illud cium quod notissimum est unicum cir solum dicimus.
Alium subnectit modum ex metaphora sumptum,quo poetas aluersus cauillatores defendere possumus,ut illud Homeri in initio ibbri. a. Iliados :
In quibus carminibus, siquis Homerum,qubd Diis somnum tribuerit,carpat,eum defendemus,dicentes per translationem fuisse locitum,intelligens per somnum,cum Dii uacant ab opere. Aliud itide assert exemplum ex Homero in libro . κ . inter initia, cuius tale carmen est:
308쪽
in quo carmine Iouem cernere ait: quas Dii, ut & homines, oculos liabeant. At Homerus defenditur: quoniam Dei cognitionem per metaphoram aspectum appellat. Aliud quoque assert exemplum ex Homero eo de loco, uno tantu interiecto carmine,quod ita habet:
In quo carmine reprehendi posset Homerus, quoniam uocem his δὸν rectius stringis , ac tibiis attribuisse debebat, oliviis autem homini. bus. ωοπι enim est clamor,qui ab Hominibus fit. At facile defenditur, quod per translationem uoces illas protulit. Aliud exemplum ponit,quod in contextu desyderatur,in quo metaphora erat, ut ipse dicit, in uoce mis,quam pro multo per translatione usurpat. Aliud assert exemplum Homeri libro. E. Odyssea .
In his uersibus acculari potest Homerus, qu bd a se solam experte Oceani lauacroru dixerit: cu etia aliqua alia sydera sint huiusmodi. Sed respondetur, quod usus est illa uoce via, secundum metaphora, quoniam est maxime nota. nam certissimum est sydus illus oceani lauacrorum expers esse . quod enim notissimum est, solum dicitur
per translationem. ANNOTATIONE s. In li hoc contextu illud praecipue' est animaduertendum, integrum carmen, in
quo erat aliud exemplum delyderari. nam inquit in contextu :t ρογαλ τατω mi τ It oi.κατα μετω οραν γαρ ταν λή v. Quorum uerborum initiuperuerse at Paccio exprimitur, cum inquit : IANE' PRO MULTIS. OMNE IPER TRANSLATIONEM DI cIMUS. uerba autem graeca ad uerbum ita se habent. OMNES ENIM PRO MULTIS SE cvNDUΜ METAP ΗΟ-RAM DIc TUM E s T. Cum hac in parte sit uox γψ. id est E NI M. quae ratio nem antea dicti ea in parte.in qua ipla est asserri indicat, & in contextu nul Ia facta sit mentio uocis illius mox r. hoc est omnes, patet aperter carnasi de*derari. in quo uoce OMNE s. utatur Homerus pro eo quod est plurcs. Divinando igi tur alteru e duobut Iliados locis carme supplodu puto: uel in libro.αcu inquiti ,-riar δ' . no&rid κελ Κρονἰωνα, νεκρέα τροωn ἐβουλε m κῆδω oetivi. Hic Hre Gut rem λοὶ accipitur: quoniam non omnes Dii, sed pleri que, qui Grecis fauebant intelliguntur. uel in libro. Υ. cum ait:
Hic quoque Ir του apud Homerum ualet πιλώ. quoniam non omnes Dii ad Achillem defendendum de coelo uenerant. sed multi: qui nimirum Graecorures tuebantur. post uocem igitur ομαδόν.statim cnisi me mea fallit opinio adde dum est alterum ex supradictis carminibus.
309쪽
, g, MADII ET LOMB. IN ARIST. LIB.
Soluimus meterea ratione acclaus ut Hippius Thasius illud Ictuis assi id eri ios uero damus. οἱ enim articulus eri: cui si circunferam addideris accentu pronomEsibi significat. psin Er illud quoque: ου η - χε α ιμ-:ideri imbre minus moccet. .. enim,quae negari particula e ἰ di circunse xum cum espirationbῖmpserit,aliud Ionat
Alium quoque penes accentum soluendae aduersus poetas cauillationis modum tradit: cuius duo assert exempla. quorum alteru est, si di . ubi uox s, si cum aspirata solum legatur Mi significat, 2 tunc incongrua esset huiusinodi Homeri locutio. sed si accedat circunflexu ς accentus, tunc recte se habet quoniam prorum , postumeri t. cum igitur dictio Cratione accentus diuersa ignificet, nihil mirum,si uno modo rectum facit sensum, alio uero prauum. Aliud est exemplum libro Iliados . l.
,, w Dr,ἔο--,m MN ς καπιαεε- ἔμβρυIn hoc quoque carmine nonnulli reprehendebant Homerum, uoce, cum accentu circunflexo legentes, ct Homerii absona dicere ostedentes. ου enim accentu illo sgnatum,c v i v a significat. unde sensus, 2 si non explicitus ex illis tamen uerbis colligi potest, Homerum dixisse metae extremitates ex quercu,aut picea consectas esse: cuius altera pars imbre corrumpatur , altera uero non . qui sane sensus prauus existeret. At defenditur Homerus. quoniam, cum accentu acuto scribendum est: ita autem scripta uox ου, ualet NON. sicque in Homeri carmine nihil est, quod reprehensonem mereatur. sensus
enim est, quod imbre non putrescit: quod quidem uerum est.
ANNOTATIONES. Aristoteles in libro Elenchorum, ubi captionum sophisticarum sex genera recenset.quas in dictione fieri dicit. cum de e quae ex accentu in dictione con tingit.uerba facit.haec eadem affert exempla . & ibidem Alexander ea declarat abundedisserens Hippiam Thassium admonuisse uocem illam nequaquam cum circunflexo . sed cum acuto legendam esse . De secundo autem exemplo ibi allato. quod hic primum est.carmen illud in Iliade minime reperiri contenditineque concedit ratione uocis οἰ.uarietatem accentus in eo carmine con*derari. sed uitiu esse in uoce imhicit. Pluribus hac de re non agemus, uerum lecto res ad locum Alexandri i nobis citatum relegamus.
Per divisionem quos: quemadmodum apud Empedoclla Narased haec
Iubito mortuit corpore vidi. rite immortali suam ammantias erentur
310쪽
Soluuntur θ cauillationes in Poetas factae per diuisionem, hoc est per interpunctiones dictionum: quoniam interdum oratio diuerso modo interpuncta diuersam admodum praesesert sententiam. Exem
plum autem,quod ab Aristotele hic ponitur, sumptum est ex Enipe,docle ; suod tale est.
Pro quorum carminum intelligentia,atque explicatione illud est obseruandum, quod & in omnibus increpationibus Obseruari oportet: ut nimirum prius uideamus absurdum, quod ex mala carminis intelligentia primo aspectu sese offert, deinde defensionem . nam desen so no a rtur nisi ratione absurdi prius apparentis. In iis igitur caro minibus talis esse uidetur sensus, atque structura, quod immortalia prius didicerunt esse,antea quam producerentur mortalia : ct miX.ta,prius quam pura producebatur. qui sensus prorsus a ueritate alieni fiant. Accidit autem error,quoniam colungimus uocem m, cum uoce αθαία m, sicq; uerba Ordinamus: A α απια θανατυ, σἰν μάθον 'ε γήοντα vanil. Sed diuiὸendo per interpunctionem uoce τἰ , a uoce αθυα τα,rectum inueniemus sensum hunc in modum. Ad αδξ hετε--rn m
αἰν βοναθα-τ' G. ct tunc sensus est, statim autem aliqua produc bantur mortalia, prius quam discerent esse immortalia. item in secudo carmine uox ri, quae uitio librarii in contextu de syderatur, seiugi per interpunctionem debet a uoce οι ein.
ANNOTATIONES. Simplicius in primum de Physica auscultatione. Empedoclis sententiam ex pones de lite amicitia*. multa Empedoclis carmina recenset. inter quae & baec leguntur. quorum primum recte interpunctum est. alterum ueror minime;ues quod librarii uitio uirgula de*deretur.uel quoniam ex superioris carminis interpunctione quomoJo itidem secundum legi debet, aperte satis habebatur. puncta fuere ar Simplicio praetermissa.carmina autem loco supra citato ex Sinisplicio sic leguntur:
- Ζαρὰ si μακeim δὶαΜαi m κελάθους. Hos eoidem uersus Athenaeus quoque libro X. resere, ubi ait Theophrastum M πώ ταμ exe uoluisse ex hoc Empedoclis locotis id esse quod κεκραμ dicimus.in quo etia loco uox α im rectius quam in Simplicio legitur per η.huc in modum: οῦκe m. quoniam ficuti in priori carmine mortale.& immortale opponebantur,ita in hoc quoque mixta.& immixta opponuntur. PARTI cVLA .c XLVII. Toc A. ωχκε a re .s γαρ α αν δολιχεs .
Item pre Ofmphibologiam, Plurima meteri Vt nox. Illud enim intolata bibologicum eri. li Amphibologiam