De potestate papae an & quatenus in reges & principes seculares ius & imperium habeat Guil. Barclaii I. C. liber posthumus. ..

발행: 1609년

분량: 367페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

seu tacite seu expresse factis deducit. Nam quod ad illas interrogandi, respondendi formulas, quas inter Papam Principes ad Ecclesiam accedentes; verbose, vitiose confingit respondendum est,illas inepte ab eo conceptas esse,&neq; debere ne, solere

in Principiun Ethnicorum ad Ecclesiam v nientium receptione interuenire, ne Ecclesia aut si pectos eos habere, aut mala de hs

ominarivideatur. Itaque ardens in Christum amor,&praese fidei consessio, una cum ijs promissis quibus generaliter spondent se Christis nomen daturos, & eius Ecclesia Llios futuros, diabolo tinius operibus renum ciaturos, Dei&Ecclesiae mandata seruat ros,&id genus alia, ut recipiantur, abunde sufficiunt. Quae omnia promittunt quidem Christo,acceptante promissionem Ecclesia, tanquam eius sponsa in cuius sinu regen ratur; aut ipse Pontifice non ut homine, sed in Christi Dei ministro vicariam operam praebente; ac proinde ipsi Christo, per E clesiam vel Papam, obligatio principaliter acquiritur unde licet alia quot omnia sp sponderim,quae Sander fictilia suaso la comprehendito pactum conuentum p stea neglexerint,aut prorsus contempserint,

212쪽

is principes Christianos '3

ab eo solo puniri possunt in cuius verba iurarunt, quil omnium rerum temporalii dominus est in quem supra se iudicem in temporalibus selum habent; non autem ab eo cui rerum talitummodo spiritualium, recipiendae promissionis cura commissa est.

Atque his quidem simillima sunt, quae in

gubernatione ciuili quotidie obseruari ce nimus. Qui ad seudorum successionem aspirant, siue iure haereditario, siue alio titulo vocehtur, non aliter ijs fiui possunt, quam si prius in clientelam eius qui e i dominus est,fuerint recepti d est,nisi prius sacramem tum fidelitatis, quod vulgo Homagium siue Hommium vocant, conceptis verbis domino praestiterint. Quod si seudum regium sit, in quod succedunt, raro Rex ipse fidelitatis itiniurandum acceptat, sed ut plurimum pers um Cancellarium, aliumve ad hoc specialia ter delegatum, id operis exequitur Cancellarius itaq; cum Magnates in verba Regis iurantes,ad nudas dignitates admittit, eas in ciuili administratione Miurisdictione teporali sub Rege partes obit, quas Pontifex si Christo in spiritus gubernatione E

clesiae, cum Principes ad eam venientes, in

213쪽

M Depotestate pupae

sacramento, recipit. Et ut ille quidem siemi semel recepto, licet postea fidem fiangat,

criment committat quod seloniam vocat ex nulla causa seudum auferre potest, quod solius ius Regis sit, minimem Cancellario concessum sit neq; hic receptos in Ecclesiam Principes, quantumuis grauiter postea delinquant,fideiq; desertores fiant gnis &ditionibus priuare, aut alio modo temporaliarer punire potest quod sit illud soliDeois

seruatum. Quanquam igiturReges&Primcipes Christiani sunt in Ecclesia, quatenus filij Ecclesiae, sunt Ecclesia Pontifice inferiores, tamen quatenus ipsi supremum magistratum temporalem interris gerunt, inferiores non sunt,quin potius seperiores;&ideo licet sorte regnum ex pacto tacito vel express commiserint, id illis tamen auserre neq; populus, neque Papa, neq; Ecclesiai test sed sol Deus opt. Max a quo omnis

potestae est,s quo solo in ciuili administi

tione minores sunt.Nec unquam poteritvel Belluminus, vel alius quispiam, efficax albquod testimonium mullius seculi monime

tis eruere, qub nobis planum faciat, Reges&Principes seculares, dum ab Ecclesia ad fidem reciperentur, ita iuri suo renunciasse,

214쪽

in principes Christianos iss

ut&imperium temporale, quod a Deo acceperant, prorsus deponerent, siseipses in nego ius politicis iudicandos, poenaq; te porali plectendos , Ecclesiae subijcerenti.

Hoc autem si nemo eorum demonstrare possit, necesse est fateantur Reges Princi pes eodem iure,eadem' libertate Maustoritate, regna atqὸ imperia sua post fidem se ceptam retinuisse, quibus antequam ad Ec'clesam venissent possidebant: quia, ut aduersari fatentur, Lex Chriui neminempriuat iuresuo. Si ergo ante baptisinum, nemunem super se iudicem in tςmporalibus, pra ter solum Deum,habebanti neminem quique post baptismum habere potuerunt. Sed hac de re plura, in primae rationis restitati ne,diximus Botiana deliria nihil h1c moror. Quod autem huic quartae rationi subijcit. Nam non est idoneusserameης baptismi, qui non est paratin Christoseruire, es propter ipsum amittere quicquid habet ait enim Domi-mM Luc. sq. Si quis venit a me, se non odit patrem. matrem, uxorem, filios, adhue autem animam suam, non potes meus

esse discipulu/;id quorsum spectet non vide'

nemo certe hoc negat. Sed quid indes tala ratio no magis ad institutum pertinet,quam

N a quod

215쪽

quod est remotissimum.ut nec illud quod ibi sequitur; praeterea, inquit, Ecclesia grauiter

erraret,si admitteret aliquem Regem quive Ietimpunefouere quamlibet ectam, re memdere haereticos,ae uertere religionemdes hoc sane verissimum. Sed, ut dixi, nihil ad instutulum pertinet. Non enim de ea re hic quaestio est; sed de potestate temporali Ecclesiae, siue summi Pontificis,qui eius Vicarium sub Christo caput est: num eam scilicet potest tem habeat, qua Reges Principes rite receptos, si postea fidem fefellerint, ac sesceptum in lauacro regenerationis ossicium d seruerint,temporalibus poenis coercere οὐ se, necne huius autem quaestionis neutra pars, hisce sequelis, appendicibus, vel pr Datur, vel improbatues ob eamq; causam missas facio.

C A P. XXV.

taiotas postrema ratio est, ex cura Nofficio Pastorali. Cum Petro dictu est, inquit asce oves. an.vit data frugistidias omnis, quae est Pastori necessaria adgregem mendum rapastori necessaria est potesta triplex,

nimirum una circa lupos, ut eos arceat omni

216쪽

in principes ChriBianos is

ratione qua poterit: altera circa arietes, v L quando erenibin dant gregem, posit eos recludere tertia circa oues reliquas, ut gulis Dibuat conuenientia pabula ergo hanc tripi rem potestatem habetsummu Pontifex. Ex hoc principioi fundamento tria ut

illi vide , argumenta v milia deducuntur. Sed ne longius abeat, respondeo in prumis ad istud ipsum fundamentum, totum ridem verum esse,ac pro in stare, atq; im. contrarium eius quod ipse asserit bellissime colligi posse colligi inquam, summum

xcem nud na omnino teporalem

testatem habere, aut exercere posse in Primcipes Christianos, quatenus Christi vic rius MD Petri succeta est quinimo non essenecessariam eiusmodi potestatem Pomtifici , ad munus suum pastoritium obcumdum explendum'; Id autem hoc argumento euidenter C Huditur christus cooemendando suas oues Petro dedit ei omnem potestatem necessi

rima ituesidum gregem. Atqui non dedit

ei potestatem temporalem Dergo potestas temporalis non est necessaria ad tuendum gregem. Deinae progrediemur hoc modo; Muirdum est furimum Pontificem quat

217쪽

198 Depotestate papae

nus successbr est B. Petri, habere plus pol

statis, quam habuit ipse Petrus: at Petrus non habuit ullam potestatem temporalem in Christianos:ergo nec summus nunc Pomtisex,qua tenus succetar eius est. Prioris ratiocinationis propositio, extra omnem controuersiam est Assumptio a tem probatur testimonio, consessione idisius Bellamini. Nam libro quinto de Rom. Pontis ubi sitam de his rebus sententiam, similitudine carnis&spiritus,stabilire conatur,sic scribit m exim se habent in hominosia ritus caro, ita se habent in Ecelesia duae istapotiantes tam caro 'iritu sunt quoiduar Iublicae, rua o separata es coniuncta inueniri possunt inuenitur rarosine stiritu in brutis inuenituti ritus ne iam ma gelis. paulo post Ita prorsus politi potestas habet suos Principes eges, iudicia, ore. Imiliter EGelesta ite vos Episcopos, Canones, Iudicia: Ista habet prosine temporat pacem visadalutematernam. Inueniuntur quandos separata, is lim tempore Apostolom; quandos coniuncta,

Si separatae erant hae potestates tempo e Apostolorum, ut e ni re vera, & de iureride facto consequitur necessario Petrum

nullam

218쪽

in principes Cissimos is

nullam habuisse temporalem potestatem,a lioqui falsum esset eas suisse separatas. Nam si similitudini ab eo propositae locus est,con- Tequens erit, ut quemadmodum nihil carneum in angelis reperitur, nihili in brutis spirituale: ita tempore Apostolorum, nihil temporalis potestatis in Ecclesia esset, aut spiritualis in humana politia. Ergo fatendum est, vel potestatem temporalem non esse necessariam summo Pastor Ecclesiae, vel ipsum tunc Principem Apostolorum,

summum Pastorem D. Petrum, non omniabus rebus ad pastoralis officiscuram neceLsarijs munitum instructumq; fuisse. Hoc autem ex diametro opponitur ei quod in sua ratione fundamentali,ut ita loquar,iam di erat datam scilicet esse Petro facultatem --nem necessariam adgregem tuendum. Idem etiam probatur Leo,quod tota potestas politica temporalis pendebat tunc ab Ethnicis Principibus, quibus ipsemet Petrus, teste Bella ino'. quamuis Ecclesiae 1M.Lis

Caputo Christi vicarius, de iures de facto τοῦ

in temporalibus subhciebatur ex quo sequitur Petrum vel nulla potestate temporali praeditum fuisse,vel eam ab EthnicisPrincupibus accepisse: alioqui, ut modo diximus,

si 4 salsum

219쪽

ao Depotestate papae

falsum esset has potestates fisisse tunc sep

ratas. At certum est eum nullam ab istis a cepiss proinde nec ullam habuisse. Et vero hae rationes aperti essent, quam quibus sliquis sine fiaude renittin repugnare possit. ut mirum sit, hommes eruditas, caeteram pios, ita zelo quodam inconsi erato occaecari, ut dubia pro certis, pro exsipicuis o scura, pro rectis contorta, pro expeditis deniq; inuolutas implicata multis controuem

sijs contradictionibus, amplectivi sequi

non dubitent. At sedem Apostolicam h iusce potestatis Mauthoritatis accessionemnphlicare omare student. Ecquis vere Catholicus, propenses in sedem illam an . anos, unde fidei nostrae fundamentumvisi -mamentum est, non laudet 3 Qudd sedem illam ornant, Messerunt, quam nemo satis -m o dimitate laudare possit, eos equidem laudo i sed quod plus ei tribuunt quam por--teat, idq; magno cum multorum scandalo,' id go sane non laudo. Namin nos quoque tibi nus eam ipsam sedem venamur, -non minus amamus Aspicimm,admiramurii,tpote quamvere sedes Petri est, & inpetra-qvilaChnstus est collocata, omnes haereses superauit, amue in Ecclesia prin

220쪽

in principes Christianos. o I

principatum obtinet. Sed ne eam isto p

testatis mcremento augeamus, Vetat Veria

tas testimonium nobis perhibente constua , coram Deo Domino Iesu. ante quem in die reuelationis iusti iudicij,& haec nostra, cissa ipsorum scripta, sius signata meritis apparebunt Nqnesi ergo quod superi e pro se raditionem adferant. Nam Christi quandove .

ritualem,non tempuraleni deditque ei omnem facultatem ad id muneris necessariam: quo pat temporalem potςstatem non esse Pontifici necessariam : quia Christus Nam Petro non cuntulit Nec usquam acce-p-' aut D.Petrum, aut alium quemlibet Apostoloru εςmporali, κῶαςfunctum esse, ius imperio inchristian fidei deser- res te diretis ii indireti se equis in verbis m faciat; ciuilibus pinnis Hagistr tui m--qui- depreMestinumuesse aliquando,ut spiritualem sententiam pena tem poralis, vesinimor aut cruciatus, per miraculum sequμ

rux indigente niminim Minc signis acri

SEARCH

MENU NAVIGATION