De potestate papae an & quatenus in reges & principes seculares ius & imperium habeat Guil. Barclaii I. C. liber posthumus. ..

221쪽

ao repotesate pap. modi supplicia longe maiorem

animis metum incutiebant, quam si hum no more, poenas Potestati ciuili pendissent. Atque hoc nimirum illud est, quod ad , -- rinthios scribit Apostolus quidvultis' in Metu veniam ad vos, an in haritatem iritu mansiuetudinis 'Virgam vocat hanc potest tem spiritualem,quae, Deo mirabiliter opsetante, temporales etiam effectus tunc temporis producebat: ut etiamnum aliquando, apud populos recens Christo lucrifactos, pari de causa producit.

A p. XXVI.

HAEc cum ita sint,facilior nobis viaster

nitur ad eorum argumentorum res tationem,quae Bellarminus ex superiore suo fundamento nobis iam explicato, Mini' sum retorto,deducit. Concidunt enim Pa tim suo evitis, partim quod sundamento caesepe inuuntur non satis cohaererit. Nam primum ex eo 'bvastorinuessaria est pol fas eirea inpos, ut eos arceatomni ratione qua poterit, ratiocinatur hoc modo. Lupi qui E

elesiam Dei vasto Junt haretis ergo si Prine' aliquis ex Mauraris a lupino

222쪽

in principes Christianos. os

est,ex Christiano fiat haereticu , poterispator

Ecclesiae eum arcerepe excommunicationem,

mul iubere populo, ne eum sequantur, ac proinde priuare eum dominio in subditos. Sed fallitur aut fallit, consiciendo vera simulis falsa in eandem conclusionem. Nam quod ait, pastorem Ecclesii posse a cere Principem haereticum per Xcommunicationem: id quidem verum est ex principio illo necessaria consecutione deriuatum. Sed posse quidem,non etiam debere,nisi cum id sine scandalo,, Ecclesiae detrimento, commode facere possit ut superius ostendi. Nam ubi periculum est , ne pax Ecclesiae dis luatur: neue membra Christi per sacrilega chimata lanientur, Huinae disiciplinae seuera misericordia necessaria est id est, totum diuino iudicio, ultioni relinquendum est Num eo uia separationis γ est excommunicationis Θ inaniasunt perniciosa atque sacrilega,qui ct impii sive ba fiunt, septu perturbant infirmos bonos,

quam corrigunt animosos malos. Ηρc S. Aucustini doctrina est ' communi Ecclesiae

calculo approbat ex qua patet,quam te zzz

mere' imprudenter Pontifices quidam, 'Imperatores,vi Reges potentissimos, cum magno

223쪽

io nepotestate papa

magno totius orbis scandalo,&pacis Ecclestsiae dissolutione, per excommunicationem Ecclesia separarint, quos lono satius fi isset tolerasse in eorum delicta dic e tantum, atque cum gemitu in Ecclesia lumisse,propter compensationem custodienda pacisvmratu,&propteryalutem infirmorum, tanquam lactentium frumentorum, ne membra cavoris Chris perscrilegaschisemisua . A di, mentur Potuerunt igitur hoc ficere Pomtifices,sed pondebuerunt δὸν ini od' X. . licet, hoestum est. Scite Apostola, omnia νὴ mihi beret, hedno j-nia expediunt. Prima. igitur m lusionis vera est, Gscili cet pallarem Ecclesiae arcere Principes hinreticos p excommunicationem.

Quod autem sequitur, O M issere Ivulo e--,vqctim ict reo loquar, unam integram, aut eram fractam. Duplicem inquam inteli hui' ν -'nilvi,4 vitiesum alterum NarisOdeo dicat, quod Pontificis si praedieipere si itis,ne Principem haereticum in rua har a cum eo insinuant vi damnatos αλ es combibant, m corrupti eius moe ibin patiantur, ' principio

224쪽

is principes Irictianos et os

principios sonteressissime derivatum: estque hic verborum illorum sensus optimus. Nihil enim Pontificali dignitati,s Ecclesiastivo ordini uniuerso, tam conueniens est

Ndecorum, nihilq; populis Christianis tam

utiles necessarium, quam ut ad instar antiquorum Patrum Ecclesiae, ipsemet inprimis Pontifex Max.caeterique eius fiatres omnes, praedicent verbum,& instent opportune,importune, arguant,obsecrent, increpent , in omni patientia & doctrina est tanquam 1.Ti teste,ndeles,4 serui boni , quos Dominus constituit super familiam sitam, id agant verbos exemplo,ne populus Regis sui errores sectetur,neu fidem Catholicam vilis aut minis,aut muneribus regijs dissimulet,deseratue. Quod quoniam plerique ipserum aut Omnino nunc non faciunt, aut segnius certe multo quam oportet, quam ipsime prouinciam obire debent,mendicis quibusdam fraterculis mandant quid mirum si multi nostro seculo,a caulis dominicis in casses diabolicos, errorum velut turbine ac tempostate,abripiatur Hic sensus,ut dixi,optimus est. At non eo tamen sensu loqui Beliarmunum,tum causa ipsa quam agit, tum clausu-

Iahaec sequens Nimis priuare eum iam

225쪽

igitur ansam nobis porrigit, sensum certe vitiosum,&plane penuarum.Pastorem scilicet Ecclesiae obditis iubere posse, ne ulla Principis eiusmodi mandata capessant,& ne hueloiaequiu , reuerentia, obedientiam' norem, in j quae ad temporalem politucam gubernationem pertinent ullo modo

exhibeant; pol

subditos hoc autem falsum est, legi diuinae ac praeceptis Apostolicis contrarium time P ninum mi or Regem S. Admone usos

Principib- pGestatibin suditos esse icto

πιν. . obedire'. Subiecti estote omni creaturaepropter Deum; siue Regi quoipraeessenti.Deum ti-lit., , mete, Regem bonorificate: in id genus alia.

Quae cum de Regibus impijs, Ecclesiae persecutoribus dicta sint quippe non alij

tunc rerum potieb antur non possint ad Reges pessimos non pertinere hoc ergo est quod dixi allere eum,aut falli, conijciendo vera simulis falsa in eandem conclusi nem Verum enim est, Pastorem Ecclesiae posse arcere Principem haereticum per e c0mmunicationem assium autem,posse pruuare eum dominio in subditos. Nam Medu

226쪽

bita est iuris naturalis & diuini qui post igitur summus Pontium, aduersus eam cum populis ullo modo dispensare Nam qui Scripturas sacras diligentius

subtilius perscrutantiir,duplex preceptorum Pauli genus animaduertunt: num eorum

quibus ius diuinum, ad quod praedicandum missus erat,promulgat, &Dei voluntatem, in vetere aut noua lege comprehensam, proponit exponitque . cuiusnodi praeceptis innumeris epistolae eius refertae sunt, in quibus, haec sunt,quae de obsequio, reueremtiaRegibus ac Principibus exhibenda pra

cipit.Alterum ero genus eorum, quae non

lege naturae aut expresse Dei verbolem dent; sed quae per humanam prudentiam Dei gratia adiutam,ad ordinationem diuini cultus, ipsemet Apostolus propria authoritate constituit veluti ne bigam aut pς 4 ,-cussori mandetur episcopatus'. ne vidua . - non sexagenaria ad diaconita officium est io .gatur,&similia. Atque inter haec praecepta id interest, quod in ijs quae sunt vosterioris generissummus Pontifex ex caula dispens rei' sit habet enim non minorem indiς positione, ordinatione Ecclesiae potest

tm, quam ipsemet Apostolus, quod ei, ut vicario

227쪽

vicario Christ1,&Petri succetari, Ecclesia tota commissa sit: quodque decestarum suorum legibus non obligetur.In illis verbquae

priore aenere continentur nullam penitus

i 'sir isi es discipulus super magistum, neque seruu i ob super dominum'. Nec potest inseri superboris sui legem infringere,aut eius alicui se tiam facere. Qua de causa peculator, 'mi doli gat,Papam posse aliquem alicito iurame . . . I Oabsoluere, qudd obligatio seruandi iii dism.is..1 . risiurandi,Deoque reddendist iuris naturatalis Si diuiniri Neganti alij, Papam posse dispensere cum aliquo teste, ut ei iniurato ν s.f. b, credatur in iudicio ' Et Innocentius III. d. Massi Pontifex rescripto sto testatur, Papam non να- ιη posta Monacho licentiam indulgere, ut aut rerum quamdam proprietatem habea aut

plicatione interpretes quidam Canonistae.

ἀων. qui Papae poteitati omnia lubiiciunt ocum illum Innocentij eluctantibus melioris no-tς Theologis proprias genuina verborum significatione deflectant. Facesselagi illis negotium Uredo,quod audierant Constam

228쪽

iu principes Christiano, . os

lem clemente I eductam de monasterio

nobis, filio nuptum traderetur de qua AN chiepiscopus Flassitinus scribit , eam, cum annum iam ageret quinquagesimum, & diu monasticam religionem esset professa, peperisse Fridericlimatatq; ut omnem de a tu supposito suspicionem tolleret, in medio cui damplateae Panormisubpapilione publice fuisse enixam edicto ante proposito, ut foeminis omnibus adesse liceret, quaecunq; ad spectaculum venire vellent. tm est ergo Frideri in ine inquit, ex moniali iam quoia quagenariab quod etiam audierant allum Papam indulsisse Regi cuidam Aragoniae,ut ex monacho maritus fieret Quapropter homines isti, Canonistae inquam, supra moduPontificibus addim,cum nollent talia facta reprehendere, ne ambitiosis Papis gratiam adimerent,s non ignorarent verba reser tia Innoceutio III emissi, contrarium pror sus asserere, ad illas interpretationis ineptias confugeriit,qua piget huc referre,ne ledho- rem nugis distin fam. At multo illis facilius

tuisset, rescripti veritatem aequitatem tueri, quam ex singularibus ciniquis Pontificum factis velut ex quadam vivendi regula, o ius

229쪽

ius certum Velle inducere Sinamus Pontifi- γ factorum suorumlinionem Deo redde- , nec sum rubus imitemur inbd si , , mis sorte laba nobis victia vid inc plum μ' - naMxeipodebit scum Ioan de Tu ' rem Sylvestro,Solo, ullis virisdoctissuanis esse haec tantum stacha Pontificum, non

decreta de secta Ponti --- facere fidei a teteιilum se aliud esse secere de sacro, aliud dei'---Litam fieri de tu . Ego, inquit Sylvester, nam id Porifice MLientem maiora cum scanda, otius Christum

ratis &lam de Tune crem de illicitis di nutionibus laquens, quodsi ira aliquandos miricti . inquit, ' abquemβ-

Pontificem aut gnarum mitteris diuisis, aut caecutum iditatepecumarnm quae pret

g Vltorum igitur do fimorum homi Winum sententia es, Papam non posse

voti

230쪽

hi Principes Christia s. art