장음표시 사용
281쪽
corum gratiam facta n Clerici apudproprios Episcρορ primum conueniantur hoe σpud ciuiles iudices. Non ergo infirmatur hoc canone sed potius co aismatur iurisductio lecularium iudicum in Aeticos. in . Eodem modo iii concilio Mathei, sub Alarico Rege, anno Dom. os Patres qui eo conuenerant sancibi statuerunt, Melerisus quenquam prasima apud secularem iudicem, Episcopo non premittente, pulsere. quem cancinem Gratianus in suum Decre, tum, mJalax Aectione, sensu det To, non sine flagitio uastulit. Nam quod dixerat Concilium, Clerisus ne quenquamproumao,&.e id ille ad suam sent iam hoc modo corruptam traxit: silerisum sim praseumat
apud secutiremdicem, Episcopo no termittete, pulsere. Vt prohibitio etia Laicos includ tuenecleric 'm coram iudice seculari conuerniant: cum tmen solis Clericisse,astinui I de laicis habita mentione quinimo par secunda illius canonis manifeste ostendit Consilium ita demum luicis Clericos ad se
282쪽
cularia iudicia trahentibus seccensere in poenas ecclesiasticas proponere; si per c lumniam vexandi animo id egerint Sequutur enimin eo Canone: Si quis ver secula rium per damnum, eclesiam aut Clerisos stigare tentaserit, apud seculares iudices scilicet litigando eouict- fuerit, ab Ec, clem liminious, ct a Catholicorum communia one, a digne paenituerit, coerceatur Corru pit autem Gratianus non sollim huius Comcidissententiam, sed etiam epistolae Marcellini Papae .met adem Cauc& quaest Can. 3 &pro Cis summmirum non sit, Can istas , qui Gratiani tantuin collectanea perlegebant, falsa et ctione deceptos,in hunc quem carpimus emrorem incidisse sed mirum est Bellarminum corrupt3m illam Gratiani lectionem,umbique seqinitumessi ac non potius Veram de genuinam ipserum authorum in suis Co-ix niersij lib. I. de Clericis.cap.28. , Itian Mitisconensi autem Concilio I iubGuou mnes egellisit Canon8 in hunc modium c seriptus estin δὲ vir ω id uic Umla ,sqμα- aEumfratrem de elericis accusare, aut ad
283쪽
mat fidamnet neotiam elerisorum aut in E. piscopis , auris Presbyteri, aut Arahidiaconi
. Et intertio Concilio Toletano, quod fluta 60 hoc est ann Dom48 regnante Rec caredo Rege celebratum est Canone I 3. de Geticis similiter statuitur. Diuturna in i Lplinatio, o licentia molita praesumpti v*-- adeo is citisau - ditum pat in vi Clerri concurico ass,reb Ponti sis adiu-Heis publica pertrahunt. Proinis flataimis hoe de Gero non praesumi. Siquuh p sumpserit fraxe, ct cosam perdates a com-
eos de potestate1aticorum i quos tymen ip sit Minones adeope spicue redarguim ut nihil, Qesse sit alia; ad aes hilonem eonii fidam, llund ccersere. haec
284쪽
tes Dei, Vt Parente 'eneror, tiniq; hon re dignos censeo Sed eos tanquhin hiimilis filius moneo ne ingrati sint, nec benestet fres dedignentur, a quibus totissis priuilegia accesserimi.Principes temporales ut Patronos, & libertatis se ae vindices , ac protecto res, colere, sitspicere tenentur: non Vt quidem eorum nunc faciunt , negare ea se ncipibus debere; sed libertatem, eo emptionem innem Pontifici s 6 Canonia
eis constitum tibia accepto serct quo nihi ab iuratis animis proficisci potes' invati. Militim emuis pontificibuψωδά Principi secul rib Pnqe Canonibus sed a legibus . quicquid habent diripotalis libertatis
Mplius incani veritaretii dicam, i- diois desderio uel minimum aduersatitur. Dicam ergo, piri de verbum olinuar, scire, non ut debuit comonefecit 'Clertesii
285쪽
scilice re totum orbem, quocunq;ordineus gradu sint , non esse adhuc ullo modo exempto, liberatos a potestate temporali Principum secularium in quorum regnis de regionibus vitam degunt,sed perinde ac c teri ciues sis subiectos esse in omnibus, quae ad politicam in orales administraxi nem S iurisuctionem pertinent, inq;αosissvim 3cneicis, sicut in caeteros subditos ad m
periorem in temporalibus non agnoscit Clarico desictum quodlibet non, eccissi squa cummi L cu -- lemential
supplich vindicare. Hoc etsi durum, di paradoxo simile ijs sortevideatur, qui contrariae opinionis errore imbuti se in se iussu mi Pontificisditione ac potestate constit m ne sis in t east nan
uelim rectae rationi aperire , Pendet au-
286쪽
confusione mox demonstrabitur. Primum igitur pol tua est&concessum, atq; etiam firmissimis rationibus4 testimonijs confirmatum Christianos omnes tam Clericos quam laicos in Regulus Imperatorum m
am,cpotestate fuisse, quamdiu Ecclesia sub Ethnicis Principibusiatilitabat Atque hoc quidem demonstrationis nostrae funaamem xum est: cui illud accUit od similitar p situm est & concessum, nempe leg- rLsi neminem iure ominiosso priuare, quia on veni solu e lege eis adimplere ccertum est clericps omne, odem ordine, loco mansisse, quantum ad stibiectio' γ' teaiaporalem,quo prius exΜ, in ipibus in infidelitate constitutis quia Cb in minem priuat dominio suo, Edictum est atq; ea ratione priuilegiavi exemptiones a
phs .Pis3cipibus clericissent conce qi bus neutinam opus, i is fuisset,
non pleno iure,viant sub Principum poterstate&iurisdictione mansissent. Haec a suclaxa iuniis aperta tam supra sat te
287쪽
quitur ergo videamus videamus inquam, quo modo ex istis principij superior sentemtia nostra, manifesta demonstratione, di concludendi necessitate procedat nempe hoc modo Nusquam memoriae proditum
est abillo scriptore,Principes qui istis Clericos priuilegijs, exemptionibus donarunt, ita eosa se liberos dimisisse, ut sibi amplius non bessent, nec Maiestatem agnoscertat sinperioue parerent legantur quae de priuilegiis illis scripta sunt,ne minimum quidem in ijs tantae libertatis testimonium reperietur. Id tantum clericis largiti sunt, ne apud magistratus seculares, sed apud propriosEpiscopos fiudices ecclesiasticos co-ue -rn autem non est eximere cle-
heia de potestate ipserum Principum, aut eorum iurisdiction iudicioque praeiudicium secreL squando illis libitum fuerit de causis Cleti m cognostere, quae modo mesespstitualia non sint imo non potuerut Prime ,,nee dii uc possunt flericos in suis repta coectitutos ea libertate donare, ne ip potestti tempora subsint, neue delinqueras u nisi e tari fi a sese principatu atque imperio a dic est enim proprium Principum ins parabile,
288쪽
parabile,animaduertere posse in delinquentes, Momnia reipublicimembra, ciues imquam omnes,poenis&praemij legitime mbemare. Et sicut in corpore naturali membra omnia capiti subijciuntur, atq; ab eo reguntur, ut monstrosum lan corpus appareat,in quo superfluas a capitis imperio aliena membra conspiciuntur cita etiam in corpore politico,necesse est membra omnia Principi, seu capiti, esse subdita,& ab eo res, hoc est praemijs vel poenis assici secumum merita singulorum. Atqui clerici vis tentur aduersarij praterqi m quod eleri .eisunt, hunt etiam ciues, separtes quaedam rei II,
publieapoliticae quod verum est; & ea rati m. ..is. ne inter regni ordines numerantur, primumque locum obtinent. Ergo ut ciuesin re,
publica politicae partes , Principi subsimi; nec possunt ei in temporalibus, quamuis id ipse vellet, non esse subiecti alloqui vero aut ipse Princeps non esset, aut non illi ciues Stultum igitur est existimare Clericum in quacunq; causa conuentum modo non mere spiritualis sit posse summi Principis iconsistorium declinare,aut eius cui,ex certa scientia, Princeps causae cognitionem specu aliter mandauit. Nam quod Principes per-
289쪽
raro de causs clericorum cognoseunt, aut suis eas magistratibus mandant; id noni testatis sed voluntatis desectum arguit. Hinc est, ex hoc inquam Principum secularium in clericos imperio temporali , quod nostro seculo Carolus V. Imperator vocari in ius ad se fecit, Hermannum Archiepiscopum Coloniensem, ut de criminibiis a clero, iis iis, hiuersitate ei obiectis se purgaret h
canda reservarunt eaque suis magistratibus cognostendas iudicanda coirimittunt. v sunt illa crimina quae priuilegi ata vocanatur in Gallia, veluti maiestatis, gestationis
armorulti, adulterinae monetae, infractae se-huritatis, & similia: neq; per hoc ullam cle ricis talafiam fieri, aut ecclesiasticam libertatem aliqua ex parte limpediri,inini:iue putandum est. Multi ecclesiasticam liberta tem in ore habent,qui pro sus, cuiusmodi il- Instaeo la sit,ignorant nos eam alio loco ud sit, h. in quibus consistit,vberius ex scabimus. . Quae cum ita sint, nemini, credo, ob imrum esse potest, omnem Clericorum libertatem temporaleni, tam quoad per nasquam quoad res a secularibus Principibui
290쪽
esse prosectam: non autem Vt quidam pia 'tant, vel iure diuino debitam, vela summo Pontifice,aut canonibus,ijs tributam Nam
quod Bellarminus pro stipplemento, ratione adfert, vi probet Papam4 Concilia lino exemisse simpliciter clericos de potestate μ' η xemporali 1 gem scilicet Imperialem eoderὰ - - debere leti eanonicae, id non uniue se Grum est, sed tunc solum, quando ex canonica de rebus mere spiritualibus, Ecclesiasticis lata est subiectio autem vel libertas clericorum in ciuilibus negotijs, non est res mere spiritualis Mecclesiastica, sed potius politica temporalis, quo casu sacri canones non dedignantur imitari leges ciuiles. 'Nec maior vis in eo est quod subij Axincit, Papam posse Imperatoribu iubere inise. zz'
qua ad Ecclesia authoris.item sectant quafidiceret, Papam potuisse cogere Imperatorem emittere Clericos de sua potestate,quia libertas Clericorum spectat ad Ecclesia asinoritatem Nam hoc quoq; falsum esse ex eo dignoscitur , quod nunquam maior sum rit Ecclesis authoritas, quam tunc cum Clerici omnes Principibus Christianis, Primcipum Magistratibus, temporali subiecti ne paruerunt. Nec ista quidem clericis e emptio