장음표시 사용
261쪽
inde quantumuis magnum consequatur: ne Om. 3. eam, quam Apostolus nunciat , damnatuonem nobis ipsis acquiramus. Qui iubet nos Regibus obedire,& reddere Caesari quisunt Caesaris, nullam bonos intersis alas Primcipes distinctionem facit.ac proinde nec nos, ε.d. f. distinguere debemus.' Si, ut docet B. Aulis D. gustinus, is qui otinentiam Deo voverit, nubp- modo se isti compensationepeccare, ut deo credat uxorem sibi esse ducendam, quM promisit qua nuptias eius appetit, futuramse esse Christianam atq; ita acquirat Christo an mam in morte in elitatispo ta semina, quae parata est i ixupserit eri Christiana QManos apud Deum excusatione utemur, si ut speratum aliquod bonum eueniat, iurisu-xandi religionem, fidem violemus Deo Regique nostro datam Nihil enim anima pretiosius, pro qua Dominus maluator moxi dignatus est. Si ergo ut eam Christo
lucremur, peccare non liceat, eccuius rei Causa peccandum Quod autem praeterea dicis, te nos ab
huius ossici vinculo abseluere, atq; absoli ' os declarares id non omnem conscientijs nostris scrupulum adimit, sed animi pendore, ac dubitare Magis de tua potestate facit. quod
262쪽
quod sciamus praneptum , cuius tu nobis gratiam te factunim promittis, Deis naturae lege esse sancitum : Sanctiinem vero tuam non posse, ne quidem de plenitudine potestatis, legis naturalis diuini gratiam cuiquam facere. Tibi igitur iii spiritu libis Regi in temporalibus obsequemur. Vtrumq;
Deus iubet,utrumq; praestabinaus.Minas de nique, quas mandato inseris, miramur quidem,&ex parte metuimus sed non ita sumus meticulos taliaeta, Vt plus eaSqtiam Ο- portet timeamus; aut ita ij terreamur, tmetu iniusts excornmunicationis, iustum ac
iure debitu obsequium Regi nostro denegc-mus Licet enim vulgo adhetur, Omnem e communicationem csse timendam ' Scire
lanaen oportet, iniustam cXcommunicatio 'M .ranem non lardere cum in quen fertur, sed e 2 3 iam potius a quo fertur.' Si id conOS anathe pian.q-matis mucrone serias quia nolumus mandata ' ' μ'-tuni Ues, te ubente, praetergredi, malum ein eis umfacere maledictio tua vertetur in benedi Gonem, ut quamuis ligati cxterius videamur, interius soluti atq; innocentes mane anus
Haec illa sunt,&his similia,quae tam Cleri, quam Nobilitatis, atq; adeo totius populi Q Galli-
263쪽
Gallicani fidem erga suos Reges ita seni runt, ut Pontificibus quibusdam enixe conantibus eos a Regum suorum obsequiovi obedientia auocare, viriliter restiterint; &Bullas Pontificias, depositionis,&priuati nis regni sententiam continentes, pro nihilo duxerint, sed nec se ullis propterea censuris ecclesiasticis teneri,nullisque anathematis vel excommimicationis vinculis iuste inuolui posse haud vane crediderunt. Equidem revera non video, quid in superiore populi ro sponsionei defensione reprehendi possit: nisi id illis vitio vertatur attin ad contum ciam sit, quod non quamlibet Papae iussi nem, tanquam Dei omnipotentis voce - missam, omni civictatione aequitati spe uestigatione remota, protinus eXequantur. quod nemo unquam sanus, opinor, iudicabit. Caetera enim firmissimis demonstrati nibus,& solidissimis diuinii humani iuris rationibus, Margumentis nituntur Dei scilicet mandatum esse, ut honos Mobedientia Regibus Principibus exhibeatur nullo bonorum&malorum discrimine, in ea re,
proposito. Omnem Papae potestatem in puritualibus consistere Temporalia Regibus Principibus secularibus esse relicta P
264쪽
pam non esse Regibus stiperiorem in te poralibus, ac proinde eum non possie illos temporalibus poenis afficere multoq; munus regnis atq; imperijs priuare Postremo, non possie Papam contraius naturale, diutunum, quo ista subditis erga suos Principes Obedientia praecipitur, ullo modo dispens xe Datq; ob eam causam neq; abseluere subditos ab illa obligatione, neq; in non pare te sibi legitimum obsequium prohibenti,
iusta excommunicatione animaduertere. Quae omnia singillatim authoritatibus, testimonijs,& ineluctabilibuου,ut videtur,argu metis superius conclusa sunt. Sed ea tamen Ecclesiae aestimanda relinquam. Is enim ego suin, qui me meaque omnia, sanct imae matris meae arbitrio iudicioque submitto.
C P. XXXI. QVae hactenus a nobis dicta sunt,de suis
prema Regum, Principum in rebus temporalibus dominatione,deque obsequio illis non denegando in omnibus quae Dei mandatis, bonis moribus non repugnantet ea quidem, solemnis diuturna antiquorum Patrum . rotaus Ecclesiae obseruatione in confir-
265쪽
confirmantur. Nam quanquam marii nam opportunitatem& facultate habebant deturbandi, & deijciendi de solio malos Primcipes Christianos, a quibus erant multis priuatis publicisque iniurijs lacessiti, ijs tamen de Principatu controuersiam nullo modo mouerunt nullam hum ni obsequi parebculam denegarimi erroribus tantum p rum libero apienter,& animose restiterunt. atq; ita multitudinem inofficio erga Deum N Regem continentes, trumq; praeceptum de Deos Rege timendo honorand6que adimplerunt. Et vero hoc praecipuum remedium est cohsetuandi a lapsu,4 reuocandi ab erratione animos atq; etiam viai ratio expeditissima Reges, Principes,insana haeresi efferatos, ab immanitate ad humanit tem , aberrore ad veritatem, ab haeresi ad fidem, reducendi eamque rationem Patres
antiqui in eiusmodi casibus semper inibani; quae a si posterioribus seculis Pontifices alijsuissent secuti, ac non superbam illam odiosam, in Reges Imperatores, tempor lem dominationem sibi arrogassent eliusquam nunc O republica Christiana ageretur,&foditan haereses istae,quibus nunc prestir, stillent in ipsis cunabulis sui atae. Nam
266쪽
Nam Meuentus rerum, in hunc diem, a-tis docent, parum aut nihil proficere Pontifices, dum hac sublimi, lubrica, praecipite via incedunt: sed saepius turbas, schismata, atque bellaeo modo in Christianis gemtibus excitare, quam fidem Christi propag xe, vel Ecclesiae utilitatems libertatem augere. Q iam fuerit inutilisis perniciosus Christianae reipub GregorijVIL qui prumus Pontificum hoc iter tentauit in Henri-Cum IV conatus, satis iam superius demonstraui.Quis autem ignorat quam paHim profuit imo quam mulium obfuerit Ecclesiae, Bonifaci VIII impetus& censura in Philippum Pulchrum essimiliter, Iulii Lin Ludovicum XII Franciae Reges Clementis UII 4 Pauli III in Henricum VIII&s ij V in Eligabetham Anglia RegesλNonne hi omnes Principes Papale illud imperium, vltra spiritualis iurisdictionis fines protensum,
tanquam meram arrogantiam 4 usurpata dominationem,non solum non agnouerunt,
sed spreuerunt atq; riserunt me postremis duobus Pontificibus ausim liquido assi Dre. est enim orbi notissimum hin causa eos fuisse perdendae religionis in Anglia, quod istam tam inuidiosam, late patentem po ini testatem,
267쪽
testatem, in regni illius Principem populum, sibi assumere, exercere conati unt. quanto igitur rectius sapientius Clemens VIII qui spirituali&paterna charitate, virtute nomini suo idonea, nutantem regni Francici inreligione statum erigere ac si bilire maluit quam fastuosas minace temporalis imperi authoritat contendere quod sciret eam raro, ac vix unquam foetices
Regibus quidem, Principibus omnibus, qui soli Deos gladio se regna' principatus
debere, haud vane gloriantur, innata quadam animi elatione peculiare est , velle potius gloriose occumbere, quam alieno imperio sceptra submittere,, iudicem ac superiorem aliquem in temporalibus agia 1cere. Ob eamq; causam ne expedire quia dem Ecclesiae in Reipub Christianae videtur, Papam ea in Principes seculares pol state praeditum esse,propter varias quae inde oriuntur caedes, calamitates,4 religionis, rerumq; omnium miseriimas mutationes. quo magis mirari licet quorundam hominii,
qui sibi sapere videntur,imbecille iudicium, qui, ut tam odios, potestatis inuidiam a Po-tifice remoueant lenianti indignationem Regum,
268쪽
Regum, quibus illa tantopere displicet non Verentur praedicare& sparsis in vulgus libebit affirmare', temporalem istam Pontifi 'Iuli cicis in Reges potestatem, ipsismet etiam Re- ' -
givus apprune utilem e11e: quod , Ut illi di ha ,.νιιόcunx, homines interdum magis retineantur
in ossicio, metu amissionis temporalium, et Lia
quam spiritualium rerum. Egregia ratio sci thonte
licet, ij digna qui Principes priuatos nullo discrimine habent , omnesq; no pedenaetiuntur faciunt nae homines illi intellia gendo, ut nihil intelligant quasi vero metuSille qui in priuatos cadit, Principum quoq animos occupare soleat, qui sic aduersus om-ncinhumanam potentiam , Vim,atq; impetus externos , satis tutos & munitos esse, ibi imperi potestate arbitrantur. Ad eos tantum ratio illa referri debet, quos temporalis potestatis terror,&ordinaria iurisdictuonis seueritas, metu poenarum a delinque
do reuocant: hi enim quia certum est eos, siquid desiquerint, pecuniariave corporali poena coercitum iri maleficijs plerumque abstinent,non propter oscientiam,sed propter iram,& metum amissionis temporalium. At Reges non in eade causa sunt, sed supra omnes leges humanas, neq; ius positiuu, soli Deo
269쪽
Deo administrationem reddituri quanto tardius tanto seuerius puniendi Aduersus priuatos executio parata est , quam nequeant nisi ex indulgenti Principis euitare.AL uersus Principes quae potest fieri executio, cum nullis humanarum legum sanctionibus teneantur, nulli su oenam vocentur logibus, tuti imperi,potinate Nam quod in iure expressum est Principem legibu esse solutum id Latini pariter ωGraeci interpretes, cum de omnibus legibus , tum maxime
de poenarijs intelligunt, ut ijs Princeps eiuamsi delinquat, non coerceatur siue Ut Graeci dicunt, ηγυνά- - ὀυα δε- Quae
res facit, tReges amplitudine potestatis&armorum fiducia erecti, temporalium amiLsionem nihil timeant quandoquidem vix ullus eorum tam peruersus existic, quin pamtis suae complurimos sectatores inueniat, quorum ope consilioq; siue artesue armis agendum sit,solium sceptrum tueri se posse arbitretur ob eamq; causam, tantum abest eos imperiosis Pontificum de regnis auferendis, minationibus terreri, ut ijs potius in pietatems religionem accendantur. Et vero satis constat , temporalem hanc pol
statem, quam Papa super omnes moriales
270쪽
tu Principes Christianos: as I
ab aliquot retro seculis sibi vendicat, Principibus sque adeo esse exosam, ut ne i quidequi Petri sedem vel maxime venerantur . . summam successorum eius potestatem in spiritualibus agnoscunt, illius temporalis dominationis commemorationem haurire auribus sine indignatione possint.quod talis nimirum imperi Pontificalis nullum in sacris literis, vel traditionibus Apostolorum, xllisue antiquorum Patrum scriptis, testim rhum, ac ne vestigium quidem appareat,&rem tanti momenti , tantam dico regnandi libertatem , uinci sibi sine manifesto Dei verbo, Meuidente probatione, neq; ipsi serre possint, neq; vlla iuris ratio, aut aequitatis benignitas patiatur.
Quapropter cordatis hominibus plerumque visum est,Pontifices tranquillitati Ecclesiae, facilius consulturus, si more maioriim in spi iritualis iurisdictionis finibus conquiestant,&pro sua Apostolica charitate precibus&lachrymis orando,obsecrando,obtest*ndo, humiliter a malis Regibus contendant rectavi in viam redean quam si odiosa hac tep resis potestatis interminatione per qua nihil aut parum proficiunt morums fidei emem dationem ab ijsdem , velut per vim&me